Caridina Japonica (Krewetka Amano)

Wpisany przez Mike Noren

sobota, 03 lipca 2010 15:53 - Poprawiony sobota, 03 lipca 2010 16:00

Pochodzenie: Japonia.

Krewetkę tą odkrył słynny Takashi Amano stąd też i od jego nazwiska wzięła się potoczna

nazwa owej krewetki.

Dymorfizm płciowy: Samiec osiąga rozmiar do 4 centymetrów i posiada okrągłe plamki w

drugim rzędzie jak poniżej:

Samica zaś osiąga rozmiary do 5 centymetrów, choć zdarzały się większe okazy. Dodatkowo

w drugim rzędzie ma podłużne plamki przypominające przerywaną linię:

Dopuszczalne parametry wody:

Temp. wody najlepsza to 25 do 26 st. C,

GH 2-20,

pH 5,8 do 8.

Zbiornik:

Akwarium nie musi być duże, 40-45 litrów wystarczą dla hodowli 5-6sztuk. W większym tłoku

Amano stają się agresywne. Podłoże drobnoziarniste lub piasek. Warto zaopatrzyć się w gęste

mchy i drobnolistne roślinki miejscami bardzo gęsto obsadzone. Warto również mieć kilka

korzeni, na tle których znakomicie kontrastują kolorami.

Pożywienie: Ich naturalnym składnikiem diety jest pokarm pochodzenia roślinnego głównie

glony. Jeżeli akwarium jest wolne od glonów powinniśmy dokarmiać nasze krewetki pokarmem

z dodatkiem spiruliny. Można dodawać również zielonego ogórka, parzoną sałatę czy brokuła.

Rozmnażanie: Samica nosi jajeczka przez 6 tygodni, w naturze młode krewetki rodzą się w

1 / 6

Caridina Japonica (Krewetka Amano)

Wpisany przez Mike Noren

sobota, 03 lipca 2010 15:53 - Poprawiony sobota, 03 lipca 2010 16:00

słonym morzu, dlatego rozmnażanie Caridina Japonica w domowych warunkach jest bardzo

trudne.

Tu chciałbym się odwołać do artykułu jednego z hodowców z zagranicy, przetłumaczonego na

polski:

Cytuj:

Kiedy samica jest gotowa do rozmnażania uwalnia do wody feromony, które powodują iż

samce stają się niezwykle pobudzone(pływają jak szalone po całym akwarium-przypis

tłumacza).

Kopulacja najczęściej ma miejsce późnym wieczorem. Początkowo samiec pływa w pobliżu

samicy po czym ląduje na jej grzbiecie. Jeżeli samica go nie zrzuci samiec wspina się po niej

aby ją zapłodnić. Jeżeli samica nie jest gotowa lub jeśli zbyt wiele samców próbuje jej

towarzyszyć możliwe są walki.

Kilka dni po kopulacji samica wydobywa zapłodnione jaja i przykleja je do odnóży na odwłoku.

Literatura podaje że samica może złożyć 2000jaj jednak autor(ja również) nie zauważył aby

samice składały więcej niż 200-400jaj. Świeżo złożone jaja są koloru zielonkawego ale w miarę

dojrzewania stają się jaśniejsze (bardziej w kolorze khaki). Samica nosi jajeczka do czasu

wyklucia czyli około 5 tygodni. Dzięki kolorowi jajeczek można oszacować ile czasu zostało do

wyklucia lecz łatwiejszą metodą jest bliższe przyjrzenie się jajeczkom (np. przy pomocy lupy

lub fotki makro): jeżeli zaobserwujecie u embrionu oczy prześwitujące przez skorupkę oznacza

to, że wykluje się on w ciągu kilku najbliższych dni

Młode mogą wykluć się w zbiorniku ogólnym jednak jeżeli mamy w nim ryby młode larwy na

pewno zostaną przez nie pożarte. Zalecam odizolować samicę tuż przed "porodem" w jakimś

spokojnym zakątku lub najlepiej przenieść ją do małego kotnika gdzie larwy będą się mogły

bezpiecznie wykluć.

