KAMPANIA
"U
Ś
MIECHNIJ SI
Ę
Z PCK"
PORADNIK MEDTODYCZNY DLA NAUCZYCIELI
Motto: "U
ś
miech najkrótsz
ą
, najprostsz
ą
jest drog
ą
do szcz
ęś
cia, do ludzkich serc.
Ś
wiat si
ę
pi
ę
kniejszy otworzy przed Tob
ą
, gdy tylko u
ś
miechniesz si
ę
".
Materiał ten podzielili
ś
my na cztery cz
ęś
ci. Pierwsza, znajduj
ą
ca si
ę
wła
ś
nie przed
Pa
ń
stwa oczami, ma charakter organizacyjno - wprowadzaj
ą
cy. Dwie kolejne cz
ęś
ci maj
ą
charakter teoretyczny. Jedna z nich jest podstaw
ą
do przeprowadzenia zaj
ęć
w klasach
1-3 Szkół Podstawowych, druga jest teoretyczn
ą
baz
ą
dla klas gimnazjów i szkół
ponadgimnazjalnych. Obie cz
ęś
ci napisane zostały j
ę
zykiem dosy
ć
lu
ź
nym i swobodnym
(co pozostaje w zgodzie z celem akcji). Obie te cz
ęś
ci s
ą
, swego rodzaju poradnikiem,
skierowanym do Pa
ń
stwa, a nie bezpo
ś
rednio do uczniów. Maj
ą
one stanowi
ć
podstaw
ę
przeprowadzenia teoretycznej cz
ęś
ci zaj
ęć
.
Proponujemy aby
ś
cie Pa
ń
stwo podczas prowadzenia zaj
ęć
wykorzystali zabawy, które
maj
ą
na celu zintegrowanie klasy i „rozweselenie” uczniów oraz - jak mamy nadziej
ę
-
równie
ż
Pa
ń
stwa. Ich przykłady znajdziecie Pa
ń
stwo w cz
ęś
ci czwartej poradnika.
CZ
ĘŚĆ
1 - PROPONOWANY HARMONOGRAM ZAJ
ĘĆ
Czwartek (21.10)
Cele zaj
ęć
:
•
integracja grupy poprzez przeprowadzenie wybranych zabaw
•
odkrycie sytuacji trudnych, zachowa
ń
i uczu
ć
im towarzysz
ą
cych
Przebieg:
1. Krótki opis akcji (organizator, termin, planowany finał itp.);
2. Wprowadzenie do tematyki akcji;
3. Wywołanie tematu lub krótkiej dyskusji, która ma na celu poznanie opinii uczniów
na temat stresu oraz skutków
ż
yczliwo
ś
ci i pogody ducha (np.: poprzez
przeprowadzenie zabawy z karteczkami - ka
ż
dy wypisuje najtrudniejsza swoj
ą
sytuacj
ę
, po wybraniu 3-4 najcz
ę
stszych, odegranie ich w 3/4 zespołach na jakie
została podzielona klasa);
4. Przeprowadzenie zabawy integracyjnej;
5. W przypadku wyboru, na kolejny dzie
ń
, zabaw w których uczniowie mog
ą
si
ę
wybrudzi
ć
lub do których powinni si
ę
jako
ś
przygotowa
ć
, poinformowanie o tym
klasy.
KAMPANIA "U
Ś
MIECHNIJ SI
Ę
Z PCK" - PORADNIK MEDTODYCZNY DLA NAUCZYCIELI - KRM PCK
2
Pi
ą
tek (22.10)
Cele zaj
ęć
:
•
zapoznanie klasy z materiałem teoretycznym
•
rozlu
ź
nienie atmosfery w klasie, wzmocnienie wi
ę
zów pomi
ę
dzy uczniami
•
wzbudzenie lub zwi
ę
kszenie wzajemnego zaufania
Przebieg:
1. Przedstawienie cz
ęś
ci teoretycznej naszego programu;
2. Przeprowadzeniem zabaw integracyjnych lub „rozweselaj
ą
cych”.. Zabawy te mog
ą
mie
ć
charakter regionalny, ich wybór mo
ż
e te
ż
zale
ż
e
ć
od stopnia integracji
poszczególnych klas;
3. Zapowiedzenie - wymy
ś
lonej przez Pa
ń
stwa lub uzgodnionej z klas
ą
- zabawy na
kolejny dzie
ń
, która powinna zaj
ąć
cał
ą
lekcj
ę
.
Poniedziałek (23.10)
Cele zaj
ęć
:
•
dobra zabawa całej klasy
•
rozbicie ewentualnych grupek - „zgranie” całej klasy
Przebieg:
1. Przeprowadzenie powy
ż
szej „zabawy”, która powinna zaj
ąć
cał
ą
lekcj
ę
. Nie
chcemy narzuca
ć
na ten dzie
ń
ż
adnych własnych pomysłów. Dla przykładu
podamy tylko kilka mo
ż
liwo
ś
ci, jak np.: klasowy pokaz mody, prezentacja
znakomitej polskiej komedii na video, czy konkurs piosenki karaoke. Podobnych
pomysłów, mniej lub bardziej zwariowanych, mog
ą
by
ć
dziesi
ą
tki. Zdajemy sobie
doskonale spraw
ę
,
ż
e znacznie lepiej od nas znacie Pa
ń
stwo swoich
podopiecznych i ich zainteresowania, dlatego łatwiej b
ę
dzie Wam dostosowa
ć
tre
ść
tych zaj
ęć
do charakteru klasy;
2. Pod koniec zaj
ęć
, poproszenie uczniów o opracowanie własnych pomysłów, czy
przygotowanie prac plastycznych itp. na temat
ż
yczliwo
ś
ci dla innych, zachowania
pogody ducha lub konkretnych form pomocy potrzebuj
ą
cym.
Wtorek (24.10)
Cele:
•
wzbudzenie u uczniów wi
ę
kszej wra
ż
liwo
ś
ci na potrzeby innych
•
odkrycie przez uczniów własnych form walki ze stresem oraz znaczenia
codziennej
ż
yczliwo
ś
ci i pogody ducha
•
zapoznanie uczniów z przebiegiem finału akcji
Przebieg:
1. Zapoznanie si
ę
z pomysłami uczniów i omówienie najlepszych z nich;
2. Przygotowanie uczniów do wielkiego finału akcji;
3. Przygotowanie finału - ka
ż
da klasa przygotowuje dla siebie kotyliony (wzór
dowolny)
4. W miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci - przeprowadzenie kolejnych zabaw.
Ś
roda (25.10)
Cele:
KAMPANIA "U
Ś
MIECHNIJ SI
Ę
Z PCK" - PORADNIK MEDTODYCZNY DLA NAUCZYCIELI - KRM PCK
3
•
zapoznanie si
ę
z opiniami uczniów na temat akcji
•
integracja uczniów całej szkoły
Przebieg:
1. Przeprowadzenie wielkiego finału akcji - pomi
ę
dzy godzin
ą
. 12.00, a 12.07
uczniowie i nauczyciele wychodz
ą
na szkolne boisko i u
ś
miechaj
ą
si
ę
przez 7 minut;
2. Podsumowanie akcji na forum klasy;
3. W razie zgody dyrekcji - przeprowadzenie ogólnoszkolnego happeningu, którego
elementem byłby wielki finał.
CZ
ĘŚĆ
2
-
MATERIAŁ
TEORETYCZNY
PRZEZNACZONY
DLA
NAUCZYCIELI SZKÓŁ PODSTAWOWYCH
1. Co to jest stres?
Słowo „zmartwienie” jest pewnie znane Wam wszystkim. Zastanówcie si
ę
, w jaki sposób
odbieracie to słowo - przyjemny czy nieprzyjemny? Przypomnijcie sobie jak si
ę
czuli
ś
cie
na ostatniej wizycie u dentysty. Czy było Wam wtedy przyjemnie? Przypuszczamy,
ż
e nie.
Kiedy jeste
ś
my zmartwieni, my
ś
limy o czym
ś
nieprzyjemnym - czasami te
ż
boimy si
ę
czego
ś
i chcemy np.: poprosi
ć
mam
ę
,
ż
eby nie brała nas do dentysty. Jak my
ś
licie, jak
czuła by si
ę
Ala, gdyby zgubił si
ę
jej ukochany piesek? Byłaby pewnie bardzo smutna,
chciałoby si
ę
jej płaka
ć
. To jest wła
ś
nie zmartwienie.
Mog
ą
by
ć
ró
ż
ne zmartwienia, ale wszystkie s
ą
do siebie podobne, bo powoduj
ą
,
ż
e
rzadziej si
ę
u
ś
miechamy lub nawet płaczemy. Czasami denerwujemy si
ę
,
ż
e nie mo
ż
emy
zrozumie
ć
zadania i sko
ń
czy
ć
odrabia
ć
lekcji, przez co nie mo
ż
emy pój
ść
bawi
ć
si
ę
z
innymi dzie
ć
mi na podwórku. Buzia robi si
ę
wtedy chmurna, oczka smutne, a usta wygi
ę
te
w podkówk
ę
. Innym razem, nie mo
ż
emy odpowiedzie
ć
na pytanie pani nauczycielki pana
nauczyciela na proste nawet pytanie, bo tak si
ę
zdenerwowali
ś
my,
ż
e wszystko
zapomnieli
ś
my. Doro
ś
li swoje zmartwienia nazywaj
ą
wła
ś
nie „stresem”. To on powoduje,
ż
e jeste
ś
my smutni, zdenerwowani, nie chcemy si
ę
u
ś
miechn
ąć
ani bawi
ć
.
