Niezwykłe zdjęcia HDR krok po kroku cz. 2 - obróbka w Photomatix
części poradnika o HDR, opisaliśmy podstawowe pojęcia oraz pierwsze kroki w programie Adobe
Photoshop, potrzebne do stworzenia zdjęć HDR. Teraz zajmiemy się edycją fotografii w programie Photomatix,
zaprojektowanym specjalnie do tworzenia ciekawych efektów, związanych z dużą rozpiętością tonalną zdjęć.
Maciej Duczyński
Utworzenie i obróbka HDR w Photomatix
Oto fotografie, z których skorzystamy.
Strona 1 / 6
Utworzenie pliku HDR
Otwieramy program, wydajemy polecanie: HDR/Generate (skrót Ctrl-G), wybieramy pliki
decydujemy o zastosowaniu funkcji wyrównania, czyli Align Sorces Images Before Generating HDR, pozostawiamy
Strona 2 / 6
domyślne ustawienia krzywych, czyli Assume Standart Curve i potwierdzamy OK.
Jeśli nasze pliki pochodzą z kilku ekspozycji tej samej sceny i zachowały one dane EXIF, program przejdzie do
generowania obrazu HDR. W każdym innym przypadku pojawi się kolejne okno, w którym będziemy musieli
określić parametry ekspozycji a dokładniej skok E.V. z jakim została wykonana seria i potwierdzić, ewentualnie
skorygować, zasugerowane przez oprogramowanie wartości.
Po chwili ukazuje się nam obraz i tym razem dodatkowe okienko. Najeżdżając kursorem na poszczególne
fragmenty obrazu ukazuje się w nim "normalny" podgląd pliku w wybranym obszarze. Warto sprawdzić w kilku
miejscach czy obraz widziany w powiększeniu 100% ma odpowiednią jakość, tym sposobem możemy stosunkowo
łatwo wykryć ewentualne przesunięcia pomiędzy kadrami.Należy to zrobić właśnie teraz, żeby nie mieć potem
przykrych niespodzianek po wykonaniu całej obróbki. Jeśli takowe się pojawiają należy zacząć proces odnowa
zaznaczając Align Sorces Images Before Generating HDR. Jeśli przesunięcia pojawiają się pomimo zastosowania
wyżej wymienionej funkcji można spróbować użyć zaawansowanego wyrównywania. Proces wygląda w tym
przypadku nieco inaczej niż opisywany poprzednio, nie wydajemy polecenia HDR/Generate HDR, zamiast niego
otwieramy (Ctrl-O) nasze fotografie i przechodzimy do zaawansowanego wyrównywania dostępnego z polecenia:
Utilities/Advanced Align/Semi Manual.
Możemy także po wydaniu polecenia HDR/HDR Histogram (skrót Ctrl-H) podejrzeć histogram a na nim odczytać
obliczony przez oprogramowanie faktyczny zakres tonalny.
Plik możemy zapisać w jednym z dostępnych formatów, ewentualnie odrazu przejść do kolejnego kroku, czyli
odsłaniania obrazu w akceptowalnej przez nas formie.
Tak wygląda wygenerowany przez Photomatix obraz HDR.
Strona 3 / 6
Odsłonięcie obrazu HDR
Wydajemy polecenie HDR/Tone Mapping (Ctrl-T)
Począwszy od wersji 2.3 Photomatixa mamy dostępne 2 sposoby odkrycia obrazu HDR, są to Details Enhancer
oraz Tone Compressor.
Wyboru dokonujemy w ramce Method. Zacznijmy od tej pierwszej.
Details Enhancer
Na ekranie pojawia się podgląd obrazu przy domyślnych/ostatnio użytych parametrach. Przed nami istotny element
procesu czyli dobranie odpowiednich parametrów. Znaczenie poszczególnych, dostępnych na tym etapie obróbki
suwaków:
- Strength - zakres od 0 do 100. Określa stopień w jaki wzmocniony będzie lokalny kontrast. Wartości bliższe 0
dają mniejsze wydobycie detali z cieni i świateł, bliższe 100 dają więcej szczegółów ale stwarzają nieprzyjemny,
nienaturalny efekt. Wartość domyślna to 70, zwykle korzystam z zakresu 50 – 80. Wysokie wartości dają
dramatyczne efekty w chmurach, zbyt dramatyczne…
- Color Saturation - nasycenie wszystkich kanałów RGB, wartości od 0 do 100, domyślnie 46, u mnie między 50 a
70 zwykle. Funkcja chyba nie jest niezbędna na tym etapie obróbki i mam wrażenie, że mogłaby spokojnie zostać
zablokowana na poziomie 50%.
- Light Smoothing - daje możliwość wygładzenia nienaturalnych przejść tonalnych. Wartości od -2 do 2 z krokiem 1.