Młode nie wykluwają się wszystkie naraz. Według moich doświadczeń większość wykluwa się

w nocy a pozostałe w ciągu następnego dnia. Powinniśmy przenieść samicę do głównego

akwarium zaraz po wykluciu młodych. Kilka dni po wykluciu samica przykleja nową partię

zapłodnionych jaj pod odwłokiem i cały proces się powtarza. Dorosłe samice zawsze produkują

jajeczka i prawie zawsze noszą je pod odwłokiem.

UWAGA: NIE WKŁADAĆ samicy do słonawej wody! Dorosłe osobniki są stosunkowo odporne

na zasolenie jednak w słonawej wodzie młode się nie wykluwają - w ten sposób straciłem dwa

mioty.

WYCHÓW LARW

Młode larwy są koloru białego i mają około 1.8mm długości(przypominają trochę pchły). Larwy

2 / 6

Caridina Japonica (Krewetka Amano)

Wpisany przez Mike Noren

sobota, 03 lipca 2010 15:53 - Poprawiony sobota, 03 lipca 2010 16:00

w środowisku naturalnym należą do morskiego planktonu i po wykluciu mają formę larwalną

znaną jako mysid lub mysis. Larwa w stadium mysis pływa w ciekawy sposób z odnóżami pod

tułowiem i głową skierowaną do dołu, z czasem jednak przybiera pozycję bardziej poziomą.

W naturze dorosłe krewetki amano żyją w górskich strumieniach ale larwy są zmywane do

morza gdzie rosną odżywiając się morskim planktonem. Po przejściu metamorfozy powracają z

powrotem do strumieni. Aby rozmnożyć nasze krewetki musimy odtworzyć ten proces. Po

wykluciu w kotniku należy jak najszybciej przetransportować larwy do akwarium z wodą

słonawą, jeżeli tego nie zrobimy ósmego dnia larwy stracą zdolność do życia w słodkiej wodzie

i padną. Nie ma specjalnej potrzeby stopniowego przyzwyczajania larw do zasolenia, nie ma

problemu z przeniesieniem larw bezpośrednio do wody słonawej(są bardzo odporne). Do

sporządzenia słonej wody możemy posłużyć się mieszankami wykorzystywanymi w

akwarystyce morskiej.

Na świecie pojawiło się kilka raportów o rozmnożeniu krewetki amano w wodzie słodkiej jednak

u mnie każda taka próba skończyła się całkowitą klęską. Istnieje bardzo podobny gatunek

dostępny w sprzedaży, który wizualnie jest nie do odróżnienia od Caridina japonica i którego

larwy mogą rozwijać się w wodzie słodkiej. Uważam że większość raportów o rozmnożeniu

krewetek amano w słodkiej wodzie opiera się na błędnej identyfikacji gatunku.

Jeden z przewodników sugeruje, że zasolenie 17ppt jest dobre dla rozwoju młodych krewetek.

Kiedy po raz pierwszy spróbowałem zasolenia na poziomie 17ppt a następnie 25ppt

zaobserwowałem iż ponad 97% larw padało w ciągu pierwszych trzech tygodni(większość

ósmego i dziewiątego dnia) a tempo wzrostu było słabe. Kiedy zastosowałem zasolenie

35ppt(zasolenie oceaniczne) nie miałem żadnych udokumentowanych strat a tempo wzrostu

młodych było szybsze. W innym przewodniku internetowym, w którym podobnie jak u mnie

eksperymentowano z różnym zasoleniem, wysnuto te same wnioski: każde zasolenie na

poziomie niższym niż 30ppt kończyło się wysokimi stratami młodych krewetek! Uwaga od

tłumacza: dla ścisłości przypomnę, że jednostka ppt oznacza "part per thousand" czyli "część

tysięczną". Dla przykładu 1ppt=1g soli/litr wody.

