Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Wydział Budowy Maszyn
Katedra Technologii Maszyn i Automatyzacji
LABORATORIUM OBRABIAREK
INSTRUKCJA
Temat: Obróbka kół z
ębatych na frezarce obwiedniowej
1. Cel
ćwiczenia
Celem
ćwiczenia jest omówione metod obróbki kół zębatych walcowych o zębach
prostych i
śrubowych, zapoznanie się z frezarką obwiedniową jej charakterystyką i
mo
żliwościami oraz analiza schematu kinematycznego napędów niezbędnych do nacięcia kół
walcowych. A nast
ępnie dobór kół zmianowych przekładni i parametrów obróbki w celu
naci
ęcia określonego koła zębatego.
2. Wiadomo
ści ogólne
2. 1. Klasyfikacja metod obróbki kół z
ębatych
Wyró
żnia się trzy metody obróbki kół zębatych:
−
metoda kształtowa,
−
metoda kopiowa,
−
metoda obwiedniowa.
Przy omawianiu metod obróbki kół z
ębatych należy mieć na uwadze:
−
sposób obróbki – struganie, dłutowanie, frezowanie lub szlifowanie,
−
kształt narz
ędzi – geometria ostrza,
−
cykl roboczy – ci
ągły (obróbka wszystkich zębów w kole przeprowadzana
jednocze
śnie, stopniowo), przerywany (po obróbce jednego wrębu następuje podział i
cykl obróbki powtarza si
ę).
Z kinematycznego punktu widzenia obrabiarki pracuj
ące z cyklem ciągłym mają prostszy
układ kinematyczny, natomiast narz
ędzia skrawające mają bardziej złożoną budowę, są
trudniejsze do ostrzenia i ustawienia.
Ponadto nale
ży odróżnić obróbkę:
−
zgrubn
ą – usuni
ęcie nadmiaru materiału z wrębu, obrabiarka sztywna o mniejszej
dokładno
ści, narzędzie o uproszczonym kształcie i mniejszej dokładności,
−
kształtuj
ącą – nadanie ostatecznego kształtu zarysowi z
ęba narzędziem bardzo
dokładnym i zło
żonym kształcie.
2. 2. Obróbka walcowych kół z
ębatych
Obróbka kształtowa
– znajduje zastosowanie w przypadkach, gdy zarys wr
ębu pozostaje niezmieniony na
całej długo
ści zęba (szerokości wieńca zębatego). Dlatego metodę tą stosuje się do obróbki
kół walcowych z uz
ębieniem zewnętrznym lub wewnętrznym o zębach prostych lub
śrubowych. Obróbka ta może być przeprowadzana frezowaniem, struganiem, przeciąganiem
lub szlifowaniem.
Metoda ta jest stosowana przy obróbce:
−
kół o mniejszej dokładno
ści wykonania (wyjątek stanowi szlifowanie kształtowe),
−
wst
ępnej (zgrubnej), wtedy metodą tą wykonuje się nie tylko koła zębate walcowe, ale
tak
że koła stożkowe o zębach prostych.
Mniejsza dokładno
ść wykonania wynika z:
−
trudno
ści wykonania dokładnego zarysu narzędzia,
−
trudno
ści ustawienia narzędzia.
Do nacinania kół z
ębatych można stosować:
−
frezy kr
ążkowe modułowe,
−
frezy palcowe kształtowe (stosowane gdy frez kr
ążkowy nie ma dostatecznego
wybiegu, np. frezowanie z
ębów zygzakowych),
−
no
że dłutownicze,
−
głowice dłutuj
ące, pozwalają na jednoczesną obróbkę wszystkich zębów. Głowica
posiada tyle no
ży ile jest zębów w obrabianym kole.
Rys.1. Przykładowe narz dzia do obróbki kształtowej: a) frez modułowy kr
kowy, b) kształtowy nó
dłutowniczy, c) głowica narz dziowa do kształtowego dłutowania z bów: 1 – pojedynczy nó
głowicy, 2 –
b ben wewn trzny, 3 – b ben zewn trzny
Obróbka obwiedniowa
– polega na obwodzeniu zarysu boku z
ęba przez kolejne położenia krawędzi
skrawaj
ącej (ostrza) narzędzia. Mamy tu doczynienia z ruchem roboczym skrawającym
narz
ędzia i ruchem tocznym (odtaczania), którego celem jest nadanie kształtu
ewolwentowego zarysowi boku z
ęba obrabianego koła
Rys. 2. Kolejne poło
enia kraw dzi skrawaj
cej narz dzia-z batki wzgl dem obrabianego koła (a – metoda
Maaga, b – metoda Sundrlanda, c – frezowanie obwiedniowe)
Ruch toczny składa si
ę z:
–
ruchu obrotowego koła obrabianego,
–
ruchu przesuwnego:
a) obrabianego koła – metoda Maaga,
b) suportu z narz
ędziem – metoda Sunderlanda.
W obydwu przypadkach narz
ędzie ma kształt zębatki. Często też wymienia się tutaj
frezowanie obwiedniowe za pomoc
ą ślimaka, który w przekroju ma kształt zbliżony do
z
ębatki.
W tym ostatnim przypadku kraw
ędzie skrawające (ostrza) są rozmieszczone wzdłuż linii
śrubowej freza ślimakowego. Podczas obrotu każda następująca krawęd skrawająca zęba
freza, wchodz
ąc do pracy, jest przesunięta względem poprzedniej krawędzi skrawającej (tego
samego zwoju) wzdłu
ż osi freza, co stwarza warunki ruchu przesuwowego narzędzia
z
ębatkowego.
Poza wymienionymi ju
ż wcześniej metodami obróbki obwiedniowej jest jeszcze jedna
nazywana – metod
ą Fellowsa, która polega na współpracy dwóch kół ze sobą. Jedno z kół jest
przedmiotem obrabianym, a drugi jest narz
ędziem zwanym nożem Fellowsa lub dłutakiem.
W tym przypadku mamy doczynienia z ruchem dłutuj
ącym narzędzia oraz jednoczesnym
ruchem obrotowym narz
ędzia i przedmiotu.
Metoda Maaga
W metodzie tej mo
żna wyróżnić trzy charakterystyczne położenia koła podczas jednego
cyklu obróbki:
I – rozpocz
ęcie nacinania zęba, zębatka wykonuje ruch dłutujący, a nacinane koło wykonuje
„przetaczanie” po z
ębatce, jest to spowodowane jednoczesnym wykonywaniem dwóch
ruchów przesuni
ęcia w kierunku strzałki B oraz obrotu w kierunku A.
