Elektryk_724[01].O1.08

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Oporniki i potencjometry

5.1.1. Ćwiczenia

5.2. Kondensatory, cewki indukcyjne

5.2.1. Ćwiczenia

5.3. Diody prostownicze i stabilizacyjne

5.3.1. Ćwiczenia

5.4. Tranzystory bipolarne i unipolarne

5.4.1. Ćwiczenia

5.5. Tranzystory IGBT, tyrystory i triaki

5.5.1. Ćwiczenia

5.6. Zasilacze

5.6.1. Ćwiczenia

5.7. Wzmacniacze i generatory

5.7.1. Ćwiczenia

5.8. Układy energoelektroniczne

5.8.1. Ćwiczenia

5.9. Montaż powierzchniowy układów elektronicznych

5.9.1. Ćwiczenia

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

7. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie elektryk.

W poradniku zamieszczono:

−

scenariusze zajęć,

−

ćwiczenia wraz z instrukcjami,

−

pytania sprawdzające,

−

ewaluację osiągnięć ucznia,

−

literaturę.
Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami

ze szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania, np. metody przypadków,
metody sytuacyjnej, przewodniego tekstu.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od samodzielnej

pracy uczniów do pracy zespołowej.

W poradniku dla ucznia umieszczony jest wybrany materiał nauczania. Na początku

każdych zajęć nauczyciel powinien ten materiał uzupełnić i rozszerzyć, przystosowując
do aktualnych potrzeb i okoliczności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych

724[01].O1.05

Stosowanie środków ochrony od

porażeń prądem elektrycznym

724[01].O1.06

Obliczanie i pomiary parametrów

obwodu prądu trójfazowego

724[01].O1.04

Obliczanie i pomiary parametrów

obwodu prądu jednofazowego

724[01].O1.08

Wykorzystywanie elementów

elektronicznych

i energoelektronicznych do

budowy prostych układów

724[01].O1.01

Stosowanie przepisów

bezpieczeństwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpożarowej oraz

ochrony środowiska

Moduł 724[01].O1

Podstawy elektrotechniki

i elektroniki

724[01].O1.02

Obliczanie i pomiary parametrów

obwodu prądu stałego

724[01].O1.07

Wykonywanie pomiarów różnych

wielkości elektrycznych

724[01].O1.03

Rozpoznawanie zjawisk

występujących w polu

elektrycznym, magnetycznym

i elektromagnetycznym

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

–

rozróżniać elementy obwodów elektrycznych,

–

czytać i rysować schematy obwodów elektrycznych,

–

wyjaśniać podstawowe pojęcia dotyczące obwodów elektrycznych,

–

interpretować podstawowe prawa i zależności opisujące obwody elektryczne,

–

obliczać i szacować wielkości elektryczne w prostych obwodach prądu stałego
i przemiennego,

–

weryfikować doświadczalnie poprawność obliczeń,

–

rozpoznawać na podstawie wyglądu, oznaczeń i symboli graficznych elementy bierne
obwodów elektrycznych,

–

posługiwać się miernikami elektrycznymi,

–

obsługiwać oscyloskop zgodnie z instrukcją,

–

obserwować na oscyloskopie przebiegi sygnałów i interpretować te przebiegi,

–

dobierać metody pomiarowe oraz rodzaj i zakres mierników do wykonywanych
pomiarów,

–

mierzyć podstawowe wielkości elektryczne w obwodach prądu stałego i przemiennego,

–

określać niepewność pomiaru,

–

interpretować wyniki pomiarów,

–

wykonywać połączenia elementów i urządzeń elektrycznych,

–

stosować podstawowe prawa i zależności dotyczące obwodów prądu stałego i zmiennego,

–

analizować pracę prostych urządzeń elektrycznych na podstawie ich schematów ideowych
oraz uzyskanych wyników pomiarów,

–

zlokalizować i usunąć proste usterki w urządzeniach elektrycznych,

–

korzystać z Internetu w zakresie poszukiwań informacji technicznej,

–

korzystać z innych źródeł informacji technicznej dotyczącej sprzętu elektrycznego,

–

przestrzegać zasad bhp i ochrony ppoż. obowiązujących na stanowisku pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

–

rozpoznać podstawowe elementy elektroniczne i energoelektroniczne na podstawie
symboli graficznych, oznaczeń literowo-cyfrowych i wyglądu zewnętrznego,

–

rozpoznać podstawowe parametry elementów elektronicznych i energoelektronicznych,

–

zmierzyć podstawowe parametry elementów elektronicznych,

–

zamontować diodę, tranzystor lub tyrystor na radiatorze,

–

ocenić sprawność elementu na podstawie oględzin i wyników pomiaru,

–

rozpoznać podstawowe układy elektroniczne i energoelektroniczne na schematach
ideowych,

–

zamontować podstawowe elementy elektroniczne i energoelektroniczne na płytkach
drukowanych,

–

zmontować proste układy elektroniczne i energoelektroniczne na podstawie schematów
ideowych i montażowych,

–

zmierzyć podstawowe parametry układów elektronicznych i energoelektronicznych,

–

ocenić stan techniczny układu elektronicznego i energoelektronicznego na podstawie
wyników pomiaru,

–

zlokalizować usterki w układy elektronicznych i energoelektronicznych,

–

dokonać prostych napraw układów elektronicznych i energoelektronicznych,

–

przestrzegać zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony od porażeń prądem
elektrycznym oraz ochrony przeciwpożarowej. obowiązujących na stanowisku pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

……………………………………………….………….

