                   



 

        



                      

Pan wieczernik przygotował.

  

Pan





wie





czer





nik





przy





go





to





wał,





swój





za





pra





sza



lud.

  



 



    

 

 





  

  



   







  

Dla





nas





wszys





tkich





dom





o





two





rzył





i





za





sta





wił



stół.

  





    

  

  



    

       



    

  

Przyjdź





cie





z.u





lic





i





o





płot





ków,





bo





wiem





mi





ja



czas.

  







  

    











    







  

Ref. Pan wieczernik przygotował, swój zaprasza lud.
Dla nas wszystkich dom otworzył i zastawił stół.

1. Przyjdźcie z ulic i opłotków, bowiem mija czas.
Przyjdźcie, chorzy i ubodzy, Pan uzdrowi was.

  



Przyjdź





cie,





cho





rzy





i





u





bo





dzy,





Pan





u





zdro





wi



was.



  









  

  







  



  





 







  

 

2. Każdy człowiek w domu Pańskim swoje miejsce ma.
Niech nikogo w nim nie braknie, Uczta Pańska trwa.

3. Przystępujmy z dziękczynieniem, pożywajmy chleb,
Pijmy napój nieśmiertelnych, aby życie mieć.

4. Zakosztujcie i poznajcie tej Wieczerzy smak.
Z obfitości boskich darów bierzcie pełnię łask.

5. Kto się z Panem tu spotyka tworzy jedno z Nim,
Bóg miłością go nazywa, przyjacielem swym.

6. Nakarmieni Chlebem śywym wznieśmy Panu pieśń,
Bóg żyjący i prawdziwy, strzeże naszych serc.

 





Pan





o



broń





cą





i



ś

wia



tłem



mym,

 



nie





lę





kam





się





gdy

   











 



 



 









  

   









Pan obrońcą i światłem mym.

 

je



stem



z.Nim!







Pan





mi





ś

wia





tłem





i





zba



wie



niem,





cze





muż





lę





kam



się?

    













   













 

 

















 



Pan





ob





roń





cą





ż

y





cia



me



go,





ko





góż





mam





się



bać?

 











 















  



 











Ref. Pan obrońcą i światłem mym, nie lękam się gdy jestem z Nim.

1. Pan mi światłem i zbawieniem, czemuż lękam się? Pan obrońcą życia mego, kogóż mam się bać?

2. Gdy złośliwi na mnie godzą, żądni mojej krwi, rwą się szyki nieprzyjaciół, pada w boju wróg.

3. Choćby całe wojsk zastępy stały przeciw mnie, w wirze walki ufam Panu i nie lękam się.

4. Jedno tylko mam pragnienie, jeden życia cel, bym przebywał w domy pana, aż po dni mych kres.

5. Tam mnie szczęściem swym obdarzy dobrotliwy Pan, w swym przybytku mnie ukryje w niepomyślny czas.

6. Z podniesionym stoję czołem wobec wrogów swych, będę Panu grał i śpiewał, ofiarami czcił.