II – poło
żenie odpowiada końcowemu stanowi. Koło przesunęło się dokładnie o 1 podziałkę i
jednocze
śnie obróciło się o kąt odpowiadający tej podziałce – ząb został w części
obrobiony.
III – narz
ędzie zatrzymuje się u góry (nad nacinaniem kołem), koło przesuwa się wstecz (bez
obrotu) o 1 podziałk
ę w kierunku strzałki C, w ten sposób następuje podział.
Rys. 3. Obróbka z bów metod
Maaga, trzy podstawowe poło
enia koła podczas jednego cyklu obróbki
Metoda ta pozwala na obróbk
ę kół walcowych o uzębieniu prostym jak i śrubowym.
Ró
żnica przy nacinaniu tych drugich polega na tym, że narzędzie wykonuje ruch roboczy
wzdłu
ż linii zęba. Czyli skręca się obrotnicę z prowadnicami suwaka narzędziowego o kąt
pochylenia linii z
ęba
β
0
, który to k
ąt oblicza się ze wzoru
N
n
o
ot
α
α
β
β
cos
cos
sin
sin
=
gdzie:
α
n
– normalny k
t zarysu z ba koła,
α
N
– k
t zarysu narz dzia,
β
0
– k
t pochylenia linii z ba na walcu podziałowym (normalny k
t pochylenia linii z ba),
β
ot
– k
t pochylenia linii z ba na walcu obróbczo-tocznym.
Pozostałe ruchy odbywaj
ą
si
ę
tak jak poprzednio.
Rys. 4. Schemat nacinania z bów rubowych – metoda Maaga
Metoda Sunderlanda
W metodzie tej narz
ę
dzie oprócz ruchu roboczego wykonuje ruch przesuwowy, natomiast
nacinane koło – tylko ruch obrotowy. Wida
ć
zatem
ż
e tu ruch toczny rozło
ż
ony jest na
narz
ę
dzie i nacinane koło. Podobnie jak w metodzie Maaga mo
ż
na wyró
ż
ni
ć
tutaj trzy
podstawowe etapy:
I
– rozpocz
ę
cie nacinania z
ę
ba.
II
– poło
ż
enie odpowiada ko
ń
cowemu stanowi, gdy koło obróciło si
ę
w kierunku strzałki
A
o
k
ą
t odpowiadaj
ą
cy jednej podziałce, narz
ę
dzie za
ś
przesun
ę
ło si
ę
o wielko
ść
jednej
podziałki obróbczo-tocznej w kierunku strzałki
B
.
III
– poło
ż
enie przedstawia moment po dokonaniu podziału. Podział dokonuje si
ę
w ten
sposób,
ż
e narz
ę
dzie odsuwa si
ę
w kierunku promieniowym od nacinanego koła, po czym
odsuwa si
ę
ku dołowi (kierunek
C
) do pocz
ą
tkowego poło
ż
enia i dosuwa si
ę
do
nacinanego koła, które w tym czasie było unieruchomione.
Odsuni
ę
cie narz
ę
dzia od koła nacinanego w trakcie przesuwu w kierunku
C
jest konieczne,
aby narz
ę
dzie nie zawadziło o przedmiot obrabiany poniewa
ż
narz
ę
dzie cały czas wykonuje
ruch roboczy.
Rys. 5. Obróbka z bów metod
Sunderlanada
Równie
ż
ta metoda pozwala na nacinanie kół z
ę
batych o uz
ę
bieniu
ś
rubowym. Sama
zasada nacinania uz
ę
bienia jest ta sama, nale
ż
y jedynie skr
ę
ci
ć
obrotnic
ę
z prowadnicami sa
ń
narz
ę
dziowych.
Metoda Fellowsa
Zasad
ę
nacinania uz
ę
bienia metod Fellowsa pokazano na rys. 6.
Rys. 6. Obróbka z bów metod
Fellowsa
W metodzie tej wyst
ę
puj
ą
nast
ę
puj
ą
ce ruchy zasadnicze:
−
ruch roboczy narz
ę
dzia posuwowo-zwrotny wzdłu
ż
linii z
ę
ba,
−
obrotowy ruch narz
ę
dzia,
−
obrotowy ruch nacinanego koła.
Obroty obrabianego koła oraz narz
ę
dzia odbywaj
ą
si
ę
w taki sposób, jak gdyby
współpracowały ze sob
ą
dwa koła z
ę
bate w przekładni. Zarys z
ę
ba obrabianego koła jest
obwiedni
ą
kolejnych poło
ż
e
ń
zarysu z
ę
ba no
ż
a Fellowsa.
Oprócz ww ruchów wyst
ę
puj
ą
w trakcie obróbki jeszcze dwa ruchu pomocnicze:
a) promieniowy ruch dosuwowy wgł
ę
bny maj
ą
cy na celu zbli
ż
enie narz
ę
dzia do koła, tak
by wprowadzi
ć
narz
ę
dzie na odpowiedni
ą
gł
ę
boko
ść
w materiał obrabiany. Ruch ten
wyst
ę
puje w pocz
ą
tkowej fazie obróbki lub po obróbce zgrubnej, gdy nale
ż
y dalej
zagł
ę
bi
ć
narz
ę
dzie w celu obróbki wyka
ń
czaj
ą
cej.
b) Ruch odsuwaj
ą
cy narz
ę
dzie od przedmiotu lub przedmiot od narz
ę
dzia w trakcie ruchu
powrotnego narz
ę
dzia. Ruch ten jest konieczny, gdy
ż
pozwala unikn
ąć
tarcia z
ę
bów
narz
ę
dzia o z
ę
by nacinanego koła (dłu
ż
sza
ż
ywotno
ść
narz
ę
dzia).
Metoda ta równie
ż
pozwala na nacinanie kół z
ę
batych o uz
ę
bieniu
ś
rubowym. Cho
ć
wyst
ę
puj
ą
pewne trudno
ś
ci. Wrzeciono robocze pozostaje w tym samym poło
ż
eniu jak przy
nacinaniu z
ę
bów prostych, o
ś
wrzeciona jest równoległa do osi nacinanego koła. Dlatego przy
nacinaniu z
ę
bów
ś
rubowych narz
ę
dzie musi wykonywa
ć
dodatkowy ruch obrotowy. Ruch ten
nadawany jest narz
ę
dziu przez zastosowanie
ś
rubowej prowadnicy (krzywki), po której suwa
si
ę
suwak
s
o
ś
rubowej powierzchni sa
ń
. Ponadto narz
ę
dzie musi mie
ć
równie
ż
z
ę
by
ś
rubowe
(do nacinania z
ę
bów w kole o lewej linii z
ę
bów w narz
ę
dziu linia z
ę
bów jest prawa i
odwrotnie).
