Wentylacja
Wentylacja
to proces usuwania z pomieszczeń
zanieczyszczonego powietrza i dostarczania w
jego miejsce powietrza świeżego. Wentylacja
jest konieczna ponieważ powietrze we
wszystkich pomieszczeniach stale ulega
zanieczyszczeniu.
Wentylacja pomieszczeń może następować w
sposób naturalny.
Dzięki różnicy temperatury, a więc i gęstości
powietrza wewnątrz i na zewnątrz budynku
oraz dzięki działaniu wiatru. Powietrze dostaje
się do budynku przez nieszczelności w oknach i
drzwiach lub przez specjalne nawiewniki, a
wydostaje się przez kratki i kanały
wentylacyjne.
Wentylacja może także działać w sposób
mechaniczny.
Wymiana powietrza jest wtedy niezależna od
jakichkolwiek wpływów atmosferycznych.
Wymuszony przepływ powietrza uzyskuje się
dzięki zastosowaniu wentylatora.
Wentylacji nie należy mylić z klimatyzacją.
Klimatyzacja to proces nadawania powietrzu w
pomieszczeniach określonych właściwości, na
przykład nawilżanie, osuszanie, podgrzewanie,
chłodzenie. Urządzenia i instalacje są więc
bardziej skomplikowane.
Klasyfikacja systemów wentylacji
może być
dokonywana ze względu na wiele kryteriów. Do
najczęściej stosowanych kryteriów podziału
należą:
•
siły powodujące przepływ powietrza - wentylacja
naturalna, wentylacja mechaniczna,
•
czas działania - wentylacja ciągła, wentylacja
•
czas działania - wentylacja ciągła, wentylacja
okresowa,
•
sposób organizowania wymiany powietrza -
wentylacja ogólna, wentylacja miejscowa,
•
kierunek transportu powietrza względem
pomieszczenia - wentylacja nawiewna, wentylacja
•
różnica ciśnienia powietrza względem otaczających
pomieszczeń - wentylacja nadciśnieniowa, wentylacja
podciśnieniowa,
•
zakres uzdatniania powietrza - np. wentylacja z
chłodzeniem, wentylacja z dowilżaniem itd.,
•
prędkości transportu w przewodach nawiewnych -
wentylacja o niskich, średnich i wysokich
wentylacja o niskich, średnich i wysokich
prędkościach przepływu powietrza w przewodach,
•
liczba przewodów magistralnych - instalacje
bezprzewodowe, jednoprzewodowe,
dwuprzewodowe.
Wentylacja naturalna
Najbardziej popularnym rodzajem wentylacji
budynków mieszkalnych w Polsce, stosowanym
od lat, jest wentylacja naturalna, zwana też
grawitacyjną. Siłą napędową wentylacji
naturalnej jest różnica gęstości powietrza
zimnego (świeżego, na zewnątrz pomieszczeń) i
zimnego (świeżego, na zewnątrz pomieszczeń) i
ciepłego (znajdującego się w pomieszczeniach).
Powietrze zimne napływa do pomieszczeń
przez nieszczelności w oknach i ścianach
budynku lub przez nawiewniki instalowane w
oknach i ścianach.
Wentylacja naturalna
Po wymieszaniu z powietrzem znajdującym się w
pomieszczeniu i ogrzaniu, opuszcza
pomieszczenie, wraz z zanieczyszczeniami,
przez kratki wentylacyjne podłączone do
kanałów wentylacyjnych.
kanałów wentylacyjnych.
Zgodnie z polskimi przepisami budowlanymi
wloty do przewodów wentylacyjnych muszą się
znajdować w kuchni, łazience lub w.c.,
pomieszczeniach bezokiennych, czasem także
w innych pomieszczeniach.
Wentylacja naturalna
Mankamentem wentylacji naturalnej jest
zależność skuteczności jej działania od
warunków panujących na zewnątrz budynku.
Zimą, gdy różnica temperatury na zewnątrz i
wewnątrz budynku jest duża, wentylacja działa
wewnątrz budynku jest duża, wentylacja działa
sprawnie, a czasami nawet jest bardziej
intensywna niż to konieczne.
