Dziennik pomiaru tachimetrycznego

Typ zadania

Nr

obr

ębu

Nr szkicu

Id

en

ty

fik

ato

r

Nr

stanowiska

Nr

punktu

Odległość

Wysok

ość

celu

(o

si)

nad punktem

Kierunek

Kąt

pionowy

Ró

żnica

wysoko

ści

Wysokość

stanowiska

Wysokość

punktu

Popr

awki

Przesuni

ęcia

Uwagi

Data

Pogoda

Miejsce

zera

Wysokość

horyzontu

roboczego

1 2 3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

Objaśnienia

- Dziennik dostosowany jest do metod opracowań tradycyjnych i numerycznych.
- Rubrykę 1 wypełnia się w przypadku opracowań numerycznych.
- W zakresie kodowania danych odnośnie pokrycia terenu stosuje się obowiązujące kody

według instrukcji technicznej K-1 „Mapa zasadnicza” (kody liczbowe), które uzupełnia
się listą kodów w zakresie uzgodnionym z zamawiającym.

- Dla punktów nawiązania i ewentualnie stanowisk przyjmuje się numerację istniejącą,

natomiast dla punktów mierzonych nadaje się numerację 1do 9999 dla każdego obrębu;
w razie wyczerpania przedziału tworzy się dodatkowy numer obrębu.

- W rubryce 5 podaje się odległość odczytaną, a nad nią łączną poprawkę instrumentalną
i redukcyjną do poziomu lub odległość zredukowaną.
- W rubryce 6 wpisuje się wysokość instrumentu nad punktem, a następnie wysokości celu

(zera odczytu łaty pionowej, zawieszenia sygnału, łaty poziomej lub reflektora); wielkość
typową zakreślić obwódką i nie powtarzać, wpisując jedynie odstępstwa. Należy dążyć
do zrównania wysokości celu z wysokością instrumentu.

- Przesunięcia (ekscentry), w rubryce 11, oznacza się następująco: P

d

- w przód, P

t

– w tył,

P

l –

w lewo, P

p

– w prawo.

- Poprawki i dane do ich obliczenia (dotyczące całości lub części punktów mierzonych

z danego stanowiska) podaje się w rubryce 12.

Załącznik nr 22

§ 29