"Tak będzie przy końcu świata: wyjdą

aniołowie i wyłączą złych spośród

sprawiedliwych, I wrzucą ich w piec

ognisty; tam będzie płacz i zgrzytanie

zębów."

Ewangelia wg. św. Mateusza 13:49-50

Groza Piekła

(piekielne męki)

Biblijna nauka o piekle ognistym, jest jedną z najbardziej lekceważonych nauk z
całego Pisma Świętego. Kiedy dzisiaj wspomina się o piekle, to tylko z
ironicznym uśmieszkiem na ogół podśmiewa się, jak gdyby sama myśl o
istnieniu wiecznego piekła ognistego o którym tak jasno naucza Pan Jezus
Chrystus w Swoim Słowie, była tak „staroświecka”, że tylko ktoś naiwny, albo
prostak mógłby wierzyć, że takie miejsce naprawdę istnieje. Nie tak trudno taką
postawę zrozumieć. Bezbożni ludzie nie mogą znieść myśli, że będą musieli,
przed Świętym i Sprawiedliwym Bogiem zdać sprawę ze swego życia.
Ponieważ kochają się w grzechach i nie chcą z nimi zerwać, Biblijna nauka o
piekle nie podoba im się. Umysł człowieka bezbożnego, czyli takiego który
myśli o rzeczach ziemskich i widzialnych, rodzi jeden argument, za drugim,
przeciwstawiając się Bożej nauce o wiecznych mękach w jeziorze ognistym, aby
nie stanąć twarzą w twarz z jego rzeczywistością. Ludzie tacy żyją oszukując
się, że jeśli będą wystarczająco długo wyrzucać tę groźbę ze swego umysłu, to
ona sama przeminie. Lekkomyślne sprzeciwy ludzkiej głupoty nie usuną piekła
ognistego, które zgotowane zostało diabłu i jego aniołom. W całym tym

zamieszaniu mającym na celu usunięcie przekazanej nam przez Pana Jezusa
Chrystusa nauki o piekle, szczerzy czytelnicy Słowa Bożego, którzy wierzą, że
Biblia Święta mówi prawdę i jest prawdą, muszą powstać i wydać świadectwo
prawdzie.
Dokładne i rzeczowe rozważanie świętej nauki Bożej o wiecznych mękach
piekielnych może stać się jedną z najważniejszych i najbardziej przełomowych
rzeczy, które czyni w tym życiu czytelnik Biblii.

Rozważmy te słowa:

"I (jeśli) ktoś usłyszy wyraźnie głos trąby, lecz nie

przyjmie przestrogi, i miecz spada i porywa go, to krew spada na jego własną
głowę."

(Ezechiela 33:4)

Dlatego, drogi przyjacielu który czytasz te słowa, proszę cię i błagam, poświęć
niezbędny czas aby przeczytać ten artykuł do końca.

Dlaczego winniśmy przywiązywać tak wielką wagę do objawionej w Świętej
Biblii nauki o wiecznych mękach w piekle ognistym?

Dlaczego powinniśmy spędzać czas na czytaniu ze Świętej Bożej Księgi o
jeziorze ognia, gdzie ci którzy tam trafią będą torturowani dniem i nocą na wieki
wieków i nie będą mieli wytchnienia we dnie i w nocy dlatego, że będą męczeni
i katowani w ogniu i w siarce, a dym ich męki będzie unosił się w górę na wieki
wieków?


Jest kilka powodów dla których warto podjąć się rozważenia tego co ma nam do
Powiedzenia Duch Święty w tej sprawie:
(1) Słuchanie o grozie piekła, może poruszyć twoje sumienie, i obudzić cię z
fałszywego zadowolenia z siebie i fałszywego poczucia bezpieczeństwa.
(2) Słuchanie o piekle pomaga powstrzymać ludzi od popełniania grzechów.
(3) Głoszenie Bożej nauki o mękach na wieki wieków w ogniu i siarce w piekle
ognistym, jest wartościowe dla pobożnych i bezbożnych, co mam zamiar
udowodnić w dalszej części.

Dlaczego ludzie nie obawiają się
wiecznego potępienia w piekle ognistym?

Wydaje się, że w dzisiejszych czasach, naprawdę brak bojaźni przed
rzeczywistością jeziora ognistego. A dotyczy to zarówno tych, którzy mienią się

chrześcijanami lub wierzącymi, jak i wśród tych, którzy w ogóle nie przyznają
się do jakiegokolwiek związku z Chrystusem Panem. Ludzie nie biorą na
poważnie słów ze Świętej Biblii o piekle. Dlaczego? Podobnie nie obawiałbyś
się lwa który jest tylko obrazem namalowanym na ścianie. Dlaczego? Ponieważ
to tylko obraz. Wiesz że nie jest on prawdziwy. Ale gdybyś pozostawiony
samotnie w dżungli stanął twarzą w twarz z prawdziwym lwem, ryczącym na
ciebie, byłbyś przerażony. Ludzkie sumienia są bardzo podobne do człowieka,
który dostrzega tylko namalowanego lwa. W Biblii wiele czytamy o piekle, o
tym, że każdy kto nie zostanie znaleziony w Barankowej księdze życia zostanie
wrzucony do jeziora ognistego, i że każdy kto się w tym jeziorze siarki i ognia
znajdzie będzie dręczony dniem i nocą na wieki wieków. Czytamy, że nie będą
mieli wytchnienia we dnie i w nocy. Wiemy, że Jezus Chrystus, mówił o piekle i
to mówił o piekle więcej niż ktokolwiek inny opisany na kartach Pisma
Świętego. Dlaczego ludzie nie wierzą w piekło? Ponieważ nie słyszą o nim
wystarczająco dużo. Nie badają oni, czego Pismo Święte uczy o piekle.
Wierzenia wielu z nich, budowane są nie tylko na tym co słyszą, ale także to
czego nie słyszą wpływa na treść ich wiary.

KONIECZNOŚĆ PIEKŁA

Większość tych, którzy szydzą dziś z jeziora ognistego, czyni to
prawdopodobnie z kilku powodów. Najważniejszym z nich jest pragnienie aby
podążać ich własnymi grzesznymi drogami, bez obciążania swego sumienia
konsekwencjami ich czynów. Nie chcą oni słyszeć, że to co czynią, myślą,
zamierzają, chcą - jest złe, jest zawsze i ustawicznie złe. Nie chcą słyszeć, że za
swój grzech poniosą karę. Często słyszy się:

"czy miłosierny i kochający Bóg,

może skazać kogokolwiek na wieczne męki w piekle?"

Niezrozumienie Bożego charakteru i niezrozumienie natury grzechu łatwo
może prowadzić do postawienia takiego błędnego pytania. Dlaczego konieczne
jest piekło? Zwróćmy uwagę na kilka powodów dla których piekło istnieje:

(1) Wielkie zło grzechu i Świętość Boga.