Wentylacja naturalna
Wentylacja naturalna może działać prawidłowo
tylko wtedy, gdy temperatura na zewnątrz jest
zdecydowanie niższa niż w budynku. Przy małej
różnicy temperatury siła ciągu może być zbyt
mała, aby była skuteczna. W skrajnym
wypadku może dojść nawet do odwrócenia
wypadku może dojść nawet do odwrócenia
kierunku przepływu powietrza przez kanały
wentylacyjne. Powietrze z zewnątrz będzie
tłoczone do pomieszczeń przez kratki
wentylacyjne. Latem wentylacja naturalna
najczęściej działa słabo.
Wentylacja naturalna
Warunkiem działania wentylacji jest oczywiście
zapewnienie odpowiedniej ilości powietrza,
które przedostaje się do pomieszczeń. Gdy
okna są zbyt szczelne, nie ma nawiewników,
nawet korzystna różnica gęstości powietrza nie
nawet korzystna różnica gęstości powietrza nie
spowoduje wystarczająco dużego ciągu w
kanałach wentylacyjnych i wymiana powietrza
będzie zła.
Wentylacja naturalna
Na efekty działania wentylacji grawitacyjnej mają
wpływ również rozwiązania konstrukcyjne
budynków, wymagania urbanistyki oraz
warunki użytkowania pomieszczeń.
Wentylacja naturalna
Skuteczność wentylacji naturalnej zależy także od
długości kanału wentylacyjnego, a więc od
odległości między wlotem do komina (kratką
wentylacyjną w pomieszczeniu) a wylotem
(końcem komina). Nic więc dziwnego, że
pomieszczenia na ostatnich piętrach budynków
pomieszczenia na ostatnich piętrach budynków
z płaskimi dachami są słabo wentylowane.
Podobnie jest z mieszkaniami na poddaszach
użytkowych. Długość kanału wentylacyjnego
jest po prostu zbyt mała.
Wentylacja naturalna
W kominach, które są niewłaściwie
rozmieszczone w budynku lub sąsiadują z
wysokimi obiektami, takimi jak ściana
wyższego budynku, wysokie drzewa, dochodzi
do osłabienia ciągu kominowego.
Ciąg może też być zaburzony także przez wiatry,
Ciąg może też być zaburzony także przez wiatry,
zwłaszcza na pogórzu i na terenach
nadmorskich. Dlatego na zakończeniu komina
warto stosować nasady kominowe
wzmacniające siłę ciągu.
Wentylacja mechaniczna
W wentylacji mechanicznej wymiana powietrza jest
niezależna od jakichkolwiek wpływów
atmosferycznych. Wymuszony przepływ powietrza
uzyskuje się dzięki zastosowaniu jednego lub kilku
wentylatorów.
Wentylacja mechaniczna może mieć wiele odmian
zależnych od sposobu wymiany powietrza, kierunku
ruchu powietrza w stosunku do wentylowanego
zależnych od sposobu wymiany powietrza, kierunku
ruchu powietrza w stosunku do wentylowanego
pomieszczenia, różnicy ciśnienia wewnątrz i na
zewnątrz pomieszczenia.
Możliwe jest też zmienianie parametrów powietrza
wentylującego.
Wentylacja mechaniczna
Najprostszym rozwiązaniem jest
wentylacja
wywiewna
polegająca na zainstalowaniu
wentylatorów w kanałach wentylacyjnych. W
takim systemie wentylacji powietrze dostaje się do
budynku przez nieszczelności okien i drzwi lub
przez nawiewniki, podobnie jak w wentylacji
naturalnej. Uniezależniamy się jednak od
kaprysów przyrody, zmniejszających skuteczność
naturalnej. Uniezależniamy się jednak od
kaprysów przyrody, zmniejszających skuteczność
usuwania powietrza z pomieszczeń.
Lepszym rozwiązaniem jest
wentylacja nawiewno-
wywiewna
, w której zarówno doprowadzanie, jak
i usuwanie powietrza jest możliwe dzięki
wentylatorowi.
