qwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwert

yuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopas

dfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklz

xcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnm

qwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwerty

uiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasd

fghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzx

cvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmq

wertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyui
opasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfg

hjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxc
vbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmq

wertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyui
opasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfg

hjklz 

http://www.chemia.sos.pl

 

zxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbn

mqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwert

Testy z chemii  

 

Odpowiedzi do części II 

 

2008‐12‐28 

 
 

2

Wszystkie omówione odpowiedzi (294 pytań testowych i odpowiedzi) możesz

uzyskać wysyłając sms na nr 75068 o treści AT.CMLH.2 (koszt sms 5 zł netto (6,1 zł
brutto).

W sms zwrotnym uzyskasz adres skąd można pobrać testy wraz z odpowiedziami.


Wszystkie testy wraz z omówionymi do nich odpowiedziami (4x100 pytań testowych,

oraz 2x300 pytań testowych pogrupowanych tematycznie) możesz uzyskać w cenie 15
zł. W tym celu kliknij w poniższy link, zaznacz opcję płatności i wypełnij informacje o
posiadaczu karty lub konta (Twoje dane). Płatności można dokonać przelewem
elektronicznym, kartą, lub przelewem zwykłym. W tym ostatnim przypadku po
wprowadzeniu swoich danych musisz wydrukować druk przelewu, który się ukaże po
wciśnięciu przycisku Dokonaj płatności.

https://ssl.dotpay.pl/?pid=LJX29Q24TV3I1MW3TQP8DRW81WDLEY6K

Wiele plików pomocnych w nauce chemii można pobrać z serwisu

http://www.pobierz.chemia.sos.pl

, zapraszam również do odwiedzenia serwisu

Chemia SOS – pomoc z chemii:

http://www.chemia.sos.pl

3

Spis treści 

1.

E

LEMENTY SYSTEMATYKI ZWIĄZKÓW NIEORGANICZNYCH

................................................................. 4 

2.

L

ITOWCE

............................................................................................................................................... 6 

3

B

ERYLOWCE

........................................................................................................................................... 8 

4.

B

OROWCE

.............................................................................................................................................. 9 

5

W

ĘGLOWCE

.......................................................................................................................................... 11 

6

A

ZOTOWCE

........................................................................................................................................... 12 

7

T

LENOWCE

........................................................................................................................................... 15 

8

F

LUOROWCE

......................................................................................................................................... 17 

9

M

IEDŹ

,

SREBRO

,

CYNK

......................................................................................................................... 19 

10

C

HROM

............................................................................................................................................... 22 

11

M

ANGAN

............................................................................................................................................ 24 

12

Ż

ELAZO

.............................................................................................................................................. 26 

13

W

ĘGLOWODORY

................................................................................................................................ 28 

14

A

LKOHOLE I FENOLE

.......................................................................................................................... 33 

15.

A

LDEHYDY I KETONY

........................................................................................................................ 36 

16.

K

WASY KARBOKSYLOWE

.................................................................................................................. 38 

17

E

STRY I

T

ŁUSZCZE

............................................................................................................................. 41 

18.

W

ĘGLOWODANY

............................................................................................................................... 44 

19.

Z

WIĄZKI NITROWE

,

ESTRY KWASU AZOTOWEGO

,

AMINY I AMIDY

................................................... 47 

20.

A

MINOKWASY

,

PEPTYDY

,

BIAŁKA

.................................................................................................... 50 

23.

I

ZOMERIA

.......................................................................................................................................... 52 

24

M

ECHANIZMY PRZEBIEGU REAKCJI W CHEMII ORGANICZNEJ

............................................................ 56 

4

1. Elementy systematyki związków nieorganicznych

1.

Odp D

I prawda:

CaO + 2HCl

→ CaCl

2

+ H

2

O

CaO + NaOH

→

nie reaguje

CaO + H

2

O

→ Ca(OH)

2

tworzy się zasada

II prawda:
SO

2

+ 2NaOH

→ Na

2

SO

3

+ H

2

O

SO

2

+ HCl

→

nie reaguje

SO

2

+ H

2

O

→ H

2

SO

3

tworzy się kwas

III prawda:
Al

2

O

3

+ 6HCl

→ 2AlCl

3

+ 3H

2

O

Al

2

O

3

+ 2NaOH

→ 2NaAlO

2

+ H

2

O

IV prawda, tylko tlenki metali I grupy są doskonale rozpuszczalne w wodzie tworząc wodorotlenki, również

doskonale rozpuszczalne w wodzie.

V prawda, dlatego nazywa się je obojętnymi

2.

