1. Obieg chłodniczy Linde’go w układzie p-v, T-s, lgp-h i jego parametry w przedstawieniu
analitycznym i graficznym.

Obieg Lindego w chłodziarce. Poniżej prezentujemy lewobieżny obieg Lindego realizujący dwie
przemiany izobaryczne i dwie przemiany izentropowe w obszarze dwufazowym. Dzięki temu również i
obieg lewobieżny może podnieść swą sprawność i zbliżyć się do sprawności obiegu Carnota. Na rys.W.4.12
pokazano schemat sprężarkowej chłodziarki, w której jedną z przemian izentropowych zastąpiono
przemianę izentalpową (i) realizowaną przez zawór dławiący. Tak więc obieg chłodniczy składa się z
czterech przemian: '43−const= 1 – 2 sprężanie adiabatyczne, 2 – 3 izobaryczne ochładzanie czynnika, 3 – 4
dławienie izentalpowe, 4 – 1 izobaryczne ogrzewanie czynnika.

Rys.W.4.12.Schemat sprężarkowej chłodziarki parowej: 1– sprężanie czynnik2−achłodniczego, –
odprowadzanie ciepła (skraplanie) czynnik32−achłodniczego, – dławienie (rozprężanie) w zaworze
dławiącym, 3 -rozprężanie w maszynie rozprężającej, - doprowadzenie ciepła do czynnika chłodniczego
(parowanie). 4−3'4−14− Do zaworu dławiącego doprowadza się ciecz chłodniczą (proekologiczny freon) o
wysokiej prężności i temperaturze otoczenia T. W zaworze następuje dławienie cieczy do ciśnienia i
temperatury T, po czym czynnik zaczyna w komorze chłodniczej gwałtownie wrzeć pobierając z komory
ciepło od produktów chłodzonych. Następnie czynnik przepływa przez sprężarkę zmieniając temperaturę T
na T i ciśnienie na. Po wyjściu ze sprężarki czynnik przepływa przez wysokociśnieniowy wymiennik, w
którym izobarycznie oddaje ciepło do otoczenia tak długo aż stanie się cieczą o temperaturze T równej
temperaturze otoczenia. 314p4214pp=2p3

Rys.W.4.13. Suchy obieg Lindego na diagramie T – s. Bardziej zaawansowanym urządzeniem chłodniczym
jest chłodziarka absorpcyjna działająca na zasadzie sprężu termicznego czynnika roboczego.

Obieg lewobieżny Lindego – jest to obieg ziębiarki lub pompy grzejnej
sprawność termiczna ogólnie lewobieżny

p

v

K

1

2

3

4

Po

Pk

Qw > Qd



t

=efekt użyteczny urządzenia/Qd

Chłodnica pobiera ciepło Qd o temp niższej niż temp otoczenia T II otrzymuje pracę /Lob/ i oddaje ciepło
Qw do źródła o temperaturze wyższej(otoczeniu)
Lob=Qw-Qd

Sprawność ziębiatrki

1





Lob

Qw

L



Spraw termiczna

1





Lob

Qw

g



Pompa grzejna pobiera ciepło z otoczenia Qd otrzymuje pracę i dostarcza ciepło Qw do żródeł o
temperaturze wyższej od temp otoczenia
Obiegi odwracalne składają się tylko z przemian odwracalnych . Równanie bilansu (czy obieg jest czy nie
jest odwracalny ) ma postać Qd-Qw=Lob

Obieg chłodniczy Linde’go w układzie p-v, T-s, lgp-h i jego parametry w przedstawieniu
analitycznym i graficznym
Brakujący obieg p-v:

1-2-3-4 – praca obiegu

2.Obieg chłodniczy Linde’go w układzie p-v, T-s, lgp-h i jego parametry w przedstawieniu
analitycznym i graficznym

Obieg Linde’go jest teoretycznym obiegiem chłodniczym, który uwzględnia zarówno własności

czynnika, jak i proponuje urządzenia, albo inaczej elementy instalacji, do realizacji poszczególnych
przemian. Stąd jest on niejako opracowany na potrzeby opisu obiegu realizowanego w sprężarkowych
urządzeniach chłodniczych. Obieg Linde’go składa się z przemian odwracalnych z wyjątkiem
nieodwracalnej przemiany dławienia (rozprężania izentalpowego).

p

o

m

p

a

k

o

c

i

o

l

g

e

n

e

r

a

t

o

r

T

N

e

e

n

e

r

g

i

i

e

l

e

k

t

r

s

k

r

a

p

l

a

c

z

t

w

2

t

w

1

N

i

t

u

r

b

i

n

a

P

h

1

2

3

4

K

Pk

Po

qo

l

qk

oddawanie ciepła

pobieranie ciepła

sp

ręża

nie

ro

zp

ręża

ni

e

T

s

1

K

2

3

4

Tk

To

Qo

Qk

L

Charakterystyczne parametry obiegu zależą od rodzaju użytego czynnika. Stan pary przed

sprężaniem odpowiada punktowi 1 (punkt 1 leży na linii pary suchej nasyconej), stan po sprężeniu
izentropowym – 2. Stan cieczy na wyjściu ze skraplacza określa izobara 2-3 (punkt 3 leży na linii cieczy
wrzącej), stan pary na wyjściu z parownika określa izobara 4-1. Rodzaj takich przemian określa
jednocześnie urządzenia do realizacji obiegu (sprężarka, skraplacz, zawór dławiący, parownik).
Energetyczny bilans obiegu chłodniczego ma postać:

L

Q

Q

o

k





gdzie:

k

Q

- ilość ciepła uzyskanego w skraplaczu,

o

Q

- ilość ciepła pobranego w parowaczu,

L

- praca dostarczona do sprężarki.

Istnieje jeszcze obieg mokry Linde’go jednak w praktyce się go nie stosuje.
Obieg p-v niech sobie każdy sam przygotuje.