ROK IV - klasa 6

„ŚLADEM CHRYSTUSA”

Tematyka spotkań w IV roku formacji nawiązuje do tematu rekolekcji II stopnia Oazy Dzieci Bożych:

PER CHRISTUM - PRZEZ CHRYSTUSA.

Stąd poszczególne tematy zostały pomyślane jako rozwinięcie zasadniczej myśli - naśladowania Chrystusa w Jego misji kapłańskiej, prorockiej i pasterskiej. Tej ostatniej poświęcono najmniej miejsca, a to z tego powodu, że wprowadzenie w życie zastosowań z poszczególnych spotkań samo stanie się świadectwem, czyli wypełnieniem pasterskiego zadania chrześcijanina.

ks. Antoni

[e-mail]

www.ks-antoni.info

BIELSKO-BIAŁA

2005

Tematy spotkań:

Część wstępna:

1. Pierwsze spotkanie w nowym roku formacyjnym

2. Po rekolekcjach II stopnia ODB

Część A: Moja misja prorocka

1. Moja misja prorocka

2. Biblia - Księga Święta

3. Bóg stwarza świat

4. Człowiek na obraz Boga

5. Grzech i obietnica zbawienia

6. Abraham - wiara zwycięża

7. Jakub i Ezaw - co jest dla mnie ważne

8. Józef - Bóg wywyższa poniżonych

9. Mojżesz - Bóg powołuje swoich pomocników

Część B: Moja misja kapłańska - Adwent i Boże Narodzenie

1. Oczekiwanie na Mesjasza w historii Zbawienia - i oczekiwanie w moim domu (tradycje adwentowe)

2. Jan Chrzciciel przygotowuje przyjście Mesjasza (nawrócenie)

3. Maryja oczekuje na Mesjasza (komunia - roraty)

4. Narodziny Jezusa w moim domu (religijność w domu - nie tylko w czasie świąt)

5. Bóg nawiedza nasz dom - odwiedziny duszpasterskie

Część C: Moja misja kapłańska - moje spotkania z żyjącym Jezusem

1. Słowo Boże, na co dzień

2. Moja osobista modlitwa - systematyczność

3. Moja osobista modlitwa - jest słuchaniem

4. Namiot Spotkania - jak można inaczej

5. Modlitwa do Ducha Świętego

6. Stały spowiednik, regularna Spowiedź.

7. Msza w tygodniu (szkolna)

Część D: Moja misja pasterska - świadectwo życia

1. Telewizja? Tak, ale jak?.

2. Nie jestem dzieciuchem!

3. Moja mowa świadczy o mnie.

Spotkanie 1

Pierwsze spotkanie w nowym roku formacyjnym.

Słowo życia: Pomodlę się za moją grupę

Pierwsze spotkanie w nowym roku formacyjnym powinno zawierać następujące elementy:

1. wspólnototwórczy - w postaci metody wzmacniającej wzajemne więzi; przypomnienia (lub ustalenia czy też uaktualnienia ) Reguł Grupowych

1. prezentację tematyki rocznej pracy formacyjnej

1. prezentację metody formacji własnej - Karty Pracy nad Sobą (z przybliżeniem sposobów realizacji jej poszczególnych punktów)

Propozycja realizacji:

Pogłębienie więzi grupowych.

1. Metoda: “Oczekiwania i obawy”

Kolejno, lub przez zaprasznie się do wypowiedzi, każdy uczestnik odpowiada na pytanie: Jakie są moje oczekiwania w nowym roku ?

Gdy wszyscy się wypowiedzą podsumowujemy - wskazując na rzeczy możliwe do realizacji i sposoby aby te oczekiwania spełnić. (Najlepiej będzie gdy ktoś uprzednio spisze na większej kartce te oczekiwania.)

Następnie tą samą drogą odpowiadamy na pytanie: “Jakie są moje obawy ?” - o ile to możliwe animator na bieżąco odpowiada na te obawy.

Analogicznie można odpowiedzieć na pytanie: “Dlaczego tutaj jestem ?” - wypowiedzi pozostawiamy już bez komentarza.

2. Metoda: “Sezam”

Wyobrażamyt sobie, że otwiera się przed nami Sezam, z którego można wziąć każdą rzecz materialną i niematerialną. Każdy z uczestników wybiera jedną, którą chce podarować grupie. Rzeczy te spisujemy na większym papierze i omawiamy pod kątem ich przydatności w grupie i możliwości rzeczywistego zdobycia.

