9988995826

2) projekty inwestycyjne publiczne z reguły nie są alternatywne dla projektów inwestycyjnych prywatnych, i są finansowane z opodatkowania zmniejszając konsumpcje gospodarstw domowych, obniżając dochody po opodatkowaniu.⁴⁰

Metoda NPV posiada wiele zalet między innymi:⁴¹

•    prostata i przejrzystość,

•    ilościowe wyrażenie wartości,

•    jednoznaczne określenie efektywności,

•    poziom stopy dyskontowej do obliczeń odbija wymagane zyski oczekiwane przez źródła finansowania, tzn. stopę procentową,

•    metoda uwzględniania wartości pieniądza w czasie,

•    metoda pozwalająca na podjęcie optymalnej decyzji inwestycyjnej,

•    jest metodą nowoczesną i szeroko stosowaną w nowoczesnych gospodarkach światowych.

C) WEWNĘTRZNA STOPA ZWROTU (IRR)

Wewnętrzna stopa zwrotu (IRR) jest definiowana jako stopa dyskontowa przy której NPV równa się zero. Oznacza to, że aby znaleźć IRR dla projektu inwestycyjnego trwającego T lat, należy rozwiązać ze względu na IRR następujące wyrażenie:

\rpy = r + ——— +-—-+-—-+ +-—-_ o

⁰ 1 + IRR (1 + IRR)² (1 + IRR)² (1 + IRR)'

Obliczenia IRR w odniesieniu do konkretnych projektów przeprowadzane są zwykle metodą prób i błędów.

Opierając się na kryterium IRR przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych należy przyjąć taki projekt inwestycyjny dla którego koszt utraconych korzyści (czyli stopa dyskontowa) jest mniejszy niż IRR. Kiedy porównujemy koszt utraconych korzyści z IRR naszego projektu to faktycznie pytamy czy nasz projekt ma dodatnią NPV. Zasada ta da tą samą odpowiedź jak zasada NPV w tych wszystkich przypadkach w których NPV projektu jest łagodnie opadającą funkcją stopy dyskontowej.

Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na jedną istotną kwestię. Niektórzy mylą mianowicie IRR z kosztem utraconych korzyści, ponieważ obie występująjako stopy dyskontowe we wzorze np. NPV. Wewnętrzna stopa zwrotu jest miarą rentowności, która zależy wyłącznie od sumy i czasowego rozkładu projektowanych przepływów pieniężnych. Koszt utraconych korzyści jest natomiast standardem rentowności dla konkretnego projektu, który stosujemy obliczając jak wiele wart jest dany projekt. Koszt utraconych korzyści jest ustanawiany na rynkach kapitałowych. Jest to oczekiwana stopa zwrotu oferowana przez inne aktywa o porównywalnym stopniu ryzyka w stosunku do projektu ocenianego.

Wiele firm w krajach wysoko rozwiniętych preferuje stosowanie IRR niż wykorzystywanie NPV. Nie jest to dobra sytuacja. Mimo że te dwa kryteria są formalnie rzecz biorąc równoważne to jednak IRR zawiera kilka niebezpiecznych pułapek, które dadzą się określić następująco:

1. Nie wszystkie projekty charakteryzują się malejącą wielkością NPV wraz ze wzrostem stopy dyskontowej; w przypadku projektów, w których najpierw występuje przepływ dodatni, a dopiero później ujemny ma miejsce odwrotna sytuacja, co implikuje całkowicie odmienną interpretację wyniku porównania IRR z kosztem utraconych korzyści.

⁴⁰    Ibidem, s. 523.

⁴¹    R. Ch. Moyer, J. R, McGuigan. W. J. Kretlow. Contenprorary Financial Managemenl. West Publishing Company, USA 1990, s. 119.

POLSKA AGENCJA ROZWOJU PRZEDSIĘBIORCZOŚCI POLISH AGENCY FOR

* ENTERPRISE DEYELOPMENT 16 m