Hardware

Hardware

KWIECIEŃ 2001

KWIECIEŃ 2001

104

105

Know-how: budowa lokalnych sieci komputerowych

Know-how: budowa lokalnych sieci komputerowych

w systemie operacyjnym. Je¿eli adresy s¿ in-
ne, ramka jest ignorowana. Zawarto ¿ci¿ ram-
ki s¿ pakiety protoko¿ów wy¿szej warstwy
sieci, czyli np. TCP/IP.

Zanim zaczniemy

Przed rozpocz¿ciem budowy naszej amator-
skiej sieci lokalnej powinni¿my odpowiedzie¿
sobie na kilka podstawowych pyta¿. Jak¿
pr¿dko¿¿ transmisji chcemy zagwarantowa ¿
w naszej sieci? Ile komputerów chcemy po¿¿-
czy¿ i jak maj¿ by¿ one rozlokowane? Czy
chcemy zapewni¿ po¿¿czenie z Internetem,
a co za tym idzie - jakie protoko¿y sieciowe
musimy zastosowa¿? Wreszcie jakiego rodzaju
i jakiej marki sprz¿t sieciowy decydujemy si¿
zakupi¿? Zanim odpowiemy na te pytania,
przyjrzyjmy si¿ mo¿liwym rozwi¿zaniom.

Dobr y nośnik to połowa sukcesu

W przypadku Ethernetu w zale¿no¿ci od za-
stosowanego okablowania (no¿nika) mamy
do wyboru dwie pr¿ d ko ¿ci transmisji: 10 lub
100 Mbps. W pierwszym przypadku mo¿emy
zdecydowa¿ si¿ zarówno na nieco przestarza-
¿y technologicznie 50-omowy kabel koncen-
tryczny (ang. Coax Cable) z ko ¿ cówkami BNC
(ang. British Naval Connector), zwany te ¿
cienkim Ethernetem (specyfikacja 10Base-2),
jak i na nowocze¿niejsz¿ skr¿ t k¿. Cienki
Ethernet by¿ u¿ywany powszechnie jeszcze
kilka lat temu (patrz: CHIP 10/98, s. 280), lecz
obecnie jest coraz rzadziej spotykany i odra-
dzam stosowanie go - g¿ównie ze wzgl¿du na
du¿¿ podatno¿¿ na awarie. W pewnych warun-
kach mo¿e si¿ on jednak doskonale sprawdza¿.
Za pomoc¿ koncentryka ¿¿czy si¿ komputery,

prowadz¿c kabel od jednej maszyny do dru-
giej. Do karty sieciowej pod¿¿cza si¿ tzw. trój-
nik, a do niego ko ¿ cówki kabla zaopatrzone
w z¿¿cze BNC. Przy skrajnych komputerach
montuje si¿ tzw. terminatory (rezystory), któ-
re zapewniaj¿ prawid¿ow¿ propagacj¿ sygna-
¿ów elektrycznych w kablu (patrz: górne zdj¿ -
cie). Powstaje w ten sposób sie¿ o topologii
magistrali, a jej d¿ugo¿¿ mo¿e wynosi¿ maksy-
malnie 185 metrów. Rozwi¿zanie to ma, nie-
stety, wiele wad. Nale¿¿ do nich oprócz ma¿ej
pr¿ d ko ¿ci transmisji przede wszystkim du¿a
podatno¿¿ na awarie oraz utrudniona rozbu-
dowa. Je¿eli nast¿pi uszkodzenie „nitki”
w jednym miejscu, to ca¿a sie¿ przestaje dzia-
¿a¿, poniewa¿ w obu nowo powsta¿ych cz¿-
¿ciach brakuje terminatorów. Dlatego te¿ do¿¿-
czanie nowej stacji roboczej powoduje wy¿¿-
czenie ca¿ej sieci. Koncentryk nie jest ta k ¿e
zalecany w przypadku wi¿cej ni¿ 10 kompute-
rów, gdy¿ mo¿e doj¿¿ do prze c i ¿ ¿enia sieci
spowodowanego nadmiernym ruchem.

