1. Mapa zasadnicza [definicja, skale, treści mapy zasadniczej].

Mapa zasadnicza – jest to wielkoskalowe opracowanie kartograficzne zawierające aktualne informacje o
przestrzennym rozmieszczeniu obiektów ogólnogeograficznych oraz elementach ewidencji gruntów i budynków, a
także sieci uzbrojenia terenu: nadziemnych, naziemnych i podziemnych

Wyróżniamy następujące skale mapy zasadniczej:
-skala 1:500 – dla terenów o znacznym, obecnym lub przewidywanym zainwestowaniu,
-skala 1:1000 – dla terenów małych miast, aglomeracji miejskich i przemysłowych oraz terenów osiedlowych, wsi
będących siedzibami gmin,
-skala 1:2000 – dla pozostałych zwartych terenów osiedlowych, terenów rolnych o drobnej, nieregularnej
szachownicy stanu władania oraz większych zwartych obszarów rolnych i leśnych na terenach miast,
-skala 1:5000 – dla terenów o rozproszonej zabudowie wiejskiej oraz gruntów rolnych i leśnych na obszarach
pozamiejskich.


Treść mapy zasadniczej:
1)treść obligatoryjna
a)elementy ewidencji gruntów i budynków
b)elementy ewidencji sieci uzbrojenia terenu
c)punkty osnów geodezyjnych
2)treść fakultatywna

2. Działka ma pow. 7ha 33ary 8m

2

. Obliczyć pow. w skali 1:15000, wynik podać

w [mm

2

].

=

=

=

7ℎ 33

8

=

733

8

=

73308

=

733080000

=

73308000000

=

= 328,81

3.Scharakteryzować układy współrzędnych obowiązujących w Polsce.

Układ współrzędnych 1992
-wprowadzony do stosowania w Polsce Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 8 sierpnia 2000r.
-odwzorowanie Gausa-Kruegera, w pasie 10-stopniowym, elipsoida GRS80

Układ współrzędnych 2000
-wprowadzony do stosowania w Polsce Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 8 sierpnia 2000r.
-odwzorowanie Gausa-Kruegera, w pasach 3-stopniowych, elipsoida GRS80

5.Rodzaje pomiarów odległości. Scharakteryzować pomiar dalmierzem
optycznym.

Rodzaje pomiarów:
a)Bezpośredni pomiar odległości
Współcześnie do bezpośrednich pomiarów odległości służą dalmierze elektroniczne. Możemy
wyróżnić następujące rodzaje dalmierzy:
-dalmierze świetlne, które w zależności od sposobu pomiaru czasu dzielą się na:

-dalmierze fazowe,
-dalmierze impulsowe,

-dalmierze elektromagnetyczne, wykorzystujące znajomość prędkości rozchodzącej się fali.
b)Pośrednie pomiary odległośći
-proste sposoby geometryczne i trygonometryczne
-sposób paralaktyczny

Metody geometryczne – polegają na pomiarze linii pomocniczych, przy czym można do odłożenia
kąta prostego wykorzystać węgielnicę oraz stosować do obliczenia odległości znane proste wzory z
geometrii (np. twierdzenie Talesa, twierdzenie Pitagorasa).

Metody trygonometryczne – poszukiwaną odległość wyznacza się na podstawie zmierzonych
elementów liniowych i kątowych, wykorzystując zależności trygonometryczne występujące w
dowolnym trójkącie

Metoda paralaktyczna – polega na wyznaczeniu szukanego odcinka d za pomocą krótkiej stałej bazy
b oraz zmierzonego małego kąta poziomego epsilon, zgodnie ze wzorem:

Odległość w dalmierzu optycznym obliczamy jako:

d=kl+c

k-stała mnożenia k=100
c-stała dodawania c=0
l-różnica odczytów kreski tórnej i dolnej l=g-d

albo, jeżeli luneta nie jest w poziomie i znamy kąt pionowy alfa:
D=(kl+c)cos

2

α

6.Sprawdzenie warunków prawidłowego kompensowania pochylenia osi
celowej w niwelatorze automatycznym.