Oczywi
ś
cie k
ą
t pochylenia prowadnic krzywki nie jest dowolny, lecz zale
ż
ny od k
ą
ta
pochylenia
β
0
z
ę
bów nacinanego koła oraz od
ś
rednicy podziałowej narz
ę
dzia.
Rys. 7. Wrzeciono narz dziowe z krzywk
rubow
– dłutownica Fellowsa
Frezowanie obwiedniowe
Frezowanie obwiedniowe walcowych kół z
ę
batych polega na zasadzie współpracy
ś
limaka
z kołem
ś
limakowym, z tym
ż
e w przypadku frezowania zamiast
ś
limaka mamy frez
ś
limakowy, a zamiast koła
ś
limakowego mamy obrabiane koło walcowe.
Rys. 8. Frezowanie z bów prostych
Po jednym obrocie freza koło obrabiane obraca si
ę
o k
ą
t odpowiadaj
ą
cy jednemu skokowi
zwoju z
ę
bów freza
ś
limakowego. Gdy frez jest jednokrotny to koło obrabiane obróci si
ę
o k
ą
t
odpowiadaj
ą
cy jednej podziałce, gdy frez jest
k
-krotny – o k
ą
t odpowiadaj
ą
cy
k
podziałkom.
Ponadto w celu obrobienia z
ę
bów na całej ich długo
ś
ci przesuwa si
ę
:
−
suport narz
ę
dziowy równolegle do osi obrabianego koła (frezarka uniwersalna o osi
poziomej),
−
stół wraz z kołem obrabianym wzdłu
ż
osi tego koła (frezarka uniwersalna o osi
pionowej),
−
suport
narz
ę
dziowy
wzdłu
ż
linii
z
ę
ba
(frezarka
obwiedniowa
specjalna
bezdyferencjałowa).
St
ą
d te
ż
rozró
ż
nia si
ę
dwa rozwi
ą
zania kinematyczne frezarek obwiedniowych:
−
frezarki uniwersalne (z dyferencjałem, z mechanizmem ró
ż
nicowym),
−
frezarki specjalne (bezdyferencjałowa).
Nale
ż
y tutaj wspomnie
ć
,
ż
e na:
−
frezarce obwiedniowej uniwersalnej mo
ż
na obrabia
ć
koła z
ę
bate walcowe o z
ę
bach
prostych i
ś
rubowych,
ś
limaki walcowe i globoidalne oraz
ś
limacznice (metoda styczna
i promieniowa),
−
frezarce obwiedniowej bezdyferencjałowej mo
ż
na obrabia
ć
koła z
ę
bate walcowe o
z
ę
bach prostych i
ś
rubowych i
ś
limacznice (tylko metoda promieniowa).
Frezowanie obwiedniowe walcowych kół o uz
ębieniu rubowym
.
Podczas frezowania z
ę
bów
ś
rubowych musimy przede wszystkim ustawi
ć
odpowiednio
frez wzgl
ę
dem obrabianego przedmiotu. Wrzeciennik narz
ę
dziowy z zamocowanym frezem
musi by
ć
tak przekr
ę
cony, aby linia
ś
rubowa z
ę
bów freza stanowiła przedłu
ż
enie linii z
ę
bów
obrabianego przedmiotu koła.
Rys. 9. Schematyczne ustawienie freza wzgl dem nacinanego koła
Rys. 10. Obliczanie k
ta ustawienia freza wzgl dem koła obrabianego oraz kierunki obrotów przedmiotu
(główny i dodatkowy)
Gdy kierunek linii
ś
rubowej z
ę
bów freza jest zgodny z kierunkiem pochylenia linii z
ę
bów
koła obrabianego (prawe albo lewe), wówczas k
ą
t mi
ę
dzy osi
ą
i czołem koła obrabianego
obliczamy z zale
ż
no
ś
ci (rys. 10 a i d):
f
o
γ
β
δ
−
=
Gdy kierunki s
ą
przeciwne, wówczas k
ą
t ustawienia osi freza wzgl
ę
dem koła obrabianego
obliczamy z zale
ż
no
ś
ci (rys. 10 b i c):
f
o
γ
β
δ
+
=
najcz
ęś
ciej przyjmuje si
ę
zgodne kierunki linii
ś
rubowych zwojów freza i z
ę
bów koła
obrabianego. Przeciwne kierunki linii
ś
rubowych, mo
ż
na przyjmowa
ć
, gdy
β
≤
20
°
, w tym
przypadku przyjmuje si
ę
jeszcze zmniejszone posuwy.
rubowa linia z
ę
bów powstaje, gdy podczas
z
/
k
obrotów obrabiane koło wykona:
I
– (rys. 10 a i d) jeden pełny obrót i cz
ęść
obrotu odpowiadaj
ą
c
ą
łukowi
∩
DE
, w tym
przypadku kierunek ruchu głównego (strzałka pełna) jest zgodny z kierunkiem ruchu
dodatkowego (strzałka przerywana),
II
– (rys. 10 b i c) jeden obrót zmniejszony o cz
ęść
obrotu odpowiadaj
ą
c
ą
łukowi
∩
DE
, w
tym przypadku kierunki ruchu głównego i dodatkowego s
ą
przeciwne.
Szczególne przypadki frezowania obwiedniowego:
−
frezowanie z dobiegiem promieniowym,
−
frezowanie przeciwbie
ż
ne i współbie
ż
ne,
−
frezowanie z zastosowaniem skokowego przesuwu freza,
−
frezowanie diagonalne,
−
frezowanie uz
ę
bienia beczułkowego,
−
frezowanie specjalnych z
ę
bów kół sprz
ę
głowych.
3. Opis i charakterystyka frezarki obwiedniowej typ 5B310P
Półautomat przeznaczony jest do nacinania kół z
ę
batych walcowych o z
ę
bach prostych i
sko
ś
nych o
ś
rednicy do 125 mm i module do 2,5 mm w warunkach produkcji małoseryjnej,
seryjnej i masowej (rys 11).