2. Pogoda ducha lekarstwem na wszystko
Ale my mamy dla Was rad
ę
- u
ś
miech. Czy my
ś
licie,
ż
e zawsze mo
ż
na by
ć
u
ś
miechni
ę
tym? Oczywi
ś
cie,
ż
e nie! Musimy chodzi
ć
do szkoły, odrabia
ć
lekcje, chodzi
ć
do lekarzy itp. Wa
ż
ne jest jednak jak to robimy, tzn. na ile si
ę
tego boimy. Du
ż
a porcja
u
ś
miechu ka
ż
dego dnia ułatwi Wam przej
ś
cie przez nieprzyjemne sytuacje i rozpromieni
ka
ż
dy dzie
ń
. Nawet, kiedy sami nie umiecie si
ę
u
ś
miechn
ąć
, to mo
ż
e kto
ś
inny Was
rozweseli. Mo
ż
e kto
ś
pomo
ż
e Wam zrobi
ć
co
ś
nieprzyjemnego, np.: odrobi
ć
trudne
zadanie. A mo
ż
e wymy
ś
li po prostu jak
ąś
fajn
ą
zabaw
ę
.
Czy
ś
miejemy si
ę
, kiedy siedzimy sami w pokoju? Nie, jeste
ś
my roze
ś
miani i rozweseleni
zawsze dzi
ę
ki innym ludziom -
ś
miesznym sytuacjom z ich udziałem, opowiedzianym
przez nich kawałom, zabawnym programom w telewizji. Pami
ę
tajcie wi
ę
c,
ż
e inni ludzie
(rodzice, wujek z cioci
ą
, dziadkowie, starsze rodze
ń
stwo, nauczyciele albo koledzy i
kole
ż
anki) mog
ą
pomóc Wam si
ę
u
ś
miechn
ąć
, pokona
ć
zmartwienie. B
ę
d
ą
to dla Was
mili szczególnie wtedy, gdy i Wy b
ę
dziecie tacy dla nich. Ch
ę
tnie Wam pomog
ą
, a
KAMPANIA "U
Ś
MIECHNIJ SI
Ę
Z PCK" - PORADNIK MEDTODYCZNY DLA NAUCZYCIELI - KRM PCK
4
szczególnie wtedy, kiedy i Wy im czasem pomo
ż
ecie (np.: wyniesiecie
ś
mieci, nie
b
ę
dziecie si
ę
bi
ć
i robi
ć
im na zło
ść
).
Jak si
ę
u
ś
miecha
ć
?
Odpowied
ź
jest prosta - Buzi
ą
! Nale
ż
y podci
ą
gn
ąć
k
ą
ciki ust w kierunku uszu,
rozdziawi
ć
si
ę
lekko i przyst
ą
pi
ć
do tzw. „wietrzenia z
ę
bów”. Mile widziane jest równie
ż
wydawanie z siebie rechotu. Pami
ę
ta
ć
nale
ż
y, i
ż
proces „wietrzenia” z
ę
bów nie zast
ę
puje
ich mycia.
Uczucie rado
ś
ci mo
ż
e dawa
ć
bardzo du
ż
o rzeczy. Dla wielu osób bardzo miła jest
rozmowa i zabawa z rodzicami. Radowa
ć
mo
ż
emy si
ę
te
ż
z bardzo wielu innych rzeczy.
Bardzo przyjemne mog
ą
by
ć
lekcje religii, smaczne
ś
niadanko, zabawa na przerwie, czy
zabawa z kotkiem lub pieskiem oraz wiele innych rzeczy. Korzystajcie z tego i
u
ś
miechajcie si
ę
jak najwi
ę
cej, bo kiedy Wy b
ę
dziecie w dobrym nastroju, to i doro
ś
li te
ż
b
ę
d
ą
bardziej zadowoleni.
Zgrana klasa
Nawet nie wiecie, o ile łatwiej jest przej
ść
przez ka
ż
dy dzie
ń
w szkole, tworz
ą
c zgran
ą
klas
ę
. Nie
ś
miejcie si
ę
z nikogo, nie ł
ą
czcie si
ę
te
ż
w kilkuosobowe grupki, bo zaczniecie
si
ę
kłóci
ć
i w ko
ń
cu nudzi
ć
, a to z pewno
ś
ci
ą
nikomu nie wyjdzie na dobre. Je
ś
li stworzycie
lubi
ą
c
ą
si
ę
klas
ę
, to znacznie cz
ęś
ciej b
ę
dziecie si
ę
mogli fajnie bawi
ć
. Którego
ś
dnia
zobaczycie du
ż
o dzieci, które nawet kiedy akurat Tobie jest smutno, s
ą
wesołe. Podejd
ź
wtedy do nich i zapytaj si
ę
: „W co si
ę
bawicie? Z czego si
ę
ś
miejecie?”, a zobaczysz,
ż
e i
Ciebie roz
ś
miesz
ą
. Mog
ą
Ci
ę
roz
ś
mieszy
ć
ż
artem, wci
ą
gni
ę
ciem do zabawy,
ś
mieszn
ą
min
ą
albo jak
ąś
opowie
ś
ci
ą
. Tak samo, inne dzieci, gdy widz
ą
,
ż
e kto
ś
si
ę
smuci, martwi
lub czym
ś
denerwuje, mog
ą
podej
ść
do niego i rozbawi
ć
go albo spyta
ć
chocia
ż
, czemu
si
ę
smuci. Cho
ć
to stara i wytarta prawda, jest bardzo wa
ż
na - „ka
ż
dy, o ile dostanie
szans
ę
, wnosi co
ś
wyj
ą
tkowego do
ż
ycia klasy”. W zgranej klasie łatwiej te
ż
b
ę
dzie
Wam si
ę
uczyło, je
ś
li pomo
ż
ecie komu
ś
, kto akurat czego
ś
nie rozumie, to ten kto
ś
pomo
ż
e Wam pewnie kiedy to Wy b
ę
dziecie mieli z czym
ś
kłopoty. Warunkiem dobrej
atmosfery w klasie jest jednak bycie miłym i pomocnym dla innych. Zachowanie takie nie
dotyczy oczywi
ś
cie tylko szkoły, ale i domu, bloku i osiedla. Im wi
ę
cej z Was b
ę
dzie si
ę
odnosiło do innych
ż
yczliwie, tym wi
ę
cej innych osób b
ę
dzie
ż
yczliwych dla Was. W ten
sposób b
ę
dzie Wam znacznie łatwiej unikn
ąć
wielu zmartwie
ń
ż
ycia codziennego.
Zobaczycie,
ż
e gdy b
ę
dziecie si
ę
do siebie cz
ęś
ciej u
ś
miecha
ć
, zadbacie o inne dzieci,
dorosłych i zwierz
ę
ta, b
ę
dzie si
ę
Wam lepiej
ż
yło, bo i oni b
ę
d
ą
dba
ć
o Was.
Poczucie humoru
To nasz wielki sprzymierzeniec w zmaganiach ze zmartwieniami. Kiedy jeste
ś
my weseli
łatwiej jest zrobi
ć
co
ś
dobrze, łatwiej te
ż
wytrzyma
ć
, gdy nam si
ę
co
ś
nie uda. Nie bójcie
si
ę
wi
ę
c
ś
mia
ć
z innych, nie obra
ż
ajcie si
ę
te
ż
, gdy to z Was si
ę
ś
miej
ą
- pod warunkiem,
ż
e nie przeradza si
ę
to w drwin
ę
. Wiele rado
ś
ci i u
ś
miechu przysporzy
ć
mog
ą
te
ż
zabawy
z naszymi zwierz
ę
tami domowymi, jak i kontakt z przyrod
ą
ogóle. Podobnie, jak
wi
ę
kszo
ść
zwierzaków, ludzie te
ż
wol
ą
przebywa
ć
w stadach. Przebywajcie wi
ę
c w
stadach, bo w grupie jest zawsze łatwiej.
Ś
wietnym sposobem na u
ś
miechni
ę
cie si
ę
jest
wspólny wypad z rodzicami lub rodze
ń
stwem do kina, sali zabaw, pój
ś
cie z tat
ą
na rower,
piłk
ę
lub na basen, wyjazd na wycieczk
ę
, lekcja w-f czy pój
ś
cie do kolegi lub kole
ż
anki na
jego urodziny. Pami
ę
tajcie jednak,
ż
e je
ż
eli b
ę
dziecie dla innych nieprzyjemni, b
ę
dziecie
si
ę
ci
ą
gle na nich obra
ż
a
ć
, zabiera
ć
ich zabawki lub kłóci
ć
si
ę
z rodzicami, to i oni mog
ą
nie chcie
ć
si
ę
z Wami bawi
ć
i dba
ć
o Was.
