GOSPODARKĘ NARODOWĄ DZIELI SIĘ UMOWNIE NA DWIE STREFY, TJ.:

- STREFĘ PRODUKCJI MATERIALNEJ,

- STREFĘ OBEJMUJĄCĄ DZIAŁALNOŚĆ POZAMATERIALNĄ.

STOSOWANY W POLSCE PODZIAŁ GOSPODARKI JEST CZTEROSTOPNIOWY I OBEJMUJE KOLEJNO: - DZIAŁY,- GAŁĘZIE,- BRANŻE,- PRZEDSIĘBIORSTWA.

W STREFIE PRODUKCJI MATERIALNEJ WYRÓŻNIA SIĘ NASTĘPUJĄCE DZIAŁY:

- PRZEMYSŁ,- ROLNICTWO,- BUDOWNICTWO,- LEŚNICTWO,- TRANSPORT I ŁĄCZNOŚĆ,- HANDEL.

W STREFIE PRODUKCJI NIEMATERIALNEJ WYRÓŻNIA SIĘ :GOSPODARKĘ MIESZKANIOWĄ I KOMUNALNĄ,- OŚWIATĘ I WYCHOWANIE,- KULTURĘ I SZTUKĘ,- OCHRONĘ

ZDROWIA, OPIEKĘ SPOŁECZNĄ I KULTURĘ FIZYCZNĄ,-

FINANSE I UBEZPIECZENIA.

BUDOWNICTWO JAKO CZĘŚĆ GOSP. NARODOWEJ DZIELI SIĘ NA GAŁĘZIE:

- BUDOWNICTWO OGÓLNE,- PRODUKCYJNO-USŁUGOWE,- SPECJALISTYCZNE,- JEDNOSTKI GEOLOGICZNE,- JEDNOSTKI GEODEZYJNO-KARTOGRAFICZNE,- JEDNOSTKI PROJEKTOWANIA BUDOWLANEGO, TECHNOLOGICZNEGO I URBANISTYCZNEGO,- JEDNOSTKI POMOCNICZE BUDOWNICTWA.

BUDOWNICTWO; DEF:

- TECHNICZNĄ,: “BUDOWNICTWO JEST TO TECHNIKA, TECHNOLOGIA I ORGANIZACJA WZNOSZENIA, ODBUDOWY, REKONSTRUKCJI, PRZEBUDOWY, ROZBUDOWY, KONSERWACJI, REMONTU ORAZ ROZBIÓRKI BUDOWLI”;

- SPOŁECZNĄ,: “BUDOWNICTWO JEST WYNIKIEM PRACY SPOŁECZNEJ NAD PRZYSTOSOWANIEM PRZYRODY DO POTRZEB CZŁOWIEKA PRZEZ TWORZENIE BUDOWLANYCH SKŁADNIKÓW SZTUCZNEGO ŚRODOWISKA CZŁOWIEKA”;

- EKONOMICZNĄ,: “BUDOWNICTWO JEST TO DZIEDZINA PRODUKCJI MATERIALNEJ, KTÓREJ CELEM JEST ZASPOKAJANIE POTRZEB PRODUKCJI I SPOŻYCIA PRZEZ WYTWARZANIE BUDOWLANYCH SKŁADNIKÓW MAJĄTKU TRWAŁEGO I ICH UTRZYMYWANIE W STANIE UŻYWALNOŚCI”.

BUDOWNICTWO INWESTYCYJNE I NIEINWESTYCYJNE:

PRZEZ BUD INWESTYCYJNE ROZUMIE SIĘ TĄ CZĘŚĆ BUDOWNICTWA, KTÓRA TWORZY NOWE SKŁADNIKI MAJĄTKU TRWAŁEGO SPOŁECZEŃSTWA, CZYLI NOWE BUDOWLE.

BUDOWNICTWO NIEINWESTYCYJNE TO PROWADZENIE ROBÓT NA BUDOWLACH ISTNIEJĄCYCH. W BUDOWNICTWIE NIEINWESTYCYJNYM WYRÓŻNIA SIĘ:

- ROBOTY NAPRAWCZE (NAPRAWY GŁÓWNE, BIEŻĄCE I KONSERWACJE),- ADAPTACJE,- MODERNIZACJE,- ODBUDOWY ITP.

OBIEKTY BUDOWLANE DZIELI NA:

- BUDYNKI WRAZ Z INSTALACJAMI I URZĄDZENIAMI TECHNICZNYMI,

- BUDOWLE STANOWIĄCE CAŁOŚĆ TECHNICZNO-UŻYTKOWĄ WRAZ Z INSTALACJAMI,

- OBIEKTY MAŁEJ ARCHITEKTURY.

BUDYNKIEM NAZYWAMY OBIEKT BUDOWLANY, KTÓRY JEST TRWALE ZWIĄZANY Z GRUNTEM, WYDZIELONY Z PRZESTRZENI ZA POMOCĄ PRZEGRÓD BUDOWL ORAZ POSIADA FUNDAM I DACH.

BUDOWLĄ NAZYWAMY OBIEKT BUDOWLANY NIE BĘDĄCYM BUDYNKIEM LUB OBIEKTEM MAŁEJ ARCHITEKTURY, JAK LOTNISKA, DROGI, LINIE KOLEJOWE, MOSTY, FORTYFIKACJE, BUDOWLE SPORTOWE, CMENTARZE, POMNIKI, CZĘŚCI BUDOWLANE URZĄDZEŃ TECHNICZNYCH ORAZ FUNDAMENTY POD MASZYNY I URZĄDZENIA, ITP.; JAKO ODRĘBNE POD WZGLĘDEM TECHNICZNYM CZĘŚCI PRZEDMIOTÓW SKŁADAJĄCYCH SIĘ NA CAŁOŚĆ UŻYTKOWĄ.

OBIEKTEM MAŁEJ ARCHITEKTURY NAZYWAMY NIEWIELKIE OBIEKTY BUDOWLANE A W SZCZEGÓLNOŚCI: KAPLICZKI, KRZYŻE PRZYDROŻNE I FIGURY, POSĄGI, WODOTRYSKI, PIASKOWNICE, HUŚTAWKI, DRABINKI, ŚMIETNIKI ITP.

WG WYSOKOŚCI BUDYNKI DZIELI SIĘ NA:

- WYSOKIE - POWYŻEJ 12 KONDYGNACJI,

- ŚREDNIOWYSOKIE - 6÷12 KONDYGNACJI,

- NISKIE - DO 5 KONDYGNACJI.

WG DŁUGOŚCI DZIELI SIĘ JE NA:

- PUNKTOWE - ZAWIERAJĄCE JEDEN WĘZEŁ KOMUNIKACYJNY,

- KRÓTKIE - DO 4 WĘZŁÓW KOMUNIKACYJNYCH,

- ŚREDNIODŁUGIE - OD 5 DO 10 WĘZŁÓW KOMUNIKACYJNYCH.

WG SZEROKOŚCI BUDYNKI DZIELI SIĘ NA:

- PŁYTKIE O SZEROKOŚCI DO 12.0 M,

- ŚREDNIOPŁYTKIE O SZEROKOŚCI 12.0 DO 18.0 M,

- GŁĘBOKIE O SZEROKOŚCI PONAD 18.0 M.

PRZY REALIZACJI OBIEKTU BUDOWLANEGO MOŻNA WYRÓŻNIĆ NASTĘPUJĄCE STANY:

- STAN UŚWIADOMIENIA I FORMUŁOWANIA SIĘ POTRZEB,

- STAN PRZEWIDYWANIA MATERIALNEGO SPOSOBU ZASPAKAJANIA POTRZEB,

- STAN ZMIAN MATERIALNYCH (REALIZACJI OBIEKTU),

- STAN ZASPAKAJANIA PRZEZ OBIEKT BUDOWLANY POTRZEB SPOŁECZNYCH,

- STAN LIKWIDACJI OBIEKTU.

- PROCES INWESTYCYJNO-BUDOWLANY, CZYLI ZESPÓŁ ELEMENTÓW UMOŻLIWIAJĄCY, PO SPRECYZOWANIU POTRZEBY, MATERIALIZACJĘ OBIEKTU BUDOWLANEGO ZASPAKAJĄCEGO TĘ POTRZEBĘ,

- PROCES PRODUKCYJNY, CZYLI CZĘŚĆ PROCESU INWESTYCYJNO-BUDOWLANEGO PRZENACZONĄ DO MATERIALIZACJI PROJEKTÓW OKREŚLONYCH W PROCESIE INWESTYCYJNYM,

- PROCES WZNOSZENIA (REALIZACJI BUDOWY), CZYLI CZĘŚĆ PROCESU PRODUKCYJNEGO REALIZOWANEGO NA WZNOSZONYM OBIEKCIE LUB BEZPOŚREDNIO PRZY NIM.

SYSTEM - ZBIÓR ELEMENTÓW WRAZ Z RELACJAMI ZACHODZĄCYMI POMIĘDZY NIMI.

SYSTEM TECHNICZNY TO OBIEKT BUDOWLANY LUB INZYNIERSKI, CHARAKTERYZUJĄCY SIĘ:

- OKREŚLONYM ZESPOŁEM CECH I WŁAŚCIWOŚCI (GEOMETRYCZNYCH, FIZYKOCHEMICZNYCH, MECHANICZNYCH, UZYTKOWYCH, ESTETYCZNYCH I INNYCH),

- SPEŁNIENIEM OKREŚLONYCH WYMAGAŃ ERGONOMICZNYCH, EKOLOGICZNYCH, HISTORYCZNO-KULTUROWYCH I INNYCH JEGO UŻYTKOWNIKÓW,

- ZAPEWNIENIEM ODPOWIEDNICH ODPOWIEDNICH WARUNKÓW BEZPIECZEŃSTWA I TRWAŁOŚCI JEGO STRUKTURY TECHNICZNEJ,

- STWORZENIEM WARUNKÓW DO WŁAŚCIWEGO UŻYTKOWANIA, UTRZYMANIA I REMONTÓW ORAZ ORGANIZACJI ADMINISTROWANIA OBIEKTEM, ZGODNIE Z ŻYCZENIAMI WŁAŚCICIELA.

SYSTEM PRODUKCYJNY TO ZESPÓŁ UJMUJĄCY DZIAŁALNOŚĆ WSZELKIEGO RODZAJU PODMIOTÓW GOSPODARCZYCH, ŚWIADCZĄCYCH USŁUGI PRODUKCYJNE (REALIZACYJNE I POMOCNICZE), NIEZBĘDNE DO POWSTANIA I EKSPLOATACJI SYSTEMÓW TECHNICZNYCH.

PROCES PRODUKCYJNY TO ZESPÓŁ DZIAŁAŃ, REALIZOWANYCH W RAMACH SYSTEMU PRODUKCYJNEGO, OBEJMUJĄCYCH MIĘDZY INNYMI DZIAŁANIA TECHNICZNE (PRZETWARZANIA TRANSPORTU, KONTROLI MAGAZYNOWANIA I UTRZYMANIA), MAJĄCYCH NA CELU WYTWORZENIE OKREŚLONEGO ASORTYMENTU MATERIAŁÓW I INNYCH ELEMENTÓW BUDOWLANYCH, POTRZEBNYCH DO WZNOSZENIA.

PROCES INWESTYCYJNO-BUDOWLANY TO ZESPÓŁ RÓŻNORODNYCH PROCESÓW REALIZOWANYCH PRZEZ SYSTEMY PRODUKCYJNE , MAJĄCY NA CELU PRZYGOTOWANIE SYSTEMU TECHNICZNEGO DO EKSPLOATACJI PRZEZ INWESTORA, CZYLI PODMIOTU GOSPODARCZEGO. PROCES INWESTYCYJNO-BUDOWLANY MIEŚCI W SOBIE PROCESY BADAWCZO STUDIALNE, DECYZYJNE PROJEKTOWANIA NEGOCJACJI, PRODUKCJI, WZNOSZENIA, NADZORU ITP., REALIZOWANYCH PRZEZ PODMIOTY GOSPODARCZE NA ZLECENIE INWESTORA. DZIAŁANIA ZACHODZĄCE W PROCESIE INWESTYCYJNO-BUDOWLANYM SĄ KIEROWANE PRZEZ SŁUŻBY INWESTYCYJNE INWESTORA (LUB UPOWAŻNIONYCH PRZEZ NIEGO PODMIOTÓW) I NA OGÓŁ MUSZĄ ZAPEWNIĆ:

- WYKORZYSTANIE OKREŚLONYCH ZASOBÓW MATERIALNO-FINANSOWYCH,

- UWZGLĘDNIENIE WARUNKÓW WYZNACZONEJ NIERUCHOMOŚCI,

- ZGODNOŚĆ Z PODJĘTYMI UPRZEDNIO DECYZJAMI ORODZAJU I SPOSOBIE INWESTOWANIA,

- SPEŁNIENIE ZAŁOŻEŃ ORGANIZACJI I WSPÓŁDZIAŁANIA UCZESTNIKÓ ZAMIERZENIA.

PROCES WZNOSZENIA (REALIZACJI BUDOWY) TO WYDZIELONA CZĘŚĆ PROCESU INWESTYCYJNO-BUDOWLANEGO OBEJMUJĄCA ZESPÓŁ DZIAŁAŃ TECHNICZNYCH (REALIZACYJNO MONTAŻOWYCH, TRANSPORTOWYCH, KONTROLNYCH, MAGAZYNOWANIA I UTRZYMANIA), WKONYWANYCH NA REALIZOWANYM OBIEKCIE, PRZEZ KWALIFIKOWANĄ SIŁĘ ROBOCZĄ Z WYKORZYSTANIEM DYSPONOWANYCH ŚRODKÓW TECHNICZNYCH

PROCES INWESTYCYJNY.

INWESTYCJAMI OKREŚLA SIĘ NAKŁADY GOSPODARCZE DOKONYWANE W CELU STWORZENIA LUB POWIĘKSZENIA ŚRODKÓW TRWAŁYCH I MAJĄCYCH NA CELU LEPSZE ZASPOKOJENIE POTRZEB SPOŁECZNYCH.

INWESTYCJĄ JEST:

- BUDOWA, ROZBUDOWA, PRZEBUDOWA BUDOWLI,

- NABYCIE PRZEDMIOTÓW NALEŻĄCYCH DO WYPOSAŻENIA TECHNICZNEGO BUDOWLI,

- INSTALACJA URZĄDZEŃ ELEKTROENERGETYCZNYCH, WENTYLACYJNYCH ITP.

- NABYWANIE ŚRODKÓW TRANSPORTU,

- ZAŁOŻENIE SADU, ZALESIENIE DZIAŁKI, PRZEPROWADZENIE MELIORACJI GRUNTU.

ZE WZGLĘDU NA PRZEZNACZENIE ROZRÓŻNIA SIĘ INWESTYCJE PRODUKCYJNE I NIEPRODUKCYJNE.

ZE WZGLĘDU NA ROLĘ INWESTYCJI W PROCESIE REPRODUKCJI ROZRÓŻNIA SIĘ INWESTYCJE ROZWOJOWE I ODTWORZENIOWE.

INWESTYCJE PRODUKCYJNE OBEJMUJĄ NAKŁADY NA STWORZENIE LUB POWIĘKSZANIE ŚRODKÓW TRWAŁYCH DO PRODUKCJI DÓBR LUB USŁUG MATERIALNYCH DAJĄ ONE KONKRETNY EFEKT GOSPODARCZY, MIERZONY W TONACH, SZTUKACH, M², M³ NA JEDNOSTKĘ CZASU (GODZ., MIESIĄC, ROK).

INWESTYCJAMI NIEPRODUKCYJNYMI SĄ NAKŁADY PONOSZONE NA TWORZENIE ŚRODKÓW KONSUMPCJI DŁUGOTRWAŁEJ (BUDYNKI MIESZKALNE, URZĄDZENIA KOMUNALNE ITP.) ORAZ NA ROZSZERZENIE USŁUG NIE MATERIALNYCH (URZĄDZENIA SOCJALNO-KULTURALNE, ZDROWOTNE, OŚWIATOWE ITP.).

OBIEKTY NIEPRODUKCYJNE DAJĄ OKREŚLONE EFEKTY UŻYTKOWE.

INWESTYCJE ROZWOJOWE ZWIĘKSZAJĄ DOTYCHCZASOWĄ ZDOLNOŚĆ PRODUKCYJNĄ LUB USŁUGOWĄ ISTNIEJĄCEJ BAZY TECHNICZNEJ.

INWESTYCJE ODTWORZENIOWE - WYRÓWNUJĄ UBYTKI W ZUŻYTYCH OBIEKTACH MAJĄTKU TRWAŁEGO, A TYM SAMYM UTRZYMUJĄ ZDOLNOŚĆ PRODUKCYJNĄ LUB USŁUGOWĄ MAJĄTKU TRWAŁEGO NA DOTYCHCZASOWYM POZIOMIE.

WSZYSTKIE CZYNNOŚCI ZWIĄZANE Z REALIZACJA INWESTYCJI NAZYWAMY PROCESEM INWESTYCYJNYM. DZIELI SIĘ ON NA DWA ETAPY: PRZYGOTOWANIA I REALIZACJI.

UCZESTNIKAMI PROCESU INWESTYCYJNEGO SĄ:

- INWESTOR,

- BIURO PROJEKTOWE (LUB INNA JEDNOSTKA PROJEKTUJĄCA),

- PRZEDSIĘBIORSTWA BUDOWLANE,

- DOSTAWCY.

INWESTOR.

INWESTOREM NAZYWAMY JEDNOSTKĘ ORGANIZACYJNĄ DYSPONUJĄCĄ ŚRODKAMI FINANSOWYMI NA REALIZACJĘ INWESTYCJI. W ZAKRES OBOWIĄZKÓW INWESTORA WCHODZI:

- OPRACOWANIE DANYCH WYJŚCIOWYCH DO PROJEKTOWANIA,

- ZLECENIE OPRACOWANIA DOKUMENTACJI TECHNICZNEJ ZAMIENNEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA INWESTYCYJNEGO I ZAŁATWIENIE WSZYSTKICH FORMALNOŚCI ZWIĄZANYCH Z JEJ ZATWIERDZENIEM,

- ZAPEWNIENIE FINANSOWANIA BUDOWY,

- POWIERZENIE WYKONANIA BUDOWY PRZEDSIĘBIORSTWU LUB ZORGANIZOWANIE WŁASNEGO WYKONAWSTWA,

- DOSTARCZENIE WYKONAWCY DOKUMENTACJI TECHNICZNEJ,

- PRZEKAZANIE WYKONAWCY PLANU BUDOWY,

- NADZOROWANIE PROWADZONYCH ROBÓT I ICH ODBIERANIE CZĘŚCIOWE ORAZ PRZEPROWADZENIE ODBIORU GOTOWEJ BUDOWLI,

- DOSTARCZENIE URZĄDZEŃ WYPOSAŻENIA TECHNOLOGICZNEGO BUDOWLI.

INSPEKTOR NADZORU NA ETAPIE PRZYGOTOWANIA INWESTYCJI POWINIEN:

- ZAPOZNAĆ SIĘ Z DOKUMENTACJĄ PROJEKTOWO-KOSZTORYSOWĄ I TECHNOLOGICZNO-ORGANIZACYJNĄ PRZEDSIĘWZIĘCIA INWESTYCYJNEGO, A W SZCZEGÓLNOŚCI NAJBLIŻSZEGO ZADANIA; W PRZYPADKU STWIERDZENIA NIEPRAWIDŁOWOŚCI LUB USTEREK OBOWIĄZANY JEST POWIADOMIĆ O TYM INWESTORA,

- ZAPOZNAĆ SIĘ Z UMOWĄ NA WYKONANIE ROBÓT, EWENTUALNIE KONSULTOWAĆ JĄ PRZED ZAWARCIEM Z WYKONAWCĄ,

- ZAZNAJOMIĆ SIĘ Z PLANAMI FINANSOWYMI BUDOWY I SPRAWDZIĆ CZY JEST ON ZGODNY Z DOKUMENTACJĄ ORGANIZACYJNĄ,

- ROZEZNAĆ TEREN BUDOWY, ROZPOZNAĆ STAN PRAWNY, PRZESZKODY ITP.

- PRZEKAZAĆ W IMIENIU INWESTORA TEREN BUDOWY WYKONAWCY,

- UZGODNIĆ Z WYKONAWCĄ PROJEKTY TECHNOLOGICZNO-ORGANIZACYJNE BUDOWY, A W SZCZEGÓLNOŚCI PLAN ZAGOSPODAROWANIA BUDOWY,

• SPRAWDZIĆ PRAWIDŁOWOŚĆ WYTYCZENIA POSZCZEGÓLNYCH BUDOWLI.

