1
Próbny egzamin maturalny z fizyki i astronomii
poziom rozszerzony
Modele odpowiedzi i punktacji
Zadanie 1. Areometr (10 pkt)
Zadanie Pkt
Oczekiwane rozwiązanie
Uwagi
1.1
1
Areometr pływa w cieczy częściowo zanurzony,
gdy siła ciężkości jest równoważona przez siłę
wyporu działającą na jego zanurzoną część
– pierwsza zasada dynamiki.
1
Wartość siły wyporu obliczamy na podstawie
prawa Archimedesa.
F
lSg
wyporu
c
=
ρ
mg
lSg
l
m
S
=
⇒
=
ρ
ρ
c
c
1
Jest to zależność odwrotnie proporcjonalna.
l
c
1.2
1
Zdanie nie jest prawdziwe.
Na ten sam areometr zanurzony w każdej cieczy
działa taka sama siła wyporu, gdyż równoważy
ona taki sam ciężar areometru.
Uczeń tylko wówczas otrzymuje 1 punkt, gdy
poda uzasadnienie.
1.3
1
l
w
kg
m
kg
m
m
cm
=
⋅
=
=
−
0 02
10
10
0 200
20 0
4
2
3
3
,
,
,
1
l
r
m
m
cm
=
⋅
≈
=
−
0 02
10 1 08
0 185
18 5
4
,
,
,
,
∆
l
w,r
cm
≈
1 5
,
1.4
1
∆
l
m
S
m
S
a,t
a
t
t
a
t a
=
−
=
⋅
−
1
1
ρ
ρ
ρ
ρ
ρ ρ
∆
l
a,t
m
cm
=
⋅
⋅
⋅
≈
−
0 02 80
10 870 790
2 5
4
,
,
Uczeń może oddzielnie obliczyć l
a
i l
t
,
a następnie różnicę.
Gdy uczeń zaokrągli wynik do 2,3 cm
lub 2,4 cm – otrzymuje punkt.
1.5
2
Takim samym różnicom gęstości cieczy
odpowiadają w różnych zakresach podziałki
różne odległości kresek. Mniejszym gęstościom
odpowiadają większe odległości kresek.
Uczeń może wyrazić różnymi zdaniami
pożądaną treść odpowiedzi.
1
l
a,t
c
r
w
t
a
l
w,r
l
Gdy uczeń nie zaznaczy na osiach symboli
literowych (r
a
, r
t
, r
w
, r
r
, Dl
a,t
, Dl
w,r
) tylko dane
odcinki – otrzymuje punkt.
Dokument pobrany przez: 2a084e55c87b1ebcdaad1f62fdbbac8e
2
Próbny egzamin maturalny z fizyki i astronomii
poziom rozszerzony
Zadanie 2. Przemiany gazu (10 pkt)
Zadanie Pkt
Oczekiwane rozwiązanie
Uwagi
2.1
1
Wpisanie do tabeli objętości gazu:
5, 10, 15, 20, 25
W przypadku pomyłki w zaokrąglaniu wartości
temperatury uczeń otrzymuje punkt.
1
pV nRT
T
pV
nR
=
⇒
=
Obliczenie temperatur gazu w pięciu stanach
i wpisanie do tabeli:
120,5; 301,0; 542,0; 843,5; 1205,0
1
Zaznaczenie na wykresie p(V) punktów
ilustrujących poszczególne stany gazu.
2.2
1
W stanie 5 energia wewnętrzna gazu jest
dziesięć razy większa niż w stanie 1.
Uzasadnienie: Energia wewnętrzna gazu
doskonałego jest wprost proporcjonalna do
jego temperatury bezwzględnej, a temperatura
gazu w stanie 5 jest dziesięć razy wyższa niż
w stanie 1.
Uczeń otrzymuje punkt tylko w przypadku
podania uzasadnienia.
