Koszule spodnie

Suknie wczesne niewiele różniły się od sukien szytych aż do XII wieku, jeśli weźmiemy pod
uwagę podstawowy krój. Tu napiszę pokrótce, jak taką suknię można własnoręcznie

wykonać wraz z wypracowanymi w praktyce poradami.

Giezło- czyli bielizna. Szyjemy wg wzoru z poniższego wykroju z tą różnicą, że giezło było

zwykle nieco krótsze (nie widać do spod szaty spodniej) i miało proste rękawy, wycinamy
więc zwykły prostokąt, bez trójkątnego rozszerzenia po obu stronach, aby rękaw był w miarę

wąski. Służyło jako bielizna, ale nadaje się też do spania.

Szata spodnia -podobnie, rękawy zwykle także wąskie. Spotkałam się z noszeniem
zastępczym szaty spodniej i giezła, tzn. zamiast giezła ;) W warunkach turniejowych bardziej

praktyczne, zwłaszcza w upały. O ile giezło jest białe lub naturalne, ale w miarę jasne, szata

spodnia zwykle jest ubraniem barwnym. Na wczesnych rycinach, zarówno z Anglii, jak i
wschodnich, spodnia ma wąskie rękawy, mogą one byc ozdobione krajką, podobnie dekolt.

Zwykle szty spodnie szyto z płótna. Ten typ sukni jest typem bazowym- wykrój pasuje pod

wikińskie i rusińskie fartuszki, sięga także o kilka wieków do przodu, także warto go
przyswoić.

Szata wierzchnia- płócienna lub wełniana, zwłaszcza na chłodniejsze, jesienne dni, kiedy

strach opuszczać teren przyogniskowy w obawie przed zamarznięciem ;)) Szeroki rękaw
pojawia się w XI wieku, widoczny np. na Oponie z Bayeux, jednak przyjmuje się, że

wczesniejsze suknie miały rękaw prosty, ewentualnie nieznacznie rozszerzany. Ozdabiano je

krajkami i haftami wedle gustu. Suknia była przepasana przy pomocy krajki, używano też
najprawdopodobniej pasków skórzanych.

Omówienie wykroju:

O ile większość sukni posiadała dla wygody po bokach kliny, o tyle nie jest to w pełni
udokumentowane w przpadku sukni słowiańskich (jednak są takie przypuszczenia, więc

myślę, że nie byłoby to dużym błędem przy rekonstrukcji, jak zauważyła znajoma Słowianka-

suknie te porównuje się czasem do rubachy ruskiej, która kliny zawiera). Jesli więc nie
chcemy wstawiać klinów, szyjemy suknię z trapezu, czyli po prostu rozszerzaną dołem, bez

tych wstawianych trójkątów po bokach. Pamiętać jednak trzeba, że wtedy rozszerzenie w dół

jest nieco szersze, inaczej ciężko jest zrobić krok (dlatego odradzam tego typu kiecki, chyba,
że ktoś jest wprawiony, albo zrobi odpowiednio szeroką). Doradzałabym też cięcie dołu nie

równo od linijiki- w poziomie, tylko na bazie koła, aby dół był półokrągły. Jeśli damy cięcie

proste, kiedy już założymy sukienkę, boki wydadzą się dłuższe niż przód i mogą smętnie
zwisać, co może nie zadowolić krawcowej ;)). Dalej: nr1 to

podstawa sukni

. Do niej

wszywamy

boczne kliny

(nr2)- od pasa, do ziemi, najlepiej zaczynać wszywać od góry, od

czóbka "trójkąta", bo może wyjść tak, że zaczniemy wszywać jeden bok od dołu i nagle się

okaże, że drugi "zmienia długość" i materiał jest za krótki lub za długi w stosunku do
drugiego boku.

Rękawy

(nr3)- te na wykroju są dołem rozszerzane, jeśli chcemy proste, po prostu nie

robimy trójkątnego rozszerzenia, tylko rysujemy prostokąt. Do rękawa trzeba doszyć

wstawkę pod pachę

(nr4). Robimy to tak, jak widać na rysunku, składamy kwadracik po

przekątnej, powstaly trójkąt wszywamy tak, aby zagięcie było skierowane do dołu, a wolne

brzegi w stronę szytego przez nas rękawa i na zewnątrz. Zaczynamy od górnego brzegu
powstałego trójkąta- doszywamy go do rękawa z obu stron -rękaw w tym miejscu nie jest

zszyty, więc doszywamy go do obu dolnych brzegów i w ten sposób "zamykamy" dół rękawa

( rękaw uprzednio fastrygujemy). Teraz dajemy ostateczny szew- wdłuż dolnej linii rękawa
(zszywamy go, aż do wszytego kwadracika, teraz "rozdwajamy" szew, aby jeszcze raz

przebiegł on po brzegach rękaw-kwadracik, w ten sposób wzmocnimy całość. Powstaje nam

rękaw z trójkątem, o szerokim obwodzie skierowanym w stronę tułowia. Całość zszywamy
więc z tułowiem-czyli bazą (rysunek). Radzę zaczynać wszywanie od szczytu ramienia.

Najlepiej sobie wcześniej przyfastrygować, żeby rękaw nie wyszedł nam pod kątem w

stosunku do całości, zwłaszcza w rozszerzanych, rozszerzenie może wyjść z boku ręki ;)