Wentylacja mechaniczna
Zaletą wentylacji mechanicznej jest możliwość
dostosowania jej wydajności do faktycznych
potrzeb mieszkańców, dzięki temu można
stworzyć komfortowe warunki w pomieszczeniach.
Regulacja systemu wentylacji mechanicznej może
odbywać się automatycznie.
Montując specjalne urządzenia -
rekuperatory
-
Montując specjalne urządzenia -
rekuperatory
-
można odzyskiwać ciepło z usuwanego powietrza,
a zatem oszczędzać zimą cenną energię. Można
także zastosować filtry zatrzymujące
zanieczyszczenia dostające się do budynku z
zewnątrz.
Podział systemów wentylacji
mechanicznej
W zależności od sposobu wymiany powietrza
wentylację mechaniczną możemy podzielić
na:
•
ogólną
, czyli zapewniającą równomierną
•
ogólną
, czyli zapewniającą równomierną
wymianę powietrza w całym pomieszczeniu,
•
miejscową
, przeciwdziałającą zanieczyszczeniu
powietrza w miejscu ich wydzielania,
Podział systemów wentylacji mechanicznej
Do wentylacji miejscowej zaliczają się takie urządzenia jak :
•
odciągi miejscowe
, urządzenia służące do usuwania
zanieczyszczeń bezpośrednio w miejscu ich powstawania,
•
nawiewy miejscowe
stosowane do wytwarzania w
określonym miejscu warunków odmiennych od tych, które
panują w całym pomieszczeniu,
•
kurtyny powietrzne
, stosowane do ochrony pomieszczeń
•
kurtyny powietrzne
, stosowane do ochrony pomieszczeń
przed przenikaniem zimnego powietrza zewnętrznego (w
okresie zimy) bądź gorącego (w okresie lata) przez często
otwierane bramy i drzwi wejściowe w budynkach
przemysłowych lub użyteczności publicznej.
Podział systemów wentylacji mechanicznej
W zależności od kierunku ruchu powietrza w stosunku
do wentylowanego pomieszczenia rozróżnia się
wentylację mechaniczną:
•
nawiewną
- dostarczanie powietrza odbywa się w
sposób mechaniczny a usuwanie w sposób naturalny,
•
wywiewną
- tu powietrze dostarczane jest w sposób
naturalny a mechanicznie wspomagany jest wywiew,
•
wywiewną
- tu powietrze dostarczane jest w sposób
naturalny a mechanicznie wspomagany jest wywiew,
•
nawiewno - wywiewną
- w tym przypadku dostarczanie
i usuwanie powietrza odbywa się w pełni mechanicznie.
•
Podział systemów wentylacji mechanicznej
W zależności od różnicy ciśnień wewnątrz i na
zewnątrz pomieszczenia wentylacja jest:
•
nadciśnieniowa
, przy której strumień objętości
powietrza nawiewanego jest większy od
strumienia objętości powietrza wywiewanego,
strumienia objętości powietrza wywiewanego,
•
podciśnieniowa
, gdzie strumień objętości
powietrza nawiewanego jest mniejszy od
strumienia objętości powietrza wywiewanego.
Podział systemów wentylacji mechanicznej
Uwzględniając możliwość uzyskania
określonych warunków w pomieszczeniach
rozróżnia się:
•
wentylację zwykłą
zapewniającą wymaganą
temperaturę w pomieszczeniu tylko zimą,
temperaturę w pomieszczeniu tylko zimą,
•
wentylację z chłodzeniem
, gdzie utrzymywanie
wymaganej temperatury jest możliwe zimą i
latem,
Podział systemów wentylacji mechanicznej
Uwzględniając możliwość uzyskania określonych
warunków w pomieszczeniach rozróżnia się:
•
wentylację z dowilżaniem
- wyposażoną w
urządzenia zwiększające wilgotność powietrza w
pomieszczeniach,
•
wentylację z osuszaniem
- powodującą zmniejszenie
wilgotności powietrza w pomieszczeniu,
wilgotności powietrza w pomieszczeniu,
•
urządzenia klimatyzacyjne
, za pomocą których
temperaturę i wilgotność względną powietrza w
pomieszczeniu można utrzymać z odpowiednią
dokładnością w ciągu całego roku.
