Macroscyphus macropus (długotrzonka popielata)


www.grzyby.pl| Menu główne | Klucz do oznaczania grzybów >Ascomycota>Pezizales
| Grzybowy kalendarz pór roku | Grzyby jadalne warte polecenia | Słowniczek pojęć |

Macroscyphus macropus (Pers.) F.S.Gray - długotrzonka popielata
synonimy: Cyathipodia macropus (Pers.) Dennis, Helvella macropus (Pers.) P.Karst., Macropodia macropus (Pers.) Fuck. 10 mmtrzony i zewnętrzna strona kapelusza; grupa na ściółce bukowej, na wapieniu 20 mmgrupa na ściółce bukowej, na wapieniu 50 mm[Macroscyphus macropus?] w mchu pod brzoną, w miejscu wilgotnym, w lesie sosnowym za pasem wydm nadmorskich; k. 25-35 mm; t. 50-65 x 5 mm
Owocnik
  Kapelusz 2-4 cm średnicy, miseczkowaty, początkowo prawie kulisty z wiekiem coraz szerzej rozpostarty, miseczkowaty, wklęsły; wewnętrzna część zarodnikonośna czarnoszara, szarobrązowa, gładka, zewnętrzna jasna, szarobiała, omszona, krótko filcowato owłosiona, tak samo jak trzon; na starość często uszkodzony.
  Trzon 3-5 x 0.2-0.4 cm, białoszary, nieregularnie spłaszczony, z wiekiem pusty.
  Miąższ wodnisty, białawy do szarego, cienki, bez smaku i zapachu.

Zarodniki
  Wysyp biały. Zarodniki bezbarwne, 20-30 x 10-14 µm, eliptyczne, gładkie, z 2-3 kroplami tłuszczu.

Występowanie
  Pospolity gatunek. Od wiosny do późnej jesieni na wilgotnej ziemi, wśród traw lub mchów w ciepłych wilgotnych lasach liściastych, w grupach po kilka.

Wartość
  Niejadalny [10], jadalny [5]. Ale chyba nie ma powodu by jadać.

Uwagi
  W Europie i w Polsce występuje tylko jeden gatunek z tego rodzaju.





| Menu główne | Klucz do oznaczania grzybów >Ascomycota>Pezizales
| Grzybowy kalendarz pór roku | Grzyby jadalne warte polecenia | Słowniczek pojęć |