OCHRONA ŚRODOWISKA w projektowaniu dróg 

Dz.U. Nr43, Poz. 430, Dział VIII) § 174­194

Środowisko – ogół elementów przyrodniczych w szególności powierzchnia ziemi łącznie z glebą, 

kopaliny, woda, powietrze, świat roślinny i zwierzęcy, krajobraz zarówno w stanie naturalnym, jak i 
przekształcony przez człowieka.

Trujące związki chemiczne generowane przez ruch drogowy: tlenek węgla, siarkowodór, tlenki 

azotu, tlenki siarki, ołów.

Wpływ drogi na ekosystem leśny: wiatrołomy, obniżenie zwierciadła wody gruntowej (=zwg), 
usychanie drzew, wycinka drzew.

Rola roślinności przydrożnej:

–

funkcje biologiczne

–

tłumienie hałasu

–

ochrona przeciwzanieczyszczeniowa

–

wpływ na mikroklimat

–

dobry wpływ na glebę

–

bariery sprężyste

–

prowadzenie drogi w planie

–

podniesienie estetyki drogi

–

„zieleń uspokaja”

Hałas: ekrany akustyczne są w stanie zmniejszyć poziom natężenia dźwięku nawet o 20 dB.

ODWODNIENIE DRÓG

Dz.U. Nr43, Poz. 430, Dział IV Rozdział 1 § 101­108 

Retencja – zatrzymanie opadu atmosferycznego na pewien czas

Retencja: śniegowa, lodowa, powierzchniowa, zbiornikowa, gruntowa

Deszcz miarodajny – deszcz, gdzie czas trwania deszczu jest równy czasowi spływu kropli wody z 
najbardziej oddalonego miejsca zlewni do odbiornika

(§ 101 p.2) Przyjmuje się, że na drogach klas A i S – raz na 10 lat będzie problem z odwodnieniem

na drogach klasy GP – raz na 5 lat
G i Z – raz na dwa lata

L i D – raz na rok

Rowy:
zalety: prosta konstrukcja, łatwość kontroli stanu technicznego, łatwość remontów

wady: zajmowanie znacznych powierzchni terenu, utrudnienie komunikacji, uciążliwa konserwacja

Najczęściej stosuje się rowy trapezowe (minimalna szerokość 0,4m), stosuje się również rowy 
trójkątne (min. 0,3m pod poziomem korony drogi), rowy opływowe (wygładzone promienień 1­2 

m).

Jeżeli mamy do czynienia z terenem długotrwale zalanym należy skarpę umocnić aż do dna rowu.

Dla drogi w wykopie stosuje się rowy stokowe, by woda z wykopu nie wlewała się bezpośrednio w 
rejon drogi i nie zapychała przydrożnych rowów.

Zbiornik odparowujący – powinny znajdować się w odległości co najmniej 20 m od drogi, objętość 

wody w zbiorniku nie powinna być większa niż 300m3, wał ochronny zbiornika winien mieć 
szerokość 0,6­0,8m, zbiornik nie powinien być głębszy niż 1,5m

Przepusty:

najmniejsza średnica przepustu pod drogą – 60 cm, pod zjazdami gospodarczymi 20 lub 40 cm

Na drogach stosuje się ponadto: rurki sączące, studnie chłonne i dreny francuskie.

Odwonienie na ulicach:

Rynny przykrawężnikowe, rynna wahadłowa, rynna skrzynkowa (place, zatoczki autobusowe, 
przejazdy kolejowe), rynna muldowa

RAMPY DROGOWE

RAMPA DROGOWA– stosowana w celu zmiany pochylenie poprzecznego z przekroju daszkowego 

na przekrój jednostronny.

Rampa Drogowa 1go rodzaju – niezależna zmiana pochylenia poprzecznego na obu stronach jezdni 

Rampa Drogowa 2go rodzaju – w pierwszym etapie dokonujemy zmiany z przekroju daszkowego do 
przekroju jednostronnego 

Rampę drugiego rodzaju stosujemy, gdy nie jest spełniony warunek idod (§ 18 DzU)

SKARPY WYKOPÓW I NASYPÓW

Dz.U. Nr43, Poz. 430, Dział III Rozdział 7 § 42 

2%

5%

2%

2%

2%

2%

5%

STREFY WYSTĘPUJĄCE W MIASTACH 

Bezpieczeństwo Ruchu Miejskiego, s.171­172 

Strefa ruchu pieszego – przeznaczona do ruchu pieszych i rowerów, brak dostępu pojazdów 

samochodowych (np. parki)
Strefa zintegrowanego ruchu pieszego, rowerowego i samochodowego – strefa przeznaczona 

głównie do ruchu pieszego i ew. rowerowego. Dostęp samochodów przy niewielkich prędkościach, 
często ograniczony do pojazów specjalnych i określonych godzin. (np. Mostowa w Bydgoszczy, 