Drugi standard okablowania wykorzystuje

skr¿cany czteroparowy kabel UTP (ang.
Unshielded Twisted Pair), zwany powszech-
nie skr¿ t k¿, zaopatrzony w ko ¿ cówki RJ-45
(patrz: zdj¿cie poni¿ej). Tak naprawd¿ wyko-
rzystywane s¿ tylko dwie pary kabli, z któ-
rych jedna s¿u¿y do transmisji, a druga do od-
bioru sygna¿ów przez stacje robocz¿. Wyja-
¿nia to, dlaczego skr¿ t ka jest mniej podatna
na kolizje ni¿ koncentryk. Kabel UTP pozwa-
la na transmisj¿ z pr¿ d ko ¿ci¿ 10 Mbps (specy-
fikacja 10Base-T, kabel kategorii 3) lub
w przypadku Fast Ethernetu 100 Mbps
(100Base-TX, kabel kategorii 5). Skr¿ t ka jest
o wiele ¿atwiejsza i wygodniejsza w instalacji
od koncentryka, a awaria dowolnego kabla
nie wp¿ywa na prac¿ ca¿ej sieci. Jest tak, po-
niewa¿ ka¿d¿ stacj¿ robocz¿ ¿¿czy si¿ nieza-
le¿nie w¿asnym kablem z tzw. koncentrato-
rem (ang. hub) lub prze¿¿cznikiem (ang.

switch), który stanowi centrum dystrybucyj-
ne (patrz: dalej). Powstaje w ten sposób sie¿
o topologii gwiazdy. D¿ugo¿¿ pojedynczego
odcinka kabla UTP, ¿¿cz¿cego stacj¿ robocz¿
z koncentratorem, nie mo¿e przekracza¿ 100
metrów. Rozbudowa sieci opartej na skr¿ tce
jest bardzo prosta i szybka. Je¿eli zajdzie ta-
ka potrzeba, w dowolnym miejscu sieci
w ka¿dej chwili mo¿na do¿¿czy¿ kolejny kon-
centrator.

Na odleg¿o¿ciach znacznie przekraczaj¿-

cych dopuszczalne 100 metrów mo¿na zasto-
sowa¿ wzmacniacz sygna¿u (inaczej: wzmac-
niak, ang. repeater), który oprócz wzmocnie-
nia odtwarza zniekszta¿cony przebieg impul-
sów elektrycznych. Przek¿amania s¿ efektem
t¿umienia sygna¿u elektrycznego w d¿ugim
kablu. Podobnie naprawiaj¿ sygna¿ zwyk¿e
koncentratory.

J e ¿eli na wi¿kszych ni¿ 100 metrów dystan-

sach nie ma warunków do zastosowania
wzmacniaków, to mo¿na zamiast skr¿tki u¿y¿
¿wiat¿owodu (10Base-FL do 2 km lub 100Base-
FX do 400 metrów). Jest to jednak rozwi¿za-

I

dea po¿¿czenia komputerów w sie¿ towa-
rzyszy¿a rozwojowi komputerów prawie od

samego pocz¿tku. Pierwsza sie¿ komputero-
wa powsta¿a w 1969 roku w USA i zbudowano
j¿ na potrzeby wojska (patrz: CHIP 3/2001, s.
172). Dzi¿ nie ma chyba ¿adnej sfery w na-
szym ¿yciu publicznym, w której nie opierali-
by¿ my si¿ na przetwarzaniu i dystrybucji da-
nych cyfrowych. Sprawne dzia¿anie o¿rodków
naukowych, bankowo ¿ci, policji, wojska,
transportu czy mediów w znacznej mierze za-
le¿y od szybkiego przekazywania danych.
Wymiana danych, drukowanie sieciowe oraz
zdalne korzystanie z zasobów dowolnego
urz¿dzenia to tylko podstawowe korzy¿ci, ja-
kie niesie ze sob¿ wykorzystanie technologii
sieciowej. W artykule tym postaram si¿ wyja-
¿ni¿ podstawowe zagadnienia zwi¿zane z fun-
kcjonowaniem lokalnej sieci komputerowej.
W jednym z kolejnych wyda¿ CHIP-a dowie-
cie si¿ natomiast jak praktycznie zastosowa ¿
nabyt¿ tutaj wiedz¿. W ko¿cu któ¿ z nas nie
marzy¿ o stworzeniu prywatnej sieci we w¿a-
snym domu - po to, by móc zagra¿ razem z s ¿-
siadem lub podzieli¿ koszty po¿¿czenia
z Internetem?

