1

Materiał obowiązujący do kolokwiów z chemii analitycznej ilościowej

I kolokwium –analiza wagowa:

Osady w analizie wagowej: rozpuszczalność i iloczyn rozpuszczalności; czynniki
wpływające na rozpuszczalność osadu; współwytrącanie i wytrącanie następcze;
czynniki wpływające na czystość i postać osadu; wytrącanie z roztworu
homogenicznego; właściwości osadów krystalicznych i koloidowych.

Oznaczanie wagowe (zasada oznaczania i charakterystyka osadu): wody
krystalizacyjnej, baru i jonów siarczanowych w postaci BaSO

4

, wapnia w postaci CaO,

magnezu w postaci Mg

2

P

2

O

7

, wapnia i magnezu obok siebie,

magnezu w postaci

hydroksychinolanu, srebra w postaci AgCl, żelaza w postaci Fe

2

O

3

, glinu w postaci

Al

2

O

3

, glinu i żelaza obok siebie.

Technika analizy wagowej: wytracanie osadów, przemywanie, sączenie, prażenie.
Wagi analityczne, zasady ważenia.

II kolokwium –redoksymetria:

Analiza miareczkowa wiadomości ogólne: zasada i klasyfikacja, stosowane naczynia
miarowe, pojęcie współmierności, roztwory mianowane, punkt końcowy i
równoważnikowy miareczkowania

Podstawowe wiadomości o procesach redoks: reakcje utleniania i redukcji, pojęcie i
przykłady utleniaczy i reduktorów, amfotery redoks, potencjał normalny utleniająco-
redukcyjny (wzór, czynniki wpływające), potencjał formalny.

Redoksymetria wiadomości ogólne: przebieg krzywej miareczkowania, szybkość
reakcji redoks, wskaźniki stosowane w redoksymetrii.

Oznaczenia w redoksymetrii (zasada, reakcja cząsteczkowa, bilans, wskaźnik,
obliczanie zawartości): manganianometria (zachowanie KMnO

4

w zależności od

środowiska reakcji, nastawianie miana, oznaczanie manganianometryczne żelaza,
żelaza w soli Mohra, nadtlenku wodoru, wapnia, azotanów III i V; jodometria
(właściwości roztworów jodu i tiosiarczanu, nastawianie ich miana, oznaczanie
utleniaczy i reduktorów, oznaczanie trójtlenku dwuarsenu, dwuchromianu potasu,
miedzi); cerometria; chromianometria; bromianometria; tytanometria,

III kolokwium –kompleksometria i precypitometria:

Podstawowe wiadomości o związkach kompleksowych: atom centralny, ligand , liczba
koordynacyjna, kompleksy proste i chelatowe, trwałość związków kompleksowych,
nomenklatura, stałe równowagi.

2

Kompleksometria i kompleksonometria: EDTA (właściwości, budowa, zasady
tworzenia i trwałość kompleksów), krzywa miareczkowania wskaźniki stosowane w
kompleksonometrii, wpływ pH, typy miareczkowań, oznaczanie składników w
mieszaninie, oznaczanie wapnia i magnezu, twardość wody.

Precypitometria: zasada i warunki metod precypitometrycznych, zasada oznaczeń
metodą Mohra, Volharda oraz Fajansa ( środowisko, błędy, wskaźniki, wskaźniki
adsorpcyjne).

IV kolokwium –alkacymetria:

Podstawowe wiadomości o roztworach: stopień i stała dysocjacji, elektrolity słabe i
mocne, iloczyn jonowy wody, wykładnik wodorowy (pH), podstawowe teorie kwasów
i zasad, roztwory buforowe, wskaźniki pH.

Alkacymetria: miareczkowanie kwasów i zasad o różnej mocy (przebieg krzywej
miareczkowania, punkt równoważnikowy, zasady doboru wskaźnika), przygotowanie i
nastawianie miana roztworu HCl oraz NaOH,

Oznaczenia alkacymetryczne (zasada oznaczenia, reakcja, wskaźnik, obliczanie
zawartości): wodorotlenku sodu, kwasu siarkowego, octowego, NaOH obok Na

2

CO

3

i

NaHCO

3

obok Na

2

CO

3

metodą Wardera i Wiklera, oznaczanie soli amonowych

metodą destylacyjną i formalinową, miareczkowanie w środowisku niewodnym.

Podręczniki:

- Cygański A.„ Chemiczne metody analizy ilościowej” WNT Warszawa 2012,
- Kocjan R. „ Chemia analityczna T1. Analiza jakościowa. Analiza ilościowa
klasyczna.” WL PZWL Warszawa 2002
- Minczewski J., Marczenko Z. „Chemia analityczna” T.1 i 2. WN PWN, Warszawa
2008
- Skoog D.A. i in. „Podstawy chemii analitycznej” T.1 i 2. WN PWN, Warszawa 2006
- Szmal Z.S., Lipiec T. „Chemia analityczna z elementami analizy instrumentalnej”
WL PZWL Warszawa 1998