Trudność jaką ma większość ludzi ze zrozumieniem piekła, wiąże się z
niewystarczającym i nie odpowiadającym rzeczywistości wyobrażeniem jak
straszny jest grzech, i jak Święty Jest Bóg. Ludzie zazwyczaj nie pojmują jak
wiele jest zła w „najmniejszym” grzechu, ani nie rozumieją Świętości Boga,
Jego Sprawiedliwości i Jego gniewu. Jeżeli zrozumiemy, że grzech to
największe w świecie zło, i jeżeli zdamy sobie sprawę z tego, że każdy nasz
grzech jest odrzuceniem władzy Bożej nad nami, to naśmiewanie się z Niego, to
jakby mające na celu obrażenie Go uderzenie Go w twarz, to jakby obrzucenie

Go błotem, to dopiero wtedy zaczniemy w zarysie pojmować czym jest dla
Boga grzech. Za każdym razem kiedy grzeszymy, to w swoim sercu czynimy z
siebie albo ze swojej pożądliwości Boga, który chce wynosić się nad Boga
Prawdziwego. Grzech odrzuca Stworzyciela jako Jedynego Prawdziwego Boga,
i w uczynkach grzeszącego stawia w Jego miejsce stworzenie. Gdybyśmy umieli
ogarnąć Bożą Świętość, i co to oznacza być czystym, doskonałym, nie skalanym
przez choćby cień grzechu, mielibyśmy lepsze wyobrażenie o tym dlaczego Bóg
tak bardzo nienawidzi grzechu. Absolutna Świętość nie może znieść
najmniejszego grzechu.

"Twoje oczy są zbyt czyste, aby mogły patrzeć na zło,

nie możesz spoglądać na bezprawie." (Habakuka 1:13).

Gdybyśmy mogli pojąć chwalebną Świętość i Czystość Boga, a także
obrzydliwą naturę grzechu, wtedy nie mielibyśmy żadnych wątpliwości, że
wieczne piekło w którym każdy kto nie zostanie znaleziony w księdze życia
Baranka będzie dręczony dniem i nocą na wieki wieków, i w którym ci co się w
nim znajdą będą męczeni w ogniu i siarce wobec świętych aniołów i wobec
Baranka i nie będą mieli wytchnienia we dnie i w nocy jest absolutnie
konieczne.

"Podstępne jest serce, bardziej niż wszystko inne, i zepsute, któż

może je poznać?" (Jeremiasza 17:9).

Ludzkie serce jest chore, zepsute, podstępne, i to zepsucie zwodzi i oszukuje
każdego człowieka tak, że nie zdaje sobie sprawy z okropności grzechu.

(2) Boża nieskończona natura.

Przyglądając się prawdzie o naszym grzechu, musimy to czynić Bożymi
oczyma. Bóg jest istotą Nieskończoną i Wieczną, nie ma początku ani końca.
Każdy grzech, jest czynem popełnionym przeciw Nieskończonemu, Świętemu
Bogu. Każdym swoim grzesznym czynem, tak jakby „ściągamy” Boga z Jego
tronu, i samych siebie stawiamy ponad Niego. Poprzez grzech człowiek
wywyższa swoją wolę ponad wolę Boga.

(3) Boża Sprawiedliwość.

Choćby jeden grzech przeciw Bogu skłania Go do Okazania Świętości i
Sprawiedliwości Swego Imienia, i do potępienia zła, tak jak na to zasługuje.
Bóg ma pełne prawo, aby okazać swoją Sprawiedliwość i czyni to. Bóg Obiecał
to w Swoim Świętym Słowie w Liście do Rzymian w 12 rozdziale w 19
wierszu:

„... pozostawcie to gniewowi Bożemu, albowiem napisano: Pomsta do

mnie należy, Ja odpłacę, mówi Pan.”

OPIS PIEKŁA

Piekło to jakby piec niegasnącego ognia, miejsce wiecznego potępienia, gdzie
skazani poddawani są cielesnym i umysłowym torturom, stosownie do ich
grzesznej natury, popełnionych grzechów i duchowego światła jakie było im
dane, a które odrzucili. Piekło to miejsce gdzie nie ma Bożej Dobroci ani
Miłosierdzia, gdzie Boży Gniew objawia się jako Straszny, pochłaniający ogień,
w którym ludzie egzystują i trwają w niespełnieniu i w mękach na wieki
wieków, bez jakiegokolwiek najmniejszego nawet wytchnienia. W Ewangelii
Mateusza 13:47-50 Pan Jezus Chrystus Opowiada przypowieść związaną z
sądem. W wierszach 49-50, Bóg Objawiony w ciele Opisuje los złych:

"Tak

będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie i wyłączą złych spośród
sprawiedliwych, i wrzucą ich w piec ognisty; tam będzie płacz i zgrzytanie
zębów." (Mateusza 13:49-50).

Rozważając te słowa Pana Jezusa Chrystusa, powinniśmy najpierw zauważyć,
że piekło jest opisane jako piec ognisty. Piec Nebukadnezara był rozpalony
siedem razy więcej niż zwykle i opisany jest jako

„pałający ogniem piec”

(Daniela 3:23). Czy w pełni potrafimy poddając się prowadzeniu Słowa Bożego,
dać przedstawić sobie grozę, horror i okropność jakie zawierają się w tych
słowach? Wyobraź sobie każdą część swojego ciała paloną przez ogień, tak że
każde twoje ścięgno, każdy twój narząd, odczuwałyby straszliwe męki i piekący
nieskończony ból powodowany przez płomienie ognia. Jak długo wytrzymałbyś
taką kaźń? Chrystus Pan, Mówi nam, że będzie tam

„płacz i zgrzytanie zębów”,

zgubieni będą łkać i zgrzytać zębami czując cały czas ogromny i intensywny ból
i cierpienie, jakiego jeszcze nigdy przedtem nigdy nie doświadczyli. Największe
cierpienia i męki znane dziś ludziom, są niczym, są prawie przyjemnością i
rozkoszą w porównaniu z tym czego doświadczać będą potępieni w piekle już w
pierwszej sekundzie pobytu w nim. Będą oni ciągle torturowani, katowani,
dręczeni i męczeni dniem i nocą na wieki wieków. Będą cały czas zgodnie z
zapowiedzią Jana Chrzciciela (przeczytaj: Mateusza 3:11, Łukasza 3:16)
zanurzeni w ogniu. Nie będzie tam ani chwili wytchnienia. Opisując piekło w
sposób obrazowy, można mówić o ogniu piekielnym w taki sposób:

Niektórzy z was widzieli płonące budynki, wyobraźcie więc sobie siebie w tych
płomieniach, jacy bylibyście nędzni w walce z wielkim buchającym i
gorejącym ogniem. Często widzieliście pająka, albo innego owada, który
wpada do ognia, jak natychmiast poddaje się sile płomieni. Nie jest to
długotrwałe zmaganie, ani bitwa z ogniem, nie ma też żadnej szansy na
ucieczkę, ale owad zostaje natychmiast wchłonięty i poddaje się. Ogień
ogarnia go, i momentalnie jest całkowicie zanurzony w płomieniach. Jest to
niewielkie wyobrażenie tego co będzie działo się z tymi, którzy znajdą się w
piekle, jeśli wcześniej, tu jeszcze za życia na ziemi, nie będą pokutować i nie
skryją się w Chrystusie Panu. Ten kto pociesza się, że zniesie męki piekielne,

podobny jest do robaczka, który mając być wrzuconym do rozpalonego pieca,
pyszni się swoją siłą, przygotowując się do walki z płomieniami

3

.