Wentylacja mieszająca
Wentylacja mieszająca opiera się na założeniu, że
zanieczyszczenia powietrza wydzielające w
pomieszczaniu powinny być możliwie szybko i
równomiernie rozcieńczone w całej przestrzeni
równomiernie rozcieńczone w całej przestrzeni
pomieszczenia i następnie z niego usunięte. W
tym celu powietrze nawiewane jest z dość dużą
prędkością powodując ruch praktycznie całego
powietrza w pomieszczeniu.
Wentylacja mieszająca
System ten charakteryzuje się także zbliżonymi
wartościami temperatury i wilgotności
powietrza w każdym punkcie pomieszczenia. To
właśnie możliwość uzyskania akceptowalnych
właśnie możliwość uzyskania akceptowalnych
warunków komfortu cieplnego jest główną
przyczyną dużej popularności tego rozwiązania.
Wentylacja mieszająca
Powietrze jest nawiewane zwykle z poziomu
sufitu lub spod okien. Względnie duża
prędkość nawiewu powoduje konieczność
bardzo starannego doboru nawiewników pod
bardzo starannego doboru nawiewników pod
względem zasięgu i profilu strumienia w
stosunku do gabarytów pomieszczenia.
Wentylacja mieszająca
Zalety wentylacji mieszającej:
•
system wentylacji strumieniowej umożliwia zarówno
chłodzenie jak i ogrzewanie pomieszczeń.
•
poprawnie zaprojektowany rozdział powietrza jest
stabilny i niewrażliwy na zakłócenia (zmiana charakteru
wydzielających się zysków ciepła, uchylenie okna itp. ) .
•
przestrzenny rozkład temperatury i wilgotności
•
przestrzenny rozkład temperatury i wilgotności
powietrza w pomieszczeniu jest wyrównany,
•
system wentylacji mieszającej umożliwia stosowanie
szerokiego zakresu rozwiązań konstrukcyjnych
nawiewników powietrza.
Wentylacja mieszająca
Wady wentylacji mieszającej:
•
przestrzenny rozkład stężeń zanieczyszczeń
powietrza w pomieszczeniu jest wyrównany (np.
nieprzyjemny zapach wydzielające się w
określonym miejscu będzie wyczuwalny w całym
określonym miejscu będzie wyczuwalny w całym
pomieszczeniu),
•
w przypadku występowania dużych zysków
ciepła może powstać ryzyko powstawania
wrażenia przeciągu,
Wentylacja mieszająca
Wady wentylacji mieszającej:
•
w przypadku umieszczenia nawiewników i
wywiewników powietrza w górnej części
pomieszczenia podczas nawiewania powietrza o
temperaturze wyższej od temperatury powietrza w
pomieszczeniach zachodzi niebezpieczeństwo
pomieszczeniach zachodzi niebezpieczeństwo
powstania "krótkiego spięcia"(część powietrza
nawiewanego opuszcza pomieszczenia nie
przepływając przez strefę przebywania ludzi i nie
asymilując zanieczyszczeń oraz zysków ciepła).
Wentylacja mieszająca
Wentylacja wyporowa
Koncepcja wentylacji wyporowej opiera się na świadomym
wytworzeniu w pomieszczeniu dwóch stref różniących
się zdecydowanie parametrami powietrza. W dolnej
części pomieszczenia (wysokość do ok. 1.1 m od podłogi
przy pracy siedzącej lub 1.8 m przy pracy w pozycji
stojącej) tworzona jest "strefa czysta". Nad nią znajduje
się "strefa zanieczyszczona" charakteryzująca się
podwyższonymi stężeniami zanieczyszczeń powietrza.
się "strefa zanieczyszczona" charakteryzująca się
podwyższonymi stężeniami zanieczyszczeń powietrza.
