9576709242

uwagę na brak w poszyciu Carpinus betulus w tych płatach, gdzie masowo pojawia się jodła. Podrosty graba obecne są w kilku płatach pod osłoną dorosłych osobników i co dziwne tylko tam, gdzie udział Larix decidua w drzewostanie jest znaczny, a inne gatunki grądowe jak Cerasus avium i Ti lici cordata nie występują.

Na podstawie różnic w składzie florystycznym można wyróżnić w tabeli 12 dwie grupy zdjęć. W płatach pierwszej grupy (zdjęcia 1-7) nie występuje Fagus syhatica, a znaczenie Cerasus avium i Sambucus nigra uznać należy za nikłe. We wszystkich warstwach licznie reprezentowany jest natomiast Carpinus betulus. Wyższe współczynniki pokrycia uzyskuje w tej grupie Frangula alnus oraz Polygonatum multiflorum. Obecność antropofitów -Impatiens parviflora i Quercus rubra, dowodzi neofityzacji tych płatów. W drugiej grupie warstwę drzew, obok Ab i es alba, budują Fagus syhatica oraz Cerasus avium. Uwagę zwraca także częstsze występowanie Acer pseudoplatanus nie tylko w warstwie ziół. W podszyciu przeważa jodła, która znajduje tu dogodne warunki rozwoju; przejawia się to również w obfitym występowaniu jej siewek w runie. Obecny podrost jodłowy stanowi dobrą ostoję dla niektórych gatunków klasy Querco-Fagetea, m.in. Milium ęffusum, Poa nemoralis czy Viola reichenbachiana.

W niektórych fitocenozach Rubus hirtus i Yaccinium myrtillus tworzą odrębne facje. Ich masowe występowanie w znacznym stopniu ogranicza rozwój typowej kombinacji gatunków grądowych, w tym roślin siedlisk żyznych i wilgotnych.

Warstwa mchów jest uboga i osiąga znikome pokrycie, tylko sporadycznie jej wartość wynosi 10%. W części płatów nie odnotowano udziału żadnego przedstawiciela bryoflory, co wskazuje na wyjątkowo niekorzystne warunki siedliskowe, wynikające głównie z opadu i zalegania igliwia modrzewiowego.

Dyskusja

W dyskutowanym zbiorowisku Carpinus betulus - Larix decidua mamy do czynienia zarówno z neofityzacją, fruticetyzacją oraz borowieniem runa. Przejawem degeneracji jest również monotypizacja obecna w zdjęciach 1-5 i 8, gdzie wyeliminowano lipę, a pozostawiono wyłącznie drzewostan grabowy, z niewielką domieszką Quercus robur.

Zbiorowisko z uwagi na obecność w płatach Luzula luzuloides po części nawiązuje do dość rozpowszechnionego w piętrze pogórza Beskidów Zachodnich podzespołu Tilio-Carpinetum luzuletosum. Zachodniokarpackie fitocenozy tej asocjacji odznaczają się mniejszym udziałem gatunków ze związku Carpinion oraz większym z klasy Yaccinio-Piceetum, co znajduje także potwierdzenie na terenie badań. Ze względu na brak wielu gatunków wyróżniających podzespół luzuletosum, takich jak: Galium rotundifolium, Pirola

-72-