2.3
1
p = const, więc
T
T
V
V
T T V
V
1
1
1
1
=
⇒
=
T = 120,5 K · 5 = 602,5 K
1
Narysowanie poziomego odcinka
na wykresie p(V)
2.4
1
V = const, narysowanie pionowego odcinka
na wykresie p(V)
2.5
1
Tak, energia wewnętrzna gazu zmieniła się
o taką samą wartość, ponieważ jej zmiana nie
zależy od rodzaju przemiany, tylko od stanu
początkowego i końcowego.
Uczeń otrzymuje punkt tylko w przypadku
podania uzasadnienia.
2.6
1
p = const
Q
Rn T
Rn T T
RnT
p
p
=
=
−
=
5
2
5
2
5
10
1
1
1
∆
(
)
1
V = const
Q
Rn T
Rn T
T
RnT
V
V
=
=
−
=
3
2
3
2
10
5
7 5
1
1
1
∆
(
)
,
W przemianie izobarycznej gaz pobrał więcej
ciepła niż w przemianie izochorycznej.
Uczeń nie musi do wyprowadzonych wzorów
wstawiać wartości liczbowych, ale jeśli
podstawi, to otrzyma wartości:
Q
p
≈ 5000 J, Q
V
≈ 3750 J
Dokument pobrany przez: 2a084e55c87b1ebcdaad1f62fdbbac8e
3
Próbny egzamin maturalny z fizyki i astronomii
poziom rozszerzony
Zadanie 3. Odważnik na sprężynie (10 pkt)
Zadanie Pkt
Oczekiwane rozwiązanie
Uwagi
3.1
1
T = 2 s
3.2
1
W chwili t
0
= 0 odważnik znajdował się
w punkcie R.
1
Uzasadnienie: Tylko w punkcie R przyspieszenie
odważnika ma maksymalną wartość i jest
zgodnie zwrócone z osią x (tzn. ma dodatnią
współrzędną).
3.3
1
a
max
= w
2
A
A
a
a T
=
=
max
max
ω
π
2
2
2
4
1
A =
⋅
⋅
≈
0 5
4
4 9 8596
5
2
2
,
,
m
s
s
cm
3.4
1
Sprężyna jest wówczas wydłużona.
Uczeń może podać wydłużenie (5 cm)
1
Wydłużona sprężyna działa na odważnik siłą
zwróconą w górę.
3.5
1
Siła ciężkości – jej źródłem jest Ziemia.
1
Siła sprężystości – jej źródłem jest sprężyna.
1
Siła wypadkowa w punkcie P jest zwrócona
w dół.
Dokument pobrany przez: 2a084e55c87b1ebcdaad1f62fdbbac8e
4
Próbny egzamin maturalny z fizyki i astronomii
poziom rozszerzony
Zadanie 4. Rezonans w obwodzie RLC (10 pkt)
Zadanie Pkt
Oczekiwane rozwiązanie
Uwagi
4.1
1
I
U
R
L
C
s
s
=
+
−
2
2
1
ω
ω
I
s
V
A
=
+
−
≈
200
40
40 80
3 5
2
2
(
)
,
Ω
4.2
1
Po wsunięciu rdzenia opór indukcyjny wzrośnie.
Uzasadnienie: Indukcyjność L obwodu
wzrośnie, a opór indukcyjny R
L
= wL.
1
Według danych liczbowych R
C
> R
L
, tzn.
obwód ma charakter pojemnościowy. Zatem
podczas wsuwania rdzenia możemy kolejno
zaobserwować:
• Gdy wartość R
L
(wzrastając) zbliża się do
wartości R
C
, zawada obwodu będzie się
zmniejszać, więc skuteczne natężenie prądu
będzie rosło tak długo, jak długo R
L
będzie
mniejszy od R
C
.
Uczeń nie musi napisać, jaki charakter ma
obwód.
1
• Może się zdarzyć, że przy pewnym położeniu
rdzenia opór indukcyjny zrówna się z oporem
pojemnościowym (R
L
= R
C
= 80 W), co jest
równoznaczne z wystąpieniem rezonansu;
skuteczne natężenie prądu może więc osiągnąć
wartość maksymalną (Z = R).
