~ 1 ~

~ 2 ~

Rozdział 1

Sef krzyknął do swojego brata bliźniaka, Duau, kiedy ustawił się między bramą do

krainy cieni, a dużą grupą demonów, które stały naprzeciw niego. Duau pojawił się u
jego boku sekundę później.

Jako bliźniacy, praktycznie Duau i on byli identyczni. Obaj mieli ciemno brązowe

włosy, które sięgały im do ramion, i złote oczy. Obaj mieli też ponad dwa metry
wzrostu. I adekwatnie do ich wzrostu, ich ciała miały mocno uwypuklone mięśnie,
których potrzebowali, ponieważ każdy z nich bronił bramy, przez którą bóg słońca Ra
wchodził i wychodził z krainy cieni każdej nocy.

Oczy demonów świeciły na czerwono, kiedy powoli podchodziły bliżej. Sef

warknął ostrzegawczo.

- Nie pozwolimy waszemu rodzajowi przejść przez bramę.

Demon, który wystąpił naprzód, a który, jak przypuszczał Sef był ich przywódcą,

odbił piłeczkę.

- Nie prosimy cię o zgodę, strażniku. Jesteśmy gotowi przedostać się przez ciebie,

jeśli zajdzie taka potrzeba, by przejść przez bramę.

Na sygnał ich przywódcy, demony jak jeden wyciągnęły swoje miecze. W

odpowiedzi na groźbę, Sef i Duau szybko zmienili się w lwy. Nie potrzebowali mieczy,
by bronić bramy. W postaci berberyjskich lwów, każdy z nich ważył dwieście
siedemdziesiąt kilogramów czystych mięśni. A ich bronią były ostre jak brzytwa zęby i
pazury.

Lwy ryknęły, gdy demony nagle ruszyły do ataku. Sef przysiadł na swoich tylnych

potężnych łapach, a potem wystrzelił w stronę najbliższego demona. Przydusił demona
zanim ten zdążył unieść swój miecz. Sef rozerwał jego gardło swoimi potężnymi
szczękami, ale kolejny demon już stanął obok niego. Ryknął z bólu, ponieważ zaliczył
cięcie mieczem przez swój bark. Obracając się przodem do swojego napastnika, Sef
pacnął demona jedną ze swoich masywnych łap. Demon mocno uderzył o ziemię, co
dało sposobność Sefowi, by go zabić.

~ 3 ~

Bitwa się rozszalała. Oba lwy ryczały, gdy walczyły z demonami. Rozprawiali się z

nimi, jeden po drugim, dopóki przy życiu nie pozostał tylko przywódca demonów. Sef i
Duau krążyli wokół niego, otaczając go z dwu stron. Krew z ran, które otrzymali,
wyraźnie znaczyła ich futro w tych miejscach.

Jego oczy błyszczały czerwienią, kiedy demon obserwował lwy. Podchodzili coraz

bliżej.

- Mogliście pokonać innych, ale to ja mam ostatni ruch.

Demon podniósł swoje ręce w kierunku lwów. Sef ryknął z wściekłości, kiedy zdał

sobie sprawę, że demon wezwał jakąś moc, by go obezwładnić. Duau także ryknął, gdy
walczył z mocą demona. Demon śmiał się z ich bezskutecznych prób uwolnienia się.
Wtedy zaczął wypowiadać zaklęcie. Sef zaczął walczyć jeszcze mocniej, gdy usłyszał
słowa. Demon wypowiadał słowa, które miały go rozdzielić z Duau i uwięzić ich obu w
śmiertelnym królestwie. Jak tylko demon skończył wypowiadać zaklęcie, Sef miał tylko
czas na spojrzenie na swojego bliźniaka, zanim obaj zostali wyrwani z krainy cieni.

***

Chandra Marshall skończyła badać dużego wałacha czystej krwi i poklepała jego

szyję. Naprawdę był pięknym koniem, chociaż nie wyglądał na takiego, kiedy tu
przyjechał. Niedożywiony, jak również maltretowany, wałach był w złym stanie. Teraz
natomiast widać było różnicę, kiedy dostał dość jedzenia i trochę czułej opieki.

Zamykając drzwi boksu, Chandra ruszyła do swojego następnego pacjenta. Jako

weterynarz, prowadziła swoje własne zwierzęce schronisko, i robiła to, co zawsze
chciała. Po skończeniu szkoły, Chandra pracowała przez kilka lat w klinice
weterynaryjnej, ale tylko tak długo, dopóki nie zaoszczędziła dość pieniędzy, by kupić
dostatecznie dużo ziemi i zacząć prowadzić swoje schronisko. W wieku dwudziestu
ośmiu lat, mieszkała teraz na swojej wymarzonej, średniej wielkości, farmie na
peryferiach Toronto.

Dzwonek telefonu sprawił, że Chandra zmieniła kierunek. Szybko skierowała się na

tyły dużej stodoły, gdzie urządziła małe biuro. Po czwartym dzwonku podniosła
słuchawkę.

- Ratunkowe Schronisko Zwierzęce.

~ 4 ~

- Hej, Chandra, tu Bill.

- Cześć, Bill. Czym mogę służyć?

- Masz wolne miejsce, by przyjąć kolejne zwierzę?

- Pewnie. Co tym razem masz dla mnie? – Miłośnik zwierząt, Bill, znalazł wiele

rannych czy maltretowanych zwierzęta przez lata, które przywoził do niej, by się nimi
zajęła.

- Tym razem mam dla ciebie lwa.

- Lwa? – Opiekowała się kilkoma dzikimi kotami, odkąd otworzyła schronisko,

przeważnie rysiami czy pumami, ale nigdy lwem.

- Tak. Ściślej mówiąc samcem lwa. Musieliśmy go uśpić, ale i tak jest w kiepskim

stanie. Ma kilka dość głębokich ran. Potrzebuje twojego magicznego dotyku.

- Gdzie go znalazłeś?

- Wyjaśnię ci więcej, gdy przyjadę do ciebie. Już jestem w drodze, jak rozmawiamy.

Powinienem być za około pięć minut. Wiedziałem, że go nie odprawisz. Zobaczymy się
za chwilę.

Chandra odłożyła słuchawkę, gdy Bill się rozłączył. Skierowała się z powrotem do

głównej części stodoły, by sprawdzić dużą zagrodę, której używała, jako domu dla
innych kotów. Trochę będzie za mała dla dorosłego samca lwa, ale powinna
wystarczyć. Odgłos furgonetki Billa, wjeżdżającej na żwirowy podjazd, sprawił, że
Chandra ruszyła pospiesznie na spotkanie z nim.

Bill wysiadł ze swojej białej furgonetki i pomachał, gdy się zbliżała. Gdy do niego

dołączyła, zabrał ją na tył furgonetki i otworzył drzwi. Oddech Chandry zamarł na
widok dużego samca lwa wyciągniętego na podłodze furgonetki. Żona Billa, Violet,
siedziała w środku z głową lwa na swoich kolanach. Oboje, lekko po sześćdziesiątce,
wyglądali bardziej na dziadków, którymi zresztą byli, niż na twardych i sprytnych
ratowników zwierząt.

Violet uśmiechnęła się do niej.

- Dobrze znowu cię widzieć, Chandro. Ten oto chłopiec ma chyba za sobą ciężkie

przejścia, co można określić z samego wyglądu.

Chandra obejrzała lwa, zauważając zaschniętą krew na jego sierści. Rany miały

wygląd cięć, jakby ktoś zamachnął się na niego dużym nożem.

~ 5 ~

- Zabierzmy go do stodoły. Pójdę otworzyć tylne drzwi, Bill, jeśli zechciałbyś

objechać wkoło.

Jak tylko Bill wsiadł do furgonetki, Chandra pośpieszyła do środka, by otworzyć

duże suwane drzwi z tyłu stodoły. Zaprowadzą Billa do tyłu prosto do zagrody. Przy
odrobinie szczęścia, cała ich trójka zdoła wyjąć lwa z furgonetki i do wsadzić do
zagrody. Wiedziała, że lew pewnie waży z tonę. Samce lwów mogły ważyć nawet
kilkaset kilogramów.

Jakoś ich trójka, z pomocą stołu na kółkach, którego używała do operacji, dali radę

wyciągnąć ogromnego lwa z furgonetki. Na szczęście, nie wyszedł z uśpienia, kiedy go
przenosili. Musieli sponiewierać lwa trochę bardziej niż to podobało się Chandrze, ale
nie było innego wyjścia. Po zapewnieniu Billa i Violet, że zajmie się bezzwłocznie
lwem i będzie informowała ich o postępie jego leczenia, Chandra pomachała im na
pożegnanie.

Wróciła do stodoły i złapała rzeczy, których będzie potrzebowała do oczyszczenia

ran. Potem Chandra skierowała się z powrotem do zagrody. Wiedziała, że musi szybko
pracować. Mógł dojść do siebie w każdej chwili. W żadnym wypadku Chandra nie
chciała znajdować się w niewielkiej zagrodzie z pełni świadomym dorosłym samcem
lwa. Może to nie była najbardziej bezpieczna rzecz, zajmowanie się lwem samej, ale nie
miała żadnego asystenta do pomocy. Zwierzęta, jakie miała w swoim schronisku,
zazwyczaj nie były tak niebezpieczne. A poza tym wolała pracować sama.

Jak powiedziała Violet, niektóre z ran, okazały się faktycznie głębokie. Nie mogła

pozbyć się wrażenia, że ktoś naprawdę zranił go dużym nożem, albo mieczem. Kilka z
nich mogły być zszyte, ale teraz zajęła się tylko oczyszczeniem ran. Mogła poczekać i
zobaczyć jak będą wyglądały jutro. Podanie mu większej ilości środków usypiających,
gdy nie wiedziała ile zastosował Bill, nie byłoby dobrym pomysłem. Gdyby podała mu
zbyt wiele, mogła pojawić się szansa, że już nigdy się nie obudzi.

Chandra prawie skończyła, gdy lew drgnął, podczas czyszczenia jednej z głębszych

ran. Dyskutowała sama ze sobą, czy zostawić ostatnią ranę, czy też szybko się nią zająć.
Gdy wydawało się, że ponownie się odprężył, Chandra zdecydowała, że szybko
skończy. Ale to okazało się być błędem. Jak tylko dotknęła rany, momentalnie ze stanu
uśpienia całkowicie się obudził i skoczył na wszystkie cztery łapy. Przysunął swoją
głowę prosto do jej i zaciągnął się mocno.

Chandra zesztywniała. Była jak zamurowana.

~ 6 ~

Rozdział 2

Chandra usiadła bardzo, bardzo wolno. W tej chwili lew nie wyglądał tak, jakby

miał zaatakować, ale nie chciała podejmować ryzyka wkurzenia go. Zrobił mały krok w
tył, a po kilku sekundach ryknął i potrząsnął łbem, jakby w zaprzeczeniu. Chandra
próbowana bardzo wolno zbliżyć się do wejścia zagrody, posuwając się na pupie.
Gdyby udało jej się wyjść, mogłaby zatrzasnąć bramkę i zamknąć go w środku. Jednak
ruszył i stanął nad nią, patrząc swoimi złotymi oczami jak odchyla się do tyłu na rękach.

- Miły, lew – powiedziała łagodnie. Przekrzywił głowę na bok na dźwięk jej głosu.

