7862365989

EP 2 034 830 BI

3, 4, 5, 6, 7, 14 lub 28 dni. Przeciwciało anty-VLA-1 lub jego fragment wiążący antygen można podawać dożylnie lub pozajelitowo.

[0038]    W jednym wykonaniu przeciwciało anty-VLA-1 lub jego fragment wiążący antygen ma być podawany w skojarzeniu z terapią dla TBI. Na przykład, przeciwciało anty-VLA-1 lub jego fragment wiążący antygen można podawać w połączeniu z leczeniem chirurgicznym i/lub leczeniem innych urazów i infekcji. W korzystnym wykonaniu przeciwciało anty-VLA-1 lub jego fragment wiążący antygen i drugi środek są podawane w tym samym czasie. W korzystnym wykonaniu przeciwciało anty-VLA-1 lub jego fragment wiążący antygen ma być podawany jako pierwszy w czasie, a drugi środek ma być podawany jako drugi w czasie. W korzystnym wykonaniu drugi środek ma być podawany jako pierwszy w czasie, a przeciwciało anty-VLA-1 lub jego fragment wiążący antygen ma być podawany jako drugi w czasie.

[0039]    W jednym wykonaniu zastosowanie obejmuje również ocenę osobnika dla opisanego tu kryterium TBI. W niektórych wykonaniach dokonuje się oceny po co najmniej 1 godzinie, np. co najmniej 2, 4, 6, 8, 12, 24 lub 48 godzinach, lub co najmniej 1 tygodniu, 2 tygodniach, 4 tygodniach, 10 tygodniach, 13 tygodniach, 20 tygodniach, lub więcej, po podaniu przeciwciała anty-VLA-1 lub jego fragmentu wiążącego antygen. Osobnika można ocenić w jednym lub więcej z następujących okresów: przed rozpoczęciem leczenia; podczas leczenia; lub po podaniu jednego lub więcej elementów leczenia. Ocena może obejmować ocenę potrzeby dalszego leczenia tym samym przeciwciałem anty-VLA-1 lub jego fragmentem wiążącym antygen lub dodatkowego leczenia dodatkowymi środkiem. W korzystnym wykonaniu jeżeli uzyskano wstępnie dobrane wyniki oceny, podejmuje się dodatkowy etap, np. osobnikowi ma być podawane inne leczenie lub ma być wykonana inna ocena lub test.

[0040]    W jednym aspekcie, ujawnienie, w tym niniejszy wynalazek, przedstawia antagonistę N/LA-1 do stosowania w leczeniu TBI, np. jak tu opisano. Antagonistą jest przeciwciało anty-VLA-1 lub jego fragment wiążący antygen tu opisane. Winnym aspekcie, ujawnienie, w tym niniejszy wynalazek, przedstawia zastosowanie antagonisty VLA-1 do wytwarzania leku do leczenia TBI, np. jak tu opisano. Antagonistą jest przeciwciało anty-VLA-1 lub jego fragment wiążący antygen, jak tu opisano.

[0041]    W jednym przypadku, ujawnienie przedstawia pojemnik, który zawiera przeciwciało anty-VLA-1 lub jego fragment wiążący antygen i etykietę z instrukcją stosowania przeciwciała lub jego fragmentu wiążącego antygen w leczeniu TBI.

[0042]    W innym przypadku ujawnienie przedstawia sposoby leczenia urazu rdzenia kręgowego (SCI) u osobnika. Sposób obejmuje podawanie pacjentowi antagonisty N/LA-1 w ilości skutecznej do leczenia urazu rdzenia kręgowego.

[0043]    Antagonistą N/LA-1 jest przeciwciało anti-VLA-1 lub jego fragment wiążący antygen. Przeciwciało anty-N/LA-1 może być przeciwciałem monoklonalnym lub jego fragmentem wiążącym antygen. Przeciwciało anty-N/LA-1 może być pełnej długości (np. IgG (np. lgG1, lgG2, lgG3, lgG4), IgM, IgA (np lgA1, lgA2), IgD i IgE) lub może zawierać tylko fragment wiążący antygen (na przykład Fab, F(ab')2 lub fragment scFv, lub jeden lub więcej CDR). Przeciwciało lub jego fragment wiążący antygen może obejmować immunoglobuliny

0    dwóch łańcuchach ciężkich i immunoglobuliny o dwóch łańcuchach lekkich, lub może być przeciwciałem jednołańcuchowym. Przeciwciało może ewentualnie zawierać region stały, wybrany spośród kappa, lambda, alfa, gamma, delta, epsilon lub genu mu regionu stałego. W niektórych wykonaniach przeciwciało anty-N/LA-

1    zawiera region stały łańcucha ciężkiego i lekkiego zasadniczo z ludzkiego przeciwciała, np. ludzki region stały lgG1 lub jego część. W niektórych wykonaniach przeciwciało anty-N/LA-1 jest ludzkim przeciwciałem.

[0044]    W innych wykonaniach przeciwciało lub jego fragment wiążący antygen jest przeciwciałem chime-

6