Piekło opisane jest także jako miejsce mroczne. Pan Jezus Chrystus opowiada
nam o zaproszonym gościu, który nie miał szat weselnych i został wyrzucony do

„ciemności zewnętrznych”

(Mateusza 22:13). Juda pisze o tych którzy mają być

w piekle:

„dla których zachowane są na wieki najgęstsze ciemności”

(Judy 13).

Ciemność jest straszna, ludzie zwykle bardziej skłonni są bać się w ciemności,
niż wtedy gdy jest jasno. Dlatego piekło jest przedstawione w tak strasznych
słowach, nie tylko: "ciemności", ale: "najgęstsze ciemności", aby serca
ludzkie drżały.

W księdze Izajasza 30:33, piekło porównane jest do paleniska (hebrajskie
"tophet"). Było to miejsce, gdzie Żydzi uprawiający bałwochwalstwo,
ofiarowywali swoje dzieci bożkowi "Molochowi", wrzucając je do ognia. Dzień
i noc słychać było tam jęki, zawodzenia i krzyki, tak samo jak krzyki,
zawodzenia, lament i jęki będą słyszane w piekle. Izajasz mówi, że to

„dech

Pana jak strumień siarki”

rozpala piekło. Pismo Święte mówi o Samym Bogu,

np. w Liście do Hebrajczyków 12:29:

„Bóg nasz jest ogniem trawiącym”

(Hebrajczyków 12:29). Bezbożni ludzie na ziemi będąc nieświadomi radośnie
tańczą, słysząc o „miłości”, „łasce” i „miłosierdziu” Bożym, ale spadnie na nich
coś innego, jeśli się nie nawrócą do Pana Jezusa Chrystusa. Dla nich Bóg Okaże
się ogniem trawiącym. W Hebrajczyków 10:30-31 znajduje się ostrzeżenie:

„Znamy przecież Tego, Który powiedział: Pomsta do Mnie należy, Ja odpłacę;
oraz: Pan sądzić będzie lud swój. Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga

Żywego.”

(Hebrajczyków 10:30-31).

Jest to coś przerażającego, coś strasznego wpaść w ręce Boga Żywego!
Grzeszniku, nie unikniesz piekła! Jeśli się nie odwrócisz od grzechu. Powinieneś
się dobrze wyspowiadać wyznając szczerze swoje grzechy w sakramęcie
pokuty.

JEŚLI UMRZESZ WCIĘSZKICH GRZECHACH BEZ ŻALU

PUJDZIESZ DO PIEKŁA GDZIE BĘDZIESZ CIERPIAŁ MĘKI
WIECZNE.

Powyższe słowa nie mogą w pełni wyrazić cierpień jakie będą

udziałem potępionych. Nie ma powodu aby spodziewać się, że ci którzy głoszą
Bożą naukę o piekle przesadzają, przedstawiając piekło tak strasznie, ani że nie
jest tam „aż tak źle”, ... mamy raczej powód, aby przypuszczać, że jeśli nawet
wyrazilibyśmy się najmocniej i najostrzej jak umiemy, to i tak byłby to tylko
słaby cień o wiele straszliwszej rzeczywistości

5

. W Łukasza 16:19-26 Chrystus

Pan Opowiada nam o dwojgu ludzi których przypadek znał bardzo dokładnie i
osobiście. Jeden z tych ludzi był bogaty, a drugi biedny (Łazarz). Obaj umarli,
obaj też zostali zaniesieni do krainy umarłych. Ów żebrak, Łazarz, został
zaniesiony przez aniołów do części Krainy Umarłych przeznaczonej dla
sprawiedliwych, a bogacz został zaniesiony do części Krainy Umarłych dla
bezbożnych, w której teraz przebywają ci którzy umarli w swoich grzechach – i

są i będą „w więzieniu” (1 Piotra 3:19) aż do czasu gdy po Tysiącletnim
Królestwie nastanie zmartwychwstanie niesprawiedliwych (Jana 5:29), którzy
głosem Pana Jezusa zostaną wezwani na sąd białego tronu, czyli sąd nad
„umarłymi” (Objawienie 20:11-13) i potem będą wrzuceni do jeziora ognia i
siarki. Bogacz ten nie poszedł na miejsce męki dlatego, że był bogaty, ani
żebrak nie został zaniesiony do miejsca w którym przebywał sprawiedliwy
Abraham dlatego, że był biedny. Pan Jezus Chrystus Pokazuje na tym
przykładzie, że rzeczywistość i warunki egzystencji, mogą się zupełnie zmienić,
kiedy przejdziemy przez biologiczną śmierć do wieczności, nie łudźmy się, że
Bóg nie Postąpi z nami surowo po śmierci ciała, tylko dlatego, że nie Zrobił tego
teraz, w tym ziemskim życiu. Miejsce wiecznego przeznaczenia tych dwojga
ludzi było wynikiem stanu ich serc przed Bogiem, za ich życia „pod słońcem”.
Jest to pokazane jasno, że bogacz był niewierzący, odrzucał Słowo Boże, które
Przekazał Bóg przez Mojżesza i proroków. Jeśli ktoś nie wierzy Biblii Świętej i
nie podporządkuje się we wszystkim Chrystusowi Panu, i nie nawróci się do
Boga porzucając swoje grzechy i prosząc Pana Jezusa o dar życia wiecznego,
wieczność będzie spędzał w jeziorze ognia, czyli drugiej śmierci (Objawienie
2:11 i 20:6,14 i 21:8), śmierci wiecznej (Rzymian 6:23) i będzie męczony w
ogniu i siarce, dniem i nocą, bez jakiegokolwiek wytchnienia, na wieki wieków.


Pan Jezus wie o sposobie życia i o myślach, zamiarach, pragnieniach,
pożądliwościach każdego człowieka, i dla Niego nie ma ograniczeń w czasie.
Znał osobiście Łazarza, i wiedział doskonale o wszystkim co dotyczyło bogacza,
choć może obaj mieszkali tysiące kilometrów od miejsca, gdzie ich przykładu
Użył jako materiału do tej przypowieści. Być może żyli oni również w innym
czasie, niż Pan Jezus Chrystus Chodził po ziemi, ale jedno jest pewne, Łazarza
znał po imieniu. Czy i ciebie Pan Jezus Zna po imieniu? Czy też może Będzie
musiał ci kiedyś powiedzieć, że nigdy cię nie Znał (Mateusza 7:23)? Przed
Świętym Bogiem nie ma żadnych tajemnic. Łazarz był prawdziwym mężem
Bożym, bogacz nie. Przyjrzyjmy się uważnie temu co Bóg Mówi nam o bogaczu
i stanie jego serca, bo z tego wiele się możemy dowiedzieć o losie bezbożnych
jakiego doświadczą i będą doświadczać zaraz po śmierci biologicznej.
Ewangelia Łukasza 16, wiersze 23-24 wskazują, że bogacz