– Nie chcesz mnie ugryźć. Ja tylko próbuję ci pomóc. Jacyś mili ludzie przywieźli cię
do mnie, bym zajęła się twoimi ranami. Nie chcesz ugryźć swojego lekarza.

Tak jakby rozumiał, co mówi, obrócił głowę i spojrzał do tyłu za siebie. Mogła

przysiąc, że oglądał szczególnie głęboką ranę, która biegła wzdłuż jego boku. Po
szybkiej inspekcji, obrócił głowę z powrotem w jej stronę. Jej serce zaczęło bić
szybciej, gdy zawładnął nią strach. Z głębokim wdechem, Chandra go odepchnęła.
Wiedziała, że jeśli pokaże swój strach, lew prawdopodobnie ją zaatakuje.

Nagle podniósł łapę, która była o wiele większa niż jej ręka, i łagodnie pacnął nią w

jej policzek. Chandra zdusiła jęk. W odpowiedzi, potrząsnął swoją dużą głową,
jednocześnie stawiając łapę na ziemi. Ku jej ogromnemu zdziwieniu, uderzył głową w
jej pierś, tak jak domowy kot, który chciał być pieszczony. Kiedy zrobił to po raz drugi,
podniosła drżącą rękę i podrapała go za uchem. Odgłos, który zabrzmiał jak warknięcie
/ pomruk, wypełniał przestrzeń zagrody za każdym razem, gdy lew wypuszczał
powietrze. Odgłos ten wydawał się stawać coraz głośniejszy im dłużej go drapała.

- Podoba ci się to, prawda?

Uśmiechnęła się, gdy pochylił się mocniej. Podniosła drugą rękę i podrapała też

jego drugie ucho. Oparł się o nią, mrucząc z zadowoleniem. Chandra drapała go za
uszami przez dłuższy czas. Jak na tak dużego kota, ten lew zachowywał się tak, jakby
był bardzo wyrośniętym domowym kotem. Czując, że teraz już będzie bezpiecznie się
ruszyć, opuściła ręce i pozbierała rzeczy, które przyniosła do zagrody, by się nim zająć.
Patrzył na nią jak idzie na koniec zagrody i chwyta drzwi, żeby go zamknąć. Duża łapa
błyskawicznie wystrzeliła i pchnęła drzwi, podczas gdy ona chciała je zamknąć.

~ 7 ~

Chandra potrząsnęła głową.

- Przykro mi, ale nie mogę pozwolić, żeby się wałęsał luźno. – Spojrzał na nią i ich

spojrzenia się spotkały. Jak tylko lew przytrzymał jej spojrzenie, nagle doszła do
przekonania, że nie jest w stanie zamknąć go w zagrodzie. W jakiś sposób wiedziała, że
jej nie skrzywdzi i, że poczuje się bardziej komfortowo, jeśli zabierze go ze sobą do
domu. Potrząsnęła głową, ale potrzeba trzymania go blisko siebie nie minęła, a sam
pomysł jakby zakorzenił się w jej umyśle i nie chciał odejść.

Cofając się, Chandra odsunęła się na bok, więc mógł wyjść z zagrody. Wyglądał na

wystarczająco pewnego, gdy stał jednak, gdy szedł mogła zauważyć, że środek
usypiający wciąż na niego działa. Pozwoliła mu oprzeć się o swoją nogę, gdy najpierw
pozbyła się rzeczy ze swoich rąk, a potem skierowała się do wyjścia ze stodoły.

Otworzyła frontowe drzwi swojego domu, dwupiętrowego wiejskiego domu z cegły,

i pozwoliła lwu wejść przed sobą. Kiedy oglądała rany lwa zaczął zapadać zmierzch.
Chandra już słyszała cykające świerszcze przez otwarte okna. Ruszając do kuchni,
spojrzała na zegar na kuchence. Prawie szósta. Odwróciła się i znalazła lwa u swoich
stóp, który cierpliwie jej się przyglądał.

- Jesteś głodny? Bo ja jestem. Co powiesz na to, żebym przygotowała nam obu coś

do jedzenia?

Oczywiście nie odpowiedział jej. Chandra nie miała surowego mięsa, żeby mu dać.

Miała mięso zamrożone w zamrażarce, ale miała też kilka puszek pokarmu dla psów.
To nie było normalne lwie jedzenie, ale na teraz musiało wystarczyć. Przeszła na drugą
stronę do spiżarni i wybrał jedną z puszek. Po jej otwarciu, wyłożyła całą puszkę
pokarmu do największej miski, jaką miała, a drugą napełniła wodą. Postawiła obie
przed nim i czekała, by zobaczyć, co z nimi zrobi. Lew całkowicie zignorował obie
miski i wciąż się w nią wpatrywał. Chandra wzruszyła ramionami. No cóż próbowała.

Wreszcie lew rozsądnie zajął się jedzeniem, więc postanowiła zrobić coś dla siebie.

Po szybkim spojrzeniu do zamrażalki, zadowoliła się szybkim mrożonym daniem.
Włożywszy je do mikrofali, Chandra usiadła przy kuchennym stole i czekała. Lew
wciąż śledził każdy jej ruch. Obserwowała go również nie obawiając się już, że rzuci się
na nią.

Ściągnęła brwi, gdy objęła spojrzeniem grzywę lwa. Wydawało się, że pokrywała

więcej jego ciała niż u afrykańskiego lwa. Biegła w dół przez jego pierś, przez przednie
kończyny i daleko w tył aż na jego barki. Grzywa wokół jego pyska była jasna, podczas
gdy reszta była bardzo ciemnobrązowa, prawie czarna. Chandra spędziła jeden dzień z

~ 8 ~

weterynarzem pracującym w zoo w Toronto kilka lat temu. Tego dnia, u jednego samca
lwa trzeba było operować przednią łapę. Miała możliwość być blisko niego, kiedy go
przenosili po tym, jak został uśpiony. Z pewnością były subtelne różnice pomiędzy
lwem, którego widziała w zoo, a tym, który teraz był w jej kuchni.

Mikrofala zabrzęczała i Chandra podeszła, by wyciągnąć swój obiad. Zostawiła

danie na blacie, żeby trochę ostygło, zanim poszła do salonu by wziąć laptopa. Położyła
go na kuchennym stole i włączyła. Podczas jedzenia, weszła w internet. Wpisała opis
grzywy lwa do wyszukiwarki. To, co się pojawiło, zaskoczyło ją.

Chandra zaczęła podejrzewać, że ten lew nie był lwem afrykańskim. Zgodnie z

informacjami, które otrzymała, musiał być lwem berberyjskim, co sprawiło, że
potrząsnęła głową. Naturalnym siedliskiem lwa berberyjskiego była Afryka Północna,
od Maroka po Egipt. Jednak na wolności wyginęły, a tylko parę prawdziwych lwów
berberyjskich znajdowało się w zoo. W jaki sposób, do diabła, pełnej krwi lew
berberyjski znalazł się na wolności na farmie w rolniczym stanie Ontario? Z obrazka w
internecie, pokazującym samca lwa berberyjskiego, ten sam, obecnie patrzący na nią,
idealnie do niego pasował.

Po tym jak skończyła swój mizerny posiłek, Chandra nalała sobie kieliszek wina i

ruszyła do salonu, by pooglądać trochę telewizję, zanim pójdzie spać. Wstała zaraz po
świcie, by zaopiekować się zwierzętami, które miała w stodole, więc pora do spania
nadeszła dla niej wcześniej.

Usiadła na kanapie i włączyła telewizor. Lew wskoczył na kanapę obok niej i

wyciągnął się kładąc głowę na jej kolanach. Chandra niemal wyskoczyła ze skóry, gdy
schował nos między jej nogami i powąchał. Odepchnęła go.

- Przestań. – Zrobił to jeszcze raz, ale tym razem przeciągnął swoim szorstkim

językiem wzdłuż kroku jej spodni. Odepchnęła go i pogroziła mu palcem. – Tam nie ma
nic, co mogłoby cię interesować, proszę pana. Ja nawet nie pozwalam facetom, z
którymi wychodzę na pierwszą randkę, tak bardzo się zbliżyć. Nie chodzi o to, że
miałam dużo pierwszych randek ostatnio, ale jednak, zachowuj się jak należy.

Obrócił się i polizał jej palce, zanim z powrotem położył głowę na jej kolanach.

Tym razem trzymał swój łeb skierowany do telewizora. Chandra z roztargnieniem
głaskała jego grzywę, gdy skakała po kanałach, zanim w końcu znalazła coś
interesującego do oglądania.

~ 9 ~

Gdy kilka godzin później stwierdziła, że przysypia, Chandra postanowiła, że lepiej

pójdzie do łóżka. Trącała lwa tak długo, dopóki nie zdjął głowy z jej kolan i usiadł obok
niej na kanapie.

- Cóż, duży chłopcze, czas do łóżka. Wiem, że jest ci wygodnie na mojej kanapie,

ale wolałabym, żebyś nie wałęsał się po domu, kiedy będę spała. Dziś wieczorem
będziesz spał w pralni.

Chandra wstała i podeszła do szafy w przedpokoju, by wyjąć jeden ze starych

koców, które tam przechowywała. Z lwem następującym jej na pięty, ruszyła z
powrotem do kuchni i otworzyła drzwi do pralni znajdującej się tuż przy kuchni.
Rozłożyła koc na podłodze i spojrzała na lwa. Wszedł za nią do środka.

- Czuj się jak u siebie w domu i do zobaczenia rano. – Po zamknięciu za sobą drzwi,

Chandra szła na górę do łóżka.

Tłumaczenie: panda68

~ 10 ~

Rozdział 3

Sef popatrzył na drzwi, które zamknęły się za śmiertelniczką. Pragnął, żeby nie

zamykała go w tym małym pokoju, ale rozumiał, dlaczego nie czuła się komfortowo
pozwalając mu wałęsać się po domu, podczas gdy spała. Nie wiedziała tylko, że on jest
czymś więcej niż zwykłym lwem. Ale w tej chwili nie mógł zmienić się w ludzką
postać. Już osłabiony bitwą z demonami, rzucony do śmiertelnego królestwa, a potem
uderzony czymś, co wprawiło go w sen, nie mógł zrobić zmiany. Wciąż czuł się trochę
półprzytomny. Jak tylko to, co dali mu inni śmiertelnicy, całkowicie wyparuje z jego
ciała, Sef był pewny, że będzie móc zmienić się z powrotem. Taką miał nadzieję.

Leżał na kocu i zastanawiał się, co stało się z jego bliźniakiem. Gdy przybył do

śmiertelnego królestwa, zorientował się, że Duau nie było z nim. Próbował wołać
swojego brata, ale nie dostał odpowiedzi. Albo zaklęcie demona, którego użył, by
wysłać ich do śmiertelnego królestwa, stanęło temu na przeszkodzie, albo coś stało się
Duau i nie mógł odpowiedzieć. Sef miał nadzieję, że to nie było to drugie.

Swoimi łapami zmarszczył koc, kiedy poruszył się, by zająć wygodniejszą pozycję.

Pomyślał o kobiecie śpiącej na górze w swoim łóżku. Pragnął dołączyć do niej i robić z
jej ciałem te wszystkie rzeczy, które wirowały mu w głowie. Uwięziony w postaci lwa,
zmysł węchu Sefa był znacznie lepszy niż w jego ludzkiej postaci. Jedno zaczerpnięcie
zapachu tej kobiety i jego lwia część ryknęła z tęsknotą. Lew rozpoznał ją, jako swoją
partnerkę. Gdy zdołał powąchać zapach tej kobiety między jej nogami, to jeszcze
bardziej zwiększyło jego przekonanie, że ona należy do niego.