KAMPANIA "U
Ś
MIECHNIJ SI
Ę
Z PCK" - PORADNIK MEDTODYCZNY DLA NAUCZYCIELI - KRM PCK
5
„Hobby”
To dosy
ć
ogólne poj
ę
cie. Posiadanie jakiego
ś
hobby równie
ż
ułatwia codzienne zmagania,
pozwala na chwil
ę
zapomnie
ć
o zmartwieniach. Dla wielu dzieci zbieranie ró
ż
nych kart,
samochodzików lub lalek jest bardzo przyjemne. Niektórzy lepiej bawi
ą
si
ę
graj
ą
c z
kolegami lub rodzin
ą
w planszowe i karciane gry, inni składaj
ą
c modele samochodów lub
ż
ołnierzy - sami musicie wiedzie
ć
co jest dla Was najfajniejsze. Dobr
ą
form
ą
rozweselenia
si
ę
jest uprawianie sportu - od gry w warcaby do zbijaka i kosza. Du
ż
o u
ś
miechu wynie
ść
mo
ż
na równie
ż
z ogl
ą
dania telewizji. Obejrzenie
ś
miesznych filmów, tj. Przygody Kaczora
Donalda lub Królika Bugsa, jest porcj
ą
u
ś
miechu wystarczaj
ą
c
ą
na długo. Nie wszystkie
rzeczy, które lubimy, zawsze musz
ą
da
ć
nam u
ś
miech - gdy kibicujemy polskim
sportowcom, mo
ż
e by
ć
nam przykro,
ż
e z kim
ś
przegrali; wspaniały film mo
ż
e sko
ń
czy
ć
si
ę
smutno - daj
ą
nam za to inne prze
ż
ycia, na swój sposób przyjemne (poza tym,
nast
ę
pnym razem to „nasi” wygraj
ą
i wszyscy b
ę
d
ą
si
ę
cieszy
ć
, a nast
ę
pny film sko
ń
czy
si
ę
dobrze).
Mamy nadziej
ę
,
ż
e podczas zaj
ęć
wymy
ś
licie wiele innych pomysłów na to, jak si
ę
u
ś
miechn
ąć
i rozweseli
ć
innych - a przede wszystkim,
ż
e sami spróbujecie by
ć
weselsi i
przyjemniejsi dla innych. Mo
ż
ecie zacz
ąć
od pogodzenia si
ę
z rodze
ń
stwem,
przeproszenia rodziców za głupie zachowania, pomocy kolegom w lekcjach, a mo
ż
e od
razu od zrobienia - przy pomocy Waszych rodziców i nauczycieli - balu przebiera
ń
ców dla
całej klasy. Od czego
ś
zawsze trzeba zacz
ąć
, potem idzie ju
ż
du
ż
o łatwiej. Chcieliby
ś
my,
a
ż
eby ka
ż
dy Wasz dzie
ń
był jak najlepszy, a buzie pogodne. Nie mo
ż
emy jednak Wam
tego zapewni
ć
, bo wiele zale
ż
y tu równie
ż
od Was.
CZ
ĘŚĆ
3 - MATERIAŁ TEORETYCZNY PRZEZNACZONY DLA
NAUCZYCIELI GIMNAZJÓW I SZKÓŁ
Ś
REDNICH
1. Co to jest stres?
Słowo „stres” jest pewnie znane Wam wszystkim. Zastanówcie si
ę
, w jaki sposób
odbieracie to słowo - pozytywnie czy negatywnie? Przypomnijcie sobie Wasze odczucia,
np.: na pi
ęć
minut przed wizyt
ą
u dentysty czy przy wywołaniu Waszego nazwiska do
odpowiedzi na najbardziej nielubianej lekcji. Czy czuli
ś
cie wtedy - lub te
ż
w innych
podobnych sytuacjach - dziwne „
ś
ci
ś
ni
ę
cie” w gardle poł
ą
czone z nieodpart
ą
ch
ę
ci
ą
znalezienia si
ę
w innym miejscu i czasie? Je
ś
li tak, to oznacza wła
ś
nie,
ż
e była to dla Was
sytuacja stresuj
ą
ca.
Sytuacji wywołuj
ą
cych stres mo
ż
e by
ć
wiele, zale
ż
nie od cech indywidualnych,
uwarunkowa
ń
materialnych, rodzinnych itp. To prawda,
ż
e nie wszyscy podlegamy
identycznym stresom; jest jednak pewne,
ż
e nikt z nas nie mo
ż
e ich zupełnie unikn
ąć
.
Ś
wiat, w którym
ż
yjemy nie jest doskonały. Wraz z rozwojem cywilizacji ilo
ść
czynników
stresogennych (wywołuj
ą
cych stres) nieustannie ro
ś
nie. Ci
ą
gły rozwój techniczny, wzrost
wymaga
ń
nauczycieli i pracodawców czy te
ż
strach przed bezrobociem to tylko
przykładowe czynniki. Nie bez przyczyny
Ś
wiatowa Organizacja Zdrowia okre
ś
liła stres
jako „chorob
ę
stulecia”.
KAMPANIA "U
Ś
MIECHNIJ SI
Ę
Z PCK" - PORADNIK MEDTODYCZNY DLA NAUCZYCIELI - KRM PCK
6
Od potocznego znaczenia słowa stres odró
ż
ni
ć
nale
ż
y jego definicj
ę
medyczn
ą
. Zgodnie z
ni
ą
, stres jest nieswoist
ą
reakcj
ą
organizmu na wszelkie stawiane mu „
żą
dania”. Inaczej
mówi
ą
c, chodzi tu o wszystkie sytuacje, do których nasz organizm musi si
ę
przyzwyczai
ć
,
tzn. zareagowa
ć
w okre
ś
lony sposób. Chodzi
ć
tu mo
ż
e zarówno o sytuacje odbierane
przez nas jako nieprzyjemne, jak i o odbierane pozytywnie (np.: pierwsza pi
ą
tka z matmy).
W tej definicji, na czoło wysuwa si
ę
potrzeba dostosowania si
ę
organizmu do nowej
sytuacji. My jednak nie b
ę
dziemy si
ę
zajmowa
ć
rozwa
ż
aniami teoretycznymi, skupimy si
ę
raczej na tym, co potocznie odbieramy jako stres - tzn. sytuacj
ę
nieprzyjemn
ą
, a nast
ę
pnie
metodami pozwalaj
ą
cymi na jego ograniczenie.
2. Objawy stresu
Wielu lekarzy, filozofów i psychologów prowadziło badania nad objawami stresu, zbieraj
ą
c
wyniki tych bada
ń
w cało
ść
. Gdyby je wszystkie w tym miejscu przytoczy
ć
, powstałaby
encyklopedia - a nie o to tu chodzi. Ludzie s
ą
od siebie ró
ż
ni, wi
ę
c tak
ż
e w rozmaity
sposób reaguj
ą
na podobne sytuacje. Tak samo ró
ż
norodne objawy wywołuje u nich stres.
Do najbardziej typowych objawów stresu nale
żą
m.in.: dr
ż
enie r
ą
k, nadmierne pocenie si
ę
,
wyst
ę
powanie tików na twarzy. S
ą
to czynniki „zewn
ę
trzne”, widoczne i łatwo zauwa
ż
alne
dla otoczenia. W sytuacjach szczególnych objawy te mog
ą
by
ć
inne: blado
ść
twarzy przy
pobieraniu krwi lub kurczowe trzymanie si
ę
fotela dentystycznego znajduj
ą
cego si
ę
w
samolocie. Niejednemu z Was zdarzyło si
ę
te
ż
pewnie uprawia
ć
z nerwów, dosy
ć
typowy
przy stresie „sport” - sprint do toalety.
Oprócz „zewn
ę
trznych”, wyró
ż
ni
ć
nale
ż
y równie
ż
objawy „wewn
ę
trzne”. Nie mo
ż
na ich
zauwa
ż
y
ć
ani policzy
ć
- gdy
ż
s
ą
to osobiste odczucia. Niektóre z nich trudno byłoby nawet
nazwa
ć
. Ogólnie mo
ż
na je okre
ś
li
ć
mianem obni
ż
enia lub zakłócenia równowagi
psychicznej. Efektem tego jest pewne nieprzyjemne odczucie, które rzutuje w ogromny
sposób na nasze zachowanie. W wi
ę
kszym lub mniejszym stopniu, stres wywołuje utrat
ę
samokontroli i pewno
ś
ci siebie. Objawia si
ę
to zapominaniem nawet podstawowych
wiadomo
ś
ci, zwolnieniem procesów my
ś
lowych, zmniejszeniem naszej kreatywno
ś
ci,
artykułowaniem „eeeee” i „mmmm”, pragnieniem zapadni
ę
cia si
ę
pod ziemi
ę
- ogólnie
rzecz bior
ą
c - znacznym osłabieniem naszych mo
ż
liwo
ś
ci.
