Meteorologia i Klimatologia
Andrzej Olczak
Instytut Chemii Ogólnej i Ekologicznej, Politechnika Łódzka,
gmach Wydziału Chemicznego, p.233,
e-mail: olczakan@p.lodz.pl
Literatura:
• Alojzy Woś, Meteorologia dla geografów, PWN, 2000
• Jakub Tomanek, Meteorologia i klimatologia dla leśników, PWRL, 1966
• Jerzy Zwoźniak, Anna Zwoźniak, Andrzej Szczurek, Meteorologia w
ochronie atmosfery, OWPW, Wrocław 1998
• Stanisław Bac, Marian Rojek, Meteorologia i Klimatologia, PWN, 1979
• Danuta Martyn, Klimaty kuli ziemskiej, PWN, 1995
• Urszula Kossowska-Cezak, Danuta Martyn, Krzysztof Olszewski,
Maria Kopacz-Lembowicz, Meteorologia i klimatologia, pomiary, obser-
wacje, opracowania, PWN, 2000
Zaliczenie:
Pisemne colloquium
1
Atmosfera
• Pogoda, klimat i ich wpływ na nasze życie
–
meteorologia i klimatologia
–
spojrzenie na pogodę z satelity
–
wpływ pogody i klimatu na nasze życie
• Atmosfera
–
skład
–
powstanie atmosfery
• Pionowa struktura atmosfery
–
ciśnienie i gęstość
–
warstwy atmosfery
–
jonosfera
• Pytania powtórzeniowe
2
Meteorologia i klimatologia
Pogoda
— Stan atmosfery w określonym miejscu i czasie.
Najważniejsze parametry określające pogodę to: • tempe-
ratura, • ciśnienie, • wilgotność, • zachmurzenie, • opady,
• widzialność, • wiatr.
Klimat
— Układ charakterystycznych stanów pogody dla
danego obszaru w okresie wieloletnim. Jest on wynikiem współ-
działania • promieniowania słonecznego, • cyrkulacji atmos-
fery, • obiegu wody i • czynników geograficznych.
Przy charakterystyce klimatu wykorzystuje się wyniki po-
miarów i obserwacji meteorologicznych za okres wieloletni,
na ogół kilkudziesięcioletni, a okres 10-letni jest przyjmowa-
ny za najkrótszy w badaniach klimatu.
Klimatologia
— Nauka o klimacie. Zajmuje się następu-
jącymi zagadnieniami: • procesy klimatotwórcze, • wpływ
czynników geograficznych na przebieg tych procesów, • opi-
sywanie i klasyfikacja klimatów kuli ziemskiej, • zmiany kli-
matyczne w dziejach Ziemi.
Meteorologia
— nauka zajmująca się badaniem atmosfery
i zjawisk w niej zachodzących. Termin ten wywodzi się z
greckiego meteoros – wysoko w powietrzu. W tych czasach
3
wszystko co działo się w powietrzu lub spadało z nieba nosiło
nazwę – meteor.
• Meteorologia jako nauka zaczęła się rozwijać z chwilą
wynalezienia pierwszych instrumentów umożliwiających ba-
danie stanu atmosfery jak np. termometr (koniec XVIw.),
barometru (1643) i higrometru (początek XVIIIw.).
• Ulepszanie tych instrumentów przyczyniało się do rozwo-
ju meteorologii. W 1843 wynaleziono telegraf , co umożliwiło
szybkie przesyłanie wyników obserwacji. W 1869 powstały
pierwsze mapy pogody z naniesionymi izobarami.
• Około 1920 roku ukształtowały się pojęcia frontu atmos-
ferycznego i przemieszczających się mas powietrza.
• Dzięki obserwacjom za pomocą balonów w latach 40 XX
wieku uzyskano pierwsze pionowe rozkłady temperatury, wil-
gotności i ciśnienia, dzięki czemu poznaliśmy trójwymiarowy
obraz atmosfery.
• Po II wojnie światowej radary znalazły zastosowanie w
meteorologii do określania położenia chmur i opadów.
• W latach 50-tych XX wieku pojawienie się wydajnych
komputerów umożliwiło symulacje ruchów mas powietrza.
