Środki pracy:

- Środki trwałe – okres użytkowania dłuższy
niż jeden rok, wartość początkowa większa niż
3500zł.
- Środki nietrwałe

Środki obrotowe – głównie przedmioty pracy,
części zamienne, pieniądze, waluta i inne
które przedsiębiorstwo musi zabezpieczyć.

Przedmioty pracy:

Surowce – wszystko to co czerpiemy z natury
bez specjalnego przygotowania (np. piach,
woda, kamień)
Materiały – działalność produkcyjna która
poddana była już obróbce żeby mogła być
przedmiotem dalszej obróbki

Środki pracy:

- maszyny
- urządzenia
- sprzęt
- narzędzia

Cykl produkcyjny:

P→1,2,3→Pd→W(T)→P'

P – pieniądz
1 – siła robocza
2 – środki pracy
3 – przedmioty pracy
Pd – produkcja
W – Wyrób
T – towar (wyrób przeznaczony do sprzedaży)
P' – pieniądz – zysk
P≠P'
Zysk może być użyty w następnym cyklu
prod. pod warunkiem:
- chłonności rynku
- rezerwy mocy produkcyjnej

Pd – pieniądz bierze udział w formie
wirtualnej (jako miernik wartości i jest
dokumentowany). W pozostałych częściach
cyklu produkcyjnego pieniądz występuje
fizycznie.

Otoczenie: - przedmiotowe – naturalne
- podmiotowe – podmioty prawne

Przedsiębiorstwo – podstawowy podmiot
gospodarczy wyodrębniony z otoczenia
organizacyjnie, ekonomicznie i prawnie. Może mieć
jeden zakład albo ich n. powinno zabezpieczać
potrzeby społeczne.

Praca – z ekonomicznego punktu widzenia proces
złożonej aktywności fizycznej i umysłowej człowieka
której celem jest przekształcenie zasobów naturalnych
w dobra zaspokajające ludzkie potrzeby.

Potrzeba – psychologicznie odczuwalny przez
jednostkę stan braku czegoś co w związku ze
strukturą organizmu i indywidualnym
doświadczeniem oraz miejscem jednostki w
społeczeństwie jest niezbędne do utrzymania jej przy
życiu, umożliwienia jej rozwoju, utrzymania
określonej roli społecznej i zachowania równowagi
psychicznej.

Motorem wszelkich przemian w tym i rozwój
społeczny są:
1. W filozofii społecznej ciągły proces istotnych,
koniecznych i nieodwracalnych przemian społecznych
mających określony kierunek i prawidłowość
wewnętrzną
2. W potocznym znaczeniu całokształt zmian jakim
ulegają społeczeństwa w czasie.

Rozwój gospodarczy regulowany jest w warunkach
gospodarki narodowej i rozwój ten hamowany jest
poprzez:
- ograniczoność dóbr naturalnych
- fachowość siły roboczej
- nieproporcjonalny wzrost świadomości i rozwój sił
wytwórczych
Siły wytwórcze – to techniczna strona produkcji dóbr
materialnych wyrażająca stosunek człowieka do
przyrody której przedmioty przekształca w procesie
produkcji. Rozwój gospodarczy regulowany jest więc
w ramach całej gospodarki narodowej zabezpieczając
go oprawą prawną.

Gospodarka narodowa – całokształt zasobów oraz
działalności prowadzonej w sferze produkcji,
podziału, obiegu, komunikacji, usługach w danym
kraju.

Usługa≠Usługa produkcyjna

Gospodarstwo domowe – baza ekonomiczna
jednostki lub grupy osób razem zamieszkujących i
wspólnie utrzymujących się powiązanych ze sobą
najczęściej więzami rodzinnymi.
Osoby samotne utrzymujące się samodzielnie to
jednostkowe gospodarstwo domowe. W ramach
gospodarstwa domowego są realizowane
ekonomiczne funkcje rodziny:
produkcyjna – wytwarzanie dóbr i usług, aktywizacji
zawodowej (np. rodzinne zakłady pracy)
konsumpcyjna - wydatkowanie dochodu na spożycie
dóbr i usług zaspokajające potrzeby człowieka

Dobra to wyroby gotowe podmiotów produkcyjnych
które przeznaczone są do sprzedaży na rynku (towary)

Podstawowym czynnikiem działalności człowieka jest
praca. Społeczny wyraz pracy odzwierciedla się w
działalności podstawowych jednostek pracy potocznie
zwanych firmami, przedsiębiorstwami, zakładami
pracy, podmiotami prawnymi, organizacjami.
Źródłem rozwoju gospodarczego, społecznego,
kulturowego są potrzeby i ich bezustanny rozwój.

Przedsiębiorcy – osoby przedsiębiorcze, zdolne
dostrzegać potrzeby, podejmować decyzje
inwestycyjne do ich realizacji, podejmować ryzyko
działania i dysponujący środkami finansowymi.
Główne cechy przedsiębiorczości to umiejętność
dostrzegania potrzeb głównie nowych, jeszcze
niezaspokojonych, doskonalenie pomysłu, rozumienie
ryzyka i jego cech oraz jego podejmowanie.