"był w mękach"

. Co

to oznacza? Oznacza to cierpieć duchowo i cieleśnie. Jak już wspomnieliśmy
ludzkie ciała będą dręczone i torturowane dniem i nocą, na wieki wieków w
jeziorze ognistym, każda część ciała potępieńców będzie doświadczać bólu od
styczności z ogniem. Znasz może kogoś, kto ma silne bóle brzucha. Ludzie tacy
są w bardzo opłakanym stanie z tego jednego powodu, ale tamten ból
zagwarantowany bezbożnym ludziom, będzie o wiele większy. Mówi się, że
śmierć spowodowana przez raka powoduje ogromny ból w ciele, ale bóle
piekielne będą o wiele gorsze. A gdyby nawet twoje ciało nawiedziło
jednocześnie wiele bolesnych chorób, to i tak byłaby to mniej niż namiastka

prawdziwych cierpień jakie będą udziałem potępionych w piekle. Bogacz
znajdował się w Krainie Umarłych i tam cierpiał męki w płomieniu. Jezioro
ognia, do którego trafi on po sądzie nad umarłymi, sądzie białego tronu, będzie
o wiele, wiele gorsze niż „więzienie” jakim jest Kraina Umarłych dla
bezbożnych. Ludzkie sumienia także będą dręczone w piekle. Sumienie jest,
mówiąc obrazowo, tym robakiem, który nie umiera, a o którym Pismo Święte
uczy w Marka 9:48, Izajasza 66:24.

Do bogacza Abraham mówi:

"Pomnij, że za swego życia"

. To obrazowo

wskazuje nam na to, że ludzie będą dręczeni ogromnym bólem, ale też będą
dręczeni przez własne wspomnienia. Będą przypominać sobie jak słyszeli o
Piśmie Świętym i szydzili z niego. Nie ważne czy otwarcie, czy też skrycie.
Niektórzy będą sobie przypominali, jak nawet używali Pisma Świętego do
krzewienia błędów, i uciekali od niektórych miejsc z Pisma Świętego, a niektóre
celowo wykrzywiali, albo nie czytali całych rozdziałów i całych ksiąg, bo nie
interesowało ich co ma do Powiedzenia Bóg, tylko co jest akceptowane w ich
religijnym gronie, i co ma do powiedzenia ich przywódca religijny. Tak to
wszystko stanie i stać będzie jaskrawo w pamięci potępionych.
Torturom ludzi w piekle będzie towarzyszył krańcowo okrutny ból. Będą oni
torturowani także przez ich wspomnienia. Będą pamiętać jak za życia na ziemi
byli ostrzegani przed piekłem i jak naśmiewali się z tego. Będą pamiętać jak byli
nawoływani do bezwzględnego posłuszeństwa Panu Jezusowi Chrystusowi we
wszystkim, jak byli nawoływani do pokuty i porzucenia ich grzechów. Dlatego
przez całą wieczność będą cierpieć w ogniu otrzymując sprawiedliwą odpłatę za
ich bezbożne czyny i to że miłowali kłamstwo. Ludzie tacy, będą torturowani
widokiem odległej od nich chwały nieba (bogacz także z Krainy Umarłych
widział dobrobyt Łazarza i Abrahama).

Będą cały czas wiedzieć, że przez całą wieczność będą przeklęci i potępieni.
Powodem ich okropnych cierpień, będą także ich niezaspokojone potrzeby i
pożądliwości (bogacz w krainie umarłych pragnął otrzymać choćby najmniejszą
„kroplę” wody do ochłodzenia jego języka gdyż męki cierpiał w płomieniu, ale
mu jej odmówiono). Potępieni będą torturowani przez świadomość faktu, że
nigdy nie opuszczą piekła, że zawsze już będą w nieskończoność katowani w
wiecznych płomieniach. Na męczarnie potępionych składać się będą także
krzyki, jęki, i przekleństwa, które wydobywać się będą z ust innych
potępionych. Będzie ciemno. Jeden nie będzie widział drugiego. Będzie słychać
odgłosy innych torturowanych. Cały czas każda najmniejsza cząsteczka ciała
będzie odczuwała okropnie intensywny ból. Bez przerwy będzie świadomość
swojej własnej głupoty i zmarnowanej szansy bycia szczęśliwym. Na zawsze.
Jedyne co będzie widać, to odległe szczęście i radość chwały nieba.
Przerażające! Najgorsze w możliwych do zadania tortur jakich człowiek mógłby
doświadczyć na ziemi, w porównaniu do męczarni i katuszy doświadczanych w

piekle, będą przez potępionych postrzegane jako mało znaczące, prawie jak
delikatne muśnięcia skrzydełkiem motyla.

Nie będzie możliwe aby znaleźli jakąkolwiek ulgę w mękach piekielnych. Nie
znajdą ani jednej chwili w której cierpieliby choćby trochę mniej. Nie będzie
dla nich żadnej możliwości schowania się przed torturami i katuszami. Nie
będzie ani jednego miejsca gdzie mogliby choćby przez chwilę odetchnąć.
Przenigdy nie znajdą najmniejszego choćby ochłodzenia dla swych języków,
najmniejszej nawet kropelki wody. Nie znajdą też żadnego towarzystwa w
którym mogliby się poczuć choćby przez chwilę mniej paskudnie i mniej
podle. Przez całą wieczność, na wieki wieków, ani jednej możliwości
chwilowego choćby odpoczynku, żadnej szansy na utratę świadomości, będą
cały czas, dzień i noc, dręczeni w ogniu i siarce i będą bez wytchnienia, bez
odpoczynku, na zawsze, sekunda po sekundzie, minuta po minucie, godzina
po godzinie, dzień i noc, na zawsze, na wieki wieków.

WIECZNOTRWAŁOŚĆ TORTUR

PIEKŁA

Najbardziej okropnym i przerażającym aspektem tortur w jeziorze ognistym, jest
czas ich trwania. Tortury potępionych doświadczane w jeziorze ognia i siarki
będą nieskończenie długotrwałe. Druga śmierć, jezioro ogniste, jest ostatnim
etapem w istnieniu bezbożnego. Będzie ono na zawsze – bez jakiejkolwiek,
najmniejszej nawet nadziei na zakończenie. Możesz sobie wyobrazić
nieskończone trwanie w bólu? Możesz sobie wyobrazić nieskończoność
egzystencji w torturach i mękach? Ani jedno matematyczne równanie czy
definicja, nie potrafi wyrazić tego, ale nie ma nic co byłoby bardziej rzeczywiste
i bardziej pewne jak nieskończona długotrwałość męczarni w jeziorze ognistym
przygotowanych dla diabła i jego aniołów, a którym poddane będą także
wszyscy ludzie którzy umrą w swoich grzechach nie pojednani z Bogiem. Sam
jedynie nieskończony czas trwania tortur jeziora ognistego będzie wystarczający
do tego, aby doprowadzić do rozpaczy każdego człowieka, który znajdzie się w
ogniu piekielnym. Również sam jeden ten aspekt jeziora ognia i siarki – jego
nieskończenie długie trwanie, jest wystarczającym powodem aby każdy w
pokucie nawrócił się do Pana Jezusa Chrystusa postanawiając być Mu
bezwzględnie posłusznym zawsze i we wszystkim. To wcale nie jest
zaskoczeniem, że bezbożni sceptycy wszystkich wieków starali się atakować
Biblijną prawdę o nieskończenie wiecznotrwałych torturach w jeziorze ognia,
wymyślając bajkę o „anihilacji złych w piekle”. Jednakże prawda o
nieskończonym trwaniu jeziora ognistego i jego tortur dla bezbożnych jest