Gdyby mógł się zmienić, zabrałby ją do łóżka i zatwierdził, jako swoją. Lew chciał

ryknąć z frustracji. Sef powściągnął tę część siebie. W tej chwili potrzebował snu, by
odzyskać swoje siły, i przy odrobinie szczęścia swoją zdolność do zmiany.
Wyobrażanie sobie, jakby to było poczuć tę kobietę nagą pod sobą, jak zanurza swojego
fiuta aż po rękojeść w jej gościnnej, wilgotnej cipce, nie poprawiało jego samopoczucia.

W końcu zasnął, ale nie na długo. Jak wszyscy egipscy bogowie, potrzebował tylko

kilku godzin snu, by naładować swoje ciało. Sef wstał i stanął na swoich tylnych
kończynach, opierając się o jedną z białych maszyn w pomieszczeniu. Wyjrzał przez
okno i zobaczył, że dzień już nadchodzi. Zeskoczył i zaczął chodzić po małym
pomieszczeniu. Gdy tak chodził, próbował skontaktować się ze swoim bratem. Tak

~ 11 ~

samo jak przedtem, nie otrzymał żadnej odpowiedź od Duau. Sef nie mógł nic poradzić,
ale martwił się, że coś stało się jego bliźniakowi.

Sef wciąż chodził. Teraz, kiedy się przespał, poczuł się silniejszy, ale wstrzymał się

z próbami zmiany z kilku powodów. Po pierwsze, nie chciał się denerwować, jeśli
spróbuje zrobić to zbyt wcześnie, a po drugie, chciał zmienić się w postać człowieka
przed swoją partnerką. By pokazać jej, czym tak naprawdę jest.

Upłynęła kolejna godzina i Sef nie mógł już dłużej znieść zamknięcia w tym

niewielkim pokoju. W odróżnieniu od prawdziwego lwa, który nie miałby pojęcia jak
poradzić sobie z gałką, Sef miał tę wiedzę. Siadając na tylnych kończynach, położył
dużą łapę po każdej stronie gałki. Nacisnął gałkę i wolno przekręcił ją w prawo. Drzwi
otworzyły się do innego pokoju, a on używając ciężaru swego ciała popchnął je i
otworzył.

Sef wymaszerował z kuchni i skierował się do schodów prowadzących na górne

piętro. Podążył po stopniach za zapachem swojej partnerki i do samego końca
korytarza. Drzwi od jej sypialni były otwarte na oścież. Po cichu, wszedł do pokoju i
obszedł łóżko, dopóki nie stanął po tej stronie, gdzie leżała jego partnerka śpiąca na
boku. Pozwolił swojemu spojrzeniu przesunąć się po jej długich blond włosach, które
leżały rozpostarte na poduszce. We śnie, jej ponętne wargi były nieznacznie
rozdzielone. Nie mógł zobaczyć jej niebieskich oczu, ale z łatwością mógł zobaczyć jej
ciemnoblond rzęsy na policzkach. Bardzo mu się podobała. Z mruczeniem, Sef polizał
jej policzek.

***

Chandra natychmiast się obudziła na dźwięk głośnego mruczenia i odczucie

szorstkiego języka przeciągniętego przez jej policzek. Usiadła prosto i sięgnęła do
lampy, która stała na stoliku nocnym przy łóżku. Kiedy światło zalało pokój, napotkała
złote spojrzenie lwa, który wciąż powinien być zamknięty w pralni.

- Jak wyszedłeś? I co mam teraz z tobą zrobić aż do rana?

Wyprostowała się jeszcze bardziej, gdy ciało lwa zaczęło się rozmazywać.

Sparaliżowana, Chandra patrzyła jak na miejscu lwa pojawia się mężczyzna. Poczuła
jak jej szczęka opada, gdy spojrzał na nią z wyraźnym pożądaniem w swoich złotych
oczach. Chandra wolno objęła spojrzeniem jego ciemnobrązowe włosy do ramion, które

~ 12 ~

miały taką samą długość jak jej własne, i jego opalone muskularne ciało. Miał na
biodrach śnieżnobiały kilt i nic więcej. Tak a propos, musiała wyciągnąć szyję, żeby
popatrzeć w górę na niego. Wiedziała, że musiał być wysoki, nawet wyższy niż jej metr
osiemdziesiąt.

- Możesz wziąć mnie do swojego łóżka do rana. – Przemówił głębokim głosem z

akcentem, który wydawał się przepłynąć przez jej ciało w przyjemny sposób.

- Co? – Przez to całe wspaniałe męskie ciało obnażone przed jej wzrokiem, Chandra

z trudnością się koncentrowała.

Uśmiechnął się do niej, sprawiając, że jego uroda modela, stała się jeszcze bardziej

spektakularna.

- Spytałaś, co masz ze mną zrobić aż do rana. Może wziąć do swojego łóżka?

- Mojego łóżka? Kim… czym jesteś?

- Na imię mi Sef. Jestem jedną połową egipskiego boga Akera.

Chandra poczuła, jak jej sutki pod górą od piżamy twardnieją, kiedy spojrzenie Sefa

opuściło się na jej piersi.

- Bóg? Jesteś egipskim bogiem? – Musiała przyznać, że pasował do tej roli, stojąc

przed nią tylko w samym płóciennym kilcie.

- Tak. Mój identyczny brat bliźniak, Duau, i ja jesteśmy znani, jako Aker. Pilnujemy

bram do krainy cieni.

Jasny gwint, było ich dwóch?

- A ponieważ jesteś bogiem, możesz zmienić się w lwa?

- Tak. Zadajesz mnóstwo pytań.

- Mam do tego skłonność, gdy jestem zdenerwowana. – Usta Chandry nagle

wyschły, gdy Sef sięgnął do kiltu i zerwał ze swojego ciała zarówno to, jak i przepaskę,
którą nosił pod nim. Niezdolna do powstrzymania się, spojrzała w dół jego ciała i
przełknęła. Jego fiut stał twardy i wyprostowany z jego ciała. Pisnęła, gdy Sef podniósł
przykrycie z łóżka i wsunął się obok niej. Chandra szybko przesunęła się na drugą
stronę łóżka.

- Co ty robisz?

Sef przesunął się tak, że leżał teraz na boku podparty na łokciu.

~ 13 ~

- Jesteś moją partnerką. – Wyciągnął jedno muskularne ramię i zawinął je wokół jej

pasa, a potem przyciągnął do siebie. Przytulił ją do swojego dużego ciała.

Chandra zachłysnęła się na odczucie jego twardego fiuta przyciskającego się do jej

uda. Jej ciało odpowiedziało na jego bliskość. Wilgoć pojawiła się między jej nogami.
Tyle czasu już minęło od czasu jak mężczyzna trzymał ją w swoich ramionach w ten
sposób. I nigdy żaden nie wyglądał tak dobrze jak Sef.

- Jestem twoją partnerką? – Powstrzymała się od jęku, gdy pogłaskał jej talię, a

potem przesunął dłonią po żebrach, by zatrzymać się tuż pod jej piersią.

- Następne pytanie – powiedział ze zdławionym chichotem. Pochylił się i zatopił

twarz w zgięciu jej szyi, biorąc głęboki wdech. – Twój zapach mówi mi, że nią jesteś.
Chcę być w tobie, sprawić, żebyś była moja. Chcę usłyszeć twój krzyk, kiedy będę cię
zadowalał.

Dreszcz pożądania wstrząsnął Chandrą na słowa Sefa. Oh, też go pragnęła. W tej

chwili, jej ciało nie dbało o to, czym był. Po prostu chciało, żeby włożył tego twardego
fiuta głęboko w jej cipkę. Wbijał się i wychodził z niej, dopóki nie dojdzie raz za razem.
Chandra kazała swojemu ciału się zachowywać, ale ono nie chciało. Nie było sensu
dalej mówić nie na propozycję Sefa. A to, że uważała go za miażdżąco atrakcyjnego,
nie pomagało w żaden sposób.

Sef wydał z siebie ten sam mruczący dźwięk, który zrobił, gdy był w postaci lwa, i

trącił nosem bok jej szyi. Jego język wysunął się i liznął jej skórę, a potem wycałował
szlak do jej ust. Oczy Chandry opadły na pierwsze lekkie muśnięcie warg Sef o jej usta.
Gdy wziął w pełni jej usta, poddała się. Ten mężczyzna potrafił całować. Jego wargi
wzięły jej w płomiennym pocałunku, a potem wcisnął swój język do wnętrza jej ust.
Smakował jak czysty grzech. Kiedy jego język staczał pojedynek z jej, Chandra
zawinęła ramiona wokół jego szyi i przyciągała go do siebie tak długo, dopóki nie na
niej położył się. Nie było nikogo, kto powstrzymałby ją od podjętej decyzji, więc
skoczyła na głęboką wodę. Zajmie się konsekwencjami, jeśli w ogóle, rano.

Przeczesując palcami długie włosy Sefa, trzymała swoje usta przy jego, z zapałem

oddając mu pocałunek. Jęknął, gdy zassała jego dolną wargę między zęby i łagodnie
ugryzła. Wygięła biodra w stronę jego erekcji.

Sef podniósł głowę i spojrzał na nią oczami pociemniałymi z namiętności.

- Chcę to zrobić powoli.

~ 14 ~

Chandra chwyciła go za rękę i wepchnęła pod swoją koszulę, kładąc ją na swojej

piersi.

- Więcej całowania i mniej gadania. Sądzę, że jest kilka innych rzeczy, które

możesz zrobić swoimi ustami w tej chwili, zamiast używać ich do gadania.

Sięgnęła między ich ciała i zawinęła rękę wokół grubego penisa Sefa. Ściskając go,

pompowała tam i z powrotem całą jego długość. Jak na zawołanie, Sef warknął w głębi
swego gardła, jednocześnie ściągając górę od piżamy przez jej głowę. Dół też szybko
zniknął. Przyciskając skórę do skóry, zsunął się w dół niej wycałowując szlak do jej
piersi. Zassał naprężony sutek głęboko do swoich ciepłych ust, gdy usadowił się między
jej nogami. Jedną ręką przykrył ją od spodu i uniósł do góry, a tymczasem główka jego
fiuta otarła się o wilgotną cipkę. Chandra jęknęła próbując obniżyć się, by nadziać się
na jego kutasa, ale Sef przytrzymał ją, ponieważ zabrał się do omywania językiem jej
drugiej piersi zanim zassał ją głęboko.

Chandra wbiła paznokcie w jego ramiona, gdy Sef nadal ją pobudzał. Zignorował ją

i całując ruszył dalej w dół jej ciała. Zanim dotarł do jej bioder, dyszała z pożądania.
Jego szerokie ramiona rozłożyły jej nogi, gdy dalej opuszczał się po materacu.
Zamruczał, gdy trącił nosem wnętrze jej uda. Przy pierwszym pociągnięciu języka
wzdłuż jej pulsującej cipki, Chandra niemal doszła na łóżku. Z rękami zaciśniętymi w
pięści na prześcieradle, wygięła się pod jego ustami, a Sef chwycił ją za pośladki i
podniósł do siebie.