W CZASIE REALIZACJI BUDOWLI INSPEKTOR JEST ZOBOWIĄZANY:

- SPRAWDZAĆ ZGODNOŚĆ WYKONYWANYCH ROBÓT Z PROJEKTEM, HARMONOGRAMEM ROBÓT I WARUNKAMI TECHNICZNYMI WYKONANIA,

- KONTROLOWAĆ ZGODNOŚĆ WYKONYWANYCH ROBÓT (ZEZWOLENIE I BHP).

- ROZSTRZYGAĆ SPRAWY TECHNICZNE WYNIKŁE W TRAKCIE WYKONYWANIA ROBÓT,

- KONTROLOWAĆ OBMIARY ROBÓT,

- PRZYGOTOWYWAĆ DECYZJE INWESTORA W SPRAWACH ROBÓT DODATKOWYCH,

- BRAĆ UDZIAŁ W KOMISJACH ODBIORU ROBÓT,

- DOKONYWAĆ ODBIORÓW CZĘŚCIOWYCH I SPRAWDZAĆ RACHUNKI WYKONAWCÓW.

PRZY ODBIORZE KOŃCOWYM INSPEKTOR NADZORU PRZYGOTOWUJE DOKUMENTACJĘ BUDOWY I BIERZE UDZIAŁ W PRACACH KOMISJI ODBIORU, JAKO STRONA ROZLICZONA NA RÓWNI Z WYKONAWCĄ ROBÓT. PO ZAKOŃCZENIU ODBIORU DOPILNOWUJE USUWANIE USTEREK STWIERDZONYCH PRZEZ KOMISJĘ ODBIORU.

BIURA PROJEKTOWE.

BIURA PROJEKTOWE BYWAJĄ NA OGÓŁ WYSPECJALIZOWANE W PROJEKTOWANIU OKREŚLONEGO TYPU OBIEKTÓW (NP. BUDOWNICTWA OGÓLNEGO, PRZEMYSŁOWEGO, KOMUNIKACYJNEGO ITP.).

DZIAŁALNOŚĆ BIURA PROJEKTOWEGO OBEJMUJE OPRACOWANIE:

- ZAŁOŻEŃ TECHNICZNO-EKONOMICZNYCH INWESTYCJI,

- PROJEKTÓW TECHNICZNYCH (INWESTYCYJNYCH, REMONTOWYCH, ADAPTACYJNYCH LUB MODERNIZACYJNYCH),

- SPRAWOWANIE NADZORU AUTORSKIEGO PODCZAS REALIZACJI WŁASNYCH PROJEKTÓW.

PRZEDSIĘBIORSTWO BUDOWLANO-MONTAŻOWE.

PRZEDSIĘBIORSTWA BUDOWLANO-MONTAŻOWE SĄ PODSTAWOWYMI JEDNOSTKAMI WYKONAWSTWA INWESTYCYJNEGO. PROWADZĄ ONE ROBOTY BUDOWLANE ŁĄCZNIE Z WYPOSAŻENIEM INSTALACYJNYM ORAZ MONTAŻEM URZĄDZEŃ TECHNOLOGICZNYCH.

DOSTAWCY.

ZAOPATRZENIE BUDOWY WE WBUDOWYWANE MATERIAŁY, ELEMENTY I WYROBY BUDOWLANE ORGANIZUJĄ PRZEDSIĘBIORSTWA WYKONAWCZE. NATOMIAST MASZYNY I SPRZĘT RUCHOMY I SPECJALNY OBOWIĄZANY JEST PRZEWAŻNIE DOSTARCZYĆ INWESTOR. FUNKCJĘ TĘ POWIERZA ON DOSTAWCY, A PRZY BARDZIEJ ZRÓŻNICOWANYM WYPOSAŻENIU POWOŁUJE GENERALNEGO DOSTAWCĘ, KTÓRY ORGANIZUJE CAŁOŚĆ DOSTAW. W ZASADZIE DOSTAWCY PRZEKAZUJĄ WYPOSAŻENIE GENERALNEMU WYKONAWCY LUB GENERALNEMU REALIZATOROWI INWESTYCJI, DO KTÓRYCH NALEŻY MAGAZYNOWANIE DOSTAW NA PLACU BUDOWY, KOORDYNACJA, INSTALOWANIE WYPOSAŻENIA I ROZRUCH. DO ZADAŃ DOSTAWCY NALEŻY ZŁOŻENIE ODPOWIEDNICH ZAMÓWIEŃ W TERMINACH WYMAGANYCH PRZEZ WYTWÓRCÓW, TAK BY WYPOSAŻENIE MOGŁO PRZYJŚĆ NA BUDOWĘ ZGODNIE Z WYMAGANYM HARMONOGRAMEM BUDOWY.

SYSTEMY WYKONYWANIA INWESTYCJI.

GENERALNY WYKONAWCA JEST TO NA OGÓŁ PRZEDSIĘBIORSTWO OGÓLNOBUDOWLANE UCZESTNICZĄCE W REALIZACJI INWESTYCJI I ZAZWYCZAJ PROWADZĄCE NAJWIĘKSZĄ ILOŚĆ ROBÓT. INWESTOR ZAWIERA Z GENERALNYM WYKONAWCĄ UMOWĘ W WYNIKU KTÓREJ GENERALNY WYKONAWCA STAJE SIĘ ODPOWIEDZIALNY ZA CAŁOŚĆ ROBÓT WYKONYWANYCH PRZEZ WSZYSTKIE PRZEDSIĘBIORSTWA NA DANYM PLACU BUDOWY. CZĘŚĆ ROBÓT WYKONUJE SAM CZYLI “WŁASNYMI SIŁAMI”, A RESZTĘ PODZLECA INNYM PRZEDSIĘBIORSTWOM ZWANYMI PODWYKONAWCAMI.

PODSTAWOWE OBOWIĄZKI GENERALNEGO WYKONAWCY POLEGAJĄ NA:

- WSPÓŁUDZIAŁU W UZGODNIENIU DOKUMENTACJI TECHNICZNEJ,

- WYKONANIU (PODZLECENIU) WSZYSTKICH OBIEKTÓW I ROBÓT, NALEŻĄCEJ DO DANEJ INWESTYCJI,

- MONTAŻU MASZYN I URZĄDZEŃ,

- W ROZRUCHU URZĄDZEŃ I PRZEKAZANIU ICH INWESTOROWI DO EKSPLOATACJI.

W STOSUNKU DO PODWYKONAWCÓW GENERALNY WYKONAWCA:

- DOSTARCZA W ODPOWIEDNIM CZASIE ODPOWIEDNIEJ DOKUMENTACJI TECHNICZNEJ,

- ORGANIZUJE I UMOŻLIWIA ODPŁATNIE UŻYTKOWANIE ZAPLECZA (PRODUKCYJNEGO, SOCJALNEGO USŁUGOWEGO I ADMINISTRACYJNEGO) BUDOWY,

- KOORDYNUJE I NADZORUJE ROBOTY PODWYKONAWCÓW,

- USTALA KOLEJNOŚĆ I TERMINY WYKONANIA POSZCZEGÓLNYCH ROBÓT,

- ROZLICZA PODWYKONAWCÓW I REGULUJE ICH NALEŻNOŚCI.

GENERALNY REALIZATOR INWESTYCJI W STOSUNKU DO GENERALNEGO WYKONAWCY MA POWIĘKSZONY ZAKRES OBOWIĄZKÓW O PEWNE UPRAWNIENIA INWESTORA.

DO GENERALNEGO REALIZATORA INWESTYCJI POZA UPRAWNIENIAMI POSIADANYMI PRZEZ GENERALNEGO WYKONAWCĘ NALEŻĄ:

- UZYSKANIE I DOSTARCZENIE WYKONAWCOM PROJEKTU TECHNICZNEGO,

- UZYSKANIE POZWOLENIA NA BUDOWĘ,

- DOSTARCZENIE NA BUDOWĘ MASZYN, URZĄDZEŃ, NARZĘDZI I NIEZBĘDNEGO INWENTARZA,

- UZYSKANIE ZEZWOLENIA NA UŻYTKOWANIE INWESTYCJI.

INŻYNIERIA PRODUKCJI BUDOWLANEJ JEST TO SYSTEM WIEDZY, ZBIÓR INFORMACJI O POTRZEBNYCH DZIAŁANIACH NIEZBĘDNYCH DO PRZEKSZTAŁCENIA ISTNIEJĄCEGO STANU WYDZIELONEGO ŚRODOWISKA CZŁOWIEKA W STAN ZAPROPONOWANY PRZEZ INŻYNIERIĘ PROJEKTOWANIA BUDOWLANEGO.

PRZEDMIOTEM TEGO SYSTEMU WIEDZY JEST PROJEKTOWANIE, PRZYGOTOWANIE ORAZ STEROWANIE PRZEBIEGIEM PROCESÓW PRODUKCJI MATERIAŁÓW, PÓŁFABRYKATÓW I WYROBÓW DLA BUDOWNICTWA, PROCESÓW REALIZACJI ITP.

INŻYNIERIA PRODUKCJI BUDOWLANEJ SKŁADA SIĘ Z TRZECH PODSYSTEMÓW WIEDZY:

- INŻYNIERII DZIAŁALNOŚCI PRODUKCYJNEJ,

- INŻYNIERII PROCESÓW PRODUKCYJNYCH (BUDOWLANYCH),

- INŻYNIERIA MATERIAŁÓW BUDOWLANYCH.

ELEMENTAMI STRUKTURY PROCESÓW PRODUKCYJNYCH SĄ NASTĘPUJĄCE DZIAŁANIA:

- PRZETWARZANIE,- TRANSPORTOWANIE,- KONTROLOWANIE,- MAGAZYNOWANIE,- UTRZYMYWANIE.

TECHNOLOGIA

1. TECHNOLOGIA JEST TO NAUKA DOTYCZĄCA METOD WYTWARZANIA LUB PRZETWARZANIA SUROWCÓW, MATERIAŁÓW I WYROBÓW INTEGRUJĄCA W TECHNIKĘ ODPOWIEDNIE ELEMENTY NAUK ORGANIZACJI, ZARZĄDZANIA I EKONOMII.

2. TECHNOLOGIA TO PRZYJĘTA LUB PROPONOWANA METODA WYTWARZANIA LUB PRZETWARZANIA SUROWCÓW, MATERIAŁÓW I WYROBÓW.

PROCES PRODUKCYJNY - CAŁOKSZTAŁT OPERACJI CZYNNOŚCI I RUCHÓW ROBOCZYCH ZWIĄZANYCH Z WYTWORZENIEM PRODUKTU JEGO CZĘŚCI LUB ELEMENTU SKŁADOWEGO.

PROCES TECHNOLOGICZNY - PROCES PRODUKCYJNY OBEJMUJĄCY METODYCZNIE WSZELKIE OPERACJE ROBOCZE POWODUJĄCE PRZEMIANY FIZYCZNE I CHEMICZNE PRODUKTU JEGO CZĘŚCI LUB ELEMENTU SKŁADOWEGO.

PROCES BUDOWLANY - ZESPÓŁ TECHNOLOGICZNIE POWIĄZANYCH ZE SOBĄ OPERACJI ROBOCZYCH DOKONYWANYCH NA PLACU BUDOWY LUB ZAPLECZU NIEZBĘDNYCH DO REALIZACJI BUDOWLI LUB JEJ CZĘŚCI.

PROCES BUDOWLANY PROSTY - JEST TO PROCES SKŁADAJĄCY SIĘ Z POWIĄZANYCH TECHNOLOGICZNIE ZE SOBĄ OPERACJI ROBOCZYCH WYKONYWANYCH PRZEZ ROBOTNIKÓW JEDNEGO ZAWODU, WZGLĘDNIE MASZYNĘ JEDNOCZYNNOŚCIOWĄ (PRZYKŁADEM MOŻE TU BYĆ WYKONANIE ZBROJENIA BELKI ŻELBETOWEJ).

PROCES BUDOWLANY ZŁOŻONY - JEST TO PROCES BUDOWLANY, SKŁADAJĄCY SIĘ Z RÓŻNYCH PROSTYCH PROCESÓW ROBOCZYCH ŚCIŚLE POWIĄZANYCH TECHNOLOGICZNIE I ORGANIZACYJNIE I MAJĄCY NA CELU WYTWORZENIE OKREŚLONEGO ELEMENTU BUDOWLI (PRZYKŁADEM MOŻE TU BYĆ WYTWORZENIE BELKI ŻELBETOWEJ, KTÓRA SKŁADA SIĘ Z NASTĘPUJĄCYCH PROCESÓW PROSTYCH: USTAWIENIE DESKOWANIA, MONTAŻ ZBROJENIA, UŁOŻENIE MIESZANKI BETONOWEJ I ROZDESKOWANIE).

PROCESY TECHNOLOGICZNE - CZĘŚCI SKŁADOWE:

OPERACJA ROBOCZA JEST TO ORGANIZACYJNIE NIEPODZIELNA I JEDNORODNA POD WZGLĘDEM TECHNOLOGICZNYM CZĘŚĆ PROCESU BUDOWLANEGO CHARAKTERYZUJĄCA SIĘ:

- NIEZMIENNYM SKŁADEM ROBOTNIKÓW,

- UŻYWANIEM TYCH SAMYCH NARZĘDZI,

- WBUDOWANIEM JEDNEGO RODZAJU MATERIAŁU, PÓŁFABRYKATU ITP. (PRZYKŁADOWO, CIĘCIE STALI ZBROJENIOWEJ, MONTAŻ SZKIELETU ZBROJENIOWEGO ITP.).

CZYNNOŚĆ ROBOCZA - JEST TO ZESPÓŁ RUCHÓW STANOWIĄCYCH ODRĘBNE DZIAŁANIE CHARAKTERYZUJĄCE SIĘ ŚCISŁYM OKREŚLONYM ZADANIEM I BĘDĄCE NA OGÓŁ FRAGMENTEM OPERACJI ROBOCZEJ (PRZYKŁADOWO MOŻE TO BYĆ: ODMIERZANIE DŁUGOŚCI PRĘTA DO PRZECIĘCIA, PRZENOSZENIE PRĘTA O ODMIERZONEJ DŁUGOŚCI , PRZECIĘCIE PRĘTA NOŻYCAMI ITP.).

RUCH ROBOCZY JEST TO NAJMNIEJSZY FRAGMENT DZIAŁANIA PRODUKCYJNEGO, PRZY KTÓRYM NASTĘPUJE DOTKNIĘCIE PRZEZ ROBOTNIKA URZĄDZENIA, NARZĘDZIA, ELEMENTU BUDOWLI LUB PREFABRYKATU ICH PRZESUNIĘCIE LUB OBRÓT

4 PODSTAWOWE TYPY TECHNOLOGII BUDOWANIA:

1.TECHNOLOGIA BUDOWANIA TYP I OBEJMUJE:

WYDOBYCIE SUROWCA, OBRÓBKĘ SUROWCA, TRANSPORT, SKŁADOWANIE NA PLACU BUDOWY ORAZ TRANSPORT WEWNĘTRZNY I WBUDOWANIE.

2.TECHNOLOGIA BUDOWANIA TYP   II OBEJMUJE:

WYDOBYCIE SUROWCA, ZMIANĘ WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNYCH, TRANSPORT, SKŁADOWANIE NA PLACU BUDOWY, TRANSPORT WEWNĘTRZNY I WBUDOWANIE.

3.TECHNOLOGIA BUDOWANIA TYP III OBEJMUJE:

WYDOBYCIE SUROWCA, I ZMIANĘ WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNYCH, TRANSPORT, SKŁADOWANIE NA PLACU BUDOWY, TRANSPORT WEWNĘTRZNY I WBUDOWANIE, II ZMIANĘ WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNYCH.

4.TECHNOLOGIA BUDOWANIA TYP IV OBEJMUJE:

WYDOBYCIE SUROWCA, PRZETWORZENIE NA MATERIAŁ, TRANSPORT, PRZETWORZENIE NA PREFABRYKAT, TRANSPORT, SKŁADOWANIE NA PLACU BUDOWY, WBUDOWANIE - MONTAŻ.

TECHNOLOGIE BUDOWANIA W BUDOWNICTWIE:

- Z MURÓW CEGLANYCH,

- Z ELEMENTÓW METALOWYCH,

- Z ELEMENTÓW Z DREWNA I MATERIAŁÓW DREWNOPOCHODNYCH,

- Z BETONU MONOLITYCZNEGO,

- Z PREFABRYKOWANYCH ELEMENTÓW BETONOWYCH I ŻELBETOWYCH.

(Z ELEMENTÓW PŁYTOWYCH, WIELKOBLOKOWYCH, ZE SZKIELETEM SŁUPOWO-RYGLOWYM, PRZESTRZENNYCH)

PRZEZ SYSTEM BUDOWANIA ROZUMIE SIĘ SYSTEM PROWADZĄCY DO UZYSKANIA POŻĄDANYCH STRUKTUR BUDOWLANYCH PRZY ZACHOWANIU OKREŚLONYCH WALORÓW UŻYTKOWYCH FUNKCJONALNYCH I ESTETYCZNYCH ORAZ UMOŻLIWIAJĄCYCH ICH RACJONALNĄ REALIZACJĘ W DANYCH WARUNKACH PRODUKCYJNYCH.

SYSTEM BUDOWANIA WYRAŻONY JEST ZBIOREM INFORMACJI NA KTÓRĄ SKŁADAJĄ SIĘ KATALOGI ELEMENTÓW, USTROJÓW BUDOWLANYCH I NIEZBĘDNYCH DO ICH WYKONANIA URZĄDZEŃ, OPISY SPOSOBÓW PRODUKOWANIA, ZESTAWIANIA, ŁĄCZENIA I WYKAŃCZANIA ELEMENTÓW ORAZ USTROJÓW BUDOWLANYCH (NP. KARTY TECHNOLOGICZNE I INNE NIEZBĘDNE DANE).

SYSTEM KONSTRUKCYJNO-TECHNOLOGICZNY JEST TO SYSTEM BUDOWANIA WYRAŻONY ZBIOREM INFORMACJI, OGRANICZONEJ DO SPOSOBÓW POSTĘPOWANIA W ZAKRESIE KONSTRUKCJI STRUKTUR BUDOWLANYCH ORAZ PRODUKCJI I REALIZACJI USTROJÓW BUDOWLANYCH.

NALEŻY ZWRÓCIĆ TU UWAGĘ MA FAKT, ŻE OBIE PRZYTOCZONE TU DEFINICJE ODNOSZĄ SIĘ DO TZW. SYSTEMU BIERNEGO TO ZNACZY ZBIORU INFORMACJI, KTÓRY PRAKTYCZNIE NIE JEST PRZYSTOSOWANY DO KONKRETNYCH DZIAŁAŃ, ALE STANOWI DO NICH PODSTAWĘ. DO KONKRETNYCH DZIAŁAŃ SŁUŻĄ SYSTEMY CZYNNE, KTÓRE W STOSUNKU DO SYSTEMU BIERNEGO SĄ WZBOGACONE O PODSYSTEMY ZWIĄZANE Z: DOSTARCZANIEM MATERIAŁÓW, KOMPLETOWANIEM ZAŁOGI I SPRZĘTU I ZAPEWNIENIA DZIAŁAŃ WYŻEJ WYMIENIONYCH ELEMENTÓW. TAKIE SYSTEMY SĄ TO JEDNOSTKI REALIZACYJNE ZWANE POPULARNIE PRZEDSIĘBIORSTWAMI BUDOWLANYMI.

NAJCZĘŚCIEJ ROBOTY BUDOWLANE DZIELI SIĘ WG:

- STANÓW ZAAWANSOWANIA REALIZACJI BUDOWLI

(ROBOTY STANU ZEROWEGO, SUROWEGO, WYKOŃCZENIOWEGO I WYPOSAŻENIOWEGO)

- UŻYWANYCH MATERIAŁÓW

(ZIEMNE, MUROWE, BETONOWE ITP.)

- WYKORZYSTYWANYCH SPECJALNOŚCI RZEMIEŚLNICZYCH

(TYNKARSKIE, DEKARSKIE, TAPECIARSKIE, POSADZKARSKIE ITP.)

- RODZAJÓW BUDOWNICTWA

(KUBATUROWE, DROGOWE, MOSTOWE ITP.)

- STOSOWANEGO SPECJALNEGO SPRZĘTU

(KAFAROWE, KESONOWE ITP.).

