Papież Pius XII współpracownikiem "Schwarze

Kapelle"

Ten tytuł nie oddaje do końca prawdy, niemniej jednak Papież Pius XII był

współpracownikiem zarówno "Czarnej Orkiestry" jak i Alianckich sił

wywiadowczych. "Czarna Orkiestra" czyli po niemiecku "Schwarze Kapelle"

była tajną organizacją zrzeszającą niemieckich oficerów, którzy nie zgadzali się

z poglądami Hitlera i chcieli jego niezwłocznego ustąpienia ze stopnia

premiera i prezydenta Niemiec. Na czele tej organizacji stał dowódca

Abwehry Wilhelm Canaris oraz generał Ludwik Beck. Spiskowcy mieli ściśle

określone plany co do losów III Rzeszy już na początku 1940 r. , zamierzali

obalić reżim Hitlera a następnie postawić go przed sądem i skazać na

więzienie psychiatryczne, gdyż zagłada Adolfa Hitlera mogła grozić pewnego

rodzaju rewolucją i zamieszkami na terenie Niemiec, które byłyby podsycane

prze duże grono zwolenników nazistowskiego dyktatora. Władze w

Niemczech mieli by objąć ponownie Hohenzolernowie. Aby zamach na Adolfa

Hitlera miał szansę powodzenia spiskowcy musieli nawiązać kontakt z

Aliantami, gdyż bezpośrednio po odsunięciu Hitlera od władzy chciano

podpisać zawieszenie broni z Aliantami, co w rezultacie mogło zakończyć

wojnę. Canaris powierzył to zadanie swemu zaufanemu koledze i zastępcy

Hansowi Osterowi. Oster miał nawiązać kontakt z Londynem, w sposób o

którym miał nikt nie wiedzieć z poza bliskiego otoczenia Canarisa. Tuż po

zmiażdżeniu Polski na początku października Hitler miał już przed sobą plany

dalszej inwazji na zachód. Plany te nosiły kryptonim "Gelb" ("Żółty"). Owy

właśnie plan miał być kartą przetargową w negocjacjach z Anglikami. Canaris

jako szef Abwehry miał do nich dostęp, więc mógł je przekazać komu tylko

chciał. Tymczasem Oster nawiązał kontakt z człowiekiem, który mógł

zapewnić spiskowcom kontakt z Aliantami. Tym człowiekiem był Müller,

który miał w Watykanie wysoko postawionych przyjaciół i był przeciwnikiem

reżimu hitlerowskiego. Oster chciał by Müller za pośrednictwem swoich

przyjaciół nawiązał kontakt z Londynem i przekazał im plan "Żółty" a potem

dowiedział się na jakich warunkach Anglicy są skłonni podpisać zawieszenie

broni. Müller za pośrednictwem wielebnego Kaasema chciał się skontaktować

bezpośrednio z papieżem, lecz ten odmówił jednak audiencji, ponieważ

Gestapo obserwowało wszystkich cudzoziemców jacy kontaktują się z głową

Kościoła. Niemniej jednak papież oświadczył że : " Głos niemieckiej opozycji

musi zostać usłyszany w Wielkiej Brytanii". Papież postanowił jednocześnie

warunek ze pokój musi być oparty na gwarancji że Anglia i Francja nie

wykorzystają chaosu jaki zapanuje w Niemczech po aresztowaniu Hitlera do

podbicia Niemiec. I tak propozycje "Schwarze Kapelle" będą przekazywane

następującą drogą : Oster - Müller - Kaas - PiusXII- Osborn ( ambasador

brytyjski w Watykanie, kontakty z Osbornem mogły przy Gestapo nie być

brane pod uwagę jako podejrzane ponieważ ten często kontaktował się z

papieżem z racji swego urzędu). Przez ponad dwa miesiące kontakty nie miały

miejsca, ponieważ Brytyjczycy nie chcieli współpracować z Müllerem , gdyż

wiedzieli o jego funkcji w Abwehrze. Dopiero po zapewnieniach że Müller jest

szczerym antyfaszystą rząd brytyjski podjął negocjacje z "Czarną Orkiestrą". 12

stycznia 1940 roku papież Pius XII oświadczył Osbornowi iż wedle

wiarygodnych informacji Hitler zamierza wcielić w życie plan "Żółty",

niemieccy generałowie powstrzymają te wielką ofensywę jeśli tylko rząd

angielski zapewni ich o podpisaniu zawieszenia broni. Rząd angielski odrzucił

tę propozycje twierdząc że jest zbyt ogólnikowa, a co za tym idzie

bezużyteczna, co wywołało oburzenie papieża. Po tej informacji następny

kontakt papieża z Osbornem nastąpił dopiero 7 lutego na którym to oznajmił

ambasadorowi iż część niemieckiego wojska jest skłonna przejść na stronę

spiskowców jeśli tylko Anglia zgodzi się na zawieszenie broni na warunkach

Niemiec, czyli na zachowaniu integralności i nienaruszalności granic Niemiec i

Austrii. Cały plan konspiracji legł w gruzach gdy przedostał się w ręce von

Brauchitsch`a. Stało się to po tym jak Müller przywiózł z Watykanu

dwunastostronicowy dokument spisany ręcznie przez papieża, który to

przedstawiał propozycje Anglików skierowaną do antyhitlerowców, celem

tego planu miało być udaremnienie planu "Żółtego". Dokument ten był

rozpowszechniony jako "RAPORT X". W momencie kiedy dotarł do von

Brauchitsch`a całe plany misternie tkane prze spiskowców legły w gruzach.

Von Brauchitsch skierował sprawę do SD a ta następnie do wyższego pionu

SS. Jednakże sprawa nigdy nie ruszyła z miejsca gdyż von Brauchitsch bał się

że jeśli ruszy ona zbytnio z miejsca to i on stanie w kręgu podejrzanych, gdyż

uważany był w swerze elity niemieckich Spiskowców jako "swój człowiek".

"RAPORT X" spoczął w sejfie Abwehry i pozostał tam do momentu kiedy po

nieudanym zamachu na życie Hitlera szukano winowajców, ale to zupełnie

inna sprawa.