Promotor 9/05
34
www.elamed.com.pl/promotor
Informacje o ryzyku
zawodowym
Pojęcie ryzyka zawodowego
zostało wprowadzone do prawa
krajów Unii Europejskiej Dyrektywą
ramową nr 391/89/EWG z dnia
12 czerwca 1989 r. W ustawie nie-
mieckiej „ryzyko” zastępuje wyraz
„zagrożenie”. Działania zapobie-
gawcze, podjęte przez pracodawcę,
powinny koncentrować się przede
wszystkim na:
– unikaniu ryzyka,
– ocenie ryzyka, którego nie moż-
na uniknąć,
– usuwaniu przyczyn ryzyka.
Podstawy prawne oceny ryzyka
zawodowego w polskich przepi-
sach stanowią:
– art. 226 Kodeksu pracy: „Pra-
codawca jest obowiązany infor-
mować pracowników o ryzyku
zawodowym, które wiąże się
z wykonywaną pracą, oraz o za-
sadach ochrony przed zagroże-
niami”,
– Rozporządzenie Ministra Pra-
cy i Polityki Socjalnej z dn.
26 września 1997 r. w sprawie
ogólnych przepisów bezpie-
czeństwa i higieny pracy (dział
IV, rozdział 1), znowelizowane
z dn. 11 czerwca 2002 r. (tekst
jednolity Dz.U. nr 169/03, poz.
1650): „Pracodawca jest obo-
wiązany oceniać i dokumento-
wać ryzyko zawodowe, występu-
jące przy określonych pracach,
oraz stosować niezbędne środki
profilaktyczne zmniejszające
ryzyko”.
Ryzyko zawodowe zawiera w za-
sadzie dwa najważniejsze ele-
menty:
1. Stopień prawdopodobieństwa
wystąpienia niebezpiecznego
zdarzenia (oznaczamy jako „P”).
2. Ciężkość przewidywanych na-
stępstw tego niebezpiecznego
zdarzenia (oznaczamy jako „C”).
Ryzyko zawodowe stanowi więc
funkcję tych dwu elementów:
R = f (P, C). Zwykle przyjmuje się,
że ryzyko zawodowe jest iloczy-
nem stopnia prawdopodobieństwa
i przewidywanej ciężkości następstw
zdarzenia: R = P x C. W naszych
zakładach pracy oceny ryzyka
dokonuje się najczęściej zgodnie
z Polską Normą PN-N-18002/2000
lub metodą RISK SCORE. W Pol-
skiej Normie zaleca się szacowa-
nie ryzyka w skali trójstopniowej,
przy dwóch wskaźnikach, zgod-
nie z zasadami przedstawionymi
w tab. 1. W metodzie RISC SCORE
prawdopodobieństwo zdarzeń jest
wzmocnione przez trzeci wskaźnik
oceny – współczynnik ekspozycji na
zagrożenie.
Charakterystyka
stanowiska pracy
Stanowisko pracy, na którym do-
konujemy oceny ryzyka, może być
rozumiane jako rodzaj wykonywa-
nej pracy lub jako mieszczące się
w określonej przestrzeni zakładu.
W małych i średnich zakładach
przetwórstwa mięsa łatwiej jest
przyjąć pierwszy wariant i doko-
nać oceny ryzyka zawodowego
m.in. dla pracownika produkcji,
transportu, elektryka, pracow-
nika administracyjno-biurowego
itd. W dużych zakładach, gdzie
istnieją ściśle wydzielone działy,
wydaje się, że bardziej racjonalny
będzie (jako wariant przeważa-
jący) przestrzenny sposób oceny
ryzyka. W niektórych zakładach na
bazie już istniejących opracowano
własne systemy oceny ryzyka, bio-
rąc pod uwagę specyfikę danego
przedsiębiorstwa. Propozycję oce-
ny ryzyka zawodowego w dużym
zakładzie spożywczym przedstawi-
my w jednym z następnych nume-
rów naszego czasopisma.
Dokonamy obecnie przykłado-
wej oceny ryzyka dla pracownika
produkcji w małym lub średnim
zakładzie.
