9576709232

I. Ogólna charakterystyka terenu badań

1. Położenie geograficzne i granice terenu

Pod względem regionalizacji fizjograficznej teren badawczy - mezoregion Beskid Mały należy do obszaru Europy, prowincji Karpat Zachodnich, podprowincji zewnętrznych Karpat Zachodnich i makroregionu Beskidów Zachodnich [Kondracki 1994]. Na zachodnią część Beskidów składają się dwie części grup górskich - Beskidów Morawsko-Śląskich i Beskidu Żywieckiego. Blok Beskidu Małego wchodzi w skład Beskidów Morawsko-Śląskich [Starkel 1991].

Obszar objęty badaniami jest najdalej wysuniętą na północny zachód izolowaną, brzeżną częścią Karpat. Ma on charakter zwartej, rozległej wyspy górskiej rozciągającej się w kierunku równoleżnikowym od Skawy do rzeki Białej na długości 35 km, przy szerokości 10-15 km, zajmującej powierzchnię ok. 400 km² [Kondracki l.c.]. Tak wyznaczone granice nie obejmują Góry Jaroszowickiej i Pasemka Pewelskiego zaliczanych przez niektórych autorów [Myczkowski 1958, Krygowski 1964] do Beskidu Małego. W niniejszej pracy przyjęto granice Beskidu Małego za Kondrackim [l.c.] oraz Matuszczykiem [1981].

Wschodnią granicę Beskidu Małego wyznaczają doliny rzek: Skawy, Tarnawy i Krzeszówki. Na południu, na odcinku Sucha Beskidzka - Żywiec obszar badań sąsiaduje

ł

z Pasemkiem Pewelskim Beskidu Średniego, a dalej w kierunku zachodnim z obniżeniem