77-82

Strona 1 z 3

56. CHARAKTERYSTYKA KANAŁÓW SODOWYCH (+slajd budowa z pyt. 76)

-

w czasie pojedynczego cyklu otwarcia przez kanał sodowy przemieszcza się około
100 jonów

-

kanał sodowy reaguje szybciej na bodziec elektryczny niż kanał potasowy, co
powoduje wzrost, a następnie spadek potencjału czynnościowego (powstanie igły
potencjału)

57. BEZPOŚREDNIE I POŚREDNIE BRAMKOWANIE

Neurotrasmitery mogą działać bezpośrednio i pośrednio na kanały jonowe regulujące
przepływ jonów. Bezpośrednie bramkowanie odbywa się w receptorach jonotropowych.
Bramkowanie pośrednie odbywa się poprzez aktywację receptorów metabotropowych.
Receptory metabotropowe aktywują białko G, które aktywuje kaskadę procesów
modulujących aktywność kanału jonowego.

58. WYJAŚNIJ MECHANIZM POWSTAWANIA POTENCJAŁU CZYNNOŚCIOWEGO

Gdy napięcie depolaryzacyjne przekracza pewną wartość krytyczną, zwaną progową (20 – 40
mV), pojawia się potencjał czynnościowy. Bezwzględna wartość ujemnego potencjału
wnętrza komórki gwałtownie spada do zera – błona ulega depolaryzacji, po czym
przepolaryzowuje na znak dodatni, żeby po osiągnięciu wartości maksymalnej (ok. +40 mV)
szybko spaść nawet poniżej wartości spoczynkowej i dopiero wrócić do wyjściowej.
Gwałtowna zmiana potencjału przy pobudzeniu komórki nerwowej jest wynikiem szybkiego
wzrostu przepuszczalności błony dla kationów, przede wszystkim sodu, a następnie podobnie
szybkiego zmniejszenia tej przepuszczalności. W pierwszej fazie jony sodowe gwałtownie
dyfundują do wnętrza komórki neutralizując jej potencjał ujemny, a następnie zmieniają ten
potencjał na dodatni względem płynu międzykomórkowego, na skutek wytworzenia własnego
potencjału dyfuzyjnego. Mniej więcej od chwili osiągnięcia maksimum potencjału dodatniego
błony kom. zaczyna się zmniejszać jej przepuszczalność dla jonów Na

+

, natomiast wzrasta

przepuszczalność dla K

+

. Po ustaleniu się przepuszczalności błony na poziomie normalnym

potencjał spoczynkowy stabilizuje się również na poziomie – 90 mV.

59. PORÓWNAJ KINETYKĘ CZASOWĄ POTENCJAŁÓW CZYNNOŚCIOWYCH
ZNANYCH CI Z KOMÓREK (KOMÓREK NERWOWYCH, MIĘŚNIA
SZKIELETOWEGO, MIĘŚNIA SERCOWEGO) ORAZ WĘZŁA ZATOKOWO –
PRZEDSIONKOWEGO.

Cały przebieg potencjału czynnościowego dla komórki nerwowej jest rzędu kilku milisekund,
dla komórki mięśnia szkieletowego rzędu kilkudziesięciu, a sercowego nawet kilkuset
milisekund.
Przebieg potencjału czynnościowego komórki mięśniowej serca różni się wyraźnie od
potencjału czynnościowego kom. nerwowej lub mięśnia szkieletowego.Po gwałtownej
depolaryzacji błona przepolaryzowuje się, tak że potencjał wewnętrznej strony błony
przyjmuje wartość do +20 mV. Stan przepolaryzowania utrzymuje się przez dłuższy czas (ok.
150 ms), potencjał utrzymuje się na poziomie +20 – (-10) mV po czy spada i błona
repolaryzuje się do stanu spoczynkowego.
Potencjał czynnościowy węzła nie utrzymuje się na stałym poziomie, a stopniowo rośnie; gdy
potencjał błonowy osiągnie wartość progu pobudliwości następuje depolaryzacja, po czym

powrót do stanu wyjściowego. W
układu wykonującego drgania relaksacyjne.

81. OMÓW JAK PRZENOSI SsiI
NERWOWEGO

Depolaryzacja błony komórkowej nerwowej w jakim
potencjale sąsiednich odcinków błony wywołuje przepływ pr
wyrównać różnicę potencjałów. Powoduje to obni
i wyzwala jej dalszą, samorzutn
się fala zmian potencjału. W przypadku nerwu osłoni
skokowo od jednego przewężenia Ranviera do drugiego (zwi
przemieszczania).

61. RÓśNICA MIĘDZY SYNAPSAMI AKTYWUJ

Zależnie od rodzaju przekaźnika (mediatora)zawartego w danej synapsie oraz rodzaju
kanałów w błonie następnej komórki, przekazywany impuls mo
(zmniejszający potencjał komórki nast
następnej komórki). Aktywacja lub hamowanie maja charakter impulsowy.

Synapsy pobudzające:

Dwa rodzaje receptorów glutaminianowych:
AMPA: α-amino-3-hydroxy-5
NMDA: N-methyl-D-aspartate

Odpowiedzi receptora AMPA i NMDA przy ró
aktywności dwóch rodzajów recept
przez APV.

77-82

ciowego. Węzeł zatokowo – przedsionkowy zachowuje si

cego drgania relaksacyjne.

. OMÓW JAK PRZENOSI SI

Ę

FALA DEPOLARYZACYJNA WZDŁUś

Depolaryzacja błony komórkowej nerwowej w jakimś miejscu przy nie zmienionym

siednich odcinków błony wywołuje przepływ prądu skierowany t

potencjałów. Powoduje to obniżenie potencjału sąsiedniego obszaru błony

, samorzutną depolaryzację. W ten sposób wzdłuż włókna przemieszcza

fala zmian potencjału. W przypadku nerwu osłoniętego osłonką mielinow

ęż

enia Ranviera do drugiego (zwiększa to szybko

DZY SYNAPSAMI AKTYWUJĄCYMI I HAMUJĄCYMI

ź

nika (mediatora)zawartego w danej synapsie oraz rodzaju

pnej komórki, przekazywany impuls może być albo aktywuj

cy potencjał komórki następnej) albo hamujący (podwyższający potencjał

pnej komórki). Aktywacja lub hamowanie maja charakter impulsowy.

odzaje receptorów glutaminianowych:

5-methyl-4-isoxazolepropionic acid

aspartate

Odpowiedzi receptora AMPA i NMDA przy różnych wartościach potencjału. Separacja

ci dwóch rodzajów receptora jest uzyskana selektywną blokadą receptora NMDA

Strona 2 z 3

przedsionkowy zachowuje się podobnie do

FALA DEPOLARYZACYJNA WZDŁUś WŁÓKNA

miejscu przy nie zmienionym

du skierowany tak, aby

siedniego obszaru błony

włókna przemieszcza

ową – prądy płyną

ksza to szybkość

Ą

CYMI

nika (mediatora)zawartego w danej synapsie oraz rodzaju

albo aktywujący

szający potencjał

pnej komórki). Aktywacja lub hamowanie maja charakter impulsowy.

ciach potencjału. Separacja

ą

receptora NMDA

60

Synapsy hamujące:
Dwa rodzaje receptorów GABA (
GABA

A

GABA

B

Odpowiedzi receptora AMPA, GABA

77-82

Dwa rodzaje receptorów GABA (γ -aminobutyric acid) (kwas γ – aminomasłowy)

Odpowiedzi receptora AMPA, GABA

A

i GABA

B

Strona 3 z 3

aminomasłowy)