ROBOTY TRANSPORTOWE

WYRÓŻNIA SIĘ TRZY PODSTAWOWE TECHNOLOGIĘ TRANSPORTOWE:

• TECHNOLOGIA UNIWERSALNA - POSŁUGUJĄCA SIĘ ŚRODKAMI UMOŻLIWIAJĄCA PRZEWOŻENIE WSZELKIEGO RODZAJU ŁADUNKÓW NP. PRZEWOŻENIE ŁADUNKÓW SAMOCHODEM SKRZYNIOWYM; (PREFABRYKAT, ŻWIR I SKRZYNKĘ PIWA),

• TECHNOLOGIA SPECJALIZOWANA POSŁUGUJĄCA SIĘ ŚRODKAMI TRANSPORTU DOSTOSOWANYMI DO OKREŚLONEGO RODZAJU ŁADUNKÓW (PRZEWÓZ CEMENTU LUZEM ZA POMOCĄ CEMENTOWOZU),

• TECHNOLOGIA ZUNIFIKOWANA W KTÓREJ ŚRODKI TRANSPORTU SĄ DOSTOSOWANE DO PRZEWOZU SPECJALNYCH POJEMNIKÓW - KONTENERÓW ZAŁADOWANYCH RÓŻNYMI MATERIAŁAMI W CELOWY SPOSÓB KOMPLETOWANYMI W ZALEŻNOŚCI OD MIEJSCA I CZASU DOSTAWY

KOSZT TRANSPORTU WYNOSI W BUDOWNICTWIE MIESZKANIOWYM OKOŁO 30-35% KOSZTU CAŁKOWITEGO, A PRACOCHŁONNOŚĆ TRANSPORTU 60-70% PRACOCHŁONNOŚCI CAŁKOWITEJ.

ŁADUNKI:

- SYPKIE (ŻWIR, PIASEK, POSPÓŁKA),

- SPROSZKOWANE (CEMENT LUZEM, WAPNO MIELONE, MĄCZKI KAMIENNE),

- ZBRYLONE (GRUZ BUDOWLANY, ODŁAMKI SKAŁ, ODSPOJONA ZMARZNIĘTA ZIEMIA),

- KAWAŁKOWE (SZTUKOWE) (CEGŁA, PUSTAKI, DACHÓWKA),

- DŁUŻYCOWE (DŁUŻYCA DREWNIANA, RURY, STAL ZBROJENIOWA W PRĘTACH),

- PREFABRYKATY WIELKOWYMIAROWE,

- WYKOŃCZENIOWE (FARBY I LAKIERY RÓŻNIE PAKOWANE, WYKŁADZINY ARMATURA INSTALACYJNA),

- PLASTYCZNE (MIESZANKA BETONOWA, PŁYNNY ASFALT, ZAPRAWY),

- MASZYNY BUDOWLANE I WYPOSAŻENIE TECHNOLOGICZNE.

NAJCZĘŚCIEJ WYSTĘPUJĄCYMI KRYTERIAMI PODZIAŁU TRANSPORTU SĄ:

- KIERUNEK PRZEMIESZCZANIA: TRANSPORT POZIOMY, PIONOWY I UKOŚNY,

- ODLEGŁOŚĆ PRZEMIESZCZANIA: TRANSPORT DALEKI I BLISKI,

STOSUNEK ODBYWAJĄCEGO SIĘ RUCHU DO PLACU BUDOWY: TRANSPORT WEWNĘTRZNY I ZEWNĘTRZNY.

SYSTEMATYKA ŚRODKÓW TRANSPORTU POZIOMEGO:

- ŚRODKI TRANSPORTU BLISKIEGO (NAPĘDZANE RĘCZNIE I MECHANICZNIE) (UWZGLĘDNIA SIĘ TU RÓWNIEŻ TRANSPORT PRZENOŚNIKOWY) ORAZ

- ŚRODKI TRANSPORTU DALEKIEGO Z PODZIAŁEM NA:

- ŚRODKI TRANSPORTU SZYNOWEGO, KOŁOWEGO, WODNEGO.

PRZEGLĄD PODSTAWOWYCH RODZAJÓW ŚRODKÓW TRANSPORTU:

W TRANSPORCIE BLISKIM:

-NOSIŁKI (DO 100 M, DO 120 KG), WÓZKI RĘCZNE I PALETOWE

-TACZKI (V = 0,03 DO 0,075 M³)

-JAPONKI (WÓZKI DWUKOŁOWE, V = OK. 0,2 M³

-TACZKI Z NAPĘDEM MECHANICZNYM, NOŚNOŚĆ DO 2 TON

-WOZY KONNE

-WÓZKI SILNIKOWE, WÓZKI WIDŁOWE, PLATFORMOWE, WYWROTKI, PRZYCZEPY

-TRANSPORT SZYNOWY O NAPĘDZIE RĘCZNYM, KOLEJKI JEDNOSZYNOWE,

- TRANSPORT PRZENOŚNIKOWY: PRZENOŚNIKI CIĘGNOWE, PRZENOŚNIKI BEZCIĘGNOWE

W TRANSPORCIE DALEKIM KOŁOWYM:

- SAMOCHODOWY (SAMOCHODY SKRZYNIOWE I WYWROTKI, SPECJALISTYCZNE, Z PRZYCZEPAMI I NACZEPAMI)

- TERENOWY (CIĄGNIKI, KOŁA Z POSZERZONYMI PNEUMATYKAMI)

- CIĄGNIKOWY - ZESTAWY TRANSPORTOWE SIODŁOWE I BALASTOWE (NORMALNO I NISKOPODŁOGOWE), KOŁOWY

WYMIARY POJAZDU NIE MOGĄ PRZEKRACZAĆ:

DŁUGOŚCI:

- 11 M - POJAZD POJEDYNCZY

- 15 M - POJAZD CZŁONOWY

- 18 M - SAMOCHÓD Z PRZYCZEPĄ

- 22 M - ZESPÓŁ CIAGNIKOWY

SZEROKOŚĆ WRAZ Z ŁADUNKIEM - 2,5 M

WYSOKOŚĆ WRAZ Z ŁADUNKIEM - 4 M

DOPUSZCZALNE MASY POJAZDÓW:

- 16 TON - POJEDYNCZE I DWUOSIOWE

- 24 TONY - WIELOOSIOWE

- 32 TONY - CZŁONOWE 3 / 4 OSIOWE

- 36 TON - 5 I WIELOOSIOWE

(NACISK NA 1 OŚ - MAX. 8 T, NA DWIE OSIE ROZSTAWIONE W ODLEGŁOŚCI 1/2 M - MAX 14,5 T)

TRANSPORT DALEKI SZYNOWY: (TANI, POWYŻEJ 100 KM)

- WAGONY, - WĘGLARKI,-PLATFORMY KRYTE I SPECJALIZOWANE;

W TRANSPORCIE DALEKIM WODNYM:

(EKONOMICZNY, ŁADUNEK DO 3000 TON)

BARKI NAPĘDZANE HOLOWNIKAMI LUB PCHACZAMI)

KOLEJNOŚĆ PROJEKTOWANIA TRANSPORTU BUDOWLANEGO;

1. OKREŚLENIE ILOŚCI GŁÓWNYCH MATERIAŁÓW (W JEDNOSTCE CZASU),

2. OKREŚLENIE POŁOŻENIA TRAS PO KTÓRYCH BĘDZIE ODBYWAŁ SIĘ TRANSPORT,

3. OKREŚLENIE ODLEGŁOŚCI TRANSPORTOWYCH DLA KAŻDEGO RODZAJU MATERIAŁU,

4. WYBÓR DLA KAŻDEGO MATERIAŁU RODZAJU TRANSPORTU I ŚRODKA TRANSPORTU,

5. WYBÓR MIEJSCA I METOD ZAŁADUNKU I WYŁADUNKU,

6. OBLICZENIE LICZBY ŚRODKÓW TRANSPORTOWYCH I CZASU ICH PRACY,

7. OKREŚLENIE KOSZTU PRZEWOZU JEDNOSTKI ŁADUNKOWEJ W ZAPROPONOWANYCH ROZWIĄZANIACH,

8. WYBÓR ROZWIĄZANIA OPTYMALNEGO.

KOSZT PRZEWOZU JEDNOSTKI ŁADUNKU 1T NA ODLEGŁOŚĆ 1 KM POWINIEN UWZGLĘDNIAĆ:

• KOSZT AMORTYZACJI I UTRZYMANIA DRÓG (K_A),

• KOSZT ROBÓT ZAŁADUNKOWO WYŁADUNKOWYCH (K_ZW),

• KOSZT EKSPLOATACJI ŚRODKÓW TRANSPORTOWYCH (K_E),

OKREŚLA SIĘ TO WG WZORU:

K_TKM= K_A + K_ZW + K_E ZŁ/TKM, GDZIE

K_A =
, ZŁ/TKM, GDZIE:

K_B - KOSZT 1KM DROGI, ZŁ/KM,,

A - ROCZNY ODPIS AMORTYZACYJNY, %.

K_N - KOSZT NAPRAWY I UTRZYMANIA 1KM DROGI W CIĄGU 1 ROKU ZŁ/ROK,

Q_R - OBRÓT TOWAROWY W CIĄGU ROKU PRZYPADAJĄCY NA 1 KM DROGI TKM,

KOSZT ROBÓT ZAŁADUNKOWO WYŁADUNKOWYCH WYNOSI:

KZW =
, ZŁ/TKM, GDZIE:

K_ZWŁ - KOSZT ZAŁADOWANIA I WYŁADOWANIA 1T ŁADUNKU, ZŁ,

L - ŚREDNIA DŁUGOŚĆ DROGI PRZEWOZU ŁADUNKU, KM,

KOSZT EKSPLOATACJI ŚRODKÓW TRANSPORTOWYCH NA 1 KM ( K_E) WYNOSI:

K_E =
, ZŁ/TKM, GDZIE:

L - OGÓLNY PRZEBIEG ŚRODKA TRANSPORTOWEGO W CZASIE DOBY, KM/DOBĘ,

K_EB - KOSZT PRZEBIEGU ŚRODKA TRANSPORTOWEGO NA 1 KM (WYDATKI BIEŻĄCE), ZŁ/KM.

K_ES - KOSZT PRACY ŚRODKA TRANSPORTOWEGO W CZASIE JEDNEJ DOBY (WYDATKI STAŁE ), ZŁ/DOBĘ,

Q_D - WYDAJNOŚĆ ŚRODKA TRANSPORTOWEGO W CIĄGU DOBY, TKM/DOBĘ.

OGÓLNIE PO UWZGLĘDNIENIU POWYŻSZEGO WZÓR PRZYJMIE POSTAĆ:

K_TKM =
+
+
, ZŁ/TKM

WYDAJNOŚĆ TRANSPORTU KOŁOWEGO - LICZBA JEDNOSTEK PRODUKCJI MASZYNY, CHARAKTERYSTYCZNA DLA DANEJ MASZYNY, KTÓRĄ MOŻE WYKONAĆ MASZYNA W JEDNOSTCE CZASU.

- TEORETYCZNA -WYLICZONA

- TECHNICZNA - RZECZYWISTA W CZASIE NIEPRZERWANEJ PRACY MASZYNY, W OKREŚLONYCH WARUNKACH TECHNICZNYCH

- EKSPLOATACYJNA - W OKREŚLONYCH WARUNKACH ORGANIZACYJNYCH

Q - PORCJA PRODUKTU W 1 CYKLU

T - CZAS TRWANIA CYKLU

S₁ - WSP. WARUNKÓW TECHNICZNYCH I MATERIAŁOWYCH

S₂ - WSP. NAPEŁNIENIA

S₃ - WSP. WYKORZYSTANIA CZASU

T - CZAS NOMINALNY

T_S - CZAS STRACONY

CZAS TRWANIA CYKLU TRANSPORTOWEGO:

T = T_Z + T_W + T_JT + T_JZ + 2T_M

T_Z - CZAS ZAŁADUNKU

T_JT - JAZDA Z ŁADUNKIEM

T_W - CZAS WYŁADUNKU

T_JZ - JAZDA POWROTNA

T_M - CZAS MANEWROWANIA

OBLICZENIA TRAKCYJNE (DLA TRANSPORTU KOLEJOWEGO)

N_C - MOC JEDNOSTKI NAPĘDOWEJ:

Z_K - SIŁA POCIĄGOWA NA KOŁACH NAPĘDOWYCH JEDNOSTKI TRANSPORTOWEJ

V - PRĘDKOŚĆ N_C - MOC

K -WSPÓŁ JEDNOSTKOWY

Η - WSPÓŁCZYNNIK ZALEŻNY OD ŚRODKA TRANSPORTU (OK. 0,9)

ŚRODKI TRANSPORTU PIONOWEGO

TRANSPORT PIONOWY BUDOWLANY JEST Z REGUŁY TRANSPORTEM BLISKIM REALIZOWANYM ZA POMOCĄ URZĄDZEŃ Z GRUPY DŹWIGNIC.

DŹWIGNICE TO URZĄDZENIA O RUCHU PROGRAMOWANYM SŁUŻĄCYM DO PRZEMIESZCZANIA CIĘŻARÓW LUB LUDZI PIONOWO LUB POZIOMO O OGRANICZONYM ZASIĘGU WYSOKOŚCI I ODLEGŁOŚCI. DŹWIGNICE:

- DŹWIGNIKI, CZYLI URZĄDZENIA SŁUŻĄCE DO PODNOSZENIA CIĘŻARÓW PIONOWO NA NIEWIELKIE ODLEGŁOŚCI. CHARAKTERYZUJĄ SIĘ TYM, ŻE CIĘŻAR JEST PODNOSZONY ZA POMOCĄ SZTYWNEGO ELEMENTU (ŚRUBA, LISTWA, TŁOK).

- CIĘGNIKI, CZYLI URZĄDZENIA PRZEZNACZONE DO PODNOSZENIA CIĘŻARÓW PRZY POMOCY ELEMENTU WIOTKIEGO (LINA, ŁAŃCUCH). NAJCZĘŚCIEJ SPOTYKANYMI CIĘGNIKAMI SĄ:

1.WCIĄGNIKI (URZĄDZENIA ZAWIESZANE NA WYŻSZYM POZIOMIE STOSOWANE DO PRZEMIESZCZANIA CIĘŻARU Z JEDNEGO POZIOMU NA DRUGI),

2.WCIĄGARKI (CZYLI RODZAJ WCIĄGNIKA O UNIWERSALNEJ MOZLIWOŚCI INSTALOWANIA I PODNOSZENIA CIĘZARU, CZĘSTO WYKORZYSTYWANE JAKO CZĘŚCI DŹWIGNIC ZŁOŻONYCH),

3. WYCIĄGI (DZIAŁAJĄCE JAK WCIĄGARKI LECZ CIĘŻAR W CZASIE RUCHU JEST PROWADZONY PO PROWADNICACH),

4.SUWNICE SĄ TO DŹWIGNICE ZŁOŻONE TJ. SKŁADAJĄCE SIĘ Z NASTĘPUJĄCYCH CZĘŚCI: PRZESTRZENNEJ KONSTRUKCJI NOŚNEJ ORAZ PORUSZAJĄCEJ SIĘ PO TEJ KONSTRUKCJI WCIĄGNIKA LUB WÓZKA. SUWNICE: POMOSTOWE, BRAMOWE, PÓŁBRAMOWE, WSPORNIKOWE, PODWIESZONE, SPECJALNE.

PODNOŚNIKI

ŻURAWIE BUDOWLANE SĄ TO DŹWIGNICE ZŁOŻONE O BARDZO ZRÓŻNICOWANEJ BUDOWIE I MOŻLIWOŚCIACH.

WG MOŻLIWOŚCI RUCHU DZIELI SIĘ JA NA:

- STAŁE (ŚCIENNE, PRZYŚCIENNE, WOLNOSTOJĄCE, PRZENOŚNE, PRZESUWNE, PRZEWOŹNE)

- PRZEJEZDNE JEZDNIOWE (NA WÓZKACH, NA SAMOCHODACH, NA CIĄGNIKACH KOŁOWYCH, NA CIĄGNIKACH GĄSIENICOWYCH),

- PRZEJEZDNE SZYNOWE (JEDNOSZYNOWE, DWUSZYNOWE NA WÓZKU, WIEŻOWE, KOLEJOWE, PÓŁBRAMOWE),

- PŁYWAJĄCE,

- SAMOPODNOŚNE.

SPECYFIKA ŻURAWI WIEŻOWYCH I ICH SYSTEMATYKA:

A) WG KONSTRUKCJI

-MOŻLIWOŚĆ PRZEMIESZCZANIA SIĘ WZGLĘDEM OBSŁUGIWANEGO OBIEKTU (STAŁE I PRZEJEZDNE),

-KONSTRUKCJA WIEŻY (OBROTOWA, STAŁA, Z GŁOWICĄ OBROTOWĄ),

-KONSTRUKCJI WYSIĘGNIKA (Z WODZAKIEM LUB BEZ)

-MOMENTU UDŹWIGU.

PARAMETRY PRACY ŻURAWI:

L - WYSIĘG, Q - UDŹWIG, H - WYSOKOŚĆ PODNOSZENIA

SKŁADNIKI CYKLU PRACY ŻURAWIA (SUWNICY).

- ZACZEPIENIE ŁADUNKU

- UNOSZENIE ŁADUNKU

- TRANSPORT ŁADUNKU (TAKŻE OBRÓT ŻURAWIA)

- OPUSZCZENIE ŁADUNKU

- ODCZEPIENIE ŁADUNKU

- POWRÓT DO POZYCJI WYJŚCIOWEJ

WYDAJNOŚĆ JEDNOSTEK TRANSPORTU PIONOWEGO:

W = NQS_US_W

N - LICZBA CYKLI TRANSPORTOWYCH;

Q - UDŹWIG URZĄDZENIA

S_U - WSP. WYKORZYSTANIA UDŹWIGU

S_W - WSP. WYKORZYSTANIA CZASU ROBOCZEGO

T - CZAS TRWANIA CYKLU ROBOCZEGO

H - WYSOKOŚĆ PODNOSZENIA (OPUSZCZANIA), [M]

V_P - PRĘDKOŚĆ PODNOSZENIA, M/S

V_O - PRĘDKOŚĆ PODNOSZENIA, M/S

T_R - CZAS ROZRUCHU, S

T_H - CZAS HAMOWANIA, S

T_ZW - CZAS ZAŁADUNKU (ZACZEPIENIA) I WYŁADUNKU (ODCZEPIENIA) ŁADUNKU, S

ROBOTY ZIEMNE

ROBOTY ZIEMNE - ROBOTY WYKONYWANE W GRUNCIE BUDOWLANYM.

GRUNT BUDOWLANY: CZĘŚĆ SKORUPY ZIEMSKIEJ ZNAJDUJĄCA SIĘ BEZPOŚREDNIO POD BUDOWĄ.

PODZIAŁ GRUNTÓW: XVI KATEGORII ZE WZGLĘDU NA WARTOŚĆ OPORU JAKI STAWIA GRUNT PRZY ODSPAJANIU. 98% TERENU KRAJU ZALEGAJĄ GRUNTY I - IV KATEGORII.

WŁAŚCIWOŚCI GRUNTÓW:

GĘSTOŚĆ WŁAŚCIWA SZKIELETU GRUNTOWEGO: STOSUNEK MASY WYSUSZONEJ PRÓBKI DO JEJ OBJĘTOŚCI

GĘSTOŚĆ OBJĘTOŚCIOWA: STOSUNEK MASY DO OBJĘTOŚCI GRUNTU W STANIE RODZIMYM

POROWATOŚĆ GRUNTU: STOSUNEK ILOŚCI PORÓW DO OBJĘTOŚCI PRÓBKI

WSPÓŁCZYNNIK SPULCHNIENIA: PRZYROST OBJĘTOŚCI GRUNTU W CZASIE JEGO OBRÓBKI

V_S - OBJĘTOŚĆ GRUNTU PO OBRÓBCE

V_R - OBJĘTOŚĆ GRUNTU W STANIE RODZIMYM

WSPÓŁCZYNNIK SPOISTOŚCI: JEST ODWROTNOŚCIĄ WSPÓŁCZYNNIKA SPULCHNIENIA

WILGOTNOŚĆ GRUNTU: STOSUNEK MASY WILGOCI W GRUNCIE DO SUCHEJ MASY GRUNTU

KĄT STOKU NATURALNEGO: KĄT POD JAKIM UKŁADA SIĘ GRUNT PO ROZKRUSZENIU

RODZAJE BUDOWLI ZIEMNYCH

1. OBIEKTY STAŁE:

- NASYPY DROGOWE I KOLEJOWE

- WYKOPY DROGOWE I KOLEJOWE

- TEREN WYRÓWNANY PO MAKRONIWELACJI

- ZAPORY WODNE I ZIEMNE

- WAŁY PRZECIWPOWODZIOWE

2. OBIEKTY TYMCZASOWE

- WYKOPY I NASYPY TYMCZASOWE

- WYKOPY POD FUNDAMENTY OBIEKTÓW BUDOWLANYCH

NASYPY - BUDOWLE O OKREŚLONYM KSZTAŁCIE WYKONYWANE Z GRUNTU BUDOWLANEGO (NP. DROGOWE, KOLEJOWE)

WYKOPY - PRZESTRZEŃ O OKREŚLONYM KSZTAŁCIE I WYMIARACH, KTÓRĄ UZYSKUJE SIĘ PO USUNIĘCIU Z DANEGO MIEJSCA GRUNTU BUDOWLANEGO. DZIELĄ SIĘ NA:

-SZEROKOPRZESTRZENNE - ICH SZER I DŁUGOŚĆ W ZNACZNYM STOPNIU PRZEKRACZA GŁĘBOKOŚĆ,

-WĄSKO PRZESTRZENNE - SZEROKOŚĆ ≤ 1,5M, DŁUGOŚĆ I GŁĘBOKOŚĆ DOWOLNA

- JAMISTE - DŁUGOŚĆ I SZEROKOŚĆ ≤ 1,5M.

