1

DZIECI 3-LETNIE I 4-LETNIE

DZIEŃ BUŁKI (1 CZERWCA)

BUŁKI, BUŁECZKI

Cel ogólny:

– zachęcenie do spożywania różnorodnego pieczywa,

‒ rozwijanie mowy.
Środki dydaktyczne: koszyk z bułkami o różnym kształcie: jasnymi, ciemnymi, z ziarnami, bez ziaren,

przykryty serwetką, wycięte z brązowego kartonu sylwety w kształtach przypominających bułki (tyle,

ile jest dzieci w grupie), kartoniki z liczmanami (bułkami), opakowania po produktach: maśle, kremie

czekoladowym, dżemie, miodzie, serku homogenizowanym, kromki bagietki posmarowane tymi

produktami, miseczki z ziarnami: dyni, słonecznika, maku, otrąb pszennych, klej.

Przebieg zajęć

1. Słuchanie wiersza Bułki.

W sklepie ją kupuję,

kremem czekoladowym smaruję.

Jest rumiana i ‒ choć mała ‒

będzie dzieciom smakowała.
Pyszna bułka to jest to!

Bardzo chętnie zjadam ją.

Lubię chrupać ją z masełkiem,

miodem, szynką albo z serkiem.
Na śniadanie lub kolację,

kiedy jadę na wakacje.

Świeże bułki często jem.

One pyszne są, to wiem.

2. Rozmowa na temat wiersza.

– Kiedy możemy jeść bułki?

‒ Z czym jemy bułki?

3. Zabawa Kształty.

Dzieci siedzą w kręgu. Na środku stoi przykryty serwetką kosz z różnymi bułkami. Dzieci próbują

odgadnąć, co może znajdować się w koszu. Nauczyciel odkrywa kosz, pokazuje bułki i układa je

obok kosza. Dzieci określają różnice i podobieństwa w wyglądzie pieczywa.

Nauczyciel rozkłada na dywanie sylwety bułek wycięte z kartonu, przypominające kształtem bułki,

które były w koszu. Następnie pokazuje po kolei bułki, a chętne dziecko wskazuje odpowiednią

sylwetę.

4. Zabawa Liczymy bułeczki.

Nauczyciel umieszcza w różnych miejscach sali kartoniki z rysunkami bułek – od 1 do 4 (tyle

liczmanów, ile jest dzieci). Przy dźwiękach tamburynu dzieci poruszają się po sali. Podczas

przerwy w grze ustawiają się przy właściwym kartoniku (tyle dzieci, ile liczmanów jest na

kartoniku).

5. Zabawa Znamy te smaki.

Nauczyciel pokazuje dzieciom opakowania po produktach: maśle, kremie czekoladowym, miodzie,

dżemie, serku homogenizowanym. Dzieci rozpoznają i nazywają produkty, jakie znajdowały się

w tych opakowaniach. Następnie rozkłada opakowania w widocznych miejscach sali. Nauczyciel

częstuje dzieci małymi kawałkami bułki, np. bagietki, posmarowanymi wyżej wymienionymi

2

DZIECI 3-LETNIE I 4-LETNIE

DZIEŃ BUŁKI (1 CZERWCA)

BUŁKI, BUŁECZKI

produktami. Każde dziecko określa, czym jest posmarowany jego kawałek bułki i ustawia się przy

właściwym opakowaniu.

6. Zabawa Bułka z ziarnami.

Nauczyciel przygotował na stoliku 4 miseczki z różnymi ziarnami: dynią, słonecznikiem, makiem,

otrębami pszennymi, i sylwety w kształcie bułek wycięte z brązowego kartonu. Dziecko ogląda

ziarna, wącha je, próbuje ich. Z pomocą nauczyciela podaje ich nazwy.

Następnie wybiera dowolną sylwetę, smaruje ją klejem i wykleja ją ziarnami.