Pracownik w zależności od aktu-
alnych potrzeb:
– dokonuje wyładunku i załadunku
towaru,
– transportuje towar między sta-
nowiskami oraz do magazynu
i chłodni,
– dokonuje rozbioru półtusz,
– uczestniczy w produkcji wyrobów
i ich obróbce termicznej.
PN-N-18002/2000
W zależności od oszacowanego
ryzyka pracodawca powinien pod-
jąć odpowiednie środki profilak-
tyczne, tym bardziej zdecydowane,
im większe zagrożenie występuje
na danym stanowisku. Ryzyko małe
i średnie przyjmuje się za akcep-
towalne. W pierwszym przypadku
należy dążyć do utrzymania ryzyka
na poziomie M, a w drugim – do
obniżenia jego poziomu. Natomiast
ryzyko określone jako duże jest
nieakceptowalne i trzeba podjąć
natychmiastowe środki zaradcze,
obniżające jego poziom na danym
stanowisku pracy.
Tam, gdzie jest to możliwe, zale-
ca się oszacowanie ryzyka zawodo-
Ocena ryzyka zawodowego
dla pracownika produkcji w zakładach przetwórstwa mięsa
Ryszard Bryła
Stopień prawdopodobieństwa
(P)
Ciężkość następstw (C)
Mała
Średnia
Duża
Mało prawdopodobne
Małe (1)
Małe (1)
Średnie (2)
Prawdopodobne
Małe (1)
Średnie (2)
Duże (3)
Wysoce prawdopodobne
Średnie (2)
Duże (3)
Duże (3)
Tab. 1. Szacowanie ryzyka w skali trójstopniowej – R (1, 2, 3).
Wartość wielkości charakteryzującej narażenie (N)
Oszacowanie ryzyka zawodowego (R)
N > N maks.
Duże
N maks. ≥ N ≥ 0,5 N maks.
Średnie
N < 0,5 N maks.
Małe
Tab. 2. Szacowanie ryzyka zawodowego na podstawie wartości wielkości charakteryzujących narażenie.
N maks. – wartość dopuszczalna NDS lub NDN.
Przedstawiamy ocenę ryzyka wykonaną dwiema metodami
– wg PN-N-18002/2000 oraz metodą Risc Score.
Promotor 9/05
www.elamed.com.pl/promotor
35
Wnioski
Zadaniem procedury oceny ryzyka
zawodowego jest wyeliminowanie lub
ograniczenie zagrożeń na konkret-
nym stanowisku pracy, a następnie
w całym zakładzie. Każda metoda
oceny ryzyka zdaje egzamin tylko
wtedy, gdy nie jest celem samym
Wartość S
Szacowanie straty
Straty ludzkie
100
Poważna katastrofa
Wiele ofiar śmiertelnych
40
Katastrofa
Kilka ofiar śmiertelnych
15
Bardzo duża
Jedna ofiara śmiertelna
7
Duża
Ciężkie uszkodzenie ciała
3
Średnia
Absencja
1
Mała
Udzielenie pierwszej pomocy
Tab. 3. Potencjalne skutki zdarzenia.
Wartość E
Charakterystyka
10
Stała
6
Częsta (codziennie)
3
Sporadyczna (raz na tydzień)
2
Okazjonalna (raz na miesiąc)
1
Minimalna (kilka razy rocznie)
0,5
Znikoma (raz do roku)
Tab. 4. Ekspozycja na zagrożenie.
Wartość P
Opis
Szansa [%]
10
Bardzo prawdopodobne
50 (1 na 2)
6
Całkiem możliwe
10 (1 na 10)
3
Mało prawdopodobne, ale możliwe
1 (1 na 100)
1
Tylko sporadycznie możliwe
0,1 (1 na 1000)
0,5
Możliwe do pomyślenia
0,01 (1 na 10 000)
0,2
Praktycznie niemożliwe
0,001 (1 na 100 000)
0,1
Tylko teoretycznie możliwe
0,0001 (1 na 1 000 000)
Tab. 5. Prawdopodobieństwo wystąpienia zagrożenia.
wego na podstawie wielkości cha-
rakteryzujących narażenie: NDS
(najwyższe dopuszczalne stężenie)
lub NDN (najwyższe dopuszczalne
natężenie). Pomiarów tych para-
metrów dokonują zwykle wyspe-
cjalizowane jednostki (np. stacje
sanepidu). Ryzyko uznajemy za
duże, jeżeli parametr charakteryzu-
jący narażenie przekracza wartość
NDS lub NDN. Ryzyko jest małe,
jeżeli parametr charakteryzujący
narażenie nie przekracza połowy
wartości NDS lub NDN. Zależności
te przedstawiono w tab. 2.