Taką stratyfikację uzyskuje się doprowadzając w sposób
niskoburzliwy, bezpośrednio do strefy przebywania
ludzi, powietrze chłodniejsze od temperatury
pomieszczenia.
Wentylacja wyporowa
Powietrze świeże ścielące się po podłodze porywane jest przez
strumienie konwekcyjne tworzące się wokół osób oraz
przedmiotów o ciepłych powierzchniach i transportowane
jest ponad strefę przebywania ludzi gdzie umieszcza się
wywiewniki. Wykorzystując człowieka jako siłę napędową
ruchu powietrza w bezpośrednim jego otoczeniu uzyskuje
się jakość powietrza lepszą niż przeciętna dla pomieszczenia.
Poprawne obliczenie ilości powietrza doprowadzonego do
Poprawne obliczenie ilości powietrza doprowadzonego do
pomieszczenia sprawia, że podgrzane i zanieczyszczone
powietrze nie powraca do strefy pracy. Niestety takiemu
rozwiązaniu towarzyszy stratyfikacja temperatury powietrza,
mogąca stać się przyczyną dyskomfortu.
Wentylacja wyporowa
Zaletami wentylacji wyporowej są:
•
wytworzenie stratyfikacji powietrza w pomieszczeniu
prowadzące do ograniczenia mieszania się
zanieczyszczonego powietrza i w konsekwencji do
niskiej koncentracji zanieczyszczeń powietrza w strefie
pracy,
•
niskie prędkości powietrza wpływające między innymi
•
niskie prędkości powietrza wpływające między innymi
pozytywnie na hałas instalacji,
•
niska burzliwość przepływu,
•
zmniejszenie wymaganej mocy chłodniczej (do zysków
ciepła nie wlicza się zysków ciepła generowanych
powyżej przyjętej granicy strefy czystej")
Wentylacja wyporowa
•
Za wady tego systemu należy uznać:
•
istnienie ryzyka "krótkiego spięcia" w przypadku nawiewu powietrza
o temperaturze wyższej od temperatury pomieszczenia,
•
istnienie niebezpieczeństwa odczucia przeciągu w strefie
przylegającej do nawiewnika,
•
w przypadku dużych zysków ciepła w pomieszczeniu, wytwarzanie
dużej różnicy temperatury na wys. 1.1 m i 0.1 m, co zwykle oceniane
jest negatywnie przez użytkowników pomieszczeń,
•
duże wymiary nawiewników oraz konieczność pozostawienia wolnej
•
duże wymiary nawiewników oraz konieczność pozostawienia wolnej
przestrzeni w bezpośrednim sąsiedztwie nawiewnika,
•
zwiększone wymagania na moc systemu ogrzewania.
Wentylacja wyporowa
Recyrkulacja powietrza
Przez wiele lat ze względu na ograniczenie kosztów
eksploatacyjnych zalecano stosowanie recyrkulacji
powietrza. Wydawało się, że jest to najprostszy i
najlepszy sposób odzyskiwania energii zawartej w
powietrzu usuwanym do atmosfery. Stosowanie
kryterium jakości powietrza do oceny różnych
kryterium jakości powietrza do oceny różnych
sposobów odzyskiwania energii każe uznać recyrkulację
powietrza za najgorszy ze stosowanych powszechnie
sposobów. Zanieczyszczenia powstałe w pomieszczeniu
przez długi czas krążą w instalacji pogarszając jakość
środowiska powietrznego wnętrz.
Recyrkulacja powietrza
Z punktu widzenia jakości powietrza należy przyjąć, że
stosowanie recyrkulacji powietrza uzasadnione jest
jedynie w przypadkach, gdy powietrze usuwane z
pomieszczenia pod względem swojego składu
chemicznego oraz przenoszonych zanieczyszczeń
charakteryzuje się dalece lepszymi parametrami od
charakteryzuje się dalece lepszymi parametrami od
powietrza zewnętrznego. Takie zjawiska występują przy
klimatyzacji technologicznej wymagającej bardzo dużej
czystości powietrza (technologie wymagające wysokich
klas czystości powietrza oraz niektóre rozwiązania
klimatyzacji sal operacyjnych).