UKOP - OBJĘTOŚĆ ZIEMI POZYSKIWANA (MOŻE BYĆ Z WYKOPU POD BUDYNEK) POTRZEBNA JAKO MATERIAŁ BUDOWLANY.

ODKŁAD - OKREŚLONA OBJĘTOŚĆ GRUNTU BUDOWLANEGO PRZECHOWY-WANA NA PLACU BUDOWY W CELU WYKORZYSTANIA W PÓŹNIEJSZYM OKRESIE.

ZWAŁKA - ZBĘDNA NA TERENIE BUDOWY OBJĘTOŚĆ WYDOBYTEGO GRUNTU BUDOWLANEGO, MIEJSCE NA KTÓRE WYWOZI SIĘ NIEPOTRZEBNY UROBEK Z BUDOWY

KLASYFIKACJA ROBÓT ZIEMNYCH

ROBOTY PRZYGOTOWAWCZE:

- OCZYSZCZENIE TERENU (USUNIĘCIE KRZEWÓW I DRZEW, ROZBIÓRKI OBIEKTÓW DO TEGO PRZEZNACZONYCH)

- POMIARY GEODEZYJNE (WYZNACZENIE POSADOWIENIA BUDOWLI, NASYPÓW, WYKOPÓW, FUNDAMENTÓW)

- ODWODNIENIE WYKOPÓW

- SPULCHNIENIE GRUNTU

ROBOTY PODSTAWOWE:

- ZDJĘCIE ZIEMI ROŚLINNEJ

- NIWELACJA TERENU

- WYKOPY POD BUDYNKI I BUDOWLE

- OBSYPANIE FUNDAMENTÓW I CZĘŚCI PODZIEMNYCH OBIEKTÓW

- ROZŁOŻENIE ZIEMI ROŚLINNEJ

ROBOTY WYKOŃCZENIOWE

- WYRÓWNANIE WYKOPÓW SZEROKOPRZESTRZENNYCH

- PROFILOWANIE NASYPÓW I SKARP

- ZABEZPIECZENIE SKARP I NASYPÓW

- MIKRONIWELACJA

- USTAWIENIE MAŁEJ ARCHITEKTURY

- UKŁADANIE ZIEMI ROŚLINNEJ I ROŚLIN, DRZEW I KRZEWÓW

ZDEJMOWANIE ZIEMI ROŚLINNEJ

ZIEMIA ROŚLINNA - HUMUS - ZAWIERA WYSOKI % PRÓCHNICY ORAZ WYSOKI STOPIEŃ POROWATOŚCI, ODKŁADA SIĘ OK. 1 MM NA ROK - CENNY GRUNT, ZDEJMOWANY POD OBIEKTAMI, ZACHOWYWANY, SKŁADOWANY W PRYZMACH WYSOKOŚCI DO 120 CM, ZDEJMOWANY:

- RĘCZNIE,- SPYCHARKAMI,- ZGARNIARKAMI

WYKONYWANIE WYKOPÓW I NASYPÓW

WYKOPY

- METODA WARSTWOWA (OD BOKU I OD ŚRODKA)

- METODA GŁĘBOKIEGO WCIĘCIA (ROBOTY KOMUNIKACYJNE, ZBOCZA)

NASYPY

- METODA WARSTW POZIOMYCH (DOBRE ZAGĘSZCZENIE GRUNTU, ŁATWA ORGANIZACJA RUCHU MASZYN)

- METODA WARSTW UKOŚNYCH (TRUDNA STABILIZACJA NASYPU, BRAK MOŻLIWOŚCI MECHANICZNEGO ZAGĘSZCZENIA GRUNTU)

OBJĘTOŚĆ ZIEMI PRZY NIWELACJI:

OBLICZEŃ DOKONUJE SIĘ NA PODSTAWIE:

- METODY PRYZM O PODSTAWIE TRÓJKĄTNEJ (DUŻA DOKŁADNOŚĆ)

OBJĘTOŚĆ GRANIASTOSŁUPA

V = (H₁+H₂+H₃) *A² / 6

W PRZYPADKU TRÓJKĄTÓW PRZECIĘTYCH NIWELETĄ:

V = V_R

V_N = (A² * H₃³) / (H₁+H₃) * (H₃+H₂) * 1/6

V_W = V_R - V_N

-METODY PRYZM O PODSTAWIE KWADRATOWEJ (MNIEJSZA DOKŁADNOŚĆ); W METODZIE TEJ NALEŻY POSŁUŻYĆ SIĘ TABELĄ.

A)V_W = (AE+BF) / 2 * A * (H_A+H_B) / 4

V_N = (CE+DF) / 2 * A * (H_C+H_D) / 4

GDZIE:

AE = A * H_A / (H_A+H_C) CE = A - AE

BF = A * H_B / (H_A+H_D) DF = A - BF

B) V_R - JAK W METODZIE PRYZM O PODSTAWIE TRÓJKĄTNEJ

V_N = 1/3 * 1/2 * (ED+FD) * H_D

V_W = V_R - V_N

C) KWADRAT W NASYPIE LUB W WYKOPIE

V = A² * (H_A+H_B+H_C+H_D) / 4

OBJĘTOŚĆ ZIEMI PRZY WYKOPIE POD FUNDAMENT BUDYNKU:

WZÓR SIMPSONA

A₁ = C*D; A₂ = A*B; A₀ = (A+C)/2 + (B+D)/2

V = (A₁+A₂+4A₀)*H/6

V = [(2A+C)*B + (2C+A)*D]*H/6

PO OBLICZENIU WSZYSTKICH SKŁADOWYCH SPORZĄDZA SIĘ TABLICĘ BILANSU MAS ZIEMNYCH.

BILANS V_W - V_N = 0

KLASYFIKACJA MASZYN I URZĄDZEŃ DO ROBÓT ZIEMNYCH:

A) DO ODSPAJANIA GRUNTU I PRZESUWANIA GO PO TERENIE: SPYCHARKI, RÓWNIARKI

B) DO ODSPAJANIA GRUNTU I PRZEWOŻENIA PO TERENIE: ZGARNIARKI

C) DO ODSPAJANIA GRUNTU I ZAŁADUNKU LUB UKŁADANIA NA ODKŁADZIE: KOPARKI

D) DO ZAŁADUNKU GRUNTU: ŁADOWARKI

E) DO SPULCHNIANIA GRUNTU:ZRYWARKI (SPYCHARKI Z OSPRZĘTEM ZRYWAKOWYM)

F) DO ZAGĘSZCZANIA GRUNTU: UBIJARKI, WIBRATORY, WALCE, ZAGĘSZCZARKI

G) SPRZĘT TRANSPORTOWY: SAMOCHODY SAMOWYŁADOWCZE (WYWROTKI)

H) URZĄDZENIA POMIAROWE

I) MASZYNY UNIWERSALNE, NP. KOPARKO - SPYCHARKI

SPYCHARKI

ZASTOSOWANIE DO PRAC PRZYGOTOWAWCZYCH (ZDEJMOWANIE HUMUSU), WYKONYWANIA PŁYTKICH WYKOPÓW I NASYPÓW, PRACE PORZĄDKOWE, KARCZOWANIE DRZEW

KLASYFIKACJA ZE WZGLĘDU NA:

MOC SILNIKA:

- MAŁE - DO 60KW

- ŚREDNIE - OD 60KW DO 150KW

- DUŻE - POWYŻEJ 150 KW

RODZAJ CIĄGNIKA:

- KOŁOWE

- GĄSIENICOWE

USTAWIENIE LEMIESZA:

- CZOŁOWE

- UKOŚNE

- UNIWERSALNE

SPOSÓB STEROWANIA LEMIESZEM:

- MECHANICZNE

- HYDRAULICZNE

CYKL PRACY SPYCHARKI

- NAPEŁNIANIE LEMIESZA

- PRZEMIESZCZANIE UROBKU (OPŁACALNE DO 100M)

SPOSÓB PROSTY, GRZEBIENIOWY, SPOSÓB TERENOWY, ŁOŻYSKOWY

- WYŁADUNEK

- POWRÓT

SPOSOBY PRACY SPYCHARKI

- ELIPTYCZNY

- ÓSEMKOWY

OBJĘTOŚĆ PRZEMIESZCZANEGO GRUNTU:

GDZIE:

L - DŁUGOŚĆ LEMIESZA

H - WYSOKOŚĆ LEMIESZA

- KĄT STOKU NATURALNEGO

- WSPÓŁCZYNNIK UTRATY UROBKU (ZALEŻNY OD ODLEGŁOŚCI)

LUB SPOSÓB UPROSZCZONY:

Q = H*S*L / 2

WYDAJNOŚĆ MASZYNY (EKSPLOATACYJNA)

W_E = 60/T * Q*S_N * S_S * S_W

GDZIE:

T - CZAS CYKLU

Q - POJEMNOŚĆ LEMIESZA

S_N - WSP. NAPEŁNIENIA

S_S - WSP. SPOISTOŚCI GRUNTU (Z TABLIC)

S_W - WSP. WYKORZYSTANIA CZASU

KOPARKI

MASZYNY DO ODSPAJANIA GRUNTU I PRZENOSZENIA GRUNTU NA ŚRODKI TRANSPORTU LUB NA ODKŁAD

KLASYFIKACJA KOPAREK:

RODZAJ PODWOZIA:

- GĄSIENICOWE

- KOŁOWE (SPECJALNE I SAMOCHODOWE)

- PŁYWAJĄCE

- KROCZĄCE

RODZAJ PRACY:

- O PRACY CYKLICZNEJ (BUDOWNICTWO)

- O PRACY CIĄGŁEJ (KOPALNICTWO, MELIORACJE)

RODZAJ SILNIKA

- DIESEL

- BENZYNOWY

- DIESEL - ELEKTRO

OSPRZĘT ROBOCZY:

- PODSIĘBIERNE

- PRZEDSIĘBIERNE

- CHWYTAKOWE

- ZBIERAKOWE

NAPĘD NARZĘDZIA

- MECHANICZNE

- HYDRAULICZNE

MASZYNY UNIWERSALNE - KOPARKO - SPYCHARKI

LEMIESZ + ŁYŻKA (0,15 - 0,20 M³) - GŁÓWNIE W BUDOWNICTWIE JEDNORODZINNY I KSZTAŁTOWANIU TERENU NA NIEWIELKICH POWIERZCHNIACH

PODSTAWOWE PARAMETRY KOPAREK

POJEMNOŚĆ ŁYŻKI ROBOCZEJ, M³

PROMIEŃ PRACY

- PROMIEŃ KOPANIA - POZIOMA ODLEGŁOŚĆ MIĘDZY OSIĄ OBROTU A KRAWĘDZIĄ NARZĘDZIA SKRAWAJĄCEGO W POŁOŻENIU ROBOCZYM

- GŁĘBOKOŚĆ KOPANIA - PIONOWA ODLEGŁOŚĆ POMIĘDZY POZIOMEM, NA KTÓRYM STOI KOPARKA A DOLNĄ KRAWĘDZIĄ NARZĘDZIA SKRAWAJĄCEGO W POŁOŻENIU ROBOCZYM

- WYSOKOŚĆ KOPANIA - PIONOWA ODLEGŁOŚĆ POMIĘDZY POZIOMEM, NA KTÓRYM STOI KOPARKA A GÓRNĄ KRAWĘDZIĄ NARZĘDZIA SKRAWAJĄCEGO W POŁOŻENIU ROBOCZYM

- PROMIEŃ WYŁADUNKU - POZIOMA ODLEGŁOŚĆ MIĘDZY OSIĄ OBROTU A KRAWĘDZIĄ NARZĘDZIA SKRAWAJĄCEGO W MOMENCIE WYŁADUNKU

- WYSOKOŚĆ WYŁADUNKU - PIONOWA ODLEGŁOŚĆ POMIĘDZY POZIOMEM, NA KTÓRYM STOI KOPARKA A GÓRNĄ KRAWĘDZIĄ NARZĘDZIA SKRAWAJĄCEGO W MOMENCIE WYŁADUNKU

WYDAJNOŚĆ KOPARKI:

W_K = 60/T * Q*N*S_N * S_S * S_W

GDZIE:

T - CZAS CYKLU

Q - POJEMNOŚĆ NACZYNIA ROBOCZEGO

N- LICZBA CYKLI ROBOCZYCH NA MIN

S_N - WSP. NAPEŁNIENIA

S_S - WSP. SPOISTOŚCI GRUNTU (Z TABLIC)

S_W - WSP. WYKORZYSTANIA CZASU

CZAS TRWANIA T CYKLU ROBOCZEGO ŚRODKA TRANSPORTU:

T=TZ+TJ+TW TZ- CZAS ZAŁADUNKU; TJ- CZAS JAZDY W OBU KIERUNKACH; TW-CZAS WYŁADOWANIA.

ZGARNIARKI

KLASYFIKACJA

POJEMNOŚĆ SKRZYNI:

- MAŁE - DO 5 M³

- ŚREDNIE - 6 - 15 M³

- DUŻE - POW. 15 M³

SPOSÓB NAPEŁNIANIA

- NATURALNY - STRUGI GRUNTU

- ZE WSPOMAGANIEM

SPOSÓB OPRÓŻNIENIA

- GRAWITACYJNY

- WYMUSZONY (RUCHOMA TYLNA ŚCIANKA)

CYKL PRACY ZGARNIARKI

- SKRAWANIE (SPOSÓB PŁASKI I GRZEBIENIOWY)

- TRANSPORT UROBKU

- WYŁADUNEK

- POWRÓT

WYDAJNOŚĆ ZGARNIARKI:

W_E = 60/T * Q*S_N * S_S * S_W

GDZIE:

T - CZAS CYKLU

Q - POJEMNOŚĆ LEMIESZA

S_N - WSP. NAPEŁNIENIA

S_S - WSP. SPOISTOŚCI GRUNTU (Z TABLIC)

S_W - WSP. WYKORZYSTANIA CZASU

ZAGĘSZCZANIE GRUNTÓW

ZAGĘSZCZANIE GRUNTÓW - ZMNIEJSZENIE POROWATOŚCI (ZWIĘKSZENIE GĘSTOŚCI OBJĘTOŚCIOWEJ GRUNTU) I TYM SAMYM ZWIĘKSZENIE WYTRZYMAŁOŚCI

PROWADZONE ZAWSZE:

- DOOKOŁA OBIEKTÓW BUDOWLANYCH I INŻYNIERSKICH,

- PRZY ZASYPYWANIU INSTALACJI,

- NA DOJAZDACH DO MOSTÓW I WIADUKTÓW,

- POD NAWIERZCHNIĄ DROGOWĄ

PROWADZONE W:

- SPOSÓB NATURALNY (CIŚNIENIE GÓRNYCH WARSTW GRUNTU NA WARSTWY DOLNE, OPADY ATMOSFERYCZNE, WODY POWIERZCHNIOWE - PRZESĄCZANIE KAPILARNE)

- SPOSÓB SZTUCZNY

- METODA WAŁOWANIA (WALCE)

- METODA UBIJANIA (UBIJAKI I UBIJARKI)

- METODA WIBROWANIA (WALCE, ZAGĘSZCZARKI I UBIJAKI WIBRACYJNE)

WSKAŹNIK ZAGĘSZCZENIA:

RODS-MAKSYMALNA GĘSTOŚĆ OBJĘTOŚCIOWA SZKIELETU GRUNTOWEGO PO ZAGĘSZCZENIU PRZY WILGOTNOŚCI OPTYMALNEJ (APARAT PROCTORA - PRZYRZĄD DO UBIJANIA PRÓBEK GRUNTU)

ROS- GĘSTOŚĆ OBJĘTOŚCIOWA SZKIELETU GRUNTOWEGO

WALCE

- PRZYCZEPNE

- SAMOBIEŻNE

- LEKKIE - DO 15 TON (ZAGĘSZCZAJĄ 20-30 CM)

- ŚREDNIE - DO 50 TON (ZAGĘSZCZAJĄ 30-50 CM)

- CIĘŻKIE - DO 200 TON (ZAGĘSZCZAJĄ DO 80 CM)

- GŁADKIE

- OKOŁKOWANE

- NA PNEUMATYKACH

WYDAJNOŚĆ WALCÓW [M²/H]

GDZIE:

V - PRĘDKOŚĆ

B - SZEROKOŚĆ ROBOCZA WALCA

B - SZEROKOŚĆ POKRYWAJĄCYCH SIĘ SĄSIADUJĄCYCH PASÓW WAŁOWANIA

(20-25CM)

N - LICZBA PRZEJAZDÓW WALCA PO JEDNYM ŚLADZIE (USTALONA NA PODSTAWIE

PRÓBNEGO ZAGĘSZCZENIA)

S_W - WSPÓŁCZYNNIK WYKORZYSTANIA CZASU ROBOCZEGO

UBIJAKI, UBIJARKI, ZAGĘSZCZARKI

- ELEKTRYCZNE

- SPALINOWE

- LEKKIE - DO 70 KG

- ŚREDNIE - DO 200 KG

- CIĘŻKIE - POW. 200 KG

UBIJAK PŁYTOWY

WYDAJNOŚĆ M²/ZMIANĘ

A, B - WYMIARY PŁYTY

N₁ - LICZBA UDERZEŃ NA MINUTĘ

N₂ - WYMAGANA LICZBA UDERZEŃ W JEDNYM MIEJSCU

T - CZAS ZMIANY ROBOCZEJ [H]

S_W - WSPÓŁCZYNNIK WYKORZYSTANIA CZASU ROBOCZEGO

WYKOPY WĄSKOPRZESTRZENNE POD INSTALACJE

WYKOPY LINIOWE:

- NIEUMOCNIONE (SKARPOWANE, DUŻA ILOŚĆ MAS ZIEMNYCH)

- UMOCNIONE

-W OBUDOWIE WBIJANEJ I ROZPIERANEJ

- W OBUDOWIE Z PŁYT WYKOPOWYCH

PROCESY ROBOCZE:

- WBIJANIE GRODZIC

- GŁĘBIENIE WYKOPU

- ROZPIERANIE GRODZIC

- ZASYPANIE WYKOPU Z ZAGĘSZCZENIEM GRUNTU

- WYRYWANIE GRODZIC

ODBIORY ROBÓT I KONTROLA WYKONANIA I JAKOŚCI ROBÓT ZIEMNYCH

ODBIORY SĄ PROWADZONE W SPOSÓB KOMISYJNY, MIN. 3 OSOBY:

- INWESTOR (INWESTORSKI INSPEKTOR NADZORU)

- KIEROWNIK BUDOWY

- BEZPOŚREDNI WYKONAWCA ROBÓT

1. ODBIÓR FRONTU ROBÓT

STWIERDZENIE, ŻE NA DANEJ BUDOWIE SĄ WARUNKI DO ROZPOCZĘCIA DANYCH ROBÓT.

2. ODBIÓR MIĘDZYOPERACYJNY ROBÓT

STWIERDZENIE, ŻE PROCESY BUDOWLANE PROWADZĄCE DO POWSTANIA "ELEMENTÓW ZAKRYTYCH", NIEWIDOCZNYCH W PÓŹNIEJSZYCH FAZACH BUDOWY, ZOSTAŁY WYKONANE POPRAWNIE. (NP. WYKOPY POD FUNDAMENTY, ZBROJENIE)

3. ODBIÓR CZĘŚCIOWY

DOTYCZY CZĘŚCI WYKONANYCH ROBÓT LUB ODBIORU PEWNEGO RODZAJU ROBÓT NA DANYM OBIEKCIE LUB FRAGMENCIE OBIEKTU.

4. OSTATECZNY ODBIÓR OBIEKTU BUDOWLANEGO

POLEGA NA:

- ZAPOZNANIU SIĘ Z KOMPLETNĄ DOKUMENTACJĄ BUDOWY I OKREŚLENIU FAKTYCZNEGO STANU FIZYCZNEGO BUDOWLI.