Risk Score
W metodzie tej wartość ryzyka
zawodowego określa iloczyn trzech
parametrów. Wzór określający
wartość ryzyka ma następującą
postać:
R = S × E × P
gdzie:
S – potencjalne skutki
zdarzenia,
E – ekspozycja na zagrożenie,
P – prawdopodobieństwo wystą-
pienia
zagrożenia.
Szacowanie wartości poszcze-
gólnych parametrów ryzyka przed-
stawiają tab.: 3, 4, 5.
Metoda RISK SCORE została
opracowana w Stanach Zjedno-
czonych, gdzie oprócz szkód, które
ponoszą ludzie, w większym niż
u nas stopniu, uwzględnia się
straty materialne związane z wy-
padkami przy pracy. W parametrze
dotyczącym szacowania skutków
zdarzenia uwzględnia się więc,
obok strat ludzkich, również straty
materialne, podawane w dolarach
amerykańskich (u nas w przelicze-
niu na złotówki).
w sobie (sztuką dla sztuki) lecz na-
rzędziem stosowanym z rozmysłem
i zaangażowaniem zespołu ocenia-
jącego. Prawidłowo przeprowadzona
ocena ryzyka, niezależnie od metody,
powinna prowadzić do podobnych
wniosków dotyczących zagrożeń na
konkretnym stanowisku.
Kategorie ryzyka
Wartość [R]
Dopuszczalność
ryzyka
Niezbędne działania
Bardzo małe
R < 20
Dopuszczalne
Wskazana kontrola
Małe
20 ≤ R < 70
Potrzebna kontrola
Średnie
70 ≤ R < 200
Potrzebna poprawa
Duże
200 ≤ R < 400
Niedopuszczalne
Potrzebna natychmiastowa poprawa
Bardzo duże
R ≥ 400
Wskazane wstrzymanie pracy
Tab. 6. Wartość ryzyka.
Promotor 9/05
36
www.elamed.com.pl/promotor
Karta oceny ryzyka zawodowego dla pracownika produkcji wg PN-N-18002/2000
Lp.
Zagrożenie
Źródło zagrożenia
Możliwe skutki
zagrożenia
Przed oceną
Środki profilaktyczne
Po realizacji zadań
Uwagi
o realizacji
zadań
Cię
żk
ość (C)
Pra
wdopodo-
bieństw
o (
P
)
R
yzyk
o
(R)
Cię
żk
ość (C)
Pra
wdopodo-
bieństw
o (
P
)
R
yzyk
o
(R)
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
1
Upadek na tym
samym poziomie
Śliskie i nierówne
powierzchnie na terenie
zakładu
Potłuczenia,
złamania kończyn,
zwichnięcia, urazy
wewnętrzne
S
S
S
Wyposażenie pracownika w odpowiednie obuwie.
Utrzymanie porządku na terenie zakładu, a szcze-
gólnie na drogach transportu wewnętrznego. Na-
tychmiastowe usuwanie z podłoża plam tłuszczu
i wody. Przestrzeganie w trakcie transportu indywi-
dualnego obowiązujących w tym zakresie norm.
S
M
M
2
Urazy spowodowane
przez ostre narzę-
dzia ręczne
Narzędzia stosowane
podczas rozbioru i wykra-
wania mięsa
Skaleczenia,
uszkodzenia narzą-
dów wewnętrznych
D
D
D
Stosowanie prawidłowo dobranych i właściwie
osadzonych na rękojeści narzędzi. Rozmieszczenie
pracowników przy stole rozbiorowym, zapewniają-
cym ergonomiczne warunki pracy, w odległości nie
mniejszej niż 1 m pomiędzy ich stawami barkowy-
mi. Stosowanie przez pracowników przydzielonych
im ochron osobistych (dłoni, tułowia i części udo-
wej kończyn dolnych). Przestrzeganie wymaganych
szkoleń i badań lekarskich. Właściwie prowadzone
szkolenia ogólne i stanowiskowe.