3

DZIECI 3-LETNIE I 4-LETNIE

DZIEŃ BUŁKI (1 CZERWCA)

BUŁKI, BUŁECZKI

Karta pracy nr 1

1. Pokoloruj rysunki tylko tych bułek, które są okrągłe.

2. Rysuj po wykropkowanych liniach ‒ od rysunku dziecka do rysunku jego ulubionej bułki.

4

Karta pracy nr 2

1. Na każdej półce skreśl rysunek bułki, która nie pasuje do pozostałych.

2. W okienku pod każdym rysunkiem narysuj tyle kropek, ile jest bułek na talerzu.

DZIECI 3-LETNIE I 4-LETNIE

DZIEŃ BUŁKI (1 CZERWCA)

BUŁKI, BUŁECZKI

1

DZIECI 5-LETNIE

DZIEŃ PRZYJACIELA (9 CZERWCA)

DOBRZE JEST MIEĆ PRZYJACIELA

Cel ogólny:

– poznanie wartości przyjaźni,

‒ rozwijanie relacji pomiędzy dziećmi, opartych na wzajemnym szacunku i akceptacji.

Środki dydaktyczne: opowiadanie Elżbiety Pałasz Jak Wojtek szukał przyjaciela, połówki serc narysowane

na czerwonym kartonie (dla każdego dziecka), kolorowe elementy: kwiatek, motyl, kropelka, gwiazdka,

listki (w różnych kształtach), figury geometryczne (każdy w dwóch egzemplarzach), koszyk, nożyczki,

opaska do zasłonięcia oczu, tamburyn.

Przebieg zajęć

1.

Słuchanie opowiadania E. Pałasz Jak Wojtek szukał przyjaciela.

Pewien chłopczyk, Wojtuś, nie miał kolegów. Po prosu nie wiedział, jak ich znaleźć. Co tu robić?

Myślał, myślał, aż wymyślił. Podejdzie do chłopaka i z całej siły go uderzy. Chłopiec zobaczy, jaki

Wojtuś jest silny, i się zaprzyjaźni.

Jak pomyślał, tak zrobił. Ale chłopiec się rozryczał, a potem Wojtek za karę dwa dni nie wychodził

na podwórko.

Wymyślił następny sposób. Podejdzie do chłopca i zabierze mu zabawkę. Chłopiec pomyśli, że Wojtuś

też chce się bawić, i zostaną przyjaciółmi. Ale tamten chłopiec powiedział: ,,Nie przeszkadzaj” i chciał

odebrać swoją koparkę. Ponieważ Wojtek nie chciał oddać, zaczęli się sypać piaskiem, a potem

Wojtek nie oglądał telewizji przez dwa dni.

Wojtek wymyślił trzeci sposób. Weźmie swoją najładniejszą zabawkę, nowy samochód terenowy,

jak prawdziwy, tylko mniejszy, i będzie się bawił. Tamten chłopiec też będzie chciał się pobawić

i zostaną przyjaciółmi! No i szło całkiem dobrze, chłopiec szalał z dżipem po całej piaskownicy, ale

Wojtek nagle się rozmyślił i zabrał swoją zabawkę. Tamten się obraził i zdzielił Wojtusia koparką.

Wojtuś oddał, i tym razem nie jadł słodyczy przez dwa dni.

I znowu Wojtek nie miał przyjaciela. Nie to nie. Poszedł zjeżdżać na zjeżdżalni. Zjeżdża, aż tu mu

coś wylądowało na głowie. Usłyszał głośny śmiech. To jakaś dziewczynka pędzi za nim i chce go

prześcignąć. O nie! Wojtek pierwszy dopadł drabinki, pierwszy się wspiął, pierwszy zjeżdża, ale ona

nie czeka, tylko za nim.

I znów ma ją na głowie!

Wojtek, niewiele myśląc, za nią, i teraz on jej na głowie. A ta się śmieje, mało nie pęknie, i woła:

– Ale super! Jak się nazywasz? Bo ja Kalinka!

– A ja Wojtek! Kto pierwszy w piaskownicy?

– Ja!

– Nie, właśnie że ja!

W piaskownicy razem budowali zamek, ale Kalinka potem zaczęła robić dołek i trochę się pokłócili,

co większe: dołek czy zamek. Na szczęście tak się pchali, że zamek się zrobił całkiem malutki, a dołek

zniknął, więc zaczęli się śmiać.

No i jeszcze trochę sobie pobiegali naokoło wszystkich dzieci, wrzeszcząc w niebogłosy, i trzeba było

iść do domu. Szkoda.

Odtąd Wojtek bawił się z Kalinką. I do tego przestał szukać przyjaciela.

Jak myślisz, dlaczego?

2

DZIECI 5-LETNIE

DZIEŃ PRZYJACIELA (9 CZERWCA)

DOBRZE JEST MIEĆ PRZYJACIELA

2.

Rozmowa na temat utworu.

