Politechnika Lubelska	Laboratorium materiałoznawstwa
w Lublinie	Ćwiczenie M-1
Józwik Tomasz, Kadłubowski Krzysztof Szczęśniak Mirosław		Semestr III	Grupa: 3.5A	Rok akademicki: 1996/97
Temat ćwiczenia: Pomiar rezystywności dielektryków stałych			Data wykonania: 96-12-04	Ocena:

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodami pomiaru rezystancji skrośnej

i powierzchniowej.

Układy pomiarowe:

1. pomiar rezystancji skrośnej

próbka, 2- elektroda dolna, 3- elektroda ekranująca

pomiar rezystancji powierzchniowej

próbka, 2, 3, 4- elektrody

Do pomiarów wykorzystano mostek HMB I.

Wyniki pomiarów:

		skrośna	powierzchniowa
Próbka 1	R
	V
Próbka 2	R
	V

Obliczenia rezystywności dokonywano zgodnie z PN według następujących wzorów:

gdzie:

efektywna powierzchnia w m²

efektywna długość elektrody pomiarowej w m

grubość próbki

g- szerokość szczeliny

Wymiary próbek:

próbka 1: d₁=50mm, g=2,5mm, h=0,86mm

próbka 2: d₁=50mm, g=2,5mm, h=0,86mm

Obliczenia:

próbka 1:

próbka 2:

Wnioski:

Pomiarów rezystywności dokonano w sposób pośredni - mierząc najpierw rezystancję skrośną i powierzchniową badanych próbek, następnie szukane wartości rezystywności wyliczono ze wzorów odczytanych z norm.

W celu dokładnego określenia szukanych wartości do pomiarów zastosowano mostek (typu HMB I).

Należy zauważyć, że w celu uzyskania prawidłowych wyników pomiaru, w układach przedstawionych powyżej, w celu wyeliminowania składowej nie będącej przedmiotem pomiaru dodano dodatkowe elektrody. W układzie do pomiaru rezystancji skrośnej - w celu wyeliminowania jednoczesnego pomiaru rezystancji powierzchniowej i odwrotnie.

Wyniki pomiarów przedstawiono w jednostkach układu, jednak w praktyce stosuje się jednostkę rezystywności .

---