ŻYWIENIE A 
      CHOROBY

 

 

  DIETA 

ANTYRAKOWA

 

 

   

OGROMNE ZNACZENIE WŚRÓD 

PRZYCZYN NOWOTWORÓW 
MAJĄ ZWYCZAJE ŻYWIENIOWE 
I SPOSÓB PRZECHOWYWANIA 
PRODUKTÓW SPOŻYWCZYCH.

•

   J.grube i odbytnica

•

   Żoładek

•

   Prostata

•

   Piersi

 

 

    KARCINOGENY(CZ.RAKOTWÓRCZE):
 
    1.Nitrozoaminy
    2.Nadmiar tłuszczów 
    3.Substancje konserwujące(m.in..saletra)
    4.Aflatoksyny(wytwarzane przez pleśnie)
    5.Nadmiar soli
    6.Alkohol

  

 

 

INICJATORY I PROMOTORY (składniki 

zwiększjące ryzyko nowotworów): 

•

tłuszcze roślinne i zwierzęce(smażone 
i zjełczałe)

•

przypalona żywność

•

niektóre składniki kawy

•

fluorokumaryny(seler,pasternak.figi)

•

hydrazyny(grzyby)

•

teobromina(herbata,kakao)

•

chinony i pochodne 

 

 

          WSKAZÓWKI DIETETYCZNE:

•

nie przejadać się

•

wybierać produkty o wysokiej wartości 
biologicznej a niskiej kaloryczności

•

urozmaicać pożywienie

•

jeść świeże owoce i warzywa

•

mniej tłuszczów

•

białko-poprzez spożywanie 
nabiału,prod. roślinnych,ryb,a w 
mniejszym stopniu-mięsa

 

 

•

Ograniczyć spożywanie soli i środków 
konserwujących zawierających sód

•

pić stosunkowo wiele napojów(nie 
słodzonych)

•

starannie przechowywać produkty i 
potrawy

•

spożywać produkty pochodzące z 
upraw nie zniszczonych ekologicznie

•

potrawy przygotowywać w sposób 
prosty, nie nszcząc ich wartości 
biologicznych. Jeśc dużo surówek.

 

 

           WITAMINY ANTYRAKOWE:

•

WIT.A - hamuje wzrost i rozwój nowotworów 
piresi, pęcheżyka żółciowego, skóry, płuc.

•

WIT.C- podanie tej wit. w trakcie leczenia 
nowotworów korzystnie wpływa na przebieg 
terapii.Zapobiega 
nowotworom:gardła,j.ustnej, 
trzustki,żołądka,piersi,odbytu,szyjki macicy.

•

WIT.E- antyoksydant; chroni przed nowotwo- 
-rami i utratą równowagi psych.  i ch.serca. 

 

 

•

WIT.B - niedobór(szczególnie 
kw.foliowego)

  zwiększa ryzyko raka szyjki macicy.
  Wit.B2 i B12- działanie ochronne przed 

wystąpieniem choroby nowotworowej.

   CELEM DIETY ANTYRAKOWEJ JEST 

UAKTYWNIENIE ODPORNOŚĆI I 

POPRAWA PRZEMIANY MATERII. NIE 

TYLKO ZAPOBIEGA 

NOWOTWOROM,MA RÓWNIEŻ DUŻE 

ZNACZENIE W TRAKCIE TERAPII-

ZWIĘKSZA SZANSĘ WYLECZENIA.

 

 

    
    CUKRZYCA

 

 

 RODZAJE CUKRZYCY:

•

insulinozależna typu 1(IDDM)- produkcja 
insuliny w kom.B jest niewystarczająca, a w 
pewnych momentach nawet żadna.Na ten 
typ cukrzycy zapadają częściej dzieci i 
młodzież.

•

Insulinoniezależna typu 2 (NIDDM)- 80-90% 
wszystkich chorych na cukrzycę.Dotyczy 
osób starszych,najczęściej po 50r.ż.  Otyłość 
zwiększa insulinoopornośc,co powoduje,że 
obok cukrzycy obserwuje się dużą liczbę os. 
Z upośledzeniem tolerancji na Glu.

 

 

•

C. ciężarnych -najczęściej pojawia się 
w drugiej połowie ciąży,czasem 
wymaga leczenia insuliną.Ustępuje po 
porodzie.

•

C. Insulinoniezależna 
młodocianych(MODY)

•

C.polekowa-leki stos. w chorobach ukł. 
Krążenia(np. tiazydy,leki sterydowe)

•

C.zw. z chorobami gr. dokrewnych: 
zesp. Cushinga, akromegalia, 
nadczynność tarczycy,...

 

 

                            DIETA:

•

TYP1: spożycie białka-umiarkowane, a u 
chorych z nefropatią-ograniczone. Nie 
ogranicza się węglowodanów złożonych, z 
dużą zawartością włókien roślinnych(55-
60%wart. kalorycznejdiety). 

•

TYP2: dieta 
małoenergetyczna:ograniczenie 
jedzenia,głównie tłuszczów i 
węglowodanów- ale nie 
warzyw.Ważne:obfitość posiłków powinna 
być duża, przy małej kalorycznosci. 

 

 

            LECZENIE CUKRZYCY...

•

U OSÓB STARSZYCH:zmniejszenie 
stęż.Glu. we krwi,usunięcie jej z 
moczu-odpowiednia 
dieta,bezpieczne „prowadzenie” 
pacjenta-nie narażanie go na ryzyko 
hipoglikemii,stała opieka domowa.

 

 

Leczenie cukrzycy powinno być 

kompleksowe

1.kontrolować codziennie poz. Cukru
2.nauczyć się samokontroli
3.oglądać systematycznie własne stopy
4.prowadzić styl życia sprzyjający zdrowiu
5.wiedzieć kiedy porozumieć się z 

lekarzem

6.czytać broszury i książki o cukrzycy

 

 

            POWIKŁANIA CUKRZYCY:

 

 

   OSTEOPOROZA