Do cyrkulacji wody w akwarium użyłem kamienia napowietrzającego, który wytwarzał mały

prąd. Jeden z przewodników odradza takie rozwiązanie przy podłożu gdyż młode larwy mogą

zostać uwięzione w strefie powierzchniowej akwarium. Przy pierwszym miocie nie miałem z

tym problemu jednak w późniejszych zauważyłem że larwy zostają uwięzione na powierzchni i

giną. Główna różnica między miotami polegała na tym że podczas drugiego nie podmieniałem

regularnie wody dlatego na powierzchni wytworzyła się błona(prawdopodobnie chodzi o

3 / 6

Caridina Japonica (Krewetka Amano)

Wpisany przez Mike Noren

sobota, 03 lipca 2010 15:53 - Poprawiony sobota, 03 lipca 2010 16:00

warstwę białkowo-bakteryjną - przypis tłumacza). Usunąłem błonę mechanicznie oraz

zwiększyłem cyrkulację i napowietrzanie dzięki czemu larwy nie były już łapane przez błonę

powierzchniową. Chociaż larwy nie są szczególnie wrażliwe na jakość wody polecam regularne

małe podmiany wody - 20% co dwa dni.

KARMIENIE LARW

Młode larwy przez pierwsze tygodnie wymagają niezwykle drobnego pożywienia, do czasu aż

będą w stanie zjeść coś większego. Z publikowanych raportów wynika iż larwy nie są w stanie

odżywiać się większością pokarmów gdyż są dla nich za duże - niektóre raporty mówią o

sukcesie z drobno zmielonymi płatkami spirulinowymi oraz suchymi drożdżami.

Swoje larwy karmiłem 5razy dziennie, wstępnie małą ilością drożdży piwowarskich , sporymi

dawkami "zielonej wody" (zielony zakwit wody, glony typu Chlorella), Baby Star II

(50-100mikronowy drobny pokarm dla narybku ryb jajorodnych, przypuszczalnie można się

posłużyć pokarmami zawiesinowymi JBL) a po tygodniu Golden Pearls(mikrogranulki dla

morskich bezkręgowców).

Golden Pearls okazał się niemal idealnym pokarmem - larwy go zaakceptowały, szybko rosły a

dzięki silnej barwie pokarmu można było zaobserwować że larwy jedzą( wnętrzności larw robiły

się brązowo-czerwone a w ostateczności cała larwa robiła się pomarańczowa). Oczywiście

różnorodność pokarmów jest zawsze wskazana dlatego polecam stosować kilka rodzajów

pożywienia. Pokarm zanieczyszcza wodę więc należy uważać aby nie przesadzić.

Próbowałem karmić krewetki świeżą Artemią jednak nie zaobserwowałem aby larwy ją jadły.

Większość artemii szybko stała się za duża do zjedzenia a co więcej sama zaczęła się

rozmnażać w akwarium. Nie polecam tego pokarmu do wychowu larw krewetki amano.

WZROST

30 dni po wykluciu larwy zaczęły przekształcać się w formy dorosłe(mające kształt ciała

identyczny jak dorosła krewetka). Wczesne formy dorosłe miały po 8mm i nie zachowywały się

już jak plankton(pływały w toni wodnej) lecz podobnie jak dorosłe krewetki poruszały się po

ścianach i podłożu. Straciły również kolor pomarańczowy i przybrały jasną barwę. Z moich

obserwacji wynika że młode są gotowe do powrotu do wody słodkiej zaraz po przejściu

metamorfozy.

Niektóre źródła w sieci podają, że larwy przechodzą metamorfozę między 80 a 90 dniem

jednak moje krewetki przepoczwarzały się między 30 a 60 dniem. Prawdopodobnie te raporty

mogą pochodzić z akwariów ze zbyt małym zasoleniem, słabym karmieniem lub pokarmem

słabej jakości.

Przez pierwszy tydzień po metamorfozie krewetki są bardzo płochliwe i pozostają non stop w

ukryciu.

DŁUGA PODRÓŻ Z MORZA DO RZEKI

4 / 6

Caridina Japonica (Krewetka Amano)

Wpisany przez Mike Noren

sobota, 03 lipca 2010 15:53 - Poprawiony sobota, 03 lipca 2010 16:00

Larwy nie ewoluują w dorosłą formę jednocześnie. Prawie dwa tygodnie trwała metamorfoza

większości larw ale nawet po trzech tygodniach zostało jeszcze kilku maruderów. Najgorsze,

że miałem około 100 młodych osobników co oznacza że podczas metamorfozy padło 50-75%

larw. Wynika z tego, że jest jakiś problem związany z procesem metamorfozy. Przypuszczam,

że młode stają się mniej tolerancyjne na wodę słoną (35ppm) i straty można by zmniejszyć

obniżając zasolenie (np. do owych 17ppm) w momencie gdy pierwsza larwa zaczyna się

przekształcać w formę dorosłą.