Lokalnie i globalnie

Technika sieciowa pozwala na ¿¿czenie kom-
puterów oddalonych od siebie zarówno o ty-
si¿ce kilometrów, jak i o kilka metrów.
W pierwszym przypadku w po¿¿czeniu po-
¿ rednicz¿ wyspecjalizowane urz¿dzenia oraz
wykorzystywane s¿ zaawansowane techniki
przesy¿ania sygna¿ów cyfrowych z u ¿ yciem
ró ¿ nych no¿ników, takich jak ¿wiat¿owody

lub fale radiowe. S¿ to sieci rozleg¿e, czyli
tzw. sieci WAN (Wide Area Network). Z kolei
sie¿ znajduj¿ca si¿ na obszarze ograniczo-
nym do jednego budynku (maksymalnie do
kilku kilometrów), w obr¿bie której kompute-
ry mog¿ si¿ komunikowa¿ wzajemnie bez po-
¿ rednictwa specjalnych urz¿dze¿ transmisyj-
nych, nazywamy sieci¿ lokaln¿ lub inaczej
sieci¿ LAN (Local Area Network). Sie¿ WAN
m o ¿e si¿ sk¿ada¿ z kilku oddalonych od sie-
bie sieci LAN, które dzi¿ki dalekosi¿¿ nym ¿¿-
czom oraz odpowiednio skonfigurowanym
urz¿dzeniom i protoko¿om mog¿ komuniko-
wa¿ si¿ nawzajem. W domu, a nawet w bloku
mieszkalnym w do¿¿ prosty sposób mo¿emy
zbudowa¿ sie¿ lokaln¿.

Jaki z tego pożytek?

Sieci lokalne pozwalaj¿ na korzystanie z apli-
kacji do pracy grupowej przez pracowników
jednej firmy lub umo¿liwiaj¿ prowadzenie
sieciowych rozgrywek przez mieszka ¿ ców
jednego z osiedlowych bloków. Szkolna pra-
cownia komputerowa oraz kawiarnia interne-
towa to jeszcze inne przyk¿ady wykorzysta-
nia sieci lokalnej. W drugim przypadku LAN
za po¿rednictwem wydzielonego komputera,
zwanego bram¿, ma zapewniony równie¿ do-
st¿p do Internetu. Prostota budowy takiej sie-
ci sprawia, i¿ u¿ytkownik znaj¿cy si¿ na bu-
dowie i obs¿udze komputerów przy odrobinie
dobrych ch¿ci mo¿e sam zbudowa¿ niewielk¿
sie¿ LAN. Jednak jak ju¿ napisa¿em, zanim
do tego przyst¿pimy, poznajmy kilka podsta-
wowych zagadnie¿ zwi¿zanych z technik¿
sieciow¿.