S
S
S
3
Zagrożenia urazami
powodowanymi
przez ruchome
części maszyn
Ruchome elementy
pilarek, maszyn
do rozdrabniania mięsa,
mieszarek farszu
Uszkodzenia ciała,
śmierć
D
S
D
Utrzymywanie maszyn w stanie technicznym zgod-
nym z DTR. Zapewnienie prawidłowego działania
osłon i innych urządzeń ochronnych. Sprawdzenie
i zapewnienie właściwego oznakowania oraz funk-
cjonowania elementów sterowniczych (zwłaszcza
wyłącznika awaryjnego i wyłączników krańcowych).
Przestrzeganie przyjętych procedur.
D
M
S
4
Porażenie prądem
elektrycznym
Zły stan przewodów
elektrycznych. Możliwość
przebicia elektrycznego
do obudowy urządzenia
Śmierć
D
S
D
Bieżąca kontrola stanu izolacji przewodów. Sto-
sowanie właściwej ochrony przeciwporażeniowej
w zakładzie, m.in. wyłączników różnicowo-prądo-
wych i regularna ich kontrola. Okresowe spraw-
dzanie stanu instalacji elektrycznej. W miejscach
o dużej wilgotności stosowanie elektronarzędzi
i lamp przenośnych o zasilaniu napięciem obniżo-
nym lub napięciem bezpiecznym (24 V).
S
M
M
5
Hałas i wibracje
Maszyny i urządzenia
do rozbioru półtusz,
przetwórstwa mięsa
i produkcji wędlin, wen-
tylatory, urządzenia do
mycia pojemników
Choroby narządu
słuchu i układu
mięśniowo-kost-
nego
S
S
S
Okresowe dokonywanie pomiaru hałasu i infor-
mowanie pracowników o wynikach tego pomiaru.
Stosowanie sprawnych technicznie urządzeń,
o ograniczonej emisji hałasu. Stosowanie przez za-
trudnionych, w razie potrzeby, ochronników słuchu.
Dokonywanie rotacji pracowników na stanowiskach.
M
M
M
6
Oparzenia
Gorące powierzchnie
i przedmioty, gorący
tłuszcz, woda i para
Rany oparzeniowe
różnych stopni
D
S
D
Zachowanie ostrożności. Zorganizowanie sta-
nowisk obróbki termicznej zgodnie z wymogami
bezpieczeństwa i wskazaniami instrukcji stano-
wiskowej. Stosowanie odzieży chroniącej przed
oparzeniem, a szczególnie rękawic ochronnych.
S
M
M
7
Nieodpowiedni
mikroklimat
Występowanie niskiej
temperatury w pomiesz-
czeniach chłodni,
pomieszczeniach rozbioru
i wykrawania mięsa,
peklowania oraz wysokiej
temperatury w pomiesz-
czeniach produkcji wędlin
Choroby układu
oddechowego,
przeziębienia,
odmrożenia,
przegrzania, udar
cieplny
S
S
S
Wyposażenie pracownika w odpowiednią odzież
ochronną. Stosowanie sprawnej wentylacji
pomieszczeń.
M
M
M
8
Złe oświetlenie
stanowisk
Źle dobrane punkty
świetlne. Niedostateczne
oświetlenie naturalne
Osłabienie wzroku,
wypadki przy pracy
– urazy ciała
S
S
S
Dokonywanie okresowych pomiarów natężenia
oświetlenia. Dostosowanie poziomu natężenia
oświetlenia do rodzaju wykonywanej pracy, zgodnie
z normami. Stosowanie, oprócz oświetlenia ogólne-
go, właściwie dobranego oświetlenia miejscowego.
Zachowanie czystości okien, świetlików i naświetlic.