Modułowy program nauczania:

Elektryk 724[01]

Moduł:

Podstawy elektrotechniki i elektroniki 724[01].O1

Jednostka modułowa:

Wykorzystywanie

elementów

elektronicznych

i energoelektronicznych do budowy prostych układów
724[01].O1.08

Temat: Badanie kondensatorów.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności rozpoznawania typów kondensatorów, odczytywania

oznaczeń na nich naniesionych i sprawdzania sprawności kondensatorów.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

rozpoznać kondensatory na podstawie wyglądu i oznaczeń na ich obudowach,

−

rozpoznać kondensatory i ich typy na schematach ideowych i montażowych,

−

rozróżnić funkcje kondensatorów w układach elektronicznych,

−

scharakteryzować podstawowe parametry kondensatorów,

−

określić parametry kondensatorów na podstawie oznaczeń na nich podawanych,

−

odczytać parametry kondensatorów z katalogów,

−

dobrać zamienniki kondensatorów z katalogów,

−

zastosować odpowiedni kondensator w układzie elektronicznym charakteryzującym się
określonymi właściwościami,

−

zmierzyć podstawowe parametry kondensatora,

−

ocenić stan techniczny kondensatora na podstawie pomiarów,

−

sprawdzić sprawność kondensatora.

Metody nauczania–uczenia się:

−

wykład informacyjny,

−

pokaz,

−

ćwiczenie.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

grupowa jednolita.

Czas:

135 minut.

Środki dydaktyczne:

−

karty instrukcyjne,

−

katalogi kondensatorów,

−

programy komputerowe z układami elektronicznymi prezentujące rolę kondensatorów
w tych układach,

−

komputer i projektor,

−

kondensatory (różne typy),

−

cyfrowe mierniki uniwersalne,

−

mierniki mostkowe RLC.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg zajęć:
1.  Sprawy organizacyjne.
2.  Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć.
3.  Zorganizowanie stanowiska do wykonania ćwiczenia.
4.  Realizacja tematu:

−

zapoznanie uczniów z zasadami bhp obowiązującymi na stanowisku pracy,

−

scharakteryzowanie funkcji kondensatorów w układach elektronicznych,

−

przedstawienie schematów ideowych z kondensatorami pełniącymi różne role,

−

określenie podstawowych parametrów kondensatorów (różnych typów) i podanie
przykładów,

−

omówienie przez nauczyciela sposobu posługiwania się kartami katalogowymi
kondensatorów,

−

zwrócenie uwagi na znaki nanoszone na różne typy kondensatorów,

−

przedstawienie metod pomiaru wybranych parametrów kondensatorów,

−

omówienie przez nauczyciela sposobów sprawdzania sprawności kondensatorów,

−

omówienie zasad dobierania kondensatorów do określonych warunków pracy
w układach elektronicznych,

−

omówienie przez nauczyciela typowych uszkodzeń różnych typów kondensatorów,

−

wykonanie przez uczniów ćwiczenia zgodnie z instrukcją.

5. Po wykonaniu badań kilku kondensatorów każda grupa uczniów dokonuje analizy swoich

badań.

6. Uczniowie wskazują swoje słabe i mocne strony, jakie ujawniły się podczas wykonywania

badań kondensatorów.

7.  Nauczyciel analizuje pracę uczniów i ocenia ich postępy.
8.  Uczniowie prezentują zastosowane metody badań, wyniki i wnioski z nich wypływające.
9.  Uczniowie wspólnie z nauczycielem dokonują oceny badań kondensatorów.

Zakończenie zajęć

Praca domowa

Przedstaw sposoby sprawdzania sprawności różnych typów kondensatorów. Rozszyfruj

na podstawie oznaczenia typ kondensatora (cM, NPO / 102) oraz zawarte w tym oznaczeniu
informacje.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych
umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

…………………………………………….………….

Modułowy program nauczania:

Elektryk 724[01]

Moduł:

Podstawy elektrotechniki i elektroniki 724[01].O1

Jednostka modułowa:

Wykorzystywanie

elementów

elektronicznych

i energoelektronicznych do budowy prostych układów
724[01].O1.08

Temat: Montaż elementów elektronicznych na płytce drukowanej.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności łączenia elementów elektronicznych w układy

elektroniczne na podstawie dołączonych schematów

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

wymienić podstawowe zasady montażu elementów elektronicznych,

−

wymienić przyczyny uszkodzeń elementów elektronicznych,

−

ocenić stan techniczny elementów elektronicznych na podstawie wyglądu,

−

wskazać sposoby naprawy określonych elementów elektronicznych i płytek drukowanych,

−

przygotować plan działań związanych z wymianą elementów elektronicznych,

−

dobrać zestaw narzędzi niezbędnych przy wymianie elementów elektronicznych,

−

skorzystać z kart katalogowych elementów dla potrzeb ich montażu na płytce drukowanej,

−

odczytać schematy ideowe i montażowe podczas montażu elektronicznego,

−

posłużyć się narzędziami podczas montażu i demontażu układów elektronicznych na
płytce,

−

ocenić jakość montażu elektronicznego,

−

uruchomić układ elektroniczny po zmontowaniu,

−

stosować przepisy bhp obowiązujące na stanowisku pracy.

Metody nauczania–uczenia się:

−

wykład informacyjny,

−

pokaz,

−

ćwiczenie.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

grupowa jednolita.

Czas:

135 minut.

Środki dydaktyczne:

−

karty instrukcyjne,

−

sprzęt ochronny i ratunkowy,

−

filmy instruktażowe,

−

magnetowid i odbiornik TV,

−

schematy ideowe i montażowe układów elektronicznych,

−

katalogi elementów elektronicznych,

−

elementy elektroniczne i płytki drukowane przeznaczone do montażu,

−

zasilacze i mierniki uniwersalne,

−

narzędzia do montażu elektronicznego,

−

materiały niezbędne podczas montażu elektronicznego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg zajęć
1.  Sprawy organizacyjne.
2.  Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć.
3.  Zorganizowanie stanowiska do wykonania ćwiczenia.
4.  Realizacja tematu:

−

zapoznanie uczniów z zasadami bhp obowiązującymi na stanowisku pracy,

−

omówienie przez nauczyciela sposobu posługiwania się schematami ideowymi
i montażowymi układów elektronicznych,

−

omówienie zasad montażu elektronicznego,

−

omówienie zasad odczytywania, z katalogów, informacji niezbędnych podczas
montażu elektronicznego,

−

przygotowanie elementów i materiałów elektronicznych oraz narzędzi do montażu,

−

omówienie przez nauczyciela zasad sprawdzania jakości montażu i uruchamiania
zmontowanego układu elektronicznego,

−

wykonanie przez uczniów ćwiczenia zgodnie z instrukcją.