• W latach 60-tych rozpoczął działanie pierwszy satelita
meteorologiczny Tiros I.
• W latach 90-tych ubiegłego wieku radary dopplerowskie
zostały zastosowane do zbadania wnętrznejstruktury hura-
ganów.
4
Widok z satelity
Zdjęcie satelitarne w widmie światła widzialnego.
Uproszczona mapa pogody korelująca z poprzednim zdjęciem.
Zielony obszar wskazuje na występowanie opadów.
5
Pogoda i życie
• Pogoda determinuje sposób ubierania się, • wpływa na
samopoczucie, a czasem życie (w 1995 długotrwałe upały
połączone z wysoką wilgotnością spowodowały śmierć 500
osób w Chicago), • determinuje wydatki na ogrzewanie bądź
klimatyzację, • paraliżuje komunikację, • susze, • powodzie
itd.
Burza lodowa – styczeń 1998, Kanada.
Trąba powietrzna (tornado).
6
Na całej ziemi pioruny pojawiają się z częstością około 100 na
sekundę.
7
Donald Ahrens, Meteorology Today
Atmosfera jest jak delikatny życiodajny koc otulający Zie-
mię. W taki lub inny sposób wpływa na wszystko co widzimy
i słyszymy — jest nierozerwalnie związana z naszym życiem.
Na powierzchni ziemi możemy podróżować tysiące kilome-
trów, ale jeśli tylko przeniesiemy się około 8km wzwyż, za-
czniemy się dusić. Bez żywności możemy przeżyć kilkanaście
dni, bez wody — kilka, ale bez powietrza — zaledwie kilka
minut.
Ziemia bez atmosfery nie miałaby jezior i oceanów, nie by-
łoby dźwięków, chmur, niebieskiego nieba i czerwonych za-
chodów słońca. Byłoby by bardzo zimno w nocy i nieznośnie
upalnie w dzień.
Jesteśmy tak zaadaptowani do warunków panujący na Zie-
mi, że czasami zapominamy jak ważną dla życia substancją
jest powietrze, że chroni nas przed śmiercionośnym promie-
niowaniem, umożliwia istnienie i rozwój życia.
Ponieważ jest bez zapachu i smaku, niewidoczne dla oczu,
może wydawać się zaskakujące, że w tym pomieszczeniu znaj-
dują się miliardy miliardów cząsteczek. Niektóre z nich jesz-
cze wczoraj mogły znajdować się wysoko na ziemią tworząc
chmurę, albo być nad innym kontynentem tydzień temu, al-
bo stanowić łyk powietrza zaczerpnięty przez kogoś wieleset
lat temu.
8
Względne rozmiary i położenia planet w układzie słonecznym.
Średnia temperatura powierzchni Ziemi wynosi 15
◦
C, a wa-
chania temperatury przy powierzchni dochodzą od -85
◦
C (w
czasie nocy antarktycznej) do ponad 50
◦
C na gorącej subtro-
pikalnej pustyni.
Atmosfera ziemska widziana z przestrzeni kosmicznej w czasie
wschodu słońca. Około 90% atmosfery ziemskiej znajduje się
w widocznym jasnym obszarze, a około 70% znajduje się po-
niżej szcztów najwyższych chmur. 99% atmosfery zawiera się
w płaszczu o grubości około 30km.
9
Skład atmosfery
Procentowa zawartość tlenu i azotu pozostaje stała do około
80-tego kilometra. Na powierzchni ziemi istnieje dynamicz-
na równowaga między wytwarzaniem i zużywaniem azotu i
tlenu.
•
Azot
jest głównie usuwany z atmosfery przez bakterie
glebowe, jak również przez plankton w oceanach. Natomiast
rozkład organizmów prowadzi do wydzielania azotu do at-
mosfery.
•
Tlen
na odwrót — jest zużywany podczas rozkładu ma-
terii organicznej, ale również podczas oddychania. Jest nato-
miast wytwarzany w procesie fotosyntezy.
• Udział objętościowy
pary wodnej
może ulegać dużym
zmianom. Woda jest jedynyą substancją, która w normal-
nych warunkach ziemskich może przechodzić do trzech róż-
nych stanów skupienia.