Kolizje zawsze niebezpieczne

Na pocz¿tek powinni¿my zrozumie¿, w jaki
sposób dane s¿ przekazywane mi¿dzy ma-
szynami. Istnieje kilka technik ¿¿czenia kom-
puterów w LAN-ie, jednak zdecydowanie naj-
popularniejsze s¿ Ethernet oraz Fast Ethernet
(standard IEEE 802.3). Poza szczegó¿owymi
parametrami, okre¿laj¿cymi warunki przesy-
¿ania impulsów elektrycznych w kablach,
specyfikacje te najbardziej ró¿ni szybko ¿ ¿
transmisji. Dla Ethernetu wynosi ona 10
Mbps (milionów bitów na sekund¿), a dla
Fast Ethernetu a¿ dziesi¿¿ razy tyle, czyli 100
Mbps. Dane w¿druj¿ mi¿dzy komputerami
w postaci impulsów elektrycznych, a zasady
ich ruchu reguluje specjalny ethernetowy
protokó¿, zwany CSMA/CD (Carrier-Sense
Multiple Access with Collision Detection). Po
przet¿umaczeniu oznacza to wielodost¿p do
¿¿cza sieci z badaniem stanu kana¿u i wykry-
waniem kolizji. Nazwa ta wyja¿nia, jak¿ ro l ¿
pe¿ni ten protokó¿. Zazwyczaj w sieci lokalnej
znajduje si¿ od kilkunastu do kilkudziesi¿ciu
komputerów. Gdyby wszystkie zacz¿¿y nada-
wa¿ w jednym momencie, to w kablu dosz¿o-
by do olbrzymiego ba¿aganu spowodowanego
wzajemnym nak¿adaniem si¿ sygna¿ów elek-
trycznych pochodz¿cych od poszczególnych
maszyn. W rezultacie ¿adna informacja nie
by¿aby w stanie dotrze¿ do celu bez zak¿óce-
nia. Dlatego te¿ stacja robocza, która ma co¿
do „powiedzenia”, nieustannie nas¿uchuje
(monitoruje) aktywno¿¿ w sieci, oczekuje na
moment, kiedy nikt inny „si¿ nie odzywa”,
i zaczyna wtedy nadawa¿. Je¿eli przez przy-
padek zdarzy si¿, ¿e odezw¿ si¿ dwa kompu-
tery naraz, wówczas zostaje wykryta kolizja
i obydwie maszyny przed ponowieniem pró-
by transmisji odczekuj¿ przez losowo wybra-
ny okres.

Dla kogo ta ramka?

Nadal jednak pozostaje problem, sk¿d stacja
robocza ma wiedzie¿, które z transmitowa-
nych w sieci danych s¿ kierowane w¿a¿nie do
niej. Otó¿ informacje s¿ emitowane w postaci
impulsów cyfrowych (logiczne zera i jedyn-
ki), a wszystkie nadawane impulsy s¿ upo-
rz¿dkowane w postaci tzw. ramek. Ramka
w sieci Ethernet ma okre¿lon¿ d¿ugo¿¿ i w ¿ci-
¿le okre¿lonym miejscu zawsze zawiera adre-
sy odbiorcy i nadawcy. Nie s¿ to jednak adre-
sy znanych nam protoko¿ów sieciowych (ta-
kich jak np. TCP/IP), lecz adresy fizyczne
kart sieciowych. Ka¿da karta sieciowa Ether-
net ma swój niepowtarzalny w skali ¿wiato-
wej adres, na który sk¿ada si¿ identyfikator
producenta oraz numer seryjny
(w Windows mo¿na odczyta¿ adresy fizyczne
komputerów, z którymi mamy po¿¿czenie,
wydaj¿c polecenie

ar p -a

). Nas¿uchuj¿c, sta-

cja robocza porównuje adres docelowy ka ¿-
dej emitowanej w sieci ramki ze swoim.
J e ¿eli adresy s¿ takie same, wówczas zawar-
to¿¿ ramki jest poddawana dalszemu prze-
twarzaniu przez oprogramowanie sieciowe

Budujemy sieć

Wielu z nas zapewne nieraz marzyło o tym, by zagrać

Do budowy sieci opartej na koncentr yku wyko-
rzystuje się złącza typu BNC (widoczne na obu
zakończeniach kabla). Elementem obowiązko-
wym jest także tr

ójnik (pośrodku), dzieki któremu

możliwe jest poprowadzenie kabli od jednego
komputera do drugiego. Przy skrajnych maszy-
nach do jednego ze złączy tr

ójnika przyłącza się

tzw. terminator (nad końcówką po prawej
stronie).

Kabel UTP jest zaopatrzony na obu końcach w

plastikowe złącze RJ-45. Aby połączyć

komputer y, jedną końcówkę wpinamy do karty

sieciowej, a drugą do portu koncentratora.