Odp. D

W przypadku tlenków metali lub niemetali można zaobserwować następującą tendencję:

stopień utlenienia

za

sa

do

we

kw

as

ow

e

ob

ję

tn

e

lub

am

fote

ryczn

e

Tlenki niemetali nigdy nie mogą być zasadowe, ani amfoteryczne, natomiast tlenki metali mogą być (w

zależności od stopnia utlenienia) zarówno obojętne jak i amfoteryczne (właściwości związków muszą się
zmieniać stopniowo, a więc nie może jeden tlenek być zasadowy, następny obojętny by kolejny ponownie być
zasadowy (amfoteryczny))

3.

Odp. B

Jeżeli przez roztwór Ba(OH)

2

przepuszczano gaz i obserwowano odbarwienie się fenoloftaleiny, oznacza

to, że odczyn roztworu z alkalicznego zmienił się w kwaśny lub obojętny. Więc przepuszczany gaz musiał być
tlenkiem kwasowym (lub kwasem beztlenowym). Warunek ten spełniają CO

2

i SO

3

(również P

2

O

5

i SiO

2

, ale to

nie są gazy)

4.

Odp. C

Amfoteryczność tlenków (wodorotlenków) oznacza, że jednakowo łatwo (trudno) rozrywa się wiązanie

Me-O, jak i O-H. Czyli udział wiązania jonowego i kowalencyjnego w wiązaniu Me-O musi być podobny.

5

5.

Odp. E

Jeżeli pierwiastek E charakteryzuje się małą elektroujemnością (tlen jest najbardziej elektroujemnym

pierwiastkiem zaraz po fluorze), to wiązanie E-O jest w dużym stopniu wiązaniem jonowym (łatwo dysocjuje w
wodzie). Związki tego typu wykazują charakter zasadowy. Jeżeli pierwiastek E posiada dużą elektroujemność
(np. jest na wysokim stopniu utlenienia) wiązanie E-O jest wiązaniem kowalencyjnym (trudno je rozerwać),
natomiast wiązanie O-H w dużej części wykazuje charakter jonowy. Związki tego typu stają się kwasami – tym
silniejszymi i bardziej elektroujemny jest pierwiastek E. Jeżeli elektroujemność pierwiastka E jest
porównywalna z elektroujemnością H, w tedy jednakowo łatwo można rozerwać wiązanie E-O jak i O-H.
Związek wykazuje charakter amfoteryczny

6.

Odp. A

I prawda, (porównaj zadanie 7). H

3

PO

4

<H

2

SO

4

<HClO

4

(atom centralny w każdym przypadku na max.

stopniu utlenienia)

III prawda (porównaj zadanie7) HClO

4

>HIO

4

V prawda HNO

2

<HNO

3

; H

2

SO

3

< H

2

SO

4

(większy stopień utlenienia atomu centralnego)

7.

Odp. E

Porównaj zadanie 7
A prawda NH

3

< H

2

O < HF

C prawda H

2

O < H

2

S < H

2

Te; HF <HCl < HBr < HI (elektroujemność w tym szeregu maleje, a moc kwasu

wzrasta, sprzeczność ta spowodowana jest, że elektroujemność maleje wolniej od mocy wiązania)

8.

Odp. B

Porównaj zadanie 7, 11 i 12
A ta sama grupa, moc rośnie ze wzrostem promienia (ze wzrostem okresu, kolejność pierwiastków w

grupie: S, Se, Te) – fałsz

B prawda, moc wzrasta wraz ze wzrostem elektroujemności atomu centralnego (dla kwasów tlenowych)
C fałsz, (moc kwasu wzrasta ze wzrostem stopnia utlenienia, kolejność powinna być dokładnie odwrotna)
D fałsz (odp. jak w A)
E fałsz (najsilniejszym kwasem jest ten, którego atom centralny ma największą elektroujemność

9.

Odp. C

Hydroksysole mogą tworzyć jedynie wodorotlenki z co najmniej dwiema grupami hydroksylowymi:

Ca(OH)Cl; Al(OH)SO

4

; Al(OH)

2

Cl; Cr(OH)

2

NO

3

; Cr(OH)Cl

2

10.

Odp. C

Miedź w szeregu napięciowym metali leży za wodorem, nie reaguje więc z kwasami z wydzieleniem wodoru

(metody otrzymywania soli). Pozostałe metody:

CuO + 2HCl

CuCl

2

+ H

2

O

Cu(OH)

2

+ 2HCl

CuCl

2

+ 2H

2

O

BaCl

2

+ CuSO

4

CuCl

2

+ BaSO

4

6

2. Litowce

11.