Odczucia towarzysz
ą
ce stresowi, oprócz niekorzystnego wpływu na nasze zachowania i
samopoczucie, mog
ą
by
ć
te
ż
dla nas niebezpieczne. Po pierwsze chodzi tu o aspekt
typowo zdrowotny. Stres, oprócz równowagi psychicznej, zakłóca równie
ż
działanie
układów wewn
ę
trznych - w tym krwiono
ś
nego. Du
ż
a cz
ę
stotliwo
ść
stresu lub jego wysokie
nat
ęż
enie mo
ż
e doprowadzi
ć
do ró
ż
nych chorób i zachorowa
ń
tj. owrzodzenie
ż
oł
ą
dka, a
w niesprzyjaj
ą
cych okoliczno
ś
ciach do zawału serca.
Długotrwały stres, niezale
ż
nie od podło
ż
a na jakim wyst
ę
puje, mo
ż
e mie
ć
te
ż
bardzo
niekorzystne skutki po
ś
rednie. Osoby zestresowane czuj
ą
si
ę
ź
le, niepewnie. Doznaj
ą
coraz wi
ę
cej pora
ż
ek, nawet na polach, na których odnosiły wcze
ś
niej sukcesy. Poniewa
ż
nie mog
ą
sobie da
ć
z tym rady, chaotycznie szukaj
ą
ratunku. Uciekaj
ą
wtedy w
ś
wiat
alkoholu, narkotyków, nieudanych zwi
ą
zków, prostytucji, anoreksji, bulimii itp. - lub te
ż
dosłownie uciekaj
ą
- z domu. W skrajnej depresji i anoreksji mog
ą
si
ę
te
ż
pojawi
ć
my
ś
li
samobójcze. Nie skazujcie si
ę
na to!!! Te metody naprawd
ę
nie skutkuj
ą
!!! Zazwyczaj
pogarszaj
ą
tylko sytuacj
ę
. Jest wiele znacznie prostszych i skuteczniejszych sposobów na
walk
ę
ze stresem - tylko,
ż
e cz
ę
sto o nich zapominamy. Celem tej akcji PCK jest wła
ś
nie
„przypomnienie” tych sposobów.
KAMPANIA "U
Ś
MIECHNIJ SI
Ę
Z PCK" - PORADNIK MEDTODYCZNY DLA NAUCZYCIELI - KRM PCK
7
3. Pogoda ducha lekarstwem na wszystko
Zastanawiacie si
ę
mo
ż
e, po co był ten powa
ż
ny wst
ę
p dotycz
ą
cy stresu? Z jednej bardzo
prostej przyczyny - jaki
ś
powa
ż
ny wst
ę
p zawsze musi by
ć
i tyle. Po drugie, zawsze lepiej
wiedzie
ć
wi
ę
cej ni
ż
mniej, a nigdy nie zaszkodzi wiedzie
ć
tego i owego o temacie zaj
ęć
.
Trzeba si
ę
zastanowi
ć
, czy mo
ż
emy zupełnie pozby
ć
si
ę
stresu. Jak my
ś
licie...?
Oczywi
ś
cie,
ż
e nie! Musimy chodzi
ć
do szkoły, znosi
ć
nastroje rodziców, chodzi
ć
do
lekarzy itp. Wa
ż
ne jest jednak jak to robimy, tzn. z jakim podej
ś
ciem próbujemy co
ś
zrobi
ć
. Zachowanie pogody ducha, codzienna
ż
yczliwo
ść
i du
ż
a porcja u
ś
miechu ułatwi
ą
Wam przej
ś
cie przez ró
ż
ne sytuacje i rozpromieni
ą
ka
ż
dy dzie
ń
.
Nie idzie o to, by namówi
ć
Was do przyklejenia sobie u
ś
miechu na usta, ale o wywołanie
prawdziwej jego wersji. Czy
ś
miejemy si
ę
przy odrabianiu lekcji, a mo
ż
e ogl
ą
daniu
dziennika? Nie, jeste
ś
my roze
ś
miani i rozweseleni zawsze dzi
ę
ki innym ludziom -
ś
miesznym sytuacjom z ich udziałem, opowiedzianym przez nich kawałom, zabawnym
programom w telewizji. Pami
ę
tajmy wi
ę
c,
ż
e
ż
yjemy w
ś
ród ludzi. B
ą
d
ź
my dla nich mili, aby
i oni byli tacy wobec nas, b
ą
d
ź
my dla nich
ż
yczliwi je
ś
li chcemy tego samego od innych,
pomagajmy - a sami otrzymamy pomoc, gdy nam b
ę
dzie potrzebna.
Jak si
ę
u
ś
miecha
ć
?
Ustami! Nale
ż
y podci
ą
gn
ąć
k
ą
ciki ust w kierunku uszu, rozdziawi
ć
si
ę
lekko i przyst
ą
pi
ć
do tzw. „wietrzenia z
ę
bów”. Mile widziane jest równie
ż
wydawanie z siebie rechotu.
Pami
ę
ta
ć
nale
ż
y, i
ż
proces „wietrzenia” z
ę
bów nie zast
ę
puje ich mycia.
Uczucie rado
ś
ci mo
ż
na czerpa
ć
z bardzo wielu
ź
ródeł. Dla wielu osób, cho
ć
nie dla
wszystkich, co nie jest niczym złym,
ź
ródłem szcz
ęś
cia jest ich wiara. To ona napełnia ich
rado
ś
ci
ą
, wiar
ą
w istnienie dobra, a tak
ż
e
ż
yczliwo
ś
ci
ą
wobec innych. Radowa
ć
mo
ż
emy
si
ę
jednak z bardzo wielu, bardziej przyziemnych, rzeczy.
Zgrana klasa
Nawet nie wiecie, o ile łatwiej jest przej
ść
przez ka
ż
dy dzie
ń
w szkole, tworz
ą
c zgran
ą
klas
ę
. Nie rezygnujcie z nikogo, nie twórzcie te
ż
kilkuosobowych grupek - zaczniecie si
ę
kłóci
ć
i konkurowa
ć
, a to z pewno
ś
ci
ą
nikomu nie wyjdzie na dobre. Je
ś
li stworzycie jedn
ą
fajn
ą
paczk
ę
, to oczywi
ś
cie nie bez chwilowych trudno
ś
ci, prze
ż
yjecie znacznie wi
ę
cej
miłych chwil. Cho
ć
to stara i wytarta prawda, jest bardzo cenna - „ka
ż
dy, o ile dostanie
szans
ę
, wnosi co
ś
wyj
ą
tkowego do
ż
ycia klasy”. W zgranej klasie łatwiej te
ż
b
ę
dzie
Wam si
ę
uczyło, je
ś
li pomo
ż
ecie słabszym z polskiego, kto
ś
uratuje Was na klasówce z
biologii, itd. Warunkiem dobrego klimatu w klasie jest jednak codzienna
ż
yczliwo
ść
i
zrozumienie dla innych. Postawa taka nie dotyczy oczywi
ś
cie tylko szkoły, ale i domu,
bloku i osiedla. Im wi
ę
cej z Was b
ę
dzie si
ę
odnosiło do innych
ż
yczliwie, tym wi
ę
cej
„innych” b
ę
dzie
ż
yczliwych dla Was (to wynika nawet z matematyki). W ten sposób b
ę
dzie
Wam znacznie łatwiej unikn
ąć
wielu stresów
ż
ycia codziennego.
Poczucie humoru
To nasz wielki sprzymierzeniec w zmaganiach z trudno
ś
ciami
ż
ycia codziennego.
Zachowuj
ą
c dystans i poczucie humoru łatwiej jest osi
ą
gn
ąć
sukces i przełkn
ąć
gorycz
pora
ż
ki. Nie bójcie si
ę
wi
ę
c
ś
mia
ć
z innych, nie obruszajcie si
ę
te
ż
, gdy to z Was si
ę
ś
miej
ą
- pod warunkiem,
ż
e nie przeradza si
ę
to w drwin
ę
. Wiele rado
ś
ci i u
ś
miechu
przysporzy
ć
mog
ą
te
ż
zabawy z naszymi zwierz
ę
tami domowymi, jak i kontakt z przyrod
ą
wogóle. Podobnie, jak wi
ę
kszo
ść
zwierzaków, ludzie te
ż
wol
ą
przebywa
ć
w stadach.
Przebywajcie wi
ę
c w stadach, bo w grupie ra
ź
niej.
Ś
wietnym sposobem „odstresowania”
KAMPANIA "U
Ś
MIECHNIJ SI
Ę
Z PCK" - PORADNIK MEDTODYCZNY DLA NAUCZYCIELI - KRM PCK
8
jest wspólny wypad do kina, teatru, na mecz Waszego ulubionego klubu, na basen, na
działk
ę
czy koncert rockowy - zale
ż
nie od gustów. Tu musicie te
ż
pomóc sobie troszk
ę
sami. Je
ś
li b
ę
dziecie gburowaci, nieprzyjemni, drwi
ą
cy lub nietolerancyjni, to - pr
ę
dzej czy
pó
ź
niej - mo
ż
ecie wypa
ść
„z towarzystwa”, do którego zazwyczaj ci
ęż
ko wróci
ć
. Tylko
codzienn
ą
ż
yczliwo
ś
ci
ą
i pozytywnym nastawieniem do
ś
wiata i ludzi mo
ż
ecie
zdoby
ć
przyjaciół.