1
• Gdy będzie możliwe dalsze wsuwanie
rdzenia, L obwodu będzie nadal rosło; od tej
chwili opór indukcyjny stanie się większy od
pojemnościowego (R
L
> R
C
), wówczas zawada
zacznie wzrastać, a skuteczne natężenie prądu
będzie się zmniejszać.
Uczeń może pożądaną treść wyrazić innymi
słowami.
4.3
1
Rezonans polega na osiągnięciu maksymalnej
wartości skutecznego natężenia prądu;
zjawisko to występuje, gdy opór indukcyjny
i pojemnościowy obwodu zrównają się.
Uczeń nie musi precyzyjnie oddzielić
odpowiedzi na pytania: „Na czym polega?”
i „Kiedy występuje?”.
1
W opisanym obwodzie indukcyjność musiałaby
wzrosnąć do takiej wartości, przy której R
L
osiągnęłoby wartość równą R
C
= 80 W.
1
Pojemność musiałaby wzrosnąć, bo wówczas
opór pojemnościowy
R
C
C
= 1
ω
mógłby się
zmniejszyć do R
L
= 40 W.
1
Częstotliwość (w = 2pn) musiałaby wzrosnąć;
wówczas R
L
= wL będzie wzrastał od 40 W,
a
R
C
C
= 1
ω
będzie malał od 80 W i przy
pewnej wartości w obydwa opory (indukcyjny
i pojemnościowy) osiągną jednakową wartość
(zawartą między 40 W i 80 W).
Za samo stwierdzenie, że dana wielkość
musiałaby wzrosnąć uczeń nie otrzymuje
punktu.
4.4
1
Zdanie nie jest prawdziwe.
Różnica faz między napięciem i natężeniem
prądu znika w obwodzie RLC w przypadku
rezonansu.
Dokument pobrany przez: 2a084e55c87b1ebcdaad1f62fdbbac8e
5
Próbny egzamin maturalny z fizyki i astronomii
poziom rozszerzony
Zadanie 5. Siatka dyfrakcyjna (10 pkt)
Zadanie Pkt
Oczekiwane rozwiązanie
Uwagi
5.1
1
a =
=
=
1
200
1000
200
5
mm
m
m
µ
µ
5.2
1
λ
α
α
µ
µ
=
⇒
=
≈
asin
sin
,
,
1
1
0 633
5
0 1266
m
m
d
L
d
1
1
1
0 1266 0 5
≈
⇒
≈
⋅
sin
,
,
α
m
d
1
≈ 0,0633 m d
1
≈ 6,3 cm
lub
d
1
≈ Lsin a
1
d
L
a
1
≈
λ
d
d
1
1
0 5
0 633
5
0 0633
6 3
≈
⋅
≈
=
,
,
,
,
m
m
m
m
cm
µ
µ
Jeśli uczeń napisze
d
L
1
1
=
tgα
i znajdzie tangens
kąta, którego sinus jest równy 0,1266, to
otrzyma wynik d
1
≈ 6,4 cm.
5.3
1
n
a
n
a
λ
α
α
λ
=
⇒
=
sin
sin
n
n
Maksymalna wartość kąta ugięcia dla prążka,
który wystąpi jeszcze na ekranie jest równa 45°,
1
więc
n
a
max
≤ ⋅
λ
2
2
n
max
,
,
≤
⋅
≈
5
0 633
2
2
5 58
µ
µ
m
m
po każdej stronie prążka zerowego wystąpi pięć
jasnych prążków.
1
W sumie na ekranie zobaczymy 11 jasnych
prążków.
5.4
1
Na ekranie zobaczymy teraz jasne prążki
w mniejszych wzajemnych odległościach
i w sumie będzie ich więcej.
Jeśli uczeń nie napisze „i w sumie będzie ich
więcej” – nie traci punktu.