Szeroka w Toruniu)
Strefa ruchu uspokojonego (V =< 30 km/h) – strefa przeznaczona do ruchu pieszego, rowerowego i 

samochodowego. Dostęp pojazdów samochodowych przy ograniczonych prędkościach
Strefa umiarkowanej prędkości (V=40­50 km/h) – strefa przeznaczona do ruchu samochodowego, 

pieszego i rowerowego. Dopuszczalne jest przecinanie potoków ruchu samochodowego przez 
pieszych i rowerzystów, także bez zastosowania sygnalizacji świetlnej

Strefa podwyższonej prędkości (V=60­80 km/h)– strefa przeznaczona głównie do ruchu pojazdów 
samochodowych. Przecinanie potoków ruchu samochodowego przez pieszych i rowerzystów 

możliwe tylko przy zastosowaniu sygnalizacji świetlnej lub w innym poziomie (ul. Fordońska)
Strefa dużej prędkości (V>80km/h) – strefa przeznaczona wyłącznie do ruchu samochodowego. 

Piesi, rowerzyści i pojazdy wolnobieżne nie mają dostępu.

ŚRODKI USPOKOJENIA RUCHU

Zawężenie przekroju ulicy: szpalery drzew, znaki wyłączenia, przykrawężnikowe parkowanie 
pojazdów, kanalizacja ruchu, tablice zachęcające, niekonwencjonalne znaki malowane na jezdni, 

niekonwencjonalne znaki pionowe, dodatkowe oświetlenie, wyświetlacze prędkości.

Środki fizyczne zmuszające do zmniejszenia prędkości: załamanie osi w planie, fizyczne przerwanie 
ciągłości ulic, skrzyżowanie dwuwlotowe, szykany, wyspy rozdzielające pasy ruchu, przewężenie za 

pomocą odgięcia krawężników, przewężenie jezdni wykonane za pomocą bramek drogowych, 
przewężenia jezdni, rampy przykrawężnikowe, progi płytowe, wyspowe, listwowe, podrzutowe, 

wyniesione przejścia dla pieszych, przewężenie dwukierunkowej jezdni do szerokości pasa ruchu, 
ulice jednopasowe dwukierunkowe, przystanki autobusowe jako element spowolnienia, 

nadzorowanie przejścia dla pieszych.

Na skrzyżowaniach: zamknięcia wylotów, wyspy diagonalne, niepełne wyspy diagonalne, podłużne 
wyspy kierujące wzdłuż jednej z ulic, wyspy kierujące na centralnej powierzchni skrzyżowania, 

mini­ronda, ronda sąsiedzkie, małe ronda, średnie ronda, skrzyżowania skanalizowane, odgięcia 
wlotów, przesunięcia wlotów, zwężenie pasów ruchu przed wlotami i na wlotach, podwójne 

prawoskręty, rampy przywyspowe, wyniesienie powierzchni skrzyżowania, wyniesienia jezdni na 
wlotach podporządkowanych, chodniki i ścieżki rowerowe jako progi zwalniające, progi zwalniające 

przed wlotami, kombinacje środków spowalniających ruch, „prawe skrzyżowania”.

RUCH PIESZY, CHODNIKI, ŚCIEŻKI ROWEOWE 

Dz.U. Nr43, Poz. 430, Dział III Rozdział 8­9 § 43­48

Poziomy ruchu pieszego.

Poziom I – pełna dowolność wyboru prędkości, pełna dowolność ruchu, nawierzchnia równa, 

odwodniona, oświetlony, chodnik izolowany od pasów ruchu

Poziom II – znaczna wygoda, gęstość ruchu umożliwia wyprzedzanie, dobrze odwodniona, wysokie 
bezpieczeństwo

Poziom III – możliwe krótkotrwałe okresy niewygody, duża gęstość ruchu, ograniczone możliwości 

wyprzedzania

Poziom IV – warunki niedostateczne, niewygoda marszu, piesi się potrącają, nieodpowiednia 
nawierzchnia, brak oświetlenia

Natężenie ruchu pieszego – pieszy/minutę/metr szerokości chodnika

Poziom warunków 

ruchu pieszego

Ruch do i z pracy

Na zakupy

Duża koncentracja 

ruchu

I

50

35

45

II

85

60

75

III

115

65

90

IV

>115

>65

>90

 

Należy sprawdzać, czy szerokość użytkowa chodnika d=5m jest odpowiednia w przypadku gdy:

–

prognozowane natężenie ruchu pieszego po chodniku jest większe niż 5000 pieszych/h

–

dominujący ruch jest po zakupy i udział osób niepełnosprawnych

–

warunki ruchu pieszego powinno się ustalać na poziomie II

Ogólnie przyjmuje się, że przez chodnik o szerokości 1 metra w ciągu godziny przejdzie 1000 
pieszych.