5. Po ustaleniu wszystkich wybranych właściwości każda grupa uczniów dokonuje analizy

swojej pracy.

6. Uczniowie wskazują swoje słabe i mocne strony, jakie ujawniły się podczas wykonywania

ćwiczenia.

7.  Nauczyciel analizuje pracę uczniów i określa poczynane postępy.
8.  Uczniowie prezentują swoje prace.
9.  Uczniowie wspólnie z nauczycielem dokonuje oceny prac.

Zakończenie zajęć

Praca domowa

Przedstaw sposób naprawy płytki drukowanej po odklejeniu się ścieżki (lub punktu

lutowniczego) pod wpływem niewłaściwego posługiwania się lutownicą.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych
umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1. Oporniki i potencjometry

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Rozpoznaj spośród przedstawionych elementów opornik oraz odczytaj i sprawdź wartość

jego rezystancji znamionowej i tolerancję.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) ustalić kolory występujące na obudowie elementu elektronicznego,
2) stwierdzić po obudowie oraz po kolorach i układzie pasków, który z elementów jest

opornikiem,

3)  ustalić, po której stronie znajduje się pasek tolerancji rezystancji badanego opornika,
4)  rozszyfrować wartość znamionową rezystancji,
5)  odczytać zakodowaną wartość tolerancji opornika,
6)  zweryfikować  odczyt,  poprzez  sprawdzenie,  czy odczytana  wartość  mieści  się  w szeregu

wynikającym z odczytanej tolerancji,

7) zmierzyć omomierzem rzeczywistą wartość rezystancji,
8) obliczyć względną różnicę między zmierzoną wartością rezystancji a rezystancją

znamionową,

9) porównać, wyrażoną w %, obliczoną w punkcie 8 różnicę z tolerancją opornika podaną

przez producenta

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

zestaw oporników,

−

omomierz,

−

kalkulator i zeszyt do ćwiczeń.

Ćwiczenie 2

Dokonaj pomiaru rezystancji potencjometru i porównaj ją z rezystancją znamionową tego

potencjometru.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) ustalić końcówki potencjometru między którymi występujące na obudowie elementu

elektronicznego,

2)  ustalić właściwą metodę pomiaru,
3)  narysować układ pomiarowy,
4)  zbudować układ pomiarowy z dostępnych elementów,
5)  zmierzyć omomierzem rzeczywistą wartość rezystancji potencjometru,
6)  obliczyć  względną  różnicę  między  zmierzoną  wartością  rezystancji  a  rezystancją

znamionową.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

potencjometry,

−

zasilacz,

−

omomierz, amperomierz, woltomierz,

−

kalkulator i zeszyt do ćwiczeń.

Ćwiczenie 3

Rozpoznaj spośród przedstawionych elementów warystor oraz odczytaj wartości jego

parametrów na podstawie oznaczeń.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) stwierdzić po kształcie obudowy i oznaczeniach na obudowie, który z elementów jest

warystorem,

2)  określić rodzaj obudowy warystora,
3)  odczytać zakodowaną wartość napięcia charakterystycznego,
4)  odczytać zakodowaną wartość współczynnika nieliniowości,
5)  odczytać zakodowaną wartość mocy znamionowej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

zestaw elementów elektronicznych,

−

zeszyt do ćwiczeń.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2. Kondensatory, cewki i hallotrony

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Rozpoznaj po oznaczeniach literowo-cyfrowych i wyglądzie kondensator elektrolityczny

aluminiowy (spośród kilku przedstawionych), podaj jego pojemność i napięcie znamionowe,
prąd upływowy, tangens kąta stratności oraz dokonaj za pomocą omomierza cyfrowego
pomiarów określających jego sprawność.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać wyboru określonego typu kondensatora na podstawie wyglądu zewnętrznego,
2) odczytać cechy i parametry wybranego kondensatora na podstawie oznaczeń naniesionych

na jego obudowie,

3)  poszukać w załączonym katalogu opisu wybranego kondensatora,
4)  odczytać pozostałe parametry z katalogu,
5)  sprawdzić za pomocą omomierza, czy okładki kondensatora nie są wewnętrznie zwarte ze

sobą,

6) sprawdzić czy kondensator przeładowuje się po zmianie polaryzacji przyłożonego

napięcia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

zestaw kilkunastu kondensatorów różnych typów różniących się parametrami,

−

katalog kondensatorów,

−

kalkulator,

−

zeszyt do ćwiczeń i długopis.

Ćwiczenie 2

Nawiń cewkę o określonej indukcyjności na rdzeniu ferromagnetycznym o podanej stałej

indukcyjności A

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odczytać stałą indukcyjności rdzenia,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2)  obliczyć ile zwojów drutu nawojowego należy nawinąć na rdzeniu,
3)  wykonać nawijanie cewki indukcyjnej,
4)  zmierzyć rzeczywistą indukcyjność cewki za pomocą testera RLC,
5)  obliczyć względny błąd między wartością zmierzoną a założoną indukcyjności cewki.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

ferromagnetyczny rdzeń kubkowy i drut nawojowy,

−

tester RLC,

−

kalkulator,

−

zeszyt do ćwiczeń i długopis.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3. Diody prostownicze i stabilizacyjne

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wyznacz charakterystykę prądowo-napięciową określonej diody Zenera spolaryzowanej w

kierunku zaporowym i odczytaj z niej parametry U

i r

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zaproponować układ pomiarowy do zbadania diody,
2)  zbudować układ pomiarowy,
3)  sporządzić tabelę do wpisywania wyników badań,
4)  wyznaczyć metodą „punkt po punkcie” charakterystykę diody,
5)  narysować charakterystykę prądowo-napięciową diody na papierze milimetrowym,
6)  odczytać z narysowanej charakterystyki wartości U

i r

7) porównać wyznaczony fragment charakterystyki diody i wyznaczone parametry diody

z danymi katalogowymi.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz,

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

zestaw

mierników

stosowanych

układach

pomiarowych

elementów

półprzewodnikowych metodą „punkt po punkcie” i instrukcje tych mierników,

−

zasilacz regulowany,

−

makieta z badaną diodą i przewody połączeniowe,

−

zeszyt do ćwiczeń, papier milimetrowy i karta katalogowa badanej diody,

−

ołówek, linijka, inne przyrządy kreślarskie.

