6931258590

odbył się kilka lat później. Konsekwencją tych dwóch zakończonych sukcesem przedsięwzięć było zainicjowanie w laboratorium grafiki komputerowej na Uniwersytecie Harvarda projektu, który zaowocował powstaniem pierwszego GIS ogólnego przeznaczenia ODYSSEY GIS. W latach tych wiele narodowych agencji zajmujących się tworzeniem map próbowało wykorzystać rozwijającą się technolgię komputerową do celów kartograficznych. Pierwszą serią map wykonanych techniką komputerową były mapy geologiczne wydane w Wielkiej Brytanii w 1973 roku. Podobne zainteresowanie wprowadzaniem nowej technologi wykazywały biura meteorologiczne, wojsko oraz duże firmy zajmujące się poszukiwaniem i wydobyciem surowców naturalnych. Efektem różnorodnych prac prowadzonych równolegle w wielu miejscach było stworzenie koncepcji mapy numerycznej.

Poprzednikiem i koncepcyjnym wzorcem dla mapy numerycznej była mapa analogowa (papierowa), której podstawowymi cechami są skala, odwzorowanie, symbolizacja i generalizacja.

Mapa papierowa, zwana także analogową — ze względu na to, że może być wykonana na innym niż papier trwałym materiale — przez stulecia była podstawową formą przekazywania informacji geograficznej. Jej najważniejszymi cechami były i są: (1) skala; (2) odwzorowanie, czyli sposób przeniesienia informacji z powierzchni globu na powierzchnię płaską; (3) symbolizacja, czyli sposób przedstawiania elementów i cech powierzchni Ziemi i związana z nią (4) generalizacja, wynikająca z niemożności przedstawienia wszystkich obiektów w ich naturalnym kształcie.

Skala mapy określa stosunek odległości pomiędzy odpowiadającymi sobie elementami na mapie i na powierzchni Ziemi. Może być określana słownie — „jeden centymetr na mapie odpowiada jednemu kilometrowi w terenie”, jako ułamek — „1:100000” lub „1/100000”, bądź graficznie. Ze względu na to, że skalę definiuje ułamek, to wartość skali jest tym mniejsza, im większy jego mianownik. Stąd mapy wielkoskalowe to mapy o małych wartościach w mianowniku. Skala map papierowych — niezależnie od tego, czy zostały wykonane ręcznie, czy wydrukowane po zaprojektowaniu ich za pomocą komputera — jest stała, a z jej wartością związana jest szczegółowość mapy, czyli liczba obiektów na jednostkę powierzchni Ziemi. Im większa skala tym bogatsza w szczegóły może być mapa, jednocześnie obejmując mniejszą powierzchnię. Na mapach wyświetlanych na ekranie monitora skala może być dowolnie kształtowana za pomocą zwiększania lub zmniejszania obrazu. Jej szczegółowość jest natomiast z jednej strony określona liczbą dostępnych elementów mapy, z drugiej możliwościami