Odgłos jej jęków wypełniał sypialnię, gdy drażnił jej łechtaczkę czubkiem języka.

Chandra czuła wewnątrz siebie mrowienie, czując jak orgazm powoli się zbliża. Minęło
sporo czasu, odkąd mężczyzna sprawił, że doszła, więc nie trzeba było dużo czasu, by
wysłać ją poza krawędź. Zajęczała, gdy jeden palec wsunął się między jej śliskie fałdy.
Kiedy dołączył drugi, poruszając się w tę i z powrotem, a jednocześnie Sef zassał jej
łechtaczkę, Chandra praktycznie krzyczała, gdy doszła pod jego ustami.

Gdy ostatnia fala przyjemności zmalała, pociągnęła Sefa za włosy, by podciągnął

się w górę jej ciała. Pocałowała go, czując smak siebie samej na jego wargach. Jednym
pchnięciem, przekręciła go na plecy. Siadając na nim okrakiem, potarła swoją mokrą
cipką po całej długości jego twardego kutasa, by pokryć go jej sokami. Uśmiechnęła się
do niego.

- Moja kolej, by doprowadzić cię do spełnienia.

Przeciągnęła paznokciami po jego gładkiej piersi i przez męskie płaskie sutki. Sef

jęknął, wyginając się pod nią. Chandra zrobiła to jeszcze raz, ale tym razem, gdy się

~ 15 ~

pod nią wygiął, ustawiła tak swoje biodra, że czubek jego fiuta przycisnął się do jej
wejścia. Obniżając się powoli, brała go centymetr po centymetrze w siebie. Jak tylko
wzięła go całego, wyprostowała się i zaczęła go ujeżdżać. Jego gruby penis wypełniał
ją, wywołując jęk.

Sef chwycił jej biodra i zaczął się poruszać, napotykając każde jej pchnięcie w dół.

Jej łechtaczka ocierała się o jego kość łonową, powodując, że jej ciało zacisnęło się, gdy
zaczął się budować kolejny orgazm. Trzymając penisa Sefa swoimi wewnętrznymi
mięśniami, Chandra przyśpieszyła swoje tempo. Jego kutas stał się jeszcze twardszy, a
on sam jęknął. Zbyt wcześnie, następny orgazm wstrząsnął jej ciałem. Z przeciągłym
jękiem, rozpłynęła się wokół Sefa. Jej wewnętrzne ścianki ścisnęły jego fiuta jak
zaciśnięta pięść. Wbił się w nią po raz ostatni, prawie unosząc ją na łóżku, gdy doszedł i
wypełnił ją swoim wytryskiem.

Chandra opadła na jego szeroką pierś. Całkowicie zaspokojona, zsunęła się i

położyła zwinięta przy boku Sefa układając głowę na jego torsie. Przyciągnął ją
mocniej, a ona zapadła w sen.

Tłumaczenie: panda68

~ 16 ~

Rozdział 4

Jak tylko mógł znowu normalnie oddychać, Sef spojrzał na kobietę, którą trzymał w

ramionach. Była jego partnerką pod każdym względem. Podobało mu się, że wzięła to,
co chciała, i nie bała się użyć jego ciała, by znaleźć własną przyjemność. To zwiększyło
jego własną, dając mu tak intensywne spełnienie, jakiego nigdy wcześniej nie doznał.
Nawet teraz pragnął wziąć ją jeszcze raz, ale wiedział, że potrzebuje odpoczynku. Świt
niedługo nadejdzie.

Przebiegł palcami przez jej długie blond włosy. Były jak jedwab, tak jak jej miękka

skóra. Sef nagle zdał sobie sprawę, że nawet nie zna jej imienia. W swoim pośpiechu,
by zatwierdzić ją, jako swoją partnerkę, zaniedbał to pytanie. Będzie musiał to
naprawić, jak tylko się obudzi, i zanim ponownie będzie się z nią kochał.

Podczas gdy jego partnerka spała, Sef próbował kolejny raz skontaktować się z

Duau. Jednak jego bliźniak nadal się nie odzywał. Jego brwi ściągnęły się z
niepokojem. Nie wiedział, co zrobi, gdyby coś stało się jego bratu, a jednak coś
trzymało do z dala od Duau. Od czasu ich narodzin, nigdy tak naprawdę nie byli
rozdzieleni. Chociaż Duau bronił bramę wyjścia krainy cieni, natomiast on pilnował
bramy wejściowej, zawsze byli zdolni porozumieć się ze sobą. Tak naprawdę byli
dwiema połówkami całości. Wraz ze swoim niepokojem o Duau, Sef nie mógł przestać
myśleć o tym, że bramy do krainy cieni już nie miały wartowników, którzy by ich
strzegli. Musiał wrócić, by podjąć swoje obowiązki, oraz spróbować znaleźć Duau.

Musiał również pomyśleć nad tym, jak jego partnerka dostosuje się do jego życia.

Jako śmiertelnik, nie mogła przeżyć życia w krainie cieni. W porównaniu do innych
bogów, ani on ani Duau, nie mieli mocy, by dać śmiertelnikowi nieśmiertelność. Mieli
tylko moc usuwania przyczyn zgonu zmarłych, którzy przychodzili do bram, prosząc by
wpuścić ich do krainy cieni. Musiałaby pozostać w śmiertelnym królestwie, a on wciąż
miał swój obowiązek obrony bramy. Trzeba będzie to tak zorganizować, żeby mogli
być razem, ale Sef odepchnął tę myśl. Będzie martwił się o to, gdy przyjdzie czas.
Chociaż się kochali, ona wciąż nie powiedziała mu, że zaakceptuje go, jako swojego
partnera. To była następna sprawa, o którą musiał ją zapytać.

Głośny brzęczący dźwięk nagle wypełnił pokój. Jego partnerka poruszyła się i

mruknęła. Podniosła się na łokciu i zerknęła na mały stoliczek, który stał po jego stronie

~ 17 ~

łóżka. Z pomrukiem, praktycznie wspięła się na niego, rozkładając się na jego klatce
piersiowej, a potem nacisnęła coś na przedmiocie z jarzącymi się liczbami. Brzęczący
dźwięk ustał. Z kolejnym pomrukiem poruszyła się tak, jakby chciała wstać. Sef z
powrotem wciągnął ją na siebie i posłał jej seksowny uśmiech.

- Dokąd idziesz? Myślałem, że będziemy kochać się jeszcze raz. Wciąż jestem

ciebie głodny. – By jej to pokazać, Sef przycisnął swojego wydłużającego się fiuta do
niej.

- Zapomnij, koleś. Nie zamierzam pozwolić ci, byś skusił mnie do pozostania w

łóżku. Mam robotę. Najpierw praca, a jak skończę możemy się zabawić.

Sef pozwolił jej zsunąć się z łóżka. Naga, skierowała się do drzwi sypialni.

- Jesteś pewna, że nie namówię cię, żebyś została? – Odrzucił z siebie przykrycie i

dał jej dobry widok na swojego w pełni gotowego fiuta, kiedy się odwróciła.

- Nie grasz uczciwie, ale moja odpowiedź wciąż będzie nie. Wezmę teraz prysznic

zanim dam się na tyle skusić, że zmienię zdanie, co spowoduje, że zwierzęta w stodole
nie dostaną jeść.

Kiedy się odwróciła, by opuścić pokój, Sef ją zatrzymał.

- Możesz przynajmniej powiedzieć mi, jak masz na imię?

Spojrzała przez ramię i się skrzywiła.

- Przepraszam za to. Ale bardzo mnie rozproszyłeś wczoraj wieczorem. Mam na

imię Chandra. Chandra Marshall. Nie będę długo pod prysznicem.

Sef opadł z powrotem na łóżko, patrząc jak kształtny tyłeczek Chandry znika w

korytarzu.

***

Po prysznicu, Chandra ubrała się w dżinsy i koszulkę. Pokazała Sefowi łazienkę i

jak działa prysznic zanim zeszła na dół do kuchni przygotować herbatę. Kiedy czekała
na zaparzenie się herbaty, myślała o egipskim bogu na górze pod swoim prysznicem.
Gdyby nie zobaczyła na własne oczy, jak zmienia się z postaci lwa, nigdy by w to nie

~ 18 ~

uwierzyła. To, co naprawdę chciała wiedzieć, to jak znalazł się, jako lew, na polu
farmera. I dlaczego nie zmienił się w człowieka, kiedy został zauważony.

Nigdy nie jedząc śniadania, Chandra nalała sobie dużą filiżankę herbaty i usiadła

przy kuchennym stole sącząc ją powoli. Nieco później zszedł Sef i dołączył do niej.
Przyjrzała się kiltowi, który nosił, i potrząsnęła głową.

- Nie podoba mi to, co powiem, biorąc pod uwagę jak dobrze wyglądasz w tym

kilcie, ale będziesz potrzebował jeszcze jakiś innych ubrań.

Sef spojrzał po sobie, a potem z powrotem na Chandrę.

- Mój kilt nie jest odpowiedni dla śmiertelnego królestwa?

Chandra potrząsnęła głową.

- Ani trochę. Pomijając fakt, że jest połowa września i poranki są trochę bardziej

chłodne po tej stronie Ontario, nie możesz zostać w kilcie. Do popołudnia się nagrzeje,
ale teraz będzie ci odrobinę za chłodno.

- W takim razie, co sugerujesz, żebym nosił?

- Dżinsy i koszulka będą dobre, ale nie mam żadnych męskich ubrań w swojej

szafie. – Chandra zamrugała, gdy kilt Sefa zniknął zastąpiony przez obcisłe czarne
dżinsy. Obcisła szara koszulka teraz okrywała górną połowę jego ciała.

- Tak lepiej? Widziałem człowieka w tym pudełku, które wczoraj wieczorem

oglądaliśmy, mający na sobie takie ubranie.

- To jest doskonałe. – A dżinsy i koszulka sprawiły, że Sef wyglądał jeszcze

bardziej seksy. Wciąż nie mogła uwierzyć, że faktycznie z nim spała. – Jesteś głodny?
Mogę szybko ci coś zrobić zanim pójdę do stodoły.

Sef wyciągnął krzesło naprzeciwko niej i usiadł.

- Nie potrzebuję jedzenia.

- Ach. Zgaduję, że będąc egipskim bogiem w ogóle nie potrzebujesz jeść.

- Zgadza się.

Chandra wypiła łyk herbaty.

- Sef, jak znalazłeś się tutaj w śmiertelnym królestwie? I dlaczego pozostałeś w

swojej postaci lwa aż do dzisiejszej nocy?

~ 19 ~

Sef chwycił jedną z jej dłoni i przytrzymał, jednocześnie pocierając kciukiem skórę

na jej nadgarstku.

- Mój brat, Duau, i ja pilnujemy bramy do krainy cieni. Ja pilnuję wejścia, gdzie Ra

wchodzi do krainy cieni pod koniec każdego dnia. Dlatego mam na imię Sef, co po
egipsku znaczy wczoraj. Duau pilnuje wyjścia. Jego imię znaczy jutro. Naszym
zadaniem jest również wpuszczanie dusz zmarłych przez obie bramy. Ale jak tylko
otworzyliśmy bramy, zaatakowała nas grupa demonów. Duau i ja walczyliśmy z nimi w
naszych postaciach lwa. Zwyciężyliśmy ich wszystkich oprócz ich przywódcy. Ten użył
zaklęcia, by wysłać nas do śmiertelnego królestwa. Ponieważ byłem ranny po bitwie z
demonami, zaklęcie osłabiło mnie jeszcze bardziej i dlatego nie mogłem się zmienić.

