Ochrona przed
promieniowaniem
jonizującym.
&
Skażenia promieniotwórcze
środowiska
ROZWÓJ
CYWILIZACJI
WZROST
ZASTOSOWAŃ
ŹRÓDEŁ
PROMIENIOWANIA
ZWIĘKSZENIE
ZAGROŻENIA
ZDROWIA LUDZI
Fizyka zdrowia – odrębna gałąź biofizyki, zajmująca się
zagadnieniami ochrony radiologicznej
Jednostki aktywności
promieniowania jonizującego
Grey (Gy) – dawka promieniowania
pochłoniętego (1 Gy=J/kg)
dawniej: rad (1 rad = 0,01 Gy)
Dawka ekspozycyjna (C/kg)
Równoważnik dawki: H=DQN [Sv –sievert],
gdzie:
D – wielkość dawki pochłoniętej
Q – współczynnik jakości (uwzględnia odmienna skuteczność
róznych rodzajów promieniowania)
N – inne czynniki modyfikujące skuteczność
Dawka półletalna (LD 50/30)–
miara szkodliwości
promieniowania
50%
populacji napromieniowanych organizmów ginie w
czasie
30 dni
Maksymalna dopuszczalna dawka
(MDD)
Def.:Graniczna moc dawki, którą można
aplikować człowiekowi przez dowolnie długi czas
bez obawy spowodowania uszkodzeń jego tkanek
Wielkość dawki a czas działania
mniejsza moc dawki – mniejsze uszkodzenie tkanki
(całkowita en. pochłonięta pozostaje ta sama)
Dopuszczalna moc dawki dla ogółu ludności:
2,58*10^-3 C/kg na rok
Promieniowanie jako czynnik
środowiskowy
ŹRÓDŁA
PROMIENIOWA
-NIA
PROMIENIO-
WANIE TŁA
ŹRÓDŁA
STWORZO
-NE PRZEZ
CZŁOWIE-
-KA
Promieniowanie tła
Od zawsze towarzyszy życiu na Ziemi
Promieniowanie jonizujące pochodzące z
przestrzeni pozaziemskiej
Promieniowanie emitowane przez naturalne
radioaktywne skażenia biosfery
Średnia wartość tła na półkuli północnej:
100 – 120 mSv/rok
Promieniowanie cywilizacyjne
Stworzone przez człowieka – przyczyna dodatkowego
napromieniowania ludzi
Źródła medyczne (głównie promienie Rentgena) stosowane w
diagnostyce medycznej – 80-100% tła
Opad promieniotwórczy pochodzący z wybuchów jądrowych (testy z
bronią jądrową w latach 1958-1963; katastrofy jądrowe w Czarnobylu
i w okolicach Czelabińska na Uralu) – 20-30%
Odpady radioaktywne w przemyśle atomowym i energetyce jądrowej
(radziecki program produkcji broni jądrowej uchodzący obecnie za
największą katastrofę jądrową w dziejach; wycieki radioaktywne w
trakcie eksploatacji urządzeń jądrowych, wycieki ze składowisk
odpadów)
Wzrost obciążeń cywilizacyjnych ponad wartość tła może być
niebezpieczny ze względu na obciążenie genetyczne ludzi
Wykrywanie skażeń
promieniotwórczych
Skażenie to powstaje w rezultacie opadania substancji
promieniotwórczych z obłoku wybuchu jądrowego oraz w wyniku
tworzenia się ich na ziemi (wzbudzenie atomów)
metoda chemiczna – oparta na zmianie zabarwienia pewnych
substancji chemicznych pod wpływem promieniowania, wykorzystano
tę cechę w dozymetrach chemicznych
metoda fotograficzna – oparta na zjawisku zaczerniania kliszy
fotograficznej pod wpływem napromieniowania
metoda luminescencyjna (scyntylacyjna) – zastosowana w
rentgenoradiometrach, wykorzystuje świecenie określonych substancji
chemicznych pod wpływem promieniowania
metoda jonizacyjna – wykorzystano jonizację substancji
napromieniowanych: w radiometrach - do pomiaru stopnia skażenia i
rentgenometrach –m do pomiaru mocy dawki
Źrodło promieniowania
wewnątrz organizmu
Wewnętrzne skażenie organizmu w związku ze
stosowaniem otwartych źródeł promieniowania
(płyny, gazy, aerozole)
Wybiórcze powinowactwo tkankowe substancji w
„narządach krytycznych”
Izotopy:
S – skóra
P – kości
Co – wątroba
I – gruczoł tarczowy
Fe – krwinki czerwone
Maksymalne dopuszczalne
stężenie (MDS)
Ustalone przez analogię do MDD
Określa maksymalne dopuszczalne stężenia
radioizotopów w wodzie i powietrzu
Są to aktywności, które rozpadając się w
narządzie krytycznym, nie obciążą go
dawką większą od dopuszczalnej
Koniec