Rys.11. Widok ogólny frezarki obwiedniowej
OPIS:
1- Przycisk „Posuw osiowy przyspieszony”,
2- Przeł
ą
cznik doprowadzania i odprowadzania imaka frezarskiego,
3- Przeł
ą
cznik „Koła
ś
limakowe – Koła o z
ę
bach prostych i sko
ś
nych”,
4- Przeł
ą
cznik „Ustawianie – Cykl – Cykl dwuprzej
ś
ciowy”,
5- Zał
ą
czenie chłodzenia,
6- Stop awaryjny,
7- Przycisk zał
ą
czenia silnika hydraulicznego,
8- Przycisk „Rozruch cyklu”,
9- Przeka nik opó nienia zako
ń
czenia posuwu promieniowego,
10- Przeł
ą
cznik „Luzowanie i zaciskanie tulei konika”,
11- Gitara mechanizmu podziałowego ( za drzwiczkami ),
12- Gitara mechanizmu ró
ż
nicowego ( za drzwiczkami ),
13- Regulator pr
ę
dko
ś
ci posuwu promieniowego,
14- Przycisk „ Rozruch krótkotrwały” – w przypadku zakleszczenia,
15- Regulator gł
ę
boko
ś
ci wcinania promieniowego,
16- D wignia „Posuw osiowy wł
ą
czony – wył
ą
czony”,
17- D wignia „ Posuw styczny wł
ą
czony – wył
ą
czony”,
18- D wignia zmiany kierunku przesuwu stołu „współbie
ż
nie – przeciwbie
ż
nie”,
19- D wignie nastawiania okre
ś
lonej warto
ś
ci posuwu osiowego,
20- Silnik główny,
21- Koła ci
ę
gnowe nap
ę
du głównego,
22- Gitara mechanizmu posuwów stycznych ( za drzwiczkami ).
Wła ciwo ci konstrukcyjne półautomatu:
Półautomat jest wykonany w układzie pionowym z pionowo przemieszczaj
ą
cym si
ę
stołem.
Taki układ zapewnia zmniejszone gabaryty oraz wygodn
ą
stref
ę
do eksploatacji półautomatu.
Półautomat wyposa
ż
ony jest w skrzynk
ę
posuwów, co skraca czas przeregulowania i daje
mo
ż
liwo
ść
wyboru optymalnego wariantu posuwów podczas obróbki partii wyrobów. W celu
wykonania wcinania promieniowego wykorzystuje si
ę
pomocniczy cylinder hydrauliczny z
zaworem
dławi
ą
cym.
Imak
frezarski
przesuwa
si
ę
po
poziomych
prowadnicach.
Przyspieszony dosuw imaka do otoczki nacinanego koła wykonuje si
ę
cylindrem
hydraulicznym. Imak podczas obróbki jest zaciskany na prowadnicach ło
ż
a za pomoc
ą
cylindra hydraulicznego. Korpus imaka jest stale przyci
ś
ni
ę
ty do dolnej prowadnicy ło
ż
a
rolk
ą
dociskan
ą
spr
ęż
ynami rolkowymi. Suport frezarski przesuwa si
ę
wzdłu
ż
osi narz
ę
dzia
po prowadnicach w kształcie
V
. Przy pracy bez przeci
ą
gacza (metoda obróbki przek
ą
tna i
styczna) sanie suportowe zaciskane s
ą
na prowadnicach przy pomocy cylindrów
hydraulicznych, których praca jest wł
ą
czona do cyklu pracy półautomatu. Półautomat
wyposa
ż
ony jest w mechanizm drobnokrokowego przesuwu freza ( shifting ) wzdłu
ż
osi
narz
ę
dzia. Shifting odbywa si
ę
po ka
ż
dym cyklu obróbki. Nap
ę
d ruchu głównego z
dwustopniow
ą
przekładni
ą
pasow
ą
klinow
ą
zapewnia cz
ę
stotliwo
ść
obrotów freza. Silnik
elektryczny nap
ę
du ruchu głównego umieszczony jest z tyłu obrabiarki .
4. Schemat kinematyczny frezarki obwiedniowej typ 5B 310P
Na rysunku 12 przedstawiono schemat kinematyczny frezarki obwiedniowej typ 5B310P.
Nie wszystkie układy kinematyczne frezarki obwiedniowej bior
ą
udział w kształtowaniu
ruchów freza i otoczki koła
ś
limakowego podczas nacinania uz
ę
bienia. W metodzie
promieniowej bior
ą
udział mechanizmy ruchu głównego, podziału, posuwu promieniowego.
W metodzie stycznej: ruchu głównego, podziału, mechanizmu ró
ż
nicowego, posuwu
stycznego.
Rys. 12. Schemat kinematyczny frezarki obwiedniowej
1.
Ła
ń
cuch kinematyczny ruchu głównego ł
ą
czy obroty silnika elektrycznego
M2
nap
ę
du
głównego (
N
= 2,2 KW,
n
= 1000 obr/min) z obrotami wrzeciona freza za pomoc
ą
dwustopniowej przekładni pasowej klinowej. Przekazanie ruchu odbywa si
ę
za pomoc
ą
kół
ci
ę
gnowych
D
1
,
D
2
,
D
5
,
D
6
, kół z
ę
batych 4, 5 ,6, 7. W celu otrzymania wi
ę
kszej liczby
obrotów freza, pierwszy stopie
ń
przekładni pasowej klinowej, mo
ż
e by
ć
nastawiany kołami
ci
ę
gnowymi
D
3
i
D
4
. Dla obrabiarki wykonania podstawowego, przy nastawieniu pierwszego
stopnia przekładni pasowej klinowej
D
1
= 93mm,
D
2
= 177mm, a tak
ż
e kombinacji
nastawienia zmianowych kół ci
ę
gnowych drugiego stopnia
D
5
/
D
6
, liczba obrotów freza jest w
granicach 100–500 obr/min. Przeło
ż
enie ła
ń
cucha okre
ś
lone jest równaniem.
st
E
v
i
n
D
D
D
D
D
D
i
⋅
⋅
⋅
⋅
=
6
5
4
3
2
1
i
v
–
przeło
ż
enie ła
ń
cucha ruchu głównego,
n
E
–
pr
ę
dko
ść
obrotowa silnika nap
ę
dowego w obr/min,
i
st
–
warto
ść
przeło
ż
e
ń
stałych obrabiarki i
st
=D
6,
,
D
1-6
–
ś
rednice zmianowych kół pasowych nap
ę
du.