nienaruszlanie prawdziwa, ponieważ uczy o niej Duch Święty w Spisanym
Słowie Bożym zwanym Biblią. Jeśli Bóg pozwoli, przyjrzymy się teraz
wybranym myślom z Pisma Świętego, mówiącym o nieskończenie
długotrwałych torturach w płomieniach jeziora ognistego. Następnie opierając
się na mądrości Chrystusowej wyjaśnimy, dlaczego kara dla bezbożnych musi
być nieskończenie długotrwała i dlaczego tortury te z całą pewnością nigdy się
nie zakończą, ale dla tych którzy będą ich doświadczać, będą trwać na wieki
wieków, dzień i noc, cały czas.

„A diabeł, który ich zwodził, wrzucony jest w

jezioro ognia i siarki, gdzie jest ta bestia i fałszywy prorok; i będą męczeni we
dnie i w nocy,

na wieki wieków

” (Objawienie 20:10).

Wiersz ten, w jasny sposób pokazuje nam trwanie tortur piekła. Piekielne męki
będą na zawsze, na wieki wieków. Jak mocniej i bardziej dosadnie można by to
jeszcze oddać? Nie można. Skoro Duch Święty chciał przedstawić
nieskończenie długotrwałą naturę piekielnych męczarni dla ludzi, użył
najlepszego sformułowania i lepszego być nie może niż „na wieki wieków”.
Pismo Święte nie zna lepszego i mocniej pokazującego wiecznotrwałość
wyrażenia niż wyrażenie: „na wieki wieków”. Wyrażenie to jest użyte przez
Ducha Świętego do tego, aby pokazać czytelnikom Słowa Bożego,
wiecznotrwałe istnienie Samego Boga, jak pokazuje Objawienie 4:9:

„A gdy te

zwierzęta dawały chwałę i cześć, i dziękowanie siedzącemu na stolicy,

Żyjącemu na wieki wieków

”.

Czy ktoś może powątpiewać, że Bóg Żyje zawsze? Nikt. Tak samo nikt nie ma
żadnej podstawy do tego, aby twierdzić, że tortury jeziora ognistego nie będą
wiecznotrwałe, ponieważ to samo stwierdzenie odnosi się do określenia życia
Boga i istnienia męczarni w jeziorze ognia i siarki. Ludzie będą torturowani w
ogniu i siarce w drugiej śmierci, w jeziorze ognistym tak długo, jak długo żyć
będzie Bóg. A On jest Żyjący na wieki wieków.

Chciałbym teraz dać ci ilustrację tego co człowiek który trafi do piekła będzie
czuł. Jest to trudne do wyobrażenia, lecz spróbujmy sobie przybliżyć fakt
wiecznotrwałości tortur dla bezbożnych w piekle. Wyobraź sobie, że zostałeś
wrzucony do rozpalonego pieca, lub na wielkie palenisko. Źródłem twojego
bólu jest każde zetknięcie z każdym palącym się węgielkiem. Węgielki te
otaczają całe twoje ciało i nie ma ani jednego kawałka twojego ciała którego
by one nie dotykały. Całe palenisko jest rozpalone do granic swoich
możliwości. Wyobraź sobie, że twoje ciało leży zanurzone w takich węgielkach
przez kwadrans, a węgliki są cały czas rozpalone najmocniej jak się da. Jak
bardzo cierpiałbyś przez ten czas? Okropne! To byłby prawdziwy horror. Po
tym, gdy przecierpiałbyś w tym piecu, lub na tym palenisku pierwszą minutę,
jakże okropne byłoby to, że pozostało ci jeszcze czternaście minut takich

męczarni! Lecz jakimż nieszczęściem dla twojej duszy byłoby to, gdybyś
musiał w takich warunkach spędzić dwadzieścia cztery godziny...albo cały
tydzień...albo cały miesiąc...albo cały rok...albo tysiąc lat! A jak bardzo
zatopione w rozpaczy byłoby twoje serce gdybyś wiedział że musisz że musisz
znosić takie tortury na wieki wieków!? Jak będziesz się czuł wiedząc, że
będzie to bez jakiejkolwiek szansy na koniec? Wiedziałbyś, że po milionach
milionów wieków, twoje męczarnie nie przybliżyły się w najmniejszym nawet
stopniu do końca, że nigdy, przenigdy nie będziesz uwolniony od tych
męczarni! Pamiętaj jednak o tym, że jeśli trafisz do piekła, to twoje prawdziwe
męczarnie będą miliardy razy większe i miliardy bardziej bezwzględne, niż ta
prosta ilustracja którą przed chwilą przytoczyliśmy.

Pan Jezus Chrystus, opisując wielki dzień sądu nad żywymi narodami,
powiedział o oddzieleniu złych od sprawiedliwych używając słów:

„I pójdą ci

na męki wieczne; ale sprawiedliwi do życia wiecznego” (Mateusza 25:46).

Nie jest możliwe, aby wykazać z Pisma Świętego, że chwała i
błogosławieństwa nieba nie są wiecznotrwałe. Nie będzie miał miejsca koniec
szczęścia i błogosławieństw ludzi, którzy uwierzyli Panu Jezusowi Chrystusowi,
podporządkowując się Jemu w we wszystkim. Błogosławieństwa niebios nie
przeminą pewnego dnia. To samo greckie słowo użyte jest do określenia
długości życia w błogosławieństwach, jak i w odniesieniu do długości trwania
piekielnych tortur jakie dotykać będą ludzi potępionych. Piekielne męki będą
trwały tak długo, jak długo trwać będzie szczęście i błogosławieństwa ludzi
będących w niebie.
W piekle będzie rozróżnienie między wielkością bólu jaki będzie zadawany
potępionym. Uczymy się o tym, z kilku miejsc Biblii. Ewangelia Łukasza 12:47-
48 uczy nas:

„Ten zaś sługa, który by znał wolę pana swego, a nie był

gotowym, ani by nie czynił według woli jego, wielce będzie karany. Ale który
nie znał, a czynił rzeczy godne karania, mniej plag odniesie” (Łukasza 12:47-
48).

Chrystus Jezus, nasz Pan i Bóg, powiedział w Ewangelii Mateusza 11:24: „...

powiadam wam: Iż lżej będzie ziemi Sodomskiej w dzień sądny, niżeli tobie”
(Mateusza 11:24)

.