„Hobby”
To dosy
ć
ogólne poj
ę
cie. Posiadanie jakiego
ś
hobby równie
ż
ułatwia codzienne zmagania,
pozwala na chwil
ę
odgrodzi
ć
si
ę
od problemów. Dla wielu osób zbieractwo (monet,
znaczków, banknotów, puszek po piwie) jest bardzo istotnym elementem
ż
ycia. Niektórzy
lepiej odpoczywaj
ą
graj
ą
c ze znajomymi w planszowe i karciane gry Fantasy, inni
składaj
ą
c modele samochodów lub
ż
ołnierzy. W tej kwestii nie ma barier. Dobr
ą
form
ą
wyładowania wszelkich frustracji jest uprawianie sportu - od gry w warcaby do skał
kowania i bunji-jumping. Du
ż
o u
ś
miechu wynie
ść
mo
ż
na równie
ż
z ogl
ą
dania telewizji.
Obejrzenie takich arcydzieł jak, dla jednych Lataj
ą
cy Cyrk Monthy Pythona, a dla innych
Przygody Królika Bugsa, jest porcj
ą
rado
ś
ci wystarczaj
ą
c
ą
cz
ę
sto na dłu
ż
ej. Nie zawsze
chodzi
ć
tu musi dosłownie o u
ś
miech (podczas transmisji sportowych mo
ż
emy zazna
ć
goryczy pora
ż
ki „naszych”, wspaniały film mo
ż
e sko
ń
czy
ć
si
ę
smutno, a ulubiona kaseta
mo
ż
e si
ę
wci
ą
gn
ąć
), ale czasami te
ż
o oderwanie si
ę
od codzienno
ś
ci i „odpoczynek” dla
układu nerwowego.
Powy
ż
sze zachowania „antystresowe” maj
ą
charakter przykładowy. Mamy nadziej
ę
,
ż
e
podczas zaj
ęć
wymy
ś
licie wiele innych, a przede wszystkim,
ż
e zaczniecie je stosowa
ć
w
Waszym codziennym
ż
yciu. Mo
ż
ecie zacz
ąć
od pogodzenia si
ę
z rodze
ń
stwem,
przeproszenia rodziców za głupie zachowania, pomocy kolegom w lekcjach, a mo
ż
e od
razu od zrobienia ogólnoszkolnego happeningu czy zorganizowania dyskoteki. Od czego
ś
zawsze trzeba zacz
ąć
, potem idzie ju
ż
du
ż
o łatwiej. Chcieliby
ś
my, a
ż
eby ka
ż
dy Wasz
dzie
ń
był jak najlepszy, a buzie pogodne. Nie mo
ż
emy jednak Wam tego zapewni
ć
, bo
wiele zale
ż
y tu od Was.
ś
yczliwo
ść
wobec otoczenia oraz spora porcja rado
ś
ci naprawd
ę
pozwol
ą
Wam lepiej znie
ść
wszelkie smutki, pora
ż
ki i strach. Wpłynie to te
ż
korzystnie na
Wasze relacje z rodzicami, nauczycielami, kolegami - z których cz
ęść
mo
ż
e zosta
ć
dzi
ę
ki
temu wspaniałymi przyjaciółmi na całe
ż
ycie.
CZ
ĘŚĆ
4 - GRY I ZABAWY NIE TYLKO CZERWONOKRZYSKIE
W tej cz
ęś
ci proponujemy Pa
ń
stwu przykładowe zabawy, zwi
ą
zane tematycznie z mottem
naszej akcji. Zabawy te zostały przez nas podzielone na cztery kategorie, ze wzgl
ę
du na
wiek uczniów, a wi
ę
c: dla klas 1-3 SP, dla klas 4-6 SP, dla uczniów Gimnazjów i dla
uczniów szkół
ś
rednich. Podział ten jest umowny. Reguły zabaw mog
ą
Pa
ń
stwo
modyfikowa
ć
. Materiał zawarty w tej cz
ęś
ci naszego programu pochodzi głównie z ksi
ąż
ki
„Gry i zabawy nie tylko czerwonokrzyskie”, które znajduj
ą
si
ę
we wszystkich Zarz
ą
dach
Polskiego Czerwonego Krzy
ż
a.
KAMPANIA "U
Ś
MIECHNIJ SI
Ę
Z PCK" - PORADNIK MEDTODYCZNY DLA NAUCZYCIELI - KRM PCK
9
Zabawy dla uczniów klas 1-3 Szkół Podstawowych
1. ZABIERAMY KRZESŁA
Uczestnicy - min.5 osób
Materiały - krzesła, magnetofon i kaseta
Liczba krzeseł jest o jedno mniejsza od liczby uczestników zabawy. Z chwil
ą
wł
ą
czenia
muzyki uczestnicy zaczynaj
ą
chodzi
ć
dookoła stoj
ą
cych krzeseł. Gdy muzyka ucicha,
wszyscy staraj
ą
si
ę
szybko zaj
ąć
jedno z miejsc. Osoba, dla której zabraknie krzesła
odpada z gry.
2. WYDAJ ODGŁOS
Uczestnicy - min.10 osób
Materiały - kartki papieru, długopisy lub flamastry
Spo
ś
ród uczestników zabawy wybiera si
ę
prowadz
ą
cego (mo
ż
e by
ć
nim te
ż
nauczyciel).
Uczestnicy siadaj
ą
w kole. Ka
ż
dy rysuje na kartce papieru zwierz
ę
lub przedmiot,
wydaj
ą
ce jaki
ś
charakterystyczny odgłos. Nast
ę
pnie prowadz
ą
cy, który stoi w
ś
rodku
kr
ę
gu uczestników, zbiera kartki i pokazuje jedn
ą
z nich losowo wybranej osobie.
Wskazana osoba ma kilka sekund na zastanowienie si
ę
i rozpocz
ę
cie d
ź
wi
ę
kowego
na
ś
ladowania umieszczonego na kartce zwierz
ę
cia lub przedmiotu. Je
ś
li zebrani nie
odgadn
ą
co było na kartce, osoba na
ś
laduj
ą
ca zmuszona jest przedstawi
ć
to za pomoc
ą
pantomimy. Je
ś
li i to si
ę
nie powiedzie - odpada z gry.
3. UDANY PODWIECZOREK
Uczestnicy - min.8 osób (4 pary)
Materiały - stół, krzesła, opaski na oczy, ły
ż
eczki, ugotowany kisiel lub budy
ń
Uczestnicy dobieraj
ą
si
ę
parami, po czym osoby z danej pary siadaj
ą
naprzeciwko siebie
przy stole. Ka
ż
da osoba otrzymuje kubek kisielu lub budyniu i ły
ż
k
ę
. Prowadz
ą
cy
zawi
ą
zuje zawodnikom opaski na oczy. Na jego znak zawodnicy zaczynaj
ą
si
ę
wzajemnie
karmi
ć
. Wygrywa ta para, która najszybciej zje „podwieczorek”.
4. RODZINA
Uczestnicy - min.16 osób
Materiały - papier i pisaki (przed zaj
ę
ciami nale
ż
y przygotowa
ć
kartki z rysunkami 4
zwierz
ą
t, ka
ż
dy uczestnik ma swoj
ą
kartk
ę
)
Uczestników
zabawy
nale
ż
y
podzieli
ć
na
cztery
grupy.
Ka
ż
dej
grupie
przyporz
ą
dkowujemy jakie
ś
zwierz
ę
(poprzez rysunek z jego podobizn
ą
). Prowadz
ą
cy
nie zdradza nazw tych zwierz
ą
t. Nale
ż
y przygotowa
ć
tyle kartek, ilu jest uczestników.
Wszyscy, po kolei, losuj
ą
kartki. Na znak prowadz
ą
cego, ka
ż
dy z uczestników ma
wydawa
ć
odgłosy i wykonywa
ć
ruchy charakterystyczne dla zwierzaka z jego rysunku, a
tak
ż
e odnale
źć
pozostałych członków swojej „rodziny” (tzn. osoby udaj
ą
ce to zwierze).
Wygrywa grupa, która najszybciej uzbiera wszystkich członków swej „rodziny”.
KAMPANIA "U
Ś
MIECHNIJ SI
Ę
Z PCK" - PORADNIK MEDTODYCZNY DLA NAUCZYCIELI - KRM PCK
10
5. NIESPODZIEWANA ZMIANA MIEJSC
Uczestnicy - min.10 osób
Wszyscy uczestnicy zabawy siadaj
ą
w kr
ę
gu i przedstawiaj
ą
si
ę
. Jedna osoba staje w
ś
rodku i stara si
ę
zapami
ę
ta
ć
imiona wszystkich uczestników oraz ich miejsca w kr
ę
gu.
Nast
ę
pnie wychodzi za drzwi. W tym czasie 2-3 osoby zamieniaj
ą
si
ę
miejscami.
Zapraszamy do sali osob
ę
zza drzwi i prosimy go, by podał imiona osób, które zmieniły
miejsca. Je
ś
li si
ę
pomyli, mo
ż
e spróbowa
ć
jeszcze raz. Gra ta ma ułatwi
ć
zapami
ę
tanie
imion kolegów z klasy i jest szczególnie wskazana do zastosowania w pierwszej klasie.
