Biblia (Ks.Hioba 32:1-21)(1) I zaprzestali trzej mężowie odpowiadać Hiobowi,
gdyż w oczach własnych był on sprawiedliwy. (2) Wtedy wybuchnął gniewem
Elihu, syn Barakeela, Buzyta, ze szczepu Ram. Rozgniewał się na Hioba, że
się uznaje u sprawiedliwego Boga. (3) Rozgniewał się i na trzech przyjaciół,
że nie znaleźli odpowiedzi i potępili Boga. (4) Odwlekał jednak Elihu
rozmowę swą z Hiobem, ponieważ tamci wiekiem byli od niego starsi. (5) Teraz
Elihu zauważył, że trzej mężowie nie wiedzą, co odpowiedzieć, i wybuchnął
gniewem. (6) Zabrał głos Elihu, syn Barakeela, Buzyta, i rzekł: Co do lat
jestem młody, wy zaś jesteście już starzy: stąd się przeląkłem, strwożyłem,
nie ujawniłem swej wiedzy. (7) Niech mówią lata - myślałem, podeszły wiek
jest rozumny. (8) Ale to duch w człowieku, to Wszechmocnego tchnienie go
poucza. (9) Mądrość nie z wiekiem przychodzi, a prawość nie tylko starcom
jest znana. (10) Stąd mówię: Mnie posłuchajcie; niechaj przedstawię swą
wiedzę! (11) Czekałem na wasze mowy, wasze dowody ważyłem; gdyście szukali
wyrazów, (12) zwracałem na was uwagę. Nikt z was nie zwyciężył Hioba, nikt
mu już nie odpowiada. (13) Nie mówcie: Znaleźliśmy mądrość; odeprze go Bóg,
a nie człowiek. (14) Własną przygotowuję mowę i nie tak, jak wy, mu
odpowiem. (15) Zamilkli. Już więcej nie mówią: widocznie słów zabrakło. (16)
Czekałem. Nie odpowiadają. Stoją. Nie wiedzą, co odrzec. (17) Niech ja z
kolei coś powiem, niech ja wyjawię swą wiedzę! (18) Gdyż słów jestem pełen,
od wnętrza duch mnie przymusza. (19) Me serce jak wino zamknięte, rwie się
jak nowe bukłaki. (20) Muszę powiedzieć dla ulgi. Otworzę swe usta.
Przemówię. (21) Nie trzymam niczyjej strony. Nie będę schlebiał nikomu, gdyż
dusza moja nie cierpi pochlebstw, wnet by mnie Stwórca usunął.
(Ks.Hioba 32:1-21)