2.
Ła cuch kinematyczny
mechanizmu podziałowego ł
czy obroty freza z obrotami wrzeciona
przedmiotowego. Do tego ła
cucha wchodz
: koło z
bate suportu 7, 6, 5, 4, koła imaka I, 2,3, koła
ło
a 8, 9, 10, 11, 12, 13, koła stołu 14, 15, 16, zmianowe koła z
bate gitary podziałowej X: a, b, c, d,
podziałowa przekładnia
limakowa 17, 18. Przeło
enie ła
cucha okre
la poni
sze równanie.
stolu
obrót
jeden
z
z
d
c
b
a
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
K
z
fr
−
=
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
1
18
17
16
15
14
13
12
11
10
9
9
8
3
2
2
1
4
5
6
7
st
ą
d:
A
z
K
d
c
b
a
U
fr
x
⋅
=
⋅
=
gdzie:
24
1
041
,
0
30
1
20
20
42
42
20
20
24
22
22
24
96
50
50
60
25
25
32
64
18
17
16
15
14
13
12
11
10
9
9
8
3
2
2
1
4
5
6
7
=
=
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
=
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
=
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
A
A – warto
stała obrabiarki,
K
fr
– krotno
freza
limakowego,
z – liczba z
bów koła
limakowego,
U
X
– przeło
enie gitary mechanizmu podziału,
a,b,c,d – koła zmianowe gitary podziału.
3.
Ła
cuch kinematyczny mechanizmu ró
nicowego stosuje si
przy nacinaniu:
-
kół o z
bach sko
nych,
-
kół
limakowych metod
posuwu stycznego,
-
kół o z
bach prostych i sko
nych metod
posuwu przek
tnego.
Przy nacinaniu kół o z
ę
bach sko
ś
nych ła
ń
cuch mechanizmu ró
ż
nicowego ł
ą
czy przesuw
pionowy wrzeciona przedmiotowego wzgl
ę
dem freza z dodatkowymi obrotami stołu.
Poł
ą
czenie tych ruchów odbywa si
ę
przez nastawienie gitary mechanizmu ró
ż
nicowego Y.
Ła
ń
cuch kinematyczny mechanizmu ró
ż
nicowego składa si
ę
z
ś
ruby poci
ą
gowej 58, kół
z
ę
batych 57,56, przekładni
ś
limakowej 55, 54, sprz
ę
gła z
ę
batego wł
ą
czonego; zmianowych
kół z
ę
batych gitary Y – m, n, p, r, kół z
ę
batych 76, 77, 78, przekładni
ś
limakowej 79, 80,
korpusu mechanizmu ró
ż
nicowego (jarzmo); kół z
ę
batych 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16,
zmianowych kół gitary podziałowej X – a, b, c, d,
ś
limaka podziałowego 17 i koła
podziałowego 18 sprz
ęż
onego z wrzecionem wyrobu.
Przy nacinaniu kół
ś
limakowych metod
ą
posuwu stycznego, ła
ń
cuch mechanizmu
ró
ż
nicowego składa si
ę
z nast
ę
puj
ą
cych elementów:
ś
ruba 74 (przeci
ą
gania suportu); koła
z
ę
bate 73, 72, 71, 70, przekładnia
ś
limakowa 69, 68, koła z
ę
bate 67,66, zmianowe koła z
ę
bate
gitary T – k, e, o, f, koła z
ę
bate 60, 61,59 (przy tym szerokowie
ń
cowe koło z
ę
bate powinno
by
ć
w zaz
ę
bieniu jednocze
ś
nie z kołami 59 i 60, d wignia posuw styczny – pozycja
wł
ą
czony); koła z
ę
bate 52, 53 ( sprz
ę
gło z
ę
bate
ś
limaka 54 wyprowadzone z zaz
ę
bienia);
zmianowe koła z
ę
bate gitary Y – m, n, p, r, koła z
ę
bate 76,77,78, przekładnia
ś
limakowa 79,
80
, korpus mechanizmu ró
ż
nicowego (jarzmo); koła z
ę
bate 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16,
zmianowe koła z
ę
bate gitary X,
ś
limak podziałowy 17, podziałowe koło
ś
limakowe 18,
nasadzone na wrzeciono wyrobu. Przeło
ż
enie tego ła
ń
cucha okre
ś
la równanie ( 8.10).
stolu
obrót
dodatkowy
z
z
z
d
c
b
a
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
r
p
n
m
z
z
z
z
z
z
f
o
e
k
z
z
z
z
z
z
z
z
h
m
p
−
=
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
1
18
17
16
15
14
13
12
11
11
10
80
79
78
77
77
76
53
52
59
61
61
60
66
67
68
69
70
71
72
73
π
(8.10)
st
ą
d:
π
⋅
⋅
=
⋅
=
m
K
C
r
p
n
m
U
fr
Y
gdzie:
18
17
16
15
14
13
12
11
11
10
80
79
78
77
77
76
53
52
61
59
53
52
59
61
61
60
66
67
68
69
70
71
72
73
24
1
2
2
2
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
z
i
A
h
C
st
p
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
=
⋅
=
z – liczba z
ę
bów koła
ś
limakowego,
h
p
– skok
ś
ruby poci
ą
gowej,
i
st
– warto
ść
przeło
ż
e
ń
stałych obrabiarki,
A – warto
ść
stała z przeło
ż
enia mechanizmu podziału,
C – warto
ść
stała,
m – moduł,
K
fr
– krotno
ść
freza
ś
limakowego,
g,h,i,j – koła zmianowe mechanizmu ró
ż
nicowego,
a,b,c,d – koła zmianowe mechanizmu podziału,
k,e,o,f – koła zmianowe mechanizmu posuwu stycznego.
Przy nacinaniu kół z
ę
batych prostych i sko
ś
nych metod
ą
posuwu przek
ą
tnego, ła
ń
cuch
kinematyczny mechanizmu ró
ż
nicowego ł
ą
czy posuw pionowy wrzeciona przedmiotowego
wzgl
ę
dem freza i posuwu suportu z frezem wzdłu
ż
osi wrzeciona narz
ę
dzia z dodatkowymi
obrotami stołu (wrzeciona przedmiotowego). Ła
ń
cuch mechanizmu ró
ż
nicowego składa si
ę
z
elementów kinematycznych jakie s
ą
stosowane przy wykonywaniu kół o z
ę
bach sko
ś
nych i
kół
ś
limakowych metod
ą
posuwu stycznego.
