PROMOCJA ZDROWIA.
PROFILAKTYKA
mgr Bożena Bedryk
ZDROWIE PUBLICZNE
ZDROWIE- to nie tylko brak choroby lub niepełnosprawność, lecz stan dobrego
samopoczucia fizycznego, psychicznego i społecznego.
ZDROWIE- jest to ogólny potencjał człowieka lub jego zdolność do dobrego
przystosowania się do środowiska, radzenia sobie z ekstremalnymi zmianami.
ZDROWIE- wg. Ujęcia holistycznego składa się z 4 wymiarów:
-
Zdrowia fizycznego- prawidłowe funkcjonowanie organizmu, wszystkich
jego układów i narządów;
-
Zdrowie psychiczne:
a.
umysłowe- zdolność do jasnego, logicznego myślenia;
b.
Emocjonalne- zdolność do rozpoznawania uczuć i wyrażania ich w odpowiedni
sposób, umiejętność radzenia sobie ze stresem, depresją i lękiem;
-
Zdrowie społeczne- zdolność do utrzymania prawidłowych relacji z innymi
ludźmi oraz pełnienia ról społecznych;
-
Zdrowie duchowe- u niektórych ludzi jest związane z wierzeniami i
praktykami religijnymi, u innych dotyczy ich osobistych zasad, zachowań i
sposobów utrzymywania wewnętrznego spokoju.
We współczesnej koncepcji zdrowia, podkreśla się , że zdrowie jest:
WARTOŚCIĄ , DZIĘKI KTÓREJ JEDNOSTKA LUB GRUPA MOŻE
REALIZOWAĆ SWOJE ASPIRACJE I POTRZEBĘ SATYSFAKCJI ORAZ
ZMIENIAĆ ŚRODOWISKO I RADZIĆ SOBIE Z NIM.
Zdrowie zależy od różnych czynników. Można je podzielić na 4 grupy :
-
Styl życia- ok. 50% udziału;
-
Środowisko fizyczne i społeczne życia, nauki, pracy-ok. 20%;
-
Czynniki genetyczne- ok. 20%;
-
Służba zdrowia – ok. 10%
ZDROWIE PUBLICZNE
ZACHOWANIE ZDROWOTNE- JEST TO POSTĘPOWANIE, DZIAŁANIE ( LUB
ICH ZANIECHANIE ), KTÓRE BEZPOŚREDNIO LUB POŚREDNIO WPŁYWA
NA ZDROWIE I SAMOPOCZUCIE CZŁOWIEKA.
Można wyróżnić zachowania:
-
Sprzyjające zdrowiu : aktywność fizyczna, racjonalne żywienie,
utrzymanie czystości ciała i otoczenia, zachowanie bezpieczeństwa,
utrzymanie właściwych relacji między ludźmi, radzenie sobie ze
stresem, poddawanie się profilaktycznym badaniom medycznym;
-
Zagrażające zdrowiu : palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu,
używanie substancji psychoaktywnych oraz ryzykowne zachowania
seksualne.
STYL ŻYCIA- MOŻNA OKREŚLIĆ JAKO ZAKRES I FORMY CODZIENNYCH
ZACHOWAŃ, SWOISTYCH DLA DANEGO CZŁOWIEKA LUB OKREŚLONEJ
GRUPY. Zdrowy styl życia polega przede wszystkim na : dbałości o
higienę ciała i higienę psychiczną, odpowiedniej aktywności fizycznej,
racjonalnemu żywieniu, zachowaniu bezpieczeństwa, poddawaniu się
badaniom, umiarkowaniu w piciu, niepaleniu tytoniu.
ZDROWIE PUBLICZNE
PROFILAKTYKA- PREWENCJA, ZAPOBIEGANIE, OBEJMUJE WSZELKIE
DZIAŁANIA W CELU ZAPOBIEGANIA CZEMUŚ, OBRONĘ PRZED
NIEPOŻĄDNYMI SKUTKAMI.