– Co robił Wojtek, żeby znaleźć przyjaciela?

– Dlaczego nie mógł go znaleźć?

– Kto został przyjacielem chłopca?

3.

Zabawa Wspólne rysowanie.

Dzieci dobierają się w pary. Siadają naprzeciwko siebie, łączą swoje dłonie. Rysują w powietrzu

oburącz, złączonymi dłońmi: serce, koło, trójkąt, kwadrat, rozchodzące się fale, fale schodzące

się, spirale, itp.

4.

Zabawa Dwie połówki serca.

Nauczyciel przygotowuje dla każdego dziecka: narysowaną na czerwonym kartonie połowę serca

do wycięcia oraz po dwa emblematy, np.: kwiatki, motylki, kropelki, gwiazdki, listki (w różnych

kształtach), figury geometryczne. Po wykonaniu pracy: wycięciu połówki serca i naklejeniu na

nim wybranego elementu, nauczyciel zaprasza dzieci do zabawy. Dzieci trzymają w rękach swoje

prace i spacerują po sali przy dźwiękach tamburynu. Podczas przerwy w grze dzieci szukają

partnera, który ma drugą połówkę serca z takim samym elementem. W parach poruszają się po

sali przy dźwiękach tamburynu.

Następnie dzieci wkładają połówki serc do koszyka. Po ich wymieszaniu dzieci je losują. Zabawa

trwa dalej, powstają nowe pary.

5.

Zabawa słowna Dokończ zdanie.

Dzieci kończą zdania rozpoczęte przez nauczyciela.

Bartek jest moim przyjacielem, bo razem…

Gdy jest mi smutno, Agatka…

Kiedy złamałem nogę i nie mogłem jeździć na rowerze, Tomek…

Z Olą, moją przyjaciółką, razem często...

6.

Zabawa Gość.

Dzieci siedzą w kręgu. W jego środku siedzi chętne dziecko, które ma zasłonięte oczy. Dzieci

mówią tekst: Siedzi sobie… (wymieniają imię dziecka) i tak sobie myśli: Żeby jacyś goście dzisiaj do

mniej przyszli. Wskazane dziecko z koła podchodzi do dziecka siedzącego w środku i mówi: Puk,

puk. Dziecko ze środka pyta: Kto tam? Dziecko z koła odpowiada: To ja, gość. Zadaniem dziecka ze

środka koła jest odgadnąć, kto jest gościem. Aby zabawę utrudnić, gość może zmienić głos.

3

DZIECI 5-LETNIE

DZIEŃ PRZYJACIELA (9 CZERWCA)

DOBRZE JEST MIEĆ PRZYJACIELA

Karta pracy nr 1

1.

Opowiedz o sytuacjach przedstawionych na drzewku przyjaźni. Pokoloruj wybrany rysunek.

2.

Zaprojektuj Order Prawdziwego Przyjaciela.

4

Karta pracy nr 2

1.

Dorysuj brakujące elementy według wzoru (rytmu).

2.

Obejrzyj rysunki kompozycji z klocków w kształcie figur geometrycznych, ułożonych przez dzieci

dla swoich przyjaciół. Na każdym rysunku policz figury każdego rodzaju. Zaznacz ich liczbę krop-

kami.

DZIECI 5-LETNIE

DZIEŃ PRZYJACIELA (9 CZERWCA)

DOBRZE JEST MIEĆ PRZYJACIELA

5

Karta pracy nr 3

1.

Nazwij rysunki. Podziel te nazwy na sylaby. Otocz pętlą rysunki przedstawiające zwierzęta, które

mogą być przyjaciółmi człowieka.

2.

Odczytaj z pomocą nauczyciela imiona dzieci znajdujące się w sercach. Połącz w pary połówki

serc tak, aby utworzyły imiona dzieci, które są w całych sercach. Pokoloruj te połówki takim

samym kolorem.

DZIECI 5-LETNIE

DZIEŃ PRZYJACIELA (9 CZERWCA)

DOBRZE JEST MIEĆ PRZYJACIELA

6

Karta pracy nr 4

1.

Połącz w pary rysunki przedstawiające dzieci, które mają podobne zainteresowania.

2.

Narysuj obrazek dla chorego przyjaciela. Rysuj po śladach ozdób na ramce.

DZIECI 5-LETNIE

DZIEŃ PRZYJACIELA (9 CZERWCA)

DOBRZE JEST MIEĆ PRZYJACIELA