4.
Ła
ń
cuch kinematyczny posuwów pionowych ł
ą
czy obroty silnika M1 ( N=1,1 KW, n=1500
obr/min) z przesuwem:
-
stołu przy przesuwie pionowym,
-
suportu przy posuwie stycznym,
-
suportu i stołu jednocze
ś
nie przy przesuwie przek
ą
tnym.
Nap
ę
d odbywa si
ę
za pomoc
ą
skrzynki posuwów, za której po
ś
rednictwem jest mo
ż
liwe:
regulowanie 15 stopni posuwów roboczych; wykonanie przyspieszonego przesuwu stołu i
suportu; zmiana kierunku przesuwu stołu i suportu. W skład ła
ń
cucha posuwów roboczych
stołu wchodz
ą
nast
ę
puj
ą
ce elementy kinematyczne: koła z
ę
bate 19, 20, 21, 24, 25, 26, 27, 28,
blok-koło z
ę
bate 29, 30, 31, 32, 33, 34, blok-koło z
ę
bate 35-36, 37, 38, 39, 40, 41, blok-koło
z
ę
bate 42, 43, 44, 45, sprz
ę
gło elektromagnetyczne YC1, koła z
ę
bate 46, 47, 49, 50, 51, 52,
53, przekładnia
ś
limakowa ło
ż
a 54,55, koła z
ę
bate 56,57,
ś
ruba poci
ą
gowa 58. Zmiana
kierunku posuwów odbywa si
ę
za pomoc
ą
przesuwu bloku-koła z
ę
batego 50-51. Ła
ń
cuch
przyspieszonego przesuwu stołu składa si
ę
z koła z
ę
batego 19, 20, 22, 48, sprz
ę
gła
elektromagnetycznego YC2, koła 46, 47, 49, 50, 51, 53, pary
ś
limakowej 54, 55, koła 56, 57,
ś
ruby poci
ą
gowej 58.
W skład ła
ń
cucha roboczych posuwów stycznych wchodz
ą
wszystkie elementy kinematyczne
skrzynki posuwów. Sprz
ę
gło
ś
limaka 54 jest odł
ą
czone, a szerokowie
ń
cowe koło z
ę
bate 61
wprowadzone w zaz
ę
bienie z kołami 59 i 60. Ruch od wału XXXII jest przekazywany kołami
59,61,60, zmianowymi kołami z
ę
batymi gitary posuwów stycznych T, na koła sto
ż
kowe 66,
67, przekładni
ę ś
limakow
ą
68, 69, koła 70, 71, 72, 73,
ś
rub
ę
74. Przeło
ż
enie tego ła
ń
cucha
okre
ś
la nast
ę
puj
ą
ce równanie:
2
min
min
S
i
h
S
U
st
p
p
=
⋅
=
(8.11)
U
p
– przeło
ż
enie ła
ń
cucha kinematycznego posuwów pionowych,
i
st
– warto
ść
przeło
ż
e
ń
stałych obrabiarki ,
h
p
– skok
ś
ruby poci
ą
gowej,
S
min
– warto
ść
posuwu osiowego w mm/min.
5.
Ła
ń
cuch kinematyczny drobnokrokowego przesuwu freza wzdłu
ż
osi wrzeciona narz
ę
dzia
ł
ą
czy ruch post
ę
powy tłoka cylindra hydraulicznego 6 z przesuwem sa
ń
suportu wzdłu
ż
osi
wrzeciona narz
ę
dzia. W celu uzyskania drobnokrokowego posuwu nale
ż
y wprowadzi
ć
w
zaz
ę
bienie koło z
ę
bate 61 z kołem 59. Nap
ę
d ruchu odbywa si
ę
od cylindra hydraulicznego 6.
W skład tego ła
ń
cucha kinematycznego wchodzi: listewka 65, koło 64, z
ę
bate jednokrotne
sprz
ę
gło koła 63, koła 63, 62, 61, 60, zmianowe koła z
ę
bate gitary T, koła z
ę
bate 66, 67,
przekładnia
ś
limakowa 68, 69, koła 70, 71, 72, 73,
ś
ruba 74.
6.
Ła
ń
cuch kinematyczny posuwu promieniowego ogranicza pr
ę
dko
ść
suwu promieniowego
imaka frezarskiego, pr
ę
dko
ś
ci
ą
suwu post
ę
powego tłoka cylindra 91. W skład ła
ń
cucha
wchodz
ą
d wignie 90, popychacz 92, klin-listewka 86, poł
ą
czone z trzonem cylindra 91, z
klinem-listewk
ą
86 zaz
ę
bia si
ę
koło 87, które obraca b
ę
ben sterowania gł
ę
boko
ś
ci
ą
posuwu
promieniowego. Równanie ła
ń
cucha kinematycznego posuwu promieniowego okre
ś
la
nast
ę
puj
ą
cy wzór:
p
st
sh
pr
h
i
n
S
⋅
⋅
=
S
pr
– posuw wgł
ę
bny w mm/min,
n
sh
– pr
ę
dko
ść
obrotowa silnika hydraulicznego w obr/min,
i
st
– warto
ść
stałych przeło
ż
e
ń
obrabiarki,
h
p
– skok
ś
ruby poci
ą
gowej.
5. Przygotowanie frezarki obwiedniowej do nacinania kół z
ębatych
Przed przyst
ą
pieniem do obróbki kół z
ę
batych prostych i sko
ś
nych nale
ż
y wykona
ć
nast
ę
puj
ą
ce czynno
ś
ci na frezarce obwiedniowej:
Cykl I –
Bez wcinania promieniowego z posuwem osiowym
1. Ustawi
ć
pr
ę
dko
ść
obrotow
ą
wrzeciona freza.
2. Ustawi
ć
wielko
ść
posuwu osiowego.
3. Ustawi
ć
frez.
4. Ustawi
ć
k
ą
t pochylenia suportu.
5. Ustawi
ć
i zamocowa
ć
półwyrób.
6. Ustawi
ć
kierunek posuwu i zderzaki ograniczaj
ą
ce posuw stołu.
7. Ustawi
ć
gł
ę
boko
ść
wcinania promieniowego h = 0.
8. Ustawi
ć
rozstaw kłów.
9. Nastawi
ć
gitar
ę
mechanizmu podziałowego.
