9679385368

Wyniki. Zastosowane ćwiczenia istotnie wpływają na wartość kąta Cobba. Średnia wartość zmiennej kąta Cobba przed ćwiczeniami była istotnie większa, niż po ćwiczeniach. Stwierdzono, że nie ma podstaw do odrzucenia hipotezy zerowej o braku związku zmiennej boczne skrzywienie kręgosłupa przed ćwiczeniami i po ćwiczeniach na zmienną niezależną grupą. Stwierdzono istnienie istotnego związku zmiennej VC na zmienną „grupa” oraz brak podstaw do odrzucenia hipotezy zerowej o braku różnic w grupach dziewczęta i chłopcy dla zmiennej boczne skrzywienie kręgosłupa przed ćwiczeniami i po ćwiczeniach.

Wnioski. 1. Ćwiczenia istotnie wpływają na zmniejszenie wartości kąta Cobba. 2. Starsze dziewczęta charakteryzują się największymi wartościami bocznego skrzywienia kręgosłupa. 3. Istnieje istotny związek płci i wieku a wartością kąta Cobba. 4. Zmienna „boczne skrzywienie kręgosłupa przed ćwiczeniami” jest bardzo silnie skorelowana ze zmienną „boczne skrzywienie kręgosłupa po ćwiczeniach”.

P6. Ruchomość oraz ukształtowanie kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej i czołowej u dzieci ze skoliozą niskostopniową

Tomasz Ridan', Adrian Kużdżał², Aleksandra Płuciennik'

¹    Katedra Fizjoterapii, Akademia Wychowania Fizycznego, Kraków

²    Instytut Fizjoterapii Uniwersytetu Rzeszowskiego

Wstęp i cel pracy. Zakres ruchomości kręgosłupa oraz ukształtowanie fizjologicznych krzywizn są ważnymi parametrami oceny funkcjonalnej dzieci ze zmianami skoliotycznymi. Celem pracy była ocena ruchomości i ukształtowania kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej i strzałkowej oraz analiza wpływu liczby łuków skrzywienia, płci oraz wieku pokwitaniowego na wymienione parametry, u dzieci ze skoliozą niskostopniową.

Materiał i metody. Badaniami objęto 60 dzieci, w tym: 41 dziewcząt (68%) oraz 19 chłopców (32%), podzielonych na grupy wiekowe: dziewczęta: I grupa 10-13 lat (40%), II grupa 15-17 lat (28%), chłopcy: I grupa 11-14 lat (22%), II grupa 14-18 lat (10%). Skoliozę jednołukową stwierdzono u 33 dzieci (55%), skoliozę dwułukową u 27 dzieci (45%). Badania przeprowadzono za pomocą aparatu Spinał Mouse firmy Medi Mouse. Wszystkie porównania wykonano testem dwustronnym. Badanie związku zmiennej nominalnej ze zmienną ilościową przeprowadzono w oparciu o jednoczynnikową analizę wariancji Anova. Do zbadania związku dwóch zmiennych wykorzystano test niezależności %² Pearsona. Do podjęcia decyzji, którą z wersji t wykonać, użyto testu Levene’a.

Wyniki. Średnie arytmetyczne wszystkich badanych ruchów, kształtowały się powyżej dolnej granicy normy. Zakres zgięcia do przodu oraz na boki u ponad 60% badanych mieścił się w normie. Zakres zgięcia do tyłu u 57% był powyżej normy. Dziewczęta w wieku 14-17 lat ze skoliozą dwułukową, istotnie częściej nie miały spłaszczonej lordozy niż pozostałe grupy.

Wnioski. 1. Liczba łuków skrzywienia nie wpływa na różnice w zakresie ruchomości kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej i czołowej. 2. W skoliozach jednołukowych i dwułukowych nie istnieje istotnie statystycznie różnica w częstości występowania poszczególnych rodzajów kifozy i lordozy. 3. W skoliozach dwułukowych płeć ma istotny wpływ na zakres ruchu w płaszczyźnie strzałkowej.

P7. Czy zmiany w stereotypie chodu zależą od parametrów klinicznych u pacjentów z bocznym skrzywieniem kręgosłupa?

Krzysztof GraffMałgorzata Syczewska², Małgorzata Kalinowska², Janusz Domaniecki¹

¹    Wydział Rehabilitacji, AWF, Warszawa

²    Instytut „Pomnik - Centrum Zdrowia Dziecka”, Klinika Rehabilitacji Pediatrycznej, Warszawa

Wstęp. Z badań własnych oraz doniesień literatury światowej wiadomo, że pacjenci z bocznym skrzywieniem kręgosłupa charakteryzują się zmienionym stereotypem chodu w stosunku do osób zdrowych. Zmiany zaobserwowano w: przodopochyleniu miednicy, ustawieniu miednicy w płaszczyźnie czołowej i poprzecznej.