Te słowa z Ewangelii Mateusza, uczą nas, że ludzie z Kafarnaum będą w
jeziorze ognistym bardziej torturowani niż ci z Sodomy. Natomiast słowa Pana
Jezusa Chrystusa przytoczone z Ewangelii Łukasza, uczą że będzie różnica w
wielkości kary wymierzanej potępionym, i że różnica ta będzie wynikać z
wielkości poznania dostępnego potępionym, jakim pogardzili za swego życia. Ci
którzy, tak jak Polacy – otrzymali wiele światła – ponieważ mają
przetłumaczony na swój ojczysty język Biblię Świętą – będą torturowani o wiele
bardziej, niż naród, który nie ma tak dobrych warunków do poznania Ewangelii.

Ci którzy dopuścili się większych grzechów (Jana 19:11) niż inni, lub więcej
grzechów niż inni, otrzymywać będą większą karę i potępienie. Religijni
hipokryci, albo ci którzy podają się za chrześcijan, a nie są nimi ponieważ nie
we wszystkim słuchają Pana Jezusa Chrystusa, i nie traktują Go jako jedynego
Rozkazującego i Władcę, bez Którego woli nikt nie powinien „podnieść ani
ręki, ani nogi” (1 Mojżesza 41:44), będą torturowani o wiele bardziej, niż inni
(Mateusza 23:14-15). Pan Jezus Chrystus powiedział o Judaszu Iskariocie:

„biada człowiekowi temu, przez którego Syn Człowieczy wydany bywa! dobrze
by mu było, by się był nie narodził ten człowiek” (Mateusza 26:24).

W żaden sposób, nie można by ani jednej z tych wypowiedzi traktować jako
prawdziwej, jeśli przyjęło by się bajkę o anihilacji [unicestwieniu] bezbożnych
po ich śmierci biologicznej. Istnienie różnych stopni kary ma tylko wtedy sens,
jeśli istnieje możliwość świadomego odczuwania bólu przez skazanego. Nie
byłoby możliwe powiedzieć o Judaszu, że byłoby mu lepiej gdyby się w ogóle
nie urodził, jeżeli bajka o anihilacji bezbożnych miałaby być traktowana
poważnie. Jeśli byłby tylko „zlikwidowany” po śmierci – to lepiej by mu było
urodzić się i „korzystać z życia”, „jeść i pić bo jutro umrze”. Anihilacja nie jest
żadną karą. Prawda jest taka, że lepiej by mu było, gdyby się nigdy nie urodził.
Gdyby w ogóle nie przyszedł na świat, ponieważ teraz cierpi niewysłowione
męki w Krainie Umarłych, a potem stanie przed sądem Białego Tronu, i
następnie będzie wrzucony do jeziora ognia i siarki, gdzie będzie torturowany na
wieki wieków, bez jakiegokolwiek wytchnienia. Te wiecznotrwałe,
nieskończone tortury bezbożnych w jeziorze ognia i siarki, to druga śmierć, jak
nas uczy list do Rzymian 6:23, „wieczna śmierć” – która jest odwrotnością
„wiecznego życia”. Zapłatą grzechu jest wieczna śmierć. Za każdym razem gdy
bezbożny grzeszy, dokłada do swoich przyszłych męczarni w płomieniach
jeziora ognistego. Mało tego, ilekroć bezbożny korzysta z dóbr tej ziemi,
oddycha powietrzem należącym do Boga, a nawet przyjmuje pomoc od dzieci
Bożych – a nie zamierza się nawrócić – dokłada do swoich przyszłych tortur.
Prawdziwe dzieci Boże pomagając bezbożnym

„zgarniają im na głowę

rozżarzone węgle” (por. Przypowieści 25:22, Rzymian 12:20)

, jeżeli ci

bezbożni nie nawrócą do Pana Jezusa Chrystusa – to wszystkie objawy łaski
Bożej i Jego miłosierdzia, jakie ich w życiu „pod słońcem” spotkały, a które z
dobroci Bożej miały prowadzić ich do pokuty (Rzymian 2:4-6) będą zaliczone
jako okoliczność obciążająca i dodatkowo surowo ukarane zostanie fakt
pogardzenia nimi! Osoba która grzeszy dwa razy więcej, niż osoba o podobnym
stopniu poznania Bożej woli, będzie torturowana dwa razy intensywniej.

Każdego dnia gdy bezbożni grzesznicy kontynuują swe życie i poruszają się po
ziemi, bez pokuty i pełnego poddania się Panu Jezusowi Chrystusowi jako
jedynemu Panu, Królowi i Bogu, dodają do swoich przyszłych tortur i męczarni
jakich będą doświadczać w wiecznych płomieniach jeziora ognistego. Duch

Święty w liście do Rzymian 2:5, uczy że bezbożny:

„...według zatwardziałości

jego i serca nie pokutującego skarbi sobie samemu gniew na dzień gniewu i
objawienia sprawiedliwego sądu Bożego”.

Pan Jezus Chrystus zachęcał sprawiedliwych, aby gromadzili sobie skarby w
niebie a nie na ziemi. Bezbożni i źli ludzie, gromadzą sobie i zwiększają
przyszły gniew jaki będzie na nich wylewany przez wieczność każdego dnia i
każdej nocy przez to że trwają w swych grzechach. Dodają oni do swojego
przyszłego potępienia. W piekle ludzie będą przeklinać dzień swojego
narodzenia i będą wiedzieć, że lepiej by im było gdyby się nigdy nie urodzili.

W piekle nie ma już żadnej nadziei. Potępieni nie będą mieli żadnej
perspektywy, żadnych złudzeń, że coś się zmieni, żadnej perspektywy
zakończenia ich bytu. Będą na zawsze—na zawsze—na zawsze zgubieni! Na
każdym miejscu w jeziorze ognistym będzie można tak jakby przeczytać: „na
zawsze”. W płomieniach, będzie można widzieć jakby układające się z
języczków ognia słowa: „na zawsze”. Sklepienie nad głowami potępionych,
będzie, tak jakby świadczyło i będzie można tak jakby przeczytać słowa: „na
zawsze”. Ich oczy będą otwarte i ich serca będą cały czas cierpiały z powodu
prześladującej ich ciągle myśli że to wszystko jest już: „na zawsze”. Och!
Jakże bardzo chciałbym ci powiedzieć, że jezioro ognia któregoś dnia się
wypali, i że ci którzy będą w nim torturowani przestaną być torturowani i
będą zbawieni – ale nie mogę! Ponieważ jezioro ognia wraz z jego torturami
jest na zawsze. Ci którzy tam trafią będą w nim na zawsze. Cały czas będą
torturowani na zawsze. Będą cierpieć na zawsze. Na zawsze będą wrzuceni do
najgęstszych ciemnośc.
Wyobraź sobie, że wszystkie góry na naszej planecie są górami z piasku.
Następnie wyobraź sobie że do tych wszystkich hałd piasku dosypano wiele
milionów takich samych porcji piasku, tak wiele, że zaczęły one sięgać nieba.
Następnie wyobraź sobie małego ptaszka, który raz na dziesięć tysięcy lat
przylatuje i bierze jedno ziarenko piasku z tej wielkiej masy i odlatuje. Minie
wiele niepoliczalnych lat zanim ptaszek w taki sposób zabierze wszystkie
ziarenka piasku. I byłoby dla potępionych ludzi wielkim szczęściem, gdyby
tortury w piekle trwały tylko tyle czasu aż ptaszek ten przeniesie wszystkie
ziarenka piasku. Jakże wielką tragedią dla potępionych jest to, że tortury w
piekle będą trwały w nieskończoność, na zawsze. Nie będzie więcej żadnej
nadziei że to się skończy. Po milionach milionów wieków okropnych tortur od
momentu gdy potępiony został wrzucony do jeziora ognia i siarki, przed nim
będzie dalej cała nieskończona wieczność, pewność tego że będzie cierpiał na
zawsze. Tortury będą na zawsze, bez końca, ponieważ Bóg, który ich skazał
jest Wieczny i Sprawiedliwy.