- DOKUMENTACJA TECHNICZNA

- RYSUNKI

- POTWIERDZONE ZMIANY W PROJEKCIE (POTWIERDZONE PRZEZ BIURO PROJEKTÓW I INSPEKTORA NADZORU)

- WPISY W DZIENNIKU BUDOWY

- OPISY RZECZYWISTEJ JAKOŚCI WYKONANYCH ROBÓT (POMIARY, ZDJĘCIA, ANALIZY)

- SPRAWDZENIU SPEŁNIENIA WYMOGÓW OCHRONY ŚRODOWISKA

- SPRAWDZENIU ROBÓT POMIAROWYCH

- WYTYCZENIE DRÓG,

- WYZNACZENIE PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

- WYZNACZENIE LOKALIZACJI BUDYNKÓW

- WYKONANIE NASYPÓW I WYKOPÓW, W TYM KSZTAŁTY PRZEKROJÓW (PRZEKROJE W MINIMUM 3 MIEJSCACH NA 1 KM)

NA ZAKOŃCZENIE ODBIORÓW SPORZĄDZA SIĘ PROTOKÓŁ ODBIORU - ZAKOŃCZENIA ROBÓT ZAWIERAJĄCY:

1 - SPIS ROBÓT WYKONANYCH POPRAWNIE

2 - SPIS ROBÓT NIE ODEBRANYCH, WYMAGAJĄCYCH POPRAWEK.

ODBIORY WYKOPÓW I NASYPÓW

1. WYMIARY

2. UMOCNIENIA

3. KSZTAŁ

ROBOTY ŻELBETOWE

CIĄG PROCESÓW PROSTYCH PROWADZĄCYCH DO POWSTANIA ELEMENTU ŻELBETOWEGO:

- USTAWIENIE DESKOWANIA (URZĄDZENIA FORMUJĄCEGO)

- PRZYGOTOWANIE I ZMONTOWANIE ZBROJENIA

- WYPEŁNIENIE FORM MIESZANKĄ BETONOWĄ

- PIELĘGNACJA ŚWIEŻEGO BETONU

- ROZFORMOWANIE ELEMENTU

DESKOWANIA PEŁNE - EFEKT ROBÓT CIESIELSKICH:

- Z DESEK STRUGANYCH

- DREWNO IGLASTE ZWYKŁE

- ŁĄCZONE GWOŹDZIAMI

WYMAGANIA:

- SZCZELNOŚĆ

- SZTYWNOŚĆ

- ZACHOWANIE ODPOWIEDNIEJ POWIERZCHNI ELEMENTU

- ŁATWOŚĆ DEMONTAŻU

DESKOWANIA:

DESKOWANIA PEŁNE- WYKONANE TRADYCYJNIE I INDYWIDUALNIE Z DESEK I MATERIAŁÓW DREWNOPOCHODNYCH. NADAJĄ SIĘ DO DESKOWANIA WSZELKIEGO RODZAJU KONSTRUKCJI ZE WZGLĘDU NA DUŻĄ PRACOCHŁONNOŚĆ I ZUŻYCIE MATERIAŁÓW STOSOWANE CORAZ RZADZIEJ TYLKO DO WYKONANIA NIEPOWTARZALNYCH ELEMENTÓW O SKOMPLIKOWANYCH KSZTAŁTACH.

ROZBIERALNO-PRZESTAWNE (DROBNOWYMIAROWE, WIELKOWYMIAROWE)-WYKONANE Z FABRYCZNIE PRZYGOTOWANYCH ELEMENTÓW W POSTACI SZTYWNYCH TARCZ WSPÓŁPRACUJĄCYCH Z ODPOWIEDNIM ZESTAWEM AKCESORIÓW LUB DREWNIANEJ SKLEJKI MOCOWANEJ DO RUSZTÓW WYKONANYCH Z TYPOWYCH ELEMENTÓW.

SŁUŻĄ DO WYKONANIA ŚCIAN I SŁUPÓW PŁYT STROPOWYCH I DACHOWYCH W BUDYNKACH, FUNDAMENTÓW POD URZĄDZENIA TECHNOLOGICZNE ITP. A TAKŻE DO WZNOSZENIA RÓŻNYCH BUDOWLI ORAZ WSPÓŁPRACY Z INDYWIDUALNYMI KONSTRUKCJAMI NOŚNYMI

CZŁONOWE - PRZYGOTOWANE ZESPOŁY ELEMENTÓW, FORMUJĄCE NA OGÓŁ JEDNOCZEŚNIE: ŚCIANY I STROPY USTROJÓW ŚCIANOWYCH O UKŁADZIE KOMOROWYM OTWARTYM;

1. Z ELEMENTÓW TUNELOWYCH

2. Z ELEMENTÓW KĄTOWYCH

3. SZUFLADOWYCH

4. STOLIKOWYCH

PIONOWO PRZESTAWNE (NA RUSZTOWANIACH WSPORRNIKOWYCH, SAMOWZNOSZĄCE) - SŁUŻCE DO FORMOWANIA ŚCIAN OBIEKTÓW ŚREDNIEJ WIELKOŚCI POWIERZCHNI ZABUDOWY I WYSOKOŚCI W TYM O "KOMOROWYM" UKŁADZIE ŚCIAN WEWNĘTRZNYCH NP. BUDYNKI WIELOKONDYGNACYJNE, ZASOBNIKI I ZBIORNIKI, OBIEKTY WIEŻOWE, TRZONY KOMUNIKACYJNE WYSOKOŚCIOWCÓW

WSPORNIKOWE- PRZEZNACZONE DO WYKONYWANIA PŁYT BALKONOWYCH, WSPORNIKOWYCH PŁYT CHODNIKOWYCH MOSTÓW ITP.

DESKOWANIA NA RUSZTOWANIACH PRZETACZANYCH- ZESPOŁY ELEMENTÓW SŁUŻĄCE DO FORMOWANIA OBIEKTÓW LINIOWYCH DUŻYCH DŁUGOŚCI NP. TUNELE METRA, KOLEKTORY KANALIZACYJNE ITP. JAK RÓWNIEŻ OBIEKTY O RZUCIE KOŁOWYM BETONOWANE SEGMENTAMI PŁASZCZY O DWUKIERUNKOWEJ KRZYWIŹNIE

DESKOWANIA ŚLIZGOWE -ZESPOŁY ELEMENTÓW PRZEZNACZONYCH DO WZNOSZENIA ŚCIAN OBIEKTÓW DUŻEJ WYSOKOŚCI I STOSUNKOWO NIEWIELKIEJ POWIERZCHNI RZUTU, TAKICH JAK ZASOBNIKI, ZBIORNIKI CYLINDRYCZNE, KOMINY PRZEMYSŁOWE, TRZONY WIEŻ RADIOWYCH I TV ITP., CZASEM WYSOKIE BUDYNKI MIESZKALNE

DESKOWANIA MOSTOWE- STOSOWANE DO WZNOSZENIA MOSTÓW I WIADUKTÓW O USTROJACH BELKOWYCH I PŁYTOWYCH, SKRZYNKOWYCH I ŁUKOWYCH

PIONOWO PRZESTAWNE (NA RUSZTOWANIACH WSPORRNIKOWYCH, SAMOWZNOSZĄCE) - SŁUŻCE DO FORMOWANIA ŚCIAN OBIEKTÓW ŚREDNIEJ WIELKOŚCI POWIERZCHNI ZABUDOWY I WYSOKOŚCI W TYM O "KOMOROWYM" UKŁADZIE ŚCIAN WEWNĘTRZNYCH NP. BUDYNKI WIELOKONDYGNACYJNE, ZASOBNIKI I ZBIORNIKI, OBIEKTY WIEŻOWE, TRZONY KOMUNIKACYJNE WYSOKOŚCIOWCÓW

RODZAJE KONSTRUKCJI WSPORCZYCH WSPÓŁPRACUJĄCYCH Z URZĄDZENIAMI FORMUJĄCYMI STROPY (STOJAKOWE, SŁUPOWE, PRZESTRZENNE, DŹWIGAROWE) - ELEMENTY PODTRZYMUJĄCE URZĄDZENIA BEZPOŚREDNIO FORMUJĄCE POWIERZCHNIĘ ELEMENTU BETONOWEGO

-STOJAKOWE - ZŁOŻONE Z ROZSTAWIONYCH W RZĘDACH I SZEREGACH STEMPLI TELESKOPOWYCH ZAOPATRZONYCH W ODPOWIEDNIE GŁOWICE I EWENTUALNE TRÓJNOGI STABILIZUJĄCE

-SŁUPOWE- POSZCZEGÓLNE PODPORY WYSTĘPUJĄ W POSTACI TRZY LUB CZTERO - STOJAKOWYCH USTROJÓW

-PRZESTRZENNE - ZESTAWIONE Z ELEMENTÓW PŁASKICH RAM LUB POJEDYNCZYCH ELEMENTÓW W PRZESTRZENNE WIEŻE WSPORCZE O ZNANEJ NOŚNOŚCI

-DŹWIGAROWE - ZESTAWIONE Z ROZSUWANYCH DŹWIGARÓW KRATOWYCH LUB PEŁNYCH WSPIERANYCH ZREALIZOWANEJ JUŻ KONSTRUKCJI LUB SŁUPACH USTAWIONYCH PRZY ŚCIANACH

PROJEKTOWANIE DESKOWAŃ

PRZY DOBORZE DESKOWANIA NALEŻY UWZGLĘDNIĆ:

• WYMIARY OBIEKTU I JEGO POSZCZEGÓLNYCH ELEMENTÓW PRZEWIDZIANYCH DO DESKOWANIA,

• LICZBĘ WYSTĘPUJĄCYCH W OBIEKCIE POWTARZALNYCH KONDYGNACJI, SEKCJI ITP.

• ROZKŁAD DYLATACJI I MOŻLIWOŚĆ PODZIAŁU OBIEKTU NA DZIAŁKI ROBOCZE Z UWZGLĘDNIENIEM MIEJSC, W KTÓRYCH DOPUSZCZA SIĘ WYKONANIE PRZERW TECHNOLOGICZNYCH W BETONOWANIU,

• PLANOWANE TERMINY PROWADZENIA ROBÓT,

• ZAŁOŻONĄ WIELKOŚĆ RYTMU ROBOCZEGO,

PLANOWANY SPOSÓB PROWADZENIA ROBÓT ZBROJARSKICH I BETONIARSKICH.

W OBLICZENIACH STATYCZNYCH DESKOWANIA UWZGLĘDNIA SIĘ:

A) CIĘŻAR WŁASNY DESKOWANIA,

B) CIĘŻAR ŚWIEŻEJ MIESZANKI BETONOWEJ,

C) OBCIĄŻENIE UŻYTKOWE POMOSTÓW KOMUNIKACYJNYCH JAKO OBCIĄŻENIE CIĄGŁE ORAZ SIŁY SKUPIONE OD WÓZKA - JAPONKI I ROBOTNIKA Z NARZĘDZIAMI,

D) PARCIE WIATRU,

E) OBCIĄŻENIA DODATKOWE (UKŁADANIE MIESZANKI, WIBROWANIE)

F) PARCIE BOCZNE MIESZANKI BETONOWEJ.

CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA PARCIE MIESZANKI BETONOWEJ:

1. CHARAKTERYSTYKA ŚWIEŻEJ MIESZANKI: RECEPTURA MIESZANKI, DODATKI DO BETONU, UZIARNIENIE KRUSZYWA I KSZTAŁT ZIAREN, RODZAJ ZASTOSOWANEGO CEMENTU, TEMPERATURA MIESZANKI, CIĘŻAR OBJĘTOŚCIOWY MIESZANKI, KONSYSTENCJA.

2. CHARAKTERYSTYKA DESKOWANIA: SZCZELNOŚĆ (NIESZCZELNOŚĆ POWŁOK DESKOWANIA WYWIERAJĄCA WPŁYW NA CIŚNIENIE WODY W PORACH), PRZEKRÓJ POPRZECZNY BETONOWANEGO ELEMENTU, NACHYLENIE DESKOWANIA, GŁADKOŚĆ POWIERZCHNI ROBOCZYCH DESKOWANIA, NACHYLENIE DESKOWANIA, SZTYWNOŚĆ DESKOWANIA.

3. WARUNKI UKŁADANIA MIESZANKI BETONOWEJ: WZROST OBCIĄŻENIA W OBSZARZE PODAWANIA, WARUNKI POWIETRZNO-WILGOTNOŚCIOWE, SPOSÓB I CIĄGŁOŚĆ UKŁADANIA, GŁĘBOKOŚĆ WIBROWANIA, SPOSÓB WIBROWANIA (WGŁĘBNY LUB PRZYCZEPNY), SZYBKOŚĆ UKŁADANIA (SZYBKOŚĆ PODNOSZENIA SIĘ SŁUPA ŚWIEŻEJ MIESZANKI BETONOWEJ).

WNIOSKI Z OBLICZEŃ PARCIA BOCZNEGO MIESZANKI BETONOWEJ

- PRZY BETONOWANIU ELEMENTÓW O MAŁYM PRZEKROJU DESKOWANIE JEST NARAŻONE NA PROPORCJONALNIE WIĘKSZĄ ENERGIĘ POCHODZĄCĄ OD DZIAŁANIA WIBRATORA.

- STOSOWANIE DOMIESZEK OPÓŹNIAJĄCYCH WIĄZANIE MIESZANKI BETONOWEJ POWODUJE ZWIĘKSZENIE PARCIA BOCZNEGO

- WZROST TEMPERATUR ŚWIEŻEJ MIESZANKI WPŁYWA NA ZMNIEJSZENIE PARCIA BOCZNEGO ZE WZGLĘDU NA PRZYŚPIESZANIE PROCESÓW WIĄZANIA

- ZALEŻNOŚĆ PARCIA BOCZNEGO OD CIĘŻARU OBJĘTOŚCIOWEGO MIESZANKI BETONOWEJ JEST OCZYWISTA. (PRZY BETONOWANIU POD WODĄ CIĘŻAR TEN NALEŻY SKORYGOWAĆ WG ZALEŻNOŚCI:

G₁ = G - 9,81 [KN/M³]

NA OGÓŁ G PRZYJMUJE SIĘ RÓWNE 25 KN/M³ WTEDY MOŻNA PRZYJĄĆ W PRZYBLIŻENIU G₁ =  16  KN/M³).

- PRĘDKOŚĆ NARASTANIA SŁUPA ŚWIEŻEJ MIESZANKI WPŁYWA BARDZO ISTOTNIE NA PARCIE BOCZNE.

- GŁADKOŚĆ DESKOWANIA WPŁYWA NA PARCIE BOCZNE (WG L'HERMITA)

- WIBROWANIE WPŁYWA NA PARCIE BOCZNE (PARCIE HYDROSTATYCZNE)

PARCIE BETONU W ZALEŻNOŚCI OD GŁĘBOKOŚCI WIBROWANIA

SPRAWDZENIE DESKOWAŃ

- SPRAWDZENIE DOKUMENTÓW DESKOWANIA ORAZ ZAPISY W DZIENNIKA BUDOWY DOTYCZĄCE DESKOWANIA

- SPRAWDZENIE ODSTĘPSTW OD PROJEKTOWANEGO DESKOWANIA LUB INSTRUKCJI, SPRAWDZENIE POPRAWNOŚCI WPROWADZONYCH ZMIAN

- SPRAWDZENIE ZAŚWIADCZEŃ, ŚWIADECTW, WYNIKÓW BADAŃ DESKOWAŃ (OD FIRMY DOSTARCZAJĄCEJ DESKOWANIA)

- SPRAWDZENIE ELEMENTÓW DESKOWANIA:

- PRZEKROJE

- ROZSTAWY PODPÓR

- USZTYWNIENIE (ZAPEWNIAJĄCE NIEZMIENNOŚĆ POŁOŻENIA DESKOWANIA W CZASIE BETONOWANIA)

- WARTOŚĆ UGIĘCIA DESKOWANIA (JEŚLI BYŁA PRZEWIDZIANA)

- PRAWIDŁOWOŚĆ WYKONANIA DESKOWANIA W PIONIE I POZIOMIE

- PRAWIDŁOWOŚĆ OCZYSZCZENIA DESKOWANIA I ZASTOSOWANIA ŚRODKÓW ADHEZYJNYCH

-SPRAWDZENIE ODCHYŁEK WYMIAROWYCH.

KONSTRUKCJA ŻELBETOWA - KONSTRUKCJA Z BETONU ZBROJONA WIOTKIMI PRĘTAMI STALOWYMI W TAKI SPOSÓB, ŻE SZTYWNOŚĆ I NOŚNOŚĆ KONSTRUKCJI UWARUNKOWANA JEST WSPÓŁPRACĄ BETONU I STALI

KONSTRUKCJA SPRĘŻONA - KONSTRUKCJA Z BETONU ZBROJONA CIĘGNAMI, KTÓRYCH WSTĘPNY NACIĄG WYWOŁUJE TRWAŁE NAPRĘŻENIA W BETONIE

WSPÓŁPRACA STALI I BETONU - BETON PRZENOSI NAPRĘŻENIA ŚCISKAJĄCE, STAL - ROZCIĄGAJĄCE

FUNKCJE ZBROJENIA

1. ZBROJENIE KONSTRUKCYJNE

- PRZENOSZENIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH WYSTĘPUJĄCYCH PODCZAS PRACY KONSTRUKCJI

2. ZBROJENIE MONTAŻOWE

- POWIĄZANIE PRĘTÓW ZBROJENIA KONSTRUKCYJNEGO W CELU UTWORZENIA SZTYWNEGO SZKIELETU NIEODKSZTAŁCALNEGO W CZASIE WYKONYWANIA KONSTRUKCJI

3. ZBROJENIE TRANSPORTOWE I INNE O SPECJALNYM PRZEZNACZENIU

- NP. HAKI TRANSPORTOWE, ŁĄCZNIKI WEWNĘTRZNE I ZEWNĘTRZNE - PRZENOSZĄ OBCIĄŻENIA

ZBROJENIE KONSTRUKCYJNE

• PODŁUŻNE - PRZENOSI OBCIĄŻENIA OD MOMENTÓW ZGINAJĄCYCH LUB DUŻYCH SIŁ ŚCISKAJĄCYCH

• POPRZECZNE - PRZENOSI OBCIĄŻENIA OD SIŁ POPRZECZNYCH

PRZECIWSKURCZOWE - PRZENOSI OBCIĄŻENIA OD SKURCZU BETONU

ZBROJENIE PODŁUŻNE

PRĘTY GŁÓWNE - PRZENOSZĄ NAPRĘŻENIA W STREFIE ROZCIĄGANEJ,

WZMACNIAJĄ STREFĘ ŚCISKANĄ

PRĘTY ROZDZIELCZE -GŁÓWNIE W PŁYTACH - ZBROJENIE PROSTOPADLE DO PRĘTÓW GŁÓWNYCH, SŁUŻĄCE RÓWNOMIERNIEJSZEMU PRZEKAZANIU OBCIĄŻEŃ NA PRĘTY GŁÓWNE

ZBROJENIE SPRĘŻAJĄCE - PRZEKAZANIE NA BETON NAPRĘŻEŃ ŚCISKAJĄCYCH (POPRZEZ ZWOLNIENIE WSTĘPNEGO NACIĄGU ), KTÓRE MAJĄ ZRÓWNOWAŻYĆ NAPRĘŻENIA ROZCIĄGAJĄCE OD OBCIĄŻEŃ UŻYTKOWYCH

ZBROJENIE POPRZECZNE

STRZEMIONA - PRZENOSZĄ NAPRĘŻENIA ŚCINAJĄCE (OD SIŁ POPRZECZNYCH) I JEDNOCZEŚNIE PEŁNIĄ FUNKCJE POMOCNICZE (KONSTRUKCJA SZKIELETY PRZESTRZENNEGO)

PRĘTY ODGIĘTE - PRZENOSZĄ NAPRĘŻENIA ŚCINAJĄCE

UZWOJENIA - ZBROJENIE SPECYFICZNE ZWŁASZCZA DLA SŁUPÓW OKRĄGŁYCH

ZBROJENIE PRZECIWSKURCZOWE

SIATKI PRZEJMUJĄCE NAPRĘŻENIA SKURCZOWE W CELU ZMNIEJSZENIA ZARYSOWAŃ

RODZAJE ZBROJENIA

ZBROJENIE ZWYKŁE:

- PRĘTY POJEDYNCZE ŚREDNIC OD 5 DO 40 MM, W POSTACI ODCINKÓW LUB KRĘGÓW (MNIEJSZE ŚREDNICE)

- SIATKI PŁASKIE ZGRZEWANE (RZADZIEJ SPAWANE), W POSTACI RULONÓW(PRĘTY DO 6 MM) LUB ARKUSZY - PRĘTY TEJ SAMEJ ŚREDNICY

- SZKIELETY PŁASKIE LUB PRZESTRZENNE SPAWANE LUB WIĄZANE DRUTEM WIĄZAŁKOWYM - PRĘTY RÓŻNYCH ŚREDNIC

ZBROJENIE SPRĘŻAJĄCE

-DRUTY ( STRUNY)

-SPLOTY Z DRUTÓW

-PRĘTY ZE STALI STOPOWEJ WYSOKOWARTOŚCIOWEJ

STAL A0 - GŁADKA

- ZBROJENIE POMOCNICZE

-STRZEMIONA

- SIATKI ZBROJENIOWE PRODUKOWANE FABRYCZNIE

- ZBROJENIE GŁÓWNE W BETONACH NISKICH KLAS

STAL AI - GŁADKA

- ZBROJENIE GŁÓWNE BETONÓW NISKICH KLAS

STAL AII - ŻEBROWANA

- ZBROJENIE GŁÓWNE BETONÓW WYŻSZYCH KLAS POWYŻEJ B25

- ZBROJENIE ELEMENTÓW PRACUJĄCYCH NA OBCIĄŻENIA

ZMIENNE, DYNAMICZNE

STAL AIII - ŻEBROWANA

- ZBROJENIE PRZECIĘTNYCH BETONÓW OD B15 - NAJCZĘŚCIEJ STOSOWANY RODZAJ STALI ( NIE ZALECANA W PRZYPADKU OBCIĄŻEŃ ZMIENNYCH)

UWARUNKOWANIA DLA MIESZANKI BETONOWEJ

WYNIKAJĄCE ZE ZBROJENIA KONSTRUKCJI

A.OTULINA - WARSTWA BETONU POMIĘDZY ZEWNĘTRZNĄ POWIERZCHNIĄ ELEMENTU A POWIERZCHNIĄ PRĘTA ZBROJENIOWEGO

OTULINA PEŁNI NASTĘPUJĄCE FUNKCJE:

- ZAPEWNIENIE WŁAŚCIWEGO PRZEKAZANIA SIŁ PRZYCZEPNOŚCI POMIĘDZY BETONEM I STALĄ - WYMAGANIE: OTULINA NIE MNIEJSZA NIŻ ŚREDNICA PRĘTA

- OCHRONA ZBROJENIA PRZED KOROZJĄ - WYMAGANIE: ZALEŻNA OD ŚRODOWISKA

- OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA - WYMAGANIE: KLASY ODPORNOŚCI OGNIOWEJ

B.ROZSTAW PRĘTÓW ZBROJENIA - MINIMALNA ODLEGŁOŚĆ MIERZONA W ŚWIETLE POMIĘDZY PRĘTAMI ZBROJENIA W KIERUNKU ┴ I ║ DO KIERUNKU BETONOWANIA.

