Strona główna

>

Wady wymowy

>

Rozpoznanie i korekcja

Głoska ta stosunkowo rzadko jest zniekształcana. Najczęściej jest zastępowana przez „j”
albo przez „r”. Czasem - w przypadku niskiej sprawności języka - bywa wymawiana
dozębowo lub międzyzębowo, gdy język porusza się w płaszczyźnie poziomej, a zwarcie
występuje pomiędzy grzbietem języka a górnymi zębami. Wywołanie i doprowadzenie do
poprawnej wymowy tej głoski (tj. do kontaktu czubka języka z wałkiem dziąsłowym i ruchu
języka w płaszczyźnie pionowej) jest niezwykle ważne z uwagi na to, że ten układ
artykulacyjny stanowi punkt wyjścia do terapii sygmatyzmu (dotyczy głosek: sz, ż, cz, dż)
oraz terapii rotacyzmu (wywołania głoski „r”).

W obrębie lambdacyzmu występuje:

1. lambdacyzm właściwy

•

deformacja

głoski

„l”

w postaci

między

innymi:

-

„l”

międzyzębowe;

- „l” bez zwarcia czubka języka z wałkiem dziąsłowym górnym;
- „l” bez prawidłowej pionizacji języka.

2. paralambdacyzm

•

zamiana głoski „l” ( substytucja ) na inną wypowiadaną prawidłowo:
najczęściej

„j”.

Przykład: lalka - jajka, lampa - jampa

3. mogilambdacyzm - brak głoski „l” w systemie fonetycznym dziecka.(np.: las - as, lis -

is)

Terapia lambdacyzmu

Ćwiczenia wstępne

Na tym etapie stosuje się wszystkie ćwiczenia, których celem jest doprowadzenie do
pionizacji (palatynacji) języka, np. oblizywanie czubkiem języka wałka dziąsłowego przy
szeroko otwartych ustach.

Wywołanie głoski

Po wyćwiczeniu języka, do pojawienia się głoski „l” często wystarczy jedynie pokaz
właściwego sposobu artykulacji. Można też poprosić dziecko, aby w trakcie wymawiania
długiego „a” podniosło język do góry, a jego czubkiem dotknęło wałka dziąsłowego.
Przykłady: A-la, O-la, E-la, U-la, pA-lma, Po-le.

Opracowanie - Marzena Mieszkowicz - neurologopeda

Strona główna

>

Wady wymowy

>

Rozpoznanie i korekcja