Urządzenie to nie będzie potrzebne w przypadku

dwóch maszyn, jeżeli zastosujemy kabel skrośny (z

zamienionymi miejscami dwoma parami

przewodów; patrz: ramka „Przypadek

szczególny“).

chabińs

k

a

Topologia sieci Ethernet

Dwie najpopularniejsze metody łaczenia komputer

ów w sieci loaklnej opierają się na kablu koncentr ycznym lub

czteroparowej skrętce. W pier wszym przypadku maszyny łączy się, prowadząc kabel od jednej do drugiej i tworząc
w ten sposób topologię magistrali. Drugi rodzaj połączenia tworzy topologię gwiazdy, w której cenrum znajduje się
koncentrator.

Q

106

Hardware

KWIECIEŃ 2001

106

Know-how: budowa lokalnych sieci komputerowych

nie k¿opotliwe i kosztowne w instalacji. Wy-
maga ono dodatkowych urz¿dze¿ zamieniaj¿-
cych sygna¿ elektryczny na impulsy ¿wietlne
(tzw. media converter) oraz specjalistycznych,
kosztownych narz¿dzi do ¿¿czenia w¿ókien
¿wiat¿owodowych mi¿dzy sob¿ i z odpowied-
nimi zako¿czeniami. Z tego powodu nie b¿d¿
si¿ nim tutaj zajmowa¿.

Sieć na pokładzie

Urz¿dzeniem odpowiedzialnym za wysy¿anie
i odbieranie danych w sieci LAN jest interfejs
sieciowy, czyli w przypadku komputera karta
sieciowa. Dlatego jej w¿a¿ciwy dobór równie¿
jest wa ¿ nym zagadnieniem. W zale¿no¿ci od
zastosowanego rodzaju okablowania powin-
ni¿my zaopatrzy¿ nasze komputery w odpo-
wiednie karty sieciowe maj¿ce wymagane
z¿¿cza i pozwalaj¿ce na transmisj¿ z wybra n ¿
pr¿ d ko ¿ci¿. W przypadku koncentryka po-
winno by¿ to z¿¿cze BNC (np. karta 3Com
Etherlink 3C509B), a dla skr¿tki - RJ-45 (np.
3Com 3C905C lub Intel PRO/100+) - obydwie
wida¿ na zdj¿ciach. Karty ze z¿¿czem BNC
pracuj¿ tylko w trybie 10 Mbps, natomiast in-
terfejsy drugiego rodzaju wykrywaj¿ pr¿ d-
ko¿¿, z jak¿ pracuje koncentrator lub prze-
¿¿cznik, i dostosowuj¿ si¿ do nich automa-
tycznie. Mo¿liwe jest równie¿ zaopatrzenie
si¿ w karty uniwersalne, maj¿ce obydwa roz-
daje z¿¿czy - BNC i RJ-45, czyli tzw. karty
combo (np. 3Com 3C905B-Combo lub Intel
PRO/10+). Jednak w ich przypadku do trans-
misji mo¿e by ¿ wykorzystywane zawsze tylko
jedno z nich. Karty sieciowe mog¿ by¿ prze-
znaczone do monta¿u w z¿¿czu ISA lub PCI,
jednak to drugie jest zdecydowanie bardziej
preferowane chocia¿by ze wzgl¿du na ¿a-
two¿¿ instalacji w systemie (PnP). U¿ytkow-
nicy notebooków musz¿ zakupi¿ odpowied-
ni¿ kart¿ rozszerze¿ PCMCIA. Nowo ¿ci¿ na
rynku s¿ karty sieciowe pod¿¿czane do portu
magistrali USB.

Wszystkie kable prowadzą do... huba

Najwa¿niejszym sk¿adnikiem LAN-ów opar-
tych na skr¿ tce s¿ jednak wspomniane wcze-
¿niej koncentratory i prze¿¿czniki. Bez nich
nie by¿oby mo¿liwe po¿¿czenie komputerów.
Rola tych urz¿dze¿ polega na przekazywaniu
sygna¿u od jednej stacji do pozosta¿ych,
a ró¿ni¿ si¿ tym, dok¿d przekazuj¿ sygna¿.
Podobnie jak karty sieciowe, koncentratory
i prze¿¿czniki równie¿ mog¿ pracowa¿ z pr¿ d-
ko ¿ci¿ 10 lub 100 Mbps. Urz¿dzenia 10-mega-
bitowe s¿ ta¿sze. Je¿eli nie zale¿y nam na
szybko ¿ci, np. gdy sie¿ jest wykorzystywana
przez niewielk¿ liczb¿ osób w celu dost¿ p u
do Internetu, mo¿emy spokojnie zdecydowa ¿
si¿ na wolniejsze rozwi¿zanie.