Ćwiczenie 2

Dokonaj pomiaru napięcia przewodzenia U

danej diody prostowniczej przy określonym

prądzie przewodzenia I

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odczytać w karcie katalogowej wartość napięci progowego danej diody,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2)  zaproponować układ pomiarowy do zbadania napięcia przewodzenia diody,
3)  zbudować układ pomiarowy,
4)  wymusić za pomocą potencjometru przepływ określonego prądu przez diodę,
5)  zmierzyć wartość spadku napięcia na diodzie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz,

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

karty katalogowe diod prostowniczych,

−

zasilacz regulowany,

−

makieta z badaną diodą i przewody połączeniowe,

−

amperomierz i woltomierz,

−

zeszyt do ćwiczeń.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.4. Tranzystory bipolarne i unipolarne

5.4.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Rozpoznaj elektrody tranzystora bipolarnego oraz sprawdź jego sprawność.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  odczytać z karty katalogowej podstawowe parametry tranzystora,
2)  dokonać wyboru przyrządu pomiarowego,
3)  rozpoznać wyprowadzenie bazy tranzystora,
4)  za pomocą wybranego przyrządu ustalić polaryzację tranzystora,
5)  za pomocą wybranego przyrządu ustalić sprawność tranzystora,
6)  na podstawie oględzin zewnętrznych ustalić wyprowadzenia emitera i kolektora,
7)  rozpoznać, wykorzystując katalog, typ obudowy danego tranzystora,
8)  sprawdzić,  czy  rozpoznanie  wyprowadzeń  badanego  tranzystora  jest  zgodne  z  danymi

katalogowymi.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz,

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

karty katalogowe badanych tranzystorów,

−

uniwersalny miernik cyfrowy,

−

omomierz, woltomierz,

−

zeszyt do ćwiczeń.

Ćwiczenie 2

Określ warunki napięciowe przepływu prądu przez tranzystor unipolarny wskazany na

schemacie ideowym oraz kierunek przepływu tego prądu.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  rozpoznać na podstawie symbolu graficznego typ tranzystora unipolarnego,
2)  odczytać z karty katalogowej wartość napięcia odcięcia kanału danego tranzystora,
3)  narysować układ polaryzacji tranzystora,
4)  określić kierunek przepływu prądu przez tranzystor,
5)  określić przedział napięć U

dla których tranzystor będzie przewodził prąd.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.5. Tranzystory IGBT, tyrystory i triaki

5.5.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wyznacz charakterystykę prądowo-napięciową tyrystora w stanie przewodzenia i zmierz

wartość prądu podtrzymania I

tego tyrystora.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zbudować układ pomiarowy zgodnie z instrukcją,
2)  zapoznać się z danymi katalogowymi tyrystora,
3)  wybrać zakres pomiarowy urządzeń pomiarowych i zasilających zgodnie z instrukcją,
4)  nastawić  maksymalne  wartości  rezystancji  potencjometrów  w  obwodzie  głównym

i obwodzie bramkowym tyrystora,

5) dobrać zakres napięć wyjściowych regulowanych zasilaczy obwodu głównego

i obwodu bramkowego tyrystora,

6) potencjometrem obwodu głównego nastawić podane w instrukcji wartości prądu

anodowego,

7)  zmierzyć napięcie przewodzenia tyrystora dla każdej zadanej wartości prądu anodowego,
8)  zapisać wyniki pomiarów w opracowanej przez siebie tabeli,
9)  narysować charakterystykę prądowo-napięciową tyrystora I

= f(U

10)  ustawić tyrystor w stan przewodzenia,
11)  rozewrzeć obwód bramki tyrystora,
12)  zwiększać rezystancję potencjometru obwodu głównego tyrystora,
13)  zmierzyć wartość prądu anodowego dla każdej nastawy potencjometru,
14)  zagęścić pomiary przy zbliżaniu się do katalogowej wartości I

15) zwiększać rezystancję potencjometru do chwili, gdy prąd anodowy przestanie płynąć,
16) odczytać wartość prądu anodowego bezpośrednio przed wyłączeniem tyrystora i zapisać

jako pomierzoną wartość prądu podtrzymania tego tyrystora.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz,

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

tyrystor, 2 rezystory i 2 potencjometry,

−

2 regulowane zasilacze napięciowe DC,

−

instrukcja do ćwiczenia,

−

2 woltomierze i amperomierz DC,

−

instrukcje do przyrządów pomiarowych,

−

kalkulator, zeszyt do ćwiczeń i papier milimetrowy,

−

ołówek, linijka, inne przyrządy kreślarskie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2

Sprawdź sprawność działania triaka.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się z danymi katalogowymi triaka,
2)  zbudować układ pomiarowy zgodnie z instrukcją,
3)  wybrać zakres pomiarowy miliamperomierza na podstawie danych katalogowych,
4)  dokonać pomiaru prądu płynącego w układzie pomiarowym,
5)  ocenić sprawność działania triaka,
6)  tyrystora i zapisać jako pomierzoną wartość prądu podtrzymania tego tyrystora.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz,

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

triak oraz zestaw oporników i potencjometrów,

−

regulowany zasilacz napięcia DC,

−

instrukcja do ćwiczenia,

−

miliamperomierz DC,

−

zeszyt do ćwiczeń.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.6. Zasilacze, prostowniki i stabilizatory napięcia

5.6.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Rozpoznaj na przedstawionych schematach ideowych układ Greatza z obciążeniem RC

i dokonaj montażu tego układu zgodnie ze schematem.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać wyboru właściwego układu,
2)  zapoznać się ze schematem montażowym wybranego układu,
3)  wykonać prawidłowo montaż przewlekany elementów tego układu na płytce drukowanej,
4)  podłączyć  zmontowany  układ  przez  wyłącznik  i  transformator  separujący  do  źródła

jednofazowego napięcia przemiennego o wartości skutecznej 24 V,

5) podłączyć jeden kanał oscyloskopu do wejścia, a drugi do wyjścia prostownika,
6) zaobserwować na ekranie oscyloskopu przebiegi napięcia wejściowego i wyjściowego

prostownika,

7) ocenić na podstawie obserwowanych przebiegów ile razy zmieni się (i w którą stronę)

wartość tętnień napięcia wyjściowego przy dwukrotnym zmniejszeniu pojemności
w obciążeniu.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz,

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

schematy ideowe i montażowe prostowników,

−

źródło jednofazowego napięcia przemiennego o wartości skutecznej

24 V,

−

oscyloskop dwukanałowy,

−

płytka drukowana i zestaw elementów do zmontowania,

−

stacja lutownicza i materiały lutownicze,

−

narzędzia monterskie,

−

prądowa sonda pomiarowa,

−

kalkulator i zeszyt do ćwiczeń.

