LOGISTYKA ZAOPATRZENIA

Organizacja procesów 

magazynowych

 

 

Organizacja procesów magazynowych w przedsiębiorstwie
należy do ważniejszych składników logistyki, gdyż w istotny
sposób wpływa na sprawność realizacji podstawowych
funkcji magazynu, a także sprawność funkcjonowania
przepływów strumieni rzeczowych ( materiałów, 
półwyrobów, wyrobów gotowych, towarów itp. ).
W organizacji można umownie wyodrębnić 2 istotne sfery 
1) strukturę organizacyjną magazynów ( gospodarka 

magazynowa ),

2) procedury organizacyjne, stanowiące uporządkowaną 

regulację fizycznych i informacyjnych strumieni 
przepływu. 

 

 

Struktura organizacyjna magazynów może być :
1) prosta – gdy przedsiębiorstwo dysponuje jednym 

magazynem, który może funkcjonować jako 
autonomiczna komórka organizacyjna, np. mała 
hurtownia handlowa, małe przedsiębiorstwo 
budowlane;

2) złożona lub bardzo złożona – występuje zwłaszcza 

w przedsiębiorstwie przemysłowym, gdzie 
wyodrębniają się zwykle 3 podstawowe sfery 
procesów logistycznych, tj. sfera zakupu, produkcji 
i zbytu 

       ( sprzedaży ).

 

 

Sferom procesów logistycznych odpowiadają 

magazyny :

1) w sferze zakupu – magazyny surowców i 

materiałów, części i elementów składowych,

2) w sferze produkcji – magazyny półwyrobów, 

wyłączone czasowo z procesów produkcyjnych,

3) w sferze zbytu – magazyny wyrobów gotowych.
Struktura organizacyjna tych magazynów może być
zdecentralizowana lub scentralizowana.

 

 

Struktura zdecentralizowana występuje wówczas, gdy
magazyny każdej z wyodrębnionych sfer funkcjonują
samodzielnie jako komórki składowe odpowiednich służb
przedsiębiorstwa : zakupu, produkcji i zbytu ( sprzedaży ).
Struktura scentralizowana ma miejsce wtedy, kiedy 
całokształt procesów magazynowych i ogół magazynów
są skoncentrowane i podporządkowane jednemu 
kierownictwu. 

 

 

Stopień centralizacji może być jednak zróżnicowany, np.
centralizacją mogą być objęte magazyny na wejściu, 

czyli

surowców i materiałów, oraz magazyny sfery produkcji 

lub

odwrotnie, magazyny sfery produkcji i zbytu.
W przedsiębiorstwach o rozwiniętej sieci dystrybucyjnej
można wyodrębnić : magazyn centralny, rejonowe
magazyny hurtowe, magazyny przy stacjach 

serwisowych

itp.

 

 

Podstawową przesłanką w kształtowaniu struktur
organizacyjnych gospodarki magazynowej powinno być
dążenie do eliminowania wielokrotnego składowania tych
samych produktów, redukcji czynności manipulacyjnych itp.
W organizacji procesów magazynowych, oprócz struktur, 
Istotną sprawą są określone procedury organizacyjne :
1) w zakresie funkcji związanych z fizyczną ochroną 

zapasów – procedury dotyczące :

-

technicznych warunków eksploatacji magazynu i jego 

       urządzeń,

 

 

- ochrony przeciwpożarowej,
- bezpieczeństwa pracy personelu,
- ochrony przed włamaniami i kradzieżą;
2) w zakresie funkcji manipulacyjnych – procedury 

dotyczące :

- przyjęcia i wydania produktów,
- rozmieszczenia zapasów w magazynie,
- fizycznej inwentaryzacji stanu zapasów;

 

 

3) w zakresie funkcji informacyjnej – procedury 

dotyczące :

- form udokumentowania operacji przyjęcia i wydania,
- obiegu dokumentów obrotu magazynowego,
- ewidencji magazynowej,
- innych czynności informacyjnych.
Każda z tych procedur powinna być znana personelowi
magazynów, a ich przestrzeganie stanowi ważny 

warunek

prawidłowego funkcjonowania procesów magazynowych.

 

 

Istotną sprawą jest ustanowienie w magazynie
odpowiednich stref , spełniających różne funkcje 
w procesie przechowywania dóbr. Na ogół można
wyodrębnić 4 takie strefy :
1) strefa przyjęcia,
2) podstawowa strefa składowania,
3) strefa selekcjonowania i kompletowania 

zamówionych towarów,

4) strefa wysyłki.

 

 

W magazynach o bardziej złożonym sposobie 
rozplanowania powierzchni  występują rozwiązania
uwzględniające oddzielenie stref składowania
rezerwowego od strefy składowania bieżącego czy też
wyodrębnianie przestrzeni do prowadzenia operacji „cross-
dockingu”.
Istotnym problemem w procesach składowania i
manipulacji jest m.in. zaprojektowanie wykorzystania
przestrzeni składowej. Dominującymi kryteriami są na ogół
częstotliwość wydań ( rozchodów ) danego produktu bądź
jego objętość.

 

 

 

 

Do obliczeń można wykorzystać wskaźnik :
„cube-per-oder index „ ( COI ), wyrażający stosunek
wymaganej przestrzeni ( w jednostkach sześciennych ) 

dla

zmagazynowania średniego zapasu danego produktu do
spodziewanej liczby dziennych jego zamówień ( liczby
wydań ). Dysponując tymi wskaźnikami dla wszystkich
magazynowanych towarów, dokonujemy ich lokalizacji,
przestrzegając zasady:
„ im mniejszy wskaźnik, tym składowanie danego 

produktu powinno być jak najbliżej strefy wydań 

    ( wysyłki )”.