- WYNIKA Z OBLICZEŃ I KONSTRUKCJI ZBROJENIA

WYKONYWANIE ZBROJENIA KONSTRUKCJI NA PLACU BUDOWY

OBEJMUJE NASTĘPUJĄCE DZIAŁANIA:

• KONTROLA STANU STALI (USZKODZEŃ,KOROZJA)

• PRZYGOTOWANIE ELEMENTÓW ZBROJENIA(PROSTOWANIE, CIĘCIE, GIĘCIE, ŁĄCZENIE NA ZIMNO I GORĄCO)

• MONTAŻ ZBROJENIA W DESKOWANIU (FORMIE) (GOTOWE SZKIELETY, POJEDYNCZE PRĘTY; STABILIZACJA ZBR W DESKOWANIU)

• ODBIÓR ZBROJENIA

WKŁADKI DYSTANSOWE -ROLĄ ICH JEST ZAPEWNIENIE, ABY ZBROJENIE NIE PRZEMIEŚCIŁO SIĘ POD WPŁYWEM UKŁADANIA MIESZANKI BETONOWEJ I WIBROWANIA, ZABEZPIECZA TAKŻE WIOTKIE PRĘTY PRZED UGIĘCIEM SIĘ POD CIĘŻAREM WŁASNYM. EFEKTEM JEST PRAWIDŁOWA PRACA ZBROJENIA POD OBCIĄŻENIEM ORAZ ZAPEWNIENIE WYMAGANEJ OTULINY.

ZAKRES KONTROLI

1. JAKOŚĆ WYKONANIA ZBROJENIA ( KONTROLA W MIEJSCU WYKONANIA TJ. POZA DESKOWANIEM LUB W DESKOWANIU)

• ZGODNOŚĆ Z PROJEKTEM :

♦ WYMIARY ZBROJENIA ( DŁUGOŚĆ, SZEROKOŚĆ, WYSOKOŚĆ)

♦ WYMIARY „ WYPUSZCZONEGO” ZBROJENIA ( SŁUŻY DO POŁĄCZENIA ZE

ZBROJENIEM INNEGO ELEMENTU NP. ZBROJENIA STOPY FUNDAMENTOWEJ ZE

ZBROJENIEM SŁUPA)

♦ LICZBA I ŚREDNICE PRĘTÓW I ICH ROZMIESZCZENIE W POSZCZEGÓLNYCH

MIEJSCACH KONSTRUKCJI

♦ ROZSTAW STRZEMION I TRWAŁOŚĆ ICH POŁĄCZENIA Z PRĘTAMI NOŚNYMI

♦ DOKŁADNOŚĆ WYKONANIA ODGIĘĆ

♦ RODZAJ I LICZBA, USYTUOWANIE ORAZ JAKOŚĆ POŁĄCZENIA ZE ZBROJENIEM

ELEMENTÓW WYPOSAŻENIA ( TZW.MARKI) TJ. KSZTAŁTOWNIKI, PŁASKOWNIKI ,

TULEJE ITP. ( SŁUŻĄ DO MOCOWANIA RÓŻNYCH ELEMENTÓW DO GOTOWEJ

KONSTRUKCJI)

-STAN PRĘTÓW ZBROJENIA :

♦ KOROZJA

♦ ODKSZTAŁCENIE

♦ ZABRUDZENIE: ZIEMIĄ , ŚRODKAMI ANTYADHEZYJNYMI

-JAKOŚĆ POŁĄCZEŃ PRĘTÓW:

♦ WYSTĘPOWANIE USZKODZONYCH SKRZYŻOWAŃ W SIATKACH LUB SZKIELETACH

PŁASKICH SPAWANYCH LUB ZGRZEWANYCH

♦ TRWAŁOŚĆ POŁĄCZEŃ WIĄZANYCH

2. JAKOŚĆ USYTUOWANIA ZBROJENIA W DESKOWANIU

♦ GRUBOŚĆ OTULINY MIĘDZY ZBROJENIEM I DESKOWANIEM ORAZ RODZAJ ,

ROZSTAW I JAKOŚĆ MOCOWANIA DO ZBROJENIA PODKŁADEK DYSTANSOWYCH

♦ TRWAŁOŚĆ STABILIZACJI W DESKOWANIU ZBROJENIA MOGĄCEGO PRZEMIEŚCIĆ

SIĘ PODCZAS BETONOWANIA ( NP. ZBROJENIE GÓRNE W PŁYTACH

WSPORNIKOWYCH )

DOKUMENTACJA Z ODBIORU ZBROJENIA

DOKUMENTACJĘ STANOWIĄ:

• PROTOKÓŁ, ZAWIERAJĄCY :
  • NAZWĘ I OZNACZENIE, ZGODNE Z PROJEKTEM, ZBROJENIA ELEMENTU

KONSTRUKCJI

• NUMERY RYSUNKÓW ROBOCZYCH ZBROJENIA

• ODSTĘPSTWA OD PROJEKTU

• INFORMACJĘ O USUNIĘCIU WYSTĘPUJĄCYCH WAD I USTEREK ZBROJENIA

• WNIOSEK O DOPUSZCZENIE ( LUB NIEDOPUSZCZENIE) DO BETONOWANIA

- ZAŁĄCZNIKI DO PROTOKÓŁU, STANOWIĄCE:

• ZAŚWIADCZENIE OD PRODUCENTÓW O JAKOŚCI SIATEK I SZKIELETÓW

ZGRZEWANYCH

• PROTOKÓŁY Z BADANIA POŁĄCZEŃ ZGRZEWANYCH I SPAWANYCH NA PLACU

BUDOWY

• ODPISY LUB WYKAZ DOKUMENTÓW O POZWOLENIE NA WPROWADZENIE

ZMIAN W PROJEKCIE ROBOCZYM

-WPIS DO DZIENNIKA BUDOWY O DOPUSZCZENIU ( LUB NIEDOPUSZCZENIU) DO BETONOWANIA

PRODUKCJA ZBROJEŃ MOŻE OBEJMOWAĆ NASTĘPUJĄCE GRUPY DZIAŁAŃ:

- POLEPSZANIE WŁAŚCIWOŚCI STALI

- PRZYGOTOWANIE ELEMENTÓW ZBROJEŃ

- ŁĄCZENIE ELEMENTÓW ZBROJEŃ

- ZABEZPIECZENIE ANTYKOROZYJNE ZBROJEŃ

ŁĄCZENIE ELEMENTÓW ZBROJEŃ

- WIĄZANIE RĘCZNE - MIĘKKIM WYŻARZONYM DRUTEM WIĄZAŁKOWYM Z MOTKA PRZY POMOCY CĄŻKÓW

- SPAWANIE - ŁUKOWE LUB GAZOWE, DOTYCZY STALI SPAWALNEJ: ROZGRZANIE PRĘTÓW POWODUJE NADTOPIENIE BRZEGÓW CZĘŚCI ŁĄCZONYCH I WYPEŁNIENIE SZCZELINY PŁYNNYM METALEM ELEKTRODY ( DRUTU SPOINOWEGO): SPRZĘT - SPAWARKA, ELEKTRODA LUB BUTLE ACETYLENOWE I TLENOWE Z DRUTEM SPOINOWYM

- ZGRZEWANIE - CZĘŚCI ZGRZEWANE WŁĄCZONE SĄ W OBWÓD PRĄDU, ZAMYKANY W CHWILI ZETKNIĘCIA SIĘ TYCH CZĘŚCI ZE SOBĄ. OPÓR ELEKTRYCZNY POWODUJE WZROST TEMPERATURY I NADTOPIENIE SIĘ POWIERZCHNI STYKU; WTEDY NASTĘPUJE SILNY DOCISK MECHANICZNY

WYTWARZANIE MIESZANKI BETONOWEJ - PROCES WYKONYWANY NA PLACU BUDOWY LUB W WYSPECJALIZOWANYM ZAKŁADZIE PRODUKCYJNYM - BETONOWNI - OBEJMUJĄCY NASTĘPUJĄCE DZIAŁANIA:

-DOZOWANIE SKŁADNIKÓW MIESZANKI BETONOWEJ

-MIESZANIE

-WYŁADUNEK NA ŚRODKI TRANSPORTU

RODZAJE BETONOWNI

I PODZIAŁ POD WZGLĘDEM UKŁADU

- JEDNOSTOPNIOWE ( INACZEJ - PIONOWE, WIEŻOWE) - JEDEN STOPIEŃ TRANSPORTU WEWNĄTRZPRODUKCYJNEGO, TZN: SKŁADNIKI MIESZANKI SĄ DOSTARCZANE W WYNIKU JEDNEJ OPERACJI NA NAJWYŻSZĄ KONDYGNACJĘ BETONOWNI, SKĄD GRAWITACYJNIE PRZEMIESZCZAJĄ SIĘ PRZEZ POPRZEZ DOZATORY DO MIESZARKI I (PO WYMIESZANIU) NA ŚRODEK TRANSPORTU

- WIELOSTOPNIOWE ( DWU- LUB TRZY- STOPNIOWE) - DWA LUB TRZY STOPNIE TRANSPORTU WEWNĄTRZPRODUKCYJNEGO

II PODZIAŁ POD WZGLĘDEM KONSTRUKCJI

- BETONOWNIE STAŁE - POSADOWIONE NA CIĘŻKIEJ KONSTRUKCJI WSPORCZEJ (FUNDAMENTY), PRZEWIDZIANE JAKO WYTWÓRNIE PRACUJĄCE W TYM SAMYM MIEJSCU PRZEZ WIELE LAT, NASTAWIONE NA MASOWĄ PRODUKCJĘ MIESZANKI TOWAROWEJ

<JEŚLI UKŁAD JEDNOSTOPNIOWY - ZAWSZE STAŁA>

- BETONOWNIE PRZESTAWNE (TYMCZASOWE) - KONSTRUKCJA LEKKA, PRZYSTOSOWANA DO SZYBKIEGO MONTAŻU W RÓŻNYCH WARUNKACH, UKŁAD NAJCZĘŚCIEJ DWUSTOPNIOWY, MOGĄ BYĆ LOKALIZOWANE NA PLACU BUDOWY (DUŻE ZAPOTRZEBOWANIE NA MIESZANKĘ) LUB JAKO TYMCZASOWE WYTWÓRNIE MIESZANKI TOWAROWEJ

- BETONOWNIE PRZEJEZDNE (TYPU "MOBILE") - MOŻLIWE DO ZLOKALIZOWANIA NA KAŻDYM PLACU BUDOWY, ZESPÓŁ DOZUJĄCO - MIESZAJĄCY NA PODWOZIU KOŁOWYM + SILOSY NA SKŁADNIKI

URZĄDZENIA DO MIESZANIA MIESZANKI BETONOWEJ

BETONIARKA - SKŁADA SIĘ Z ZESPOŁU PODSTAWOWEGO (MIESZAJĄCEGO) - MIESZARKI ORAZ ZESPOŁÓW UZUPEŁNIAJĄCYCH, W TYM - ZESPOŁU STERUJĄCEGO, KOSZA ZASYPOWEGO, UKŁADU WYŁADOWCZEGO, KONSTRUKCJI WSPORCZEJ. (BETONIARKI WOLNOSPADOWE, MIESZARKI O DZIAŁANIU WYMUSZONYM)

CHARAKTERYSTYKA MIESZAREK

1. CYKL PRACY = CZAS PRODUKCJI JEDNEGO ZAROBU = APEŁNIANIE+MIESZANIE+WYŁADUNEK

2. POJEMNOŚĆ MIESZARKI

GEOMETRYCZNA VG - OBJĘTOŚĆ MIESZALNIKA

ROBOCZA VR ~= 0,55VG - OBJĘTOŚĆ SUCHYCH SKŁADNIKÓW MAKSYMALNEGO ZAROBU

UŻYTECZNA VU ~= 0,7VR - OBJĘTOŚĆ GOTOWEJ MIESZANKI Z JEDNEGO ZAROBU (NIEZAGĘSZCZONEJ)

3. WYDAJNOŚĆ MIESZARKI

Q = 0,001* VR*N*Α*SW

N - LICZBA CYKLI PRACY NA GODZINĘ

Α - WSPÓLCZYNNIK ZMIANY OBJĘTOŚCI VU/VR = OK.0,7

SW - WSPÓŁCZYNNIK WYKORZYSTANIA CZASU PRACY (CZAS EFEKTYWNEJ PRACY DO CZASU ZMIANY ROBOCZEJ)

TRANSPORT MIESZANKI BETONOWEJ

WYMAGANIA OGÓLNE: TRANSPORT NIE POWINIEN SPOWODOWAĆ

-SEGREGACJI MIESZANKI BETONOWEJ

-ZMIANY SKŁADU MIESZANKI BETONOWEJ

-ZANIECZYSZCZENIA MIESZANKI BETONOWEJ

-NADMIERNEGO OBNIŻENIA TEMPERATURY MIESZANKI BET.

-ZMIANY WŁAŚCIWOŚCI MIESZANKI BET. CHYBA, ŻE ZAŁOŻONO INACZEJ

TRANSPORT POWINIEN:

- TRWAĆ JAK NAJKRÓCEJ - DOBÓR ODP. ŚRODKÓW I ORGANIZACJA

- OBYWAĆ SIĘ BEZ PRZEŁADUNKÓW O ILE TO MOŻLIWE

- ŚRODKI TRANSPORTU POWINNY MIEĆ MOŻLIWOŚĆ ŁATWEGO

OCZYSZCZENIA

ŚRODKI TRANSPORTU DALEKIEGO:

BETONIARKA SAMOCHODOWA - PRZEZNACZONE DO WYTWARZANIA I TRANSPORTU MIESZANKI BETONOWEJ.

MIESZALNIK SAMOCHODOWY - DO TRANSPORTU I UTRZYMANIA JEDNORODNOŚCI MIESZANKI .

WYWROTKA SAMOCHODOWA - DO TRANSPORTU MIESZANKI BETONOWEJ BEZ MIESZANIA.

WYWROTKI- PRZEZNACZONE SĄ DO PRZEWOŻENIA MIESZANEK BETONOWYCH O SUCHSZYCH KONSYSTENCJACH.

MIESZALNIKI I BETONIARKI SAMOCHODOWE -PRZEZNACZONE DO TRANSPORTU MIESZANKI SUCHEJ (BEZ WODY) LUB DO TRANSPORTU GOTOWEJ MIESZANKI O KONSYSTENCJI PLASTYCZNEJ, PÓŁCIEKŁEJ, CIEKŁEJ

CHARAKTERYSTYKA BETONIAREK I MIESZALNIKÓW SAMOCHODOWYCH

-POJEMNOŚĆ OD 3 DO 12 M³

-PRĘDKOŚĆ OBROTÓW MIESZALNIKA OD 2 DO 18 OBR/MIN

-NAPĘD MIESZALNIKA - HYDRAULICZNY BĄDŹ SPALINOWY

-NAPEŁNIANIE - PRZEZ LEJ ZASYPOWY

-ROZŁADUNEK -( PRZECHYŁ GRUSZKI; RYNNA; POMPA; PRZENOŚNIK TAŚMOWY)

CZAS TRANSPORTU GOTOWEJ MIESZANKI W BETONIARKACH ZALEŻY OD KONSYSTENCJI MIESZANKI BETONOWEJ, TEMPERATURY MIESZANKI I TEMPERATURY ZEWNĘTRZNEJ, SKŁADNIKÓW MIESZANKI (CEMENT, DOMIESZKI)

TRANSPORT SUCHYCH MIESZANEK

WSPÓŁCZYNNIK WYKORZYSTANIA POJEMNOŚCI MIESZALNIKA PRZY TRANSPORCIE SUCHYCH MIESZANEK WYNOSI 0,55 - 0,58.

CZAS TRANSPORTU SUCHYCH MIESZANEK - PRZY ZAŁOŻENIU NATURALNEJ WILGOTNOŚCI KRUSZYWA - DO 480 MIN.

ŚRODKI TRANSPORTU BLISKIEGO

-POJAZDY O NAPĘDZIE RĘCZNYM - TACZKI, WÓZKI RĘCZNE ITP.