Ćwiczenie 2

Rozpoznaj na przedstawionych zmontowanych płytkach drukowanych układ prostownika

trójfazowego z obciążeniem R i dokonaj naprawy tego układu.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać wyboru właściwego układu,
2)  zapoznać się ze schematem ideowym i montażowym wybranego układu,
3)  sprawdzić, czy prawidłowo wykonano montaż tego prostownika,
4)  podłączyć (o ile nie znaleziono błędów) układ przez wyłącznik i transformator separujący

do źródła trójfazowego napięcia 3x400 V/50 Hz,

5) podłączyć jeden kanał oscyloskopu do wejścia, a drugi do wyjścia prostownika,
6) zaobserwować na ekranie oscyloskopu przebiegi napięcia wejściowego i wyjściowego

prostownika,

7)  dokonać diagnozy rodzaju uszkodzenia na podstawie zaobserwowanych przebiegów,
8)  zlokalizować uszkodzony element prostownika,
9)  wymienić uszkodzony element,
10)  sprawdzić prawidłowość działania układu po naprawie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz,

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

zmontowane na płytkach drukowanych układy prostowników,

−

schematy ideowe i montażowe prostowników,

−

trójfazowe źródło zasilania i transformator separujący 1:1,

−

oscyloskop dwukanałowy i instrukcje do przyrządów pomiarowych,

−

zapasowe elementy elektroniczne wchodzące w skład układu prostownika,

−

stacja lutownicza i materiały lutownicze oraz narzędzia monterskie.

Ćwiczenie 3

Wykonaj montaż tranzystorowego, szeregowego zasilacza ze stabilizacją i regulacją

napięcia wyjściowego zgodnie ze schematem ideowym i montażowym.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się ze schematem ideowym i montażowym układu stabilizatora oraz jego

parametrami,

2) wykonać prawidłowo montaż przewlekany elementów tego układu na płytce drukowanej,
3) podłączyć zmontowany układ stabilizatora do regulowanego źródła napięcia stałego

0÷24 V,

4)  podłączyć jeden kanał oscyloskopu do wyjścia stabilizatora,
5)  zaobserwować na ekranie oscyloskopu tętnienia przebiegu wyjściowego,
6)  zmierzyć  za  pomocą  multimetru  cyfrowego  zakres  regulacji  napięcia  wyjściowego  przy

różnych obciążeniach i granicznych wartościach napięcia wejściowego,

7) porównać zmierzone i teoretyczne parametry układu,
8) ocenić prawidłowość działania zmontowanego układu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz,

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

schematy ideowe i montażowe prostowników oraz dane techniczne układu,

−

oscyloskop dwukanałowy i multimetr cyfrowy,

−

płytka drukowana i zestaw elementów do zmontowania,

−

stacja lutownicza i materiały lutownicze,

−

narzędzia monterskie,

−

instrukcje do przyrządów pomiarowych,

−

kalkulator i zeszyt do ćwiczeń.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.7. Wzmacniacze i generatory elektroniczne oraz układy

energoelektroniczne

5.7.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj (zgodnie ze schematem) montaż układu dwustopniowego wzmacniacza

tranzystorowego, którego stopnie pracują w układach OE i OC oraz zademonstruj jego
działanie.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się ze schematem ideowym i montażowym wzmacniacza,
2)  wykonać prawidłowo montaż przewlekany elementów tego układu na płytce drukowanej,
3)  podłączyć  zmontowany  układ  wzmacniacza  do  regulowanego  źródła  napięcia  stałego

0÷24 V,

4)  podać na wejście wzmacniacza sygnał sinusoidalny z generatora funkcyjnego,
5)  podłączyć jeden kanał oscyloskopu do wyjścia wzmacniacza,
6)  zaobserwować  na  ekranie  oscyloskopu  przebieg  wyjściowego  podczas  regulacji

parametrów sygnału wejściowego,

7)  oszacować pasmo przenoszenia wzmacniacza,
8)  porównać zmierzone i teoretyczne parametry układu,
9)  ocenić prawidłowość działania zmontowanego układu.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz,

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

schematy ideowe i montażowe prostowników oraz dane techniczne układu,

−

generator funkcyjny,

−

oscyloskop dwukanałowy i multimetr cyfrowy,

−

płytka drukowana i zestaw elementów do zmontowania,

−

stacja lutownicza i materiały lutownicze,

−

narzędzia monterskie,

−

instrukcje do przyrządów pomiarowych,

−

kalkulator i zeszyt do ćwiczeń.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2

Zlokalizuj usterkę w układzie generatora impulsów prostokątnych. Wymień uszkodzony

element i dokonaj uruchomienia układu.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się ze schematem ideowym i montażowym wybranego układu,
2)  sprawdzić czy prawidłowo wykonano montaż generatora,
3)  podłączyć  (o  ile  nie  znaleziono  błędów)  układ  do  regulowanego  źródła  napięcia  stałego

0÷24 V,

4) podłączyć jeden kanał oscyloskopu do wejścia generatora,
5) zaobserwować na ekranie oscyloskopu przebieg prostokątny napięcia wyjściowego

generatora (lub stwierdzić brak sygnału),

6)  dokonać diagnozy rodzaju uszkodzenia na podstawie zaobserwowanych przebiegów,
7)  zlokalizować uszkodzony element prostownika,
8)  wymienić uszkodzony element,
9)  sprawdzić prawidłowość działania układu po naprawie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz,