Podobn
ą
zabaw
ę
- „Przyjaciele” - znajdziecie Pa
ń
stwo w dalszej cz
ęś
ci materiału.
Zabawy dla uczniów klas 4-6 SP
1. BEREK U
Ś
MIECH
Uczestnicy - min.10 osób
Osoby dobieraj
ą
si
ę
parami. Jedna z par jest berkiem - osoby z tej pary musz
ą
goni
ć
inne
pary, nie rozdzielaj
ą
c si
ę
. W chwili zbli
ż
enia si
ę
berka do jakiej
ś
pary, osoby j
ą
tworz
ą
ce
musz
ą
pa
ść
na ziemi
ę
układaj
ą
c z własnych ciał u
ś
miech. Para, która nie zd
ąż
y tego
zrobi
ć
zostaje berkiem i zabawa rozpoczyna si
ę
od nowa.
2. PRZYJACIELE
Cała klasa ustawia si
ę
w kr
ę
gu. Prowadz
ą
cy (najlepiej nauczyciel) obja
ś
nia reguły
zabawy: wybrana przez prowadz
ą
cego osoba wypowiada „Ja mam na imi
ę
<tu podaje
swe imi
ę
>„ , zadaniem nast
ę
pnej jest wypowiedzenie tej
ż
e formułki, a nast
ę
pnie kolejnej
„A to s
ą
moi przyjaciele < i tu podaje imi
ę
poprzednika>„. Ostatnia osoba w kr
ę
gu - tak jak
ka
ż
da - wypowiada „Ja mam na imi
ę
...”, a nast
ę
pnie „A to s
ą
moi przyjaciele <i tu podaje
imiona wszystkich poprzedników>‘’. Osoba, która si
ę
pomyli - odpada z gry - a kolejny w
kr
ę
gu przejmuje jego zadanie.
3. POSZUKIWANA, POSZUKIWANY
Uczestnicy - min.8 osób
Materiały - opaski na oczy
Osoby ł
ą
cza si
ę
w pary i staj
ą
naprzeciwko siebie. Nast
ę
pnie przygl
ą
daj
ą
si
ę
sobie
uwa
ż
nie, mog
ą
te
ż
dotyka
ć
swych twarzy w celu lepszego zapami
ę
tania ich kształtu. Po
upływie minuty prowadz
ą
cy zawi
ą
zuje uczestnikom zabawy oczy. Nast
ę
pnie uczestnicy
zabawy rozchodz
ą
si
ę
po sali. Zadaniem w tej zabawie jest odnalezienie swojego partnera
tylko za pomoc
ą
dotyku.
4. WIELKIE POLOWANIE
Uczestnicy - min.6 osób
Materiały - miski z wod
ą
, owoce, opaski na oczy
KAMPANIA "U
Ś
MIECHNIJ SI
Ę
Z PCK" - PORADNIK MEDTODYCZNY DLA NAUCZYCIELI - KRM PCK
11
Do misek napełnionych po brzegi wod
ą
, wkładamy jabłka lub obrane pomara
ń
cze.
Uczestnicy, bez u
ż
ycia r
ą
k musz
ą
je zje
ść
. Wygrywa ten uczestnik, który pierwszy zje
owoc.
UTRUDNIENIE - zawodnikom zawi
ą
zujemy oczy, a miski stawiamy na podłodze.
5. ATOMY
Uczestnicy - min.10 osób
Prowadz
ą
cy (najlepiej nauczyciel) prosi uczestników, by chodzili swobodnie po klasie.
Prowadz
ą
cy wywołuj
ę
pewna liczb
ę
(np.:4), a uczestnicy musz
ą
poł
ą
czy
ć
si
ę
wtedy w
czteroosobowe grupy. Do dalszej gry przechodz
ą
osoby, które znalazły si
ę
w tych
grupach. Pozostali odpadaj
ą
. Nast
ę
pnie uczestnicy rozchodz
ą
si
ę
, a prowadz
ą
cy wywołuje
kolejny numer.
Zabawy dla uczniów Gimnazjów
1. ZABIERAMY KRZESŁA j.w.
Modyfikacja - podczas zabawy równie
ż
zabiera si
ę
kolejno nast
ę
pne krzesła, a osoby dla
których ich nie starczyło musz
ą
siada
ć
na kolanach swoich poprzedników. W ko
ń
cu
powstaje piramida wielu osób siedz
ą
cych wzajemnie sobie na kolanach na jednym
krze
ś
le. Piramida nie mo
ż
e si
ę
przewróci
ć
.
1. DWA KÓŁKA
Uczestnicy - min.12 osób
Materiały - ewentualnie magnetofon i kaseta
Dzielimy uczestników zabawy na dwie grupy: dziewcz
ą
t i chłopców. Jedna grupa tworzy
wewn
ę
trzne, a druga zewn
ę
trzne koło. Wszyscy
ś
piewaj
ą
powszechnie znan
ą
piosenk
ę
lub słuchaj
ą
magnetofonu. Koła przesuwaj
ą
si
ę
w przeciwnych kierunkach. Kiedy
ś
piew
lub muzyka cichnie - osoby z wewn
ę
trznego koła odwracaj
ą
si
ę
i daj
ą
buziaka osobom z
zewn
ę
trznego koła stoj
ą
cym naprzeciwko.
3. POMNIK „BIS”
Uczestnicy - min.7 osób (lub wielokrotno
ść
7)
Materiały - opaski na oczy
Uczestników dzielimy na 3 zespoły (np.: X, Y i Z). Liczba osób w zespołach X i Y musi by
ć
wielokrotno
ś
ci
ą
liczby 3, ilo
ść
osób w obu zespołach musi by
ć
równa (np.: X - 3, 6, 9... i Y
- 3, 6, 9...). Liczba osób w zespole Z musi odpowiada
ć
liczbie trójkowych grup w
zespołach X i Y. Osoby Z wychodz
ą
na zewn
ą
trz sali. Osoby z zespołu X buduj
ą
ze
swoich ciał pomniki. Osobom Z zawi
ą
zujemy oczy i wprowadzamy do sali. Ka
ż
da z tych
osób za pomoc
ą
dotyku musi rozpozna
ć
uło
ż
enie ciał 3 osób z zespołu X i zbudowa
ć
identyczny pomnik z ciał 3 osób z zespołu Y. Wygrywa ta osoba z zespołu Z, której
pomnik b
ę
dzie najbardziej podobny do pierwowzoru „zbudowanego” przez X.
KAMPANIA "U
Ś
MIECHNIJ SI
Ę
Z PCK" - PORADNIK MEDTODYCZNY DLA NAUCZYCIELI - KRM PCK
12
4. PODAJ DALEJ
Uczestnicy - 2 grupy licz
ą
ce tyle samo osób
Materiały - np.: 2 wałki
Dwie grupy stoj
ą
rz
ę
dami i przekazuj
ą
sobie przedmiot (np.: wałek pomi
ę
dzy nogami,
jabłka lub zapałki z buzi do buzi). Nie wolno pomaga
ć
sobie r
ę
kami, chyba
ż
e
przekazywana rzecz spadnie na ziemi
ę
. Wtedy grupa zaczyna od pocz
ą
tku. Wygrywa ta
grupa, która szybciej przeka
ż
e przedmiot do ostatniej osoby w rz
ę
dzie. Dla rewan
ż
u,
przeprowadzi
ć
mo
ż
na inn
ą
form
ę
tej zabawy. Zawodnicy obu grup siadaj
ą
, jeden za
drugim g
ę
siego, w równoległych rz
ę
dach, a nast
ę
pnie przekazuj
ą
sobie wymy
ś
lone przez
prowadz
ą
cego hasło (inne dla obu grup, ale o podobnej trudno
ś
ci - przekazane szeptem
na ucho pierwszym zawodnikom w rz
ę
dach), pisz
ą
c je wskazuj
ą
cym palcem na plecach
kolejnej osoby ze swej grupy. Pisa
ć
wolno na bluzce, podkoszulce i gołych plecach. Oba
zespoły rozpoczynaj
ą
zabaw
ę
na znak prowadz
ą
cego. Wygrywa zespół, który wcze
ś
niej
poda wła
ś
ciwe hasło (podaj
ą
c je prowadz
ą
cemu na ucho).
5. RAZ, DWA, TRZY - DMUCHAMY!
Uczestnicy - min.2 osoby
Materiały - banknot, talerz, m
ą
ka, opaski na oczy
Zawodnicy siadaj
ą
naprzeciw siebie przy stole. Pomi
ę
dzy nimi, w równej odległo
ś
ci le
ż
y
banknot, który maj
ą
przedmucha
ć
w stron
ę
przeciwnika. Dla „utrudnienia” prowadz
ą
cy
zawi
ą
zuje im oczy. Wówczas zamiast banknotu stawia si
ę
talerz z m
ą
k
ą
. Zabaw
ę
t
ą
mo
ż
na te
ż
przeprowadzi
ć
w kilkuosobowych grupach.
Podobna zabawa: Ochotnikowi lub osobie wyznaczonej pokazuje si
ę
lizaka lub
lody na patyku, które ma zje
ść
. Nast
ę
pnie zawi
ą
zuje mu si
ę
oczy, a zamiast lizaka lub
lodów podstawia si
ę
nog
ę
najbardziej owłosionego chłopaka w klasie.