WYRÓŻNIA SIĘ 3 POZIOMY:
1.
PIERWOTNA- dotyczy całej populacji lub dużej jej części. Są to
działania
najważniejsze,
których
celem
jest
uprzedzenie
ewentualnego wystąpienia zagrożeń lub zaburzeń zdrowia. Jest to
przeciwdziałanie szkodliwym warunkom, zanim będą zdolne
wywołać chorobę.
2.
WTÓRNA- dotyczy osób ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia
zaburzenia lub choroby ; celem jej jest wczesne wykrycie objawów
zaburzeń i rozpoczęcia leczenia lub korekcji.
3.
TRZECIORZĘDOWA- dotyczy ludzi chorych i niepełnosprawnych,
jest to zapobieganie dalszym, niepomyślnym skutkom fizycznym
i psychospołecznym choroby. Ma za
zadanie zminimalizować ewentualne powikłania choroby.
ZDROWIE PUBLICZNE
PROMOCJA ZDROWIA- to proces umożliwiający jednostkom i grupom
społecznym zwiększenie kontroli nad uwarunkowaniami zdrowia w celu
poprawy ich stanu zdrowia oraz sprzyjający rozwijaniu zdrowego stylu
życia , a także kształtowaniu innych środowiskowych i osobniczych
czynników prowadzących do zdrowia.
PROMOCJA ZDROWIA- jest to proces umożliwiający ludziom kontrolę nad
własnym zdrowiem i poprawianie go ( Międzynarodowa Konferencja
Promocji .
Zdrowia – 1986r.).
PROMOCJA ZDROWIA- jest nauką i sztuką pomagania ludziom w dążeniu do
optymalnego zdrowia poprzez zmianę stylu życia. ( American Journal of
Health Promotion).
PROMOCJA ZDROWIA- WHO 1993r. – działanie społeczne i polityczne na
poziomie indywidualnym i zbiorowym, którego celem jest podniesienie
stanu świadomości zdrowotnej społeczeństwa, krzewienie zdrowego
stylu życia i tworzenie warunków sprzyjających zdrowiu. Jest to proces
aktywizacji społeczności lokalnych , polityków, profesjonalistów i laików,
ZDROWIE PUBLICZNE
podejmowanej dla osiągnięcia trwałych zmian zachowań oraz
wprowadzenia zmian w środowisku , które zmniejszałyby lub
eliminowałyby społeczne i inne środowiskowe przyczyny zagrożeń.
GENEZA
Promocja zdrowia ma krótką, lecz bardzo bogatą historię, w której
wyróżnia się 3 okresy:
1.
początek- lata 70-te XX w.;
2.
Narodziny- lata 80-te XX w. ;
3.
Dojrzałość lata 90-te XX w. ;
Dłuższa jest idea promocji zdrowia. Za jednego z jej protoplastów
można uznać W.L. Dunna, który w 1960 r. zaproponował użycie
dość rozpowszechnionego pojęcia- WELLNESS- w celu oznaczenia
procesu przyjmowania wzorów zachowań prowadzących do
poprawy zdrowia i zwiększenia satysfakcji życiowej ludzi.
ZDROWIE PUBLICZNE
Innym prekursorem idei promocji zdrowia jest M.Lalonde , który w
1973r. opublikował raport „ Zdrowie Kanadyjczyków”, w którym
zakwestionował koncentrowanie się tylko na leczeniu chorób, jako
metody osiągania zdrowia publicznego.
Pojęcie promocji zdrowia ukształtowało się pod koniec lat 70-tych , a
ściślej w czasie obrad światowego Zgromadzenia Zdrowia w 1978r.
.W Europie-po wydaniu przez Biuro Światowej Organizacji zdrowia
Regionu Europejskiego „ Dokumentu dyskusyjnego” na temat
promocji zdrowia w 1984r.
