6790847100

Analiza dolomitu

Dolomit jest to podwójny węglan wapnia i magnezu CaCO^-MgCO^. Pokrewnymi minerałami są : kamień wapienny, marmur, kreda zawierająca głównie CaCC>3, oraz magnezyt złożony głównie z MgCOj. Wymienione minerały poza węglanami wapnia i magnezu zawierają domieszki piasku i materiałów gliniastych. Stąd pochodzi zawartość w minerałach węglanowych krzemionki i tlenków glinu i żelaza.

Podstawowymi oznaczeniami w analizie materiałów węglanowych jest określenie wilgoci, zawartości dwutlenku węgla, strat prażenia SiC^, sumy    + AI2O3 oraz MgO i CaO.

Wilgoć oznacza się na podstawie ubytku masy próbki podczas suszenia w temp. 110°C.

Aby oznaczyć zawartość CaO i MgO w dolomicie należy próbkę roztworzyć i następnie z otrzymanego roztworu oddzielić krzemionkę oraz denki żelaza i glinu. Po rozpuszczeniu próbki w kwasie solnym i odparowaniu do sucha, suszy się pozostałość w temp. 130°C. Dzięki temu po dodaniu rozcieńczonego HC1 i ogrzaniu, krzemionka pozostaje całkowicie w osadzie.

Glin i żelazo wydziela się z roztworu w postaci wodorotlenków za pomocą amoniaku.

Po wydzieleniu SiC>2, AI2O3 i    wapń oznacza się manganometrycznie po wydzieleniu

go w postaci szczawianu. Magnez oznacza się kompleksonometrycznie w przesączu po oddzieleniu wapnia.

Można również wybrać inną drogę oznaczania wapnia i magnezu.

Wapń po strąceniu szczawianem można oznaczyć wagowo (wyprażyć do CaO). W przesączu po oddzieleniu szczawianu wapniowego można oznaczyć magnez również wagowo w postaci fosforanu.

Szybciej oznacza się wapń i magnez kompleksonometrycznie. W jednej części roztworu po oddzieleniu Si02, AI2O3 i Fe203 miareczkuje się roztworem EDTA sumę zawartego w roztworze wapnia i magnezu wobec czerni eriochromowej T, a w drugiej - sam wapń wobec mureksydu jako wskaźnika.

Sposób wykonania

1.    Oznaczanie wilgoci

Odważyć w suchym zważonym naczyńku wagowym 2g sproszkowanego dolomitu i suszyć w temp. 110°C do stałej masy.

Z ubytku masy obliczyć zawartość wilgotności.

Uwagi:

-    suszyć w otwartym naczyńku wagowym w suszarce.

-    studzić w eksykatorze naczyńko wagowe i zamknięte ważyć na wadze analitycznej.

2.    0%nac%anie tlenku wapnia

Odważyć na wadze analitycznej ok. 2g próbki dolomitu dokładnie roztartej i wysuszonej (do stałej masy w temp. 110°C). Odważkę w zlewce o poj. 250 ml zwilżyć małą ilością wody, dodać 15 ml kwasu solnego (1+1) i 3-4 krople stężonego kwasu azotowego. Ogrzewać roztwór nie doprowadzając do wrzenia, aż odparuje do sucha. Zlewkę z pozostałością suszyć lh w temp. 130 °C. Po ostudzeniu naczynia dodać 5 ml stężonego HC1, a po 10 min 50 ml gorącej wody. Ogrzewać roztwór prawie do wrzenia i wytrącać amoniakiem (25% r-r wodny) wodorotlenki

4