3. Metoda: “Chcę zmienić”

Każdy uczestnik indywidualnie wypisuje na kartce papieru postulaty pod adresem grupy: co chciałby zmienić, aby w grupie było przyjemniej, lepiej. Obok zaznacza od kogo zależy realizacja tego postulatu.

Po ukończeniu pracy indywidualnej dzielimy się spostrzeżeniami na forum grupy. Animator niech zwróci uwagę na powtarzające się najczęąściej - da mu to rozeznanie co do autentycznych oczekiwań grupy.

Prezentacja tematyki rocznej

IV rok formacji kontynuuje temat II Stopnia letnich rekolekcji ODB: “Przez Chrystusa”. Zasadniczą treścią jest naśladowanie Jezusa w Jego trzech misjach: kapłańskiej, prorockiej, pasterskiej.

Co to znaczy?

- Jezus był kapłanem bo ofiarował siebie dla naszego uświęcenia. Misja kapłańska polega więc na uświęceniu siebie i innych

- Jezus jest prorokiem bo głosi Słowo Boże - misja prorocka związana jest więc z czytaniem i głoszeniem Słowa Bożego

- Jezus jest pasterzem - bo prowadzi nas do zbawienia - misja pasterska to inaczej przykład życia, którym prowadzimy innych do Boga.

Temat roku brzmi: “Śladem Chrystusa: - ten zapisujemy ozdobnymi literami na pierwszej stronie notatnika.

Na drugiej stronie należy napisać dużymi literami wyjaśnienie: co oznaczają poszczególne misje w życiu Chrystusa i naszym

Z czego będzie składała się nasza formacja ?

1. Misja kapłańska i prorocka

- codzienna modlitwa ze Słowem Bożym (odczytanie fragmentu Słowa Bożego i modlitwa )

- udział w Mszy niedzielnej (jak i kiedy w niej uczestniczymy? - Msza dla dzieci, podejmowanie na niej posługi )

- udział w Mszy w tygodniu (Msza szkolna)

2. Misja pasterska

- udział w spotkaniu grupy i całej Wspólnoty

- realizacja “Słowa życia” czyli wspólnego postanowienia ze spotkania w grupie.

Te elementy muszą się znaleźć w Karcie Pracy nad Sobą.

Na spotkaniu podajemy wzór takiej Karty i rysujemy ją w notatniku.

“Słowo życia” w tym tygodniu może brzmieć: pomodlę się codziennie za moją grupę i animatora.

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 2

Po Rekolekcjach II stopnia Oazy Dzieci Bożych

Słowo życia: Na nowo podejmę zadania Dziecięcej Krucjaty Miłości - “Kropelki”

Przypominamy na tym spotkaniu obraz rozważany w czasie całego II stopnia ODB - warunki wzrostu symbolicznej rośliny, która obrazowała rozwój życia Bożego w nas.

Przypomnimy:

- czym jest ziarno ?

- w jakich warunkach się rozwija ?

- jakie są zagrożenia dla rośliny ?

- co jest owocem tego ziarna ?

Na rekolekcjach zostały wprowadzone w życie “Kropelki” - zasady duchowego wzrostu dziecka Bożego.

Przypomnimy je dziś i omówimy jak je stosować:

C o d z i e n n i e :

1. Pomodlę się za braci

1. Powiem coś dobrego o drugim człowieku

1. Zrobię coś przyjemnego dla bliźniego

Z a w s z e :

1. Podziękuję za doznaną przysługę

1. Przeproszę za wyrządzoną przykrość

1. O rzeczy potrzebne poproszę uprzejmie

N i g d y :

1. Nie będę krzyczał na drugiego

1. Nie będę przezywał kolegów

1. Nie będę dokuczał słabszym

Po omówieniu powyższe zasady wpisujemy do notatnika i polecamy, aby w domu przepisać je ładnie na osobnej kartce i umieścić w “swoim kąciku” tak aby z czasem nauczyć się ich na pamięć. Od zaraz też wprowadzamy je na nowo w życie. W tym tygodniu “Kropelki” stają się naszym Słowem Życia”.

