Sprawozdanie z ćwiczenia nr 9
Temat: Sprawdzanie równania ruchu obrutowego brył.
Zagadnienia do samodzielnego opracowania:
1. Wielkości charakterystyczne w ruchu postępowym.
2. Wielkości charakteryzujące ruch obrotowy.
3. Zasady dynamiki dla ruchu postępowego i obrotowego.
Wykonanie ćwiczenia:
W niniejszym ćwiczeniu posługujemy się wahadłem Oberbecka. Walec metalowy może obracać się wokół osi prostopadłej do osi przyrządu. Z walcem tym połączone są cztery pręty stalowe na których nasadzone są walce. Położenie tych walców można w dowolny sposób przemieszczać. Na walcu osadzone są szpulki na które nawija się nić. Na końcu nici przerzuconej przez bloczek zawiesza się ciężarki.
1. zważyć masę walca M i masę ciężarka m.
2. Włączyć przyrząd do sieci.
3. Założyć wybraną ilość ciężarków wskazaną przez prowadzącego ćwiczenia i maksymalnie rozsunąć walce od osi obrotu.
4. Przemieścić ciężarki w górne położenie, nawijając nić na jedną ze szpulek wskazaną przez prowadzącego i skontrolować czy układ znajduje się w stanie spoczynku.
5. Ustalić określoną wysokość spadania h i odczytać ją ze skali.
6. Wycisnąć wyłącznik w2 i zmierzyć czas pokonania drogi h przez ciężarki.
7. Wycisnąć wyłącznik w1 w celu wyzerowania wskazań miernika.
8. Przenieść ciężarki w górne położenie, wycisnąć wyłącznik w2.
9. Pomiar powtórzyć 5 razy w celu oszacowania średniego czasu spadania.
10. Doświadczenie sprowadza się do wyznaczenia czasu spadania ciężarków z określonej wysokości dla 6 do 10 różnych odległości walców od osi obrotu (d).
11. Korzystając z uzyskanych danych wykreślić na papierze milimetrowym zależność:
t2 = f (d2)
M |
m |
r |
d |
t |
Ic |
[ g ] |
[ g ] |
[ cm ] |
[ cm ] |
[ s ] |
[ kg m2] |
193 |
215 |
4 |
50 |
6.5 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
50 |
6.6 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
50 |
6.5 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
50 |
6.3 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
50 |
6.4 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
46 |
6.1 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
46 |
5.9 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
46 |
6.2 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
46 |
6.1 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
46 |
6.1 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
42 |
5.6 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
42 |
5.8 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
42 |
5.7 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
42 |
5.7 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
42 |
5.7 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
38 |
5.2 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
38 |
5.2 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
38 |
5.3 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
38 |
5.2 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
38 |
5.2 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
34 |
4.7 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
34 |
4.6 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
34 |
4.6 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
34 |
4.7 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
34 |
4.6 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
30 |
4.3 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
30 |
4.2 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
30 |
4.2 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
30 |
4.3 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
30 |
4.2 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
26 |
3.8 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
26 |
3.8 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
26 |
3.7 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
26 |
3.7 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
26 |
3.8 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
22 |
3.3 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
22 |
3.3 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
22 |
3.2 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
22 |
3.3 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
22 |
3.3 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
18 |
3.0 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
18 |
3.0 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
18 |
3.0 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
18 |
3.0 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
18 |
3.1 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
14 |
2.7 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
14 |
2.7 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
14 |
2.8 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
14 |
2.7 |
3,913 10-3 |
193 |
215 |
4 |
14 |
2.8 |
3,913 10-3 |
Obliczenia:
Wyznaczanie momentu bezwładności IC oraz masy walca M:
Obliczenie współczynników ( podstawienie do obliczeń d2 w m2 ) A i B prostej
t2 = f (d2) :
Obliczanie masy walca M i momentu bezwładności IC :
Przykładowe obliczenia momentu bezwładności I :
Błędy :
r = 0,1[mm]
Wnioski :
Zasada dynamiki dla ruchu obrotowego bryły ma postać
, odpowiednio przekształcając to równanie dla wahadła Oberbecka (którym posługiwaliśmy się w ćwiczeniu)
otrzymujemy : . Prostoliniowy charakter zależności
( patrz wykres ) t2 = f (d2) jest dowodem słuszności równania ruchu obrotowego bryły . Rzeczywista masa walca M = 193 [ g ] tylko nieznacznie różni się od masy wyznaczonej w ćwiczeniu równej 193,3 [ g ].
Różnica 0,3 [ g ] między wartością rzeczywistą a doświadczalną świadczy o poprawności wykonania i dokładności przeprowadzonego doświadczenia.