M
M
M
9
Niebezpieczne
substancje
Substancje stosowane
w procesie konserwacji
produktów, dezynfekcji
pomieszczeń oraz
wydzielone w procesie
wędzenia
Rany spowodowa-
ne przez oparzenia
chemiczne,
zatrucia
S
S
S
Zachowanie szczególnej ostrożności. Stosowanie
właściwych ochron osobistych (m.in. rękawic
ochronnych). Zachowanie prawidłowych procedur
podczas procesu wędzenia, a szczególnie
nieotwieranie w tym czasie komór wędzarniczych.
Dbanie o to, by każda substancja niebezpieczna
w zakładzie posiadała swoją kartę charakterystyki.
M
M
M
10
Zakażenie drobno-
ustrojami
Kontakt z zakażonym su-
rowcem lub narzędziami
Choroby wewnętrz-
ne, choroby skóry
S
S
S
Dokładna kontrola weterynaryjna surowca. Stoso-
wanie rękawic ochronnych. Prawidłowe wyposaże-
nie apteczki pierwszej pomocy i – w razie potrzeby
– odkażenie ran oraz ich opatrzenie. Prawidłowa
dezynfekcja narzędzi (zachowanie podczas tego
procesu min. temp. 82ºC).
M
M
M
11
Pożar
Niesprawna instalacja
elektryczna. Używanie
otwartego ognia w po-
bliżu materiałów łatwo
palnych i wybuchowych
Śmierć, oparzenia
ciała
D
S
D
Opracowanie instrukcji bezpieczeństwa pożarowe-
go i prowadzenie procesów technologicznych, spa-
walniczych i in. zgodnie z tą instrukcją. Przeprowa-
dzanie okresowej kontroli urządzeń elektrycznych.
Zapewnienie wyposażenia pomieszczeń zakładu
w wymagany sprzęt przeciwpożarowy. Zapoznanie
pracownika z obsługą tego sprzętu.
D
M
S
12
Potrącenie przez
ruchome obiekty
Środki transportu
wewnątrzzakładowe-
go. Przesuwające się
półtusze na przenośniku
zaczepowym
Urazy ciała
S
S
S
Prawidłowe wydzielenie dróg transportowych.
Przestrzeganie przez pracowników instrukcji stano-
wiskowej i zachowanie szczególnej ostrożności. Za-
pewnienie sprawności urządzeń transportowych.
Dbanie o to, by ładunek był właściwie ułożony i za-
mocowany. Środki transportu, m.in. wózki widłowe,
powinny obsługiwać osoby uprawnione.
S
M
M
13
Stres
Zbyt duże wymagania
w stosunku do możliwo-
ści pracownika. Praca
w nocy. Praca w godzi-
nach nadliczbowych.
Konflikty. Mobbing
Choroby ogólno-
ustrojowe, nerwice
S
S
S
Dostosowanie wymagań do możliwości psycho-
fizycznych pracowników. Przestrzeganie norm
dotyczących czasu pracy. Doskonalenie metod
instruktażu i szkoleń. Ustalenie jasnych zasad
wynagradzania, premiowania i kar regulamino-
wych. Częste rozmowy kierownictwa zakładu
z pracownikami.
S
M
M
Promotor 9/05
38
www.elamed.com.pl/promotor
Karta oceny ryzyka zawodowego dla pracownika produkcji według metody Risk Score
Lp.
Zagrożenie
Źródło zagrożenia
Możliwe skutki
zagrożenia
Przed oceną
Środki profilaktyczne
Po realizacji zadań
Uwagi
o realizacji
zadań
Sk
utki (S)
Eks
pozy
cja (E)
Pra
wdopodo-
bieństw
o (P)
R
yzyk
o
(R)
Sk
utki (S)
Eks
pozy
cja (E)
Pra
wdopodo-
bieństw
o (P)
R
yzyk
o
(R)
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
1
Upadek na
tym samym
poziomie
Śliskie i nierówne po-
wierzchnie na terenie
zakładu
Potłuczenia,
złamania kończyn,
zwichnięcia, urazy
wewnętrzne
3
6
6
108
Śred-
nie
Wyposażenie pracownika w odpowiednie obuwie.
Utrzymanie porządku na terenie zakładu, a szczegól-
nie na drogach transportu wewnętrznego. Natych-
miastowe usuwanie z podłoża plam tłuszczu i wody.