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

zmontowany układ generatora impulsów prostokątnych,

−

schemat ideowy i montażowy generatora,

−

zasilacz regulowany 0÷24 V,

−

oscyloskop dwukanałowy,

−

zapasowe elementy elektroniczne wchodzące w skład układu generatora,

−

stacja lutownicza i materiały lutownicze,

−

narzędzia monterskie,

−

instrukcje do przyrządów pomiarowych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.8. Układy energoelektroniczne

5.8.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dokonaj montażu układu energoelektronicznego z tyrystorami GTO zgodnie

ze schematem i zasadami montażu tych elementów.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się ze schematem ideowym i montażowym układu energoelektronicznego,
2)  wykonać prawidłowo montaż modułów elektroizolowanych,
3)  podłączyć zmontowany układ do źródła trójfazowego napięcia 3x400 V/50 Hz,
4)  podłączyć jeden kanał oscyloskopu do obciążenia układu,
5)  zaobserwować na ekranie oscyloskopu przebieg wyjściowego,
6)  ocenić prawidłowość działania zmontowanego układu.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz,

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

schematy ideowe i montażowe układu energoelektronicznego,

−

oscyloskop dwukanałowy i multimetr cyfrowy,

−

zestaw modułów i elementów do zmontowania,

−

stacja lutownicza i materiały lutownicze,

−

narzędzia monterskie,

−

instrukcje do przyrządów pomiarowych,

−

kalkulator i zeszyt do ćwiczeń.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.9. Montaż i naprawa układów elektronicznych

5.9.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj ręcznie montaż powierzchniowy układu elektronicznego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się ze schematem ideowym i montażowym układu elektronicznego,
2) rozpoznaj elementy przeznaczone do montażu i ustal ich lokalizację na schemacie

montażowym

3) wykonać prawidłowo montaż powierzchniowy elementów tego układu na płytce

drukowanej,

4) sprawdź jakość montażu.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

schematy ideowe i montażowe układu,

−

płytka drukowana i zestaw elementów SMD do zmontowania,

−

lutownica na gorące powietrze,

−

pasta lutownicza i inne materiały lutownicze,

−

narzędzia monterskie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Wykorzystywanie elementów
elektronicznych i energoelektronicznych do budowy prostych układów”

Test składa się z 20 zadań, z których:

–

zadania: 1, 2, 4, 5, 6, 7, 8, 11, 12, 17, 18 są z poziomu podstawowego,

–

zadania 3, 9, 10, 13, 14, 15, 16, 19, 20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

–

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,

–

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z dowolnego poziomu,

–

dobry – za rozwiązanie 15 zadań w tym, co najmniej 5 z poziomu ponadpodstawowego,

–

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań w tym, co najmniej 6 z poziomu
ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. c, 2. b, 3. d, 4. a, 5. b, 6. c, 7. b, 8. c, 9. a, 10. b, 11. b,
12. c, 13. a, 14. d, 15. c, 16. b, 17. a, 18. c, 19. b, 20. d.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Rozpoznać schematy ideowe układów
elektronicznych

Wskazać zastosowanie różnych elementów
w układach elektronicznych

Opisać zasadę działania generatora
funkcyjnego

Określić właściwości elementów biernych

Zidentyfikować parametry elementów
elektronicznych

Wskazać właściwy kierunek polaryzacji
elementów elektronicznych

Rozpoznać symbole graficzne elementów
elektronicznych

Zidentyfikować wyprowadzenia elementów
elektronicznych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rozpoznać parametrów elementu na
podstawie oznaczeń jego obudowie

Rozpoznać stany pracy elementów
elektronicznych

Rozróżnić rodzaje parametrów różnych
elementów elektronicznych

Opisać sposób ręcznego montowania
elementów SMD na płytce drukowanej

Rozpoznać typ elementu elektronicznego
na podstawie pomiarów napięć na
elektrodach tego elementu

Rozpoznać stany pracy elementu
elektronicznego na podstawie warunków
pracy tego elementu

Dobrać parametry elementów
elektronicznych do warunków pracy

Obliczyć wartości napięć wyjściowych w
regulowanych stabilizatorach napięcia

Przedstawić zasady prawidłowego montażu
elementów elektronicznych na płytce
drukowanej

Rozpoznać układy pracy tranzystora

Rozszyfrować parametry tyrystora na
podstawie oznaczeń na jego obudowie

Rozszyfrować parametry kondensatora na
podstawie oznaczeń na jego obudowie

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem, co najmniej

jednotygodniowym.

2.  Przed rozpoczęciem sprawdzianu przedstaw uczniom zasady przebiegu testowania.
3.  Podkreśl wagę samodzielnego rozwiązania zadań testowych.
4.  Rozdaj  uczniom  przygotowane  dla  nich  materiały  (instrukcję,  zestaw  zadań  testowych,

kartę odpowiedzi).

5.  Udzielaj odpowiedzi na pytania formalne uczniów.
6.  Po upływie czasu sprawdzianu poproś uczniów o odłożenie przyborów do pisania.
7.  Zbierz od uczniów karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.

Instrukcja dla ucznia

1.  Przeczytaj dokładnie instrukcję.
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3.  Odpowiedzi udzielaj wyłącznie na karcie odpowiedzi.
4.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
5.  Test zawiera 20 zadań.
6.  Do każdego zadania podane są cztery odpowiedzi, z których tylko jedna jest prawidłowa.
7.  Zaznacz  prawidłową  według  Ciebie  odpowiedź  wstawiając  literę  X  w  odpowiednim

miejscu na karcie odpowiedzi.

8. W przypadku pomyłki zaznacz błędną odpowiedź kółkiem, a następnie literą X zaznacz

odpowiedź prawidłową.

9. Za każde poprawne rozwiązanie zadania otrzymujesz jeden punkt.
10. Za udzielenie błędnej odpowiedzi, jej brak lub zakreślenie więcej niż jednej odpowiedzi –

otrzymujesz zero punktów.