To wyjaśniało rany, jakie miał lew, a które, jak teraz widziała, Sef już nie miał.

Przypuszczała, że będąc nieśmiertelnym bogiem, leczył się dużo szybciej niż
jakikolwiek śmiertelnik.

- A to, że zostałeś uśpiony, prawdopodobnie także nie pomogło.

- Nie, nie pomogło. Jak tylko lek wyparował z mojego organizmu, wtedy mogłem

ponownie się zmienić.

- Co się stało z twoim bratem? Bill i Violet, para, która cię tu przywiozła, nic nie

wspomniała o znalezieniu drugiego lwa.

Sef potrząsnął głową.

- Nie wiem. Zostaliśmy rozdzieleni. Zazwyczaj możemy rozmawiać ze sobą

telepatycznie, ale Duau nie odpowiedział na żadne moje wezwanie. Muszę go znaleźć.

- Co zrobisz, jeśli go nie znajdziesz?

- Będę musiał wrócić do krainy cieni bez niego. Bramy muszą być chronione przed

demonami. Nie mogę pozwolić sobie na zostanie na czas nieokreślony w śmiertelnym
królestwie. Muszę wracać.

Chandra wypiła resztę herbaty i wstała, by opłukać kubek w zlewie, zanim włoży go

do zmywarki. Słysząc jak Sef mówi, że musi wrócić do krainy cieni, uświadomiła sobie,
że będzie tęsknić za nim, kiedy odejdzie. Dała sobie umysłowego kopniaka i
powiedziała sobie, żeby musi wziąć się w garść. Spali ze sobą tylko raz i to nie było tak,
jakby przyrzekł jej miłość po grób, albo coś podobnego. Chociaż nazwał ją swoją
partnerką to wciąż nie oznaczało, że chce nawiązać z nią długotrwały związek.
Spójrzmy prawdzie w oczy, powiedziała do siebie, egipski bóg i śmiertelniczka nie

~ 20 ~

mieli szans na żaden trwały i długi związek. Na tę chwilę, po prostu zadowoli się
wspaniałym seksem, który uprawiali.

Sef podszedł do niej i pociągnął do tyłu, tak że oparła się o jego klatkę piersiową.

- Wyczuwam, że mojej partnerce nie podoba się pomysł mojego powrotu.

Chandra odwróciła się w ramionach Sefa, by stanąć przodem do niego.

- Jak mogę być twoją partnerką? Pochodzimy z dwóch bardzo, i to bardzo, różnych

światów.

- Jesteś moją partnerką. Sprawiasz, że czuję się tak, jak nigdy nie czułem wcześniej.

Dopełniasz mnie pod każdym względem. Od pierwszej chwili, jak tylko poczułem twój
zapach, wiedziałem, że jesteś moją partnerką.

- Ledwie mnie znasz. Przyznam, że pasujemy do siebie w łóżku, ale co do reszty,

nie wiem. Mogę chwilami doprowadzić cię do szaleństwa. Moja osobowość czasami
działa ludziom na nerwy. Mam skłonność do mówienia tego, jak się czuję, i biorę to, co
chcę. Straciłam przez to więcej niż jednego chłopaka.

- Podoba mi się, że bierzesz to, co chcesz, zwłaszcza kiedy to mnie będziesz brała. –

Sef położył dłonie na jej tyłku i przyciągnął ją do dużego wybrzuszenia w swoich
spodniach.

Chandra wysunęła się z jego uścisku.

- Uspokój się, chłopcze. Zachowuj się. Powiedziałam ci, że najpierw muszę

zaopiekować się zwierzętami. Potem możemy się zabawić.

- W takim razie sugeruję, żebyś się pospieszyła. Mogę nie potrzebować jedzenia, ale

to jest taka część ciebie, której jestem głodny.

Z ciałem stojącym w ogniu, Chandra złapała Sefa za rękę i szybko wyprowadziła go

na zewnątrz i do stodoły.

Tłumaczenie: panda68

~ 21 ~

Rozdział 5

Sef podążał za Chandrą, kiedy zaglądała do każdego swojego pacjenta. Miała kilka

owiec, kozę i konia w boksach w stodole. Obserwował jak dokładnie obejrzała owcę i
kozę zanim wrzuciła trochę jedzenia do koryta umieszczonego w środku boksów. Koń
miał wystawioną swoją głowę przez otwartą połowę jego boksu i patrzył na pracę
Chandry.

Kiedy się zbliżyli, koń nagle cicho zarżał i schował się z oczami wypełnionymi

strachem. Chandra szybko złapała kantar konia i przesunęła ręką po jego szyi, próbując
go uspokoić.

- Spokojnie, chłopcze. Co w ciebie wstąpiło? – Odwróciła się, by spojrzeć na Sefa.

– On zwykle nie jest taki nerwowy.

Sef odsunął się od boksu. Koń szybko się uspokoił.

- Sądzę, że to jestem problem. Musi wyczuwać zapach lwa i to sprawia, że jest

zdenerwowany.

- Prawdopodobnie masz rację. Konie bardzo łatwo się płoszą. Szybko z nim

skończę, a potem muszę iść na strych i zrzucić kilka bel siana, bo muszę nakarmić je
później jeszcze raz.

- Lubisz to, co robisz, opiekując się zwierzętami? – zapytał Sef, gdy Chandra

pogłaskała szyję konia.

- Tak, lubię. Chciałam zostać weterynarzem już od najmłodszych lat. Zawsze

przynosiłam do domu ranne ptaki. Doprowadzałam tym moją mamę do szaleństwa –
powiedziała Chandra ze śmiechem.

Sef dostosował się do kroku Chandry, gdy podniosła puste wiadro i skierowała się

na drugą stronę stodoły.

- Masz jeszcze jakąś rodzinę poza matką?

- Tak. Mam młodszego brata, a także ojca. Widzę ich, gdy mam okazję, ale nie tak

często jak chciałaby moja matka. Mieszkają kilka godzin stąd. A ty? Masz jeszcze jakiś
braci albo siostry poza Duau?

~ 22 ~

- Nie. Duau jest jedyną rodziną, jaką mam.

- Przykro słyszeć, że straciłeś swoich rodziców. To musi być bolesne.

Sef wzruszył ramionami.

- Nigdy ich nie poznałem, więc jest mi wszystko jedno. Wystarczy, że mam Duau.

Cofnął się, gdy Chandra zaczęła wspinać się po schodkach wiodących na strych

powyżej. Patrzył jak chwyta jedną z bel siana i ciągnie do krawędzi strychu. A potem
upuszcza na podłogę stodoły. Podczas gdy Chandra była zajęta swoimi zwierzęcymi
pacjentami, słońce wzeszło wyżej, nagrzewając powietrze na zewnątrz. Sef wdrapał się
po schodkach na strych, kiedy Chandra wciąż zrzucała bele. U góry, poczekał aż się
odwróciła, by zejść na dół stodoły, zanim zrobił swój ruch.

Owijając ramię wokół jej pasa, Sef przyciągnął Chandrę do siebie, więc stali teraz

przytuleni.

- A teraz, skoro skończyłaś ze zwierzętami, dostarczę ci zabawy, którą mi obiecałaś.

Chandra otworzyła usta, by coś powiedzieć, ale szybko przerwał jej swoimi

wargami. Wsunął język do jej ust, by dokładnie poczuć jej smak. Z cichym pomrukiem
pożądania, potarł o nią swoją erekcją. Chandra jęknęła, wsuwając palce w jego włosy, i
oddała mu pocałunek. Ich języki się splątały, smakując siebie nawzajem, a jednocześnie
Sef zaczął cofać się do tyłu znad krawędzi strychu do ułożonych w stos bel siana.
Zanim położył ją na sianie, wyczarował miękki koc wystarczająco duży dla nich obu.

Wyciągnięci na kocu, Sef podniósł nogi Chandry i zarzucił je wokół swoich bioder,

dociskając swojego pulsującego fiuta do jej cipki. Lew w nim ryknął, chcąc wziąć
swoją partnerkę. Sef odsunął lwa w głąb siebie. Nie chciał się spieszyć ze swoją
partnerką. Zostawiając wargi Chandry, przeniósł się na jej ucho. Zawirował językiem
wewnątrz niego zanim wziął jej małżowinę uszną między zęby i lekko szarpnął.
Chandra zadrżała. Z niewielkimi uszczypnięciami, podążył ustami w dół smukłej
kolumny jej szyi. Złapała dół jego koszulki i podciągnęła do jego piersi.

- Masz na sobie zbyt dużo ubrań, Sef.

Oboje mieli na sobie zbyt wiele ubrań jak na jego gust. Machnięciem ręki sprawił,

że ubrania zniknęły z ich ciał. Chandra sapnęła, kiedy jej naga skóra nagle dotknęła
jego.

Chwyciła swoją dolną wargę między zęby i jęknęła.

~ 23 ~

- Ten twój trik jest bardzo pomocny.

Chandra zsunęła się niżej na kocu i przeciągnęła językiem wzdłuż jego klatki

piersiowej. Jego kutas zadrżał, gdy przesunęła językiem po jednym z jego płaskich
sutków zanim zassała mały pąk do swoich ust. Lekkim pchnięciem sprawiła, że położył
się na plecach. Sef podniósł głowę, by patrzeć na Chandrę jak rusza dalej w dół jego
ciała. Wycałowała ścieżkę do mięśni jego brzucha. Usiadła okrakiem na jego nogach i
palcem przeciągnęła po jego kutasie. Ich spojrzenia się spotkały, gdy Chandra
popatrzyła na niego. Przytrzymując jego spojrzenie, zawinęła palce wokół podstawy
jego penisa i liznęła go od podstawy do czubka. Sef warknął cicho i wygiął biodra.

Odwracając spojrzenie, Chandra poświęciła jego fiutowi swoją pełną uwagę.

Wirowała językiem wokół główki jego kutasa, zanim wzięła go całego do ust. Sef
jęknął na odczucie jej gorących ust zamykających się wokół niego. Nie mógł odwrócić
swoich oczu od widoku swojego grubego penisa wyślizgującego się i znikającego w jej
ustach, kiedy ssała go głęboko. Jego kutas stał się jeszcze twardszy. Sef wiedział, że
jeśli pozwoli jej dawać sobie przyjemność w ten sposób zbyt długo, to dojdzie, a tego
nie chciał. Chciał zatopić swojego kutasa aż po rękojeść w jej mokrej cipce i tam dojść.

Sef szybko wziął Chandrę za ramiona i nakłonił, by podsunęła się w górę jego ciała.

Chwycił jej tyłek i przytrzymał ją zanim mogła nadziać się na jego twardego penisa.
Trzymając ją, ustawił ją tak, że usiadła okrakiem tuż przy jego głowie, a jej lśniąca
wilgocią cipka znalazła się przy jego ustach. Z mruczeniem, rozdzielił jej fałdki i
przebiegł językiem wzdłuż jej szparki. Jego mruczenia stawały się coraz głośniejsze,
kiedy okrążał jej łechtaczkę czubkiem języka, a potem ją zassał. Z gardła Chandry
wydobył się przenikliwy jęk. Jej biodra bryknęły pod jego ustami.

