Sprawozdanie z ćwiczenia C-11
Temat: Pomiar długoœci fali œwietlnej za pomocš siatki dyfrakcyjnej i spektrometru.
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodš pomiaru nieznanej długoœci fali œwietlnej za pomocš siatki dyfrakcyjnej oraz zbadanie poprawnoœci opisu zjawiska interferencji przy pomocy falowej teorii œwiatła. Należy także wyznaczyć zdolnoœć rozdzielczš i stałš siatki użytej w doœwiadczeniu.
Opis ćwiczenia:
Oœwietlajšc siatkę dyfrakcyjnš œwiatłem o znanej długoœci fali wyznaczamy stałš siatki. Na podstawie jej znajomoœci wyznaczamy długoœci fal wysyłanych przez lampę neonowš. W przypadku œwiatła sodowego obserwujemy dla którego rzędu widma widoczny jest dublet sodowy.
Opracowanie wyników:
Stałš siatki wyznaczyliœmy w oparciu o wzór:
gdzie:
d - stała siatki
m - obserwowany rzšd widma
- kšt ugięcia
- długoœć fali.
Zmierzyliœmy kšty ugięcia pierwszego rzędu po lewej i prawej stronie od rzędu zerowego. W celu zminimalizowania błędu obliczyliœmy œredniš z obu pomiarów.
rzšd I (m=1) lewa strona prawa strona
kšt 1233' 2' 1235' 2'
Wartoœć œrednia = 1234'2'
Ze względu na fakt, że żółty pršżek składa się z dwóch linii o długoœciach i do obliczenia d wzięliœmy wartoœć œredniš
Wyliczona stała siatki wynosi: d =(2708,57,1)nm
Znajšc stałš siatki oraz kšty ugięcia mogliœmy wyznaczyć długoœci fal emitowanych przez lampę neonowš ():
kolor kšt długoœć fali [nm] wartoœć tablicowa [nm]
żółty 1241' 594,7 13,3 560-600
pomarańczowy 1300' 609,3 12,8 600-640
pomarańczowy 1310' 616,9 13,0 600-640
pomarańczowy 1330' 632,3 13,4 600-640
czerwony 1340' 639,9 13,7 640-800
czerwony 1358' 653,7 14,0 640-800
Zdolnoœć rozdzielczš obliczyliœmy ze wzoru:
gdzie:
- dana długoœć fali
- różnica długoœci fal dubletu
Aby linie dubletu (= 589,6 nm i =589,0 nm) były rozróżnialne zdolnoœć rozdzielcza siatki wyznaczona musi znajdować się w przedziale:
R= (981,7-982,7)
Znajšc R możemy obliczyć iloœć szczelin korzystajšc z następujšcego wzoru:
gdzie:
N - iloœć szczelin
Wyznaczona iloœć szczelin wynosi: N=491
Dyskusja błędów:
W ćwiczeniu uwzględniliœmy tylko błędy systematyczne wynikajšce z niedokładnoœci użytych przyrzšdów pomiarowych. Głównš ich przyczynš była niedokładnoœć odczytu kšta:
(2' - niedokładnoœć odczytu kšta + 2' - szerokoœć szczeliny i szerokoœć pršżków)
Błšd względny wyznaczenia stałej siatki liczyliœmy metodš pochodnej logarytmicznej:
po zlogarytmowaniu otrzymujemy:
Błšd wyznaczenia długoœci fali neonu wyliczyliœmy tš samš metodš:
po zlogarytmowaniu:
Wnioski:
1. W ćwiczeniu wyznaczyliœmy długoœci poszczególnych fal widma neonu. Porównujšc otrzymane wartoœci z wartoœciami tablicowymi stwierdzamy ich zgodnoœć w granicach błędu. Na tej podstawie wnioskujemy słusznoœć użytej metody pomiaru długoœci fal za pomocš siatki dyfrakcyjnej oraz poprawnoœć zastosowanych w niej wzorów.
2. Wyznaczyliœmy także parametry użytej siatki dyfrakcyjnej:
- zdolnoœć rozdzielcza R = (981,7 - 982,7)
- stałš siatki d = (2708,57,1)nm
- iloœć szczelin N = 491
3. Użyte przyrzšdy pozwoliły jedynie na zaobserwowanie rzędu w którym widoczny jest dublet, lecz nie pozwoliły na zmierzenie kštów ugięcia poszczególnych fal sodu. Dublet był obserwowalny w drugim rzędzie.