Odp. E

Są to kolejne pierwiastki grupy 1 (litowce), w których wraz ze zmianą ilości powłok elektronowych wzrasta

promień atomu (jonu). Zmniejsza się również elektroujemność pierwiastka i wzrasta charakter zasadowy
połączeń MeOH (zobacz pyt. 7/1)

12.

Odp B

Higroskopijność oznacza, że substancja dobrze chłonie wodę z powietrza

13.

Odp. E

W powietrzu zawarta jest para wodna, oraz CO

2

. Metaliczny sód może pokryć się:

2Na + 2H

2

O

→ 2NaOH + H

2

NaOH

+

CO

2

→ NaHCO

3

2NaOH

+

CO

2

→ Na

2

CO

3

+ H

2

O

14.

Odp. C

Tlenek I wartościowego pierwiastka Me

2

O, M=94u, czyli masa 2 moli Me m=94-16=78u

M

Me

=78/2=39u. Taką masę atomową posiada potas.

K

2

O + H

2

O

→ 2KOH

15.

Odp. C

C

M

=2,2mol/dm

3

, czyli w 1dm

3

znajduje się 2,2 mol KOH (z definicji stężenia molowego),

2,2mol

.

56g/mol=

123,2g KOH

C%=11%, czyli w 100g roztworu znajduje się 11g KOH (z definicji stęzenia porcentowego),
Z proporcji możemy policzyć w jakiej masie roztworu znajduje się 123,2g KOH:

100g

roztworu

11g

KOH

xg

123,2g

KOH

x=1120g. Ta masa roztworu zajmuje objętość 1000cm

3

, czyli gęstość roztworu d=1,12g/cm

3

16.

Odp. D

W wodnym roztworze chlorek sodu jest całkowicie zdysocjowany:
NaCl

→ Na

+

+ Cl

-

do anody(+) dążą jony chlorkowe i ulegają na niej utlenieniu:

2Cl

-

→ Cl

2

+ 2e

do katody dążą jony sodowe i ulegają na niej redukcji:

2Na

+

+ 2e

→ 2Na(Hg)

Na elktrodzie rtęciowej wodór się nie wydziela ponieważ istnieje zbyt duże nadnapięcie redukcji jonów H

+

.

Dlatego wcześniej wydziela się sód (jony sodowe ulegają redukcji). Na innych elektrodach nadnapięcie
wydzielania wodoru jest mniejsze i dlatego redukcji ulegają jony wodorowe.

7

17.

Odp. C

Jony w sieci krystalicznej są związane dużymi siłami elektrostatycznymi i nie jest możliwe ich

przemieszczanie.

18.

Odp. B

Zarówno zdania zawarte w punktach B i D są prawdziwe. Ale z doświadczenia można wyciągnąć tylko wnioski
zawarte w zdaniu B. Zjawisk opisanych w punkcie D nie da się zaobserwować. Dopiero dodatkowe
doświadczenia pozwolą je sformułować

19.

Odp. B

Niektóre wielkości fizykochemiczne są proporcjonalne do tzw. stężenia molalnego, czyli stężenia
określającego ilość moli substancji w kg rozpuszczalnika. Ciśnienie osmotyczne jest jedną z tych wielkości.
Jest ono proporcjonalne do ilości moli wszystkich jonów (substancji w przypadku związku niedysocjującego)
zawartych w kg rozpuszczalnika. Masa rozpuszczalnika wynosi 100g, ale ilość moli jonów zmienia się. W
roztworze I znajduje się 0,02 mola, w II 0,03 mola, w III 0,02 mola, i w IV 0,02 mola jonów.

20.

Odp. B

M

NaOH

=40g

M

KOH

=56g

niech

x

oznacza ilość moli KOH, wiec ilość moli NaOH będzie równa

3x

, czyli 56x – masa KOH, a 40

.

3x –

masa NaOH

Możemy zapisać: 56x + 40

.

3x=0,44

czyli 176x=0,44, wodorotlenku potasu wzięto: x=0,0025mola, a wodorotlenku sodowego n=0,0075 mola.
W roztworze było więc n=0,01 mola jonów wodorotlenowych, a ich stężenie wynosiło C

M

=0,01mol/dm

3

. pH

takiego roztworu obliczymy z zależności pH+pOH=14. pOH=-log[OH

-

]=2,

pH=12

21.

Odp. C

Zobacz odpowiedź do pytania 52. Jon wodorowy ma mniejszy potencjał rozkładowy niż jon sodowy.

Dlatego na katodzie redukcji ulegają jony wodorowe pochodzące z rozkładu wody. W tych warunkach jony
sodowe nie mogą ulec redukcji.