ODPOWIEDZI

1

D

2

A

3

C

4

C,E

5

Literatura fantastyczna to utwory przedstawiające świat odmienny od rzeczywistego lub
rzeczywisty zawierający elementy fantastyczne. Pojawiają się elementy nadnaturalne, cudowne,
baśniowe i ludowe. Wykorzystywane bywają również przewidywania naukowo-techniczne.
Najważniejsze odmiany literatury fantastycznej to literatura fantasy, science fiction i horror.

6

a)

akcja rozgrywa się w świecie z odrębną rachubą czasu i magicznymi dniami

b)

w utworze jest mowa o walce dobra ze złem,a dzięki ofiarności i solidarności dobre postacie

zwyciężają złych bohaterów

c)

istnieją magiczne miejsca, ukazujące się tylko odpowiednim wędrowcom

d) nie brak tu fantastycznych

postaci, częściowo zaczerpniętych z baśni, a także postaci

realistycznych

e)

duży udział w wydarzeniach mają czarodzieje, którzy nie mogą zmieniać przyszłości, ale

przekonują innych do pokonania zła

f)

uosobione zwierzęta, które mówią językiem wspólnym dla wszystkich mieszkańców

g)

przedmioty i rośliny nabierają magicznych właściwości

7

a) Hobbici -

mieszkańcy Hobbitonu. Weseli, pełni optymizmu, uwielbiają dobrze zjeść, słuchać

starych opowieści, palić fajki. Mają czyste, schludne nory, gdzie mieszkają. Ubierają się kolorowo,
nie noszą obuwia, gdyż mają owłosione duże stopy. Ich głowy są zwykle porośnięte bujnymi
kędzierzawymi włosami barwy brunatnej. Są skłonni do tycia, ale się tym nie przejmują. Nigdy nie
używają czarów, potrafią się bezszelestnie poruszać.

b) Elfy -

piękne i tajemnicze stworzenia, z łatwością posługują się magią; są nieśmiertelne, a

kiedy czują, że mija ich epoka, udają się na Szare Nabrzeża i odpływają do krainy wiecznego
szczęścia.Wytwarzają magiczne przedmioty, są odważna, sprytne, szlachetne.

o.k.14

o.k.14

Opracowała o.k.14

Opracowała o.k.14

c) Krasnoludy -

większe od hobbitów, kochają skarby i jaskinie. W podziemiach czują się

doskonale, budują tam piękne mieszkania i tworzą warsztat pracy, doskonali rzemieślnicy. Mają
długie brody i dostojny wygląd. Noszą kubraki, są zwykle uzbrojone w topory, czasem ich broń
ma magiczne właściwości. Krasnoludy założyły miasto Dal, spustoszone potem przez Smauga.
d) Gobliny -

olbrzymie stwory, zamieszkujące jaskinie, gdzie zajmują się wytwarzaniem

straszliwej broni, chętnie sprzymierzają się z wilkami-wargami.

e) Trolle -

podobne nieco do goblinów, nie znoszą dziennego światła, pod wpływem promieni

słonecznych kamienieją.

f) Ludzie -

podobni do ludzi współczesnych. Są wśród nich postacie niezwykłe, szlachetne, dobre,

niepospolicie odważne, jak Bard, oraz chciwe, tchórzliwe i żądne władzy, jak władca Miasta na
Jeziorze.

8

Mroczna Puszcza, Ostatni Przyjazny Dom, Dal (można dorzucić Śródziemie)

9

Akcja rozpoczyna się wiosną (maj), a kończy się późną jesienią. Jest to Trzecia Era.

10

E

11

Bilbo Baggins to hobbit. Mieszka w domu pod Pagórkiem. Jego matką była Belladonna Tuk, a
ojcem Bungo Baggins. Rodzina Tuków znana była z zamiłowania do przygód, co było dziwne dla
każdego szanującego się hobbita. Co jakiś czas członek tej rodziny wyruszał w nieznane. Bilbo
był większy od liliputa, a mniejszy od człowieka. Ubierał się zazwyczaj w zielony kubrak i żółte
spodnie. Miał bujną kędzierzawą czuprynę i okrągły brzuszek, poświadczający, że lubił jeść. Jak
wszyscy hobbici Bilbo umiał się bezszelestnie poruszać. Bilbo należał do wesołych i beztroskich
istot. Optymistycznie patrzył na świat. Uwielbiał spokój dobre jedzenie i poobiednią fajkę.
Wydawało mu się, że nie lubi przygód, zamiłowanie do nich obudziło się w hobbicie dopiero pod
wpływem Gandalfa, choć czarodziej dobrze wiedział, że ma je we krwi. Bilbo okazał się bardzo
odważnym hobbitem. Nigdy się nie przechwalał i choć bał się, że nie podoła zadaniu, zawsze
dzięki sile charakteru wychodził szczęśliwie z opresji. Umiał w razie potrzeby poświęcić się dla
przyjaciół - uratował ich m.in. przed pająkami, z którymi musiał stoczyć walkę. Cechowały go
ponadto spryt, zwinność, pomysłowość i odwaga. Był cierpliwy i opanowany, wnikliwie
obserwował otoczenie. Nie można mu też odmówić szlachetności i mądrości - pomógł ludziom w
pokojowych rokowaniach z krasnoludami. Bilbo nie dał się ogarnąć chciwości i dumie. Choś
krasnoludy wiele mu zawd

zięczały, pozostał skromnym hobbitem. Nie troszczył się o skarby,

zależało mu tylko na szczęśliwym powrocie do ukochanego domu. Za te cechy bardzo cenił go
Gandalf, który wiedział, że mały hobbit odznacza się wielkim sercem.