10. Nastawi
ć
gitar
ę
mechanizmu ró
ż
nicowego – koła o z
ę
bach sko
ś
nych (koła o z
ę
bach
prostych – zakładany jest zamek mechaniczny na wał nap
ę
dzany).
11. Nastawi
ć
gitar
ę
”T” drobnokrokowego okresowego przesuwu narz
ę
dzia (gdy jest to
konieczne).
12. Ustawi
ć
na pulpicie poło
ż
enie przeł
ą
czników zgodne z wybranymi warunkami obróbki.
13. Regulator pr
ę
dko
ś
ci posuwu promieniowego ustawi
ć
na najwi
ę
ksz
ą
wielko
ść
.
14. Ustawi
ć
konieczn
ą
ilo
ść
cieczy chłodz
ą
co-smaruj
ą
cej.
Cykl II –
wcinanie promieniowe z posuwem osiowym dla cyklu jednoprzej
ś
ciowego,
wszystkie czynno
ś
ci wykonuje si
ę
tak samo jak w
cyklu I
poza punktem 7:
1. Nale
ż
y ustawi
ć
gł
ę
boko
ść
wcinania promieniowego h (punkt 7).
2. Ustawi
ć
pr
ę
dko
ść
posuwu promieniowego za pomoc
ą
regulatora (punkt 13).
Cykl III –
wcinanie promieniowe z posuwem osiowym dla cyklu dwuprzej
ś
ciowego,
wszystkie czynno
ś
ci wykonuje si
ę
tak samo jak w
cyklu II
:
1. Nale
ż
y ustawi
ć
gł
ę
boko
ść
wcinania promieniowego dla przej
ś
cia pierwszego.
2. Ustawi
ć
przeł
ą
cznik w poło
ż
eniu „Cykl dwuprzej
ś
ciowy”.
Gitara podziałowa X nastawiana jest przez zmianowe koła z
ę
bate. Luz boczny mi
ę
dzy z
ę
bami
nie powinien przekracza
ć
warto
ś
ci 0,08–0,16 mm. Dla freza lewego do mechanizmu podziału
dochodzi
dodatkowe
koło,
które
powoduje
zmian
ę
kierunku
obrotu
wrzeciona
przedmiotowego
Tabl. 1. Nastawianie liczby obrotów freza limakowego
6
5
D
D
3
1
D
D
4
2
D
D
5
D
6
D
200
80
180
90
165
105
150
120
135
135
120
150
105
165
90
180
100
125
160
200
250
315
400
500
2
1
D
D
50
63
80
100
125
160
200
250
200
250
315
400
500
630
800
1000
4
3
D
D
100
125
160
200
250
315
400
500
Rys. 8. Wykres doboru liczby obrotów wrzeciona freza
Tabl. 2.Warto
posuwów osiowych F
min
mm/min
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
45,0 32,5 23,0 16,2 11,4
8,0
5,8
4,1
2,9
2,0
1,45
1,0
0,72 0,50 0,35
Do obróbki kół z
ę
batych konieczne jest dobranie kół zmianowych mechanizmu podziałowego,
który ł
ą
czy obroty freza z obrotami wrzeciona wyrobu. Dobór kół zmianowych dla
mechanizmu podziałowego wykonuje si
ę
zgodnie z tabel
ą
1.
Nale
ż
y pami
ę
ta
ć
aby luz mi
ę
dzy z
ę
bami był w granicach 0,08 – 0,16 mm. Schemat
nastawienia gitary przedstawia rys. 13.
Rys. 13. Schemat ustawienia przekładni gitarowej mechanizmu podziałowego
Ponadto musz
ą
by
ć
spełnione nast
ę
puj
ą
ce warunki zaz
ę
bienia kół gitary
Dla schematu I
Dla schematu II
213
122
94
26
≥
+
+
+
≤
+
≤
+
≥
+
d
c
b
a
b
a
c
b
a
153
113
45
180
2
122
94
26
K
≥
+
≤
≤
+
+
≤
+
≤
+
≥
+
h
d
d
c
b
b
a
c
b
a
Podział nastawia si
ę
zgodnie ze wzorem
d
c
b
a
z
K
U
fr
x
⋅
=
⋅
=
24
K
fr
– ilo
ć
zwojów freza,
z – liczba nacinanych z
ę
bów.
Dla K
fr
= 1 ilo
ć
z
ę
bów kół zmianowych zaleca si
ę
dobiera
ć
z tab. 1.
Tabela 1. Nastawianie gitary mechanizmu podziałowego
Z
a
b
c
d
z
a
b
c
d
z
a
b
c
d
8
75
40
80
50
44
30
65
–
55
80
24
70
–
80
9
65
45
80
40
45
48
60
–
90
81
110
75
50
90
10
60
50
80
40
46
48
60
–
92
82
24
70
–
82
11
60
55
80
40
47
24
73
–
47
83
24
70
–
83
12
60
45
75
50
48
45
60
–
90
84
40
70
45
90
13
80
40
60
65
49
48
50
–
98
85
24
70
–
85
14
80
40
60
70
50
48
50
–
100
86
24
70
–
86
15
80
40
48
60
51
40
60
–
85
87
60
50
24
90
16
60
59
–
40
52
30
67
–
65
88
45
55
30
90
17
70
35
60
85
53
24
70
–
53
89
24
70
–
89
18
60
55
–
45
54
40
60
–
90
90
24
70
–
90
19
75
25
40
95
55
24
70
–
55
91
35
65
48
93
20
60
53
–
50
56
30
67
–
70
92
24
70
–
92
21
80
40
–
70
57
40
58
–
95
93
48
62
30
90
22
60
58
–
55
58
24
70
–
58
94
48
47
25
100
23
70
35
48
92
59
24
70
–
59
95
24
70
–
95
24
35
70
80
40
60
24
70
–
60
96
50
75
30
80
25
48
60
–
50
61
24
70
–
61
97
24
70
–
97
26
60
59
–
65
62
24
70
–
62
98
24
70
–
98
27
40
65
–
45
63
40
70
60
90
99
40
55
30
90
28
60
59
–
70
64
30
70
–
80
100
24
70
–
100
29
48
60
–
55
65
24
70
–
65
102
40
60
35
85
30
40
65
–
50
66
45
40
90
95
104
30
65
40
80
31
48
60
–
62
67
24
70
–
67
105
24
70
50
75
32
45
55
–
60
68
30
70
–
85
106
48
53
25
100
33
40
62
–
55
69
40
60
48
92
108
40
60
30
90
34
60
59
–
85
70
24
71
–
70
110
48
55
25
100
35
48
50
–
70
71
24
70
–
71
111
24
74
60
90
36
50
60
–
75
72
40
80
60
90
112
30
70
40
80
37
48
50
–
74
73
24
70
–
73
114
40
60
30
95
38
60
59
–
95
74
24
70
–
74
115
48
60
24
92
39
40
60
–
65
75
24
70
–
75
116
45
58
24
90
40
45
60
–
75
76
30
65
–
95
117
40
65
30
90
41
48
70
–
82
77
48
55
85
98
118
45
59
24
90
42
40
60
–
70
78
50
65
30
75
119
40
70
30
85
43
48
70
–
86
79
24
70
–
79
120
24
75
50
80
Wa
ż
ne jest aby cz
ę
stotliwo
ć
obrotów wrzeciona przedmiotowego nie przekroczyła 80
obr./min.