10
Woda paruje z powierzchni oceanu. Prądy wznoszące w po-
wietrzu przekształcają niewidzialną parę w miliardy maleńkich
kropelek wody, które są widoczne jako chmury o nazwie cu-
mulus. Jeżeli prądy powietrza uniosą te kropelki na większe
wysokości, gdzie temperatura jest niska, kropelki zamarzną
tworząc małe kryształki lodu.
Rola pary wodnej w funkcjonowaniu atmosfery jest ogrom-
na: polega nie tylko na formowaniu chmur i powodowaniu
opadów, ale również wyzwala ogromne ilości ciepła podczas
skraplania i resublimacji, co jest bardzo istotne w formowa-
niu się burz i huraganów. Dodatkowo pełni rolę gazu cieplar-
nianego ponieważ pochłania emitowane przez powierzchnię
ziemi promieniowanie cieplne.
•
Dwutlenek węgla
pochodzi głównie z rozkładu materii oży-
wionej, erupcji wulkanicznych, oddychania organizmów, spa-
11
lania paliw. Usuwanie CO
2
zachodzi podczas fotosyntezy i
rozpuszcznia w oceanach. Szacuje się, że w oceanach jest
zgromadzone 50 razy więcej CO
2
niż w atmosferze.
Stężenie CO
2
w ppm w Mauna Loa na Hawajach. Wyższe
wartości występują w zimie, kiedy obumarłe rośliny rozkładają
się. Niższe wartości występują latem, kiedy rośliny absorbują
CO
2
.
CO
2
jest podobnie jak para wodna ważnym gazem cieplar-
nianym. Modele matematyczne wskazują, że wzrastający po-
ziom CO
2
spowoduje ocieplenie o od 1.4
◦
C do 5.8
◦
C do roku
2100.
•
Metan
,
N
2
O
i
freony
pełnią również rolę gazów cieplar-
nianych.
12
Globalne średnie stężenie metanu.
Nie są w pełni znane przyczyny szybkiego wzrostu koncen-
tracji metanu w atmosferze. N
2
O tworzy się w glebie i jego
stężenie również rośnie (około 0.25% rocznie). Freony oprócz
własności absorpcyjnych promieniowania cieplnego wykazują
dużą zdolność niszczenia ozonu.
•
Ozon
przy powierzchni ziemi ma raczej własności destruk-
cyjne: podrażnia oczy, gardło i niszczy wegetację, w stratosfe-
rze natomiast spełnia niezmiernie ważną rolę ochronną przed
promieniowaniem ultrafiloteowym.
• Zanieczyszczenia w atmosferze pochodzenia naturalnego i
sztucznego noszą miano
aerozoli
. Mogą to być unoszone przez
wiatr ziarna piasku czy gleby, drobiny soli pochodzenia oce-
anicznego, dymy z pożarów lasów, popioły pochodzenia wul-
kanicznego itp.
13
Z wybuchem wulkanu przedostają się do atmosfery tony pyłu,
pary wodnej, dwutlenku węgla i dwutlenku siarki.
Niektóre z tych aerozoli pełnią ważną rolę jako zarodki
kondensacji w procesie tworzenia chmur.
Jednakże większość zanieczyszczeń pochodzenia industrial-
nego jest szkodliwa dla środowiska i człowieka. Do tych nale-
żą:
dwutlenek azotu
,
tlenek węgla
,
węglowodory
. W świetle
słonecznym NO
2
reaguje z węglowodorami i innymi gazami
tworząc ozon. 75% tlenku węgla w rejonach zurbanizowa-
nych pochodzi ze spalania paliw w silnikach pojazdów. Innym
szkodliwym gazem jest
dwutlenek siarki
.
14
Powstanie atmosfery
• 4.6 miliarda lat temu atmosfera Ziemi składała się naj-
prawdopodobniej głównie z wodoru i helu, metanu i amonia-
ku. Prawdopodobnie ta wczesna atmosfera uciekła w prze-
strzeń z gorącej powierzchni ziemi.
• Druga atmosfera została uformowana przez gazy pocho-
dzenia wulkanicznego: para wodna (80%), CO
2
(10%) i azot.