Do koncentratora lub prze¿¿cznika pod¿¿-

czone s¿ wszystkie komputery znajduj¿ce si¿
w sieci. Koncentrator wzmacnia otrzymany od
dowolnej stacji sygna¿ i przekazuje go wszyst-
kim pozosta¿ym komputerom, nie analizuj¿c
pod ¿adnym wzgl¿dem przekazywanych ra-

mek. Rozwi¿zanie to nie sprawdza si¿ jednak,
gdy w sieci mamy zbyt du¿o du¿o maszyn.
Ka¿dy sygna¿ jest bowiem powielany i og¿asza-
ny w ca¿ej sieci, powoduj¿c du¿y ruch.

Prze¿¿czniki wygl¿daj¿ podobnie jak kon-

centratory, jednak w odró¿nieniu od nich mo-
g¿ analizowa¿ adresy w przekazywanych
ramkach i zapami¿tywa¿, do których portów
przy¿¿czono okre¿lone stacje robocze. Dzi¿ki
temu ju¿ po krótkiej chwili wszystkie ramki
adresowane do danego komputera s¿ kiero-
wane zawsze do jednego portu, nie zak¿óca-
j¿c spokoju w pozosta¿ej cz¿¿ci sieci.

Przy wyborze urz¿dzenia nale¿y zatem kie-

rowa¿ si¿ przewidywanym nat¿ ¿ eniem ruchu
oraz liczb¿ komputerów w sieci. Koncentrato-
ry dobrze sprawuj¿ si¿ w ma¿ych sieciach,
skupiaj¿cych najwy¿ej od 20 do 30 maszyn,
które wymieniaj¿ mi¿dzy sob¿ pliki o rozmia-
rach nie przekraczaj¿cych kilkuset kilobaj-
tów. Przy wi¿kszych plikach, wi¿kszej cz¿sto-
¿ci transmisji oraz wi¿kszej ilo¿ci stacji robo-
czych warto zastanowi¿ si¿ nad zastosowa-
niem prze¿¿czników. Koncentratory maj¿ na
ogó¿ specjalny wska¿nik pokazuj¿cy aktualne
nat¿ ¿ enie ruchu w sieci (ang. Utilization
LED). Obserwuj¿c jego wskazania, mo¿na ¿a-
two stwierdzi¿, czy trzeba zainstalowa¿ prze-
¿¿cznik. Ciekawym rozwi¿zaniem jest zasto-
sowanie prze¿¿cznika wraz z koncentratora-
mi, w przypadku gdy chcemy po¿¿czy¿ ze so-
b¿ wiele grup roboczych, np. kilka pracowni
komputerowych. W salach instalujemy wów-
czas po jednym koncentratorze, a nast¿pnie
ka¿dy z nich ¿¿czymy jednym kablem z nad-
rz¿dnym prze¿¿cznikiem. Prze¿¿cznik „uczy
si¿”, jakie adresy maj¿ komputery przy po-
szczególnych koncentratorach, i izoluje ruch
sieciowy odbywaj¿cy si¿ w obr¿bie poszcze-
gólnych sal. Przy tym nadal mo¿liwa jest ko-
munikacja mi¿dzy salami.

Gdzie postawić na szafę?

Je¿li zdecydujemy si¿ na budow¿ sieci wyko-
rzystuj¿cej skr¿ t k¿, powinni¿my wiedzie¿, ¿e
wybór koncentratorów i kart sieciowych to
tylko po¿owa sukcesu. Drug¿ po¿ow¿ stanowi
w¿a¿ciwy wybór miejsca na ulokowanie kon-
centratora oraz po¿o¿enie kabli. Przy wyborze
miejsca na urz¿dzenia sieciowe musimy
pami¿ta ¿ , ¿e ka¿de z nich wymaga zasilania.