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 3

Moja misja prorocka

Słowo życia: Codziennie przeczytam choć mały fragment Ewangelii.

Celem tego spotkania będzie wytłumaczenie na czym polega prorocka misja Chrystusa i chrześcijanina.

JEZUS PROROKIEM

Kto to jest prorok ? - rozpoczynamy od swobodnej rozmowy na ten temat. Trzeba przy tym unikać jednostronnego ujęcia proroctwa jako zapowiedzi przyszłości. Prorok to głosiciel Słowa Bożego. Przykładem może być prorok Jeremiasz. Odpowiedzcie na podstawie poniższego tekstu na czym polegała jego misja ?

Jer 1, 4-9

Do zapamiętania:

• prorok poznaje słowo Boże

• prorok głosi nie swoje, ale Boże Słowo

Jak Jezus głosił Słowo Boże ?

Łk 4, 16-21

W rozmowie podajcie przykłady przypowieści, kazań jakie głosił Jezus.

Można to zrobić w formie krótkiego konkursu: Każdy ma do dyspozycji Pismo Święte. Pierwsza osoba podaje przykład przypowieści lub kazania i wyznacza następną osobę z grupy itd. Odpada ten kto w określonym czasie nioe poda kolejnego przykładu lub powtórzy już powiedziany.

JA JESTEM PROROKIEM

Jezus przekazał swoją misję Apostołom i ich następcom:

Mt 28, 19a

Podobnie jak zadanie Jeremiasza tak i nasze polega na:

• poznaniu Słowa Bożego

• głoszeniu Słowa Bożego

Jak będziemy poznawać Słowo Boże ? - nawiązanie do Słowa Życia

Co to znaczy głosić Słowo Boże będąc uczniem - dzieckiem ?

Dobrze byłoby zaproponować uczestnikom konkretne, krótkie fragmenty do przeczytania na co dzień.

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 4

Biblia - Księga Święta

Słowo życia: Sięgając codziennie do Biblii będę się starał żyć Słowem Bożym i uczył posługiwać tekstem Pisma Świętego.

To spotkanie rozpocznie cykl tematów o Piśmie Świętym. Celem dzisiejszego spotkania jest ukazanie Biblii jako księgi i zdobycie umiejętności posługiwania się nim.

Słowo Boże: Łk 4, 16-20

Czytanie tego tekstu ma na celu zobrazowanie jak wyglądało Pismo Święte w czasach przed zebraniem Go w jedną książkę - tak jak dziś jest wydawane.

Do odczytanej sceny Ewangelii trzeba jeszcze dołączyć wyjaśnienia:

• księgi w pergaminowych zwojach przechowywane były w synagodze w niszy w ścianie

• każda księga była napisana w osobnym zwoju

• czytający nie tyle otwierał co rozwijał księgę

• Na znak szacunku księgę całowano a sam czytający zasłaniał głowę chustą

Tak do Pisma Świętego odnosił się też Jezus.

Jak my możemy okazać szacunek Biblii ?

JESTEM PROROKIEM

Chrześcijanin powinien umieć się posługiwać tekstem Pisma Świętego.

(Praca z Biblią)

Ksiąg Pisma Świętego jest - 72

Starego Testamentu - 45

Nowego Testamentu - 27

Każda księga podzielona jest na rozdziały i wersety tak, aby łatwo było odszukać tekst.

Wyjaśnienie oznaczeń:

1. Podajemy przykłady skrótów nazw ksiąg

2. Wyjaśniamy co oznaczają następne cyfry.

3. Ukazujemy jak w Biblii oznaczany jest werset początkowy i końcowy na stronie (górnym zewnętrznym rogu)

4. Wykonujemy szereg ćwiczeń w szukaniu w tekście (można z tego zrobić konkurs w grupie)

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 5

Bóg stwarza Świat

Słowo życia: W tym tygodniu codziennie podziękuję za piękno otaczającego nas świata.

Rozpoczynamy wędrówkę po historii zbawienia od początków stworzenia do Jezusa Chrystusa.

Pierwszy temat dotyczy stworzenia świata.

Celem spotkania będzie ukazanie opisu biblijnego jako hymnu na cześć Boga Stwórcy i wychowanie dzieci do dziękczynienia za świat.