OTTAWA 1986r. Pierwsza Międzynarodowa Konferencja na temat
promocji zdrowia. W CIĄGU KILKU LAT DYNAMICZNEGO RUCHU
SPOŁECZNEGO ROZWINĘŁA SIĘ NOWA DZIEDZINA NAUKI O
NAZWIE PROMOCJA ZDROWIA.
ZDROWIE PUBLICZNE
Główna przyczyną tendencji rozwoju współczesnej medycyny
zapobiegawczej i promocji zdrowia wydaje się być tzw. PRZEWRÓT
EPIDEMIOLOGICZNY, czyli zmiana profilu najczęściej występujących
i najbardziej dotkliwych chorób ze względu na konsekwencje dla
jednostek i społeczności. Ocenie „ główni zabójcy „- choroby z
wyboru, to:
- choroby serca i układu krążenia,
- nowotwory;
-wypadki;
-urazy;
-zatrucia.
ZDROWIE PUBLICZNE
POZIOMY PROMOCJI ZDROWIA – za M.P.Kellym identyfikuje się 4 poziomy:
1. poziom środowiskowy- oddziaływanie na środowisko życia i pracy. W
tym obszarze lokują się takie akcje promocyjne , jak” zdrowe miasto,
zdrowy dom, zdrowa praca”….
2. poziom społeczny- oddziaływanie na grupy społeczne i inne elementy
struktury społecznej. Tworzenie i propagowanie nowych , sprzyjających
zdrowiu wzorów i standardów zachowań. Najważniejsze instrumenty
oddziaływania to :reklama, polityka fiskalna, zmiany w ustawodawstwie,
działania edukacyjne.
3.poziom organizacyjny – instytucjonalny- instytucje jako ośrodki
promocji zdrowia- „ zdrowa szkoła, zdrowy szpital”. Tworzenie kultury
sprzyjającej zdrowiu w środowisku pracy.
4. poziom indywidualny- zmiana zachowań jednostek i kształtowanie ich
zdrowego stylu życia. W początkach promocji zdrowia- główna sfera
działań.
ZDROWIE PUBLICZNE
ZASADY PROMOCJI ZDROWIA – dwie najważniejsze:
1.
Promocja zdrowia obejmuje wszystkich ludzi, a nie tylko chorych
czy zagrożonych chorobą
„COŚ DLA WSZYSTKICH, LECZ WIĘCEJ DLA TYCH, KTÓRZY SĄ W
POTRZEBIE”
2. Promocja zdrowia zajmuje się wszystkimi czynnikami
zwiększającymi potencjał zdrowia. Powoduje to, ze do rozwoju teorii
promocji zdrowia przyczyniają się takie dyscypliny pozamedyczne , jak
socjologia, ekonomia, polityka, psychologia, marketing, filozofia.
CELE PROMOCJI ZDROWIA-W POLSCE:
-
Zmniejszenie zachorowalności i przedwczesnej umieralności;
-
Redukcja czynników ryzyka; ( długotrwałe bezrobocie, niski poziom
wykształcenia, izolacja społeczna,)
-
Zmiana innych zachowań zdrowotnych( np. niektóre sposoby spędzania
wolnego czasu;, korzystania z opieki medyczne, zużycia leków, realizacji
zadań lekarskich, samoleczeniu);
ZDROWIE PUBLICZNE
-
SEGMENTACJA RYNKU- polega na wydzieleniu takich kategorii
odbiorców, którzy ze względu na pewne wspólne cechy demograficzne,
psychograficzne, społeczne i inne maja wspólne potrzeby i
oczekiwania, a ich zaspokojenie jest głównym celem PRODUKTU.
Należy jednak pamiętać, ze nie ma możliwości dostarczenia produktów
o takich charakterystykach, które jednocześnie spełniłyby oczekiwania
wszystkich odbiorców..Pytanie o odbiorców docelowych jest szczególnie
istotne w edukacji zdrowotnej, gdyż spora część przekazów zdaje się
nie mieć konkretnych adresatów.