Cz
ę
stotliwo
ć
obrotów wrzeciona przedmiotowego mo
ż
na obliczy
ć
ze wzoru
z
K
n
n
fr
fr
wyr
⋅
=
n
fr
– cz
ę
stotliwo
ć
obrotów freza,
K
fr
– ilo
ć
zwojów freza,
z –liczba nacinanych z
ę
bów.
Drug
ą
wa
ż
n
ą
przekładni
ą
jest przekładnia mechanizmu ró
ż
nicowego (Y). Zadaniem tej
przekładni jest:
–
dla kół z
ę
batych o z
ę
bach sko nych, ł
ą
czenie przesuwu pionowego wyrobu wzgl
ę
dem
freza z dodatkowym obrotem stołu (wrzeciona wyrobu).
–
dla kół o z
ę
bach prostych i sko nych nacinanych metod
ą
posuwu przek
ą
tnego, ł
ą
czenie
posuwu pionowego wyrobu wzgl
ę
dem freza i posuwu suportu z frezem wzdłu
ż
osi
wrzeciona narz
ę
dzia z dodatkowymi obrotami wrzeciona wyrobu.
Zale
ż
nie od rodzaju koła stosowane s
ą
odpowiednie wzory, które pozwalaj
ą
na dobranie
wła ciwego przeło
ż
enia.
I
– koła o z
ę
bach prostych ( limacznice – metoda promieniowa), na nap
ę
dzany wał
przekładni gitarowej zakłada si
ę
specjalny zamek.
II
– koła z
ę
bate sko ne, koła zmianowe przekładni dobierane s
ą
zgodnie z wzorami:
n
fr
y
m
K
U
⋅
=
β
sin
1
;
r
n
p
m
U
y
⋅
⋅
=
1
III
– koła z
ę
bate proste (a) i sko ne (b) metod
ą
posuwu przek
ą
tnego, koła zmianowe
przekładni dobierane s
ą
zgodnie z wzorami:
a)
n
fr
t
y
m
K
U
U
⋅
⋅
=
2
cos
2
ω
;
r
n
p
m
U
y
⋅
⋅
=
2
gdzie:
n
fr
t
t
m
K
S
U
⋅
=
2
2
b)
n
fr
t
n
fr
y
y
y
m
K
U
m
K
U
U
U
⋅
⋅
±
⋅
=
±
=
2
cos
cos
2
1
ω
β
Znak ”+” lub ”–” dobierany jest z tablic, które zamieszczona jest w DTR-ce.
gdzie:
β
– k
ą
t wzniosu linii rubowej z
ę
ba obrabianego koła,
m
n
– moduł nominalny koła nacinanego.
m, n, p, r – liczby z
ę
bów kół zmianowych przekładni mechanizmu ró
ż
nicowego,
K
fr
– krotno
ć
freza limakowego,
ω
– k
ą
t wzniosu linii rubowej freza limakowego,
S
t
– warto
ć
posuwu stycznego mm/min.
Wzory te s
ą
stosowane dla wyposa
ż
enia standardowego.
Schemat nastawiania gitary:
Rys.14. Schemat nastawiania przekładni gitarowej mechanizmu ró nicowego
Aby dobra
ć
wła ciwie koła zmianowe przekładni mechanizmu ró
ż
nicowego, nale
ż
y spełni
ć
nast
ę
puj
ą
ce warunki:
22
201
166
90
26
75
−
+
≤
≥
+
+
+
≤
+
≤
+
≥
+
≤
n
m
p
r
p
n
m
n
m
n
r
p
m
Nastawienie posuwów osiowych odbywa si
ę
za pomoc
ą
skrzynki posuwów, przez ustawienie
uchwytów w poło
ż
eniu odpowiadaj
ą
cym wybranej wielko ci posuwu zgodnie z tab. 2
Poło
ż
enie dzwigni
Nr pozycji
nastawienia
Posuw
S
min
[mm/min]
←
←
←
←
┬
←
←
←
←
┬
1
45,0
2
32,5
3
23,0
4
16,2
5
11,4
6
8,0
7
5,8
8
4,1
9
2,9
10
2,0
11
1,45
12
1,0
13
0,72
14
0,5
15
0,35
⌧
⌧
Nast
ę
pnie nale
ż
y ustawi
ć
dzwigni
ę
na koła z
ę
batych prostych i sko nych oraz ustawi
ć
kierunek ruchu roboczego stołu. Tabela 2 podaje posuw osiowy w mm/min, aby przeliczy
ć
go
na posuw w mm/obr nale
ż
y zastosowa
ć
wzór:
fr
fr
obr
n
K
z
S
S
⋅
⋅
=
min
gdzie:
S
obr
– posuw obrotowy [mm/obr],
S
min
– posuw minutowy [mm/min],
n
fr
– obroty wrzeciona freza [obr/min].
Przy wyborze wielko ci posuwu osiowego S
o
nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
krotno
ć
freza.
6. Przebieg ćwiczenia
1. Omówi
ć
metody nacinania kół z
ę
batych.
2. Przedstawi
ć
charakterystyk
ę
frezarki obwiedniowej i omówi
ć
schemat kinematyczny.
3. Przedstawi
ć
sposób przygotowania frezarki obwiedniowej do nacinania koła z
ę
batego
(obliczenia wykona
ć
dla koła podanego przez prowadz
ą
cego zaj
ę
cia).
4. Dobra
ć
koła zmianowe dla koła podanego przez prowadz
ą
cego.
5. Wykona
ć
sprawozdanie.