• Para wodna formowała chmury, a z nich powstawały opa-
dy trwające wieleste tysięcy lat tworząc oceany jeziora i rzeki.
• CO
2
rozpuszczał się w wodzie i poprzez różnego rodzaju
procesy chemiczne i biologiczne został uwięziony w skałach
wapiennych. Spowodowało to względny wzrost udziału azotu
w atmosferze.
• Tlen prawdopodobnie zaczął powstawać w procesie foto-
dysocjacji wody. To mogło spowodować pojawienie się pierw-
szych prymitywnych roślin około 2-3 miliardów lat temu, co
spowodowało szybszy przyrost zawartości tlenu w procesie
fotosyntezy.
• Swój dzisiejszy skład atmosfera osiągnęła prawdopodob-
nie kilkaset milinów lat temu.
15
Pionowa struktura
atmosfery
Ciśnienie i gęstość
F
Q
= mg
ρ
=
m
V
p
=
F
Q
S
Ciśnienie i gęstość maleją wraz ze wzrostem wysokości.
1013.25 mb = 1013.25 hPa
16
Ciśnienie maleje szybko z wysokością. Na wysokości 5.5km
wynosi około 500hPa; dla tej wysokości połowa cząsteczek
powietrza znajduje się poniżej tego poziomu.
17
Warstwy atmosfery
Temperatura ma bardziej skomplikowany profil pinowy niż
ciśnienie i gęstość.
Zależność średniej temperatury od wysokości na poziomem
morza.
18
Warstwy atmosfery na podstawie temperatury (czerwona li-
nia), składu (zielona linia) i własności elektrycznych (niebieska
linia).
W nocy wyższy region jonosfery silnie odbija fale AM pozwa-
lając na ich propagację na znaczne odległości. W dzień dolny
region silnie absorbuje fale znacznie ograniczając ich zasięg.
19
Pytania powtórzeniowe
• Co jest najważniejszym źródłem energii dla atmosfery
ziemskiej ?
• Wymień cztery najbardziej rozpowszechnione gazy w at-
mosferze.
• Spośród tych czterech który wykazuje największą zmien-
ność koncentracji przy powierzchni ziemi ?
• Wymień najważniejsze role pełnione przez wodę w at-
mosferze.
• Wyjaśnij w jaki sposób powstaje i jest zużywany CO
2
w pobliżu powierzchni ziemi oraz podaj przyczyny wzrostu
jego zawartości w ostatnich stu latach.
• Wymień dwa najważniejsze gazy cieplarniane i co ozna-
cza termin gaz cieplarniany ?
• Co to są aerozole ? Wymień kilka przykładów.
• Jak skład atmosfery zmieniał się w dziejach Ziemi ?
• Opisz zmiany temperatury atmosfery z zależności od wy-
sokości i podział atmosfery na warstwy.
• W której warstwie zachodzą zjawiska związane z pogo-
dą ?
• Która warstwa ma najniższą średnią temperaturę, która
najwyższą, a która zawiera najwięcej ozonu ?
• W jaki sposób jonosfera wpływa na propagację fal radio-
wych ?
20
• Dlaczego w startosferze pomimo 21%-owej koncentracji
tlenu nie dałoby się przeżyć ?
• W którym kierunku wieje wiatr wokół niżu, a w którym
wokół wyżu na półkuli północnej ?
• Czym pogoda różni się od klimatu ?
• Opisz w jaki sposób pogoda wpływa na codzienne życie.
21
Energia i ciepło w atmosferze
• Energia, temperatura, ciepło
–
skale temperaturowe
–
ciepło właściwe
–
ciepło utajone
• Przepływ ciepła w atmosferze
–
przewodzenie
–
konwekcja
• Promieniowanie
–
promieniowanie i temperatura
–
promieniowanie Słońca i Ziemi
• Absorpcja, emisja, równowaga
–
efekt cieplarniany
–
ogrzewanie poietrze przez powierzchnię ziemi
• Energia słoneczna
–
światło rozproszone i odbite
–
roczny bilans energetyczny ziemi
• Pytania powtórzeniowe