Biomechanika uderzenia prostego - występujące wielkości fizyczne, czyli prędkość, siła, moc,
tarcie, masa.
Aby jednak tego dokonać trzeba poznać 3 podstawowe wielkości fizyczne:
Nazwa wielkości
Prędkość
Pęd
Siła
Wzór
V = S / t
p = m x V
F = p / t
Jednostka miary
1m/s
1 kg x m/s
1 kg x m/s 2 = 1N
gdzie
S - odcinek drogi
m - masa
t - czas
http://www.youtube.com/watch?v=90qbf__gPzY&feature=related
Na screenach widać strzałki
działających sił.
We wszystkich trzech wzorach z tabeli widzimy, że czas odgrywa istotną rolę. Jest on w
mianowniku, więc im jest krótszy, tym dana wielkość wzrasta, a jeśli idzie o siłę, to wzrasta
nawet w stopniu kwadratowym.
Aby opisać uderzenie proste, należy zwrócić uwagę na to, iż po pierwsze, z technicznego
punktu, nie jest ono takie proste, ponieważ działamy wieloma elementami naszego ciała, które
to elementy trzeba zsynchronizować w krótkim czasie, a po drugie, tak naprawdę, nie jest
ono prowadzone idealnie po linii prostej ze względu na działające siły skrętne, które trudno
równoważyć.
W opisywanym uderzeniu nie uczestniczy tylko sama ręka, gdyż wówczas jest ono bardzo
słabe. Należy w całość zaangażować:
1. siłę mięśni stóp oraz łydek nogi podporowej, ale w tym punkcie chciałbym zwrócić na
pewną istotną wielkość fizyczną, a mianowicie tarcie. Innymi słowy, jest to siła, która
wydatnie może pomóc (o ile współczynnik tarcia podłoża, na którym stoimy jest wysoki)
lub przeszkodzić (jeśli powierzchnia jest śliska);
2. siłę wyprostu nogi nogi podporowej, ale to raczej jest oczywiste, gdyż służy nam ona do
przemieszczenia się, więc rozwodzić się nad tym punktem nie ma po co;
3. siłę mięśni brzucha pochylających tułów do przodu i stabilizujących górną część ciała
podczas przenoszenia sił z nóg na ręce (to taki most, łączący organizm w całość);
4. siłę mięśni rotujących biodra i barki, gdzie jest ona iloczynem pędu (p) i prędkości (V),
przez stałą wartość promienia ( r ), gdyż rozstaw barków się nam nie zmienia. Z punktu
widzenia czystej mechaniki uderzenia po łukach są silniejsze od uderzeń po prostej,
gdyż w tych pierwszych występuje dodatkowa wartość π [pi] we wszystkich wzorach na
prędkość, co daje wartości większe o współczynnik 3,14;
5. siłę odwodzącą mięśnia naramiennego oraz tricepsa, prostującego rękę w łokciu. Są to
siły równoważące ruch skrętny bioder i barków, dzięki czemu pięść idzie po prostej. Jeśli
te siły nie wystąpią, wówczas wykonamy uderzenie okrężne, czy też hakowe, ale jak
zwał, tak zwał;
6. siłę mięśni przedramienia. Tu jest wiele szkół i teorii na temat, którymi kostkami należy
uderzać oraz czy przedramię ma wykonywać ruch rotacyjny, czy nie. Warto popróbować
różnych uderzeń, gdyż to poszerza zakres techniczny zawodnika i powoduje mniejszą
megalomanię u mistrzów:
●
boks - uderzenie kostkami palców:wskazującego i środkowego z rotacją
przedramienia
http://www.youtube.com/watch?v=FDL0U5oYoz8&feature=relmfu
www.youtube.com/watch?v=wx07hGZRWaQ
●
krav maga - uderzenie w/w kostkami bez rotacji przedramienia
●
1-calowe uderzenie Bruce’a Lee bez rotacji przedramienia z uderzeniem kostką palca
małego
http://www.youtube.com/watch?v=Jeg_5bba6-M
Tak na marginesie, widać tu
najdobitnej, iż aby wywrócić przeciwnika większego od siebie wystarczy perfekcyjna
synchronizacja mięśni bez wielkiego zamachu.
Rozwodzimy się na temat siły oraz prędkości, bo to główne czynniki warunkujące powodzenie
techniczne. Wspomniano już o tarciu w aspekcie podparcia ciała. Tarcie także jest ważne,
podczas zetknięcia pięści z celem. Najważniejsze jest to, że jest ono największe, kiedy kierunek
ruchu jest prostopadły do powierzchni zetknięcia. Innymi słowy, im bardziej trajektoria ruchu
naszej pięści odchyla się od 90 stopni w stosunku do powierzchni celu, tym siła tarcia jest
mniejsza, co działa na niekorzyść uderzającego.
Na koniec masa, czyli słowo, które wprawia w drżenie każdego osobnika płci męskiej poniżej
20-go roku życia, ale idzie tu o skalarną wielkość fizyczną. Ze wzoru na pęd widać, że im
większa masa, tym większa siła, a więc jest to także bardzo istotny czynnik poprawiający
skuteczność uderzenia prostego.
O synchronizowaniu różnych części ciała w technikach walki dowiesz się więcej w
www.pracenaukowe.net.pl/?show=3538