Zabawy przeznaczone dla uczniów szkół
ś
rednich
1. POMNIK MIŁO
Ś
CI
Uczestnicy - min.10 osób + prowadz
ą
cy
Wszyscy uczestnicy, oprócz dwóch osób i prowadz
ą
cego, wychodz
ą
na zewn
ą
trz.
UWAGA! Je
ś
li klasa liczy ponad 20 osób, z sali wychodzi maksymalnie 10 osób,
pozostałe osoby wcielaj
ą
si
ę
w rol
ę
publiczno
ś
ci i zostaj
ą
w klasie.
Obecna na sali dwójka zawodników, na polecenie prowadz
ą
cego, buduje ze swych ciał
„pomnik miło
ś
ci”. Po chwili, na znak prowadz
ą
cego, wchodzi kolejna osoba, której
zadaniem jest wcielenie si
ę
w rol
ę
artysty i „ulepszenie” pomnika. Po wykonaniu tej
czynno
ś
ci, osoba „ulepszaj
ą
ca” musi wcieli
ć
si
ę
w rol
ę
osoby tej samej płci z pomnika
(dziewczyny zast
ę
puj
ą
dziewczyny itp.) i zaj
ąć
wymy
ś
lona przez siebie pozycj
ę
. Nast
ę
pnie
wchodzi kolejny uczestnik, który ma identyczne zadanie. Nale
ż
y zadba
ć
, aby kolejni
„rze
ź
biarze” byli odmiennej płci, tzn. by do sali wchodzili na przemian: chłopak,
dziewczyna, chłopak, dziewczyna itd.
KAMPANIA "U
Ś
MIECHNIJ SI
Ę
Z PCK" - PORADNIK MEDTODYCZNY DLA NAUCZYCIELI - KRM PCK
13
2. ZDEJMIJ TO!
Uczestnicy - min.10 osób
Materiały - koc
Pi
ę
ciu ochotników lub osób wyznaczonych wychodzi z klasy, a reszta zostaje. Osoby,
które zostały w klasie poznaj
ą
reguły gry (o których zaraz). Po zapoznaniu klasy z
regułami, pierwsza osoba wraca do klasy i kładzie si
ę
pod kocem, dokładnie si
ę
zakrywaj
ą
c. Osoba ta nie mo
ż
e zna
ć
reguł gry. Nast
ę
pnie cała klasa zwraca si
ę
do osoby
pod kocem, by pomy
ś
lała jaka cz
ęść
obecnej garderoby jest jej najmniej potrzebna i
ż
eby
j
ą
zdj
ę
ła. Chodzi o to,
ż
eby osoba ta wpadła na to,
ż
e to koc jest jej niepotrzebny.
Zazwyczaj jednak mało osób na to wpada. Gdy osoba pod kocem, zamiast koc,
ś
ci
ą
gnie
pierwsz
ą
cz
ęść
swojej garderoby, cała klasa krzyczy „TO NIE TO!!, ZDEJMIJ TO!!,
ZDEJMIJ TO!!”. Przy kolejnych cz
ęś
ciach garderoby klasa zachowuje si
ę
identycznie. Gdy
osoba znajduj
ą
ca si
ę
pod kocem, pozostanie w samej bieli
ź
nie i albo mocno si
ę
ju
ż
zawstydzi albo przyst
ą
pi i do jej zdejmowania, nale
ż
y t
ą
zabaw
ę
odpowiednio zako
ń
czy
ć
,
poprzez spytanie tej osoby „czy na pewno to?, na pewno???, zamknij oczy i zastanów si
ę
chwil
ę
”, a potem spytanie „a po co ci koc???”. W 90% przypadków efekt murowany.
3. POD NAPI
Ę
CIEM
Uczestnicy - min.16 osób (2 dru
ż
yny po 8)
Materiały - 4 ławki (2x2) i 2 długie kije lub sznurek
Dzielimy klas
ę
na 2 grupy. Powinny liczy
ć
po tyle samo osób i mie
ć
podobne proporcje w
ilo
ś
ci chłopaków i dziewczyn. Na blatach ławek kładziemy długi kij (mo
ż
e by
ć
szczotka)
tak, by utworzył on barier
ę
. Oba zespoły musz
ą
mie
ć
podobne warunki. Kij znajduje si
ę
pod napi
ę
ciem, a jest tylko zwie
ń
czeniem „siatki” - nie mo
ż
na wi
ę
c przej
ść
pod nim.
Zadaniem ka
ż
dej z grup jest przedostanie si
ę
na drug
ą
stron
ę
„zapory”. Wybór metody
nale
ż
y do uczestników (np.: chłopak przeskakuje, a inny przenosi dziewczyny i reszt
ę
chłopców nad barier
ą
w jego r
ę
ce) - nie nale
ż
y im jednak nic sugerowa
ć
. Wygrywa grupa,
która szybciej znajdzie si
ę
po drugiej stronie „bez strat w ludziach” lub w której „prze
ż
yje”
wi
ę
cej osób.
4. GOLIBRODA
Uczestnicy - min.6 osób
Materiały - balony, krem do golenia, maszynki do golenia
Uczestnicy zabawy otrzymuj
ą
jednorazow
ą
maszynk
ę
do golenia, która posłu
ż
y do
ogolenia posmarowanego kremem lub namydlonego balonika. Wygrywa ten, kto
najszybciej ogoli cały balonik.
5. W SZEREGU ZBIÓRKA
Uczestnicy - min.10 osób
Wszyscy uczestnicy musz
ą
ustawi
ć
si
ę
w szeregu (lub uformowa
ć
koło) od najmłodszego
do najstarszego, wł
ą
cznie z dniem urodzenia. Zabaw
ę
t
ę
mo
ż
na przeprowadzi
ć
te
ż
stosuj
ą
c kryterium pierwszej litery imion, nazwisk, ksywek itp. Zabawa odbywa si
ę
bez
u
ż
ycia słów. Wszystkie inne metody porozumiewania si
ę
s
ą
dozwolone. Po ustawieniu si
ę
,
ka
ż
dy podaje swoj
ą
dat
ę
urodzenia, imi
ę
itp.
KAMPANIA "U
Ś
MIECHNIJ SI
Ę
Z PCK" - PORADNIK MEDTODYCZNY DLA NAUCZYCIELI - KRM PCK
14
Zabawy niezale
ż
ne od podziału wiekowego
Proponujemy
Przeprowadzenie DRAMY Joanny Sztroman „Rozwi
ą
zywanie trudnych
sytuacji” (zaczerpni
ę
ta z „Drama - poradnik dla nauczycieli i wychowawców 35/2000).
W zało
ż
eniu zaj
ę
cia dwugodzinne.
UWAGA!
Zaj
ę
cia te, jak i tym podobne (w których uczniowie wyra
ż
aj
ą
swe odczucia, problemy itp.)
podlega
ć
powinny „warunkom umowy”, zawartej pomi
ę
dzy prowadz
ą
cym, a uczniami.
Normy te obowi
ą
zuj
ą
na całych zaj
ę
ciach, s
ą
wypisane na tablicy.
Oto one:
•
To, co tu si
ę
dzieje, pozostanie mi
ę
dzy nami
•
Na zaj
ę
ciach nie atakujemy si
ę
nawzajem fizycznie ani psychicznie (nie
obra
ż
amy si
ę
, nie u
ż
ywamy wulgarnych słów)
•
Je
ś
li co
ś
si
ę
nam nie podoba - chcemy wyj
ść
lub zmieni
ć
zabaw
ę
- mówimy
o tym gło
ś
no
Cele zaj
ęć
:
•
integracja zespołu klasowego;
•
stworzenie przyjaznej atmosfery;
•
budowanie w uczniach
ś
wiadomo
ś
ci, i
ż
mog
ą
by
ć
wsparciem dla innych;
•
nabycie przekonania,
ż
e ka
ż
d
ą
sytuacj
ę
trudn
ą
mo
ż
na rozwi
ą
za
ć
;
•
nabycie umiej
ę
tno
ś
ci rozwi
ą
zywania sytuacji problemowych.
•
Pomoce: słownik j
ę
zyka polskiego, pi
ęć
arkuszy papieru, flamastry.
Przebieg zaj
ęć
:
1. Etap wst
ę
pny
Ka
ż
dy uczestnik spotkania siada na wybranym przez siebie krze
ś
le (krzesła ustawiamy w
kształcie koła), co ma ogromne znaczenie na tego rodzaju zaj
ę
ciach. Ka
ż
dy siada tam,
gdzie czuje si
ę
bezpiecznie (przy osobie, która daje wsparcie). Nast
ę
pnie przez 2 minuty
rozmawia z s
ą
siadem na dowolny temat (chodzi o popraw
ę
samopoczucia, rozładowanie
napi
ę
cia). Zamiast dowolnej rozmowy mo
ż
na zrobi
ć
„rundk
ę
”, tzn. prosi
ć
ka
ż
dego ucznia o
doko
ń
czenie zdania, np. „Moim marzeniem jest...”, „Jestem tutaj chocia
ż
...”, „My
ś
l
ę
,
ż
e...”
itp.