Recyrkulacja powietrza
Obecnie w miejsce recyrkulacji powietrza stosuje
się coraz częściej odzyskiwanie ciepła z
powietrza usuwanego za pomocą:
wymienników obrotowych, krzyżowych lub
wymienników obrotowych, krzyżowych lub
przeciwprądowych wymienników płytowych
oraz układów dwóch wymienników z
czynnikiem pośredniczącym.
Odzyskiwanie ciepła z wentylacji - rekuperacja
Wysokie koszty energii mobilizują wszystkich do jej
oszczędzania. Dlatego warto wiedzieć, że straty ciepła zimą
w dużym stopniu są powodowane przez wentylację. Wraz z
powietrzem usuwanym z pomieszczeń tracimy także ciepło.
Na wentylację może przypadać od 30 do 60 % wszystkich
strat. W starych domach, w których znaczna część ciepła
uciekała przez zimne przegrody, straty wentylacyjne
stanowiły mniejszy udział w całości. Im ściany, dach i okna są
stanowiły mniejszy udział w całości. Im ściany, dach i okna są
cieplejsze, tym rola strat wentylacyjnych w całym bilansie
energetycznym rośnie. Często jest to więc powodem
nadmiernego uszczelniania budynku, co ma doprowadzić do
zmniejszenia intensywności jego wentylowania. W efekcie
znacznie pogarsza się jakość powietrza w pomieszczeniach, a
przede wszystkim nadmiernie wzrasta wilgotność powietrza
sprzyjająca rozwojowi grzybów i pleśni.
Odzyskiwanie ciepła z wentylacji - rekuperacja
Rozsądne jest więc znalezienie kompromisu
pomiędzy oszczędzaniem energii a właściwą
wentylacją pomieszczeń. O taki kompromis
trudno, gdy dom jest wentylowany w sposób
naturalny. Możliwości są ograniczone.
naturalny. Możliwości są ograniczone.
Rozwiązaniem jest zastosowanie systemu
wentylacji nawiewno-wywiewnej z centralą
wentylacyjną (rekuperatorem) odzyskującą
ciepło.
Odzyskiwanie ciepła z wentylacji - rekuperacja
System wentylacji nawiewno-wywiewnej odróżnia
się od systemu wywiewnego tym, że wentylatory
nie tylko usuwają powietrze z budynku, ale
również w jego miejsce dostarczają świeże
powietrze zewnętrzne. Powietrze jest czerpane z
zewnątrz i systemem kanałów wentylacyjnych
dostarczane do pokoi. Inne kanały, wywiewne,
zewnątrz i systemem kanałów wentylacyjnych
dostarczane do pokoi. Inne kanały, wywiewne,
usuwają zanieczyszczone powietrze z kuchni,
toalet, łazienki i garderoby, a więc zgodnie z
zasadami wentylacji budynku.
Odzyskiwanie ciepła z wentylacji - rekuperacja
System wentylacji nawiewno-wywiewnej pozwala na
zachowanie pełnej kontroli nad wymianą powietrza. Ma
to duże znaczenie nie tylko ze względu na jakość
powietrza lecz również dla ograniczania strat ciepła
poprzez wentylację.
System wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej
daje możliwość odzyskania znacznej ilości ciepła z
daje możliwość odzyskania znacznej ilości ciepła z
powietrza usuwanego z budynku. Głównym elementem
systemu jest centrala wentylacyjna. Centrala składa się z
wentylatorów i wymiennika ciepła, popularnie jest
nazywana rekuperatorem. Zasilane energią elektryczną
rekuperatory pozwalają odzyskać przeciętnie 50-80%
ciepła z powietrza usuwanego z budynku.
Odzyskiwanie ciepła z wentylacji - rekuperacja
Energię odzyskuje się ogrzewając chłodne
powietrze czerpane z zewnątrz ciepłem z
powietrza usuwanego z pomieszczenia. Dzięki
temu powietrze doprowadzane do
temu powietrze doprowadzane do
pomieszczenia nie wychładza go zbyt
intensywnie, a tym samym potrzeba mniej
energii na podtrzymanie temperatury.
