Metoda Lauego?
Skierowanie na nieruchomy kryształ (P) wiązki promieni o widmie ciągłym stwarza możliwość dyfrakcji. Ze względu na mnogość płaszczyzn krystalograficznych, które przy określonych kątach & spełniają równanie Bragga o postaci nλ=2dsin&
Metoda obracanego kryształu?
Pomimo stosowania monochromatycznego promieniowania, równanie Bragga może być spełnione przy naświetlaniu monokryształu ze względu na jego obrót wokół swojej osi. Wiązka promieni przechodzi przez kolimator i padając na próbkę ulega dyfrakcji, dając obraz warstwicowy.
Metoda Debye`a-Scherrera?
Metodę tą zaliczmy do metod proszkowych. Stosuje się w tym przypadku promieniowanie monochromatyczne, wykorzystując najsilniejszą linię K-α widma charakterystycznego odpowiednio dobranej anody lampy rentgenowskiej.
Mikroskop elektronowy?
Ograniczona zdolność rozdzielcza mikroskopu świetlnego stałą się przyczyną poszukiwania metody obserwacji bardziej subtelnej struktury stopów. Jego podstawowe elementy to działo elektronowe i układ soczewek magnetycznych. Elektrony są emitowane przez żarzące się włókno katody i przyśpieszane w polu elektrycznym między katodą i anodą.
Mikroskop skaningowy?
Jest on mikroskopem elektronowym, przystosowanym do analizowania silnie rozwiniętych powierzchni. Zaletą jest dobra zdolność rozdzielcza, co najmniej 15 nm przy dużej głębi ostrości. Składa się z kolumny elektronowej i komory próbek. Na drodze wiązki znajduje się układ odchylający. W kolumnie znajduje się działo elektronowe, które wysyła elektrony w kierunku próbki.
Mikro sonda elektronowa?
Pozwala na określenie składu chemicznego w wybranym mikro obszarze zgładu o średnicy ok. 1μm. Metoda ta stanowi cenne uzupełnienie badań metalograficznych lub rentgenowskiej analizy fazowej. Możliwości badawcze są bardzo duże: analiza półilościowa, Analiza ilościowa pierwiastków od boru do uranu, analiza jakościowa.
Badanie wytrzymałości zmęczeniowej?
Tak nazywamy jego odporność na pękanie w warunkach zmiennych naprężeń. Zmienne naprężenia powodują zniszczenie elementu narażonego na nie, przy znacznie niższych naprężeniach niż przy działaniu jednokierunkowego naprężenia statycznego.
Badania w podwyższonych temp.
Badania metali i ich stopów przy pod. Temp. mogą być prowadzone przy dużych lub małych szybkościach odkształcenia. W pierwszym przypadku chodzi tu o stwierdzenie podatności materiału do przeróbki plastycznej. Granica wytrzymałości na rozciąganie zależy silnie od szybkości rozciągania i maleje z jej obniżaniem. Wydłużenie wskazuje odwrotną zależność.
Metody badań defektoskopowych?
Opracowano szereg metod pozwalających na wykrywanie wad wewnętrznych, takich jak pęknięcia, pory lub inne nieciągłości materiału. Są one stosowane głównie do kontroli jakości materiałów, gdyż mają 100 % kontrolę, a nie wyrywkową jak metody niszczące do których zaliczamy: radiologiczne, ultradźwiękowe, magnetyczne.
Korozja chemiczna?
Jest typowa dla temp. podwyższonych i zachodzi na skutek działania na powierzchnię tlenu lub związków siarki. Może zachodzić również przy temp. pokojowej lub obniżonej, gdy nie ma wilgoci i w ośrodkach nie przewodzących elektryczności. Na powierzchni powstają związki ( tlenki i siarczki) w wyniku zachodzących reakcji chemicznych. Szybkość tych reakcji rośnie z temp.
Korozja elektrochemiczna?
Typową jej cechą jest przepływ prądu elektrycznego wewnątrz materiału między cząstkami różnych faz stopu lub tej samej fazy o różnym składzie chemicznym, przy jednoczesnym przepływie jonów metalu w elektrolicie, który musi pokrywać powierzchnię.
Metody ochrony przed korozją?
Zmiana składu chemicznego, objętościowo w procesie wytwarzania lub powierzchniowo poprzez obróbkę cieplno-chemiczną lub platerowanie;
Obróbka cieplna prowadzącą do jednofazowej struktury;
Nanoszenie na powierzchnię powłok ochronnych metalowych lub niemetalowych, jak farby, lakiery, emalie itp.
Ochrona katodowa, anodowa, protektorowa, wprowadzanie do ośrodka korozyjnego inhibitorów;
Poprawę czystości atmosfery.