11. Uważnie czytaj treść zadań i proponowane warianty odpowiedzi.
12. Nie odpowiadaj bez zastanowienia; jeśli któreś z pytań sprawi Ci trudność – przejdź do

następnego. Do pytań, na które nie udzieliłeś odpowiedzi możesz wrócić później.

13. Pamiętaj, że odpowiedzi masz udzielać samodzielnie.
14. Na rozwiązanie testu masz 40 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia

–  instrukcja,
–  zestaw zadań testowych,
–  karta odpowiedzi.

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Na poniższym schemacie ideowym przedstawiono

układ prostownika niesterowalnego.

układ sterownika prądu przemiennego.

układ prostownika sterowanego.

układ falownika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. Do bezdotykowego pomiaru prądu stałego w układach elektronicznych stosuje się

a)  dławiki.
b)  hallotrony.
c)  termistory.
d)  warystory.

3. W generatorze funkcyjnym przebieg sinusoidalny jest uzyskiwany

a)  dzięki zastosowaniu układu sprzężeniowego.
b)  z przebiegu prostokątnego.
c)  dzięki zastosowaniu elementu o ujemnej rezystancji dynamicznej.
d)  z przebiegu trójkątnego.

4. Diody stabilizacyjne pracując w kierunku zaporowym (powyżej napięcia Zenera)

charakteryzują się
a)  niewielkimi zmianami napięcia pod wpływem dużych zmian prądu.
b)  niewielkimi zmianami prądu pod wpływem dużych zmian napięcia.
c)  nieodwracalnym przebiciem złącza PN.
d)  brakiem przepływu prądu.

5. Parametr U

RWM

definiowany dla diod półprzewodnikowych oznacza

a)  maksymalne napięcie przewodzenia diody.
b)  maksymalne napięcie wsteczne diody.
c)  napięcie stabilizacyjne diody.
d)  napięcie progowe diody.

6. Złącze emiterowe tranzystora NPN jest w stanie przewodzenia gdy

a) V

> V

b) V

> V

c) V

> V

d) V

> V

7. Przedstawiony symbol graficzny jest symbolem

a)  kondensatora powietrznego.
b)  trymera.
c)  kondensatora elektrolitycznego.
d)  kondensatora zwijkowego.

8. Wyprowadzenia tranzystora bipolarnego pokazanego na rysunku to:

a) 1-emiter, 2-kolektor, 3-baza

b) 1-emiter, 2-baza, 3-kolektor

c) 1-kolektor, 2-emiter, 3-baza

d) 1-kolektor, 2-baza, 3-emiter.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9. Rezystor z szeregu E24 o wartości rezystancji znamionowej 1,2 MΩ, będzie miał kod

barwny
a) brązowy-czerwony-zielony-złoty

b) brązowy-czerwony-niebieski-złoty

c) brązowy-czerwony-zielony-srebrny

d) brązowy-czerwony-niebieski-srebrny.

10. Napięcie przełączania U

(BO)

określamy dla stanu pracy tyrystora

a) zaworowego

b) blokowania

c) przewodzenia

d) aktywnego.

11. Tranzystor unipolarny dotyczy parametru

a) współczynnika wzmocnienia prądowego β

b) napięcia odcięcia kanału U

Gsoff

c) napięcia powtarzalnego U

RRM

d) napięcia przewodzenia U

12. W procesie ręcznego montażu SMD pastę lutowniczą powinno się nakładać

a)  pędzelkiem.
b)  szpatułką.
c)  strzykawką.
d)  szmatką.

13. Tranzystor, którego V

= 2 V, V

= 2,7 V, V

= 6 V zaliczymy do typu

a) NPN

b) PNP

c) JFET

d) MOSFET.

14. Jeżeli tranzystor unipolarny zaczyna przewodzić przy napięciu dodatnim U

> U

GSoff

jest to tranzystor
a) MOSFET z kanałem zubażanym typu P

b)  MOSFET z kanałem zubażanym typu N.
c)  MOSFET z kanałem wzbogacanym typu P.
d)  MOSFET z kanałem wzbogacanym typu N.

15. Dioda prostownicza pracuje w układzie prostownika, z mostkiem Graetza, zasilanego

napięciem 230V/50Hz. Spośród podanych wartości wybierz optymalną wartość parametru
U

RRM

tej diody.

a) 150 V

b) 250 V

c) 200 V

d) 300 V.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16. Oblicz wartość napięcia na wyjściu scalonego stabilizatora pracującego w układzie jak na

poniższym rysunku. Zastosowane rezystory mają następujące wartości R

= 2 kΩ,

= 1 kΩ i R

= 3 kΩ

a) U

= 3,6 V

b) U

= 2,4 V

c) U

= 10,8 V

d) U

= 14,4 V.

17. Podczas montowania elementów elektronicznych na radiatorze stosujemy przekładki

mikowe wtedy, gdy
a)  potencjał obudowy elementu elektronicznego jest różny od potencjału radiatora.
b)  radiator połączony jest z masą.
c)  element elektroniczny pracuje pod wysokim napięciem.
d)  element elektroniczny przegrzewa się.

18. W jakim układzie pracy pracuje pojedynczy stopień wzmacniacza tranzystorowego,

którego wyjście połączone jest z kolektorem, a wejście z emiterem
a) OE

b) OC

c) OB

d) w układzie wtórnika emiterowego.

19. Tyrystor oznaczony symbolem F71-225-12,dotyczy parametru

a) I

T(RMS)

= 71 A.

b) I

T(RMS)

= 225 A.

c) I

T(RMS)

= 12 A.

d) I

T(RMS)

= 1200 A.

20. Kondensator ceramiczny oznaczony symbolami N33 i 101, dotyczy parametru

a) C

= 33pF i ujemny współczynnik temperaturowy

b) C

= 10pF i ujemny współczynnik temperaturowy

c) C

= 330pF i ujemny współczynnik temperaturowy

d) C

= 100pF i ujemny współczynnik temperaturowy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko.....................................................................................................................

Wykorzystywanie elementów elektronicznych i energoelektronicznych do
budowy prostych układów

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

TEST 2

Test praktyczny do jednostki modułowej „Wykorzystywanie elementów
elektronicznych i energoelektronicznych do budowy prostych układów”

Tematem testu praktycznego jest lokalizacja uszkodzonego elementu elektronicznego na

płytce drukowanej i jego wymiana.