Rekuperacja
Odzyskiwanie ciepła z wentylacji - rekuperacja
Rekuperatory są konstruowane w taki sposób, że zużyte,
usuwane powietrze nie miesza się ze świeżym, zasysanym
do budynku.
W domach jednorodzinnych stosuje się najczęściej tzw.
rekuperatory krzyżowe.
Wymiennik ciepła jest w nich zbudowany z kilku ułożonych
równolegle płyt, między którymi przepływają dwa
równolegle płyt, między którymi przepływają dwa
strumienie powietrza - ciepły wywiewany i zimny
nawiewany do budynku. Płyty wymiennika przewodzą ciepło
między strumieniami powietrza. Strumienie powietrza
przepływają we wzajemnie prostopadłych kierunkach.
Ile powietrza do wentylacji mieszkań ?
Według normy PN-83/B-03430 strumień objętości powietrza
wentylującego dla mieszkań określa się jako sumę strumieni
powietrza usuwanego z pomieszczeń kuchni, łazienki,
oddzielnego ustępu i ewentualnie garderoby, w temperaturze
wewnętrznej zgodnie z PN-82/B-02402, bez uwzględnienia
różnicy ciśnień spowodowanej działaniem wiatru.
Ile powietrza do wentylacji mieszkań ?
W takich warunkach wymagany normatywny strumień powietrza wywiewanego
(niezależnie od wielkości mieszkania) wynosi:
•
kuchnia z oknem zewnętrznym wyposażona w kuchenkę gazową lub węglową - 70m
3
/h
•
kuchnia z oknem zewnętrznym, wyposażona w kuchenkę elektryczną - 30 m
3
/h w
mieszkaniu do 3 osób, - 50 m
3
/h w mieszkaniu dla więcej niż 3 osób.
•
kuchnia bez okna zewnętrznego wyposażona w kuchenkę elektryczną - 50 m
3
/h
•
kuchnia bez okna zewnętrznego, wyposażona w kuchenkę gazową, obowiązkowo
z mechaniczną wentylacją wywiewną - 70 m
3
/h
•
łazienka z wc lub bez - 50m
3
/h
•
oddzielny wc - 30m
3
/h
•
pomieszczenie bezokienne (garderoba) - 15m
3
/h
•
pomieszczenie bezokienne (garderoba) - 15m /h
•
pokój mieszkalny oddzielony od pomieszczeń kuchni, łazienki i wc więcej niż dwojgiem
drzwi lub pokój znajdujący się na wyższym poziomie w wielopoziomowym domu
jednorodzinnym lub w wielopoziomowym mieszkaniu domu wielorodzinnego - 30 m
3
/h.
Wymiana powietrza w ciągu godziny powinna być równa co najmniej kubaturze pokoju.
Ile powietrza do wentylacji mieszkań ?
Łączny strumień objętości powietrza wentylującego w zależności od układu
mieszkania może wynosić:
•
dla mieszkania typu A - 120m
3
/h
•
dla mieszkania typu B - 150m
3
/h
•
dla mieszkania typu C - 165m
3
/h
•
mieszkanie typu A - lokal, gdzie łazienka i WC to jedno pomieszczenie,
mieszkanie typu B - łazienka oraz WC to oddzielne pomieszczenia,
mieszkanie typu B - łazienka oraz WC to oddzielne pomieszczenia,
mieszkanie typu C - łazienka i WC jako oddzielne pomieszczenia oraz dodatkowo w
tym mieszkaniu znajduje się pomieszczenie bezokienne.
Ile powietrza do wentylacji mieszkań ?
•
Nocą strumień objętości powietrza wentylującego może być zredukowany do
20m
3
/h/osobę.
•
Zaleca się projektowanie urządzeń, które pozwalają zwiększyć ilość powietrza
usuwanego z kuchni w czasie jej użytkowania. Ich wydajnść powinna wynosić co
najmniej 120 m
3
/h.