Przestrzeganie w trakcie transportu indywidualnego
obowiązujących w tym zakresie norm.
3
6
3
54
Małe
2
Urazy spowo-
dowane przez
ostre narzędzia
ręczne
Narzędzia stosowane
podczas rozbioru
i wykrawania mięsa
Skaleczenia,
uszkodzenia
narządów
wewnętrznych
7
6
6
252
Duże
Stosowanie prawidłowo dobranych i właściwie
osadzonych na rękojeści narzędzi. Rozmieszczenie
pracowników przy stole rozbiorowym, zapewniają-
cym ergonomiczne warunki pracy, w odległości nie
mniejszej niż 1 m pomiędzy ich stawami barkowymi.
Stosowanie przez pracowników przydzielonych im
ochron osobistych (dłoni, tułowia i części udowej koń-
czyn dolnych). Przestrzeganie wymaganych szkoleń
i badań lekarskich. Właściwie prowadzone szkolenia
ogólne i stanowiskowe.
7
6
3
108
Śred-
nie
3
Zagrożenia
urazami powo-
dowanymi przez
ruchome części
maszyn
Ruchome elementy
pilarek, maszyn do
rozdrabniania mięsa,
mieszarek farszu
Uszkodzenia ciała,
śmierć
7
6
6
252
Duże
Utrzymywanie maszyn w stanie technicznym zgodnym
z DTR. Zapewnienie prawidłowego działania osłon
i innych urządzeń ochronnych. Sprawdzenie i zapew-
nienie właściwego oznakowania oraz funkcjonowania
elementów sterowniczych (zwłaszcza wyłącznika
awaryjnego i wyłączników krańcowych). Przestrzeganie
przyjętych procedur.
7
6
3
108
Śred-
nie
4
Porażenie
prądem elek-
trycznym
Zły stan przewodów el.
Możliwość przebicia
elektrycznego
do obudowy
urządzenia
Śmierć
15
6
3
270
Duże
Bieżąca kontrola stanu izolacji przewodów. Sto-
sowanie właściwej ochrony przeciwporażeniowej
w zakładzie, m.in. wyłączników różnicowo-prądowych
i regularna ich kontrola. Okresowe sprawdzanie stanu
instalacji elektrycznej. W miejscach o dużej wilgotno-
ści stosowanie elektronarzędzi i lamp przenośnych
o zasilaniu napięciem obniżonym lub napięciem
bezpiecznym (24 V).
7
6
1
42
Małe
5
Hałas i wibracje
Maszyny i urzą-
dzenia do rozbioru
półtusz, przetwórstwa
mięsa i produkcji
wędlin, wentylatory,
urządzenia do mycia
pojemników
Choroby narządu
słuchu i układu
mięśniowo-kost-
nego
7
6
3
126
Śred-
nie
Okresowe dokonywanie pomiaru hałasu i informowa-
nie pracowników o wynikach tego pomiaru. Stosowa-
nie sprawnych technicznie urządzeń o ograniczonej
emisji hałasu. Stosowanie przez zatrudnionych,
w razie potrzeby, ochronników słuchu. Dokonywanie
rotacji pracowników na stanowiskach.
3
6
1
18
B.
małe
6
Oparzenia
Gorące powierzchnie
i przedmioty, gorący
tłuszcz, woda i para
Rany oparzeniowe
różnych stopni
15
6
3
270
Duże
Zachowanie ostrożności. Zorganizowanie stanowisk
obróbki termicznej zgodnie z wymogami bezpie-
czeństwa i wskazaniami instrukcji stanowiskowej.
Stosowanie odzieży chroniącej przed oparzeniem,
a szczególnie rękawic ochronnych.
7
6
1
42
Małe
7
Nieodpowiedni
mikroklimat
Występowanie niskiej
temperatury w po-
mieszczeniach chłodni,
pomieszczeniach
rozbioru i wykrawania
mięsa, peklowania oraz
wysokiej temperatury
w pomieszczeniach
produkcji wędlin
Choroby układu
oddechowego,
przeziębienia,
odmrożenia,
przegrzania, udar
cieplny
7
6
3
126
Śred-
nie
Wyposażenie pracownika w odpowiednią odzież ochron-
ną. Stosowanie sprawnej wentylacji pomieszczeń.