Uczniowie wykonują zadania indywidualnie, a zatem nauczyciel musi przygotować

stanowiska pomiarowe i zapewnić sprzęt pomiarowy dla każdego ucznia. Test należy
przeprowadzić w czasie jednej jednostki metodycznej – w czasie nie dłuższym niż 90 min.

Punktacja czynności: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłowo wykonaną czynność lub pomiar uczeń otrzymuje 1 punkt.

Za każdą źle wykonaną czynność lub pomiar bądź ich brak uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

– niedostateczny:

6–7 pkt.,

– dopuszczający:

8–9 pkt.,

– dostateczny:

10–11 pkt.,

– dobry:

12–13 pkt.,

– bardzo dobry:

14–15 pkt.

Uczeń powinien być oceniany według następujących kryteriów:

KARTA OCENY UCZNIA

Kryterium

Punkty

Zapisanie czynności związanych z lokalizacją i wymianą uszkodzonego elementu.

Dobranie przyrządu pomiarowego oraz narzędzi i materiałów niezbędnych do
wykonania zadania.

Sprawdzenie stanu technicznego przyrządów pomiarowych i narzędzi.

Wybranie metody lokalizacji uszkodzonego elementu elektronicznego.

Lokalizacja uszkodzonego elementu elektronicznego na płytce drukowanej.

Wymontowanie uszkodzonego elementu z płytki.

Zweryfikowanie uszkodzenia wymontowanego elementu.

Sprawdzenie sprawności wybranego elementu.

Zidentyfikowanie parametrów wymontowanego elementu.

Dobranie zamiennika wymontowanego elementu.

Zamontowanie wybranego elementu na płytce.

Sprawdzenie jakości montażu.

Sprawdzenie sprawności działania całego układu elektronicznego.

Prezentacja wykonanej pracy

Uzasadnienie i opisywanie wykonywanych czynności

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia testu z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

2. Przed rozpoczęciem testowania przedstaw uczniom zasady jego przebiegu:

−

uczeń lokalizuje uszkodzony element na płytce drukowanej,

−

uczeń wymontowuje uszkodzony element,

−

uczeń dobiera z katalogu zamiennik uszkodzonego elementu,

−

uczeń montuje wybrany element na płytce drukowanej,

−

na wykonanie zadania uczeń ma 90 minut oraz 10 minut na zapoznanie się
z instrukcją.

3.  Podkreśl wagę samodzielnego wykonania badania.
4.  Rozdaj uczniom przygotowane dla nich materiały.
5.  Udzielaj odpowiedzi na pytania formalne uczniów.
6.  Obserwuj przebieg badań i montażu.
7.  Po  upływie  czasu  sprawdzianu  poproś  uczniów  o  zakończenie  czynności  pomiarowych

i montażowych.

8. Zbierz od uczniów karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję – masz na tą czynność 10 minut. Jeżeli pojawią się

wątpliwości zapytaj nauczyciela.

2. Na wykonanie zadania masz 90 minut.
3. W czasie wykonywania zadania możesz korzystać z katalogu elementów elektronicznych

umieszczonych na płytce oraz schematu ideowego układu zmontowanego na płytce z
naniesionymi, wzorcowymi wartościami napięć w różnych punktach układu.

4.  Opracuj i zapisz na papierze podaniowym „Plan działania”.
5.  Zorganizuj stanowisko pracy.
6.  Wszystkie Twoje czynności będą obserwowane i oceniane przez nauczyciela.
7.  Gdy  będziesz  gotowy  do  lokalizowania  uszkodzonego  elementu,  swą  gotowość  zgłoś

przez podniesienie ręki.

8.  Zlokalizuj uszkodzony element.
9.  Wymontuj zlokalizowany element.
10.  Zweryfikuj uszkodzenie wymontowanego elementu.
11.  Zidentyfikuj podstawowe parametry uszkodzonego elementu.
12.  Zgłoś nauczycielowi gotowość do szukania zamiennika uszkodzonego elementu.
13.  Po  zgłoszeniu  gotowości  do  szukania  zamiennika  dobierz  zamiennik  uszkodzonego

elementu spośród zestawu elementów przekazanych Tobie przez nauczyciela.

14.  Zamontuj wybrany element na płytce drukowanej.
15.  Sprawdź poprawność działania układu po zamontowaniu nowego elementu.
16.  Zgłoś nauczycielowi zakończenie zadania.

Materiały dla ucznia:

–  instrukcja do wykonania zadania,
–  schemat ideowy badanego układu,
–  katalogi elementów elektronicznych wchodzących w skład badanego układu,
–  płytka drukowana ze zmontowanym układem elektronicznym,
–  zasilacz do badanego układu,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. LITERATURA

1. Chwaleba A., Moeschke B., Pilawski M.: Pracownia elektroniczna – elementy układów

elektronicznych. WSiP, Warszawa 1996

2.  Chwaleba A., Moeschke B., Płoszajski G.: Elektronika. WSiP, Warszawa 1996
3.  Grabowski L.: Pracownia elektroniczna – układy elektroniczne. WSiP, Warszawa 1999
4.  Januszewski  S.,  Pytlak  A.,  Rosnowska-Nowaczyk  M.,  Świątek  H.:  Energoelektronika.

WSiP, Warzawa 2004

5. Marusak A.: Urządzenia elektroniczne, część 1. Elementy urządzeń, część 2. Układy

elektroniczne. WSiP, Warszawa 2000

6.  Pióro B., Pióro M.: Podstawy elektroniki cz. 1. WSiP, Warszawa 1998
7.  Pióro B., Pióro M.: Podstawy elektroniki cz. 2. WSiP, Warszawa 1997
8.  Zachara  Z.:  Zadania  z  elektrotechniki  nie  tylko  dla  elektroników.  WSPWN,

Warszawa 2000

9.  http://pl.wikipedia.org
10.  http://www.cyfronika.com.pl
11.  http://www.edw.com.pl
12.  http://www.matmic.neostrada.pl
13.  http://www.meditronik.com.pl