Animator sam musi pamiętać, że Rdz 1-11 nie są opisem historycznym o tym jak powstał świat (tym zajmują się nauki przyrodnicze) ale opowiadaniem etiologicznym (wyjaśniającym) dlaczego powstał.

Słowo Boże:

Wyobraźcie sobie, że macie ułożyć hymn dziękczynny za wszystkie dzieła stworzenia.

Jak można tego dokonać ?

(Można dzieciom zadać pytanie: “za jakie stworzenia można podziękować Bogu ?” - w odpowiedziach na to pytanie będzie najprawdopodobniej pewien bałagan. Można więc zaproponować poukładanie poszczególnych stworzeń w powiązaniu ze sobą, np. Wymieniamy najpierw zwierzęta, potem ptaki, drzewa, kwiaty itp.)

Biblijny autor w inny sposób poukładał hymn na cześć Boga Stwórcy. Zależało mu na tym aby było go łatwo zapamiętać bo ten hymn miał być wiele razy powtarzany przez różnych ludzi jako ich modlitwa.

Jak to zrobił ?

Autor ten podzielił wszystko co istnieje na 6 części, które nazwał dniami stworzenia.

Można to przygotować w formie wycinanki lub rysunku:

W 1 dniu Bóg stworzył i oddzielił światło od ciemności (układamy obok siebie białą i ciemną kartkę papieru)

W 2 dniu Bóg stworzył niebo i wodę pod niebem (układamy niebieski papier w kształcie fal)

W 3 dniu Bóg wydzielił z morza suchy ląd (układamy zielony papier na “wodzie”)

Następne trzy dni to kolejne trzy części stworzeń - pogrupowane tak by zamieszkiwały stworzone poprzednio przestrzenie.

4 dzień to ciała świecące w ciemności i za dnia (dzieci mogą je malować na rozłożonych już papierach)

5 dzień to mieszkańcy przestrzeni stworzonych w dniu 2 a 6 dzień mieszkańcy ziemi stworzone w dniu 3.

Po zakończeniu tej prezentacji sięgamy do tekstu: Rdz 1, 1-26 i porównujemy z naszym schematem.

Jestem prorokiem:

Sprawdzamy teraz czy taki schemat naprawdę łatwo zapamiętać.

Niech dzieci spróbują go powtórzyć bez patrzenia na powstały rysunek.

Ojciec rodziny, w czasach gdy nie było jeszcze spisanej Księgi Rodzaju tak właśnie zapamiętywał hymn na cześć Boga Stwórcy świata i tak uczył swoje dzieci. Dopiero później, na 1000 lat przed Jezusem zostało to opowiadanie spisane.

Jak my dziś możemy oddawać cześć Bogu za dzieło stworzenia ?

(modlitwą dziękczynną, troską o środowisko, poznawaniem dzieł Bożych)

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 6

Człowiek na obraz Boga

Słowo życia: Codziennie podziękuję Bogu za jakąś dobrą cechę, którą odkrywam w sobie.

Dzisiejsze spotkanie powinno uświadomić uczestnikom, że człowiek sam w sobie jest dobry i powołany do pielęgnowania tego dobra w sobie.

Słowo Boże:

Pamiętając, że Biblia nie jest podręcznikiem z biologii ale Księgą Wiary chcemy zatrzymać się nad opisem stworzenia człowieka. Ważne jest, by animator pamiętał że:

• podobieństwo do Boga leży w płaszczyźnie duchowej (wola, rozum, zdolność do kochania, dusza niematerialna)

• procesem formowania się ciała ludzkiego zajmuje się antropologia a nie teologia

• autor biblijny pokazywał związek człowieka z ziemią (światem zwierzęcym) i z Bogiem, ale nie był w stanie wyjaśnić szczegółów powstania ciała ludzkiego (do dziś nie potrafią tego w 100 % nauki przyrodnicze).

Człowiek z ziemi: Rdz 2, 7

Jakie cechy człowieka dowodzą jego podobieństwa do świata ziemskiego ?

Człowiek z Boga: Rdz 1, 26-27

W czym człowiek przewyższa nawet najdoskonalsze zwierzęta ?

Na czym polega podobieństwo człowieka do Boga ?

Jestem prorokiem:

Człowiek, gdy pielęgnuje i rozwija swe podobieństwo do Boga jest w stanie dokonywać wspaniałych dzieł. Chcemy się teraz zastanowić nad takimi osiągnięciami ludzkości i poszczególnych osób, które pokazują wielkość i dobroć człowieka.