-
ZASADA WYMIANY- głównym zadaniem marketingu jest ułatwienie
dowolnej wymiany między producentem i konsumentem. Akceptowana
dla obu stron wymiana zachodzi wtedy, gdy istnieje odpowiednia
relacja między ponoszonymi kosztami a uzyskiwanymi korzyściami. W
marketingu zdrowia wkład odbiorcy rzadko ma wymiar finansowy,
częściej jest to czas, wysiłek fizyczny, poznawczy, różne formy
dyskomfortu psychicznego, lęk, itp.
ZDROWIE PUBLICZNE
-
Zmniejszenie absencji chorobowej;
-
Lepsze standardy organizacyjne;
-
Wzrost wiedzy społeczeństwa na temat czynników wpływających na
zdrowie;
-
Obniżenie kosztów opieki zdrowotnej.
MARKETING SPOŁECZNY W PROMOCJI ZDROWIA
- ORIENTACJA NA ODBIORCĘ- rozpoznawanie, zaspakajanie jego potrzeb
stanowi główny cel, każdej firmy, niezależnie od tego czy jest ona
nastawiona na zysk , czy nie. Przed wprowadzeniem nowego towaru
na rynek ważne jest zbadanie rynku. W przypadku marketingu zdrowia
jest to konieczność zdobywania wiedzy o tym, jak odbiorcy
postrzegają istniejące zagrożenia zdrowotne, czy tez jak oceniają
zdrowotne aspekty różnych zachowań . Zarówno obserwacja potoczna
jak i badania naukowe wskazują na rozbieżność między opiniami
ekspertów , na których oparte są najczęściej programy ochrony i
promocji zdrowia, a przekonaniami ludzi ( np. szkodliwość codziennego
picia piwa -- działanie fal o niskiej częstotliwości).
ZDROWIE PUBLICZNE
W związku z tym widać, że ważną rzeczą oferty marketingowej jest
określenie korzyści jakie odbiorca odniesie w rezultacie wymiany. Np. :
poprawa samopoczucia, , jakości życia, poczucie bezpieczeństwa,
rozszerzenie i wzbogacenie kontaktów społecznych.
PLANOWANIE I REALIZACJA PROGRAMU
1.
CEL STRATEGICZNY: jest to ogólna definicja tego, co chcemy osiągnąć, a
także podstawowe wartości, na których opiera się wykonawca. W tej fazie
należy szczególnie przyjrzeć się ilości posiadanych środków i zasobów.
2.
CELE OPERACYJNE- W tej fazie określa się adresatów i ramy czasowe a
także przekłada się cele ogólne na szczegółowe.
3.
PRODUKT- Najczęściej jest to zmiana postaw i zachowań ludzi.
4.
BADANIA FORMATYWNE- są to badania poprzedzające jego wdrażanie
oraz ciągłe monitorowanie procesu, pozwalające na bieżąco określić
stopień osiągania zamierzonych celów i wprowadzić korekty działań.
5.
KRYTERIA EWALUACJI-ocena jakości i skuteczności programów marketingu
społecznego – działanie bardzo ograniczone, zwłaszcza ze względu na
ograniczone znaczenie kryteriów finansowych.
ZDROWIE PUBLICZNE
WARUNKI POWODZENIA STRATEGII PROMOCJI ZDROWIA- WHO,
strategia musi być:
1.INTEGRALANA- tj. Zawierająca wiele elementów, lecz wewnętrznie
spójna, by realizować cel nadrzędny- wzmacnianie zdrowia;
2.WIELOSEKTOROWA-nie może zamykać się w kręgu działań
medycznych, politycznych czy ekonomicznych, lecz musi
przekraczać tradycyjne granice sektorów i łączyć je dla wspólnego
dobra;
3.CAŁOSCIOWA- obejmująca wszystkie ważne determinanty zdrowia
i choroby;
4.AKTYWIZUJACA- zapewniająca aktywny udział jednostek i
społeczności w realizacji programów;
5.MOBILIZUJĄCA ZASOBY- czyli różnego rodzaju środków realizacji
celów.
