7921506425

-    dane Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi o urządzeniach melioracyjnych i kwotach połowowych,

-    dane o wartości mienia Skarbu Państwa znajdującego się za granicą z Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Ministerstwa Gospodarki i Polskiej Akademii Nauk,

-    informacje Ministerstwa Finansów o długu publicznym i innych zobowiązaniach Skarbu Państwa.

Z dokumentacji Ministerstwa Skarbu Państwa w opracowaniu wykorzystano:

-    bilanse spółek nadzorowanych przez Ministerstwo Skarbu Państwa i przedsiębiorstw państwowych, dla których organem założycielskim jest Minister Skarbu Państwa,

-    posiadane inne informacje o spółkach z udziałem Skarbu Państwa,

-    dane o mieniu pozostałym po likwidacji i upadłości przedsiębiorstw państwowych i spółek z udziałem Skarbu Państwa oraz pozostałym po rozwiązanych umowach o odpłatnym korzystaniu z mienia Skarbu Państwa,

-    dane o należnościach Skarbu Państwa powstałych w wyniku procesów prywatyzacyjnych,

-    rejestry, sprawozdania i dane analityczne, opracowane w komórkach Ministerstwa (w tym

informację o nieruchomościach w zarządzie instytucji państwowych).

Z uwagi na zbiorczy charakter opracowania, w prezentacji ustaleń wielokrotnie posługiwano się zaokrągleniami wielkości występujących w danych źródłowych. Konieczność przechodzenia na większe jednostki mogła w niektórych tabelach doprowadzić do tego, że zaokrąglone wielkości cząstkowe nie sumują się dokładnie do również zaokrąglonych wartości zagregowanych.

1.8. Zasady wyceny składników majątku Skarbu Państwa

Majątek Skarbu Państwa wyceniany jest na zasadach określonych w Rozporządzeniu. Zgodnie z tymi zasadami wyceny dokonują, na podstawie przepisów odrębnych, jednostki ewidencji podmiotowej i przedmiotowej, a jeżeli te przepisy odrębne nie nakładają obowiązku prowadzenia ewidencji w ujęciu wartościowym. Minister Skarbu Państwa może dokonać oszacowania wartości lub ustalić wartość ewidencjonowanych składników mienia na potrzeby ewidencji. Ponieważ rozporządzenie nie określa metody tego oszacowania lub ustalenia w niniejszym Sprawozdaniu dla każdego rodzaju składników mienia przyjmowano możliwie najwłaściwszą metodę wyceny.

Zasadniczo uznano, że do wyceny majątku Skarbu Państwa można stosować te same metody i udokumentowane dane, które powszechnie wykorzystuje się do oszacowania wartości pieniężnej podmiotów gospodarczych i ich mienia, jak również rzeczy i praw majątkowych będących przedmiotem obrotu rynkowego. Takie oszacowanie może być przydatne w ochronie interesów Skarbu Państwa w razie formułowania generalnych programów użycia majątku do zaspokajania różnych roszczeń lub wsparcia programów państwowych.

Z drugiej strony przyjęto, że do sprawowania funkcji nie polegających na obrocie składnikami majątkowymi wystarczą dane ilościowe i opisowe, ograniczone do charakterystyki rzeczowej i cech prawnych wyodrębniających majątek należący do Skarbu Państwa.

Uwzględnienie tych kryteriów powoduje podział mienia, o którym mowa, na trzy grupy:

•    dobra nie będące przedmiotem obrotu, stale pozostające własnością Skarbu Państwa, dla

których niemożliwe jest określenie wartości w oparciu o nakłady poniesione na nabycie, wytworzenie lub odtworzenie (mienie w stanie wolnym, złoża kopalin, zabytki),

•    dobra nie przeznaczone do obrotu, nabyte lub wytworzone za środki publiczne przez jed

nostki państwowe w celu wypełniania ich zadań,

•    mienie stanowiące obecnie lub w przyszłości przedmiot obrotu, w tym prywatyzacji. Sprawozdanie o sianie mienia Skarbu Państwa sporządzane jest zatem w ujęciu:

16