Dobrze będzie jeśli animator będzie mógł pokazać przynajmniej niektóre osiągnięcia lub osoby na obrazkach.

Tematy są tu zasadniczo dowolne - uważać należy jedynie na to by były to osiągnięcia dobre, godne człowieka.

Nie skupiajmy się też wyłącznie na dziedzinie techniki, ale ukażmy takie osoby, których wielkość polega na zdolności do poświęcenia, na wielkości ich miłości.

Ostatnia część spotkania powinna uświadomić, że każdy z nas też jest obrazem Boga i przez swoje dobre cechy może ukazywać wielkość człowieka.

Niech każdy z uczestników spróbuje kolejno wymienić jakąś dobrą swoją cechę a inni pomogą mu wymyślić jak używając tej cechy można pokazać wielkość człowieka.

Przypomnienie Słowa Życia.

W notatniku powinna pozostać notatka o podobieństwie człowieka do świata ziemskiego i do Boga.

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 7

Grzech i obietnica zbawienia

Słowo życia: Przez swoją dobroć będę się starał przeciwdziałać panoszącemu się złu.

Kontynuujemy cykl tematów o Piśmie Świętym ponieważ zadaniem każdego chrześcijanina, wynikającym z jego misji prorockiej jest poznanie Słowa Bożego. Celem dzisiejszego spotkania jest ukazanie początków grzechu i jego rozprzestrzeniania się oraz obietnicy Bożej, że pośle Zbawiciela czyli pokona grzech.

Animator musi pamiętać przy tym, że nadal mamy do czynienia z opisem, który nie ma nic wspólnego z historią w dzisiejszym sensie. Opis rozprzestrzeniania się grzechu jest jedynie oparty o schemat pokrewieństwa ale nie przedstawia faktycznego pokrewieństwa między poszczególnymi osobami. Autor natchniony chciał jedynie ukazać, że zło zatacza coraz szersze kręgi a nie to, jaka była linia genealogiczna od Adama przez Kaina do Noego. W mówieniu do dzieci należy też unikać podkreślania tego pokrewieństwa.

Słowo Boże:

Przed przystąpieniem do czytania tekstu przedstawmy schemat obrazujący całą ludzkość: może on przybrać postać trójkąta o wierzchołku skierowanym ku dołowi. Dzielimy go na 3 części liniami poziomymi: pojedynczy ludzie, rodzina, naród. Z takich grup składa się cała ludzkość. Czytając poniższe teksty pokazujemy jak te grupy zostały zarażone grzechem:

Pojedynczy ludzie: Rdz 3, 1-6 (można ten grzech zaznaczyć kolorując część schematu na czarno)

Rodzina: Rdz 4, 2-8 (zaznaczmy jak poprzednio)

Naród: Rdz 4, 23-24 (zaznaczamy; Tekst ten sugeruje, że zło rozrosło się do tego stopnia, że Lemek jest gotów zabić nawet dziecko i chce sie mścić niewspółmiernie do winy)

Pan Bóg już od pierwszego grzechu zapowiada, że ocali ludzkość pokonując zło:

Rdz 3, 14-15

Dlatego też nawet gdy karze ocala sprawiedliwych, aby z nich mógł się w przyszłości narodzić Zbawiciel.

Rdz 6, 9-22 - Noe (Na schemacie można zaznaczyć innym kolorem rodzinę Noego).

Jestem prorokiem:

Czy w naszych czasach również ludzkość jest dotknięta złem ?

(Posługując się schematem pokażcie jak zło dotyka pojedynczych ludzi, rodziny, narody)

Jacy ludzie dzisiaj są podobni do Noego ?

Co sam mogę zrobić, aby być jak Noe - “człowiekiem prawym” ?

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 8

Abraham - wiara zwycięża

Słowo życia: Codziennie będę odmawiał Akt Wiary: “Wierzę w Ciebie…” oddając Bogu wszystkie trudne sprawy mojego życia.

Od postaci Abrahama zaczyna się ciąg historycznych postaci ze Starego Testamentu. Będą one przykładami postaw do naśladowania. Misja prorocka polega bowiem na poznawaniu Słowa Bożego i jego wprowadzaniu w życie.