ZDROWIE PUBLICZNE
WYCHOWANIE ZDROWOTNE- jest integralną składowa kształtowania
pełnej osobowości oraz istotnym elementem fachowego przygotowania
w wielu dziedzinach pracy ludzkiej- wg. E. Mazurkiewicza.
WG. Macieja Demela- jest to całościowa dojrzała postawa wobec zdrowia,
na którą składają się głównie:
-
Racjonalny i emocjonalnie zrównoważony stosunek do choroby,
kalectwa i śmierci,
-
Poczucie odpowiedzialności za swoje zdrowie i współodpowiedzialność
za zdrowie publiczne,
-
Gotowość i umiejętność spieszenia z pomocą innym.
SZCZEBLE WYCHOWANIA ZDROWOTNEGO- wg. M.Demela:
1.Szczebel heteroedukacji- jest to rodzaj programu zdrowotnego, w
którym dziecko występuje jako podmiot zabiegów opiekuńczo-
wychowawczo- pielęgnacyjnych. W wyniku , którego nabywa ono
różnych przyzwyczajeń- mycie rąk, zębów, owoców oraz nabywa
wiadomości o swoim ciele, funkcjach, reakcjach i pielęgnacji….
ZDROWIE PUBLICZNE
2.autoedukacja- w okresie pokwitania. Na tym szczeblu zaczyna się
tworzyć
życiowy program zbudowany często na rewizji
dotychczasowych nawyków higienicznych lub proponowanych przez
otoczenie modeli i wzorów. Pojawiają się zainteresowania,
pogłębiają dotychczasowe, rozwijają nowe ambicje
i zamiłowania a równocześnie poszerza się wiedza o swoim
organizmie. Jest to podłoże do autoedukacji.
3.heteroedukacja odwrócona- sytuacja kiedy młody człowiek sam
zaczyna wychowywać innych, zwracając uwagę na przestrzeganie
zasad, które są już dla niego nienaruszalne. POWINIEN TO BYĆ
OSTATNI ETAP WYCHOWANIA ZDROWOTNEGO.
EDUKACJA ZDROWOTNA- ( Smith )to głównie wiedza, ale także
przekonania , zachowania oraz sposoby i style życia, które mają na
celu utrzymanie zdrowia na określonym poziomie poprzez:
1.
Zmianie sposobu myślenia o zdrowiu w sensie jego promowania,
ZDROWIE PUBLICZNE
2. zwiększenie skuteczności oddziaływania i kontroli nad własnym
zdrowiem
PODSTAWOWE TECHNIKI W PROCESIE ZMIAN ZACHOWAŃ
DOTYCZĄCYCH ZDROWIA, TO:
-
Dostarczanie adekwatnych informacji;
-
Perswazja używana w celu motywowania;
-
Uczenie umiejętności praktycznych;
-
Interakcja ze środowiskiem w celu uzyskania wsparcia społecznego i
tworzenia warunków do zmiany.
CZYNNIKI WARUNKUJĄCE ZDROWIE JEDNOSTKI W MODELU SMITH’A :
1.Czynniki biologiczne,
2.Zachowania indywidualne;
3.Środowisko fizyczne;
4.Środowisko psychospołeczne;
5.Styl życia;
ZDROWIE PUBLICZNE
6.System opieki zdrowotnej;
7.Praca lub jej brak;
8.spoleczności;
9. środowisko przekształcone przez człowieka.
ZDROWIE PUBLICZNE
ZDROWIE PUBLICZNE
ZDROWIE PUBLICZNE