Wcześniej zajmowaliśmy się tym, dlaczego tortury jeziora ognistego są
konieczne, albo dlaczego musi być takie miejsce jak jezioro ogniste. Teraz
zobaczymy, dlaczego cierpienie bezbożnych w jeziorze ognia i siarki musi nie
tylko istnieć, ale również musi być nieskończenie długotrwałe. Dlaczego jest
konieczne aby tortury w jeziorze ognia trwały na zawsze? Jest wiele ważnych
powodów i wiele poprawnych odpowiedzi na to pytanie. Jeśli Bóg pozwoli
zajmiemy się krótko kilkoma z nich.

Zasadniczo, wiecznotrwałość tortur w jeziorze ognistym opiera się na naturze
Boga.
Czy Słowo Boże jest nieskończone i Wieczne? Czy Boża natura jest
nieskończona i Wieczna? Pismo Święte uczy nas:

„Jezus Chrystus wczoraj i

dziś, ten sam i na wieki” (Hebrajczyków 13:8). „Sprawiedliwość Jego trwa na
wieki” (Psalm 111:3). „Słowo Pańskie trwa na wieki” (1 Piotra 1:25).

Skoro Boże Słowo jest Wieczne, Boża Sprawiedliwość jest Wieczna, Sam Bóg
jest Wieczny, to także Jego gniew jest Wieczny. Jako wiecznie istniejące cechy
Bożego charakteru są nie tylko wieczne, ale także niezmienne. Dlatego też,
piekło jako wyrażenie Bożego gniewu, musi i jest wiecznotrwałe.
Piekielne męki muszą być nieskończone w czasie, ponieważ nieskończenie
wielka Boża sprawiedliwość nigdy nie byłaby usatysfakcjonowana przez
torturowanie grzesznika, nie ważne jak długo by ono trwało, jeśli miałoby być
zakończone. Wszystko co miałoby być krócej niż „na zawsze” byłoby tylko
namiastką kary, wielką niesprawiedliwością i pobłażliwością dla grzechu – a o
tym mowy być nie może. Pan Jezus Chrystus pokazał to bardzo jasno w słowach
z Ewangelii Łukasz 12, zachęcając aby człowiek pojednał się z Bogiem (którego
przeciwnikiem się stał poprzez grzech), dopóki jest przed dniem sądu, ponieważ
w innym przypadku, człowiek taki będzie wrzucony do więzienia i stanie się w
jego przypadku aktualne zapewnienie:

„Powiadam ci: Nie wyjdziesz stamtąd,

póki byś nie oddał do ostatniego pieniążka” (Łukasza 12:59).

Człowiek nie może nic uczynić aby zapłacić za swoje grzechy. Żadna kwota
pieniędzy, żadna ilość katuszy piekielnych, nie ważne jak długo by one trwały,
nie jest w stanie usunąć nawet jednego grzechu. Jest to po prostu niemożliwe.
Dlatego piekielne męki muszą być wiecznotrwałe, muszą trwać na zawsze.
Po trzecie, piekielne męki muszą być wieczne, ponieważ Pismo Święte mówi
nam, że robak, który symbolizuje świadomość i sumienie człowieka
potępionego piekle, nigdy nie przestanie funkcjonować.

„albowiem robak ich

nie zdechnie, a ogień ich nie zgaśnie” (Izajasza 66:24).

Ponieważ robak nigdy nie zdechnie, ci którzy przez niego będą dręczeni, także
nigdy nie utracą świadomości i ich tortury nigdy nie ustaną.

Kolejnym i ostatnim powodem jakim się tu zajmiemy, który wskazuje na
konieczność tego aby męczarnie potępionych w piekle były nieskończenie
długotrwałe, to fakt, że ludzie w piekle będą trwać w swych grzechach. Będą
powiększać i utrwalać swoją winę, będąc pod karzącą ręką Bożą. Piekło jest
miejscem w którym potępieńcy będą przeklinać Boga, przeklinać siebie
nawzajem, i bez przerwy będą posługiwać się ohydnym bluźnierczym językiem
wrzeszcząc na swych współtowarzyszy, znajdujących się razem z nimi w
płomieniach piekła. Źli, bezbożni ludzie, będą powiększać nawzajem swoje
cierpienia, poprzez oskarżanie się nawzajem, obwinianie drugich, przeklinanie
ich. Ludzie znajdujący się w piekle, nie będą chcieli pokutować, ponieważ ich
grzeszny charakter zostanie utrwalony przez śmierć i nie będzie mógł już się
zmienić. Pozostaną grzesznikami. Będą w płomieniach cały czas grzeszyć przez
całą wieczność, i w związku z tym, wymiar kary będzie się dla nich cały czas
zwiększał, i będą w płomieniach piekła na wieki wieków, na zawsze, wiecznie.

PRAKTYCZNE WNIOSKI

DLA WIERZĄCYCH I

NIEWIERZĄCYCH

Prorocy Starego Testamentu ostrzegali nas wielokrotnie o niebezpieczeństwie
piekła:

„Zlękli się na Syjonie grzesznicy, strach zdjął obłudników mówiących:

Któż z nas ostać się może przed ogniem pożerającym? Któż z nas ostać się
może przed płomieniem wiecznym?” (Izajasza 33:14). „Przed rozgniewaniem
Jego, któż się ostoi? a kto się stawi przeciwko popędliwości gniewu Jego?
Gniew Jego się wylewa jako ogień, a skały się padają przed Nim” (Nahuma
1:6).