Tuż zanim mogłaby dojść, Sef zawinął ramię wokół jej talii i przerzucił ją na plecy.

Rozszerzył jej nogi jednym muskularnym udem, chwycił swojego fiuta i wsunął się w
jej wilgotne gorąco jednym pchnięciem. Chandra zawinęła nogi wokół jego pasa i
chwyciła się jego ramion, kiedy zaczął wycofywać się i wbijać w nią z powrotem. Jej
wewnętrzne ścianki ściskały jego penisa jak zaciśnięta pięść, kiedy tak pompował
między jej nogami. Jego rytm przyspieszył, gdy zaczął ujeżdżać ją mocniej. Pocierając
jej łechtaczkę przy każdym pchnięciu, Sef doprowadził Chandrę do orgazmu. Jej cipka
zacisnęła się na jego kutasie. Sef walczył, by powstrzymać się przed dojściem. Lew w
nim chciał wziąć Chandrę, jako swoją partnerkę.

Wysunąwszy się z Chandry, Sef przekręcił ją na brzuch i ustawił na czworakach.

Przesunął językiem wzdłuż jej kręgosłupa, wsuwając się między jej rozszerzone nogi. Z
kocim warknięciem, lekko ugryzł jej ramię, gdy wszedł w nią od tyłu. W tej pozycji

~ 24 ~

była jeszcze ciaśniejsza. Lew pragnął wziąć ją szybko i mocno. Chwytając jej biodra,
wbijał się w nią raz za razem, czując jak zbliża się jego własny orgazm. Chandra
pomagała mu, kiedy jego pchnięcia stały się jeszcze szybsze. Jęknęła, gdy jego ręka
sięgnęła wokół niej i odnalazła jej łechtaczkę. Pocierał ją, jednocześnie wciąż się w niej
zanurzając. Nie trwało długo, by ponownie doprowadzić ją do kolejnego orgazmu. Sef
pchnął w nią raz, drugi, zanim odrzucił głowę i, z rykiem lwa, jego kutas opróżnił się w
jej ciele.

Ciężko dysząc nabierał powietrza do płuc. Sef wysunął się ze szparki Chandry.

Zanim zwalił się na koc, zawinął ramię wokół jej talii i pociągnął za sobą, tak by leżała
przyciśnięta plecami do jego torsu. Przyciągnął ją bliżej, aby kształtna pupa Chandry
naciskała na teraz już zwiotczałego fiuta.

Sef nie wiedział jak zdoła opuścić Chandrę, gdy będzie musiał wrócić do krainy

cieni. Mimo tego, że znał ją przez tak krótki okres czasu, nie mógł wyobrazić sobie jak
będzie wyglądało jego życie bez niej. Stała się częścią niego. Właśnie miał zapytać ją,
czy zaakceptowałaby go, jako swojego partnera, gdy jakiś męski głos zawołał ją z dołu
stodoły.

Tłumaczenie: panda68

~ 25 ~

Rozdział 6

- Chandra, jesteś tu?

Na dźwięk głosu Billa, wołającego ją po imieniu, Chandra zesztywniała.

- Cholera, to Bill – szepnęła do Sefa. A do Billa krzyknęła. – Jestem na strychu. Za

minutę zejdę.

Rozejrzała się wkoło w poszukiwaniu swoich ubrań, ale nie nigdzie ich nie

widziała. Wtedy przypomniała sobie, że Sef zrobił coś, co sprawiło, że zniknęły.
Chandra spojrzała na Sefa, który wydawał się być w ogóle nie zmartwiony. Ściszonym
głosem zapytała.

- Moje ubranie? Gdzie ono jest? – Machnięciem ręki sprawił, że jej ubranie

pojawiło się z powrotem na jej ciele. – Zostań tutaj, dopóki nie pozbędę się Billa.
Prawdopodobnie przyszedł zobaczyć, co z tobą, lwie. Będę musiała coś wymyśleć, by
wyjaśnić mu, dlaczego lew nie jest zamknięty zagrodzie. Jestem pewna, że zdążył już
zauważyć, iż jest pusta.

Mający nadzieję, że Sef zrobi to, o co prosiła, Chandra wstała i zeszła w dół po

schodach. Bill stał obok pustej zagrody. Posłał jej pytające spojrzenie, gdy szła do
niego.

- Co się stało z lwem? Mam nadzieję, że z nim wszystko w porządku.

- Jak najbardziej. On… ohh… – Chandra nie miała pomysłu, co do diabła miała

powiedzieć Billowi, a co brzmiałoby naprawdę wiarygodnie. – On… – Wtedy
zauważyła, że nagle cała uwaga Billa skupiła się na czymś za nią.

Chandra odwróciła się, by zobaczyć, co to mogło być, i przeklęła pod nosem. Sef,

który zmienił się z powrotem w lwa, zszedł po schodach i zbliżył się do niej. Oczy Billa
zrobiły się okrągłe, gdy Sef usiadł przy niej i polizał jej palce.

- Jesteś pewna, że to bezpieczne tak pozwalać mu wałęsać się poza zagrodą,

Chandra? Mimo wszystko to lew. – Starszy mężczyzna patrzył raz na nią, raz na Sefa.

- Oh, jest absolutnie bezpiecznie. On jest jak duży kotek. – Sef zamruczał głośno i

położył się przy jej nodze, jednocześnie patrząc na nią.

~ 26 ~

- On mruczy. Zawsze myślałem, że wielkie koty nie potrafią mruczeć.

- Najwyraźniej tej akurat potrafi. – Chandra podskoczyła, gdy Sef wstał i wsadził

nos między jej nogi. Odepchnęła go i spiorunowała go wzrokiem. Mogłaby przysiąc, że
dostrzegła rozbawienie w jego złotych oczach.

- Wydaje się, że cię lubi – powiedział Bill ze śmiechem. – I muszę powiedzieć, że

jego rany wydają się goić nadzwyczaj szybko. Naprawdę musisz mieć magiczny dotyk,
Chandra.

- Nie wiem, czy zgodziłabym się z tym stwierdzeniem, Bill. Jego rany okazały się

być nie aż tak poważne, jak na to wyglądały. Jego futro przykrywa większość z nich.

- Cieszę się widząc, że już z nim lepiej. Jak do tej pory, nikt nie zgłosił zaginionego

lwa, co jest cholernie dziwne moim zdaniem. Przecież on tak po prostu nie pojawił się
znikąd.

- Nigdy nie wiadomo – odparła Chandra.

- On musi należeć do kogoś. Lwy normalnie nie występują w naturze w Ontario.

Chcesz, żebym podzwonił i popytał, czy jakieś zoo albo rezerwaty przyrody chciałyby
wziąć go do siebie?

- Nie! – Chandra odchrząknęła mając nadzieję złagodzić jej głośny wybuch. – To

znaczy, nie, dziękuję. Może zostać tu ze mną. Zdążyłam już przywiązać się do niego. –
Miała silniejsze uczucia do Sefa niż zwykłe przywiązanie, ale nie miała zamiaru głośno
tego mówić przy Billu. Nie musiał wiedzieć, że zakochała się w zmiennym egipskim
bogu. Albo tego, że wkradł się w jej serce po takim krótkim czasie.

- A co jeśli nikt nie zgłosi się po niego? Nie możesz poważnie myśleć o tym, żeby

zatrzymać go na zawsze.

- Czemu nie? Przecież nie chodzi o to, że nie mam miejsca dla niego. – Chandra

spojrzała na Sefa, przesuwając palcami przez jego gęstą grzywę. Jej następne słowa
skierowane były bardziej do niego niż do Billa. – Czasami czuję się samotna na tej
dużej posiadłości. Dlatego jest mile widziany, by zostać tu ze mną. Tęskniłabym za nim
okropnie, gdyby odszedł. Gdybym tylko mogła, nigdy bym go nie puściła.

Oderwała spojrzenie od Sefa i spojrzała na Billa. Na jego twarzy malowało się

zmieszanie.

~ 27 ~

- Okej, jeśli tak czujesz, Chandro, zostawię lwa w twoich zdolnych rękach. Powiem

Violet, że z nim już dużo lepiej, i o twojej decyzji, by go zatrzymać. Tylko bądź
ostrożna.

- Nic nam nie będzie, Bill. Pozdrów Violet ode mnie.

Chandra poczekała, dopóki nie usłyszała jak auto Billa odjeżdża, zanim skupiła

swoją uwagę na lwie, który stał u jej boku.

- Chyba kazałam ci zostać na strychu.

Postać lwa zadrżała i rozmazała się, kiedy Sef zmienił się z powrotem w człowieka.

Miał na sobie te same dżinsy i koszulkę, które miał wcześniej.

- Miałaś ogromne trudności z wymyśleniem jakiegoś usprawiedliwienia na to,

dlaczego twój lew nie jest zamknięty w zagrodzie. Sądziłem, że kiedy Bill mnie
zobaczy, stanie się to dla ciebie łatwiejsze.

- Mój lew? – Chandra zbliżyła się do Sefa i zawinęła ramiona wokół jego pasa. –

Jesteś moim lwem, Sef?

Sef wziął jej twarz w swoje duże dłonie.

- Tak. Jestem twoim partnerem, Chandro. Zaakceptujesz mnie, jako swojego

partnera?

- Tak. – Potrząsnęła głową i uśmiechnęła się do niego. – Jak mogłam zakochać się

w tobie tak szybko i tak mocno? Nigdy nie wierzyłam w miłość od pierwszego
wejrzenia, ale to się stało, gdy cię poznałam.

- To dlatego, że jesteśmy sobie przeznaczeni. Dlatego, że jesteś moja. – Sef

pocałował czubek jej nosa.

- Co się teraz stanie? Sam mówiłeś, że musisz wrócić do krainy cieni. Nie mogę tam

z tobą być, prawda?

- Nie, nie możesz. Wymyślę jakiś sposób, żeby być z tobą, Chandro. I chcę spędzić

z tobą wieczność, nie tylko jedno śmiertelne życie. Nie mam mocy, by dać ci
nieśmiertelność, jaką mam ja, mogę tylko usuwać oznaki śmierci ze zmarłych, ale
poproszę innego boga, by zrobił cię nieśmiertelną.

Chandra zaczęła drżeć na znaczenie słów Sefa. Chciał uczynić ją nieśmiertelną, by

mogli być razem na zawsze. Sądziła, że będzie prawdziwą szczęściarą, jeśli znajdzie
mężczyznę, który chętnie spędzi z nią swoje życie, ale ten egipski bóg chciał dużo

~ 28 ~

więcej. Wspiąwszy się na czubki palców, wzięła usta Sef w wolnym, omdlewającym
pocałunku. Tuż przy jego wargach powiedziała.

- Wiem, że właśnie cię miałam, ale weź mnie do łóżka, Sef. Chcę poczuć cię w

sobie jeszcze raz.

Z kocim pomrukiem, Sef przyciągnął ją do swojej piersi i wyniósł ze stodoły. Jakoś

udało mu się otworzyć frontowe drzwi domu, jednocześnie pożerając ją swoimi ustami.
Po zamknięciu drzwi kopniakiem, wszedł na górę biorąc po dwa stopnie na raz. Będąc
już w sypialni, Chandra zrzuciła buty, a Sef zerwał przykrycie z łóżka. Położył ją na
materacu i tylko zdjął swoje buty zanim podążył za nią.

