Sosna pospolita ma drewno z intensywnie zabarwioną twardzielą. Zwykle z intensywnością
zabarwienia rośnie trwałość drewna i wytrzymałość na obciążenia statyczne. W starych
drzewach twardziel może zajmować do 80% przekroju i dawniej pnie takie zwano
 modrzeniowymi .
Sosna pospolita ma drewno łatwo obrabialne, mało elastyczne; o średniej kurczliwości. A
atwo
się barwi, lecz z
le poleruje. Przed zniszczeniem przy ściskaniu i zginaniu trzeszczy (posiada
własności ostrzegawcze). Biel łatwo przesiąkliwy, daje się nasycać impregnatami, twardziel
trudno przesiąkliwa, o bardzo słabej nasycalności. Sinizna (wada występująca bardzo często)
obniża nasycalność bielu. Trwałość drewna szczególnie z twardziela intensywnie zabarwioną,
jest bardzo duża, w stanie suchym przekraczająca 1000 lat.
Drewno sosny pospolitej jest u nas głównie przerabiane na tarcicę, na którą zawsze jest
bardzo duże zapotrzebowanie budownictwa i meblarstwa. W tej dziedzinie bez wątpienia
największą jego zaletą jest bardzo duża wytrzymałość przy małym ciężarze i łatwość obróbki.
Wytrzymałość i zdolność wchłaniania znacznych ilości impregnatow czyni go bardzo cennym
materiałem na podkłady kolejowe. Duża odporność na ścieranie powoduje, że jest ono chętnie
stosowane do budowy podłóg i pokładów statków. W stanie okrągłym używane jest na
kopalniaki, stemple budowlane i słupy teleenergetyczne. W ostatnim dwudziestoleciu zaczęto
w świecie cenić okieinę sosnową. W dużej mierze związane to jest z dekoracyjnymi cechami
drewna tego gatunku, wynikającymi z dużych różnic w zabarwieniu poszczególnych
elementów budowy. Zobacz - http://www.krokiew.republika.pl , http://www.lech-bud.org
Drewno sosnowe charakteryzuje się bardzo dużą zmiennością gęstości i wytrzymałości. Na
borach bagiennych sosna wytwarza drewno o bardzo małej gęstości, rzędu 0,23 g/cm3, bardzo
małym udziałem drewna póz
nego, nawet poniżej 20% i wytrzymałości niższej niekiedy nawet
o 40% od stwierdzonej dla warunków optymalnych. Ściany komórkowe tego drewna są
wybitnie cienkie. Przy obciążeniach drewno tej sosny ulega silnym odkształceniom: do
momentu przekroczenia progu wytrzymałości odkształcenie może być o 50% większe niż
drewna z siedlisk optymalnych. W tym samym regionie, na siedliskach optymalnych dla
sosny, za jakie uważa się bory świeże II i lepsze III bonitacji, gęstość drewna może nawet
przekraczać 0,8 g/cm3, udział drewna póz
nego niekiedy nawet przekracza 50%,
wytrzymałość jest porównywalna z wytrzymałością drewna dębu. Drewno takie spotyka się
często w Polsce Północnej, szczególnie w Puszczy Piskiej.
Drewno o tak różniących się cechach budowy i właściwościach w obrotach rynkowych nie
może być traktowane jednakowo. Drewno pierwsze jest bardzo dobre do przerobu
chemicznego i jako materiał izolacyjny. Dawni rzemieślnicy zalecali go do wykładania
wnętrz, ale zaznaczali, że  łatwo się go robak ima , szczególnie gdy  drzewo spuszczane jest
na nowiu . Drewno z siedlisk optymalnych zalecano jako budowlany materiał konstrukcyjny.
Wytrzymałość drewna sosnowego ze stanowisk z północy i ze wschodu Polski jest najwyższa.
Cewki mają tu długość nawet trzykrotnie większą niż w regionach centralnych.
Zróżnicowanie to może mieć istotne znaczenie dla przemysłu celulozowo-papierniczego.
Dobry papier można wykonać tylko z surowca jednorodnego.
Sosna pospolita jest cenionym z
ródłem żywicy uzyskiwanej na drodze żywicowania w lesie, z
której uzyskuje się kalafonię i terpentynę. Kalafonię uzyskuje się również jako produkt
uboczny przerobu drewna sosnowego na celulozę. Igliwie sosnowe może być z
ródłem
olejków eterycznych używanych w produkcji materiałów czystościowych.
Usługi Ciesielskie - domy drewniane - domy szkieletowe - konstrukcje dachowe więz
by - www.lech-
bud.org
www.krokiew.republika.pl