POLITECHNIKA RADOMSKA im. Kazimierza Pułaskiego WYDZIAŁ TRANSPORTU |
LABORATORIUM MIERNICTWA |
Data:
|
||||
Wykonali: |
|
Grupa: |
|
Zespół: |
|
Rok akademicki:
|
Temat: |
Pomiary oscyloskopowe
|
Nr ćwiczenia
|
Ocena i podpis prowadzącego:
|
1. Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest poznanie budowy, zasady działania i obsługi oscyloskopu elektronicznego oraz obserwacja przebiegów jednokrotnych i innych przebiegów na ekranie oscyloskopu, a także zapoznanie się z możliwością wykonania za pomocą oscyloskopu pomiarów takich wielkości fizycznych, jak okres badanego przebiegu, częstotliwość, kąt przesunięcia fazowego.
2. Przebieg ćwiczenia:
2.1 Pomiar amplitudy, częstotliwości i okresu badanego przebiegu za pomocą oscyloskopu elektronicznego typu 3502
Rys.1 Układ połączeń oscyloskopu z generatorem funkcyjnym
Tabela pomiarowa
Lp. |
Amplituda A |
Okres T |
Częstotliwość f |
Uwagi |
|
[V] |
[s] |
[Hz] |
|
1a |
0.8 |
960 μs |
1041,667 |
1 kHz, sinusoida |
1b |
0.8 |
340 μs |
2941,176 |
3 kHz, sinusoida |
2a |
0.8 |
100 μs |
10000 |
10 kHz, trójkąt |
2b |
0.8 |
10 μs |
100000 |
100 kHz, trójkąt |
3a |
0.8 |
5.2 μs |
192307,7 |
200 kHz, prostokąt |
3b |
0.8 |
20 μs |
50000 |
50 kHz, prostokąt |
Przykładowe obliczenia:
Hz
2.2 Pomiar kąta przesunięcia fazowego
Rys.3 Schemat przesuwnika fazowego
Tabela pomiarowa dla pomiaru kąta przesunięcia fazowego
Lp. |
R |
ϕosc |
ϕ=360-ϕosc |
xo/x |
asin(xo/x) |
ϕobl |
Δϕ |
δϕ |
|
[kΩ] |
[°] |
[°] |
|
[°] |
[°] |
[°] |
[%] |
1 |
2 |
329,7 |
30,3 |
0,5176 |
31,2 |
31,2 |
0,9 |
2,97 |
2 |
5 |
293 |
67 |
0,931 |
68,6 |
68,6 |
1,6 |
2,388 |
3 |
10 |
254,5 |
105,5 |
0,9749 |
77,1 |
102,9 |
2,6 |
2,465 |
4 |
15 |
232 |
128 |
0,8352 |
56,6 |
123,4 |
4,6 |
3,594 |
5 |
20 |
219,4 |
140,6 |
0,7805 |
51,3 |
128,7 |
11,9 |
8,464 |
6 |
23 |
216 |
144 |
0,5756 |
35,1 |
144,9 |
0,9 |
0,625 |
7 |
40 |
201,7 |
158,3 |
0,4092 |
24,2 |
155,8 |
2,5 |
1,579 |
Uwaga: Kąt w rubryce ϕosc jest przesunięciem fazowym odczytanym z oscyloskopu, ϕ=360-ϕosc to przesunięcie między sygnałami wejściowym a wejściowym.
Przykładowe obliczenia:
°
°
° , ponieważ kąt w pierwszej ćwiartce układu współrzędnych;
°
%
2.3 Badanie i obserwacje przebiegów jednokrotnych
Rys.4 Schemat układu do badania przebiegów jednokrotnych
Tabela pomiarowa dla wyników obserwacji przebiegów jednokrotnych
Lp. |
R |
T |
f |
fobl |
Δf |
δf |
Q |
|
[kΩ] |
[μs] |
[Hz] |
[Hz] |
[Hz] |
[%] |
|
1 |
32 |
30 |
33333 |
39888 |
6555 |
16.43 |
8 π |
2 |
20 |
32 |
31250 |
39888 |
8638 |
21.66 |
4 π |
3 |
60 |
32 |
31250 |
39888 |
8638 |
21.66 |
11 π |
Przykładowe obliczenia:
Hz
Hz
Hz
%
3. Wnioski:
W pierwszej części ćwiczenia zbadaliśmy możliwości oscyloskopu w dziedzinie pomiarów amplitudy, częstotliwości i okresu badanego przebiegu. Jak się okazało, można dokonać pomiarów przybliżonych wartości tych wielkości, jednak ich dokładność jest znacznie ograniczona. Duży wpływ na dokładność odczytu okresu badanego sygnału ma właściwy dobór podstawy czasu. Należy tak ustawić parametry podstawy czasu, by na lampie oscyloskopowej oglądać jeden pełny okres badanego przebiegu. Nasze pomiary są na tyle dokładne, na ile pozwala na to podziałka na lampie oscyloskopowej. W praktyce błędy nie przekraczały kilku procent.
Dzięki najnowszej technologii cyfrowej, pomiary stają się dokładniejsze, ponieważ mamy możliwość bezpośredniego odczytu mierzonej wartości w postaci liczbowej. Skorzystaliśmy z tych dogodności przy pomiarze kąta przesunięcia fazowego w drugiej części ćwiczenia. Najpierw odczytywaliśmy bezpośrednio przesunięcie między sygnałami badanymi, następnie czyniliśmy to za pomocą metody figur Lissajous. Przy porównaniu wyników pomiarów okazało się, że przy określaniu kąta przesunięcia fazowego należy wziąć pod uwagę zachowanie się funkcji arcus sinus dla różnych wartości jej argumentów:
asin(x) = asin(180 - x)
Biorąc pod uwagę powyższą zależność, określiliśmy badane przesunięcia fazowe i porównaliśmy je z uzysaknymi pierwszą metodą. W jednym wypadku błąd bezwzględny sięgał 12%, co może być spowodowane błędem grubym przy odczycie z ekranu oscyloskopu. W pozostałych wypadkach błąd ten nie przekraczał 4%.
Technika cyfrowa daje także możliwość obserwacji przebiegów jednokrotnych. Istnieje możliwość zapamiętania takiego przebiegu i późniejszej jego analizy. Naszym zadaniem była obserwacja drgań gasnących obwodu rezonansowego i ustalenie podstawowych parametrów tego obwodu : dobroci Q i częstotliwości drgań własnych. Jak wykazały nasze obserwacje, dobroć jest wprost proporcjonalna do rezystancji szeregowej przyłączonej równolegle do obwodu rezonansowego. Przy ustalaniu częstotliwości drgań własnych badanego obwodu błąd bezwzględny przekroczył 20% w stosunku do wartości teoretycznej, obliczonej na podstawie parametrów zastosowanych elementów. Wynikać to może z niedokładności odczytu z oscyloskopu.
1