Przechylając głowę, Sef nasilił napór swoich ust na jej wargi. Uniósł rękę i przykrył

jej pierś przez koszulkę. Chandra jęknęła, gdy potarł kciukiem, tam i z powrotem, po jej
naprężonym sutku. Gdy zabrał się do całowania jej szczęki, powiedziała zdyszanym
głosem.

- Zrób to, co zrobiłeś w stodole. Pozbądź się naszych ubrań.

- Cierpliwości – wymruczał Sef przy jej skórze. – Chcę pocałować każdy centymetr

skóry, jaki odsłonię, powoli.

Chandra jęknęła.

- Próbujesz mnie zabić?

Sef zachichotał.

- Moja partnerka musi nauczyć się, jak być cierpliwą. – Klepnął ją w pośladek,

jednocześnie opuszczając głowę i przygryzając jej sutek przez koszulkę. Chandra
sapnęła.

Zgodnie ze swoimi słowami, Sef nie spiesząc się powoli zdejmował z niej ubranie.

Przesuwając się na łóżku, tak że leżał obok niej, podciągnął jej koszulkę i całował
każdy centymetr jej skóry, jaki odsłonił. Rysował leniwe kółka swoim językiem. Po
tym, jak przeciągnął koszulkę przez jej głowę, Sef odpiął zapięcie jej stanika będące z
przodu. Chandra zsunęła ramiączka ze swoich ramion. Z dudniącym pomrukiem,
pochylił głowę i trącił każdą z jej sutek czubkiem języka. Delikatnie przygryzł jeden
zanim zassał go w głąb swoich ust. Każde pociągnięcie jego ust sprawiało, że czuła
dreszcze przyjemności spływające do jej cipki.

Jego ręce uporały się z guzikiem jej dżinsów i rozpięły zamek. Sef ściągnął je w dół

jej nóg i odrzucił. Odczucie jego języka pieszczącego jej skórę na żebrach, a potem w

~ 29 ~

dół jej brzucha, sprawiało, że Chandra zwijała się na łóżku. Duża ręka zacisnęła się na
jej biodrze i przytrzymała. Zębami, Sef zsunął majtki z jej bioder na nogi. Chandra je
strąciła. Usta Sefa wyznaczyły szlak przez jej kości miedniczne do szczytów jej ud.
Chciała krzyczeć z frustracji, gdy rozmyślnie unikał jej cipki, jedynego miejsca, gdzie
najbardziej chciała, żeby ją dotknął.

Zanim zdążyła złapać Sefa za włosy, gdy na chwilę skrył swoje usta między jej

nogami, chwycił ją w talii i przewrócił na brzuch. Odgłos jego mruczenia wypełnił
sypialnię, gdy odsunął jej włosy na bok i ugryzł ją w miejscu, gdzie łączyły się szyja i
ramię. Chandra zachłysnęła się w odpowiedzi na przyjemność / ból, które jej to
sprawiło, a potem Sef polizał miejsce, w którym ją ugryzł.

Kontynuował wytyczanie ścieżki pocałunków na jej plecach i niżej. Będąc już przy

pośladkach, Sef delikatnie ugryzł każdą wypukłość jej ciała, a jego ręka w tym samym
czasie rozsunęła jej nogi i palcami zbadał jej śliską szparkę. Chandra jęknęła i uniosła
biodra z materaca, jakby oferując mu siebie, potrzebując mocniejszego dotknięcia.
Jęknęła, gdy dwa palce przecisnęły się przez jej fałdki i zatopiły głęboko w jej cipce.
Kiedy Sef wsuwał je i wysuwał z jej pochwy, zaściskała na nich swoje wewnętrzne
mięśnie. Wspaniale się czuła, ale pragnęła, by to jego gruby fiut przebijał ją niczym
dzidą.

Chciała przewrócić się na plecy, ale Sef przycisnął ją z powrotem do łóżka.

Przesunął się, klękając między jej rozsuniętymi udami i przysiadł na pietach. Rękami,
które położył po obu stronach jej bioder, podniósł jej tyłek w górę. Jak tylko ustawił ją
w tej pozycji, wsunął główkę swojego kutasa do jej mokrej cipki. Chandra spróbowała
osunąć się na niego, żeby wziąć go więcej w siebie, ale Sef na to nie pozwolił.
Trzymając stanowczo jej biodra, powoli wchodził w nią, dając jej tyle siebie ile chciał.
Zajęczała, ściskając wokół niego mięśnie pochwy jak zaciśniętą pięść.

Sef uwolnił się z jej ciała, a potem wbił się jednym pchnięciem. Chandra krzyknęła

na odczucie jego obecności, wypełniającej ją do granic możliwości. Był tak głęboko, że
czubek jego penisa uderzył o jej macicę. Wycofał się ponownie, zanim wbił się w nią
jeszcze raz i jeszcze. Z każdym mocnym pchnięciem, Chandra czuła, jak narasta jej
orgazm. Trzymała się prześcieradła, gdy biodra Sefa poruszały się mocno między jej
nogami.

Nagle, wycofał się z niej i przerzucił ją na plecy. Jego kutas wsunął się z powrotem

w jej ciało, jednocześnie kładąc się na niej, opierając swój ciężar na łokciach. Wziął jej
usta w gorącym pocałunku, a jego biodra szalały między jej rozszerzonymi udami.

~ 30 ~

Kiedy poczuł jak drapie go po plecach, podniósł nieznacznie głowę, wciąż się w niej
poruszając.

- Dojdź dla mnie, moja partnerko. Chcę poczuć, jak twoja słodka cipka zaciska się

na moim fiucie, gdy dojdziesz.

Chandra zawinęła swoje nogi wokół pasa Sefa i ustawiła tak swoje biodra, że jego

twardy penis ocierał się o jej łechtaczkę przy każdym poruszeniu. I nagle się tam
znalazła. Z przenikliwym okrzykiem, doznała spełnienia. Jej cipka zacisnęła się
kurczowo na penisie Sefa, pragnąc doprowadzić do wytrysku. Podniósł górną połowę
swojego ciała na rękach i wbijał się w nią. Jego rytm przyspieszył, dopóki nie wbił się
w nią ostatni raz i nie wstrząsnął nim orgazm.

Chandra czuła, jak jego kutas pulsuje głęboko w jej wnętrzu, a potem jak wypełnia

ją ciepły strumień jego nasienia. Sef upadł na nią. Jego znacznie cięższa waga sprawiła,
że mocniej została wciśnięta w materac. Ale Chandrze to nie przeszkadzało. Objęła go
mocniej, głaszcząc po plecach.

Jak ona kiedykolwiek zdoła pozwolić mu odejść?

Tłumaczenie: panda68

~ 31 ~

Rozdział 7

Większą część dnia spędzili w łóżku na kochaniu się. Opuścili sypialnię Chandry

tylko wtedy, gdy Chandra musiała zaopiekować się zwierzętami w stodole, albo gdy
musiała przynieść sobie coś do jedzenia. Po tym jak oporządziła zwierzęta na noc,
zarówno ona jak i Sef wylądowali pod prysznicem, gdzie kochali się jeszcze raz, dopóki
nie wyczerpała się gorąca woda.

Teraz ubrana w jedną ze swoich dużych koszul nocnych, Chandra siedziała na

kanapie, przytulona do Sefa, gdzie razem oglądali telewizję. Sef miał na sobie spodnie
od piżamy, które były dokładnie takie, jakie zobaczył na jednym ze spotów
reklamowych. Chandra odnosiła wrażenie, że mając Sefa koło siebie, już nigdy nie
będzie musiała się martwić się o kupowanie ubrań.

Chandra zostawiła Sefowi pilota do telewizora. Pokazała mu jak zmieniać kanały, a

potem pozwoliła robić, co chce. Do tej pory przeleciał przez wszystkie kanały już trzy
razy.

- Nie możesz znaleźć niczego do obejrzenia? – zapytała, a na jej wargach igrał

uśmiech.

Sef przerwał surfowanie po kanałach i spojrzał na nią.

- Przepraszam. Ale jest tak wiele do wyboru.

- Może obejrzymy to?

Chandra wzięła od Sefa pilota i zmieniła kanał na ten, gdzie zdążyła zauważyć film,

zanim zmienił kanał na następny. Film zaczął się kilka minut wcześniej, więc nie
stracili zbyt wiele od początku. Pilnie obserwowała Sefa, gdy oglądał Mumię lecącą na
ekranie. Jego oczy zdawały się być przyklejone do niego, gdy Brendan Fraser był
goniony przez coś zagłębionego w piasku w starożytnym mieście Hamunaptra w
Egipcie. W połowie filmu Chandra wstała i poszła do kuchni po coś do picia. Sef wciąż
oglądał film i tylko kiwnął głową, gdy powiedziała mu, że będzie w kuchni.

Włączyła światło i podeszła do jednej z szafek. Wyjąwszy szklankę, Chandra

odwróciła się by nalać trochę wody z lodówki, która stała w kącie przy stole. Nagle
krzyknęła, a szklanka wypadła jej z ręki i rozbiła się na podłodze. Przed nią stał

~ 32 ~

mężczyzna. Jego oczy świeciły upiornie czerwono. Spróbowała go minąć, ale szybko
chwycił ją za ramię w brutalnym chwycie.

Pociągnął ją bliżej.

- Gdzie jest lew? Gdzie jest strażnik bramy?

Głośny ryk wściekłości lwa wypełnił kuchnię. Chandra jęknęła, kiedy mężczyzna

gwałtownie postawił ją przed sobą i odwrócił się, by stanąć przodem do Sefa, który stał
teraz wewnątrz pomieszczenia. Jego górna warga wygięła się, gdy warczał groźnie na
jej napastnika.

- Puść moją partnerkę, demonie.

Chandra zamarła, gdy w ręku demona pojawił się duży nóż. Mając ją przyciśniętą

do swojej klatki piersiowej, jak tarczę, podniósł nóż do jej gardła.

- Gdybym wiedział, że znajdziesz swoją partnerkę w śmiertelnym królestwie, nigdy

bym cię tu nie uwięził. Myślałem, że ty i twój bliźniak z trudem poradzicie sobie w tym
królestwie. Jak widać się pomyliłem. Ale nie wszystko stracone. Mogę dobrze
wykorzystać twoją partnerkę. – Sef zrobił krok bliżej. Demon potrząsnął głową i
przycisnął nóż do gardła Chandry. Syknęła, ponieważ ostre ostrze przecięło jej skórę. –
Nie podchodź bliżej, strażniku. I nawet nie myśl o zmianie w postać lwa. Będzie
martwa zanim będziesz miał szansę zatopienia tych swoich groźnych pazurów we mnie.

Sef zacisnął dłonie w pięści.

- Gdzie jest mój brat, demonie? Wiem, że uwięziłeś go w śmiertelnym królestwie,

tak jak mnie.

Demon uśmiechnął się perfidnie.

-Widzę, że moje zaklęcie działa. Nie tylko sprawiło, że uwięziło was obu, ale także

powstrzymało was od zdolności komunikowania się wzajemnie między wami. Jeden z
moich ludzi miał zająć się twoim bliźniakiem, właśnie w momencie, gdy rozmawiamy.
Niedługo uwolnię się od was obu.

- Nie tak łatwo nas zabić, demonie – warknął Sef.

- Może nie, ale twoja partnerka daje mi przewagę nad tobą. Śmiertelnicy są tak

bardzo łatwi do zabicia, tak słabi. Wystarczy jedno cięcie mojego noża, a ona
wykrwawi się w ciągu kilku sekund.

