ELEKTROMAGNETYZM
Wzbudzanie prądu indukcyjnego
Zmienne pole magnetyczne może wytworzyć w przewodniku prąd. Taki prąd nazywamy
prądem indukcyjnym. Natomiast zjawisko wzbudzania prądu indukcyjnego nazywamy
indukcją elektromagnetyczną.
Prąd indukcyjny możemy wzbudzić poprzez:
wsuwanie i wysuwanie magnesu (ruch magnesu względem zwojnicy)
wsuwanie i wysuwanie elektromagnesu do zwojnicy
włączanie i wyłączanie prądu w zwojnicy
zmianę natężenia prądu w elektromagnesie przy pomocy opornicy suwakowej
STRUMIEŃ WEKTORA INDUKCJI MAGNETYCZNEJ
Strumień magnetyczny jest to iloczyn skalarny wektora indukcji magnetycznej i wektora
powierzchni.
Całkowity strumień magnetyczny przechodzący przez dowolną powierzchnię zamkniętą
równy jest zero. Linie pola są zawsze krzywymi zamkniętymi, tyle samo linii pola wchodzi do
danej powierzchni jak i z niej wychodzi.
ZJAWISKO INDUKCJI ELEKTROMAGNETYCZNEJ
Zjawiskiem indukcji elektromagnetycznej nazywamy zjawisko powstawania
siły
elektromotorycznej w wyniku zmian strumienia magnetycznego przechodzącego przez
zwojnicę.
REGUŁA LENZA
Prąd indukcyjny płynie w takim kierunku, aby pole magnetyczne przez niego wytworzone
przeszkadzało zmianom pola, dzięki którym prąd powstał.
Transformator -
urządzenie służące do zamiany napięć.
Prąd płynący w uzwojeniu pierwotnym n
1
wytwarza w rdzeniu zmienne pole magnetyczne.
Ze względu na dużą przenikalność magnetyczną rdzenia pole to rozchodzi się po całym
rdzeniu. W tym zmiennym polu magnetycznym znajduje się uzwojenie wtórne n
2
. W wyniku
zjawiska indu
kcji elektromagnetycznej powstaje w nim napięcie U
2
.
n -
ilość zwojów
Sprawnością transformatora
nazywamy stosunek mocy w uzwojeniu wtórnym do
mocy w uzwojeniu pierwotnym.
sin
B
v
q
F
B
v
q
F
Siła elektrodynamiczna
Siła działająca na przewodnik z prądem, umieszczony się w polu magnetycznym.
Jeśli w polu magnetycznym umieścimy przewodnik o długości l, przez który płynie prąd o
natężeniu I, to działa na niego siła elektrodynamiczna (magnetyczna) F, której wartość
obliczamy ze wzoru:
F =
BIlsinα
Kąt α jest to kąt między kierunkiem przepływu prądu a kierunkiem linii pola. Współczynnik B
– indukcja magnetyczna – wielkość charakteryzująca pole magnetyczne. Jednostką indukcji
magnetycznej jest tesla (T).
Schemat działania siły elektrodynamicznej
Siła Lorentza jest to siła działająca na poruszający się ładunek w polu magnetycznym
F
– siła Lorentza
q
– ładunek elektryczny
v
– prędkość cząstki
B
– indukcja magnetyczna
α – kąt pomiędzy wektorem prędkości cząstki a wektorem indukcji
magnetycznej
Reguła lewej dłoni, Reguła Fleminga - jeżeli lewą dłoń ustawi się tak,
aby linie pola magnetycznego zwrócone były prostopadle ku wewnętrznej
powierzchni dłoni (wnikają w wewnętrzną stronę dłoni), a wszystkie palce
-
z wyjątkiem kciuka - wskazywały kierunek płynącego prądu dodatniego
(poruszającej się cząsteczki), to odchylony kciuk wskaże kierunek i zwrot
siły elektrodynamicznej działającej na dodatni ładunek elektryczny
umieszczony w tym polu (dla ładunku ujemnego zwrot siły będzie
przeciwny).
Strumie
ń indukcji magnetycznej- wartość strumienia indukcji magnetycznej jest równa
iloczynowi wartości indukcji magnetycznej B i pola powierzchni S, prostopadłej do linii pola
magnetycznego
Wzajemne oddziaływanie przewodników z prądem
Jeżeli zwrot przepływu prądów płynących w przewodnikach równoległych jest zgodny to
przewodniki się przyciągają w przeciwnym wypadku się odpychają siłą o wartości opisaną
poniższą zależnością:
Gdy wektor prędkości jest prostopadły do wektora indukcji B wygodnie jest wtedy posłużyć
się symbolicznym przedstawieniem wektora prostopadłego do płaszczyzny rysunku:
wektor zwrócony za płaszczyznę rysunku
wektor zwrócony przed rysunek stronę patrzącego
Cząstka poruszająca się w jednorodnym polu magnetycznym w ten sposób, że wektor
prędkości jest prostopadły do wektora indukcji porusza się ruchem jednostajnym po okręgu.
Ilustruje to poniższy rysunek.
Wokół przewodnika prostoliniowego linie pola magnetycznego mają kształt okręgów
współśrodkowych.