Grzeszniku, czy jesteś aż tak arogancki, że pochlebiasz sobie myśląc, że
będziesz w stanie znieść gniew Boży który wylewać się będzie na ciebie w
pełnej mierze – jeśli nie będziesz pokutować? A może myślisz, że piekło nie jest
aż tak straszliwe jak to przed chwilą miałeś okazję przeczytać? Mogę cię
zapewnić, że jest ono o wiele straszniejsze, tak straszliwe, że żaden ludzki język
nigdy nie byłby w stanie tego w pełni oddać, a jeśli nawet komuś udałoby się w
przybliżeniu wyrazić słowami grozę piekła – to jego słuchacze poumieraliby od
razu od tego co usłyszeliby. Jeżeli myślisz, że zniesiesz tortury piekielne – to
jesteś więcej niż głupcem, w istocie jest więcej nadziei dla głupca niż dla ciebie.
Piekielne męki powodują, że najsilniejsze demony drżą, a ty jesteś nieporuszony
i jeszcze nie skłoniłeś kolan aby wołać do Pana Jezusa Chrystusa o litość nad
tobą? Poddaj się Jemu, wołaj do Niego o łaskę, kto wie, może zlituje się nad

tobą? Oto teraz czas łaski – oto teraz dzień zbawienia – szukaj Pana dopóki
można Go znaleźć. Idź do Niego dopóki jest blisko!
Pamiętajmy o tym, że trudność związana z porzuceniem wszystkiego dla
Chrystusa Jezusa Pana, jest niczym w porównaniu ze spędzaniem wieczności w
wiecznych płomieniach jeziora ognistego. Nie wierzę w to aby ktokolwiek mógł
być zmartwiony tym co zobaczy w niebie, ale wierzę, że ktoś może być zrażony
perspektywą czekającego go piekła, i jest to po to aby zaczął szukać Boga z
całego swojego serca, i aby zwrócił się do Chrystusa Jezusa Pana. Tylko
prawdziwy Bóg – Pan Jezus Chrystus, może okazać ci łaskę i miłosierdzie, do
tego abyś był uratowany od twojego grzechu i piekła.


Ludzie znajdujący się na krawędzi przepaści piekła, są gotowi do tego, aby być
już strąconymi, i są całkowicie zamknięci na ostrzeżenia i nie zdają sobie
sprawy w jakim są położeniu. Jeśli słuchanie o piekle może spowodować, że
zaczną oni zastanawiać się nad wiecznymi rzeczami, wtedy głoszenie o piekle
jest bardzo wartościowe. Lepiej jest zobaczyć piekło dzisiaj, kiedy jeszcze jesteś
żywy i być przestraszonym przez jego perspektywę, niż musieć przebywać w
nim na zawsze po twojej śmierci. Nie chcę abyś był bardziej przestraszony
piekłem, niż grzechem, ponieważ to grzech jest twoim największym wrogiem.
To grzech jest najstraszniejszy. Grzech jest straszniejszy niż piekło, ponieważ to
grzech jest początkiem piekła. Czy chcesz iść do piekła na całą wieczność dla
pozornego cieszenia się niewielkimi przejawami wątpliwej przyjemności i
pożądliwości tu na ziemi?

Uciekaj od grzechu!

Uciekaj od życia dla siebie i

zaspokajania swoich żądz, do Pana Jezusa Chrystusa. Jeśli umrzesz – będzie za
późno. A kto wie, czy przeżyjesz dzisiejszy wieczór? Jest to mało
prawdopodobne – ale możliwe, że jednak uda ci się go przeżyć – ale czy warto
ryzykować? Nawróć się teraz. Wszelkie możliwości nawrócenia się kończą się
wraz z biologiczną śmiercią.
Ta wspaniała doktryna o piekle jest użyteczna dla pobożnych, tak samo jak dla
bezbożnych. Nauka o piekle może pobudzać w sprawiedliwym bojaźń Bożą.
Pobożna bojaźń jest bardzo użyteczna z wielu powodów. Ci którzy w swoich
sercach boją się Boga, mają większą miłość i respekt dla Bożych przykazań
(proszę przeczytać: Mateusza 19:17, Jana 14:15,12, Jana 15:10,14, 1
Tesaloniczan 4:2, 1 Tymoteusza 6:14, 2 Piotra 3:2, 1 Koryntian 4:6, 1 Koryntian
14:34-37, 5 Mojżesza 22:5, 1 Koryntian 6:9-10, Mateusza 15:3, 2 Piotra 2:21,
Łukasza 16:10, 1 Tymoteusza 2:12, Marka 7:8-9, 1 Koryntian 11:4-10, 1
Samuela 15:22-23, Jakuba 2:10, 1 Jana 2:3-7, 1 Jana 3:22-24, 1 Jana 5:2-3,
Mateusza 28:20, 2 Jana 1:4-6). Ci którzy boją się Boga, nie boją się ludzi, i będą
raczej nieposłuszni ludziom niż Bogu (Izajasza 8:12-13, Dzieje 5:29). Ta
doktryna będzie zwiększać twoją wierność i radość w służeniu Chrystusowi
Panu – ponieważ będziesz pamiętał, że zostałeś uratowany zarówno od grzechu,
jak i przed piekielnymi mękami i będzie ona zwiększała twoją miłość dla

Chrystusa Pana, ponieważ to On poniósł cały gniew należny tobie na krzyżu
Golgoty. Doktryna o piekle będzie powiększać twoją bojaźń przed
zgrzeszeniem. Będzie powodować że będziesz się bał popełniać „najmniejsze
nawet grzechy”, i będziesz skrupulatny w wyznawaniu grzechów na spowiedzi
świętej. Pozwól tej Bożej nauce o piekle ognistym trzymać cię z dala od
praktykowania grzechu. Doktryna o piekle pomoże pobożnym być cierpliwymi
gdy spotykają ich prześladowania, chwilowe uciski, niesprawiedliwe
zachowania. Nie ważne jak wielkie przeciwności cię będą spotykać w tym
świecie, są one daleko mniejsze niż nieszczęście osób będących w niewoli
grzechu i przyszłe piekielne męki, z których Pan Jezus uratował pobożnych.

Nie mogę zakończyć bez wypowiedzenia kilku słów pod adresem tych którzy
myślą, że są nawróceni, ale w rzeczywistości nie są. Również chcę te słowa
skierować do tych, którzy wiedzą o sobie że są nienawróceni.
Czy możesz sobie wyobrazić wieczność? Zatrzymaj się teraz i spróbuj
wyobrazić sobie siebie samego, jak jesteś torturowany bez przerwy przez
wieczność, bez końca. Czy to przeraża cię? Pomyśl: żadnej szansy na
jakikolwiek choćby chwilowy odpoczynek. Nigdy żadnej szansy na najmniejszą
nawet kropelkę wody, która mogłaby ci zwilżyć i ochłodzić język. Pomyśl
znowu o tym, jak długa wieczność jest. Spróbuj wyobrazić sobie to: dzień i noc,
na zawsze i bez przerw, zanurzony w jeziorze ognia i siarki. Bezradny jak pająk
w płomieniach. Wyobraź sobie siebie jak z bólu przeklinasz dzień swojego
urodzenia, słyszysz jak przeklinają cię demony, słyszysz jak dokuczają ci inni
ludzie, tak jak ty – skazani na piekło. Pamiętanie, pamiętanie przez cały czas,
jak ignorowałeś gdy byłeś ostrzegany: pamiętanie o tym, jak żyłeś starając się
zadbać o siebie, i jak oszukiwałeś siebie.
Jeśli nie będziesz pokutował i nie nawrócisz się do Pana Jezusa Chrystusa,
Który jest jedyną twoją Nadzieją, będziesz przez wieki przeklinał Boga, i
będziesz na wieki torturowany i nigdy nie stracisz świadomości. Wieczność jest
na zawsze!

* * * * * * * * *