48-go dnia zrobiłem eksperyment i przeniosłem 10młodych do zbiornika słodkowodnego gdzie

żyły dorosłe krewetki amano. Początkowo zanurzyłem je na siatce więc jestem pewny że

przeżyły pierwsze 12godzin lecz kiedy wypuściłem je bezpośrednio do wody przepadły bez

wieści (zarośnięte akwarium, dużo kryjówek oraz mały rozmiar krewetek sprawiły że miałem

małe szanse na obserwację). Dopiero miesiąc później okazało się że co najmniej trzy przeżyły

a obecnie są już prawie dorosłe.

Pozostałe krewetki przeniosłem do akwarium 30l z piaszczystym podłożem, kamieniami i

roślinami które oferowały im wiele kryjówek i miały na celu również ograniczenie strat w wyniku

kanibalizmu. Początkowe zasolenie 17ppt zostało obniżone do zera poprzez kolejne

częściowe podmiany. Karmiłem je spiruliną, pokruszonymi płatkami oraz mieszanka shrimp

mix.

65-go dnia po wykluciu nadal żyło około 50krewetek. Największe miały po około 15mm,

najmniejsze 10mm.

127-go dnia po wykluciu największe krewetki miały około 25mm czyli mniej więcej tyle co

najmniejsze krewetki spotykane w sklepach. Przy lepszym karmieniu i większym zbiorniku

wzrostowym (w projekcie było to 30l) najprawdopodobniej krewetki osiągnęłyby ten rozmiar

szybciej.

Ostatecznie okazało się, że w akwarium ukrywa się więcej krewetek niż myślałem: sprzedałem

82 krewetki a 15 zachowałem dla siebie. Oznacza to, że straty w młodej populacji po

wpuszczeniu do słodkiej wody są mało istotne.

UWAGI KOŃCOWE:

Po napisaniu tego artykułu natchnąłem się na kopię artykułu "The complete larval

development of Caridina japonica De Man (Decapoda, Caridea, Atyidea) reared in the

laboratory" autorstwa Ken-Ichi Hayashi & Tatsuo Hamano. 1984. Zoological Science, 1:

571-589. Artykuł ten nie zgadza się z tym co napisałem powyżej w jednej zasadniczej kwestii:

Optymalne zasolenie. Hayashi & Hamano podają że każda próba rozmnożenia przy zasoleniu

poniżej 8.5ppt zakończyła się porażką. Za optymalne podają zasolenie 17ppt(80%

przeżywalności) a za niewskazane 35ppt (11% przeżywalności). To jest całkowicie sprzeczne z

moimi doświadczeniami: całkowita klęska przy zasoleniu poniżej 25ppm, mała przeżywalność

przy 25ppm oraz wysoka przy 30-35ppt (80% larw przeobraziło się w formę dorosłą). Bardzo

możliwe iż wymagania larw mogą się różnić dla różnych populacji.

5 / 6

Caridina Japonica (Krewetka Amano)

Wpisany przez Mike Noren

sobota, 03 lipca 2010 15:53 - Poprawiony sobota, 03 lipca 2010 16:00

Na grupie dyskusyjnej AG Wirbellose kilka osób np. Andreas Karge, wspominało o krewetce

bardzo podobnej do Caridina japonica ale mogącej rozmnażać się w wodzie słodkiej. Ta

niezidentyfikowana krewetka pochodzi z Tajwanu. Prawdopodobnie ten gatunek, odmiana czy

cokolwiek to jest stanie się popularna w naszym hobby.

Larwy potrafią ponadto przeżyć ekstremalne temperatury: 37*C w ciągu dnia i nawet 16*C w

nocy (nie oznacza to, że taka była zmiana dobowa)

Osiem miesięcy po wykluciu młode samice zaczęły nosić swoje własne jajeczka.

Autor: Mike Noren

Tłumaczył: Norbert Sabat

Styczeń 2005

6 / 6