~ 33 ~

Chandra jęknęła ze strachem, ponieważ demon przycisnął nóż jeszcze mocniej.

Poczuła strużkę krwi płynącą po swoim gardle. Spojrzała na Sefa i zobaczyła jak
mięśnie jego ramion napięły się, gdy walczył sam ze sobą, żeby powstrzymać się od
ataku. Łza spłynęła w dół po jej twarzy, gdy uświadomiła sobie, że Sef nic nie może
zrobić, aby ją uratować.

- Jeśli skrzywdzisz moją partnerkę, rozerwę cię na tak małe kawałki, że nikt nie

będzie w stanie zebrać ich wszystkich.

- Czcze groźby donikąd cię nie zaprowadzą, strażniku. Dość tych pogaduszek.

Nadszedł czas, żebyś zrobił coś pożytecznego.

- Nic dla ciebie nie zrobię, tak długo jak masz moją partnerkę.

- A ja nie puszczę twojej partnerki, dopóki nie zrobisz tego, czego chcę. Więc

wygląda na to, że mamy mały pat, z twoją biedną małą partnerką tkwiącą w samym
środku. – Chandra skuliła się, gdy demon przeciągnął językiem po jej policzku. – Mogę
wyczuć smak strachu na jej skórze. Nic nie smakuje słodziej niż strach śmiertelnika.

Sef ryknął głośno.

- Sprawię, że zapłacisz za to, demonie. Tak jak sprawię, że zapłacisz za przelanie

krwi mojej partnerki.

- Nic nie zrobisz – wypalił demon w odpowiedzi. – Jak już powiedziałem wcześniej,

czcze groźby do niczego cię nie doprowadzą. Mam już tego dość.

Demon zaczął mówić językiem, którego Chandra nie znała. Jak tylko słowa wyszły

z jego ust, poczuła niewidoczną moc budującą się wokół nich. Zobaczyła, że Sef stężał,
również czując rosnącą moc. Kiedy demon wypowiedział ostatnie słowa, Chandra
poczuła, jak świat znika pod jej stopami. Krzyknęła do Sefa, gdy zaczęła spadać w
ciemność. Chwyt demona na niej ani trochę się nie rozluźnił, gdy wciąż tak spadali.
Niezdolna do zobaczenia albo wyczucia obecności Sefa obok nich, zaczęła wpadać w
panikę. Jedna jej część miała nadzieję, że demon zostawił go w śmiertelnym królestwie,
ale druga jej część miała nadzieję, że wziął Sefa z nimi. Tylko z Sefem miała szansę
wydostać się stąd.

Nagle na ich spotkanie pojawiła się twarda ziemia. Chandra szarpnęła się przy

demonie i sapnęła z bólu, kiedy nóż, który jakoś zdołał utrzymać przy jej gardle, wszedł
głębiej w jej skórę. Kiedy ciemność się rozjaśniła, poczuła, jak jej panika trochę się
zmniejszyła, ponieważ zobaczyła Sefa. Stał przed dużymi drewnianymi drzwiami
naznaczonymi metalowymi sztabami. Chandra rozejrzała się. Wydawało się, jakby byli

~ 34 ~

w jaskini. Ze wszystkich stron otaczała ich ciemna skała, a także wisiała nad ich
głowami. Jedyne światło pochodziło z dwóch zapalonych pochodni umieszczonych po
obu stronach drzwi, wstawionych w kamieniu. Drzwi musiały być wejściem do krainy
cieni.

Chandra krzyknęła, gdy demon złapał garść jej włosów i odchylił jej głowę do tyłu,

by lepiej obnażyć jej gardło.

- Otwórz bramę, strażniku.

- A jeśli odmówię? – odwarknął Sef.

- W takim razie już nie będziesz miał partnerki.

Chandra zamknęła swoje oczy i przełknęła. Nie mogła pozwolić, żeby demon

wykorzystał ją, by zmusić Sefa do otwarcia drzwi do krainy cieni. Nie wiedziała
dokładnie, co demon zrobi jak już dostanie się do środka, ale nie trzeba było dużej
wyobraźni, by wiedzieć, że to będzie coś dobrego. Zdesperowana, skierowała swoje
oczy w kierunku Sefa. Wszystkie mięśnie w górnej połowie jego ciała były napięte, co
uwydatniało światło pochodni igrających na jego skórze. Powstrzymywał się tak
bardzo, że z łatwością mogła zobaczyć grube żyły na jego ramionach. Jednostajny
pomruk wydobywał się z jego klatki piersiowej.

Odwróciła wzrok od Sefa i gorączkowo przeszukiwała jaskinię w poszukiwaniu

czegoś, co mogłoby pomóc jej uwolnić się od demona, który ją trzymał. Nie mogła
pozwolić, by wykorzystał ją przeciwko Sefowi. Łzy frustracji wezbrały pod jej
powiekami, gdy zdała sobie sprawę, że nie ma nic, co mogłaby użyć, by się uwolnić.

Jej spojrzenie wylądowało z powrotem na Sefie. Spojrzenie kompletnej rozpaczy,

jaką zobaczyła w jego złotych oczach, przeszyło ją na wskroś. Gdyby mogła wywinąć
się z tej sytuacji, Chandra wiedziała, że Sef nie będzie miał żadnego problemu z
pokonaniem demona. Jako nieśmiertelny, miał większą szansę przeżycia niż ona. I jako
jeden z egipskich bogów, który strzegł krainy cieni, musiał być tym, który z tego
wyjdzie. Nieważne, co się stanie, Chandra wiedziała, że jej życie będzie stracone.
Demon ją zabije, jeśli Sef nie otworzy bramy, a nawet jeśli Sef to zrobi, wiedziała, że
demon nie odda jej, jej partnerowi. To zostawiało Chandrze tylko jedna opcję.

Łapiąc spojrzenie Sefa, popatrzyła na niego z całą miłością, jaką do niego czuła. W

ciszy, bezgłośnie powiedziała do niego Kocham cię. Nie chcąc, by Sef zgadywał, co
miała zamiar zrobić, Chandra zignorowała ból na swojej skórze głowy, gdzie trzymał ją
demon, i zrobiła krok do przodu. Wraz z obrotem głowy, poczuła jak ostry nóż przy jej
gardle przecina żyłę jak masło. Kiedy krew szybko z niej wypływała, wciąż patrzyła

~ 35 ~

prosto w oczy Sefa. Dźwięk jego ryku bólu był ostatnią rzeczą, jaką słyszała zanim
wszystko zapadło w ciemność.

Sef ryknął z niepohamowaną wściekłością, kiedy demon upuścił martwe ciało

Chandry do swoich stóp. Rzucił się na demona zmieniając się w lwa w powietrzu.
Demon zaatakował go mieczem, który teraz trzymał w swojej ręce. Sef nie poczuł bólu,
gdy miecz ciął go przez klatkę piersiową. Ten nie mógł się równać do bólu, jaki czuł w
swoim sercu. Patrzenie jak niebieskie oczy Chandry tracą blask i życie, gdy kończyło
się jej życie, bolało jak nic, co kiedykolwiek wcześniej czuł. Wściekły z żalu,
zaatakował demona swoimi ostrymi jak brzytwa pazurami. Potrzeba unieszkodliwienia,
zniszczenia, wypełniła go. Niezdolny do wyrwania się poza zasięg, demon otrzymywał
cios za ciosem. Sef zatopił swoje pazury w jego nogach i pociągnął go w dół. Z rykiem
tryumfu, zacisnął swoje potężne szczęki wokół gardła demona i rozdarł.

Powoli Sef odsunął się od ciała demona. Krew kapała z jego pyska i z ran, jakie

otrzymał podczas walki. Otępiały od bólu, wrócił do miejsca, gdzie leżała Chandra.
Zmienił się z powrotem w człowieka i opadł na ziemię obok niej. Zgarnął jej martwe
ciało w swoje ramiona i ryknął. To było takie niesprawiedliwe. Dopiero, co ją znalazł.
Łzy, których nigdy wcześniej nie ronił w swoim długim życiu, popłynęły z jego oczu.

Odsunął jasne włosy Chandry. Jej twarz już była zimnym w dotyku. Widząc otwartą

ranę na jej gardle, położył tam swoją rękę i użył swojej mocy, by ją wyleczyć. Gdyby
tylko mógł tak łatwo przywrócić jej życie.

Zły na swoją niezdolność przywrócenia Chandry do życia, Sef zawołał do Ra.

- Ra! Zarówno mój brat, jak i ja, służyliśmy ci wiernie przez wieki. Nigdy o nic cię

nie poprosiłem, aż do teraz. Zwróć mi moją partnerkę. Oddała swoje życie, by
powstrzymywać demony przed wejściem do krainy cieni. To musi coś dla ciebie
znaczyć.

Z początku Sef nie sądził, żeby Ra mu odpowiedział. Ale potem głos boga słońca

wypełnił mu głowę.

Czuję twój ból, Sefie. Jeśli oddam twojej partnerce jej życie, nigdy nie zwolnię cię z

twojego obowiązku, jako strażnika krainy cieni. A twoja partnerka nie może mieszkać tu
z tobą.

Sef wycisnął pocałunek na zimnym czole Chandry.

- Jeśli muszę z niej zrezygnować, żeby mogła żyć, chętnie to zrobię.

~ 36 ~

Nie mogę cię o to prosić, Sefie. Będziesz mógł być ze swoją partnerką w ciągu dnia,

ale na wieczór musisz wrócić, by pilnować bramy.

- Tak długo jak będę mógł być z Chandrą, tylko to się liczy.

W takim razie zwrócę twojej partnerce jej życie, i dam nieśmiertelność. Dziś

wieczorem możesz zostać ze swoją partnerką, ale jutrzejszej nocy oczekuję, że wrócisz
do swoich obowiązków.

Kiedy Chandra zaczerpnęła pierwszy haust powietrza, Sef cicho podziękował Ra.

Gdy zamrugała na niego, przeniósł ich z powrotem do jej domu w śmiertelnym
królestwie. W ciągu kilku sekund miał ją w sypialni. Patrzyła na niego, gdy postawił ją
z powrotem na nogach i rozebrał z poplamionej krwią koszuli nocnej.

- Jak to możliwe, Sef? Umarłam.

Drżąc z wrażenia, Sef pozbył się spodni od piżamy ze swojego ciała i przyciągnął

Chandrę bliżej.

- Ra oddał ci twoje życie. I także zrobił cię nieśmiertelną. Teraz mamy całą

wieczność, by być razem.

Chandra uniosła się na czubkach palców i pocałowała go.

- Zabierz mnie do łóżka, Sef – wyszeptała w jego usta. – Pragnę, żebyś mnie mocno

objął.

Sef podniósł Chandrę w swoich ramionach i łagodnie położył na łóżko. Podążył za

nią, a ona zawinęła swoje ramiona wokół jego szyi i pocałowała go namiętnie. Kiedy
wśliznął się w jej ciało, podniósł głowę i powiedział.

- Kocham cię, Chandro. Nigdy cię nie opuszczę.

Chandra pogłaskała jego policzek.

- Ja też cię kocham, mój egipski bogu.

Gdy zaczął się w niej poruszać, Sef wiedział, że już nigdy nic ich nie rozdzieli.

Nawet śmierć.

Tłumaczenie: panda68