12

Pod wpływem przeżytych przygód Bilbo bardzo się zmienił. Jego beztroska ustąpiła miejsca
mądrości, skłonności do przemyśleń nad świtem i prawami, które nim rządzą, dzięki czemu Bilbo
mógł stać się prawdziwym dowódcą wyprawy. Początkowo krasnoludy nieco go lekceważyły,

o.k.14

o.k.14

Opracowała o.k.14

Opracowała o.k.14

obawiając się, że nie poradzi sobie w wyprawie, ale już w drodze okazał się niezastąpiony -
wyratował ich z więzienia elfów, znalazł pierścień, pomógł im się wyplątać z pajęczyn, odkrył
wejście do Samotnej Góry, pierwszy spotkał się ze Smaugiem i dzięki sprytowi odkrył słaby punkt
w zbroi smoka, na koniec odniósł Bardowi Arcyklejnot Góry i przyczynił się do pokonania zła w
Bitwie Pięciu Armii. O ile na początku wyprawy decyzje podejmowali za Bilba Gandalf i
krasnoludy, o tyle później sam decydował o postępowaniu swoim i pozostałych uczestników
wyprawy, którzy bez zastrzeżeń to akceptowali. Powrócił pod Pagórek dojrzalszy i bardziej pewny
siebie. Bilbo nabrał szacunku do samego siebie, stał się niezależny i samodzielny. Dostrzegł to
Gandalf. Od tej pory wbudzał u innych respekt, jedynie hobbici traktowali go nieufnie, ale on się
tym nie przejmował. Pozostał wesoły, znowu stał się beztroski. Swój mieczyk oddał do muzeum,
zachował jedynie pierścień, a przygody postanowił spisać w pamiętniku pod tytułem "Tam i z
powrotem, wakacje pewnego hobbita".

13

Motyw podróż

ZNACZENIE DOSŁOWNE

Bohaterowie odbywają podróż, by osiągną wyznaczony cel: wypełnić powierzoną im misję, pokonać zło i
przywrócić dawny porządek.

ZNACZENIE PRZENOŚNE

Podróż staje się szkołą życia, pozwala bohaterom dorosnąć, rozwinąć w sobie swoje najlepsze cechy.

PUENTA

Tolkien uświadamia czytelnikom, że każdy człowiek musi podejmować w życiu podróży. Żeby były one
właściwe, trzeba zdać sobie sprawę z motywów własnego postępowania oraz z efektów, jakie może ono
przynie

ść. Unikanie wyborów nie jest możliwe. Sztuka polega na tym, by bez względu na to, czy

osiągnie się cel, czy nie wierzyć w to, że nasze postępowanie było najlepsze, na jakie było nas stać, i
byśmy we własnych oczach nie tracili wartości. Tolkien na przykładzie Bilba pokazał, że nie trzeba być
wielkim, by dokonać czegoś wielkiego.

14

Cel: odzyskanie skarbów skradzionych im przez smoka Smauga

15

Dwalin, Balin, Kili, Fili, Dori, Nori, Ori, Oin, Gloin, Bifur, Bombur, Thorin Dębowa Tarcza.

16

Gandalf Szary; był czarodziejem.

17

Elrond z Ostatniego Przyjaznego Domu; Beorn -

pół człowiek, pół niedźwiedź; mieszkańcy Miasta

na Jeziorze

o.k.14

o.k.14

Opracowała o.k.14

Opracowała o.k.14

18

Ludzie i elfy zaczęły toczyć spór z krasnoludami o bogactwa Samotnej Góry. Gobliny, chcąc
wykorzystać sytuacje, aby podbić całe okoliczne ziemie, zaatakowały zwaśnione strony z
nienacka.

19

Bitwę wygrały Krasnoludy dzięki pomocy orłów.

20

C

21

W 1928, podczas porządkowania papierów, Tolkien natknął się na czystą kartkę. Napisał na niej:
"W pewnej norze ziemnej mieszkał sobie hobbit". Tym właśnie zdanie rozpoczyna "Hobbit".
Opublikowany został po raz pierwszy w roku 1937, na prośbę dziesięcioletniego Raynora Unwina,
syna właściciela firmy wydawniczej.

o.k.14

o.k.14

o.k.14

Opracowała o.k.14

Opracowała o.k.14

Opracowała o.k.14