W zasadzie jedyne moim zdaniem użyteczne ustawienia to 1 i 2. Przydałoby się coś pomiędzy, gdyż czasami
Strona 4 / 6
różnica jest zbyt duża. Wartość 2 daje wygładzenie aureoli przy przejściach z partii bardzo jasnych do bardzo
ciemnych, co daje bardziej naturalny efekt, wartość 1 daje efekt bardziej dramatyczny ale czasami powstałe
aureole przeszkadzają w odbiorze. Ważne dla użytkowników Photomatix ver 2.2 i starszych, program bardzo źle
radził sobie z dużymi plikami, w zasadzie dla plików o szerokości większej niż 3000 pix użycie wartości 2 było
praktycznie niemożliwe, gdyż utworzony obraz zawierał zaczernione partie, przypominające winietę, w skrajnym
przypadku pokrywające połowę obrazu. W wersji 2.3 nie dostrzegłem takich problemów.
- Luminosity - suwak odpowiada za ilość szczegółów wydobytych z cieni oraz za globalna jasność obrazu. Wartości
z zakresu -10 do 10, domyślnie 0.
- Micro-contrast - poziom wydobycia lokalnych detali. Wartości od -2 do 2 z krokiem 1. Praktycznie zawsze
zostawiam domyślną wartość 2.
- Micro-smoothing - złagodzenie lokalnego wzmacniania detali. Wartości od 0 do 30, domyślnie 2. W praktyce
stosuję od 0 do 10. Wzrost wartości pozwala unikać niepożądanych efektów wzmacniania detali takich jak szum
pojawiający się często na niebie podczas obróbki HDR.
- White Clipping - Black Clipping- suwaki pozwalające kontrolować minimalne i maksymalne wartości poziomów w
obrazie wyjściowym. Nie ma tutaj pełnej kontroli bo Photomatix odcina automatycznie nieużyteczne jego zdaniem
pasma. Wartości dostępne z zakresu 0 – 5%. Domyślnie White Clipping 0.25%, Black Clipping 0%.
Wartości te dobieramy obserwując histogram oraz podgląd zdjęcia, najlepiej tak, żeby uniknąć odcięć.
- Pixel depth of output image - zastosowana w wyjściowym obrazie głębia kolorów. Pozawala uzyskać obraz 8 lub
16 bitowy (ilość bitów na kanał). Obraz 16 bitowy może być zapisany jedynie w formacie TIFF. Domyślnie 8 bitów,
ustawienie domyślne można zmienić w opcjach.
Poniżej suwaków dostępne mamy 4 przyciski:
- Default - przywraca domyślne ustawienia wszystkich dostępnych w tej metodzie funkcji,
- Previous - ustawia wszystkie wartość na poziomie na jakim były one przez nas dobrane podczas pracy z
poprzednim plikiem,
- Save - zapisuje dobrane przez nas ustawienia w pliku o rozszerzeniu XMP,
- Load - wczytuje ustawienie poszczególnych funkcji zapisane w pliku o rozszerzeniu XMP.
Poniżej wyżej wymienionych przycisków wybieramy jeden z 3 dostępnych rozmiarów pliku w oknie podglądu.
W naszym przykładzie wartości poszczególnych parametrów kształtują się następująco:
- Strength 78
- Color Saturation 82
- Light Smoothing 2
- Luminosity -2
- Micro Contrast 2
- Micro Smoothing 2
- White Clip 4.235
- Black Clip 0.250
Nie ma ustawień uniwersalnych, pasujących do wszystkiego, w każdym przypadku wymaga to poświecenia chwili
uwagi . Uzyskany obraz prezentuje się następująco:
Strona 5 / 6
Tone Compressor
Nowa metoda odkrywania HDR w wersji 2.3. Daje ona zdecydowanie łagodniejszy obraz o mniejszym zakresie
tonalnym szczególnie jeśli chodzi o cienie, metoda mniej użyteczna natomiast często pomocna w dalszej obróbce.
Można ją zastosować do lokalnej korekty wyników uzyskanych w Details Enhancer.
Ostateczny szlif
A może raczej początek drogi... Rożnie to bywa, zdarza się, że efekt pracy oprogramowania HDR jest bliski
naszym oczekiwaniom, zwykle jednak znacznie od nich odbiega, przed nami więc długa droga aby bazując na
otrzymanym pliku stworzyć coś, co będzie odpowiadało naszym wymaganiom.
Tutaj każdy ma swoje pomysły na obróbkę więc nie ma sensu żebym cokolwiek sugerował. Powiem tylko, że w
moim przypadku utworzyłem 2 warstwy korekcyjne, jedną do modyfikacji kontrastu/jasności, drugą do poziomów.
Po podniesieniu kontrastu, przyciemnieniu półtonów i wymaskowaniu miejsc, których obróbka nie powinna
dotyczyć obraz wygląda tak:
Przesłodzone pewnie? Nieważne...
Strona 6 / 6