2. Działania dramowe - oddanie własnego nastroju za pomoc
ą
stopklatki.
Zaczynamy od wyja
ś
nienia poj
ę
cia „empatia” (dla młodszych dzieci mo
ż
na np. „odczucia”)
- praca ze słownikiem. Nast
ę
pnie młodzie
ż
dobiera si
ę
w pary z s
ą
siadem (np. od lewej
strony). Uczniowie odliczaj
ą
do dwóch. Na sygnał prowadz
ą
cego „jedynki” stoj
ą
c tworz
ą
stopklatk
ę
wyra
ż
aj
ą
c
ą
ich nastrój: smutek, rado
ść
, przygn
ę
bienie, zdenerwowanie,
zadowolenie itp. Wszyscy siadaj
ą
. „Dwójki” wyra
ż
aj
ą
w stosunku do „jedynek” empati
ę
gestem, mimik
ą
, słowem (stosownie do nastroju partnerów - pocieszaj
ą
, dziel
ą
rado
ść
,
wyra
ż
aj
ą
zrozumienie itp.). Nast
ę
puje zmiana. Powtarzaj
ą
ć
wiczenie - „dwójki” wyra
ż
aj
ą
nastrój, „jedynki” - empati
ę
.
3. Wprowadzenie do tematu
Nauczyciel mówi: „Jak zauwa
ż
yłem (-am), nastroje w grupie s
ą
ró
ż
ne. Jedni z Was s
ą
weseli, rado
ś
ni, a inni smutni, zatroskani. My
ś
l
ę
,
ż
e osoby smutne, zatroskane mog
ą
by
ć
KAMPANIA "U
Ś
MIECHNIJ SI
Ę
Z PCK" - PORADNIK MEDTODYCZNY DLA NAUCZYCIELI - KRM PCK
15
zm
ę
czone, ale mog
ą
mie
ć
te
ż
jaki
ś
problem. Co to znaczy mie
ć
problem? Proponuj
ę
,
ż
eby
ś
my si
ę
gneli do słownika i wyja
ś
nili to słowo”. Młodzie
ż
czyta,
ż
e problem to powa
ż
ne
zagadnienie, zadanie wymagaj
ą
ce rozwi
ą
zania, kwestia do rozstrzygni
ę
cia itd. Nast
ę
pnie
nauczyciel mówi,
ż
e w jednym z czasopism młodzie
ż
owych przeczytał wła
ś
nie o problemie
pewnej młodej osoby. Cytuje tre
ść
opisanego zdarzenia oraz tre
ść
porady psychologa na
ten temat. Pyta, czy osoby z grupy zgadzaj
ą
si
ę
z jego wypowiedzi
ą
i co do tej porady
chciałyby jeszcze doda
ć
od siebie. Porady własne mo
ż
na zapisa
ć
anonimowo na
kartkach, a nast
ę
pnie odczyta
ć
i przedyskutowa
ć
, czy s
ą
trafne. Nienale
ż
y pozostawia
ć
kwestii nie rozstrzygni
ę
tych, w
ą
tpliwych: je
ż
eli pojawi
ą
si
ę
jakie
ś
trudno
ś
ci, mo
ż
na na
nast
ę
pne spotkanie zaprosi
ć
dorosłego eksperta, np. pedagoga.
4. Zabawa: „skrzynka problemów”
Uczniowie wyobra
ż
aj
ą
sobie,
ż
e w
ś
rodku koła stoj
ą
cztery skrzynki:
•
z problemami rodzinnymi;
•
z problemami szkolnymi;
•
z problemami w grupie rówie
ś
niczej;
•
z problemami osobistymi.
1
Ka
ż
dy uczestnik zaj
ęć
wrzuca swój problem (lub problem innej osoby) do wyobra
ż
onej
skrzynki (lub skrzynek, je
ś
li ma wiele problemów). W
ć
wiczeniu mo
ż
na wykorzysta
ć
prawdziwe skrzynki - ale najlepiej jedn
ą
, aby sytuacja była jak najmniej kr
ę
puj
ą
ca; mo
ż
na
tak
ż
e napisa
ć
problemy na kartkach - najlepiej drukowanymi literami. W tym przypadku
kartki po zaj
ę
ciach niszczymy lub zostawiamy (zaplombowane) do nast
ę
pnego spotkania,
na którym kontynuujemy zabaw
ę
.
5. Poznanie uczniowskich problemów
Uczestnicy zaj
ęć
„wyjmuj
ą
” ze skrzynek ró
ż
ne problemy i zapisuj
ą
je na czterech
arkuszach papieru.
S
ą
to problemy:
•
w rodzinie;
•
w szkole;
•
w grupie rówie
ś
niczej;
•
osobiste.
6. Działania dramowe - scenki improwizowane ujawniaj
ą
ce problemy uczniów
Prowadz
ą
cy pyta, kto chce by
ć
w zespole z problemami:
•
w rodzinie;
•
w szkole;
•
w grupie rówie
ś
niczej;
•
osobistymi.
Zadaniem ka
ż
dego zespołu jest pokazanie w scenkach improwizowanych problemu
zapisanego na arkuszu. Uczestnicy poszczególnych grup wybieraj
ą
jedn
ą
sytuacj
ę
(podkre
ś
laj
ą
na arkuszu), która, ich zdaniem, wymaga szybkiego rozwi
ą
zania. Podział ról
w grupie - zgłasza si
ę
na ochotnika jedna osoba, która b
ę
dzie w roli osoby z problemem.
Pozostali uczestnicy wcielaj
ą
si
ę
w role matki, ojca, nauczyciela, kolegi, brata itp. Zespoły
1
Por. te
ż
artykuł i scenariusz J.Tatarowicza pt. „O skutecznym rad sposobie”. /w:/ Drama, nr 25/1998
KAMPANIA "U
Ś
MIECHNIJ SI
Ę
Z PCK" - PORADNIK MEDTODYCZNY DLA NAUCZYCIELI - KRM PCK
16
kolejno (po wcze
ś
niejszej „naradzie”) prezentuj
ą
sceny z
ż
ycia rodzinnego, szkolnego,
kole
ż
e
ń
skiego i osobistego, które mog
ą
zakłóci
ć
dobry nastrój kolegi lub kole
ż
anki.
7. Udzielanie porad osobom z problemem
Uczestnicy poszczególnych grup podchodz
ą
do ucznia w roli i udzielaj
ą
mu (gestem,
mimik
ą
, słowem) wsparcia, porady. Nast
ę
pnie zapisuj
ą
na odwrocie posiadanych arkuszy
propozycje rozwi
ą
zywania problemu:
•
w rodzinie;
•
w szkole;
•
w grupie rówie
ś
niczej;
•
osobistego.
8. Rozmowa prowadz
ą
cego zaj
ę
cia na temat udzielania pomocy:
a) z uczniem w roli osoby z problemem:
•
czy oczekiwałe
ś
pomocy od innych?
•
od kogo oczekiwałe
ś
pomocy?
•
jakiej oczekiwałe
ś
pomocy?
•
dlaczego oczekiwałe
ś
takiej pomocy?
•
która z ofert była dla ciebie najbardziej pomocna, najskuteczniejsza?
b) z pozostałymi osobami:
•
co czuli
ś
cie, pomagaj
ą
c innym?
•
czy mieli
ś
cie trudno
ś
ci z udzielaniem skutecznej pomocy?
•
czy zawsze mo
ż
na pomóc innej osobie?
Je
ś
li nie, od czego to zale
ż
y i do kogo mo
ż
na zwróci
ć
si
ę
o wsparcie w razie zaistniałych
problemów (np. do pedagoga szkolnego, psychologa, kolegi, wychowawcy itp.).
Prowadz
ą
cy stawia pytanie:
„Co mo
ż
emy zrobi
ć
, aby dobrze czu
ć
si
ę
w klasie ze sob
ą
?”
9. Zabawa „Moja oferta dla klasy”
Uczniowie zapisuj
ą
na arkuszu ofert
ę
dla innych osób w klasie, np. pomoc w nauce,
wspólne spacery, słuchanie muzyki itp. oraz swoje imi
ę
(obok).
10. Zako
ń
czenie zaj
ęć
: wspólna zabawa „fotografia rodzinna”
Chodzi o zasugerowanie,
ż
e rodzina jest najwa
ż
niejsza w trudnych sytuacjach; a w grupie
szkolnej tak
ż
e mo
ż
e by
ć
jak w rodzinie - ciepło i serdecznie. Wszyscy ustawiaj
ą
si
ę
do
zdj
ę
cia, wyra
ż
aj
ą
c gestem, mimik
ą
uczucia do „członków rodziny”. Wszyscy si
ę
u
ś
miechaj
ą
, prowadz
ą
cy „robi zdj
ę
cie”. Dzi
ę
kuj
ą
sobie wzajemnie,
ż
egnaj
ą
si
ę
.
Wszystkie niezb
ę
dne informacje, elektroniczna wersja poradnika i logo akcji znajduje si
ę
na stronie internetowej Polskiego Czerwonego Krzy
ż
a
www.pck.org.pl
. Tam równie
ż
b
ę
dziemy na bie
żą
co umieszcza
ć
informacje o przebiegu akcji.