3 6
1
18
B.
małe
8
Złe oświetlenie
stanowisk
Źle dobrane punkty
świetlne. Niedosta-
teczne oświetlenie
naturalne
Osłabienie wzroku,
wypadki przy pracy
– urazy ciała
7
6
6
252
Śred-
nie
Dokonywanie okresowych pomiarów natężenia oświe-
tlenia. Dostosowanie poziomu natężenia oświetlenia
do rodzaju wykonywanej pracy, zgodnie z normami.
Stosowanie, oprócz oświetlenia ogólnego, także
właściwie dobranego oświetlenia miejscowego. Zacho-
wanie czystości okien, świetlików i naświetli.
3
6
3
54
Małe
9
Niebezpieczne
substancje
Substancje stosowane
w procesie konser-
wacji produktów,
dezynfekcji pomiesz-
czeń oraz wydzielone
w procesie wędzenia
Rany spowodowa-
ne przez oparzenia
chemiczne,
zatrucia
7
6
3
126
Śred-
nie
Zachowanie szczególnej ostrożności. Stosowanie wła-
ściwych ochron osobistych (m.in. rękawic ochronnych).
Zachowanie prawidłowych procedur podczas procesu
wędzenia, a szczególnie nieotwieranie w tym czasie
komór wędzarniczych. Dbanie o to, by każda substan-
cja niebezpieczna w zakładzie posiadała swoją kartę
charakterystyki.
3
6
1
18
B.
małe
10
Zakażenie drob-
noustrojami
Kontakt z zakażonym
surowcem
lub narzędziami
Choroby wewnętrz-
ne, choroby skóry
3
6
3
54
Małe
Dokładna kontrola weterynaryjna surowca. Stosowanie
rękawic ochronnych. Prawidłowe wyposażenie apteczki
pierwszej pomocy i w razie potrzeby odkażenie ran
oraz ich opatrzenie. Prawidłowa dezynfekcja narzędzi
(zachowanie podczas tego procesu min. temp. 82ºC).
1
6
1
6
B.
małe
11
Pożar
Niesprawna instalacja
elektryczna. Używanie
otwartego ognia
w pobliżu materiałów
łatwo palnych
i wybuchowych
Śmierć, oparzenia
ciała
15
6
3
240
Duże
Opracowanie instrukcji bezpieczeństwa pożarowego
i prowadzenie procesów technologicznych, spawalni-
czych i in. zgodnie z tą instrukcją. Przeprowadzanie
okresowej kontroli urządzeń elektrycznych. Zapewnie-
nie wyposażenia pomieszczeń zakładu w wymagany
sprzęt przeciwpożarowy. Zapoznanie pracownika
z obsługą tego sprzętu.
7
6
1
42
Małe
12
Potrącenie
przez ruchome
obiekty
Środki transportu
wewnątrzzakładowe-
go. Przesuwające się
półtusze na przenośni-
ku zaczepowym
Urazy ciała
15
6
3
270
Duże
Prawidłowe wydzielenie dróg transportowych. Prze-
strzeganie przez pracowników instrukcji stanowiskowej
i zachowanie szczególnej ostrożności. Zapewnienie
sprawności urządzeń transportowych. Dbanie o to, by
ładunek był właściwie ułożony i zamocowany. Środki
transportu, m.in. wózki widłowe, powinny obsługiwać
osoby uprawnione.
15
6
1
90
Śred-
nie
13
Stres
Zbyt duże wymagania
w stosunku do moż-
liwości pracownika.
Praca w nocy. Praca
w godzinach nadlicz-
bowych. Konflikty.
Mobbing
Choroby ogólno-
ustrojowe, nerwice
3
6
6
108
Śred-
nie
Dostosowanie wymagań do możliwości psychofizycz-
nych pracowników. Przestrzeganie norm dotyczących
czasu pracy. Doskonalenie metod instruktażu
i szkoleń. Ustalenie jasnych zasad wynagradzania,
premiowania i kar regulaminowych. Częste rozmowy
kierownictwa zakładu z pracownikami.
3
6
3
54
Małe