-WÓZKI AKUMULATOROWE

-ZASYPNIKI PRZENOSZONE ŻURAWIEM

-PRZENOŚNIKI TAŚMOWE

-ZASYPNIK PODWIESZONE NA ESTAKADZIE ( KOLEBY UCHYLNE, POJEMNIKI OTWIERANE ZASUWĄ OD DOŁU)

-POMPY DO BETONU

POMPY DO BETONU

POWSZECHNY SPOSÓB TRANSPORTU MIESZANKI BETONOWEJ NA BUDOWIE ZWŁASZCZA PRZY BETONOWANIACH DUŻYCH OBJĘTOŚCI

POMPĄ MOŻLIWE JEST PODAWANIE MIESZANKI BETONOWEJ O OKREŚLONYCH WŁAŚCIWOŚCIACH:

-KONSYSTENCJA TZW. "POMPOWALNA" - 8-12 CM OPADU STOŻKA ( EW. 4-14 CM), DOBRZE GDY Z DOMIESZKAMI

-DUŻA ILOŚĆ ZAPRAWY W SKŁADZIE MIESZANKI

-KRUSZYWO Z ODPOWIEDNIO DUŻĄ ILOŚCIĄ DROBNYCH FRAKCJI

-MAKSYMALNE ZIARNO KRUSZYWA DOSTOSOWANE DO ŚREDNICY PRZEWODU

OGÓLNY PODZIAŁ POMP POD WZGLĘDEM NAPĘDU:

- HYDRAULICZNO - MECHANICZNE

- PNEUMATYCZNE

- MECHANICZNE - ROTOROWE (PERYSTALTYCZNE)

PODSTAWOWE PARAMETRY STANDARDOWYCH POMP HYDRAULICZNYCH:

ZASIĘG POZIOMY - 12-60 M (POMPY SPECJALNE: DO 4000 M )

ZASIĘG PIONOWY - 15 - 60 M (POMPY SPECJALNE: DO 500 M)

KĄT OBROTU - 360^O

ŚREDNICA RUROCIĄGU - 100 - 125 MM

CIŚNIENIE TŁOCZENIA - 45 - 130 BARÓW

DŁUGOŚĆ PRZEWODU GUMOWEGO NA KOŃCU RURY - 3-5M

WYDAJNOŚĆ POMPY

W _TECH = 60* F*S*N*I*Η

F - POWIERZCHNIA PRZEKROJU TŁOKA W M²

S - SKOK TŁOKA W M

N - LICZBA SKOKÓW TŁOKA NA MINUTĘ

I - LICZBA CYLINDRÓW ( 1 LUB 2)

Η - WSPÓŁCZYNNIK SPRAWNOŚCI

ODLEGŁOŚĆ PODAWANIA MIESZANKI BETONOWEJ

DLA DANEJ POMPY OKREŚLONY JEST MAKSYMALNY ZASIĘG PODAWANIA MIESZANKI BETONOWEJ L_MAX

DROGA, KTÓRĄ MOŻE PRZEBYĆ MIESZANKA L_P MUSI BYĆ MNIEJSZA OD L_MAX

L_P = L_RP + K_W*H + ΣK_I*Α_I/90^O

L_RP - ODLEGŁOŚĆ PODAWANIA W RZUCIE POZIOMYM

K_W - WSPÓŁCZYNNIK OPORÓW PODAWANIA

H - ODLEGŁOŚĆ PODAWANIA W RZUCIE PIONOWYM

K_I - WSPÓŁCZYNNIK OPORÓW ZAŁAMANIA RUROCIĄGU

Α_I - KĄT ZAŁAMANIA W STOPNIACH

OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU POMPOWEGO

-MINIMALNA MOŻLIWA LICZBA ZAŁAMAŃ RUROCIĄGU NA TRASIE TRANSPORTU

-SPRAWDZENIE CIŚNIENIA URZĄDZENIA POMPUJĄCEGO PRZED ROZPOCZĘCIEM POMPOWANIA

-ZWILŻENIE WEWNĘTRZNEJ POWIERZCHNI PRZEWODÓW I PRZETŁOCZENIE ZAPRAWY PRZED ROZPOCZĘCIEM POMPOWANIA MIESZANKI ( "SMAROWANIE" PRZEWODÓW)

-JEŚLI PRZERWA W PODAWANIU PRZEKRACZA 1/2 GODZINY CZYSZCZENIE I PRZEPŁUKANIE PRZEWODU

BATONOWANIE:

UKŁADANIE POWINNO BYĆ PROWADZONE TAK, ABY:

-NIE NASTĄPIŁO ROZSEGREGOWANIE MIESZANKI BETONOWEJ

-NIE POWSTAŁY W KONSTRUKCJI MIEJSCA NIE WYPEŁNIONE BETONEM (RAKI)

-ZBROJENIE BYŁO SZCZELNIE OTULONE MIESZANKĄ

-W CZASIE UKŁADANIA NIE ULEGŁ ZMIANIE SKŁAD MIESZANKI BETONOWEJ

SPOSOBY UKŁADANIA MIESZANKI BETONOWEJ

1. WARSTWAMI POZIOMYMI - MIESZANKA UKŁADANA NA CAŁEJ POWIERZCHNI ELEMENTU WARSTWAMI GRUBOŚCI 20-30 CM, LUB NIECO WIĘCEJ PRZY MIESZANKACH O DUŻYM STOPNIU CIEKŁOŚCI - ZALEŻNIE OD PARAMETRÓW ZAGĘSZCZANIA. OKRES POMIĘDZY UKŁADANIEM KOLEJNYCH WARSTW POWINIEN BYĆ JAK NAJKRÓTSZY, MAKSYMALNY CZAS ZALEŻY OD PRZEBIEGU WIĄZANIA - OGÓLNIE, PRZY PRZECIĘTNYM CEMENCIE: NIE WIĘCEJ NIŻ 1,0 - 2,0 GODZINY, ZALEŻNIE OD TEMPERATURY MIESZANKI

-METODA ODPOWIEDNIA PRZY BETONOWANIU MNIEJSZYCH

ELEMENTÓW

2. WARSTWAMI POZIOMYMI ZE STOPNIAMI - PODOBNIE, ALE UKŁADANIE STOPNIAMI, TAK ABY PRZY DUŻEJ POWIERZCHNI BETONOWANIA NIE PRZEKROCZYĆ CZASU DOPUSZCZALNEGO POMIĘDZY KOLEJNYMI WARSTWAMI

- METODA ODPOWIEDNIA PRZY BETONOWANIU DUŻYCH POWIERZCHNI

3. WARSTWAMI POCHYŁYMI - NACHYLENIE WARSTW OKOŁO 1:3

METODA STOSOWANA PRZY BETONOWANIU DŁUGICH ELEMENTÓW CIĄGŁYCH, NP. ŁAWY FUNDAMENTOWE

ZAGĘSZCZANIE

CELEM ZAGĘSZCZANIA JEST USUNIĘCIE Z MIESZANKI BETONOWEJ POWIETRZA, UŁATWIENIE WYPEŁNIENIA DESKOWANIA, UZYSKANIE SZCZELNEJ STRUKTURY BETONU.

METODY ZAGĘSZCZANIA MIESZANKI BETONOWEJ

SZTYCHOWANIE - RĘCZNE ZANURZANIE STALOWEGO PRĘTA W MIESZANCE BETONOWEJ

UBIJANIE - UDERZANIE W POWIERZCHNIĘ MIESZANKI UBIJAKIEM RĘCZNYM LUB MECHANICZNYM.

WIBROWANIE - DRGANIA WPROWADZAJĄ MIESZANKĘ BETONOWĄ W RUCH; CZTERY METODY PRZEKAZYWANIA DRGAŃ NA MIESZANKĘ (WIBROWANIE OBJĘTOŚCIOWE; WGŁĘBNE; WEWNĘTRZNE; POWIERZCHNIOWE; ZEWNĘTRZNE)

WYDAJNOŚĆ WIBROWANIA:

W = 2KR_Z² 3600/(T+T₁)

K - WSPÓŁCZYNNIK WYKORZYSTANIA

R_Z² - PROMIEŃ SKUTECZNEGO DZIAŁANIA

T, T₁ - CZASY WIBROWANIA I PRZESTAWIANIA

PRASOWANIE - NACISK ( ZAZWYCZAJ PIONOWY) WYWOŁUJĄCY NAPRĘŻENIA 10 - 30 MPA, CZASEM WIĘCEJ

WALCOWANIE (WAŁOWANIE) - NACISK PIONOWY Z MOŻLIWOŚCIĄ POZIOMYCH PRZEMIESZCZEŃ

UTRZĄSANIE - MIESZANKA WILGOTNA PODDANA DRGANIOM O MAŁEJ CZĘSTOTLIWOŚCI.

WIROWANIE - WYKORZYSTANIE SIŁY ODŚRODKOWEJ.

PIELĘGNACJA

OCHRONA BETONU ŚWIEŻEGO PRZED NEGATYWNYMI WPLYWAMI OTOCZENIA:

-GWAŁTOWNE WYSYCHANIE - PIELĘGNACJA WILGOTNOSCIOWA

-NADMIERNE PRZECHŁODZENIE - OCHRONA CIEPLNA

-NADMIERNE SAMOOCIEPLENIE - INSTALACJE CHŁODNICZE, CHŁODZENIE POWIERZCHNIOWE

-WSTRZĄSY

-ZJAWISKA ATMOSFERYCZNE (DESZCZ) - IZOLACJA POWIERZCHNIOWA

ZABIEGI ŁAGODZĄCE SKUTKI ODDZIAŁYWANIA ZIMOWYCH WARUNKÓW BETONOWANIA:

-DOMIESZKI PRZECIWMROZOWE

-PODGRZEWANE MIESZANKI BETONOWE

-NAGRZEW W DESKOWANIU

-UNIEMOŻLIWIENIE ODPAROWANIA WODY - POWŁOKI, FOLIE, BREZENT

PREFABRYKACJA W BUDOWNICTWIE TO TECHNIKA PROJEKTOWANIA, WYKONYWANIA ELEMENTÓW I WZNOSZENIA BUDOWLI, CHARAKTERYZUJĄCA SIĘ:

• PODZIAŁEM BUDOWLI NA ELEMENTY

• PODZIAŁEM I SPECJALIZACJĄ WYKONAWSTWA OBEJMUJĄCĄ

-PRODUKCJĘ ELEMENTÓW PREFABRYKOWANYCH

-TRANSPORT ELEMENTÓW NA MIEJSCE PRZEZNACZENIA

-MONTAŻ ELEMENTÓW

• SPECJALIZACJĄ W ZASTOSOWANIU MATERIAŁÓW ORAZ MECHANIZACJĄ PRACY

• OGRANICZENIEM ROBOCIZNY NA BUDOWIE WYŁĄCZNIE DO MONTAŻU

PREFABRYKACJA BETONOWA - PROCES WYTWARZANIA PREFABRYKATÓW ZWYKLE SPOSOBAMI PRZEMYSŁOWYMI, NAJCZĘŚCIEJ POZA MIEJSCEM BUDOWY, W CELU UŁATWIENIA I PRZYSPIESZENIA MONTAŻU KONSTRUKCJI

ZALETY PREFABRYKACJI

♦ DUŻA SZYBKOŚĆ WZNOSZENIA BUDOWLI,

♦ OPTYMALNE ZUŻYCIE MATERIAŁÓW

♦ WSZECHSTRONNOŚĆ WYKOŃCZENIA

♦ MNIEJSZE ODCHYLENIA WYMIAROWE W STOSUNKU DO KONSTRUKCJI MONOLITYCZNYCH

WADY PREFABRYKACJI

-TRANSPORT PREFABRYKATÓW

-SPECJALISTYCZNE ŚRODKI TRANSPORTU ZE WZGLĘDU NA MASĘ, KSZTAŁT, WYMIARY I WYKOŃCZENIE PREFABRYKATÓW

-SPRZĘT DO ROZŁADUNKU I MONTAŻU

-OGRANICZONA ODLEGŁOŚĆ TRANSPORTU

♦-WYSOKIE KOSZTY INWESTYCYJNE I EKSPLOATACYJNE

KIERUNKI STOSOWANIA PREFABRYKATÓW BETONOWYCH

• W BUDOWNICTWIE PRZEMYSŁOWYM

• W BUDOWNICTWIE MIESZKANIOWYM

• W BUDOWNICTWIE ROLNICZYM

• W BUDOWNICTWIE DROGOWYM

• W BUDOWNICTWIE KOLEJOWYM

• W BUDOWNICTWIE KOMUNALNYM

• W GÓRNICTWIE

PODZIAŁ PREFABRYKATÓW ZE WZGLĘDU NA:

♦KSZTAŁT (ELEMENTY PRĘTOWE, ELEMENTY PŁYTOWE, ELEMENTY BLOKOWE, ELEMENTY RUROWE ,ELEMENTY )

♦ WYMIARY I MASA- ELEMENTY DROBNE, ŚREDNIOWYMIAROWE, WIELKOWYMIAROWE.

♦PRZEZNACZENIE FUNKCJONALNO - UŻYTKOWE

- ELEMENTY PEŁNIĄCE WYŁĄCZNIE FUNKCJĘ KONSTRUKCYJNĄ ( NP. SŁUPY, BELKI, DŹWIGARY, STOPY FUNDAMENTOWE)

- ELEMENTY PEŁNIĄCE JEDNOCZEŚNIE FUNKCJĘ KONSTRUKCYJNĄ ORAZ UŻYTKOWĄ( NP. PŁYTY STROPOWE I DACHOWE)

- ELEMENTY OSŁONOWE

- ELEMENTY KONSTRUKCJI WSPORCZYCH

- ELEMENTY URZĄDZEŃ TECHNOLOGICZNYCH

- ELEMENTY BUDOWLANO ARCHITEKTONICZNE

♦ ROZWIĄZANIE KONSTRUKCYJNE- ELEMENTY BETONOWE NIE ZBROJONE, ELEMENTY ZBROJONE: ŻELBETOWE, SIATKOBETONOWE; ELEMENTY SPRĘŻONE : KABLOBETONOWE, STRUNOBETONOWE.

WYTWÓRNIE PREFABRYKATÓW

♦ WYTWÓRNIE STAŁE - MAJĄ CHARAKTER ZAKŁADÓW PRZEMYSŁOWYCH O WYSOKIM STOPNIU UPRZEMYSŁOWIENIA. PRODUKCJA, Z ZASADY CAŁOROCZNA, DUŻYCH SERII PREFABRYKATÓW GŁÓWNIE OKREŚLONYCH TYPÓW

♦ WYTWÓRNIE POLOWE (POLIGONOWE) - MNIEJSZY STOPIEŃ ZMECHANIZOWANIA NIŻ W WYTWÓRNIACH STAŁYCH . PRODUKCJA PROWADZONA NA OTWARTEJ PRZESTRZENI , CZĘSTO Z WYKORZYSTANIEM JAKO PODKŁADU ODPOWIEDNIO PRZYGOTOWANEGO PODŁOŻA. WYTWARZANIE PREFABRYKATÓW ODBYWA SIĘ OKRESOWO.

♦WYTWÓRNIE PRZYOBIEKTOWE ( NA PLACU BUDOWY) - SĄ WYTWÓRNIAMI WYŁĄCZNIE PRZENOŚNYMI I SŁUŻĄ DO WYKONYWANIA ELEMENTÓW NIETYPOWYCH , UCIĄŻLIWYCH PRZY WYKONYWANIU JAKO MONOLITYCZNE

PROCESY PODSTAWOWE W PRODUKCJI PREFABRYKATÓW :

• MONTAŻ, CZYSZCZENIE I SMAROWANIE FORMY

• UŁOŻENIE ZBROJENIA

• FORMOWANIE TJ. UKŁADANIE I ZAGĘSZCZANIE MIESZANKI

BETONOWEJ

• DOJRZEWANIE BETONU

• ROZFORMOWANIE ELEMENTU

• SPEDYCJA ELEMENTU DO MAGAZYNU WYROBÓW GOTOWYCH

PROCESY POMOCNICZE

• ROZŁADUNEK I MAGAZYNOWANIE MATERIAŁÓW

• PRZYGOTOWANIE ZBROJENIA

• PRZYGOTOWANIE MIESZANKI BETONOWEJ

PODSTAWOWE METODY PRODUKCJI PREFABRYKATÓW

• METODA POTOKOWA - RUCHOME PRZEDMIOTY PRODUKCJI.

• METODA STACJONARNA - NIERUCHOME PRZEDMIOTY PROD..

• METODA MIESZANA (POTOKOWO - STACJONARNA)

FORMY DO PRODUKCJI PREFABRYKATÓW

FORMA - KONSTRUKCJA STANOWIĄCA CZĘŚĆ SKŁADOWĄ STANOWISKA PRODUKCYJNEGO ELEMENTÓW PREFABRYKOWANYCH , KTÓREJ ZADANIEM JEST UFORMOWANIE WYROBU O OKREŚLONYM KSZTAŁCIE Z ZACHOWANIEM ZADANYCH TOLERANCJI I WYGLĄDU ZEWNĘTRZNEGO

• METALOWE - NAJCZĘŚCIEJ STOSOWANE; ZAPEWNIAJĄ DUŻĄ DOKŁADNOŚĆ PREFABRYKATU;

• DREWNIANE - STOSOWANE PRZY PRODUKCJI MAŁYCH PARTII WYROBÓW, ELEMENTÓW O SZCZEGÓLNYCH KSZTAŁTACH;

• Z TWORZYW SZTUCZNYCH - NAJCZĘŚCIEJ WYKONUJE SIĘ NIEKTÓRE CZĘŚCI FORM;

ROBOTY MONTAŻOWE

MONTAŻ KONSTRUKCJI - DEFINICJA: ZŁOŻENIE W JEDNĄ CAŁOŚĆ I ODPOWIEDNIE ZAMOCOWANIE POSZCZEGÓLNYCH ELEMENTÓW LUB CZĘŚCI KONSTRUKCJI WYKONANYCH UPRZEDNIO POZA MIEJSCEM WBUDOWANIA.

KLASYFIKACJA MONTAŻU:

• MONTAŻ PRÓBNY W WYTWÓRNI

• MONTAŻ WSTĘPNY - SCALANIE POJEDYNCZYCH ELEMENTÓW W WIĘKSZE ZESPOŁY

• MONTAŻ GŁÓWNY - PODNOSZENIE ELEMENTÓW I USTAWIANIE ICH W PROJEKTOWANYM POŁOŻENIU,

• MONTAŻ OSTATECZNY - ZAMOCOWANIE USTAWIONYCH ELEMENTÓW.

ZAKRES ROBÓT MONTAŻOWYCH:

- ROBOTY PRZYGOTOWAWCZE, WYKONANE PRZED PRZYSTĄPIENIEM DO ROBÓT PODSTAWOWYCH, OBEJMUJĄ:

• WYRÓWNANIE TERENU BUDOWY,

• WYKONANIE DRÓG DOJAZDOWYCH,

• PRZYGOTOWANIE I WYPOSAŻENIE PLACÓW SKŁADOWYCH ELEMENTÓW DO MONTAŻU,

• ZAINSTALOWANIE URZĄDZEŃ MONTAŻOWYCH NA STANOWISKACH ROBOCZYCH,

• PRZYGOTOWANIE SPRZĘTU POMOCNICZEGO DO MONTAŻU ITP.,

- ROBOTY PODSTAWOWE:

• SCALANIE ELEMENTÓW NA PLACU SKŁADOWYM,

• DOSTARCZENIE ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH NA MIEJSCE MONTAŻU,

• PODNOSZENIE I USTAWIENIE ELEMENTÓW W KONSTRUKCJI ITP.,

- ROBOTY POMOCNICZE:

• PROWIZORYCZNE WZMACNIANIE ELEMENTÓW PODCZAS MONTAŻU,

• PROWIZORYCZNE USZTYWNIENIE USTAWIONYCH ELEMENTÓW,

• ZABEZPIECZENIE POŁĄCZEŃ „NA MOKRO” PRZED MROZEM,

• DEMONTAŻ URZĄDZEŃ MONTAŻOWYCH, LIKWIDACJA DRÓG ITP.

FAZA PODNOSZENIA ELEMENTÓW:

• UNOSZENIE; OBRÓT; OBRÓT Z NASUWANIEM;

FAZA USTAWIANIA ELEMENTU:

• MONTAŻ SWOBODNY; MONTAŻ WYMUSZONY;

METODY MONTAŻU:

• NARASTANIA, TJ. KOLEJNE USTAWIANIE JEDNYCH ELEMENTÓW (LUB ICH ZESPOŁÓW) NA DRUGICH I ŁĄCZENIE ICH,

• PODBUDOWANIA, WYSTĘPUJĄCA W PRZYPADKU, KIEDY ZMONTOWANA CZĘŚĆ KONSTRUKCJI JEST PODNOSZONA Z JEDNOCZESNYM PODSTAWIANIEM I PRZYŁĄCZANIEM OD SPODU JEJ KOLEJNYCH SEGMENTÓW

• PODNOSZENIA PIONOWEGO CZĘŚCI LUB CAŁEJ KONSTRUKCJI ZMONTOWANEJ NA POZIOMIE TERENU LUB W POBLIŻU MIEJSCA MONTAŻU GŁÓWNEGO,

• NASUWANIA, KIEDY PO WSTĘPNYM ZMONTOWANIU KONSTRUKCJI NASUWA SIĘ JĄ W CAŁOŚCI NA FUNDAMENTY,

• OBRÓT -PO WSTĘPNYM ZMONTOWANIU KONSTRUKCJI W POZYCJI POZIOMEJ DOPROWADZA SIĘ JĄ DO POZYCJI PIONOWEJ

• MONTAŻU NA RUSZTOWANIACH, KIEDY ELEMENTY, PRZED OSTATECZNYM ICH ZAMOCOWANIEM OPIERA SIĘ NA UPRZEDNIO PRZYGOTOWANYM RUSZTOWANIU,

• WSPORNIKOWA, KIEDY ELEMENTY MONTOWANEJ KONSTRUKCJI ŁĄCZY SIĘ KOLEJNO W TAKI SPOSÓB, ŻE POWSTAJĄ SZTYWNE UKŁADY WSPORNIKOWE .

ZE WZGLĘDU NA ORGANIZACJĘ MONTAŻU KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH ROZRÓŻNIA SIĘ NASTĘPUJĄCE METODY:

• ROZDZIELCZĄ, KTÓRA POLEGA NA KOLEJNYM USTAWIANIU WSZYSTKICH ELEMENTÓW JEDNEGO TYPU DANEJ KONSTRUKCJI (NP. WSZYSTKICH SŁUPÓW, BELEK PODWALINOWYCH ITP.)

• KOMPLEKSOWĄ, POLEGAJĄCĄ NA KOLEJNYM USTAWIANIU WSZYSTKICH (RÓŻNYCH) ELEMENTÓW ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W KOLEJNYCH PRZEKROJACH POPRZECZNYCH MONTOWANEGO OBIEKTU: W METODZIE TEJ NIEZBĘDNE SĄ ZŁĄCZA MAJĄCE MOŻLIWOŚĆ PRZENOSZENIA CHARAKTERYSTYCZNYCH DLA NICH OBCIĄŻEŃ BEZPOŚREDNIO PO WYKONANIU.

PREFABRYKATY DO MONTAŻU

PREFABRYKATY ZE WZGLĘDU NA ICH MASĘ I WYMIARY MOŻNA PODZIELIĆ NA NASTĘPUJĄCE RODZAJE:

• WIELKOWYMIAROWE O POW GAB PONAD 2 M², MASIE > 1000 KG;

• ŚREDNIOWYMIAROWE O POW GAB DO 2 M², O M 200-1000 KG;

• DROBNO WYMIAROWE, POWIERZCHNIA <2M², I MASIE DO 200 KG;

PREFABRYKATY PŁASKIE SŁUŻĄ DO ZESTAWIANIA PRZEGRÓD ŚCIENNYCH, STROPOWYCH I DACHOWYCH. MOGĄ ONE WYSTĘPOWAĆ JAKO:

• BLOKOWE SZER B
  3H, WYS L
  6H, GDZIE H JEST GRUBOŚCIĄ

• PŁYTOWE, B
  3H, L
  6H;

• PRĘTOWE -BELKI I SŁUPY.