1
Uzasadnienie:
W wodzie długość fali jest mniejsza niż
w powietrzu.
λ
λ
υ
λ
λ
υ
λ
w
w
=
⇒
=
<
c
c
1
zatem dla każdego jasnego prążka kąt ugięcia a
n
będzie mniejszy, ponieważ n l
w
= a sin a
n
.
5.5
1
sin α
λ
λ υ
1
=
= ⋅
w
a
a c
d
L
L
ac
1
1
≈
=
sin α
λυ
d
1
8
8
0 5
0 633 2 25 10
5 3 10
4 7
≈
⋅
⋅
⋅
⋅ ⋅
≈
,
,
,
,
m
cm
Uczeń może oddzielnie obliczyć długość fali
w wodzie l
w
≈ 0,475 mm.
Jeśłi uczen skorzysta z tangensa kąta (patrz
uwaga w punkcie 5.2), to otrzyma wynik 4,8 cm.
1
n
a
n
a c
n
max
max
max
,
≤
⋅
≤ ⋅ ⋅
≤
λ
λ υ
w
2
2
2
2
7 45
Maksymalny rząd jasnego prążka widocznego
na ekranie jest równy 7.
Dokument pobrany przez: 2a084e55c87b1ebcdaad1f62fdbbac8e
6
Próbny egzamin maturalny z fizyki i astronomii
poziom rozszerzony
Zadanie 6. Wyznaczanie stałej Plancka (10 pkt)
Zadanie Pkt
Oczekiwane rozwiązanie
Uwagi
6.1
1
E
k
= hn − W, gdzie E
k
= eU,
ν
λ
=
c
Układ równań:
eU
hc
W
1
1
=
−
λ
eU
hc
W
2
2
=
−
λ
1
Rozwiązanie układu równań, tzn. wyprowadzenie
wzoru na h.
1
Wyprowadzenie wzoru na W.
6.2
1
h =
⋅
⋅ ⋅ ⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
−
−
−
1 6 10
15 25 10
3 3
3 10
100 10
19
16
2
8
9
,
,
C
m
V
m
s
m
h = 6,60 · 10
−
34
J · s
1
W =
⋅
⋅
⋅ ⋅
−
⋅ ⋅
⋅
−
−
−
−
1 6 10
15 10
0 3 25 10
100 10
19
8
8
9
,
(
,
)
C 3,6
Vm
m
W = 7,44 · 10
−
19
J = 4,65 eV
6.3
1
h
max
,
(
, )
=
⋅
⋅
−
⋅ ⋅ ⋅
⋅
⋅
⋅
−
−
−
1 6 10
0 2 15 25 10
3 10 10
19
16
8
7
3,7
J s
h
max
= 7,00 · 10
−
34
J · s
1
h
min
,
(
, )
=
⋅
⋅
−
⋅ ⋅ ⋅
⋅
⋅
⋅
−
−
−
1 6 10
0 4 15 25 10
3 10 10
19
16
8
7
3,5
J s
h
min
= 6,20 10
−
34
J · s
6.4
1
∆
h =
−
⋅
⋅ =
⋅
⋅
−
−
7 00 6 20
2
10
0 40 10
34
34
,
,
,
J s
J s
h ± Dh = (6,60 ± 0,40) · 10
−
34
J · s
1
∆
h
h
⋅
=
⋅
≈
100
0 40
6 60
100
6 1
%
,
,
%
, %
6.5
1
W h
hc
hc
W
=
=
⇒
=
ν
λ
λ
gr.
gr.
gr.
λ
gr.
Js
m
s
J
nm
=
⋅
⋅ ⋅
⋅
⋅
=
−
−
6 62 10
3 10
4 7 1 6 10
264
34
8
19
,
,
,
Uczeń może podać wartość l = 2,64 · 10
−
7
m
Dokument pobrany przez: 2a084e55c87b1ebcdaad1f62fdbbac8e