Proponuję przygotowanie na spotkanie wykresu lub zegara, który będzie obrazował czasy w których żyła omawiana postać. Dobrze by było gdyby taki zegar mógł wisieć w miejscu spotkań grupy i przy kolejnych postaciach zaznaczało by się na nim czas życia. Zegar powinien się zaczynać w 1800 roku przed Chrystusem i kończyć w roku 0 - czyli narodzeniem Jezusa. Podziałka winna wynosić 50 lat.

Słowo Boże:

Historia Abrahama opisana jest w Rdz 12 - 23. Animator powinien ją sobie przypomnieć przed spotkaniem.

Abraham jest pierwszą postacią w Biblii, o której wiemy kiedy żył. Było to w latach 1800 - 1750 przed Jezusem. Zaznaczamy to na wykresie.

Obietnica dana Abrahamowi.

Abraham jest człowiekiem, któremu Bóg dał obietnicę, że stanie się ojcem Narodu Wybranego - tego w którym ma się narodzić Zbawiciel świata.

Przeczytajcie o tej obietnicy:

Rdz 15, 1-6

Po tej obietnicy Abrahamowi urodził się jedyny syn - Izaak.

Próba wiary Abrahama:

Rdz 22

Jest to znana scena. Dobrze będzie zagrać ją z dziećmi.

Omówienie scenki:

• na czym polegała próba ?

• co musiał czuć Abraham w czasie tej próby ?

• co był dla Abrahama najważniejsze ?

• za co Bóg pochwalił Abrahama ?

Jestem prorokiem:

Dzisiaj też nasza wiara bywa wystawiana na próbę.

Podajcie przykłady takich sytuacji.

Jak kończą się takie próby gdy ktoś nie zaufa Bogu tak bardzo jak Abraham (grzech).

Można jedną z omawianych scenek zagrać podobnie jak sytuację Abrahama.

Przykład sytuacji:

• dziecko jest uczestnikiem rozmowy na czyjś temat. Rozmowa zmienia się w obmawianie. Jak postąpić ?

• dziecko jest namawiane do zła (kradzieży, kłamstwa)

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 9

Jakub i Ezaw - co jest dla mnie najważniejsze?

SŁOWO ŻYCIA: W ciągu całego tygodnia postaram się popracować nad jedną wybraną rzeczą i spróbuję ją wznieść wyżej we własnej piramidzie wartości.

Tym razem mamy do czynienia z historią, która jest mniej znana dzieciom.

Na początku musimy zaznajomić dzieci z historią Jakuba i Ezawa. Jest ona opisana w Rdz 26-27. Następnie możemy przeczytać im poniższy fragment.

Słowo Boże: Rdz 25, 29-34

Na podstawie opowiadania wskazujemy jakie wartości były ważne w życiu Jakuba a jakie Ezawa.

Następnie poszukajcie innych analogii ze współczesnych sytuacji (powinna to być praca grupy przy pomocy animatora).

Przykład: ktoś przyjaźni się z innym dzieckiem dlatego tylko, że jest ono bogate; ktoś pomaga innym tylko gdy to jest korzystne.

METODA AKTYWIZACJI:

"Słoneczko"

Każde z dzieci otrzymuje po 5 karteczek niedużego formatu (połowa kartki z zeszytu).

Na każdej kartce dziecko wypisuje dużymi literami pięć najważniejszych rzeczy w życiu (mogą to być tak osoby, rzeczy jak i postawy). Nie może być ich więcej tylko pięć.

Na wolnej przestrzeni na podłodze animator układa centrum słońca: koło z wyraźnym napisem: Co jest dla mnie najważniejsze?

Po samodzielnej pracy dzieci układają wokół centrum swoje kartki w ten sposób, że powtarzające się wartości tworzą wydłużający się promień "słoneczka".

Kończymy zadanie omówieniem wymienionych przez dzieci wartości (Dlaczego są to rzeczy ważne w życiu?) począwszy od najdłuższych promieni. Żadnej wartości nie krytykujemy.

Jestem prorokiem:

Zadaniem dziecka będzie narysować piramidę, podzieloną na dowolną ilość poziomów, w którą wpiszą rzeczy najważniejsze w ich życiu.