Dlatego w s¿siedztwie powinno znajdowa¿ si¿
gniazdo zasilania elektrycznego 220 V. Je¿eli
zale¿y nam na profesjonalnym wygl¿dzie sie-
ci oraz na zabezpieczeniu koncentratora
przed niepowo¿anym dost¿pem, to mo¿emy
umie¿ci¿ go w tzw. szafie krosowniczej. Jest
to specjalna metalowa szafka z oszklonymi
drzwiami, przeznaczona do monta¿u ró ¿ nych
urz¿dze¿ sieciowych w tzw. standardzie rack,
w tym równie¿ koncentratorów oraz paneli
ze z¿¿czami sieciowymi odpowiadajacymi
gniazdom ulokowanym w pomieszczeniach.

W przypadku amatorskiej sieci zlokalizo-

wanej w jednym pokoju u¿ywanie szafy jest
zupe¿nie zb¿dne, a koncentrator mo¿emy po-
stawi¿ w dowolnym wygodnym dla nas
miejscu. Wówczas komputery musimy pod¿¿-
czy¿ bezpo¿rednio do portów koncentratora,
a przewody mo¿emy poukrywa¿ pod dywa-
nem, wyk¿adzin¿ lub listwami wzd¿u¿ ¿cian.

Jednak kiedy w gr¿ wchodzi po¿¿czenie

wielu pomieszcze¿ oddzielonych koryta-
rzem lub znajduj¿cych si¿ na innych pi¿-
trach, rzecz nie jest ju¿ taka prosta. Mo¿na
oczywi¿cie po¿¿czy¿ komputery tak samo,
jak opisa¿em pow y ¿ej (czyli bezpo¿rednio
do koncentratora), u¿ywaj¿c odpowiednio
d¿ugich kabli. Jednak dla pó¿niejszej wygo-
dy warto rozwa¿y¿ monta¿ gniazd siecio-
wych na ¿cianach.

Aby u¿ywa ¿ ¿ciennych gniazdek siecio-

wych, powinni¿my zainstalowa¿ w szafce
krosowniczej dodatkowy, wspomniany wcze-
¿niej, panel. Na frontowej ¿cianie panelu znaj-
duj¿ si¿ gniazda RJ-45 po¿aczone z gniazdami
na scianach. Aby pod¿aczy¿ komputer do
koncentratora, najpierw ¿aczymy odpo-
wiednie gniazdo na panelu z wolnym portem
koncentratora, a nast¿pnie pod¿¿czamy
komputer do gniazda ¿ciennego. Zapalona
dioda na karcie sieciowej oraz odpowiadaj¿ca
portowi dioda w koncentratorze oznacza, ¿e
po¿¿czenie dzia¿a.

Tak wygl¿da teoria. Ale jak poprowadzi¿

kable? Jak zamontowa¿ na nich ko¿cowki?
A wreszcie - jak poradzi¿ sobie z monta ¿em
panelu i gniazdek oraz gdzie to wszystko
kupi¿? Aby pozna¿ odpowiedzi na te i inne
pytania, zapraszam Was do lektury jednego
z kolejnych numerów CHIP-a.

Adrian Borowski

Budowa niewielkiej sieci
nie musi być droga. Mały pięcio-
portowy koncentrator można nabyć już za
około 110 złotych
(patrz: Minitest, Xnet EH-6005S, s. 66).

IIN

NF

FO

O

Grupy dyskusyjne

Uwagi i komentarze do art ykułu:
news://news.vogel.pl/chip.artykuly
Pytania techniczne:
news://news.vogel.pl/chip.hardware

Internet

Informacje na temat budowy sieci lokalnych
http://lanzone.koti.com.pl/
http://republika.pl/teoria/
http://klub.chip.pl/atom/
Artykuły na temat technik sieciowych
http://searchnetworking.techtarget.com/