1) obieramy 2 pkt. odległe o max. 50m (ważne żeby były w terenie płaskim)
2) na punktach ustawiamy łaty niwelacyjne
3) na środku odcinka AB ustawiamy niwelator
4) poziomujemy niwelator
5) wykonujemy odczyty na łatach (w1, p1)
6) obliczamy ∆h1=w1-p1
7) przenosimy niwelator pod łatę „w przód” (2-3m od łaty)
8) przenosimy niwelator
9) wykonujemy odczyt na łatach (w2, p2)
10) obliczamy ∆2=w2-p2
11) warunek jest spełniony jeżeli |∆h1-∆h2≤2mm

-oś obrotu instrumenty powinna być prostopadla do płaszczyzny głównej libelli
pudełkowej:

1) poziomujemy niwelator
2) obrót alidady o 180

o

3) obserwacja libelli:
- jeżeli libella pozostaje w górowaniu warunek jest spełniony
-jeżeli libella wyszła z górowania warunek nie jest spełniony

-prawidłowe działanie kompensatora w zasięgu kompensacji:

1) ustawiamy niwelator w pkt. A i poziomujemy go
2) obracamy alidadę, tak aby jedna ze śrub nastawczych znajdowała się pod lunetą
3) ustawiamy łatę na pkt. B, w odległości ok. 50m, tak aby była widziana przez lunetę.
4) za pomocą śruby s2 wychylam pęcherzyk libelli w skrajne położenie
5) wykonujemy odczyt na łacie (p1)
6) za pomocą śruby s2 przesuwam pęcherzyk libelli w drugie skrajne położenie
7) wykonujemy odczyty na łacie (p2)
8) warunek jest spełniony jeżeli |p1-p2|≤2mm

8.Metody niwelacji geometrycznej.

Wyróżniamy następujące metody niwelacji:
-niwelacja metodą w przód
-niwelacja metodą ze środka

Niwelacja w przód
Ustawiamy niwelator i poziomujemy go w punkcie A, a łatę ustawiamy w punkcie B. Odległość AB

musi być nie większa niż 50m. Celujemy na łatę i odczytujemy wartość ,,p’’ z łaty oraz mierzymy
wysokość ,,i’’ niwelatora do osi celowej. Następnie zmieniamy wysokość instrumentu, poziomujemy go
ponownie i robimy odczyt ,,p’’ na łacie i mierzymy wysokość ,,i’’
∆hAB=i-p
∆hAB’=i’-p’
|∆hAB-∆hAB’|≤2mm

Niwelacja ze środka
Ustawiamy niwelator pomiędzy dwoma punktami oddalonymi od siebie maksymalnie o 100m i
poziomujemy go. Na punkcie A i B ustawiamy łaty, dokonujemy pomiaru wstecz i w przód, następnie
zmieniamy wysokość instrumentu i poziomujemy go ponownie, Następnie wykonujemy znowu odczyt
wstecz i w przód.
∆hAB=w-p
∆hAB’=w’-p’
|∆hAB-∆hAB’|≤2mm

9.Obliczyć dane niezbędne do wyznaczenia punktów pośrednich 1, 2 metoda
biegunową mając dane alfa = 119,9873g i R = 175m.

φ=

( / )

φ=

19,9979

=

9,9990

sinφ/2=(c1/2)/R
C1=2Rsinφ/2=54,75m
C2=108,14m
C3=162,22m

10.Wymienić metody obliczania mas ziemnych. Obliczyć objętość
graniastosłupa.

-na podstawie siatki kwadratów, 1/4

(ZA+ZB+ZC+ZD)

z-h0

-na podstawie trójkątów, 1/6

(ZA+ZB+ZC)

-na podstawie przekrojów poprzecznych,
-na podstawie wielomianu algebraicznego