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 10

Józef- Bóg wywyższa poniżonych

Słowo Życia: W szkole i w moim środowisku odważnie będę wyznawał moją wiarę i czynił znaki z nią związane, nawet za cenę wyśmiania.

Animator powinien uprzednio zaznajomić się z życiem Józefa, które opisane jest w: Rdz 37-50.

Słowo Boże i Metoda aktywizacji - są tym razem połączone w następujący tok spotkania:

Animator na spotkaniu opowiada dzieciom życie i działalność Józefa.

Można odegrać krótką scenkę metodą dramy stawiając akcent na poniżenie i wywyższenie Józefa. Powinna się więc ona składać z sceny sprzedania Józefa i drugiej: mianowania Józefa królewskim doradcą.

Robimy zestawianie postaci i losów Józefa i Jezusa.

Można do tego wykorzystać uprzednio wycięte z papieru pomoce wymienione w środkowej kolumnie poniższej tabeli. Pustą tabelę można wykonać na szarym papierze i wypełniać z dziećmi pokazując poszczególne symbole.

Po prezentacji tabela powinna zostać przeniesiona do notatnika.

UNIŻENIE JEZUSA	SYMBOL	UNIŻENIE JÓZEFA
Jezusowi zdarto szaty	szaty	z Józefa zdarto szaty ,
Jezusa zdradził Judasz	usta	Józefa zdradzili bracia,
Jezusa poniżono w więzieniu	kraty	Józefa poniżono w więzieniu,
Jezus został sprzedany	worek	Józef został sprzedany,
Jezus zmartwychwstał	korona	Józef pomocnik Faraona.

Jestem prorokiem:

Rozmowa o sytuacjach, w których dziecko może zostać poniżone ze względu na swoją wiarę lub postępowanie według jej zasad.

Jak się wówczas zachować?

Część A: Moja misja prorocka Spotkanie 11

Mojżesz - Bóg powołuje swoich pomocników

Słowo Życia: W wybrany na spotkaniu sposób będę w tym tygodniu pomocnikiem Boga.

Postać i dzieje Mojżesza są bardziej znane dlatego w ich przypomnieniu posłużymy się następującą metodą:

• przygotowujemy rekwizyty (wykonane według własnego pomysłu, na przykład z papieru, modeliny ...) związane z życiem i dziejami Mojżesza: koszyk, nóż, płonący krzew, laskę, kamienne tablice, węża na palu

• następnie pytamy dzieci z jakimi epizodami z życia Mojżesza im się to kojarzy

Następnie analizujemy tekst według podanych pytań.

Słowo Boże: Wj 3, 1-8;

Dzieci na podstawie tego tekstu starają się odpowiedzieć na pytania :

1. Kim był Mojżesz?

2. Co robił?

3. W jaki sposób Bóg przemówił do niego?

4. Po co Pan go posłał?

5. Jaka była reakcja Mojżesza na słowa Boga i jaka była jego postawa?

6. W czym Mojżesz pomagał Bogu?

Jestem prorokiem:

Również dzisiaj Bóg ma swoich pomocników, którym przydziela zadania dla dobra jakiejś większej grupy tak jak kiedyś Mojżeszowi dla dobra Narodu Wybranego.

Poznajmy tych "pomocników Boga" przez uzupełnienie tabelki:

OSOBA	WYPEŁNIANE POWOŁANIE
KAPŁAN	..............................................................
...................	WYCHOWYWANIE DZIECI, OPIEKA
ANIMATOR	.......................................................................
...................	TROSKA O DOBRĄ ATMOSFERĘ WE WSPÓLNOCIE
NAUCZYCIELE	........................................................................
...................	LECZENIE LUDZI
	DOSTARCZANIE LUDZIOM ROZRYWKI
	TROSKA O BEZPIECZEŃSTWO LUDZI
	POMOC UBOGIM
	ZWALCZANIE PRZESTĘPCZOŚCI
	ZAPEWNIENIE SZYBKIEJ KOMUNIKACJI

Zwracamy uwagę na nasze powołanie, czyli służbę dla wspólnoty rodzinnej, klasowej, Dzieci Bożych, itp

Wybieramy, każdy dla siebie, jeden z wymienionych sposobów, który w tym tygodniu będziemy szczególnie realizować.

IV rok formacji - “Śladem Chrystusa”

- 6 -

---