PREFABRYKATY PRZESTRZENNE ZAMYKAJĄ W SOBIE LUB BUDOWLI PEWNĄ OKREŚLONĄ PRZESTRZEŃ I MOGĄ WYSTĘPOWAĆ JAKO: 2-ŚCIENNE, 3-ŚCIENNE, 4-ŚCIENNE, 5-ŚCIENNE I POWŁOKOWE.

ZACZEPY MONTAŻOWE W ELEMENTACH PREFABRYKOWANYCH

- PĘTLOWE, POWSTAŁE W WYNIKU ZABETONOWANIA W ELEMENCIE BETONOWYM SPECJALNIE UKSZTAŁTOWANYCH WKŁADEK WYKONANYCH ZE STALI ZBROJENIOWEJ, KTÓRYCH WYSTAJĄCA Z POWIERZCHNI BETONU CZĘŚĆ W KSZTAŁCIE PĘTLI POZWALA NA ZACZEPIENIE HAKA ZAWIESIA,

• SWORZNIOWE, W KTÓRYCH HAK ZAWIESIA ZACZEPIA SIĘ ZA SWORZEŃ, KOŃCAMI ZABETONOWANY W ELEMENCIE I UMIESZCZONY W SPECJALNYM ZAGŁĘBIENIU WYKONANYM W ELEMENCIE PREFABRYKOWANYM,

• GWINTOWANE, CZYLI SPECJALNE KSZTAŁTKI METALOWE, ZAOPATRZONE W GWINTOWANY OTWÓR I WBETONOWANE W ELEMENT,

• TULEJOWE - POWSTAŁE PRZEZ ZABETONOWANIE W ELEMENCIE TULEI METALOWEJ, PRZECHODZĄCEJ PRZEZ CAŁĄ GRUBOŚĆ (SZEROKOŚĆ) ;

RODZAJE POŁĄCZEŃ MIĘDZY ELEMENTAMI PREFABRYKOWANYMI

• STYKI SUCHE,

• ZŁĄCZA NA BETONOWE TRZPIENIE ŁĄCZĄCE WYKONYWANE ZWYKLE PO ZMONTOWANIU ELEMENTÓW I SŁUŻĄCE ZWIĘKSZENIU MONOLITYCZNOŚCI KONSTRUKCJI.

• ZŁĄCZA Z WIĄZANIEM LUB SPAWANIEM ZBROJENIA, W SPECJALNIE UKSZTAŁTOWANYCH ZAKOŃCZENIACH PREFABRYKATÓW WIĄŻE SIĘ LUB SPAWA WYSTAJĄCE ZBROJENIE, BETONUJĄC NASTĘPNIE WOLNE PRZESTRZENIE,

• ZŁĄCZA SPAWANE TO NAJCZĘŚCIEJ STOSOWANY RODZAJ ZŁĄCZ; POLEGAJĄ ONE NA ZESPAWANIU BEZPOŚREDNIM LUB POŚREDNIM SPECJALNYCH WYPUSTÓW LUB BLACH, ZAKOTWIONYCH W ELEMENCIE;

• ZŁĄCZA KLEJONE WYMAGAJĄ BARDZO STARANNEGO WYRÓWNANIA POWIERZCHNI STYKÓW, WYKONUJE SIĘ JE ZAZWYCZAJ WYKORZYSTUJĄC KLEJE EPOKSYDOWE.

SPRZĘT MONTAŻOWY

• MASZYNY GŁÓWNE MONTAŻOWE DO UNOSZENIA I OPUSZCZANIA ELEMENTÓW- DŹWIGNICE, ŻURAWIE BUD; SPRZĘT POMOCNICZY,

MASZYNY MONTAŻOWE - ELEMENTY:

HAKI - WIELKOŚCIĄ CHARAKTERYSTYCZNĄ HAKÓW JEST ICH UDŹWIG, CZYLI MASA JAKĄ MOŻNA NA NICH ZAWIESIĆ

KRĄŻKI -DO KIEROWANIA RUCHEM LIN W MASZYNACH MONTAŻOWYCH.

KRĄŻEK WRAZ Z OSIĄ NAZYWA SIĘ ZBLOCZEM.

WIELOKRĄŻEK ZŁĄCZONE MIN DWA KRĄŻKI NIERUCHOME Z DWOMA KRĄŻKAMI RUCHOMYMI.

LINY STALOWE -Z DRUTÓW O ŚREDNICY 0,5-2,0 MM; RODZAJE: JEDNOZWITE, DWUZWITE, 5-ZWITE.

URZĄDZENIA PODNOŚNE - ŻURAWIE

PODSTAWOWYMI PARAMETRAMI PRACY ŻURAWI BUDOWLANYCH SĄ:

• UDŹWIG, TJ. NAJWIĘKSZA MASA ŁADUNKU, JAKĄ PRZY DANYM WYSIĘGU MOŻE PODNIEŚĆ ŻURAW,

• WYSIĘG, TJ. ODLEGŁOŚĆ MIĘDZY OSIĄ OBROTU ŻURAWIA A PIONOWĄ OSIĄ ZBLOCZA HAKOWEGO,

• WYSOKOŚĆ PODNOSZENIA, TJ. MIERZONA W PIONIE ODLEGŁOŚĆ PODŁOŻA DO POZIOMEJ OSI HAKA UMIESZCZONEGO W NAJWYŻSZYM PUNKCIE .

NIEZBĘDNY WYSIĘG MASZYNY MONTAŻ L_ZMIN OBLICZA SIĘ WG WZORU:

L_ZMIN ≤ L_O + L_B - 0,5 L_C + 0,2 [M]

L_O - MIN ODLEGŁOŚĆ MIĘDZY SKRAJEM MASZYNY A OBRYSEM WZNOSZONEJ KONSTRUKCJI

L_B - SZEROKOŚĆ FRAGMENTU KONSTRUKCJI PRZEWIDZIANA DO MONTOWANIA

L_C - SZEROKOŚĆ NAJDALEJ OD MASZYNY ODSUNIĘTEGO ELEMENTU MONTOWANEGO

0,2 M - WIELKOŚĆ REZERWOWA WYSIĘGU, PRZEZNACZONA NA POKRYCIE NIEDOKŁADNOŚCI W USTAWIENIU MASZYNY.

NIEZBĘDNĄ WYSOKOŚĆ PODNOSZENIA MASZYNY MONT H_MIN :

H_MIN ≤ H_O + H_C + H_BM + H_Z [M]

H_O - WYSOKOŚĆ POŁOŻENIA GÓRNEJ KRAWĘDZI ELEMENTU PO ZMONTOWANIU

H_C - WYSOKOŚĆ ELEMENTU

H_BM - WYSOKOŚĆ BEZPIECZNEGO MANEWROWANIA

H_Z - WYSOKOŚĆ KONSTRUKCJI ZAWIESIA.

DROGI I TORY POD ŻURAWIE

DROGI: NA OGÓŁ ŻURAWIE KOŁOWE WYMAGAJĄ UTWARDZONEJ POWIERZCHNI DRÓG PO KTÓRYCH PORUSZAJĄ SIĘ I PRACUJĄ. BUDOWA TAKICH DRÓG ODPOWIADA BUDOWIE DRÓG TYMCZASOWYCH NA PLACU BUDOWY PRZEZNACZONYCH DLA PROWADZENIA RUCHU CIĘŻKIEGO.

TORY: ŻURAWIE TOROWE WYMAGAJĄ DLA WŁAŚCIWEJ PRACY UŁOŻENIA ODPOWIEDNICH TORÓW. STOSUJE SIĘ DWA TYPY TOROWISK:

A) UFORMOWANYCH Z UŻYCIEM PODKŁADÓW DREWNIANYCH

B) WYKONANYCH Z UŻYCIEM ŻELBETOWYCH POJEDYNCZYCH PODUSZEK

SPRZĘT POMOCNICZY DO MONTAŻU

KLASYFIKACJA

- ZAWIESIA,

- RUSZTOWANIA, POMOSTY, DRABINY,

- SPRZĘT DO PROWIZORYCZNEGO ZAMOCOWANIA ELEMENTÓW I ICH REKTYFIKACJI,

- URZĄDZENIA I SPRZĘT POMIAROWY,

- DROBNE NARZĘDZIA.

ZAWIESIA

ZAWIESIE - URZĄDZENIE UMOŻLIWIAJĄCE POŁĄCZENIE HAKA MASZYNY MONT Z ZACZEPAMI ELEMENTU PREFABRYKOWANEGO.

ZE WZGLĘDU NA SPOSÓB PRZENOSZENIA OBCIĄŻENIA ZAWIESIA DZIELI SIĘ NA:

- MECHANICZNE (HAKI, ŁAŃCUCHY, LINY ITP.),

- ELEKTROMAGNETYCZNE,

- PNEUMATYCZNE.

- ZAWIESIE DWULINOWE; - ZAWIESIE CZTEROLINOWE;- SZPILKOWE; -BELKOWO-LINOWE;

RUSZTOWANIA POMOSTY I DRABINY SŁUŻĄ DO:

- ODPINANIA ZAWIESI OD USTAWIONYCH I PROWIZORYCZNIE ZAMOCOWANYCH ELEMENTÓW WYSOKICH,

- WYKONYWANIA ZŁĄCZY

URZĄDZENIA DO PROWIZORYCZNEGO ZAMOCOWANIA I REKTYFIKACJI ELEMENTÓW

- ODCIĄGI;- ROZPORY MONTAŻOWE; - ŁĄCZNIKI IMADŁOWE; - OPASKI CENTRUJĄCE I KONDUKTORY.

SPECJALNĄ GRUPĄ URZĄDZEŃ DO PROWIZORYCZNEGO ZAMOCOWANIA STANOWIĄ - KONDUKTORY,

- OPASKI CENTRUJĄCE.

NARZĘDZIA UŻYWANE DO MONTAŻU:

MŁOTKI MURARSKIE, PUCKI, PRZECINAKI, KIELNIE, CZERPAKI, ŁOPATY I SZUFLE I ŁUPKI CIESIELSKIE.

NARZĘDZI STOSOWANYCH WYŁĄCZNIE DO MONTAŻU

- DRĄŻEK DO NAPROWADZANIA ELEMENTÓW W KOŃCOWEJ FAZIE ICH OPUSZCZANIA NA MIEJSCE WBUDOWANIA

- ŁOPATKĘ DO PODBIJANIA MIESZANKI BETONOWEJ W CZASIE WYPEŁNIANIA SPOIN POZIOMYCH;

- KONEWKĘ SŁUŻĄCĄ DO PRZENOSZENIA ZAPRAWY I WYPEŁNIANIA NIĄ PIONOWYCH KANAŁÓW MIĘDZY ELEMENTAMI,

- LEJ PŁASKODENNY DO WYPEŁNIENIA SPOIN PIONOWYCH,

- KLINY STALOWE ORAZ Z TWARDEGO DREWNA;

BRYGADA MONTAŻOWA

GRUPA LUDZI WSPÓŁPRACUJĄCA Z MASZYNĄ MONTAŻOWĄ W PROCESIE MONTAŻU.

SKŁAD BRYGADY MONTAŻOWEJ JEST ZMIENNY I ZALEŻY OD:

- TECHNOLOGII MONTAŻU,

- RODZAJÓW ELEMENTÓW

- ORGANIZACJI PRACY NA BUDOWIE.

DO ZADAŃ BRYGADY MONTAŻOWEJ NALEŻY:

- WYBRANIE I PRZYGOTOWANIE ELEMENTU DO MONTAŻU,

- PODWIESZENIE ELEMENTU NA HAKU MASZYNY MONTAŻOWEJ,

- PRZYGOTOWANIE MIEJSCA MONTAŻU ELEMENTU,

- USTAWIENIE ELEMENTU, JEGO REKTYFIKACJA I PROWIZORYCZNE ZAMOCOWANIE,

- WYKONANIE TRWAŁYCH POŁĄCZEŃ ELEMENTÓW.

BRYGADA MONTAŻOWA PRACUJE W DWÓCH GRUPACH:

- GRUPA PIERWSZA - LINOWI ALBO HAKOWI - SKŁADAJĄCA SIĘ NA OGÓŁ Z JEDNEGO LUB DWÓCH MONTAŻYSTÓW PRACUJE NA SKŁADOWISKU PREFABRYKATÓW.

DO ICH OBOWIĄZKÓW NALEŻY:

- ODNALEZIENIE NA SKŁADOWISKU POTRZEBNEGO ELEMENTU,

- SPRAWDZENIE STANU ELEMENTU,

- SPRAWDZENIE STANU MAREK, OKUĆ OTWORÓW I EWENTUALNE OCZYSZCZENIE ICH Z BETONU,

- ZAZNACZENIE NA ELEMENCIE PUNKTÓW CHARAKTERYSTYCZNYCH, NP. PRZEBIEGU OSI,

- ZACZEPIENIE LIN KIERUNKOWYCH DO STEROWANIA ELEMENTEM W CZASIE PODNOSZENIA,

- DOBRANIE ODPOWIEDNIEGO ZAWIESIA,

- POŁĄCZENIE ZAWIESIA Z HAKIEM MASZYNY MONTAŻOWEJ,

- POŁĄCZENIE ZAWIESIA Z ELEMENTEM,

- DANIE SYGNAŁU DO PRÓBNEGO PODNOSZENIA,

- PRZEPROWADZENIE PRÓBNEGO PODNOSZENIA

DRUGA GRUPA BRYGADY MONTAŻOWEJ PRACUJE NA MONTOWANEJ KONSTRUKCJI.

MOŻE ONA SKŁADAĆ SIĘ Z DWÓCH LUB TRZECH ZESPOŁÓW. W PIERWSZYM PRZYPADKU BĘDZIE TO ZESPÓŁ MONTAŻOWY I ZESPÓŁ ŁĄCZENIOWY.

DO ZADAŃ ZESPOŁU MONTAŻOWEGO, W TYM PRZYPADKU NALEŻY:

- WYZNACZENIE MIEJSCA MONTAŻU KAŻDEGO ELEMENTU,

- WYZNACZENIE PUNKTÓW KONTROLNYCH I KIERUNKOWYCH,

- PRZYGOTOWANIE MIEJSCA OPARCIA ELEMENTU

- PRZEJĘCIE ELEMENTU,

- NAPROWADZENIE ELEMENTU NA WŁAŚCIWĄ POZYCJĘ,

- PROWIZORYCZNE ZAMOCOWANIE I REKTYFIKACJA ELEMENTU,

- ODCZEPIENIE ELEMENTU OD ZAWIESIA,

- DOKŁADNA REKTYFIKACJA ELEMENTU.

SKŁAD BRYGADY MONTAŻOWEJ:

- MONTER (BRYGADZISTA) KONSTRUKCJI PREFABRYKOWANYCH,

- DWÓCH POMOCNIKÓW MONTERA,

- LINOWY,

- OPERATOR ŻURAWIA,

- ZESPÓŁ ŁĄCZENIOWY.

SKŁAD ZESPOŁU ŁĄCZENIOWEGO: BETONIARZ, SPAWACZ,MONTER ISTALACJI ELEKTRYCZNYCH, MONTER INSTALACJI SANITARNO - GRZEWCZYCH.

PROJEKT TECHNOLOGII I ORGANIZACJI ROBÓT MONTAŻ SKŁADA SIĘ Z:

- CZĘŚCI OPISOWEJ

- CZĘŚCI GRAFICZNEJ.

CZĘŚĆ OPISOWA: DANE WYJŚCIOWE I CHARAKTERYSTYKĘ OBIEKTU; CHARAKTERYSTYKĘ LOKALNYCH WARUNKÓW REALIZACJI; ZESTAWIENIE PREFABRYKATÓW; OGÓLNA KONCEPCJA WYKONANIA MONTAŻU; DOBÓR MASZYN GŁÓWNYCH DO MONTAŻU; URZĄDZENIA POMOCNICZE DO MONTAŻU; TRANSPORT I SKŁADOWANIE PREFABRYKATÓW; TECHNOLOGIA MONTAŻU POSZCZEGÓLNYCH RODZAJÓW PREFABRYKATÓW; ORGANIZACJA BRYGAD MONTAŻOWYCH I CYKLE MONTAŻU; TECHNOLOGIA MONTAŻU W WARUNKACH ZIMOWYCH; ADAPTACJA PRZEPISÓW BHP DO DANYCH WARUNKÓW BUDOWY I MONTAŻU.

CZĘŚĆ GRAFICZNA: OGÓLNY PLAN ZAGOSPODAROWANIA PLACU MONTAŻU; PLANY MONTAŻU POSZCZEGÓLNYCH KONDYGNACJI LUB FAZ MONTAŻU; SCHEMATY PRACY MASZYN MONTAŻOWYCH; SZKICE, RYSUNKI I WYKRESY URZĄDZĘ POMOCNICZYCH; RYSUNKI WYJAŚNIAJĄCE WYKONANIE WĘZŁÓW I POŁĄCZEŃ ELEMENTÓW; HARMONOGRAM MONTAŻU.

KOLEJNOŚĆ MONTAŻU:

- JAK NAJSZYBCIEJ UZYSKAĆ NALEŻY SAMOSTATECZNOŚĆ BUDOWLI,

- ELEMENTY MONTOWANE PÓŹNIEJ NIE MOGĄ STANOWIĆ ZAGROŻENIA DLA STATECZNOŚCI ELEMENTU POSTAWIONEGO,

- ZAPEWNIĆ POPRAWNOŚĆ WYKONANIA ZŁĄCZ,

- MONTOWAĆ W KOLEJNOŚCI „NA ŻURAW”,

- KOLEJNOŚĆ CZYTELNA DLA ROBOTNIKÓW,

WYKONANIE ROBÓT MONTAŻOWYCH W OKRESIE OBNIŻONYCH TEMPERATUR:

ZGODNIE Z INSTRUKCJĄ ITB ROBOTY MONTAŻOWE SĄ DOPUSZCZALNE, JEŚLI:

- TEMPERATURA NIE SPADA PONIŻEJ - 5⁰C, A PRĘDKOŚĆ WIATRU NIE PRZEKRACZA 8 M/S,

- TEMPERATURA NIE SPADA PONIŻEJ - 10⁰C, A PRĘDKOŚĆ WIATRU NIE PRZEKRACZA 4 M/S,

- TEMPERATURA NIE SPADA PONIŻEJ - 15⁰C, A PRĘDKOŚĆ WIATRU NIE PRZEKRACZA 2 M/S.

ZABEZPIECZENIA PODCZAS MROZU:

- OKRYWANIE MATERIAŁAMI IZOLUJĄCYMI (PŁACHTY BREZENTOWE, MATY SŁOMIANE ITP.),

- DOMIESZKI CHEMICZNE,

- NAGRZEWANIE PROMIENIAMI PODCZERWIENI,

- NAGRZEWANIE GORĄCYM POWIETRZEM,

- NAGRZEWANIE PARĄ,

- NAGRZEWANIE PRĄDEM ELEKTRYCZNYM.

ODCHYŁKI MONTAŻOWE

NA SKUTEK NIEDOKŁADNOŚCI MONTAŻU POWSTAJĄ:

- PRZESUNIĘCIA PREFABRYKATU WZDŁUŻ OSI POZIOMYCH (ΔX, ΔY),

- PRZESUNIĘCIE PREFABRYKATU WZDŁUŻ OSI PIONOWEJ (ΔZ),

- SKRĘCENIE PREFABRYKATU WZDŁUŻ OSI PIONOWEJ (ΔΓ),

- WYCHYLENIE PREFABRYKATU Z PIONU (ΔW),

- PRZESUNIĘCIE PREFABRYKATU GÓRNEJ KONDYGNACJI WZGLĘDEM PREFABRYKATU NIŻSZEJ KONDYGNACJI (ΔP),

- ZWICHROWANIE PŁYT STROPOWYCH.

STWIERDZENIE POPRAWNOŚCI WYKONANIA OSIĄGA SIĘ PRZEZ:

- KONTROLĘ I ODBIÓR STANU SUROWEGO;

- KONTROLĘ DOKŁADNOŚCI MONTAŻU PREFABRYKATÓW;

- KONTROLĘ DOKŁAD WYKONANIA ORAZ USZCZELNIENIA WĘZŁÓW I SPOIN,

• KONTROLĘ DOKŁADNOŚCI MONTAŻU I ODBIÓR ZESPOŁÓW PREFABRYKOWANYCH;

- KOMISYJNY ODBIÓR STANU SUROWEGO BUDYNKU;

1

---